Isa met Ad gezien door de ogen van Peter

Isa is een knappe, 16 jarige scholiere met alles op de juiste plaats en de perfectie uitvoering. Ad zit bij haar in de klas en is ook 16. Peter, dat ben ik dus, ben conciërge op deze school en hou een oogje in het zeil.

Tijdens de middagpauze zit Ad aan een van de picknicktafels op het schoolterrein. Een paar gingen roken en hij bleef alleen achter. Net toen hij op wilde staan kwam Isa naar buiten en ging bij hem zitten. Zij eerste impressie was dat ze er bijzonder vrouwelijk uitzag voor haar leeftijd. Haar haar zat door de war en ik zou zeggen : Er is zeker een orkaan door je haar gegaan” of “Heb je je haar met een rotje gekamd?” Ze droeg geen make-up, haar gezicht was nat van de transpiratie. Ze had een voetbalshirt, van het schoolteam, aan dat haar bovenlichaam bedekte. Het was minstens 2 maten te groot. Het deed geen afbreuk aan haar grote borsten. Je kon duidelijk zien dat ze naar buiten staken, de rest van haar kleding? Ze droeg een blauwe jeans, recht model, zwarte sokken en zwarte verweerde schoenen.

Ik zag dat Ad probeerde meer van haar te zien te krijgen. Zij ogen waren als magneten getrokken naar haar borsten. Ze zag hem staren en keek hem met een kille blik aan “Het is niet beleefd om te staren” zei ze zacht, maar ik was gelukkig binnen gehoorsafstand. Hij keek de andere kant op toen ze haar sigaret weggooide. “Het spijt me” zei Ad en hij keek haar nog eens aan om te zien of ze boos was. In plaats van dat zag hij een ietwat grimmig uitziende glimlach.

“Wat vond je zo interessant dat je moest kijken?” vroeg ze. Ik zag dat Ad volledig zenuwachtig was en als zwak antwoord hoorde ik “Je voetbalshirt” “Is dat het” hoorde ik Isa zeggen met een rustige, maar dreigende, ondertoon. Ad stond met zijn mond vol tanden. Je kon zien dat hij razend naar een weerwoord zocht. De beste optie is de waarheid zeggen had zijn moeder hem geleerd.

“Nou …. Het is echt niet om je te vleien” Haar ogen flitsten en har gezicht betrok. “Wat bedoel je daar mee? Zeg op” spoot als vuur uit haar mond. “Nou, eh, dat shirt is te groot voor je en het verbergt de schoonheid van je borsten. “Ze keek hem met ongeloof aan. “Wat zeg je? Waar heb je het over? Mijn borsten” “Ja je borsten, ik bedoel, ik weet zeker dat ze mooi zijn en je zou er nog mooier uit zien als je een passend shirtje aan had, waardoor de vormen beter uitsteken” Ad , en ook ik, wist dat hij zich op glad ijs had begeven. Ik maakte me klaar om in te grijpen, maar wachtte nog even af.

Langzaam gebeurde er iets dat me tot op de dag van vandaag bij zal blijven. Er verscheen een kleine glimlach op haar gezicht. Haar harde look verdween als sneeuw voor de zon. “Je bent een schatje, weet je dat?” zei ze en Ad keek verleen naar zijn voeten. Dit was het langste gesprek dat hij ooit met een vrouw had gehad en wist niet meer wat hij moest zeggen.

Ze legde haar hand onder zijn kin en tilde zijn hoofd terug op dezelfde hoogte als het hare. Tuurt aandachtig in zijn ogen en vroeg “Je bent verlegen, is het niet? Ik kan zien dat je verlegen bent. Als je zo verlegen bent, waarom durf je dn wel over mijn borsten te praten?” Ik zag dat hij nog eens naar haar gezicht keek. Hun hoofden waren dicht bij elkaar en ze glimlachte meer. Hij had geen antwoord voor haar; hij kon wel door de grond zakken. Ze nam het initiatief over.

“Kom mee” hoorde ik haar zeggen, ze pakte zijn hand en trok hem van de tafel Ik had natuurlijk geen andere keus dn ze ongemerkt te volgen. “Waar?” “Sttt” fluisterde ze en maakte het universele gebaar van haar vinger op haar lippen. Ik zag dat het een stoere meid was, ze trok hem zonder moeite achter haar aan. Ze is iets groter dan hij en goed gebouwd. Het shirt deed geen moeite haar romp af te kleden en het verborg het grootste deel van haar rug. Ze liepen langs het schoolgebouw in de richting van de voetbalvelden. Ze keek vluchtig in het rond om te zien of de kust veilig was.

In de schaduw van het schoolgebouw staat een oude houten keet. Ze deed de deur open en trok hem mee naar binnen en, omdat er niet veel licht was, liet ze de deur een stukje open staan. Voor mij een geluk. Als je goed rond keek zag je een aantal oude voetbalattributen, die vol stof op een klein bankje lagen. Ze gooide de spullen van de bank en liet hem gaan zitten. Ze ging schrijlings op de bank zitten en draaide hem naar hoe zodat hij haar goed kon zien. “Dus ….. je denkt dat ‘mijn borsten’ mooi zijn hè!” Hoewel het vrij donker in de schuur was kon ik de twinkeling in haar ogen zien.

“Dat weet ik zeker!” zei Ad kordaat. “Zelfs met dat grote voetbalshirt weet ik zeker dat ze groot, stevig en rond zijn.” Nogmaals zag ik die onbeschrijflijke blik in haar ogen terwijl ze haar hoofd schuin hield en naar hem keek. Na een tijdje leek het erop dat ze tot een besluit was gekomen. Ze keek hem weer recht in zijn ogen en zei zacht, zonder dreiging in haar stem, “Wil je ze zien?” “O ja, graag” antwoorde hij vanzelf. Hij schrok van zijn eigen stem. “Of ik ze wil zien? Verdomme, natuurlijk wil ik ze zien” (Ik ook)

Dat bleek het juiste antwoord te zijn, ze glimlachte en trok het shirt over haar hoofd en gooide het achter de bank op de grond. Ik kon niet geloven wat er gebeurde. Op een paar meter voor me zat een meisje dat vriendelijk lachte naar de verlegen Ad; ze had een beha aan, maar geen shirtje meer. De beha was een verwassen exemplaar en veel te groot, net als het shirt, het sloeg als een vlag op een modderschuit.

“Nou, wat vind je ervan?” vroeg ze hem ernstig. Hij dacht even na en antwoorde “Eerlijk gezegd kan ik daar geen antwoord op geven. Je beha doet zijn prachtige werk en ondersteunt je borsten … uh …. Ik bedoel borsten, op dit moment zorgen ze er voor dat ik nog niets te zien krijg.”

Zonder aarzeling draaide Isa zich om stak haar handen achter haar rug en maakte de sluiting open en gooide de beha bij het shirt. Een paar grote, perfecte, ronde tieten in het formaat van meloenen werd zichtbaar. Haar tepels waren zeker 5 centimeter lang, zo lang en stevig zie je e maar weinig. Er groeide een paar blonde haartje in e tepelhoven. “Verdomme” dacht ik, dat zijn verdomd mooie tieten. Ad bewoog zijn hoofd van links naar rechts en terug om ze zo goed mogelijk te bekijken. Ze waren nog verbazingwekkender dan hij had verwacht. Ze liet hem een tijdje verbaasd naar heel haar hebben en houwen kijken.

“Ze zijn prachtig” stamelde hij met ontzag in zijn stem. Ad had nog nooit echte tieten geien en nu waren ze op een paar centimeter van zijn ogen. Het waren echte tieten. Puur natuur. “Wil je ze aanraken?” vroeg Isa met lieve stem. “Oh, alsjeblieft. Mag dat?” Ze pakte zijn linkerhand en bracht die naar haar rechterborst. Zij hand was niet groot genoeg om hem helemaal te omsluiten, maar daar lette Isa niet op. “Je hebt lekker warme handen” zei ze zacht. “ “Ja ze zeggen dat ik een heet persoon ben” “Dat weet ik wel zeker” grapte ze. Hij wist op dat moment niet wat ze bedoelde. Met nog steeds haar hand op de zijn drukte hij steviger op de tiet, terwijl hij met zijn vingers het lekker vlees masseerde.

Ze trok haar hand langzaam terug om er voor te zorgen dat hij niet stopte met zijn bezigheden. Ze legde zijn andere hand snel op haar andere borst. “Wil je mijn borsten kussen?” vroeg ze hem. “Dat zou ik graag doen. Alsjeblieft dank je wel, juffrouw” zei hij. “Je bent erg beleefd” zei Isa. “Ja mijn moeder heeft me verteld dat ik beleefd moet blijven teen een dame" "een dame?” “Ja een dame”

“Kus mijn tieten en zuig op mijn tepels, en vlug” ze leunde achterover op een manier dat hij er makkelijk bij kon. Hij ging met zijn gezicht naar de juiste plaats en begon zachtjes te zuigen. “Fuck” zei Isa “moet ik je nu alles nog leren?” Hij ging nu op haar aanwijzingen door.

Isa was net van plan zijn hand in haar broek te stoppen toen de schoolbel ging. Snel kleedde Isa zich weer aan, ik stopte mijn pik die ik heel de tijd had gestreeld, terug in mijn broek en ze haasten zich beiden naar het schoolgebouw. Als conciërge had ik genoeg gezien en hoop op een vervolg.