Ik was deze reeks even uit het oog verloren. Snel wat delen ingehaald. Blijf doorgaan. Het is mooi!

Met enkele rake vragen, ontdaan van de westerse ethiek, ontzenuw je de kern van een taboe. Zonder belerend te zijn. Zonder uit te dagen. Maar kijkend vanuit de onschuld die niet is opgezadeld met enige zondebesef.
In de context van dit verhaal klopt het helemaal.
Weer prachtig geschreven.

Twijfel, opluchting, ongeloof, angst, een boeketje vol emoties. Maar vooral de connectie. Het gevoel dat het zo hoort. En de dankbaarheid.
Je beschrijft het allemaal alsof het niets is. Maar dat is het niet. Dit is schrijfkunst!

Ook ditmaal neem je me vanaf de eerste zin mee in het avontuur. We ontdekken meer over de wereld en haar vooroordelen.
Zit hier een Romeo en Juliaverhaal in?

Er komt toch een vervolg, he?

Heel filmisch beschreven. Meteen zag ik tijdens het lezen alles voor me gebeuren. En het boeide me enorm.
Minstens een 10 waard!

Geen idee of het je bedoeling was, maar ik bespeur een zekere humoristisch-ironische laag die een zekere speelsheid creëert. Zalig om te lezen!

Nog zeven nachtjes slapen…
Ik hoop oprecht dat dat enkel voor Tijn het geval is. Het idee om zo lang te moeten wachten op het vervolg, is niet leuk.

Want vanaf die intro trok je me weer weg uit de werkelijkheid in een wereld van hoop en verlangen.
Heerlijk!

Een prachtige ode aan het pure genot!
Weg met het taboe!

Heerlijke reeks, Gina.

Lust dat tot genot leidt.
Veel genot.
Gunnend genot.
Zonder taboe.

En dat allemaal mooi verpakt!