De Biechtstoel - 7

Geblinddoekt volgt Anna Julia en spitst de oren. Ze voelt warmtestralen op haar huid en vermoed dat ze onder spotlampen staat. Julia heeft de kamer verlaten. Het is muisstil wanneer iemand plots het woord neemt.

‘Zo Anna, jij bent onze gastvrouw vanavond. Ik ga ervan uit dat je hier p vrijwillige basis bent, op vraag van Paul en Julia, die trouwens mijn kinderen zijn. Ik hoorde dat ze jou geadopteerd hebben. Dus ben je in feite mijn kleindochter.’

Algemeen gelach verbreekt de ernstige inleiding. Ze hoort enkele mannenstemmen die onder elkaar commentaar geven op de blijkbaar geslaagde grap.

‘Om reden van discretie maar ook om jou, jonge dame, ben je geblinddoekt. We zijn immers niet meer van de jongste en we willen zo het leeftijdsverschil maskeren. Verder zijn we vanavond in topvorm, zoals je straks hopelijk zal merken.’

‘Maar eerst wil ik ons even voorstellen. Je mag ons verder gerust met onze namen aanspreken. We gebruiken weliswaar schuilnamen die verwijzen naar ons vroegere loopbaan.’

‘ Ik, jouw grootvader dus, wordt aangesproken met ‘directeur ‘ of kortweg ‘Dirk’. Hier bij mij zitten ‘bisschop’ of gewoon ‘Bis’, ‘dokter’ of ‘Dok’, en ‘president’ of ‘Pres’. Ik laat hen even zelf aan het woord.’

‘Hoi Anna , ik ben Dok. Je lijkt me een leuke spontane meid. We hopen samen met jou van deze avond te genieten.’

‘Dag Anna, ik ben Bis. Ik heb het voorgevoel dat we een spannende pokeravond gaan beleven. ’

‘Hi Anna, ik ben Pres. We zullen ons zeker extra inzetten om het naar je zin te maken’.

Dirk, neemt opnieuw het woord. ‘Voor jou is dit allemaal zeker ongewoon en geheimzinnig. Hopelijk zal je straks met ons genieten van deze ongewone situatie. Om het ijs te breken zal ik het verder verloop van deze avond toelichten.’

‘ Als gastvrouw heb je inspraak tijdens deze avond. We gaan seffens met ons kaartspel beginnen. Het is een aangepast pokerspel waarbij, naast jou als hoofdinzet, kan ieder speler geld inzetten om bonussen te bekomen. Iedere winnaar wordt even jouw tijdelijke gastheer of partner zo je wil. Die noemen we in ons kaartspel ‘Buddy’. Jouw Buddy mag dan na overleg en mits jouw akkoord, samen iets opwindends bedenken.

‘Jouw Buddy is echter verplicht om jou opnieuw in te zetten bij het volgende spel. Je zal dus voortdurend van maatje wisselen. Om iedereen kans te geven om jouw Buddy te worden, werd het bonussysteem toegevoegd’.

‘Deelnemers kunnen bonussen kopen of winnen en deze gebruiken om jou van een ander ‘af te kopen’. De eenheidsprijs van een bonuspunt is 100€. Alle bonusgelden worden op jouw persoonlijke bankrekening gestort. Hoe langer het spel duurt, hoe meer je ontvangt. Wij zien dit bonussysteem als een kleine tegemoetkoming voor jouw vrijwillige deelname, maar ook als blijk van waardering. Los van dit zakelijke, hopen wij vooral, dat je samen met ons een onvergetelijke avond zal beleven.’

Anna heeft nieuwsgierig geluisterd. Het valt haar op dat het gezelschap zeer beschaafd spreekt en met een zeker ontzag of respect als het om haar omgaat. Deze ochtend had ze nog gevreesd dat ze in handen zou komen van enkele onbehouwen geilaards. Door de uitleg van Dirk en de gesprekken die ze verderop in het vertrek hoort, krijgt ze een gerust gevoel. De blinddoek hindert haar nauwelijks en het windt haar op dat ze blindelings wordt overgeleverd aan deze vier oudere heren.

Na de korte inleiding hoort ze de mannen hun kaartspel beginnen. Doc is blijkbaar de eerste die de kaarten mag uitdelen. Ze hoort nog enkele kaarttermen vernoemen, waar ze echter niets van begrijpt. Het wordt stil in het vertrek wanneer de mannen in hun kaartspel opgaan.

Plots hoort ze de kaarten neerleggen. ‘Three of a Kind’ hoort ze vernoemen. Ze kent de term niet, maar hoort aan de zelfzekere toon dat deze wint. ‘ Pres, jij hebt ook altijd de goede kaarten’ hoort ze Doc zeggen. ‘Goed dan, je mag Anna als eerste’ .

Anna hoort een stoel verschuiven en iemand komt naar haar toegestapt. ‘ Anna, mag ik je wat vragen?’ fluistert Doc in haar oor. ‘ Jawel, natuurlijk’ zegt Anna ietwat onwennig. ‘ Wil je dat uniform hemdje en rokje uitdoen voor ons?’

(Gij oude geilaard , je doet er ook geen doekjes om,’ denkt ze. Aarzelend antwoordt ze:

‘Euh…hmm..’ ze is wat geschrokken van de plotse wending en voelt dat het menens is. ‘Nu ? Hier?’ .

‘Ah ja, natuurlijk nu.’ Zegt Pres zachtjes. ‘Je moet je niet generen. Buiten ons is hier niemand en wij zullen niets verdervertellen. Dat begrijp je wel. Neem even jouw tijd’ kalmeert Pres haar, terwijl hij zijn hand geruststellend op haar schouders legt.

Anna ruikt een zweem van sigaretten die van die hand uitgaat. Ze is wel aangenaam verrast dat Pres een jong geurtje verspreidt. Niet de ouderwetse aftershavegeur die de meeste oude mannen op hebben.

Anna is wat gerustgesteld nu ze voelt dat de mannen geduld en begrip voor haar tonen. Ze vermand zich en aarzelend de knoopjes maakt ze de knoopjes van haar hemdje los. Het is stil muisstil in het vertrek. Ze hoort enkel een kuch en verder niets. Pres staat nog steeds naast haar. ‘Goed zo meisje. Doe gerust verder’ moedigt hij haar aan.

Wanneer Anna haar blouse losgeknoopt heeft, valt deze een beetje open. Een wit topje verbergt haar kleine boezem. Ze trekt traag het hemd uit haar rok. Ze doet haar armen uit de mouwen en laat het kledingstuk op de grond laat vallen. In een wit topje staat ze voor haar onzichtbaar publiek. Ze hoort een goedkeurend gemompel, wanneer ze verder haar handen achter haar rug brengt om haar rok los maken. Door die beweging krijgen de toeschouwers een beter zicht op haar vormen.

Met een geroutineerd gebaar knoopt en ritst ze haar uniformrok los en laat deze over haar benen glijden. Weer hoort ze goedkeurende woorden. ‘ Mooi Anna, je hebt mooie benen en dijen’ zegt Doc. ‘ We zullen nu voor jou topje spelen’ zegt Dirk. ‘ Pres, laat haar zitten. Je kan haar daar toch niet heel de tijd laten rechtstaan.’

Ze voelt Pres zijn hand op haar schouder. ‘Zet je maar neer meisje. We gaan verder spelen’ hoort ze Pres met een trillende stem zeggen. Weer valt het haar op dat Pres niet onaangenaam ruikt, niet zijn adem, niet zijn kleren. Ze beseft dat deze ongewone situatie best spannend is en het wint haar meer en meer op.

Terwijl ze zich neerzet hoort ze dat Pres terug naar de anderen aan tafel stapt. Het kaartspel is terug begonnen. Er wordt geboden. Doc koopt twee bonuspunten. De anderen niets. Blijkbaar wil Doc de volgende ronde te alle prijs winnen. Het wordt stil aan tafel. Ze vermoedt dat de kaarten in verschillende beurten worden gedeeld.

Plots wordt de stilte doorbroken. Het is Bis die zijn kaarten met kracht op tafel werpt ‘Four of a Kind’ hoort hij Doc bewonderend zeggen. ‘Ja, Doc, het geluk mag ook eens aan mijn kant hé.’ Anna hoort teleurgesteld mompelen, wanneer ze iemand hoort opstaan en naar haar toekomen.

‘Hoi, Anna ‘ zegt Bis. ‘Wil je even rechtstaan en een stapje naar voor doen?’ vraagt Bis met gedempte stem. Het valt Anna op dat er geen dwang in de stem klinkt, wanneer ze ietwat aarzelend rechtstaat.

Anna voelt hoe Bis achter haar staat en zijn beide handen op haar borsten legt. Hij fluistert in haar hoor ‘ van jou zou ik best eens de biecht willen afnemen !’ Een schok gaat doorheen Anna. ‘Die zullen toch niets weten van haar en de pastoor… Paul?’ Ze besluit om wat franker te worden en vraagt uiterlijk zelfzeker ; ‘Hoe bedoel je ?.’

‘Je weet het niet, maar je zit op precies hetzelfde bankje waar je eergisteren te biechten bent geweest. Ja, je zit in de biechtstoel. Voor deze gelegenheid hebben we de achterwand opengeschoven, waardoor je in ons kaartlokaal komt te zitten. Eergisteren, hebben we je met onze cam en het grootscherm hier aan de muur, kunnen volgen. We waren het allemaal eens dat jij vandaag zou komen.’ Hoort ze Dirk zeggen.

Anna is even haar kluts kwijt. Paul had gezegd dat de biechtstoel veilig was, dat er geen getuigen waren… En nu hoort ze dat dit toch zo niet was. Hoe kan dat nu ? Dit is dus allemaal doorstoken kaart. Ze werd erin geluisd.

Anna is een beetje kwaad op zichzelf, maar vooral op die mannen die haar willen gebruiken. ‘Wacht maar, zo laat ik niet met mij sollen’. Ze vermand zich en besluit haar niet zomaar te laten gebruiken. Ze is ten slotte ‘de gastvrouw’.

‘Jullie wisten het van mij en ik moest Eline helemaal niet vervangen?’ ‘Eline kon wel komen?’ ‘ Wat is dit nu allemaal ?’ vraagt ze geïrriteerd.

Dirk neemt weer het woord. ‘Dat van Eline was een leugentje om jou naar hier te overhalen.’ We zijn het met zijn vier over eens dat jij een natuurtalent bent. Hoe je jezelf in de biechtstoel liet gaan, nadat je besefte dat er toch geen gevaar was voor indiscretie. Trouwens, als je geen bezwaar hebt, zal Eline ons seffens komen vervoegen’.

‘Wat bedoel je, ons komen vervoegen ?’ vraagt Anna nieuwsgierig.

‘We hebben een paar scenario’s bedacht, waarin jij en Eline een hoofdrol spelen. Maar daarvoor moet je nu verderdoen, zonder teveel vragen te stellen. Het is wel goed dat je durft te spreken met ons. Zo weten we wat je wil of niet wil ? Wat je leuk vindt of niet? Is het goed dat we verderdoen?’ vraagt Dirk op een gemoedelijke toon.

‘OK, dan!’ antwoordt Anna een beetje gekalmeerd. ‘ Het lijkt me allemaal wel heel irreëel, maar ik ben er nu eenmaal aan begonnen en het onbekende is ook wel spannend’.

‘Mogen we nu vragen je topje en slipje uit te doen, meisje? Of doe ik het op mijn manier ? ‘ hoort Anna Bis met gedempte stem vragen.

Even aarzelt Anna. Ze vindt het wel een vreemde vraag en is nieuwsgierig wat erachter zit. Het is een beetje te gemakkelijk dat zij zichzelf zomaar uitkleedt voor die mannen. ‘ Doe jij het maar ‘ zegt ze onverwacht met een uitdagende toon.

Voor ze het beseft heeft Bis achter zich, zijn handen om haar halsopening gelegd en haar topje vastgegrepen. Met een harde ruk, scheurt hij het kledingsstuk aan flarden. ‘ Zo wilde je het toch hé meisje’ hoort ze hem schertsen. Anna slikt. Dit had ze niet verwacht. Ze hoort het goedkeurend gemompel van de mannen aan tafel. ‘Doe verder Bis ‘ hoort ze iemand zeggen.

Ze voelt hoe Bis de elastiek van haar slipje grijpt en weer met een krachtige ruk aan stukken trekt. Geschrokken staat Anna nu naakt voor haar publiek. Deze beginnen hoe langer hoe meer hun remmingen te verliezen en beginnen vunzige opmerkingen te maken. ‘Je ziet er best lekker uit. Ik zou je zo kunnen bespringen’ hoort ze iemand zeggen. ‘Kijk dat kutje, het vraagt erom .’ ‘Onze Julia heeft gevraagd dat we haar zouden ‘inzaaien’ , je weet in haar kutje spuiten… wat mij betreft zal dat geen probleem zijn. Ik kijk er al naar uit.’

Achter haar heeft Bis inmiddels haar borstjes gegrepen en masseert die even. Vervolgens laat hij zijn handen naar beneden glijden. Hij laat zijn vingers tussen haar schaamlippen glijden en drukt die wat vaneen. ‘Ze is al behoorlijk geil, ons meisje’ hoort ze hem de anderen informeren. Een zichtbare rilling gaat door haar heen, wanneer bis zachtjes haar klitje beroert. ‘Hmm, ze begint behoorlijk op dreef te komen als je het mij vraagt ‘ hoort ze Bis met schorre stem achter zich zeggen.