Mijn Trouwring - 7

Ik parkeer mijn autootje zo dicht mogelijk bij ons huis. Het licht in de woonkamer is nog aan, dus Dennis is nog wakker. Mooi, denk ik, dan krijg ik misschien nog de kans om mij even op te frissen. Het sperma van Ardin dat ondertussen in grote stromen in mijn slipje aan het lekken is, doet mij terugdenken aan de beste seks die ik ooit heb gehad. Intens gelukkig huppel ik naar de voordeur. Dennis is aan het lezen als ik de woonkamer binnen kom. "Hoi schat, ik ben thuis." Dennis reageert niet in en ik geef hem een kus op zijn wang. Ook daar reageert hij niet op, hij zit waarschijnlijk goed in zijn verhaal. Goed, dan ga ik even naar boven om mij op te frissen en een schoon droog slipje aan te trekken. "Raad eens wie vanavond op bezoek is geweest?" Ik sta meteen weer stil en draai me naar hem om. Ik heb echt geen idee, maar ben natuurlijk wel nieuwsgierig. "Geen idee schat, wie was het?" Dennis is even stil, alsof hij wacht totdat ik een poging doe om het alsnog te raden. "Inge." Mijn verstand valt eerst stil. Dan beginnen mijn hersenen op volle toeren te draaien. Shit, shit, shit. Dit is niet goed. Ik ben haar helemaal vergeten te bellen dat ik bij Ardin was. En uitgerekend vandaag besluit ze om bij ons op bezoek te komen. Shit, shit, ik heb een probleem

."Wat heeft ze gezegd?" Ik probeer zo onschuldig mogelijk te klinken, hopende nog ergens een gaatje te vinden voor een plausibele verklaring. "Dat het niet is wat ik denk, en dat het een verrassing voor mij moest zijn. Toen ze zag dat het niet voldoende antwoord voor mij was, zei ze dat je een kunstenaar had gevonden die een schilderij van jou maakt als cadeau voor mijn verjaardag." Enige opluchting komt bij mij boven. Inge heeft precies het juiste gedaan. Dit geeft mij een ontsnappingsroute. "Wat jammer dat je er zo achter moest komen, het had echt een verrassing moeten worden." Dennis is even stil. Mooi, daar kom ik goed mee weg. Ik moet in het vervolg echt beter oppassen met wat ik doe. "Ben je met hem naar bed geweest?" Shit, shit, shit. Hij is nog niet overtuigd. Ik moet een ander wapen inzetten. Ik moet in de tegenaanval. Gespeeld boos vraag ik hem hoe hij daar bij komt.

"Omdat je geen trouwring draagt. Je doet dat ding anders nooit af." Verdomme, hoe kon ik zo stom zijn. Niet alleen vergeten Inge te bellen, maar ook nog vergeten mijn trouwring terug om te doen. Het valt even stil. "Nou, zeg op. Heb je seks met hem gehad?" Ik weet het, ik kom er niet meer onderuit. Uiteindelijk ben ik verraden door mijn trouwring, het symbool van onze oneindige trouw en liefde. Ik kan niet meer, nee ik wil niet tegen hem liegen. Niet tegen de man die altijd zo goed voor mij is geweest. Niet tegen de man waar ik zielsveel van hou. Mijn hoofd buigt naar beneden en het enige wat ik door mijn opkomende tranen zie zijn mijn voeten. Voor de tweede keer vandaag huil ik. Deze keer niet van geluk, maar van intens verdriet. "Sorry schat, het was gewoon sterker dan ik. Ik wil je niet kwijt. Ik hou zo veel van jou. Zeg mij hoe ik het goed kan maken." Dennis is stil. Volgens mij woedt er nu een inwendige strijd in zijn hersenen. Ik durf hem nog steeds niet aan te kijken. Mijn betraande ogen zijn nog steeds gefixeerd op de vloer voor mijn voeten. Waarom zegt hij nu niets? "Ik weet niet of ik je ooit kan vergeven, maar ik kan proberen het te vergeten. Bel hem nu op om te zeggen dat het over is." Schuchter kijk ik naar Dennis. Hij heeft de telefoon in zijn uitgestrekte hand, wachtend tot ik hem aanpak. Hij moet de twijfel in mijn ogen hebben gezien. "Kom, maak een keuze. Hij of ik."

Hij vraagt mij om te kiezen. Hoe kan ik in godsnaam een keuze maken? Kies ik voor het veilige van mijn gezin, of kies ik voor het avontuurlijke van een nieuwe relatie. Kies ik voor goede seks met Dennis, of voor fabuleuze seks met Ardin. Kies ik voor de man waar ik van hou, of voor de man waarop ik verliefd ben. De keuze is gewoon onmogelijk. "Ik wil niet kiezen schat. Ik kan het gewoon niet". Dennis kijkt verbijsterd. Hij legt de telefoon terug in het basisstation. "Dan maak ik de keuze voor jou. Pak je koffer. Na morgen wil ik je niet meer zien." Ik zak door mijn benen en zit nu op de vloer. Tranen vloeien overvloedig over mijn gezicht. "Nee, schat. Alsjeblieft. Ik wil je niet kwijt." Dit is het moment dat ik verwacht dat Dennis mij in zijn armen neemt en mij komt troosten. Het moment dat hij mij verteld dat het goed komt. Het moment dat hij doet waar hij het beste in is. Mij een geborgen gevoel geven. Tot mijn afgrijzen hoor ik hem echter weglopen en realiseer ik mij dat het over is. Ik heb alles kapot gemaakt.

Dennis komt terug naar beneden met een dekbed en installeert zich op de bank. Even zwijgzaam loop ik naar boven. Ik pak een koffer en prop er zoveel mogelijk kleren in. Verder alleen mijn toilettas. Daarna ben ik moe. Geestelijk ben ik helemaal leeg. Ik neem niet eens de moeite om mij op te frissen. Met mijn kleren nog aan ga ik op bed liggen. Het plakkerige slipje vol met sperma van Ardin zuigt bijna aan mijn heiligdom. Mijn trouwring kan ik voelen branden in mijn broekzak. Ja, nu wel. Stom ding. Waar was je toen ik je nodig had. Ik probeer mij zelf in slaap te huilen, maar het lukt niet.

Ver voor de wekker sta ik op. Slapen kan ik toch niet, maar gelukkig zijn mijn tranen op. Ik schrik als ik mijzelf in de spiegel zie. Wat een ruïne. Ik kleed mij uit. Het plakkerige slipje gaat in de wasmand. Gewoon boven op de rest van de was. Ik heb toch niets meer te verbergen. Als hij de was gaat doen vindt hij onderin er nog een. Ik douche mij en zorg dat ik weer helemaal schoon en fris ben. In de kleerkast vind ik nog wat kleren die ik niet in het koffer heb gedaan. Ik zie er wel niet zo netjes uit als anders op een werkdag, maar het moet maar zo. Nog wat make-up en mijn spiegelbeeld ziet er ineens veel beter uit. Met mijn koffer sluip ik naar mijn autootje. Het lukt mij zonder Dennis wakker te maken. Ik neem niet eens de tijd om te ontbijten. Het doet mij pijn dat ik geen afscheid kan nemen van Fleur en Roos, maar ik denk dat Dennis mij niet meer wil zien. Nog voordat de wekker zou moeten afgaan ben ik vertrokken.

Ik wacht op mijn vaste parkeerplaats totdat het eindelijk werktijd is. Natuurlijk kan ik mij nergens goed op concentreren en maak ik er een puinzooi van. Karin is nog steeds ziek. Daniëlle merkt wel dat er iets met mij aan de hand is, maar omdat ik er duidelijk niet over wil praten laat ze mij met rust. Wel "ruimt" ze mijn puinhoop op. Het is echt een goede collega. Als ze de koffie voor de pauze gaat halen vraag ik haar weer broodjes mee te nemen. Deze keer trakteer ik. Ik zou een reuze honger moeten hebben, want ik heb vandaag nog niet gegeten. Toch krijg ik maar met moeite het broodje naar binnen en zelfs de koffie smaakt mij niet. De hele dag denk ik aan thuis en aan Ardin. Hoe gaat hij reageren. Ik zou hem kunnen bellen, maar doe het uiteindelijk niet. Als de werkdag erop zit wil ik al bijna naar Daphne rijden. Ik hoef de meiden echter niet op te halen, dus rijd ik het kleine stukje naar Ardin. De spanning ontneemt mij bijna van mijn adem als ik met mijn koffer in mijn hand bij hem aanbel.

Ardin moet duidelijk even schakelen als hij mij ziet. Hij had mij duidelijk niet verwacht, maar toch is daar die mooie glimlach. Dan ziet hij mijn koffer en weet hij hoe laat het is. "Kom binnen." Dat is precies wat ik wilde horen. Hier ben ik welkom. Als ik binnen ben geeft hij mij een kus en omarm ik hem stevig. Mijn lichaam reageert al weer heftig op zijn aanraking en ik ben oprecht blij dat ik weer bij hem ben. Hij laat mij rustig mijn koffer uitpakken. In zijn kast is nog genoeg ruimte voor mijn kleren. Voor het avondeten gooit Ardin twee pizza's in de oven. Hij verontschuldigt zich voor het feit dat hij alleen maar pizza hawaii in huis heeft. Het maakt mij niet uit. Ik heb berenhonger en eet gulzig een hele pizza op. Dat was mij anders nooit gelukt. Ardin heeft nog een stuk over. Als hij mij verlekkerd ziet kijken krijg ik ook nog zijn laatste stukje. Hij merkt dat ik nog steeds niet helemaal goed in mijn vel zit. Daarbij ben ik geestelijk weer helemaal gesloopt. Natuurlijk van de spanning in mijn lijf, maar zeker door het totale gebrek aan nachtrust.

Hij neemt mij mee naar de slaapkamer. Hoewel mijn lichaam schreeuwt om intiem met hem te zijn twijfel ik of ik dit nu geestelijk aankan. Ardin voelt dit perfect aan. Hij vraagt mij om op het bed te gaan zitten. Zelf pakt hij een schetsboek en neemt plaats op een stoel. Hij begint te tekenen. Naar wat ik aanneem tekent hij mij. "Wil je dat ik mij uitkleed?" Die aandoenlijke lach verschijnt op zijn mooie gezicht. "Hoe aanlokkelijk ook, maar nu wil ik je graag met kleren aan tekenen." Tijdens het tekenen is hij breeduit aan het vertellen. Over alles en nog wat, maar niets over wat ik ook maar enigszins kan linken met mijn abrupte scheiding van Dennis. Zijn stem klinkt teder en rustig. Ik luister met plezier, maar weet niet of ik ook alles meekrijg. Jammer, want ik had nu veel meer over hem te weten kunnen komen.

Midden in de nacht word ik wakker. Blijkbaar ben ik onder zijn geruststellende stem in slaap gevallen. Dan besef ik dat ik naakt ben. Hij moet mij hebben uitgekleed zonder dat ik daar wakker van ben geworden. Dan ben ik echt goed weg geweest. Zelfs mijn slipje heeft hij uitgetrokken. Een paniekerige gedachten vult mijn hoofd. Zou hij seks met me hebben gehad zonder dat ik het meegekregen heb ? Vlug voel ik aan mijn heiligdom. Nee, ik lek niet. Er is niets gebeurd. De enige keer eerder dat ik naakt geslapen heb was ook bij Ardin. Misschien kan ik daar wel aan wennen. Tenslotte, een nieuwe start, nieuwe gewoontes. Zou Ardin ook helemaal naakt zijn? Onder de dekens leg ik mijn hand op zijn borst. Hmm, tot zover geen spoor van nachtkleding. Voorzichtig laat ik mijn hand naar beneden gaan. Hij ligt vredig te slapen en ik wil hem zeker niet wakker maken. Dan voel ik hem. Het pronkstuk van zijn lichaam dat mij zo heerlijk kan verwennen. Ook dit onderdeel is niet verstopt onder enige vorm van kleding. Ik kan het niet laten er even mee te spelen, want de aanraking met zijn edele deel heeft mij weer enorm geil gemaakt. Hij reageert echter niet op mijn stimulatie en blijft slap. Toch was het fijn om er aan te voelen. Ik draai me om en probeer nog wat te slapen.

Tegelijk worden we wakker. Het is voor mijn doen al laat. Geen kinderen die als wekker fungeren heeft toch wel zo zijn voordelen. Meteen moet ik aan Fleur en Roos denken. Mijn god wat mis ik ze. Ardin's staalblauwe ogen en zijn aanstekelijke lach halen mij weer naar het heden. "Goede morgen schoonheid. Lekker geslapen?" Ik kan alleen maar goedkeurend kreunen, want hij heeft mij al in zijn armen genomen voor een heerlijke knuffel. Mijn lichaam smacht meteen weer naar meer. Onbewust schuur ik mijn onderlichaam tegen zijn kruis. Ik voel dat bij Ardin daar snel iets begint te groeien. "Oei. Mevrouw heeft er zin in. Nou, dan kan mevrouw het krijgen." Een soepele handbeweging van Ardin is genoeg om zijn apparaat in de juiste positie te krijgen. Een soppend geluid is te horen als hij soepel naar binnen glijdt. Wat ben ik al weer nat en wat voelt dit goed. Als hij diep in mij zit en mij helemaal heeft opgevuld houdt hij zich stil. Zijn staalblauwe ogen kijken mij wellustig aan. Alleen al dit moment van intense gelukzaligheid zou eeuwig mogen duren. Twee lichamen die een zijn geworden. Ardin en ik. Ik en Ardin. Wij. Dan begint hij toch te bewegen, op zijn kenmerkende tedere manier. Zijn staalblauwe ogen blijven op de mijne gefixeerd. "Je bent voor mij gemaakt Maaike. Seks met jou is onvergelijkbaar. Ik geniet zo van jou lichaam."

Ik denk hetzelfde over hem. Zijn lieve woorden zorgen er al voor dat mijn lichaam versneld naar dat ultieme moment toe aan het werken is. Hard begin ik te kreunen, maar dwing mijzelf om naar die mooie ogen te blijven kijken. Het onvermijdelijke moment breekt aan. Dat heerlijke gevoel dat ik alle controle verlies over elk spiertje in mijn lichaam. Het moment dat ik hevig stuiptrekkend onder hem lig. Het moment dat ik zijn staalblauwe ogen moet loslaten omdat de mijne wegdraaien in mijn oogkassen. Ardin gunt mij dit moment van totale euforie. Hij wacht geduldig tot ik weer zover ben. Dan vraagt hij mij teder om een andere houding aan te nemen. Op handen en knieën ontvang ik hem als een teefje, klaar om gedekt te worden door haar reu. Alleen niet in sneltreinvaart, maar op zijn tedere manier bedrijft hij de liefde met mij. Zijn harde paal stimuleert mijn vochtige kutje weer maximaal. Zijn zwaardere ademhaling kondigt aan dat hij net als ik zijn hoogtepunt nadert. Dan voel ik hem klaarkomen. Lading naar lading warm sperma vindt zijn weg diep in mijn heiligdom. Een spuitende lul in mijn kutje blijft mijn favoriete onderdeel van het spelletje dat seks heet. Vlak voordat het weer donker wordt voel ik nog dat mijn benen mij niet meer kunnen dragen en dat ik plat op het bed val.

Volgens mij begint mijn lichaam te wennen aan de orgasmes die Ardin mij schenkt. Ik heb het gevoel dat ik er sneller van herstel. Was zijn lach toen hij wakker werd nog aanstekelijk, nu is zijn gezicht goud waard. Blijkbaar maak ik hem net zo gelukkig als hij bij mij doet. Ochtendseks. Weer een nieuwe gewoonte. Eentje waar ik snel verslaafd aan kan raken, zeker met Ardin. "Kom, we gaan douchen." Zijn opmerking komt net op tijd, want mijn kutje kan die enorme bak sperma niet meer binnen houden. Als verliefde tieners wassen wij elkaar. Mijn tepels worden meteen weer hard als zijn spons mijn borsten inzeept. Krijg ik dan nooit genoeg van deze man? Natuurlijk pest ik hem terug door kleine Ardin wat extra aandacht te geven. Tot mijn verbazing begint hij alweer enige tekenen van leven te vertonen. "Stop alsjeblieft," zegt Ardin. Als je zo doorgaat moet ik je nog een keer nemen. Maar ik heb zodadelijk een afspraak en ik wil niet te laat komen. Mijn nieuwsgierigheid is gewekt, maar ik durf niet te vragen waar hij naar toe moet.

Tot mijn verbazing vraagt hij of ik mee ga naar zijn afspraak. "Graag," zeg iknet iets te enthousiast. Ik heb tenslotte geen flauw idee waar we naar toe gaan, maar wil geen moment zijn aanwezigheid missen. Ik kijk in de kleerkast naar mijn nu beperkte garderobe. "Moet ik wat speciaals aan?" Ardin kijkt mij geamuseerd aan. "Alles wat jij aantrekt wordt vanzelf speciaal. Maar je kunt je gewoon casual kleden, als je dat bedoelt." Wat een charmeur. Ik trek iets eenvoudigs aan. Ik moet het doen met de make-up die in mijn toilettas zit. Ardin staat al ongeduldig te wachten. Ja vriend, daar zul je aan moeten wennen. Ik heb soms wat meer tijd nodig. Dat is een oude gewoonte, en die wil ik graag behouden.

Ons doel blijkt een kunstgalerij te zijn. Ardin wordt uitbundig begroet door een fleurig uitgedoste vrouw die Lotte blijkt te heten. Lorre was waarschijnlijk een betere naam geweest, want enige gelijkenis met een papegaai ontgaat mij niet. Inwendig moet ik lachen. Ze blijkt de eigenaresse te zijn. Ardin stelt mij voor. Het lachen vergaat mij als ze mij een ijskoud handje geeft. "Weer een nieuwe vriendin Ardin. Is deze niet wat oud voor jou?" Wat een bitch. Voor het eerst in mijn leven wil ik iemand slaan en meteen ook goed hard. Uiteraard beheers ik mij, want in tegenstelling tot iemand anders in deze ruimte, ben ik wel goed opgevoed. Ardin schijnt haar opmerkingen gewend te zijn en negeert haar. Ik besluit om dan maar hetzelfde te doen.

We lopen rond in de galerij. Ardin heeft hier kunst van hem geëxposeerd. Ze bespreken wat er van verkocht is. Als ik hoor wat voor bedrag Ardin daar voor krijgt sla ik steil achterover. Mijn god, daar moet ik heel, heel veel uurtjes voor werken. Dan hebben ze het over hoeveel nieuwe werken Ardin aan kan leveren. Vervolgens bekijken we nog wat kunstwerken van andere kunstenaars. Daarbij gebruiken ze zoveel rare vaktermen dat ik al snel afhaak. Bij een bepaald schilderij blijven ze langer staan. Ze zijn het duidelijk ergens niet over eens, maar door die speciale termen begrijp ik er niets van. Dan vraagt de papegaai wat ik er van vind. Niet gehinderd door enig gebrek aan kennis zeg ik dat ik het mooi vind. "Zie je nu wel," zegt Ardin. "Dat zeg ik toch de hele tijd." Daar had hij dan wel heel veel, voornamelijk dure woorden voor nodig gehad. Maar ik ben blij dat ik de discussie in zijn voordeel heb beslist. Zo bitch, daar kun je het mee doen.

Als we buiten staan vertel ik Ardin wat ik van Lorre denk. Hij mag haar ook niet, maar ze is goed in het verkopen van kunst. Oké dan. Als ze zoveel centjes voor mijn lieverd binnenhaalt, dan moet ik haar maar accepteren. We gaan lunchen bij mijn favoriete broodjeszaak. Daarna wil Ardin mij weer als model. We brengen de hele middag door in het atelier. Hoewel ik helemaal naakt ben hoef ik niet stil te zitten of op een andere manier te poseren. Ik mag vrij rondlopen terwijl Ardin mij in olieverf probeert vast te leggen. Als eerste bewonder ik mijzelf. Ik kan niet genoeg krijgen van het eerste schilderij dat Ardin van mij heeft gemaakt. Het hangt op de plaats van de zwartharige schoonheid, waar ik zo intens naar heb moeten kijken toen Ardin mij aan het schilderen was. Ik wil weten waar dit schilderij gebleven is. "O, dat staat klaar om naar de galerij te gaan. Het mag verkocht worden." Mooi, daar kan ik niet rouwig om zijn. Hoewel ik het schilderij van mij objectief het allermooiste vind, kan ik qua schoonheid met de meeste modellen niet concurreren. Een concurrente is dus al weg.

Dan loop ik naar een tafel die tegen de muur staat. Een groot stuk steen staat er op die al duidelijk met een beitel bewerkt is. Enige vorm herken ik er nog niet in, maar er hangen een aantal foto's achter op de muur. Allemaal close ups van mijn gezicht en borsten. "Ja, ik ben een buste van jou aan het maken." Ardin geeft antwoord op mijn onuitgesproken vraag. De rest van de middag loop ik wat rond, hang wat op de sofa en klets honderd uit met Ardin. Hij weet mijn gedachten goed af te leiden van het verdriet dat ik zeker nog voel. Het sterkt mij in het gevoel dat Dennis de juiste keuze voor mij heeft gemaakt, hoe moeilijk die ook was.

's Avonds neemt hij mij mee uit eten. Het is een chique restaurant en ik heb het idee dat Ardin en ik qua kleding stijl nogal opvallen. Op de kaart staan vooral exotische gerechten en ik vind niets wat ik al eens eerder gegeten heb. Ook de prijzen zijn niet wat ik normaal uit zou geven. Ik wacht tot Ardin besteld heeft en bestel dan maar hetzelfde. Het was heerlijk. Nu ik weet wat hij verdient heb ik er helemaal geen problemen mee dat hij wil betalen. Terug thuis wil ik relaxen. Gezien ik 50 tinten noch Simone van der Vlucht bij me heb, kijk ik in Aldin's boekenkast. Er staat niet veel, maar wat er staat heeft met kunst te maken. Niet mijn eerste keuze, maar misschien steek ik er iets van op. Dan kan ik de volgende keer die papegaai met haar eigen thermen om de oren slaan. Ik voel mij strijdvaardig. Kom maar op bitch.

Het is al redelijk laat als ik naar bed ga. Ardin is al de hele avond in het atelier. Als ik hem welterusten wens, zie ik dat hij met de buste bezig is. "Ja, welterusten. Ik werk nog even door." Enigszins teleurgesteld ben ik wel, want ik heb weer zin in mijn favoriete vrijetijdsbesteding van de laatste tijd. Hij lijkt echter zo gelukkig als hij kunst kan maken. Wie ben ik dan om hem daarbij te storen, enkel voor mijn eigen gerief. Misschien maakt hij het niet te laat. Ik stap helemaal naakt in bed. Voor de eerste keer is dat geheel mijn eigen keuze. Het voelt anders, het voelt goed. Ik probeer wakker te blijven totdat Ardin komt, maar mijn ogen worden te moe en uiteindelijk kan ik ze niet meer open houden.