Melissa

Op een mooie doordeweekse lentedag rij ik, Maurice de Boer, met mijn terreinwagen door een stuk bos op de Veluwe. Ik ben 24 jaar en werkzaam als Boswachter bij de grootste terreineigenaar van Nederland. Twee jaar terug heb ik mijn opleiding bos- en natuurbeheer afgerond. Doordat ik vanaf mijn 16e al als vrijwilliger actief was bij deze organisatie heb ik een uitgebreid netwerk van contacten op kunnen bouwen. Via een van deze contacten, vernam ik dat er een functie vrijkwam. Aangezien de banen als boswachter niet voor het oprapen liggen, heb ik meteen gesolliciteerd. Het toeval wil dat ik gelijk bij mijn eerste sollicitatie voor een groene functie ben aangenomen. Mijn werk bestaat uit veel verschillende aspecten. Zo moet ik onder andere zorgen voor toezicht en veiligheid in het bos, in het zaagseizoen meewerken aan dunningen, zonodig bijvoeren van het wild en kleine reparaties uitvoeren aan bankjes, prullenbakken en bewegwijzering. Omdat je vanuit een auto weinig contact hebt met wandelaars, fietsers en andere recreanten, ga ik ook regelmatig met een mountainbike of een paard het bos in. Ondanks dat ik in een team met 5 andere boswachters samenwerk, ben ik vaak alleen op pad.

Voor veel mensen is mijn baan een droombaan, zo ook voor Melissa. Voordat ik werd aangesteld als boswachter had ik een bijbaantje bij een drogisterijketen. Een week voordat ik daar vertrok had ik de taak om Melissa, mijn opvolgster, in te werken en wegwijs te maken in de drogisterijwereld. Ondanks dat we maar vrij kort hebben samengewerkt, was er vrijwel direct een klik tussen ons. Veel interesses en hobbies kwamen overeen, en dat schept een band. Na mijn vertrek hebben we dan ook contact gehouden via msn en de telefoon. Melissa is een leuke, spontane meid van 22 jaar. Ze is blond, 1.74 meter, slank en ze heeft grijsblauwe ogen. Al met al een plaatje om te zien. Wat nog veel belangrijker is: ze heeft een fantastisch karakter. Lief, eerlijk, zorgzaam, grappig enzovoort. Zelf ben ik 1,88 en stevig gebouwd. We zijn beide vrijgezel, niet op zoek, maar we staan wel open voor een relatie. Ondanks dat we het heel goed kunnen vinden samen is er nooit iets gebeurd tussen ons.

Vanmiddag zit Melissa naast me in mijn Landrover. Als ze vrij heeft en ik heb niets bijzonders gaat ze met me mee. Samen gaan we dan opzoek naar Edelherten, reeën en wilde zwijnen. Ook komen we met grote regelmaat Schotse Hooglanders tegen. Deze middag ga ik samen met haar blessen. Dit houd in dat we bomen aan moeten merken die later dit jaar omgezaagd zullen moeten worden. Bij een zeer dicht perceel met naaldbomen aangekomen, breng ik de Landrover tot stilstand. Aangezien we vermoedelijk 3 tot 4 uur wegblijven, nuttigen we eerst onze lunch. Als we onze boterhammen achter de kiezen hebben, pak ik 2 spuitbussen met verf, een klembord en een grote schuifmaat uit de auto. Naast het blessen bepalen we meteen bij benadering hoeveel hout er vrijkomt.

Als we het perceel inlopen schiet er snel een prachtige ree weg. Nadat we samen een uur of twee bezig zijn geweest geeft Melissa aan dat ze moet plassen. Aangezien er midden in het bos geen toiletten zijn loopt Melissa een eindje bij me vandaan en hurkt neer achter een dikke boom. Ik ga rustig verder met mijn werk. Plotseling hoor ik een schreeuw uit de richting van Melissa komen. Geschrokken draai ik me om en ren ik zo snel mogelijk naar haar toe. Ik tref Melissa aan met de broek nog op de knieën. Op een meter of 3 afstand staat een groot wild zwijn. Ik schat het beest op een kilo of 80 tot 100, en begrijp waar ze zo geschrokken van is. Ondanks dat een wild zwijn, normaal gesproken, geen kwaad in de zin heeft, moet je altijd heel goed uitkijken met deze dieren. Voorzichtig pak ik Melissa bij haar arm en trek haar zachtjes naar me toe. Aangezien wilde zwijnen erg slecht zien verbergen we ons achter een dikke boom. Het duurt dan ook niet lang of het zwijn verliest zijn interesse in ons. Het dier loopt rustig weg.

Melissa en ik staan nog steeds achter de dikke boom. Ze geeft me een knuffel en ik voel haar hart nog angstig kloppen. Op dat moment dringt het tot ons beide door dat ze nog steeds met een ontbloot onderlijf tegen me aanstaat. Toch wel een enigzins moeilijke situatie. Melissa's gezicht kleurt rood en over haar wang rolt een traan. Snel trekt ze haar broek omhoog. Het bleef even stil, want we wisten beiden niet wat me moesten zeggen. Om de ongelukkige situatie even achter ons te laten, stel ik voor om er vandaag mee op te houden en om bij mij thuis nog even wat te drinken. Melissa, die blij was dat ik het ijs wat brak, stemde daarin toe. Niet veel later zaten we samen weer in de auto.

Eenmaal thuis aangekomen ploft Melissa op de bank neer en ik loop naar de keuken om wat te drinken te halen met wat lekkers. Als ik alles op tafel gezet heb neem ik ook plaats op de bank, naast Melissa. Ik zit nog maar net of ze legt haar hoofd op mijn schouder.

Benieuwd wat er verder gaat gebeuren of beter stoppen met schrijven? Ik hoor het graag van jullie!