@Nicky96
Ik heb al bijna 10 delen het gevoel dat het einde eraan komt, maar dan komt er toch een nieuwe ontwikkeling.
Ik zit te brainstormen voor een nieuw idee.
Ik zal het alvast zeggen; deel 26 zal de laatste in deze serie zijn. Niet mijn laatste verhaal, maar wel de laatste in deze serie.

@de rest, dank jullie voor jullie complimenten en reacties! Ze doen me goed. Ik geniet van jullie woorden.

Prima geschreven verhaal weer, al dreigt het langzaam een beetje meer van hetzelfde te worden. Op een gegeven moment is het denk ik niet erg zo'n verhaal af te ronden en met een nieuw idee te starten (Ik weet het, je hebt er nog een serie naast lopen, maar dat is niet echt mijn ding. Ook niet erg hoor!).

Ik had gehoopt dat je iets meer in de gevoelswereld van Anita was gedoken na haar slechte ervaring. Even pruilen en dat gelijk weer met seks er boven op komen, is wat mij betreft iets te kort door de bocht. Maar wel weer opwindend beschreven, hoor. Complimenten.

Eline, zo mooi en boeiend geschreven. Ik heb nooit aan BDSM gedaan, maar jij beschrijft, voorlopig alrhans, een milde versie, waarin je helemaal opbloeit. Ik vind het zo mooi geschreven, dat ik bijna niet kan geloven, dat het niet echt is gebeurd. Terwijl ik het lees, zie ik er zelfs plaatjes bij hoe je geniet van je behandeling en er steeds geiler van wordt. Het is om te smullen, zo mooi.
Ofschoon je zelf zegt makkelijker te schrijven via de beleving vanuit een man, ben je hier toch ook super goed bezig, als vrouw, of als Eline zelluf, hihi.
PRACHTIG, meisje.
Harry

Een prachtige serie, terwijl ik niks met bdsm heb. Het geeft heel mooi weer hoe dicht lust en pijn bij elkaar liggen en elkaar versterken. Ik zie uit naar de volgende delen. En niet alleen omdat ik toevallig ook nico heet

wat Nico met Eline doet, lijkt heel simpel. Hij laat haar verlangen naar genot. Hunkeren naar gegunde seks. Hij doet dit door niets of bijna niets te doen. Eline wacht zichzelf de geilheid in.

Zoals ik zei, het lijkt simpel. Want dit is opgebouwd en aangeleerd. Heel even schoot het beeld van de hond van Pavlov door mijn hoofd. De vergelijking gaat niet helemaal op. Want om Eline geil te houden moet ze verrast blijven. Telkens een stap verder.

Een stap met als intro foto’s en uiteindelijk de kennismaking met pijn. Dit laatste deed me huiveren. Je beschrijving van het genot ervan deed me verder lezen. Je woorden maakten het draaglijk en zelfs bevattelijk. Het is als wintertenen. Je voelt dat je leeft.

Je ontdekkingsreis blijft me mateloos boeien.

Eline, wat heb je het ook deze keer weer mooi en gevoelig in elkaar gestoken. Zowel Daniel als ook Manon in de helpende rol om Anita er bovenop te helpen. Je bent een talent vooral bij gevoelige onderwerpen. I love your style.
Harry

Rollen keren om. Nu is het aan Daniel om als bemiddelaar wijze dingen te doen. En hij doet het met verve.

De helingseks is zo mooi en liefdevol beschreven. Het kan niet anders of Anita had dit nodig. De bevestiging dat het zo mooi en zacht kan zijn. Ook het gevoel om zelf even terug de touwtjes in handen te hebben.

De liefdesbetuiging bleef wat onderbelicht. Manon reageerde met “ik jou ook”, maar wat denkt ze erbij? Ik zou weer een Manondeel willen lezen.
En waarom komt Sofie weer een paar keer op de proppen? Verwarring alom in mijn hoofd. Net in een deel waar rust en genezing het hoofdthema zijn.

Eline, weer een prachtverhaal.

Gelukkig, het is goed gekomen. Is dit het einde van deze reeks? Zou heel erg jammer zijn! Maar ook wel begrijpelijk. Ik geloof dat je in ieder geval zal blijven schrijven. Van jou zijn we zeker nog niet af!

Wat mij betreft ben je de beste die ik hier ken.

Eline, alweer zo'n prachtig verhaal, vol gevoelens. Zelfs Daniel geeft iets van zijn emotie prijs. Toch heb ik het idee, dat Manon teveel genoten heeft in de club om dat helemaal los te kunnen laten. Maar jij zult ons wel weer verrassen, zoals zo vaak. Kortom: je bent weer prima op dreef en ik kan niet wachten op je volgende hersenspinsel.
Uiteraard een dikke 10 meisje.
Harry

De anderen hebben het al goed verwoord! Weer een fantastisch vervolg dat doet verlangen naar meer. Heerlijk dat Manon zich zo kan laten gaan.