Het is weer een typisch Keith verhaal, jij hebt gewoon een eigen stijl van schrijven. En die leest heerlijk weg bij velen. En ik heb het gevoel dat Gonnie in deze story ook haar liefde voor het leven gaat vinden.
Leuk dat je het nú vanuit een vrouwelijke standpunt gaat schrijven. Kijken hoe je het jou vergaat in deze, ík vind het altijd lastig. Want je hebt geen ervaring hoe iets aanvoelt als vrouw. Wij penetreren, bekend gevoel. Zij wordt gepenetreerd hoe voelt dat?? Enz.
Succes. Blijf je volgen.

Geweldig begin !
Ga maar vlot zo door! Aub???

Wat ik de vorige keer al schreef: of het nu "Mini" of "Gonnie" is, Keith blijft Keith en je kunt het blijven lezen... Het is steeds leuk. En dan is dit "alleen nog maar" een inleiding. Kun je nagaan wat de rest wordt!
Leuk hoor.
Je doet alsof het een soort lapmiddel is voor het ontbreken van de aantekeningen van "Mini", maar ondertussen zet je wel een prima basis neer voor een interessant verhaal. Klasse Keith.

Ook hier zie ik weer uit naar het vervolg, zowel van Gonnie als van Mini!!!

Hallo allemaal en in het bijzonder Keith die 'reclame' maakt voor stichting hulphond https://share.google/7DLzU5oiTUOlxFDpA wat natuurlijk zeer positief is, maar ook in ons buurland België is men daar actief https://share.google/7DLzU5oiTUOlxFDpA alleen is daar het probleem dat supermarkten zoals de Carrefour en de Ikea daar niet zo wel willend zijn met andere woorden België loopt heel erg achter met de wel wel willendheid naar hun gehandicapten die een hulphond nodig hebben. Dus Belgische lezers verspreid u ongenoegen naar uw leiders toe.
Dit is het artikel waar het omgaat https://www.gva.be/regio/antwerpen/regio-antwerpen/schelle/johan-zit-in-rolstoel-en-mag-assistentiehond-niet-meenemen-in-supermarkt-ik-zag-iemand-op-me-afkomen-en-dacht-hier-gaan-we-weer/105104330.html
Mijn excuses Keith dat ik dit ongemak deel via jou gastenboek.

Groet Ron

Keith, dit was een meer dan prachtig vervolg op Mini-397. Hoewel ikzelf geen enkele ervaring met het leger, laat staan met de missie in Afghanistan, is jouw beschrijving zo helder, dat ik niet anders kan voorstellen, dat jij daar zelf geweest bent. Hoewel... het is ook gewoon mogelijk, dat je de achtergronden van jouw verhalen meer dan goed voorbereid en verzorgd. Ik denk dat het mede daardoor komt, dat ik jouw Mini na bijna 400 afleveringen nog steeds geweldig kan waarderen... Ga zo door zou ik zeggen.

Maar... een Keith met een ander verhaal zal altijd een schrijver blijven met een schitterende schrijftrant en met een uitgekiend verhaal. Dus ook met een vervolg op "gastvrouwen" of "tinnitus" of een totaal ander verhaal, zal ik je graag blijven volgen...

Op naar de 400

Weer een geweldig verhaal. Nu helaas weer wachten op vervolg. Ik kan helaas niet meer 10 punten geven. Ga vooral zo door zodat wij nog veel van jou verhalen kunnen genieten. Mijn oprechte dank!

Weer een prachtige aflevering, ook zonder erotiek. Ik heb ervan genoten

Fijn dat er nog een aflevering achteraankomt over de toespraak op de KMA.

Top.

Hoi Keith,

Wat heb je er weer een feest van gemaakt om te lezen. Jouw woorden en visie waren weer heerlijk om te lezen en een waar spektakel voor mijn ogen 🤓. De humor, in de opmerkingen, weer een ware aanslag op mijn lachspieren 🤣 en kramp in mijn kaken van het lachen.

En hoe Joline haar verhaal deed met als afsluiting haar dank aan 'Hulphond Nederland'. Het raakte mij echt als dieren liefhebber. Misschien een klein adviesje, zet bij het volgende verhaal de 'QR-code' van Hulphond Nederland op de plaats van de foto. Het kan natuurlijk nooit kwaad als er lezers zijn die wat doneren, ik ben er zeker één van.

En... zoals jij je liefde voor Mocca kan omschrijven, echt schrijven met een gouden griffel. Zo mooi, en dat doet mijn denken aan mijn vorige hond. Ook een labrador, ook bruin en ook een schat van een hond. En door jouw mooie verhaal, moet ik dan vaak terug denken aan die mooie tijd met hem 😍.

Grote dank daarvoor.

En grote dank voor je tijd die je steekt in dit prachtige verhaal, al bijna 400 delen lang, voor een echte groep fans. Dank je wel voor dit mooie, aangrijpende, lachwekkende, verbindende en levensechte verhaal. En op naar het feestje van 400 afleveringen 🤗

Baco

Keith, het staat hier onder ergens, woorden schieten te korf, ook dit deel een hele dikke 10, voor de humor, een hele dikke 10 voor JOUW schrijfkunst. 10+++ voor, vul zelf maar in.

Zo, dat was een mooie avond op de KMA, daar wordt vast over nagepraat. Mooi verteld met naast het ernstige onderwerp de nodige humor. Greet die onverwacht uit de hoek kwam met onvervalste kazernetaal spande wel de kroon. Ga vooral zo door! 👍