Mooi einde... Alhoewel einde?
Tuurlijk wel, beter op een hoogtepunt stoppen dan afraffelen, maar dat neemt niet weg dat ik het zelden zo jammer heb gevonden dat een verhaal stopt. Dit was een ongelooflijk moeite serie, waarvoor dank, Leen. Ik kijk nu al uit naar een nieuw verhaal van jouw hand.

Laat je vooral niet ontmoedigen door een reactie als die van ene Tess, beste Leen. Hoezo saai? Boeiender dan dit kan voor mij haast niet. Ik geniet nog steeds met volle teugen van jouw schitterende verhaal, niet in het minst omdat jij jouw personages zo geloofwaardig weet neer te zetten. Is genieten met de hoofdletter G !

Wow, je vertelt het allemaal zo realistisch.
De pijn die je hoofdpersonage ervaart...
De wanhoop.
Maar eindelijk lijkt er een besluit genomen te zijn. Maar of het de juiste keuze is?

Wederom goed geschreven, vooral de situatie rondom haar dronken zijn. Maar wat een gezapig verhaal is dit geworden. Hoe lang ga je nog een kinderlijk wispelturige dame neerzetten? Kom op zeg, dit wordt met het hoofdstuk saaier...

Het verhaal is net als een achtbaan. Eerst gaat het allemaal goed en leuk. En dan kwam er weer ellende en twijfels. En dan ga je helemaal suf neuken en het is allemaal weer goed. Als het fijne gevoel weer wegebt, komt de ellende en schuldgevoelens weer terug. Dan zuip je lekker klem en je hebt geen zorgen meer. De volgende dag wordt je wakker en ja, de ellende komt weer terug.
Hoe lang gaat de rit in de achtbaan duren voor arme Leen? Loopt het goed voor haar af? Houdt ze een van de mannen over of raken ze allebei kwijt? Ik denk dat ze allebei kwijt raken. Maar de vraag is; wie s de schuldige? Leen of Kristof?

Waarom kan het leven niet simpel zijn...

Prachtig geschreven, Leen. Een fantastische serie.

Wow! Kans bestaat dat ze straks niemand heeft. Wat mooi, goed en grijpend geschreven. Je voelt de struggle. Next level niveau ten opzichte van menig ander verhaal.

Zij heeft dus Ryan gedumpt, alhoewel ze nog heel verliefd op hem is. Maar verliefdheid is nog iets anders dan echte liefde. Op een paar dagen weet ze immers niet of haar verliefdheid verder gaat dan vrijen en neuken. Zij zal dus waarschijnlijk teruggaan naar Kristof. Dan stelt zich de vraag of Kristof haar nog terug wil. Nu hij op de hoogte is van haar escapades in Mexico zal het heel moeilijk zijn om haar nog te vertrouwen. Zelfs als de brokken nog te lijmen vallen, zal zij bij het vrijen steeds de neiging hebben te vergelijken met hoe lekker het was met Ryan. Zij zal dus steeds denken aan Ryan. Dit is heel zeker nefast voor het vertrouwen in elkaar. Ik ben dan ook bang dat de relatie op termijn onhoudbaar zal zijn. Dan zou ze nog terug kunnen gaan naar Mexico en haren Ryan. Maar die zal zich dan voelen als tweede keuze. Zij heeft haar leven dus echt ondersteboven gehaald. Ik ben benieuwd hoe je deze situaties gaat oplossen.Maar weer een 10 voor dit deel.

Je personage zwalpt.
Als een schip dat gevangen zit tussen de golven tijdens storm
Op zee.
Zo houdt je verhaal ook ons gevangen. Het laat ons in onze verbeelding mee laveren tussen emoties.
Dat is een gave!

Wat een dramatiek Leen. Prachtig verwoord maar is dit nietmosterd na de maaltijd. . Mijns inziens was die verhouding tussen Leen en Ryan geen spelletje meer, geen simpel overspel meer maar was hier sprake van een serieuze liefdesrelatie. En dan zo met mensen omgaan,al is het dan met de nodige drama, is afschuwelijk. Als ik Kristof was zou ik me goed bedenken of ik nog verder zou willlen gaan met een vrouw die zo zonder scrupules mensen aan de kant zet. Voor wie het leven een spel lijkt te zijn al doet ze het anders voorkomen. Want wie geeft me de garantie dat ze het straks met mij doet. Gewetensloos maar prachtig gespeelden verwoord.

@leen. Dan hoop ik voor Leen dat ze een mooie kerst krijgt met de man waar ze uiteindelijk voor kiest.