Terwijl hij rustig rond liep in de kamer bleef ik netjes zitten op mijn knieën.

Hij kwam op me aflopen en stak zijn hand uit. Ik pakte zijn hand aan en hij hielp me omhoog. Hij leidde me naar een bank in de kamer.

Vanaf daar veranderde alles. Hij werd kil en afstandelijk.

Hij duwde me voorover met mijn buik op de bank. Zonder verder een woord bond bij me vast aan de tafel. Mijn benen gespreid.

Hij streelde mijn rug, mijn billen (wat overigens de eerste keer was dat hij dit deed) ik stond strak van de spanning. Ik wist zeker dat hij dit merkte maar hij negeerde het. Dit maakte me nog zenuwachtiger.

Ik wenste dat hij me blinddoekte maar dat deed hij niet. Ik zat erover te denken om het te vragen maar iets hield me tegen. Zijn aanrakingen gingen door en hij deed mijn slip omlaag. Tikte tegen mijn been als teken dat ik eruit moest stappen. Ik deed dit netjes waarna hij mijn been streelde en om vervolgens hetzelfde te doen bij mijn andere been. Zijn hand ging door en hij streelde de binnenkant van mijn been. Ik verschoof mijn lichaam om aan zijn hand te ontsnappen. "Sta stil" , zei hij met een harde donkere stem.

Hij ging verder en weer was daar die hand aan de binnenkant van mijn been. En nog voor ik me kon bewegen had ik een ferme tik om mijn billen te pakken. "Ik zei sta stil", zei hij weer. Alsof hij had verwacht dat ik zou bewegen was die tik er eerder dan ik bewogen had. Ik voelde me machteloos en het was alsof hij mijn gedachten kon lezen.

Hij zei me dat ik dit zelf had gedaan. Had ik me beter moeten gedragen en voor mezelf moeten zorgen. Hij was nog lang niet klaar met me en ik moest goed op krachten zijn en in conditie voor de plannen die hij had. Ik werd hier super nerveus van maar daar waar ook weer die kriebels. Wat was dit toch?

Ik voelde me verraden door mijn eigen lichaam. Ik besloot me er tegen te verzetten. Dit maakte me recalcitrant een niet zo beste keus in de positie waar ik me in bevond. Ik bleef bewegen en telkens kreeg ik een tik. Op een gegeven moment begon ik het ritme te herkennen en kon ik er op in spelen.

Hij merkte dit op. Ik voelde dat hij glimlachte.

"Zo nu is het tijd voor je echte straf". Zijn woorden galmde in mijn oren. Echte straf dacht ik. Wat was dit dan.

Ik hoorde hem wat pakken maar wist niet wat. "Wil je je blinddoek",vroeg hij

"Ik zou graag zien dat je dat niet doet maar ik sta het je toe aangezien dit je eerste keer zal worden" vervolgde hij zijn vraag.

Ik stond in tweestrijd ik wilde graag op mijn veilige plek zijn maar ik was ook benieuwd naar wat er ging gebeuren. Automatisch schudde ik nee. En voor ik er erg in had zei hij "goed zo meisje". Ik had nauwelijks tijd om te beseffen wat ik had gedaan of de eerste klap voelde ik op mijn billen. Ik schoot omhoog. Hij lichtte maar zei verder niets. Twee tellen later volgde de tweede klap. "We gaan tot 5 en ik wil dat je meetelt",zei hij. Dit was twee zeg het.

Ik was nog aan het registreren wat er allemaal gebeurde dus zei niets.

Hij schraapte zijn keel als waarschuwing. Gauw zei ik twee. Hij wreef even over mijn bil als teken van goedkeuring. Zijn hand verdween en de derde klap was het volgende wat ik voelde. Ik zei netjes drie en verbeet mijn pijn.

De volgende klap deed zoveel zeer dat ik vergat te tellen.

Hij zei je moest tellen nu krijg je er een extra dus vergeet niet meer te tellen we gaan door tot je bij vijf bent. De volgende klap volgde en ik zei vier. En even later vijf. Ik was moe en boos. Boos op hem dat hij me pijn deed.

Maar ik deed niet en bleef staan. Ik was te bang voor wat er zou komen.

Hij merkte dit en wreef over mijn billen om de pijn te doen verzachten. Dit voelde goed pas toen merkte ik dat de kriebels in mijn buik nog erger waren geworden. Ik verlangde naar de aanraking van mijn kutje. Maar dit kwam niet. Netjes deed hij mijn onderbroek weer naar boven. Maakte me los en nam me mee terug naar het kleedje. Ik moest weer op mijn knieën deze keer deed ik braaf wat hij zei.

Ik zat daar en hij ging op de stoel vlak bij het kleedje zitten.

Ik voelde me ongemakkelijk en bekeken. Ik wilde alles bedekken maar dat kon niet want mijn armen zaten vast. Wil je je jurk terug vroeg hij.

Ik knikte. Hij zei ga je dan voor jezelf zorgen en netjes eten wanneer ik dat vraag. Ik antwoordde niet. Hij stond op en stilde met zijn vingers mijn kin omhoog en ik moest hem noodgedwongen aankijken. Dit was de eerste keer dat ik in zijn ogen keek. Wat waren die ogen mooi ik verdronk erin.

Maar ze stonden hard en dominant. Hij zei met een donkere stem;" je hebt nog niet genoeg slaag gehad?". Snel knikte ik van wel. "Mooi antwoord dan nu de vraag", zei hij. Ik knikte. "Nee ik wil het je horen zeggen", zei hij.

"Ik zal netjes eten", zei ik met een zachte stem. Hij liet me kin los en kuste mijn wang. Hij stak zijn hand uit en nam me mee. Weg uit deze kamer.

Hij liet me het huis zien. Ik kwam in een grote woonkamer met een openhaard. De openhaard was aan. Dat was een mooi gezicht en heerlijk warm.

In de kamer stond een zelfde stoel als in de kamer waar we net waren. En eenzelfde kleedje maar deze was dicht bij de stoel en de openhaard.

Hij liep naar de stoel en ik moest knielen op het kleedje. Hij ging op de stoel zitten. Hij maakte mijn armen los. Daarna ga hij me toestemming om te gaan zitten zoals ik dat prettig vond. Hij begon te praten over regels. Regels om meer vrijheid te krijgen en over gevolgen van ongehoorzaamheid.