Wat een timing: het verhaal van kerstavond komt op kerstavond binnen. Maar het is weer een gezellige beschrijving van een kerstviering in de rijkere kringen. Zou me leuk lijken om dat eens mee te maken. Maar dat zal wel een soort droom blijven, want ik zou het niet kunnen betalen, maar dat doet niets af aan het leesplezier.
Sanne blijft toch een nymphomane: seks waar het kan of waar het spannend is. Bij voorkeur thuis waar haar vader een slaapkamer verder slaapt of waar de dienstmeisjes elk moment binnen kunnen komen…
Ik blijf benieuwd naar de verdere ontwikkelingen van Sanne. Je hebt alles al min of meer op de rol staan, maar ik weet nog steeds niet wat de toekomst van Mieke wordt: wel of geen Italië. Kindermeisje? Een leuke Italiaan of wordt het toch Nederland met de supermarkt en Irma….
Kortom geweldig verhaal waarbij nog niets duidelijk is.
Alvast een gezellige jaarwisseling en een mooi 2023.

Beste Keith, je weet het weer mooi te vertellen. Eerst de hernieuwde kennismaking van Tony en Rob sr. met de aanvulling van het sextet tot octet, daarna nog eens de vrijpartij van Kees en Joline met Charlotte en Margot. Zoals al eerder gezegd, een kwartet, of trio, is niet mijn stijl, maar in dit verhaal loopt het allemaal zo logisch en liefdevol en het past in de voortgezette ‘heropvoeding’ van de meiden. Bedankt tot zover en een fijne jaarwisseling, Keith!

Ik ga straks jouw verhaal lezen, maar wil nu alleen zeggen, dat ik heel blij ben, dat je weer op het schrijvers pad bent…

Het is dat het verhaal niet in de kersttijd speelt, maar in de zomer. Anders zou het zomaar een concurrent voor Dickens, A Christmas carol kunnen zijn. Met heel veel gevoel verteld, zowel de scene met Betty, als de samenkomst van nieuwe octet. Prachtig.

Leuk hoe de diverse afleveringen nu al in elkaar grijpen. Leuk ook, dat je toch elke keer verschillende karakters weet neer te zetten. Het verhaal is heel prettig te lezen en ik heb ervan genoten.

Heel afwisselend geschreven. En weer een aantal leuke gebeurtenissen. Van de dansschool tot de erotiek en het gesprek met Martin. In de lucht hangt natuurlijk het gesprek “met zijn achten”. Dat zal wel goed aflopen, maar ik zie alweer uit naar de beschrijving ervan. Met zijn zessen (of achten) is het een span vol verrassingen. En daar houden we van. Bedankt Keith.

Leuk verhaal, vooral ook doordat een van de andere figuren uit de vorige aflevering centraal staat (Katarina), terwijl de hoofdpersonen (Willem en Livvy) uit die aflevering toch weer even terug komen.
En natuurlijk de manier waarop Felix zijn intrede doet in het verhaal…leuk gevonden en mooi beschreven. Wat mij betreft zou en derde deel meer dan welkom zijn!!!

Ik vind het leuk, dat je weer aan je "kerstverhalen-serie" bent begonnen. Vorig jaar was het al leuk en ik heb er hoge verwachtingen van. Dit is in ieder geval een prima begin. Ik kijk uit naar het volgende onderdeel.

Ik verdenk je ervan, dat je voor het einde van het kalenderjaar nog aflevering 250 geschreven wilt hebben. Het (=de produktie van afleveringen) gaat zo vlug, dat het voor de lezer bijna niet is bij te houden. Kortom schrijf je veertien dagen niet: gezeur, schrijf twee keer per week: ook gezeur. Je snapt dat het maar gekheid is!!! Ik ben blij met ELKE aflevering van MINI (of gastvrouwen). Je hebt er weer iets moois van weten te maken. Een missie die tot een goed (misschien onverwacht) einde is gebracht en Marion II (Suus) die weer op het goede pad is gezet. En niet te vergeten Alfred die even (langdurig) goed op zijn plaats wordt gewezen.
Ik hoop natuurlijk dat ik erg vroeg ben, maar ik wens je alvast heel fijne feestdagen toe!

Gisteren voor het eerst nummer 240 gelezen en nu staat 241 alweer voor mijn neus. Wat een verwennerij!!! En wat een verhaal met een Kees, die bepaald zich de kaas niet van het brood laat eten. En niet te vergeten ‘Suus’ die eigenlijk alleen maar zielig is en nu weer met beide benen op de grond staat. Maar je gooit er ook weer een mooie cliffhanger in: Wat gaat Alfred de Quaay voor smerige rol spelen. Fijne aflevering, mooi verhaal!