Klik hier voor meer...
Donkere Modus
Door: Marion
Datum: 22-08-2016 | Cijfer: 7.7 | Gelezen: 5665
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 10 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Pastoor,
Vervolg op: De Biechtstoel - 7
Net bekomen van haar verrassing, de plotse ommekeer waarbij Anna haar ondergoed letterlijk van haar lijf werd gerukt, staat ze wat perplex het vervolg af te wachten. Bis staat nog achter haar en fluistert in haar oor: ‘We vernamen van Julia dat we jouw tuintje moesten inzaaien.’ Terwijl hij dat zegt kneed haar borstjes stevig verder. ‘Je wil naar ’t schijnt vollere borsten. Is dat zo ?’ vraagt Bis plagend.

Weer gaat een schok door het meisje. Ze weten alles van me. En ik die dacht dat ik Julia en Paul kon vertrouwen. Alsof de anderen haar gedachten kunnen raden, hoort ze iemand zeggen: ‘ Je moet niet bang zijn. Julia en Paul zitten samen met ons in hetzelfde complot. Al wat hier gebeurt, blijft onder ons en afgedekt voor de buitenwereld. Daar staan wij garant voor.’

Bis heeft zijn massage even onderbroken. ‘ Mag ik je uitnodigen voor een tweede biechtsessie, jonge dame?’

Gerustgesteld door haar publiek, denkt Anna. ‘Waarom niet , het was eergisteren best een heftige ervaring en eigenlijk ben ik wel nieuwsgierig’. Anna voelt dat ze opgewonden raakt bij de gedachte dat iets spannends te beleven valt. Haar lichaam… haar buik, haar kutje tintelen van opwinding.

‘Wel, jongedame, wens je jouw zonden te beleiden? ‘ vraagt Bis nogmaals.

‘Hm, ja, eerwaarde’ veinst Anna, zich overgevend aan de spannende situatie.

‘Kom, kniel voor de heer en belijd je zonden’ Ze hoort dat Bis zich van haar verwijdert en vermoedelijk achter het raampje heeft plaatsgenomen. De overigen zijn muisstil en volgen aandachtig.

‘Anna, God ziet en hoort alles. Hij wil graag jouw zonden aanhoren om deze te vergeven. Wat heb je hem te vertellen?’ hoort ze Bis met gedempte stem zeggen.

‘Eerwaarde ik heb onkuis geweest.’ Veinst de opgewonden Anna, het spel meespelend. Anna weet precies waar de heren op aansturen en heeft zich voorgenomen om hen te geven wat ze verlangen.

‘Zo meisje, onkuis nog wel. Kan je daar wat meer over vertellen. Wat bedoel je precies met ‘onkuis’?

‘Ik ben eergisteren te biechten geweest en heb toen mijn zonden aan jouw belijd. Ik werd daarbij met jouw genade vervuld. Toch was ik niet helemaal voldaan. Meneer pastoor vroege me om bij hem te komen. Ik ben de ganse nacht bij hem geweest en heb me misdragen.’

‘Misdragen met een priester. Je bedoelt dat jullie geslachtsgemeenschap gehad hebben?’

‘Ja, eerwaarde. Hij heeft me mijn maagdelijkheid ontnomen en mij vervolgens meerdere malen tot zich genomen?’

‘Zo, zo… meermaals genomen. Je bedoelt dat jullie geneukt hebben?’

‘Inderdaad, eerwaarde, we hebben geslachtsgemeenschap gehad.’

‘En, voelde je dan geen schuldgevoelens, dat zoiets verkeerd was?’

‘Neen, op dat ogenblik niet eerwaarde. Ik was k zodanig opgewonden dat ik daar niet bij nadacht. Het was precies niet echt. Ik verlangde ernaar en ik wilde alsmaar meer.’

‘En je besefte niet dat je aan het zondigen was, arm kind?’

‘ Omdat het met meneer pastoor was, de vertegenwoordiger van de heer, vertrouwde ik hem en meende dat het niet zondig was. Mevrouw directeur was er trouwens ook gans de tijd bij aanwezig. Zij stemde er mee in en moedigde ons zelfs aan om het te doen. Het was zij die me opdroeg om me volledig te geven aan meneer pastoor,de dienaar van God.’

‘Meisje toch, je bent verleid door de duivel zelf, die zich bediende van twee vertrouwenspersonen. Besef je dat ? Zulke zonde kan niet zomaar vergeven worden. Je hebt de duivel in je. Je moet de duivel uit jou drijven en met hem afrekenen. We zullen je daarbij helpen.’

‘Maar hoe dan eerwaarde ? Ik was me van geen kwaad bewust en voel ook geen kwaad in me. ‘

‘ Je zal de duivel op dezelfde manier moeten verdrijven zoals hij in jou gekomen is. De duivel verleiden en terugnemen en ontvangen wat hij van je wegnam. Je zal de duivel eigenlijk moeten misleiden, door te doen alsof je nietsvermoedend, nogmaals in dezelfde val stapt.’

‘Maar, eerwaarde, ik begrijp hier helemaal niets van . Hoe kan ik de duivel misleiden. Ik ken hem niet ? Die is toch niet zomaar tussen ons?’

‘ Goed opgemerkt, meisje. Net als de heer, belichaamd de duivel zich in zijn dienaren. Gezanten die hem vertegenwoordigen en alles voor hem doen. Je zal het met zijn gezant van hem moeten doen. Je zal met zijn gezant moeten vrijen. Je door hem laten neuken.’

‘Een gezant van de duivel, ken ik niet eerwaarde. Ik wil alles doen om mijn zonden kwijt te geraken. Dat lijkt me onmogelijk.’

‘Maak je geen zorgen, mijn kind, daar hebben wij een oplossing voor. Net als de heer belichaamt de duivel zich in levende wezens. We hebben een zo’n gezant voor jou klaar.’

‘Eerwaarde, bedoel je dat ik het met een doodvreemde moet doen. Zomaar, paren als de beesten ?’

‘Meisje toch. Je zal er iets voor over moeten hebben. Jezelf volledig wegcijferen. Eline staat met ‘Duivel’ te wachten om jou te helpen. We zullen hen erbij halen en dan zal je begrijpen wat ik bedoel.’

‘Eline, reddende engel, komen je.’ Een deur wordt geopend en iemand komt binnen.

‘ Ze kent Eline eerder als een stil teruggetrokken meisje, die zich meestal wat afzijdig houdt van de anderen. Sommigen vinden haar een tikkeltje hautain. Anderen vinden haar verlegen. Met haar halfkort bruin haar rond haar sproeten gezicht, heeft ze iets guitigs of zelfs jongensachtigs, Maar, opvallend zijn haar goed ontwikkelde borsten, die fel in contrast zijn met haar slanke figuur. Verdorie, het zal toch niet waar zijn. Zou zij ook door Julia behandelt zijn?’

Anna wordt uit haar gepeins gewekt als Bis terug het woord neemt. ‘Eline, Anna heeft haar ziel niketsvermoedend aan de duivel verkocht en wil die terug. Wil je haar daarbij helpen met Duivel?’

Eline is duidelijk vertrouwd met de ongewone situatie.‘Ja zeker, eerwaarde. Ik doe mijn best. Duivel is redelijk onhandelbaar. Het is al weer een tijd geleden en hij heeft duidelijk zin in om ons te helpen’.

Anna hoort Eline naar haar toe komen. ‘Hey Anna, schrik niet. Duivel zal jouw geen kwaad doen. Maak even kennis met hem. Hij is een echte gentleman, mijn schatje !’

‘Aarzelend steekt Anna haar hand uit. Ze voelt een natte behaarde snoet en trekt verschrikt terug. Een rilling van afkeer gaat door haar heen. ‘Neen, neen… dat niet. Dat is een hond. Dat kan niet. Ik wil niet. ROOD !’ roept ze vol afgrijzen en begint onbedaarlijk te snikken.

Bis komt weer tussenbeide. ‘Maar meisje toch, dacht je nu echt dat je er zomaar vanaf zou geraken door je eens flink te laten neuken? Om de duivel uit je te krijgen moet je volledig doordrongen zijn van je dierlijke driften. Dierlijke lust brengt je op hetzelfde geestelijk niveau als de duivel. Je kan hem lokken en doen alsof je jezelf aan hem geeft. Op het ogenblik dat hij in je is, kan je hem vast houden en hem pas vrijlaten wanneer hij alles terugggegeven heeft. Maar zo’n uitdrijvingsproces is moeilijk in woorden uit te leggen. Daarvoor is Duivel precies de geschikte kandidaat. Dierlijk als hij is, zal zich volledig gegeven. Dat is zijn natuur.’

Anna heeft aandachtig geluisterd en hoort de anderen instemmend reageren. ‘Doe het meid, we zijn bij je.’ ‘Duivel is geen gewone hond. Eline heeft hem hiervoor persoonlijk opgeleid. Hij gedraagt zich bijna menselijk. Hij is een echte gentleman en heeft nooit een teef gehad!’

‘Is het goed dat Eline je begeleidt? Je kent haar en ze is vertrouwt met dit soort rituelen.’

‘Kennen?.’Denkt Anna bij zichzelf.’ Ik maakt me een beetje zorgen over haar en heb me af en toe over haar ontfermt, wanneer de anderen haar opzij lieten. Ik vind haar ook een leuke meid. Maar kennen ? Eigenlijk ken ik haar helemaal niet. Nu begrijp ik waarom ze ’s avonds soms weg moest. Ze zei me altijd dat ze van Julia met de hond moest gaan wandelen…..’

Alsof Eline Anna’s gedachten las, voelt Anna plots een fijne hand op haar schouder. ‘Kom Anna. Laat mij me nu over jouw ontfermen en helpen. Duivel is mijn beste maatje. Hij zal je nooit kwaad of pijn doen. Ik ken hem door en door. Laat me je helpen?’

De geruststellende woorden missen hun effect niet. Anna is terug wat gekalmeerd als ze twijfelend zegt. ‘OK, dan maar. Als jij het zegt’.

Eline grijpt haar bij beide schouders en geeft haar een dikke zoen op de mond. ‘Je zal er geen spijt van hebben. Dat beloof ik je’.

Anna heeft nu haar hand om het middel van Eline gelegd. Ze voelt dat Eline een vacht draagt. ‘Wat is dat?’ vraagt ze verwonderd.

‘Dat is mijn wolvenpak’ zegt Eline. Tast me maar af, dan zal je duidelijk worden hoe het eruit ziet’.

Anna, tast nu met beide handen, beginnend van Eline’s hoofd. Ze heeft een over schouders met een lus vastgegespt. Plots voelt Anna Eline’s beide volle borstjes en schrikt. Blijkbaar is Eline net als zijzelf, op het wolvenpak na, naakt.

‘Geeft niet hoor. Je mag me helemaal voelen.’ Daarbij legt ze de hand van Anna terug op haar borsten. ‘Mag ik je zoenen?’

Zonder het antwoord af te wachten drukt ze haar mond op die van de verbouwereerde Anna. Op de achtergrond hoort deze een goedkeurend gemompel, wanneer ze zich overgeeft aan Eline.
Lees verder: De Biechtstoel - 9
Trefwoord(en): Pastoor, Suggestie?
Geef dit verhaal een cijfer:  
5   6   7   8   9   10  
Klik hier voor meer...
Klik hier voor meer...