Vorige keer vertelde ik over mijn belevenis met Leo, de 14-jarige broer van mijn beste vriend. Hij ontmaagde me op de dag dat ik voor het eerst een natte droom had gehad en ik in een lauwe plas blubber was wakker geworden. Ik was toen 12 jaar en 5 maanden oud (of beter gezegd: jong).
Die zomervakantie ging er bijna geen week voorbij zonder dat Leo en ik naar de hut in het dennenbos trokken om er ‘de liefde te bedrijven’. Leo was een ongelooflijk lieve jongen en, zoals later bleek, een honderd procent gay. Na veel wisselende partners is hij op zijn dertigste gaan samenwonen met een man.

Mij verliep het anders. Na de zomervakantie was er veel minder gelegenheid om met Leo te vrijen en op een keer had mijn vriend Stan, Leo's broer, ontdekt dat we elkaar in de hut lagen te strelen. Leo had mijn piemel uit mijn gulp gehaald en was druk bezig me af te trekken en net op het moment dat Stan opdook, loste ik met gesloten ogen en een kreunende keelklank mijn jongenszaad.

Het kwam er uiteindelijk op neer dat Stan wilde dat Leo dat ook met hem deed. Leo legde hem uit dat het waarschijnlijk nog niet zou lukken en vroeg hem of hij al met zijn pikkie had gespeeld. Hij zei van ja, dat zijn piemel soms heel hard en stijf werd als hij in bed lag en dat het plezierig was om er dan aan te trekken. Op de vraag of er dan ook iets uitgekomen was, antwoordde Stan een beetje verlegen van ‘Ja, een klein beetje, maar niet veel’.

'Komaan' antwoordde Leo kordaat, 'Dan wil ik het wel eens proberen met je.' Net zoals Leo de eerste keer bij mij gedaan had, legde hij Stan op zijn rug op het mos, knoopte zijn gulp los en haalde zijn piemel eruit. Die was klein, maar wel heel hard en hij stond mooi rechtop. Leo trok de voorhuid naar achteren en de kleine, blauwachtige eikel kwam tevoorschijn. Stan werd heel traag afgetrokken en ondertussen kuste Leo zijn broertje op de wangen en op de mond.
Stan begon op een gegeven moment te kronkelen, hief zijn rug op en trok zijn benen omhoog. Ik zag zijn witte, gerimpelde zak waarin de twee ballen duidelijk afgetekend stonden, en daarboven de hand van Leo die Stans pik helemaal bedekten. En toen zag ik de eerste straal zaad die Stan in zijn leven loosde. Ze vloog wel een halve meter hoog de lucht in en belandde dan op zijn borstkas. Stan hijgde lang na terwijl Leo zich over zijn broertje bukte en zijn eikel aflikte. Ineens kreeg ik een steek van jaloezie, want dat had Leo bij mij nog nooit gedaan.

Hoe dan ook, Leo deed het voortaan met Stan omdat dat gemakkelijker was: ze sliepen op dezelfde kamer. Leo verloor in de maanden die volgden zijn belangstelling voor mij en ongeveer een half jaar na mijn ontmaagding, net voor mijn dertiende verjaardag, neukten wij voor de laatste keer (al wist ik dat op dat ogenblik natuurlijk nog niet - ik had er zeker nog mee willen doorgaan).

Vreemd genoeg was alles wat met seks te maken had nooit veel in mijn gedachten. Ik vond die neukpartijtjes met Leo gewoonweg plezierig met zo'n zachte lul in mijn holletje. Andere jongens dan Leo interesseerden me echter nooit en ook meisjes riepen nooit enig gevoel van opwinding in mij op. Ik trok mezelf ook niet bijzonder veel af, alleen wanneer mijn lul vanzelf hard werd en dat gebeurde bijna alleen 's avonds, wanneer ik net in bed lag. Leo had me gezegd dat ik altijd een zakdoek bij de hand moest hebben om de lakens niet vuil te maken. Af en toe kwam ik in mijn slaap klaar en ik merkte dat ik dan al een week of misschien langer niet had gemasturbeerd.

In de zomervakantie die volgde, gingen Leo en Stan voor het eerst met hun ouders met vakantie naar Blankenberge. We schrijven 1957, de tijd dat ook arbeiders begonnen aan toerisme. Mijn ouders hadden daar het geld nog niet voor. Zij waren aan het sparen om een huis te kopen en vakantie was te duur. Ik was toen 13 jaar en 5 maanden oud. Weer was ik tijdens de vakantie bijna altijd alleen, nu zelfs twee weken zonder Stan en Leo om iets mee te verzinnen. Van een schoolvriend had ik gehoord dat er een paar dorpen verderop een vijver of een meer was, waar jongens en meisjes onder elkaar kwamen zwemmen en zonnebaden. Samen met mijn klasgenoot Bert, die niet zo ver van ons huis af woonde, maar waarmee ik niet echt bevriend was, fietsten we de acht kilometer naar het meer. Ik had mijn ouders net zo lang aan hun kop gezeurd, tot ik een zwembroek mocht kopen. Het was een strakke lichtblauwe nylon broek. Toen ik ze thuis had aangepast, bleek dat ze redelijk krap zat en ik kreeg er onmiddellijk een stijve in. Ik troostte mezelf met de gedachte dat zoiets niet zou voorvallen wanneer ik aan het zwemmen was.

Toen we aan het meer aankwamen, zag ik al heel wat groepjes jongeren zwemmen of aan de kant liggen of zitten. Aan de overkant van het meer stond een gebouwtje en mijn klasgenoot Bert vertelde me dat daar een café was met een terras en dat je naar daar moest gaan voor de toiletten. Iedereen die aankwam kleedde zich ongegeneerd uit om zijn zwembroek aan te trekken, behalve de meisjes, die wat verderop tussen de struiken gingen en nooit alleen, altijd met een paar vriendinnen die al in badpak waren. Het waren toen nog allemaal eendelige badpakken, van bikini's hadden we alleen nog maar iets gehoord of in tijdschriften gezien.

Ik belandde samen met Bert in een groepje van een vijftal jongens en vier meisjes. Mijn vriend kende een paar van hen, zo bleek. Hij was al snel in gesprek met een van de jongens en ik vermoedde dat die twee wel eens verliefd op elkaar konden zijn. Bij die gedachte voelde ik mijn pik zwellen en ik spoedde me het water in.
Ik kwam samen met een meisje uit ons groepje uit het water. Ze leek me ouder dan ik want ze had al redelijk wat borsten, maar dat kon ook aan haar spannende badpak liggen. Nylon was toen de grote mode: goedkoop, sterk, gemakkelijk te wassen en snel droog. Ik ging naast haar op het gras liggen en vroeg haar of ze hier dikwijls kwam. Nee, het was de eerste keer. Ze was hier alleen, maar ook zij kende iemand in dit groepje, vandaar dat ze hier ging liggen. Op mijn vraag waar ze woonde, kreeg ik het onverwachte antwoord dat ze van mijn eigen dorp was. Ik had haar nog nooit gezien, maar ja, ik keek ook niet naar meisjes om... In die tijd was er nog geen gemengd onderwijs op de middelbare scholen, dus veel kans om meisjes te leren kennen was er niet.

Lina, zoals ze heette, bleek een gemakkelijk meisje te zijn om mee te babbelen. We wisselden wel tien minuten small talk uit en wisten al direct heel wat van elkaar. Toen zei ze dat ze wat ging slapen. Dat probeerde ik ook en eigenaardig genoeg lukte dat ook.
Toen ik wakker werd, misschien maar een kwartier later, lagen we alleen. De anderen zwommen en spetterden in het water. Ik zag mijn klasgenoot Bert zijn vriend kopje onder houden en wanneer hij boven kwam, proestten ze het uit en hielden elkaar net iets te lang vast. Ik keek gebiologeerd naar die twee jongens en had er geen besef van dat mijn pik ondertussen flink aan het zwellen was gegaan.

'Hé' lachte Lina, die wakker was geworden, 'Je hebt een flinke bobbel in je broekje. Volgens mij is ofwel je zwembroek te klein, ofwel is je ding er te groot voor.' Ik keek naar haar en zag dat ze de schouderbandjes van haar badpak over haar bovenarmen had getrokken, zeker om haar schouders egaal te laten bruinen. Maar daardoor zag ik ook de aanzet van haar borsten en ogenblikkelijk reageerde mijn piemel zoals die van een normale jongen van dertien, veertien. Hij werd nog groter en dikker. Ik bloosde en ging zedig zitten, zodat ze het niet meer kon zien.

'Is dat niet lastig, zoiets in je broek hebben? Om mee te fietsen, denk ik altijd. Want jongens hebben dan ook nog een zakje met ballen. Ik denk altijd dat dat pijn moet doen.'
'Welnee,' antwoordde ik, 'Dat is gewoon zo. Wij voelen daar niks van.'
Even later vroeg ze ‘Weet jij waar hier ergens een wc is, of moet dat hier in de struiken?'
'Nee, de wc's zijn ginder, aan de overkant, bij het café daar.'
'Ik ga niet graag alleen. Wil je meegaan, alsjeblief?'
Ze zei het op een zeurderige meisjesmanier, alsof ze ineens maar een jaar of zes, zeven was. Natuurlijk zou ik met haar meegaan, ik zou ook wel moeten.
'Dan trakteer ik op limonade,' zei ze en ze pakte haar tas op.
Mijn tas zat onder de snelbinder van mijn fiets en ik nam er alleen enkele muntstukjes uit om haar eventueel ook te trakteren. Je wist immers maar nooit.

Onderweg naar het café aan de overkant viel ons gesprek nooit stil. Het was echt aangenaam om zo op blote voeten langs de waterlijn te stappen. Ondertussen was mijn pik gelukkig slap geworden.
'Wat ik me ook altijd afvraag,' zei Lina, 'Kunnen jongens eigenlijk plassen als hun pik stijf is?'
'Nee' antwoordde ik en ik voelde dat ik weer bloosde, 'Dat gaat niet.'
'Ook niet als je dringend, dringend moet of het loopt eruit?'
'Nee, als een pik stijf staat zijn er maar twee dingen die je kunt doen: eraf blijven tot hij weer slap is, of hem zelf slap maken...'
'Ah ja, door eraan te trekken tot hij spuit' lachte ze, 'En wordt hij dan direct slap?'
'Nee, dat duurt een tijdje.'
'Die van jou is weer aan het groeien' merkte ze giechelend op, 'Straks op de wc ga je niet kunnen piesen.'
'Dat komt door die praat van jou' verweerde ik me, 'Hou daar nu maar over op, Lina.'

We kwamen bij het café en zagen een houten pijl waarop 'WC' was geschilderd. De toiletten bevonden zich achter het café in een losstaand houten gebouwtje met twee deuren. Op de ene had iemand een piespot geschilderd en op de andere een urinoir. Vlak achter het gebouwtje begon onmiddellijk een berkenbos met veel struikgewas.
'Bah, het stinkt hier naar pies' zei Lina en ze trok haar neus op, 'Kom, we gaan in het bos. Er is toch niemand.'
Dat was waar. Je kon door de hoge stammen van de berken heen kijken en hier en daar groeide een hoge struik waarachter je je kon verbergen.
Ze liep voor me uit naar een van die struiken en achter de struik hield ze halt.
'Zeg Toon, weet je wat ik eens zou willen zien? Hoe een jongen plast. Durf je dat? Ik zou het echt eens graag zien.'

Ik dacht even na en bedacht toen dat het geen kwaad kon. Maar net op tijd bedacht ik dat zij het dan ook zou moeten doen terwijl ik keek. Ze ging direct akkoord. Ik trok het kruis van mijn zwembroek opzij en voor mijn piemel de kans kreeg te groeien, sproeide ik mijn plas op de bosgrond. Lina was op haar hurken gaan zitten en keek aandachtig toe. Toen ik klaar was en nog enkele druppels van mijn eikel sloeg, vroeg ik haar of ze het de moeite had gevonden.
'Het was heel mooi' zei ze bijna plechtig, 'Ik kon me er eigenlijk geen voorstelling van maken. Ik heb nog nooit een pik gezien, moet je weten. Heb jij al een kutje gezien?'
'Nee' gaf ik toe, 'Maar je hebt beloofd dat jij nu ook gaat plassen. En dan zie ik dat wel.'

Zonder een woord te zeggen, stond ze op, trok net als ik gedaan had het kruisje van haar badpak opzij en ging dan weer gehurkt zitten. Ik nam het ervan en ging plat op mijn buik in het gras liggen. Zo heel veel kreeg ik niet te zien. Ze plaste, maar waar het vandaan kwam bleef onzichtbaar doordat haar hand het kruis van haar badpak moest vasthouden. Toch had ik alweer een stijve toen ik weer opstond.

'Mag ik hem eens zien als hij stijf is?' vroeg Lina opeens nieuwsgierig.
'Als ik daarna jouw kutje eens mag zien' antwoordde ik.
'Oké' zei ze snel en ik trok mijn zwembroek over mijn billen. Mijn stijve pik sprong recht vooruit en trilde daarna tot bijna aan mijn onderbuik.
Lina keek met grote ogen toe. Ze stak net haar hand er naar uit, toen we ineens stemmen hoorden. Nog niet echt dichtbij, maar toch konden we niet anders doen dan ermee ophouden.
Ik trok mijn zwembroek omhoog en we wandelden in de richting van het café alsof we gewoon een boswandelingetje hadden gemaakt. Daar zag ik Bert met die andere jongen achter het toilettenblok staan. Ze waren elkaar aan het zoenen terwijl ze elkaar omhelsden.
Ik had dus toch gelijk. Niet alleen Leo was voor de jongens. Ook Stan deed het graag en nu ook mijn klasgenoot. Maar op dat ogenblik was ik alleen geïnteresseerd in Lina. Ze trakteerde me op limonade en daarna trakteerde ik haar en vervolgens wandelden we terug naar de overkant.
Bert en zijn vriend kwamen op dat moment op het terras zitten. Ze waren allebei duidelijk verhit. Ze zweetten als een rund en aan hun rug plakten nog plukjes gras en korrels zand. Ze hadden het blijkbaar echt gedaan. Mij interesseerde het echt niet meer om het met een jongen te doen. Ik was verliefd aan het worden op Lina.

We waren bijna bij onze ligplaats bij het meer toen Lina vroeg of ik haar nog eens wilde zien. Ik antwoordde snel van ja, zeker wel, ik kon gemakkelijk elke dag naar hier komen.
'Oh, maar als mijn ouders er niet zijn en ik kan mijn zusjes het huis uitwerken, dan mag je gerust bij mij thuis komen, hoor. Mijn vader en moeder zijn allebei advocaat en hun kantoor is naast ons huis. Overdag komen ze alleen 's middags binnen om te eten. Dan pas ik in de vakanties op mijn zusjes en in het schooljaar komt er van in de namiddag een kindermeisje. En op dinsdag en vrijdag is er altijd een schoonmaakster. Maar voor de rest van de tijd mag je altijd komen, nu ja, als ik mijn zusjes ergens naartoe kan sturen. Maar dat zal wel lukken. Ze hebben veel vriendinnetjes waar ze naartoe kunnen en ze doen niet liever.'

Op mijn vraag hoe oud haar zusjes waren, zei ze dat het een tweeling van twaalf was. Bijna dertien. Dat was dus exact een jaar jonger dan ik. Lina zelf bleek bijna veertien te zijn. Ze was eind juli jarig en ik was op 1 februari dertien geworden. Ze was dus maar net een half jaar ouder dan ik. En toch was ze veel volwassener dan ik, dat was duidelijk. Ze was gewend om initiatief te nemen en ze was niet op haar mondje gevallen.

We fietsten samen naar huis, want Bert liet weten dat hij net zolang aan het meer bleef als zijn vriend. Op het dorpsplein wees Lina me haar huis: een statige burgerwoning. Daarnaast een lange oprit naar de achtergelegen tuin en een garage. In het huis naast die oprit was dan het kantoor van haar ouders.
'Mama en papa komen alleen thuis om te eten en te slapen' lachte ze, 'En daar zitten ik en mijn zusjes helemaal niet mee. Wij doen gewoon wat we willen. Kom,' en ze trok me mee naar de tuin.
Die was helemaal omgeven door een hoge muur waartegen druivenranken, rozen en andere klimplanten groeiden. In het midden van de tuin stonden een stuk of vijf appelbomen en, dichter bij het huis, perken vol bloeiende planten tussen kortgeknipt gras. Ze zette haar fiets tegen de muur en kwam dicht bij mij staan, mijn fiets nog tussen ons beiden in. Ik gaf haar een kus op de lippen, overtuigd dat ze dat graag had. Ze gaf een kus terug.
Ik begreep dat ik, als jongen, de vraag moest stellen. 'Wil je met mij gaan, Lina?'
'Wat dacht je anders, Toon? Ja, natuurlijk. En morgen is het vrijdag, dan is de poetsvrouw er. Fietsen we dan samen naar het meer?'
'Oké, doen we. Maar zo in het bos plassen, dat vind ik geen goed idee. Vroeg of laat komt daar echt wel iemand die het kan zien.'
'Ja, dat weet ik nu ook wel. Maar je weet dat je altijd naar hier mag komen als ik alleen thuis ben. Want ik heb je beloofd dat je mijn kutje mag zien en dat kan eigenlijk alleen maar als we hier in huis zijn.'

We kusten elkaar nog eens en ik fietste als op een wolk naar huis. Die avond heb ik me afgetrokken met het beeld van Lina voor ogen en nog nooit tevoren had ik zoveel sperma gehad. Het bleef maar komen en van mijn zakdoek was geen plekje meer droog.

(Mijn verhaal over Lina vertel ik binnenkort verder.)