Gvd weer met tranen in mijn ogen zitten lezen, dikke 10

Wow, bedankt voor de mooie woorden. Nee, ik heb in het echt niet meegemaakt, maar wel eens erover gelezen en gehoord. Omdat ik zelf beperkingen heb, kan ik me goed voorstellen dat echt niet leuk is als je helemaal blind bent geworden. Zeker met de slechte gehoor. Dan is de wereld stil en donker.

Over de vraag van Gerard. Hier is het antwoord:
Vierhandengebarentaal wordt vaak gebruikt door doofblinden met een achtergrond als dove. Deze communicatievorm maakt namelijk gebruik van dezelfde gebaren als bij de Nederlandse Gebarentaal (NGT). Het verschil is dat een doofblinde tijdens het gebaren de handen van de gesprekspartner losjes vasthoudt, zodat hij kan voelen wat de ander gebaart.

Bedankt en sorry dat ik jullie aan het huilen gemaakt heb. 😜

Wat een bijzondere episode in deze serie.
Heel apart om over dit onderwerp te lezen op deze. Maar ook weer goed en stoer.

Je bent een goede verhalen verteller, en je beschrijft het op een prettige manier.

Dank je voor dit. Je bent een goede vriend.

Rick

Wat ontzettend mooi en ontroerend geschreven. Heel mooi gedaan. Heb het huilend zitten lezen.

Richard.

Dank je wel Danny.

Uit het leven gegrepen, onomkeerbaar, zoeken naar troost met en bij elkaar, zoeken naar begrip en aanvaarding van het onomkeerbare. Wat Anne en Mandy voor Joost nog hebben gedaan is prachtig maar beslist niet alledaags, net zoals het niet alledaags is dat een man er geen probleem mee heeft dat zijn vrouw als een wezenlijke vriendin zijn terminale vriend alles geeft wat een man zich maar kan wensen. Maar het past wel allemaal binnen de filosofie van de hechte vriendengroep waar wij dank zij topschrijver Danny na 82 delen allemaal een beetje deel van zijn gaan uitmaken. Tot tranen toe bewogen heb ik dit deel 'tot mij genomen'... Met jouw uit het leven gegrepen verhaallijnen gaat een mens soms spontaan hopen dat er in sommige delen het overgrote deel van de gebeurtenissen 'slechts gewoon' fictie is. Proficiat met dit beklijvende deel, Danny.

Diep geroerd tranen in mijn ogen. Geweldig vervolg danny. Ben zelf weer geopereerd aan mijn oog en voel de angst en de twijfel. Dank voor je verhaal.

Aangrijpend verhaal!
Geweldig geschreven.

Alle standpunten zijn te begrijpen en wat zijn Mandy en Anna geweldige vrouwen! Joost een geweldig afscheid geven!

Wow. Tranen over mijn wangen. Zo aangrijpend. Dank je wel Dannyboy.

Tot tranen geroerd. Geraakt door je woorden. Herinneren die terugkerenden.
Onmogelijk te schrijven door mensen zonder persoonlijk raakvlak.
Ongelofelijk geraakt door dit prachtig verhaal.
Wat kan je anders zeggen dan “ rust zacht ‘…. “Joost “