Tja, spruitjes, thuis vroeger al heerlijk, óók met dat kruisje aan de onderkant.
Toen met als argument dat dat de bittere smaak eruit haalde en kleine kinderen ze zo 'leerden eten'.
Nu bijna 60, eet ik ze nog steeds op die manier, lekkerrrrr...

Zo Duyvestein wéér een pak slaag, dit keer ook waarschijnlijk via zijn voormalig Hoofd Juridische Afdeling.

Ik heb weer genoten Keith, van weer een lekker snel vervolg.. ? ?

ik zag gisteren dat om middernacht Deel 300 op de site zou komen.
Helaas wat aan de late kant voor mij dit keer, derhalve gisteravond een uurtje eerder
gaan slapen en vanmorgen dat uurtje goedgemaakt door om half 6 op te staan.

En dat was niet voor niks; wederom een voortreffelijke aflevering Keith, dankjewel daarvoor.

Uiteraard ook bedankt voor al die prachtige afleveringen hiervóór, en van harte gefeliciteerd met

300 AFLEVERINGEN 'MINI' ... Wat een geweldige prestatie.

Het verhaal verveelt geen moment en kan volgens mij nog Járen vooruit met alle 'open eindjes'
We zullen het gaan zien ...
En anders hebben we voor de toekomst nog Úren om terug te lezen...

ÍK ben in ieder geval alweer bezig met mijn zoveelste keer opnieuw lezen, ben nu bij de
kennismaking met de familie Moes, deel 250

Nogmaals dank Keith, voor ál die uren voortreffelijk leesplezier...

Een prachtig verhaal wederom Keith.

het was weer ff wachten op dit deel, maar zeer zeker de moeite waard.

Ik dacht eventjes dat je chronologisch gigantisch de mist inging toen Rob begon over
het Neddrill avontuur met kerst, tot ik mezelf realiseerde dat ik nét nog deel 122 gelezen had,
met de eerste werkdag van Rob bij DT... hahaha ?
Jaja, vorige week weer eens helemaal van voren af aan begonnen bij deel 1

Nu op naar deel 300 Keith, we zien er reikhalzend naar uit...
Nu al, wát een prestatie en het boeit nog steeds, ieder deel opnieuw ? ? ?

Sorry,

momenteel weer bezig met 'herlezen hele serie', zit nu op eind huwelijksreis,
dus ligt 'vers' in het geheugen.. ?

Overigens Keith,

toch een klein stukje 'kritiek' :

de potentiële echtgenoot van Margot heette toch Vincent Den Meiers...??

Wauw Keith,

wat een geweldige verhaal weer, ben er stil van...

Wauw, wat een verhaal weer Keith.
Genoten van elke letter, elk woord, elke zin.

Het nodige vuurwerk weer met Duyvestein en daar waar het kan, ook de nodige humor,
zelfs met de baas van Rogier.
Ook de erotische noot niet vergeten alwaar de ietwat 'behouden' Kees weer eens tevoorschijn komt.

En tot slot weer een onvervalste cliffhanger richting deel 297,
met het oog op de rechtszaak tegen het clubje uit de Bible Belt...

Een dikke 10 wederom Keith...

misschien zou je eens kunnen kijken vanuit welk perspectief je een verhaal wil schrijven;

eerst het je het over Ik ("ik heet Mark")
dan heb je het over Hij ( "Mark was nog aan het vissen")

Verder heb je het dan over de tegenwoordige tijd (" Dan stommelt Mark ineens binnen"),
om vervolgens weer in de verleden tijd verder te gaan ("Esmee was heel blij...")

Daar ben ik toch maar gestopt met lezen, sorry...

Maxine,

was ook niet verkeerd bedoeld, was een raar hersenspinsel van mij,
omdat ik her en der wat raakvlakken dacht te zien tussen jouw verhalen,
De gezusters Santegoed in het bijzonder.

Neemt niet weg dat ik al jouw prachtige verhalen al meerdere keren gelezen heb,
en wellicht in de toekomst nog wel vaker zal doen.
Net als 'Mini' overigens, evenals Een Beeldschone Huisgenote, allebei ook
van de hand van geweldige schrijvers...

Prachtig prachtig weer Keith, wat een heerlijk begin van 2024.

Op naar een succesvol en plezierig schrijf- en lees-jaar allemaal

Gr, Frans