Mooi drieluik, met in dit laatste een stukje herkenning van wat een zeer dierbare is overkomen. Met trauma en therapie weer probeert zich zelf te vinden .
Mooi geschreven. Woorden die zinnen worden,zinnen die walsend een verhaal vormen. Je bent een kunstenaar met woorden. Een 10 gelaten. Bedankt voor het schrijven groetjes Tdid

Wat heb je mij geraakt deze aflevering, er kwamen zoveel persoonlijke herinneringen weer naar boven. Vader/ Schoonvader allebei door die klote ziekte, allebei gekozen om waardig te sterven en bevrijd te worden van de pijn.
Zo treffend geschreven. Bedankt.
Ga me tranen drogen en een borrel drinken en denk nog even terug aan zij die mij zijn ontvallen.

Weer een mooie aflevering, erotisch zeker weten.
Maar mijn respect hoe je het voor elkaar krijgt om in enkele zinnen zo goed een karakter/ figuur neer kan zetten dat je er direct een ‘ pleuris hekel ‘ aan hebt. Van Henegouwen, wat een Pik met vingers. Ja ik pak er wel 10 oké Keith
Ook het cijfer wat je krijgt. Geweldig weer.

Pfff. Het beste verhaal?! Daar vraag je me wat.
Ik vind heel veel verschillende verhalen mooi en goed geschreven.
Ik heb zo mijn favorieten auteurs. Keith, Dannyboy, Stanzie,Zazie.mucike, Dats.
Maar mis bijvoorbeeld een; Loesje. Maxine, Rainman
Waarbij ik stil een vermoeden heb dat “ Loesje “ een professional was.
Dan de site veteraan “ oelewapper “ zijn reacties altijd zo mooi en goed geformuleerd. Stiekem trots zijn reactie op een verhaaltje van mij te lezen
Maar ik wil eigenlijk iedereen wel benoemen er zitten zulke pareltjes tussen en ik ontdek steeds weer een nieuwe. Een die soms al jaren geleden is geschreven.
Als ik naar mijn eigen verhaaltjes terugkijk is mijn allereerste verhaal “Droom - 1". Mij het dierbaarst, omdat dit echt mijn eerste verhaal is geweest over een droom die ik ooit had en vervolgens heb uitgewerkt.
Terwijl de serie “ Dat was een klap “ mijn ‘ doorbraak ‘ op de site is geweest. Ik wil dan ook alle lezers en schrijvers bedanken voor het in stand houden van deze site.
Want de site zou geen 25 jaar, trouwens nog gefeliciteerd redactie met dit jubileum , zonder jullie allemaal.

Ik kan me ergeren aan lappen tekst zonder alinea’s of het totaal ontbreken van leestekens. Ja ik vergeet ze soms ook. De : bij gesproken tekst. Dus Arie zegt :” Bla bla “.
Je weet het maar toch vergeet je het. Wat ik ook ergerlijk vind is heel warrig of vol taalfouten zittende verhalen.
Of auteurs die bewust meerdere verhalen in de verkeerde categorie posten.

De tip van Dannyboy. Om je verhaal beter leesbaar te maken zoals ChatGPT misschien eens proberen. Wel
Prettig vindt ik dat je op deze site niet wordt afgemaakt op een taalfout . We zijn niet allemaal neerlandicus of grammaticaal perfect onderlegd. Verder er zijn veel goede schrijvers hier op de site aanwezig, pure woord kunstenaars kan ik van genieten en van leren. Want ik klooi ook maar wat op mijn mobiele telefoon. Dan krijg je soms reacties dat je lezers emotioneel hebt geraakt , gelachen of gehuild of iets hebben herkent. Dat geeft je wel een goed gevoel een boost om door te gaan. Dus de reactie mogelijkheden hier zijn ook fijn.

Voor de rest is het vaak jammer dat hele goede auteurs opeens verdwijnen en een serie niet afmaken of afsluiten. Het zij zo. Ik heb geen idee of jullie als redactie deze mensen nog benaderen.

Leuk debuut, ik wens je veel plezier en succes met schrijven. Want zoals je zelf al aangeeft dit is een intro
Tdid

Je schrijft mooie verhalen maar je post volgens mij bewust in de verkeerde categorie . Want alles wat ik tot nu toe heb gezien van je is homo gerelateerd nú heb ik daar geen problemen mee want ik HOEF het niet te lezen. Maar of het nu zo handig is? Tdid

Lees even na. Volgens mij en andere klopt het niet is stuk tekst niet goed gekopieerd of verdwenen doet je verhaal geen eer aan. Mvg Tdid

Bewonderingswaardig mooi geschreven. Met herkenning gelezen. Een diepe buiging voor een meesterlijk auteur.
Bedankt voor het schrijven
Tdid

Lieve Ceilige,
Bedankt voor Uw reactie op mijn profiel op het verhaal “ dat was een klap “. Dit verhaal ben ik gaan schrijven naar aanleiding van een uitdaging van Dannyboy gericht aan Keith en Zazie en enkele anderen. Dat gegeven ben ik over gaan nadenken en geprobeerd me voor te stellen hoe zoiets zou zijn. Tijdens dit proces kwam mijn moeder ten val , en raakte buiten bewustzijn , ze was helaas al dementerend. En is uiteindelijk overleden. Het schrijven heeft me heel steun gegeven en afleiding gebracht in die rottijd. Maar gaf ook mogelijkheid om dagelijks te publiceren. Wat als heel positief werd ervaren door de lezer. Ik ben in die periode ook begonnen om een andere manier van schrijven te hanteren, minder sex maar meer verhaal. Maar aangezien het een erotische site is moet en mag het hier wel. Al moet ik zeggen dat ik het vaak wel heel lastig vindt om te schrijven want moet wel realistisch zijn.
De agressie die ik omschreef in het verhaal had natuurlijk een reden, Peter de hoofdpersoon die voor het eerst zijn zwaar verminkt gezicht ziet en hier op zijn manier op reageert. Boos op wat hem is aangedaan en boos op zichzelf. En afstand nemend van iedereen op dat moment.
Ik zag in een eerdere reactie dat ook U in een moeilijke situatie zit maar ik hoop dat onze hersenspinsels van mij en van Keith U voldoende afleiding en plezier brengen.
Zoals U misschien heeft gezien hebben de hoofdpersonen van de verhalen “ wat een klap “ en “ eenzame kerst “ nú een gezamenlijk verhaal in Semper Fi.
Ik wens U nog heel lang en heel veel leesplezier toe en misschien zie ik wel weer eens een reactie van U op een van mijn verzinsels.
Met vriendelijke groeten Pierre ( TDID 😉😘)