Zo, dat was wel een heel bijzondere dag gisteren. Met alle verhalen die je hoort en al wat je op het internet te zien krijgt, stelde het eigenlijk niets voor. Een zoen op de lippen. Even een klein tongpuntje van haar over mijn lippen. Meer niet. Maar mijn botje stond op springen. Die moest, eens terug op mijn eigen kamer, eerst uitgelaten worden voor ik kon gaan slapen. Gelukkig heerlijk geslapen zodat ik fris aan de tweede dag kon beginnen van de training ‘integriteit en me-too’. Bij het ontbijt schoof ik aan een tafeltje aan bij enkele van de studenten. Anne zat een eind verder en was al klaar met haar ontbijt. “Zien we elkaar zo in het zaaltje?” vroeg ze me als begroeting. “Ik kom eraan”.

Even later was ik ook in het zaaltje, goed op tijd om alle spulletjes klaar te zetten. Maar dat had Anne al gedaan. Ze kwam op me af en sloeg haar ogen naar me op. Ik merkte net te laat dat ze me een zoen wilde geven. Ik trok me wat onhandig terug. “Zo, zijn we de spelregels vergeten?” Dat vond ze duidelijk niet grappig. “Maar mag ik dan ook een spelregel voorstellen” vroeg ze. Haar voorstel: mijn spelregel mocht volledig overeind blijven: we zouden telkens allebei bedenken wat we als volgende stap zouden willen doen. Van de twee wensen zouden we dan de minst spannende uitvoeren. Haar voorstel voor een tweede spelregel: het punt wat we de dag ervoor bereikt hadden, zou blijven gelden. Daar kon ik moeilijk nee op zeggen. Ik hoefde ook helemaal niets te zeggen. Gewoon naar haar toeleunen en haar zacht op de warme lippen kussen. Dat antwoord beviel haar wel: ze vleide zich weer volledig tegen me aan en begon aan een uitgebreide kus. ten minste, tot ze me stopte. “Een zoen op de mond, dat was het niveau van maandag, geen tongen. Trouwens, straks komen de studenten binnen terwijl botje zich nog strak in jouw broek toont.” Dat had ze dus goed opgemerkt. Ik nam snel wat afstand. Net op tijd, want de studenten begonnen al binnen te stromen. We spraken nog af, dat we bij de lunch onze voorstellen voor vandaag zouden ruilen.

De ochtend ging vooral over integriteit bij internationale handel. Over omkopen en smeergeld en zo. Dat deel had Anne voorbereid, dus zij stond bijna heel de ochtend voor de klas. Ik had me helemaal achteraan in het lokaal op een stoel gezet. En kon daar ongestoord urenlang naar Anne kijken. En bedenken wat ik als volgende stap zou voorstellen. Die moest deze keer wel kleiner zijn dan het voorstel van Anne. Terugdenkend aan de ochtend wist ik het: tongen! Anne had vanochtend al op het punt gestaan om verder te gaan dan een zoen op de lippen. Hier zat ik wel veilig mee.

Bij de lunch wisselden we stiekem papiertjes. Ik opende haar papiertje en las: toekijken hoe de ander zichzelf overal aanraakt over de kleding heen. Botje maakte gelijk een sprongetje. Ik keek naar haar ogen toen ze mijn papiertje open plooide. En zag haar even helemaal rood worden. Een beetje verward trok ik me weer terug op mijn stoel achteraan in het lokaal. Tijdens de koffiepauze hadden we het zaaltje even voor ons alleen. “Stef, je moet begrijpen dat tongen voor mij heel erg intiem is. Je komt in mijn lichaam binnen en ik in het jouwe, voor mij is dat een grote stap”. Ik slaagde erin om even beteuterd te kijken maar stemde maar al te graag in met haar voorstel. “Doen we toch de streling bekijken, we hebben nog dagen genoeg”. “Wat lief van je dat je zoveel begrip hebt, ik zal zorgen dat het loont”. Nog even een korte kus en daar moest ik de rest van de dag mee door.

Die middag leken de uren wel op halve snelheid voorbij te gaan. Gelukkig kon ik vanop mijn plekje achteraan heel de tijd naar die lekker brunette vooraan staren. Maar verder was het minuten aftellen. En dan nog het verplichte diner.

Eindelijk konden we ons terugtrekken, weer op Anne’s kamer. De deur was nog in het slot aan het vallen en onze lippen kleefden al op elkaar. Moeilijk hoor om de mond dicht te houden en de handen rond niet te laten afdwalen! “Begin jij maar” zei Anne, en ze zette zich in zo’n typisch hotelkamerzeteltje. Ik had even gehoopt dat ik wat inkijk zou krijgen in de rok van haar stijlvolle mantelpakje, maar ze kruiste zedig de onderbenen. Slanke benen die net boven de knie in het strakke rokje verdwenen, meer zat er voorlopig niet in. Maar botje roerde zich toch al in mijn boxer. Dus draaide ik me om en begon eerst met gekruiste armen over mijn schouderbladen te strelen, alsof het haar handen waren. Dan even de broek van mijn pak strak gestreeld rond mijn billen. Ik wist van Inge dat mijn billen misschien wel het bestgevormde deel van mijn lichaam zijn. Voor Inge dan toch. Maar Anne kon ze ook wel smaken want ik hoorde een goedkeurend mompeltje achter me. Zoals wanneer je een lekker stukje kaas proeft. Me dan haar kant opgedraaid. Haar blik ging ongegeneerd onmiddellijk naar mijn broek, op zoek naar botje. Daar werd die ook gelijk van wakker. Ondertussen draaide ik kringen rond mijn tepeltjes. “Zo, doet dat wat bij jou?” “Jazeker, ik weet niet hoe dat voor andere mannen is. Maar mijn tepeltjes zijn eigenlijk best gevoelig. Ze worden ook puntig hard, ze doen botje groeien en ik krijg er een totaal gevoel van lichte opwinding van als ik er mee speel”. De tepeltjes waren ondertussen helemaal hard en voor mij goed zichtbaar in mijn hemd. Maar voor Anne niet, die stond recht, kwam naar me toe en ging van heel dichtbij kijken naar de kleine puntjes in de stof van mijn hemd. “Goh ja, ik zie het nu ook”. Ik kon niet precies inschatten of ze dit een spannende ontdekking vond of dat ze een beetje moest lachen met die kleine tepeltjes. Eerst maar eens afwachten hoe haar tepels zich straks door haar beha en blouse heen zouden tonen. Anne kwam terug rechtop, gaf me een onverwachte kus op de lippen en ging toen op haar knieën zitten. Op ooghoogte met botje, die al duidelijk te zien was in de broek van mijn pak. Zij was klaar voor het vervolg van de strelingen. Ik bleef nog even intens bij mijn tepeltjes hangen, zo kon ze botje nog wat zien groeien. En dan met 1 hand naar beneden. Kriebelen over mijn buik, tot tegen de broeksriem aan. Even over mijn bovenbeen tot aan de knie en dan langs de binnenkant van het been weer naar boven. Gefascineerd zat Anne toe te kijken, met haar neus er bovenop. Even met de volle hand over botje strelen. Dan alleen met de wijsvinger langs heel de schacht. Benen uit elkaar. Met twee handen aan de slag. Het hele zaakje ruimte geven, samenpersen, heen en weer schuiven: Anne smulde er zichtbaar van. Maar ik moest dringend stoppen. De opwinding werd snel te groot, er kleefde al op meerdere plekken voorvocht in mijn boxer. Dus met de handen terug omhoog, even langs de tepels. Anne had het begrepen, ze kwam terug recht en we kusten elkaar. “Nu is het jouw beurt.” “Eerste even naar het toilet”. Terwijl Anne naar de badkamer was, vroeg ik me wel af wat ik zou kunnen zien, zo met haar donkerblauwe mantelpak en blouse aan. Maar daar was Anne al terug.

Shit, ze had tijdens het vieruurtje blijkbaar een ander setje kleding op de badkamer klaargelegd. De Anne die nu binnenkwam had ik nog nooit gezien: bruine haren los, afhangend op een witte blouse die maar half dichtgeknoopt was. Ze had haar beha duidelijk in de badkamer gelaten. En een wijde, crèmekleurige rok tot net boven de knieën. Dit beloofde!

Anne pakte het ook een stuk grondiger aan. Ze duwde me in het zeteltje en begon haar onderbenen te strelen vanaf haar blote voeten terwijl ze langzaam rond haar as draaide. Ik kreeg dus om beurten bijna zicht op de licht wiebelende borstjes en op haar voetbalronde billen. Dan ging ze met haar handen omhoog, rakelings langs haar borsten naar haar haar. Ze woelde zichzelf door haar bruine haren die hoe langer hoe wulpser voor haar gezicht kwamen te hangen. Ik moest niet dichter komen, ik kon vanuit mijn zeteltje prima zien hoe haar tepeltjes puntjes duwden in haar blouse. En dat was duidelijk ook de volgende bestemming van Anne’s handen. Terwijl ze me recht in de ogen keek, trok ze met haar wijsvingers cirkels rond haar borsten. Cirkels die telkens kleiner werden. Ik kon nu prima zien dat dit mijn lievelingsformaat was: niet van die grote joekels. Eerder een flink handvol. Ook zonder beha hing er niets naar beneden. Ondertussen werden de cirkels kleiner en kleiner, ik kon nu ook goed zien waar de tepelhoven begonnen. De tepels zelf tekenden zich volledig af in de blouse. Die zagen er ferm uit voor die kleine borsten. Terwijl Anne met haar linkerarm onder haar linkerborst doorging en haar rechtertepel begon te verwennen, daalde haar rechterhand langzaam naar beneden af. Ik kon aan haar gezicht goed zien dat ze ondertussen al flink opgewonden was. Haar blik ging af en toe naar botje, die ook fier de stof van mijn broek de hoogte induwde. Op het moment dat ze met haar volle hand op haar heuvel kwam, ontsnapte haar zelfs een kleine zucht. En ze zette door. Met de voeten een klein beetje uit elkaar ging haar hand tussen haar benen. En begon ze door de stof heen haar geheime grotje te strelen. Het eerste wat ik goed kon zien, is dat Anne zich niet intiem scheert. Ik kon het bruine bosje goed door de crème stof heen zien. Ze had dus ook geen slip aan! Dat verklaarde ook de donkere vlek die in haar mooie rokje: ze was gewoon helemaal geil! Ze zag wat ik had gezien en liet nog een diepere zucht. “Dat is jouw voordeel” zei ik: “jij kan zover gaan als je wil, ik moet morgen nog met die broek aan voor de groep.” “Dat had je gehoopt” zei Anne en ze stopte abrupt met strelen. “Tot het randje en niet verder, dat geldt ook voor mij hoor. Meer hadden we niet afgesproken”. “Nee, zo stond het niet op het papiertje; daar stond ‘toekijken hoe de ander zichzelf overal aanraakt over de kleding heen’ “ zei ik. “Ja, daar heb je eigenlijk wel gelijk in. Maar dan moeten we ook allebei tot over het randje gaan. Je hebt voor morgen toch nog wel een schone boxer meegebracht?” Ik snapte direct waar ze op doelde: ze wilde me uit de kleren. Waarom ook niet. Mezelf strelend knoopte ik mijn hemd los, dat kon al uit. Om haar te plagen, hield ik wel mijn onderhemd aan. Mijn broek verdween ook op het bijzettafeltje. Zo, daar zat ik dan in mijn onderhemd en boxer naar een opgehitste Anne te kijken. Ik moest wel goed met beide handen botje onder controle houden, want die wilde uit de boxershort ontsnappen. Maar het moest ook rustig gebeuren, want ik zat al flink tegen de rand aan. Anne was dan ook al luidop aan het kreunen. Ze stond nu recht voor me en ik kon goed zien hoe ze haar schaamlippen tussen haar wijsvinger en ringvinger klemde en streelde. Haar middelvinger kwam daarbij ongetwijfeld elke keer over haar clit, daar kon ik helaas niets van zien;

Zij staarde naar de punt van de tent in mijn boxer. Op het moment dat ik kreunend kwam, spoten er zelfs wat straaltjes door de boxer heen. Genoeg voor haar om met een harde kreun en een verwrongen gezicht klaar te komen.

Nadat ik me even op de badkamer had teruggetrokken om me wat te fatsoeneren vond ik Anne al in bed. “Zo, zoen jij me maar eens lekker welterusten”. Een fijne zoen op de mond en ik kon weer afdruipen naar mijn kamer. Dinsdag mooi afgesloten. Ik kon haast niet op woensdag wachten.