Door: Michie
Datum: 17-06-2014 | Cijfer: 7.9 | Gelezen: 7846
Lengte: Zeer Lang | Leestijd: 39 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Werk,
Lengte: Zeer Lang | Leestijd: 39 minuten | Lezers Online: 1
Trefwoord(en): Werk,
“SHIT!! SHIT, roep ik hard met een luide bons van mijn vuist op de tafel. Weer terug!” Ik ben wat vergeten mee naar huis te nemen en nu kan ik niet verder met mijn werk. Buiten regent pijpenstelen en het begint in de verte nog te donderen ook. “Nou, denk ik tellend op mijn vingers. Heen?! Terug?! Spullen pakken?! Half uurtje, drie kwartier moet lukken. Dan ben ik nog op tijd om mijn favoriete serie te kijken zonder op te hoeven nemen.
Snel pak ik mijn sleutels en ren door de regen naar mijn Smart. Met een paar minuten zit ik op de grote weg richting mijn werk. Grote plassen laten de Smart af en toe dweilen over de weg. Misschien moet ik wat rustiger rijden. Ik heb geluk met de winterbanden nog onder mijn rijdende telefooncel. Bij de gedachten moet ik weer lachen om de benaming van mijn nichtje voor de Smart, die mij eigenlijk in de maag is geduwd.
Aan de andere kant ben ik wel blij dat ik tenminste nog een auto kreeg. Al zou ik de auto niet hebben gekregen was ik ook blij geweest met eindelijk weer een baan. In Canada, waar ik oorspronkelijk vandaan kom heb ik genoeg papieren en titels gehaald en dan zou je verwachten dat je zo werk heb gevonden. Maar nee! Na dik een jaar thuis en mijn CV zodanig te hebben aangepast, kwam ik eindelijk hier terecht. Na de derde selectieronde werd ik bijna met open armen ontvangen en aangenomen. En dan de auto
“Het is natuurlijk tijdelijk” hadden ze gezegd toen ik onbewust moest slikken bij het overhandigen van de sleutels. Nog een paar maanden in de rijdende telefooncel.
De poort gaat langzaam open en tussen de spijlen door zie ik de auto van Melanie, de receptioniste en secretaresse staan. Die moet zeker ook nog wat afmaken voor de deadline van aankomende woensdag?! De auto van de schoonmaker staat er ook al. Of nog?! Met die man weet je soms niet wanneer hij wel komt en wanneer niet. Laatst stormde hij om 1630uur al mijn kantoortje binnen. “House cleaning, lachte hij hard toen hij mijn schrik reactie zag!” Hij is ook altijd vrolijk.
Ik stop met de auto voor de trap naar de glazen entree met het grote afdak erboven. Even wacht ik alsof ik een hap adem moet nemen voor een duik in het diepe. Met een snelle spurt en een paar sprongen op de trap sta ik 2meter hoger onder het afdak. De regendruppels lopen van mijn kort gewiekte kapsel mijn nek in. De toegang maak ik open met een pasje die ik sinds kort heb. Een piepgeluid met een klik van het slot laten mij horen dat ik naar binnen mag.
In de hal links staat een bankje met een tafel waar ik langs moet om naar mijn kantoor te lopen. Recht voor mij in het midden van de grote hal een brede trap richting de directie en andere stafleden. Achter de trap een gang richting de kantine en vergaderruimtes. Rechts van mij is de balie waar overdag Melanie zit met daarachter een soort kantoorruimte voor haar werkzaamheden. Normaal gesproken hoor ik bij binnenkomst gelijk haar vrolijke groet maar nu is het stil. Alleen een vreemd, zacht geluid hoor ik.
Natuurlijk ben ik gelijk nieuwsgierig. Het geluid lijkt uit de buurt van het kantoor van Melanie te komen. Onbewust loop ik zacht, bijna sluipend richting het geluid. De tas van Melanie staat op de grond achter de balie maar Melanie zie ik niet. Zachtjes loop ik verder richting de deur van Melanie. Op de grond bij de deur zie een schaduw bewegen wat door de glasstrook naast de deur komt. Zacht hoor ik de schoonmaker iets roepen en Melanie antwoorden. Wat er gezegd wordt weet ik niet maar dat gilletje van Melanie en een zware zucht van waarschijnlijk de schoonmaker zegt genoeg.
Nog zachter loop ik richting de deur en heel voorzichtig kijk ik door de glasstrook naar binnen. Gelijk trek ik terug. Zag ik het nu goed?! Stond de schoonmaker tegen het bureau van Melanie te rijden? Voorzichtig kijk ik nog een keer en nu zie ik de benen van Melanie die echt net op het bureau is gaan liggen.
“Shit, denk ik bijna lachend. Die liggen hier gewoon te ketsen!” Ik graai in mijn broekzak naar mijn telefoon en open de camera. Voorzichtig kijk ik weer om het hoekje van de glasstrook.
De schoonmaker staat met zijn rug naar mij toe en achter hem vandaan zie ik de heupen en benen van Melanie, die op het bureau ligt. Van tijd tot tijd zie ik een plukje van het blonde haar van Melanie. Je moet erg dom zijn om niet te begrijpen wat ze aan het doen zijn. En zo te zien genieten ze beide met volteugen.
Ik zie hoe Melanie een hand om de schoonmaker slaat en haar been omhoog draait. De schoonmaker wrijft over haar been en duwt de opgaand been nog iets hoger. Ik zie de andere hand van Melanie haar rokje optrekken waarbij Melanie iets overeind komt.
Ik trek gelijk terug in de hoop dat ik niet gezien wordt. Voorzichtig kijk ik weer het kantoortje binnen maar mijn zichtveld op de onderkant van Melanie wordt versperd. Wel zie ik de hand van de schoonmaker over de binnenzijde van haar been omlaag glijden. De Schoonmaker zijn arm en schouder bewegen hevig en de onderbeen van Melanie draait kleine rondjes mee. De schoonmaker begint met zijn middel harder te bewegen en ik zie Melanie van houding veranderen.
Snel verstop ik me weer achter de gesloten deur om na een paar tellen weer voorzichtig te gaan kijken. Melanie is voor de schoonmaker gaan zitten en nu kijk ik tussen de benen van de schoonmaker door tegen de kale gleuf van Melanie. Ik had al een redelijke paal gekregen bij dit showtje maar nu begint het toch wel harder en pijnlijker te worden.
Onverwacht snel hoor ik de schoonmaker een zware dierlijke kreun uitbrengen en hoor ik ook Melanie hijgen. Snel verdwijn ik voordat het te laat is en ik betrap wordt.
Met een harde pijnlijke paal ga ik achter mijn bureau zitten en zet ik mijn computer aan. Terwijl ik in het systeem zoek naar de bestanden die ik nodig heb zie ik lichten over de wanden en plafond weerspiegelen. Een van de twee gaat er vandoor.
Nadat ik de nodige spullen en bestanden heb gevonden vertrek ik ook. Gelukkig regent het niet meer en ik zie dat de auto van de schoonmaker er nog staat.
Het weekend verloopt rustig en met het mooie weer is het een top weekend. Een paar keer heb ik nog naar de opname op mijn telefoon gekeken en met mijn pik gespeeld. Fantaserend dat ik de schoonmaker ben.
Maandagochtend loop ik de grote hal op mijn werk binnen. Achter de balie zie ik Melanie zitten die zoals altijd vrolijk groet. Zoals altijd loop ik even naar haar toe voor een klein en kort gesprekje over hoe het weekend was. Over de vrijdagavond dat haar auto er nog stond reageert ze alsof haar neus bloed. Geen woord of vraag over wat ik vrijdagavond kwam doen of wat dan ook. Gelukkig wordt zij gered door de telefoon waarop ik naar mijn kantoor loop. De dagen erna lijkt het alsof ze mij probeert te ontwijken en druk bezig is voor de deadline.
Het is woensdag en vandaag zitten wij met een team samen om onze spullen in te leveren en te bespreken. Melanie zit schuin tegenover mij en ontwijkt mij steeds door snel de andere kant op te kijken en druk te praten met een van de andere dames naast haar.
Een uurtje of twee later weten wat ons allen te doen staat voor de “final deadline” over anderhalve week. Dat is op vrijdag waarop maandag erna de staf naar de klant gaat met het resultaat.
Tijdens de lunch die bijna direct achter het overleg komt zit ik in een klein groepje waaronder ook Melanie die nu noodgedwongen tegenover mij moet zitten. De gesprekken gaan over wie wat gaat en moet doen. Wie ruimte heeft om een ander te helpen en hoe we alles gaan bundelen tot een stuk. Melanie kijkt mij een paar keer aan en glimlacht zowaar.
Na de lunch begint ze ineens weer met mij te praten en loopt ze mee naar mijn kantoortje. Zodra ik binnen ben duwt ze achter zich de deur dicht en kijkt mij vuil aan.
“Zeg! Ed, begint ze op een sissende toon. Vrijdag zag ik ineens jou auto staan. Wat heb jij gezien?!” “Niets, glimlach ik spottend!” “Niets?!” “Nee! Niet iets in het bijzonder. Hoezo?!” “Ehh! Nee! Zomaar!” “Zomaar of… bedoel jij…?” “Wat, roept Melanie nu een beetje nijdig. Heb jij nu wel of niet…!” “Stoor ik, horen wij de stem van Sven vragen?!” “Eh Nee, glimlach ik en naar het gezicht van Sven kijkt die met een glimlach om de deur kijkt. Melanie moet ook weer verder. Denk ik! Of niet?!” “Ik kan zo ook even langs komen hoor, glimlacht Sven nog steeds half verstopt achter de deur!” “Nee joh, glimlach ik. Kom verder!” “Dank je, zegt Sven en naar binnenstapt. Ben je boos Mel?!” “Ja, roep ik gelijk. De schoonmaker levert kutwerk!” De ogen van Melanie beginnen te vonken en als ze haar mond open zou doen zou ik denk ik, vlammen of eerder napalm over mij heen gespuwd krijgen.
“Ik spreek jou nog, sist Melanie achter de deur de gang op verdwijnt. Dag Sven!” “Zooo hee, puft Sven half lachend en zich in een stoel laat vallen. Ik weet niet wat jij gedaan of gezegd heb maar ze is echt loeiend!” “Ik heb nog niets gedaan, lach ik. Zeg het eens Sven!” “Nou ik weet het niet, Ed! Maar voorlopig kan jij haar hulp wel afschrijven!” Stil kijken we elkaar even lachend aan om dan schouderophalend over de deadline te gaan praten.
Sven is mijn collega en inmiddels ook goede vriend. Toen ik hier kwam werken heeft hij mij wegwijs gemaakt en geholpen met mijn eerste opdracht. Ik heb hem een paar keer geholpen toen hij in de privésfeer zwaar in de puree zat. En zo zijn wij dus op het werk en privé vrienden geworden.
Het is vrijdag eind van de dag als ik Melanie hoor lachen. De afgelopen dagen is ze erg kort tegen mij als ze mij MOET spreken terwijl ze normaal gesproken graag even blijft hangen. Duidelijk is het dat ze boos is terwijl ik haar helemaal niet chanteer met de foto’s die ik nog steeds heb. Misschien is dat chanteren nog wel een leuk idee. Wat zal ze ervoor over hebben om de foto’s te laten verdwijnen of zodat ik ze niet gebruik of is het eerder misbruik. Een verkeerd woord of een van de foto’s openbaar maken is het einde van haar carrière binnen het bedrijf. Dat gun ik haar ook niet.
Melanie is doorgaans een lieve meid en ook erg lekker. Zoals ik al zei is ze lang en blond. Ze is slim en goed opgeleid, netjes en netjes in haar kleding. Altijd gekleed in een mantelpak of een andere nette combinatie wat dan soms weer een tikje erotisch is. Vrijdag loopt ze vaak casual maar wel netjes. Je kan merken dat ze thuis bestwel verwend is waardoor ze soms erg uit de hoogte kan doen.
Nadat ik haar vorige week zo bezig zag met de schoonmaker, die ik overigens niet meer heb gezien. En als ze dan zo uit de hoogte doet en weer eens iets uitdagends aanheeft, dan krijg ik de neiging om een paar foto’s aan haar te laten zien.
“Ed, hoor ik ineens Melanie roepen en haar hakken op de gangvloer tikken. Ben jij er nog?!” “Ja, roep ik waarop de deur opendraait. Wat is er?!” “Ehm ehh, slikt Melanie. Ik ehh.. moet denk ik mijn verontschuldiging aanbieden!” “Hoezo, glimlach ik?!” “Nou eh! Ik dacht dat… Ik dacht dat jij…vorige week vrijdag..!” “Mel, glimlach ik. Ik moet mijn excuus aan jou geven!” “Jij aan mij?!” “Hmm mmm, knik ik en wijs naar de lege stoel tegenover mij. Ik heb jullie wel gezien!” “Jij zei niets te hebben gezien, roept Melanie met een hoge piep stem!” “Wel dus, glimlach ik en onbewust met mijn telefoon begin te draaien. Maar…!” “Jij vuile….!” “SSSSTTT Mel, roep ik wat harder dan zei roept. Anders weet iedereen het zo!” “Ga jij het zeggen?!” “Ehh nee!” “Wat dan? Moet ik…!” “Oh nee, lach ik op het gebaar van Melanie haar handen. Dat lijkt mij onverstandig! Ik wil zeggen dat ik er geen gebruik van zal maken als jij mij…” “een beurt geeft, roept Melanie ineens op een totaal andere toon dan net!”
Daarbij schuift ze haar rok een stuk hoger op zodat ik haar kruis nog net niet kan zien Wat ik zie bevalt mij al goed en gezien ik geen vaste relatie heb dan van tijd tot tijd een scharrel voor een nachtje, begint mijn broek snel kleiner te worden. Melanie merkt dat het mij bevalt en staat op. Wiegend met haar heupen en wrijvend over haar benen, buik en een stukje tiet komt ze voor mij op mijn bureau zitten.
“Het bevalt jou wel he, glimlacht ze met een zwoele stem en een voet tussen mijn benen zet. Wil jij misschien eens kijken of er ladders in mijn nylon zit?!” Weer schuift ze haar rok omhoog en kijkt mij aan waarna ze mijn hand pakt. “Ik denk dat hier een ladder zit, glimlacht ze en mijn hand op de achterkant van haar been legt!”
Het aanzicht van haar spijkerrokje met de transparante glimpanty eronderuit bezorgen mij direct een harde. “Ik voel niets, glimlach ik maar de pijnlijke paal in mijn broek duidelijk wel!” “Misschien zit er rechts wel een, zucht Melanie bijna hijgend en mijn andere hand op haar andere been legt!” “Ook niets, glimlach ik zo koel mogelijk in de hoop mijn gigantisch harde en pijnlijke paal niet te verraden!” “Misschien, zucht Melanie en opstaat waarbij ze zich gelijk omdraait en voorover buigt. Moet je eens goed kijken!” “Nu, zeg ik en opsta vanuit mijn stoel!” Melanie kijkt om waarom ik haar nog niet beetpak of aan haar billen zit. “Ja nu! Of moet ik je soms aanwijzen waar….” “Ssstt, sis ik bij haar oor!” Terwijl ik een hand naast die van haar zet waarbij ik half tegen haar aanhang. Het gevolg is dat ik nog net niet met mijn paal tegen haar been of bil duw. Melanie weet dit donders goed en zoekt mijn kruis.
“Nee, sis ik weer en haar hand wegtik. Dit gaat niet door!” “Wat, hijgt Melanie van woede en of geiligheid terwijl ze zich met een ruk omdraait!” “Jij gaat nu mijn kantoor uit!” “Ben je gek of achterlijk of zo, sist ze en mij aankijkt! Eerst mij me gang laten gaan en dan…” “En thuis, ga ik ijzig kalm verder. Als je nog zin heb?! Ga je maar lekker met jezelf spelen! Nu wegwezen!” “Dit pik ik niet, sist Melanie!” “Wat zou jij dan willen doen, glimlach ik en nu bewust mijn telefoon laat zien. Een verkeerd woord en er zit een tien minuten film op het systeemnet. Dus zeg het maar!” “Jij vuil….., schreeuwt ze met nog een heleboel verwensingen erachteraan terwijl ze verdwijnt!” Op de gangvloer hoor ik haar hakken met haar getier en nog een paar verwensingen verdwijnen. Even moet ik rustig een paar keer diep inademen om wat rustiger te worden.
Wat een kreng kan het zijn, lach ik in mezelf en mijn pijnlijk paal goed rechtop duw. Toch zou ik haar zo een beurt kunnen geven. Het is echt een lekker geil wijf als ze zo doet. En geil was tenzij ze erg goed toneel kan spelen. Maar dat geloof ik niet echt. Het is gewoon een geil kreng! Die avond thuis moet ik toch weer de foto’s bekijken en met mijn pik spelen net als een paar dagen erna nog een paar keer.
Sven merkt dat er iets tussen Melanie en mij speelt alleen niet precies wat. Voorzichtig probeert hij bij mij erachter te komen en als dit niet lukt is Melanie aan de beurt. Ook bij haar komt hij niet verder. Lachend om zijn opmerkingen zoals “Nou ik zou het wel weten hoor” en “Die wil ik weleens lekker nemen!” zit hij toch dicht bij mijn gedachten. Eerst wilde ik eigenlijk echt niets met Melanie doen. Niet eens lekker laten pijpen of zo, gewoon helemaal niets. De laatste dagen en misschien wel door de taal van Sven ben ik toch wel van gedachten veranderd. Sterker nog, als ze langs komt wil ik haar zelfs direct op mijn tafel neerleggen en eens een lekkere veeg geven. Maar Melanie ontwijkt mij net als de week ervoor.
Het is vrijdagmiddag en de teamleiders moeten alle documenten hebben. Maandag komen er belangrijke gasten en dan wordt onze moeite en doorzetting hopelijk beloond. Helaas moet een persoon van de goedgekeurde spullen een mooie presentatie maken. Deze persoon wordt gekozen door de alfabetische volgorde van de namenlijst uit het team.
Om iedereen gelijk te zetten en gelijke kansen te geven met het maken van presentaties, worden wij op alfabetische volgorde van onze namen gekozen. Dit keer ben ik de Sjaak.
Rond vijven zit ik alleen in het kantoorpand. Iedereen is weg en zelfs Sven die mij normaal gesproken wel zou helpen had nu helaas ook een afspraak. “Misschien komt Melanie je zo wel even helpen, lacht hij en met zijn tong een bolle wang laat zien!” “Die is vanmiddag direct na het overleg al vertrokken, glimlach ik. Jammer he?!” “Eerlijk gezegd Ed?! Ik vind haar wel een leuke meid voor jou!” “Tuurlijk, kuch ik gemaakt!” “Nee! Serieus Ed. Het is echt een leuke en een lekkere meid voor jou! Ik meen het echt!” Lachend kijk ik naar Sven die mij nu serieus aankijkt. “Echt, zegt hij nu ook op een serieuze toon.” “We zien wel, glimlach ik.” “Ja! Spreek je nog wel!” Met een doei verdwijnt hij en een paar minuten later hoor ik een auto wegrijden.
De twee teamleiders hebben toch nog wel wat opmerkingen op het concept. De uren lijken te vliegen totdat ik weer een auto hoor stoppen voor het pand. Soms is het voordeel dat je aan de kant van de parkeerplaats werkt en soms ook niet. Ik ben nieuwsgierig wie het zal zijn maar ga niet kijken. Als ze op mijn auto letten weten ze dat ik aanwezig ben en waarschijnlijk komen ze mij wel even groeten.
Ik hoor getik van hakjes op de vloer naderen het is dus een van de vrouwelijke collega’s tenzij een van de mannen een hobby op na houdt. Glimlachend om deze gedachten zie ik Melanie om de deur verschijnen.
“Hee Mel, glimlach ik. Kom je helpen?!” “Ook, glimlacht ze. maar ik wil ook even serieus met jou praten.” “Hmm oké! Wil wat drinken?!” “Zal ik even wat halen, vraagt ze en haar jas en tasje op de stoel tegenover mij neerzet?!” “Kopje koffie graag, glimlach ik en wat spullen op de tafel verleg!” “Koffie, glimlacht Melanie en mij mok oppak om vervolgens de gang op te lopen!”
“Hmm lekker, denk ik en mijn nog slappe lul goed leg.” Melanie heeft een donkergrijze rok aan wat aan rechterzijde langer is dan aan de linkerzijde. Haar mooie lange benen zitten in een zwarte panty met aan haar voeten een hakje. Het zwarte zijde of satijnachtige blouseje beweegt bij iedere beweging van haar armen en golft mee met haar loop.
“Was je van plan te gaan stappen, vraag ik en de warme mok met koffie van haar over pak?!” “Hmm dat ligt eraan, glimlacht ze!” “Waaraan?!” “Hoeveel werk je nog heb en wat ik kan overnemen.” “Je hoeft niets over te nemen, glimlach ik. Maar als je wil?! Graag!” “Kom maar op! Heb jij trouwens al wat gegeten?!” “Nee en eerlijk gezegd heb ik wel trek!” “Pizza, roepen we allebei tegelijk waarna we moeten lachen!”
Tijdens het onverwacht samenwerken begint Melanie ineens weer over die bewuste vrijdagavond en wat ik op mijn telefoon heb staan. Vandaar uit loopt het gesprek naar vorige week vrijdag toen ze op mijn bureau zat. Tussendoor wordt de pizza bezorgt die we samen verorberen. De spanning tussen ons beide verdwijnt naarmate het gesprek en het werk vordert. Alles praten we netjes uit en beloven voortaan normaal te doen.
Rond kwart voor negen begin ik het werk echt zat te worden en geef dit ook aan Melanie te kennen. Vanaf vanochtend half acht tot nu te hebben gewerkt mag het ook wel vind ik zelf en gelukkig Melanie ook.
“Maar het is nog niet af, zucht Melanie. Ik denk dat het nog wel een uur of twee drie werk is als ik jou erbij help!” “Jou hele avond gaat naar de knoppen, glimlach ik. Ga lekker stappen of wat je van plan was. Ik heb morgen en overmorgen ook nog!” “Nee, glimlacht Melanie. Ik blijf jou helpen!” “Ga toch lekker weekend houden, zucht ik en me in mijn stoel laat neerploffen waarbij ik gelijk de leuning achterover druk tot een halve lig stand. Je heb me al meer dan genoeg geholpen. En daar ben ik heel blij mee!” “Ik ben blij dat ik je heb geholpen, glimlacht Melanie en in de andere stoel neerploft. Ik vind dat ik wel wat goed te maken had en daarbij hebben we alles uitgesproken!” “Ik ook, glimlach ik weer. Ga maar. Ik red het nu makkelijk!” “Het is best nog wel veel werk hoor, zucht ze weer en opstaat!” “Komt goed, glimlach ik en op mijn beurt weer zucht. Ga lekker je ding doen Mel!” “Als ik nou eens morgen naar jou toe kom, glimlacht ze. Dan kan jij nu ook lekker ontspannen?!” “Dat komt wel, glimlach ik en mijn nekspieren oprek. Eerst dit afmaken!” “Kom toekomstige chef, glimlacht ze om mij heen loopt!” “Wat? Wat ga je doen?!” “Sorry, haast Melanie gelijk en naast mij stil blijft staan. Dat had je niet mogen horen!” “Maar dat doe ik wel! Wat mag ik niet horen!”
Melanie biecht op dat de directeur via via mijn vorige directeur kent. Ze kwamen in gesprek en mijn naam viel. Mijn vorige directeur had verbaasd gereageerd waarom ik op die plek zat. Van het ene gesprek kwam het andere gesprek en zo heeft mijn huidige directeur mijn origineel cv in handen gekregen.
Melanie had op haar beurt weer wat papieren voorbij zien komen die niet voor haar bedoeld waren. Daarin zag ze snel de promotie met de rede ervan en mijn naam staan. De persoon die de papieren per ongeluk aan Melanie had verstuurd was vorige week voor het laatst aanwezig.
“Dus! Mondje dicht, glimlacht ze en achter mij gaat staan!” “Ja natuurlijk, knik ik half omkijkend naar Melanie. Wat ga je doen?!” “Jou nek eens losser maken. Hij lijkt wel van steen!” “Wat, zeg ik en gelijk twee handen in mijn nek en schouders voel. HMMm Dat is wel lekker! Maar….” Ik wil opstaan maar wordt door Melanie weer terug geduwd “Stt, sist Melanie. Geniet nu even! En over een paar weken werken we toch niet meer samen!” “Hoezo?” “Hoezo, lacht ze gemaakt en mij een extra kneepje geeft. Dan ben jij toch ook een kaderlid?! Of niet soms?!” “Ik weet officieel van niets, glimlach ik twijfelend. Er zal vanzelf wel een brief komen! Toch?!” “Hmm mmm, zucht Melanie. Is het lekker?!” “Heerlijk, zucht ik. Kan je mijn rug ook doen?!” “Ga maar liggen, hoor ik Melanie lachen en zacht zuchten. Dan zal ik eens mijn best doen!” “Laten we maar stoppen, zucht ik. Dat lijkt mij beter!” “Ehm ja, zucht Melanie en stopt. Dat is denk ik wel beter!” “het is inmiddels al half tien, glimlach ik kijkend op mijn horloge. Het is echt welletjes geweest! Morgen weer een dag!” “Zal ik morgen nog naar je toe komen om verder te helpen?!”
Op de een of andere manier staan we bij die vraag recht tegenover elkaar. Of beter gezegd bijna tegen elkaar. Ik voel de adem van Melanie langs mijn keel glijden. Haar lichaamsgeur dringt mijn neus binnen en mijn hart begint te bonzen. Die lekkere tieten van Melanie trekken met haar zware ademhaling haar blouseje strakker en laten het net zo snel ook weer los. Het puntje van Melanie’s tong glijdt tussen haar lippen door en voor wij het allebei beseffen pletten we onze lippen op elkaar.
Gelijk voel ik de handen van Melanie om mijn nek en schouders en pak ik haar beet. Onze tongen draaien met zachte smak geluiden om elkaar heen. Mijn handen glijden over de rug naar de heupen van Melanie terwijl haar handen omlaag en naar voren glijden. Half draaiend zonder besef van waar ik sta werk ik Melanie op mijn bureau. Melanie heeft mijn broek al los en een hand achter mijn broekband gestoken terwijl ik haar blouse open maak. Zuchtend en hijgend rukt Melanie mijn broek helemaal open en duw ik mijn hand in haar blouse op haar nog gevangen tiet. De tepel is hard en drukt in het zwarte stof van haar bh terwijl ik voel hoe Melanie mijn gezwollen lul kneed. Een nat plekje in mijn short verraad alles, net als de harde tepels van Melanie waar ik nu naar kijk. Melanie werkt mijn short omlaag terwijl ik haar tepels om en om kneed. Melanie begint daarop lichtjes te hijgen en trek mijn nu stijve paal uit mijn short. Even kijkt ze mij aan en ontsnapt aan mijn handen door tussen mij en mijn bureau in te zakken.
Met een ruk aan mijn broek voel ik haar mond om mijn eikel sluiten. Haar tong draait over mijn eikel terwijl ze mijn broek verder omlaag drukt waarna ze bijna volledig mijn stijve in haar mond laat verdwijnen. Proestend kijkt ze me aan en glimlacht als ik haar aankijk om bijna gelijk weer mijn eikel in haar mond te nemen.
Zuigend, trekkend en likkend voel ik al snel mijn hoogtepunt naderen. Het kan ook bijna niet anders dan snel gaan gezien ik vorige weekend alweer, met een lekkere date in bed eindigde.
Melanie merkt ook dat ik moet komen en blijft toch in hetzelfde ritme doorgaan. Dan ineens kom ik met een zware zucht, half kreunend klaar. Tot aan de laatste druppel blijft Melanie doorzuigen en trekken waarna ze overeind komt en de gang oploopt.
“Daar was je wel aan toe geloof ik, glimlacht als ze weer binnengelopen komt!” “Dat kan je wel zeggen, zucht ik en haar beetpak. Dank je!” “Nee, zucht ze als ik haar weer tegen de tafel druk en begin te kussen. Niet nu!” “Ohh Sorry! Ik..!” “Ik bedoel niet hier, glimlacht ze en haar blouse dichtknoopt. Ik heb een nare ervaring hier op kantoor en…!” “Sorry, val ik haar in rede. Jou huis. Mijn huis!” “Jouw huis! Ik woon nog bij mijn moeder thuis, lacht ze op mijn vreemde blik! Lekker makkelijk toch? Ik rij achter jou aan!” “Eh ja! Prima, glimlach ik en vreemd kijk!”
Het lijkt of de weg nu heel kort is met Melanie achter me. Normaal gesproken doe ik er kwartier tot twintig minuten over maar nu lijkt het wel vijf minuten.
“Mooi groot huis, roept Melanie terwijl ze rond kijkt. Past bijna niet met je auto!” “Ja he! Een gek gezicht is het! Het huis heb ik heel goedkoop kunnen kopen!” “Bijna gratis, lacht Melanie en een tas uit haar auto haalt. Wat spullen!” “Gratis was het niet, glimlach ik en de zwaar uitziende tas overneem. De vorige eigenaar is tijdens zijn vakantie overleden en de familie wilde er niets mee te maken hebben.” “Maf zeg!” “Ja! Er waren ruzies en schulden en weet ik veel. Ik ben er blij mee!” “Dat geloof ik best, glimlacht Melanie als haar hakken op de marmeren vloer van de hal tikken. Ehm..! Mag ik misschien even je badk….?” “De trap op. Eind van de gang links, val ik haar ik rede. Moet ik misschien meelopen voor je tas?!” “Nee dat hoeft niet, glimlacht ze en de tas overneemt terwijl ze de eerste trede al opstapt!”
Wat een benen denk ik als ik haar zwarte nylonbenen tussen de spijlen van de balustrade zie verdwijnen. Mijn pik begint direct weer tot leven te komen bij het idee dat de kans erg groot is dat ik er zo tussen lig.
In de woonkamer druk ik een paar lampen aan om een gezellig sfeertje te creëren. Glaasje wijn erbij en de rest moet op zichzelf lopen. Alles is opgeruimd en netjes alleen nog de wijn pakken. Boven hoor ik de bekende vloerplank kraken. Ik weet dat Melanie weer naar beneden komt. Nog even snel de radio aan voor een lekker muziekje erbij.
Als ik de afstandbediening van de radio neerleg hoor ik achter mij Melanie kuchen. “Mooie badkamer heb je!” “Vindt je dat, glimlach ik en me omdraai. HALLO!” Melanie staat bij de openhaard, die ik niet aan heb staan. Wat ze aanheeft is alleen haar kanten slip en bh en haar hoge haken. Mijn broek voel ik gelijk te klein worden en met de twee wijnglazen van de tafel afpakken loop ik naar Melanie toe.
“Waar waren we gebleven, glimlacht ze en mijn handen met de wijnglazen wegduwt. Volgens mij…?!”
Gelijk zoent ze me recht op mijn mond. Kleine snelle kusjes op mijn mond, wangen en in mijn nek terwijl ze mijn overhemd en stropdas losmaakt. De kussen worden langzamer en langer waarbij ik snel de glazen op de schouw zet. Vervolgens til ik Melanie in haar zij op waarbij ze haar benen gelijk om mij heen slaat. Kussend en woelend over hoofd en schouders druk ik haar tegen de wand naast de openhaard. Daar laat ik haar weer langzaam zakken en trekt ze vliegensvlug mijn broek open. Half klimmend, hangend aan mijn nek en klemmend om mijn been werkt ze zich tussen mij en de wand omhoog. Niet ver maar ver genoeg om haar kanten kruis tegen de paal in mijn short te voelen. Zwaar hijgend, half grommend rijdt ze over mijn harde paal die nog harder lijkt te worden.
Ik til haar weer in haar zij op met een hand onder haar been die ze hoog in mijn zij opduwt. Klemmend om mijn nek en ondersteund door mijn handen draaien we half rond om op de vloer voor de openhaard neer te komen.
“Jammer… dat.. hij…niet aan is, zucht Melanie tussen het kussen en likken door terwijl ze mij uit mijn kleren werkt!” “Wacht even! een tel!” Kijkend wat ik moet doen kronkelt ze zich verder onder mij. Ik voel haar in mijn paal kneden terwijl ik de haard aanzet.
Het is puur luxe maar zo haard op gas met afstandbediening is echt makkelijk en nu helemaal.
“Hij heeft er zin in, kreunt Melanie zacht als ik weer voorover over haar heen zak. Jij ook?!” “Dat is een maffe vraag, zucht ik en haar tieten kneed. Weet je wat ik wil?!” “Nou, giechelt ze terwijl ik langzaam over buik kussend naar haar benen zak?!” “Dit, zeg ik en een kus op het vochtige kant tussen haar benen geef!” “Ga je me beffen?!” “JA!”
Gelijk trek ik het vochtige kruisje opzij. Een mooi kaal kutje met een dun streepje kort getrimd haar erboven. Ik lik langs haar natte lippen en druk een vinger ertussen. Melanie kreunt zacht en holt haar rug. “HMMM! Lekker, hijgt ze zwaar. Kom maar!”
Gelijk lik ik vol over haar natte doos tot op haar klitje terwijl ik mijn vinger al nat van haar vocht naar binnen duw. “OHH JAAAH, gilt ze zacht en mij aan mijn korte kop haar op de juiste plek wil duwen. Lik me! Lik me zacht!” Zacht lik ik haar klitje waarbij ik met het puntje van mijn tong allerlei figuurtjes maak. Mijn vinger sopt diep in en uit terwijl ik met mijn andere hand haar tieten om en om kneed.
Kronkelend, hijgend met kleine en soms harde kreunen laat Melanie zich helemaal gaan. Al snel trekt ze haar benen op om mij meer ruimte te geven. Ineens duwt ze haar kutlippen uiteen terwijl ze met haar andere hand mijn hoofd er bijna tussen wil duwen.
“IK GA KOOOMMMEEENNN, gilt ze ineens en gelijk begint ze te rillen en te schudden. IK OHH JAAH JAHH OHHHH!” Gelijk voel ik haar kutje knijpen en blijft ze als een vaatdoek liggen.
“Neuk je me nu, zucht Melanie zacht en mijn kloppende paal pakt. Ik wil hem in me voelen!” Half suf van de harde en hevige orgasme die ze had, trekt ze mijn short onder mijn zak. “Hmm, zucht ze weer. Dat wordt weer smullen!”
Zacht en toch voorzichtig schuif ik over Melanie heen tot mijn natte eikel haar natte kutje raakt. Melanie drukt mijn short nog verder omlaag en met haar voeten drukt ze mijn short nog verder om mijn benen. Hierdoor spreidt ze haar benen en voel ik haar kutje om mijn eikel happen. “Kom maar, hijgt ze en met haar voeten op mijn benen drukt terwijl ze met haar armen mij omlaag trekt. KOOOOMMM!”
Meer hoeft ze niet te zeggen of te doen. Mijn paal glijdt met haar kreunen diep haar druipende kut in.
“HMM, kreunt Melanie en met haar bekken begint te draaien. Kom! Neuk me! Hard en diep!” Dat laat ik haar niet nog een keer zeggen en trek mijn paal er bijna weer uit om vervolgens met een harde stoot diep in haar spuwende kut te rammen.
“OHH JAAH, kreunt Melanie en mee begint te bewegen. HARDER! HARDER! OHH JAAAH! DAT IS OHHH! ZOOHH! OHHH LEKKERRRR OHHHH JAAAH! KOM KOMJAAH JAAH JAAH!”
Al snel voel ik mijn zak verkrampen en mijn paal pulseren. “IK GAAH KOOOMMENN!” “OHH JAAH SPUITT ME OHH! VOLLL!” “IK KOMMMM AHHHH, kreun ik en mijn paal voel exploderen. OHHH MEL WAT OHHH LEKKER!”
Allebei komen we tegelijk klaar. Lang en hevig voel ik mijn paal pompen, diep in de knijpende en druipende kut van Melanie. Half versuft en uitgeput van de korte maar krachtige vrijpartij rol ik van Melanie af. Melanie slaat gelijk haar been over de mijne en zo voel ik me weg zakken.
Als ik wakker wordt schijnt het zonnetje door een spleetje van de gordijnen. De openhaard brandt laag en in de keuken hoor ik potten en pannen. Mijn neus krijgt een koffielucht binnen met een luchtje van gebakken brood.
“Goedemorgen, glimlacht Melanie die afbak broodjes uit de oven haalt en naar de koffiepot knikt. Ik heb koffie en broodjes voor je!” “Goedemorgen, zeg ik zacht en haar een kus in de hals geef. Staat je goed!” “Je blouse bedoel je?! Sorry ik kon…” “Sttt, zucht ik zacht en haar omdraai. Ik zou ik graag vaker zien!” “Hmm, glimlacht Melanie. Wie weet. Nu eerst ontbijten. Dan aan de slag met de opdracht en dan… Dan… misschien…als jij je best doet. Heb ik nog wat spannends voor je in mijn tas!” “Wat dan, glimlach ik en haar begin te kussen?!” “Nee! Nu niet, lacht ze en mij wegduwt. Wachten! En nu eerst eten!”
Snel pak ik mijn sleutels en ren door de regen naar mijn Smart. Met een paar minuten zit ik op de grote weg richting mijn werk. Grote plassen laten de Smart af en toe dweilen over de weg. Misschien moet ik wat rustiger rijden. Ik heb geluk met de winterbanden nog onder mijn rijdende telefooncel. Bij de gedachten moet ik weer lachen om de benaming van mijn nichtje voor de Smart, die mij eigenlijk in de maag is geduwd.
Aan de andere kant ben ik wel blij dat ik tenminste nog een auto kreeg. Al zou ik de auto niet hebben gekregen was ik ook blij geweest met eindelijk weer een baan. In Canada, waar ik oorspronkelijk vandaan kom heb ik genoeg papieren en titels gehaald en dan zou je verwachten dat je zo werk heb gevonden. Maar nee! Na dik een jaar thuis en mijn CV zodanig te hebben aangepast, kwam ik eindelijk hier terecht. Na de derde selectieronde werd ik bijna met open armen ontvangen en aangenomen. En dan de auto
“Het is natuurlijk tijdelijk” hadden ze gezegd toen ik onbewust moest slikken bij het overhandigen van de sleutels. Nog een paar maanden in de rijdende telefooncel.
De poort gaat langzaam open en tussen de spijlen door zie ik de auto van Melanie, de receptioniste en secretaresse staan. Die moet zeker ook nog wat afmaken voor de deadline van aankomende woensdag?! De auto van de schoonmaker staat er ook al. Of nog?! Met die man weet je soms niet wanneer hij wel komt en wanneer niet. Laatst stormde hij om 1630uur al mijn kantoortje binnen. “House cleaning, lachte hij hard toen hij mijn schrik reactie zag!” Hij is ook altijd vrolijk.
Ik stop met de auto voor de trap naar de glazen entree met het grote afdak erboven. Even wacht ik alsof ik een hap adem moet nemen voor een duik in het diepe. Met een snelle spurt en een paar sprongen op de trap sta ik 2meter hoger onder het afdak. De regendruppels lopen van mijn kort gewiekte kapsel mijn nek in. De toegang maak ik open met een pasje die ik sinds kort heb. Een piepgeluid met een klik van het slot laten mij horen dat ik naar binnen mag.
In de hal links staat een bankje met een tafel waar ik langs moet om naar mijn kantoor te lopen. Recht voor mij in het midden van de grote hal een brede trap richting de directie en andere stafleden. Achter de trap een gang richting de kantine en vergaderruimtes. Rechts van mij is de balie waar overdag Melanie zit met daarachter een soort kantoorruimte voor haar werkzaamheden. Normaal gesproken hoor ik bij binnenkomst gelijk haar vrolijke groet maar nu is het stil. Alleen een vreemd, zacht geluid hoor ik.
Natuurlijk ben ik gelijk nieuwsgierig. Het geluid lijkt uit de buurt van het kantoor van Melanie te komen. Onbewust loop ik zacht, bijna sluipend richting het geluid. De tas van Melanie staat op de grond achter de balie maar Melanie zie ik niet. Zachtjes loop ik verder richting de deur van Melanie. Op de grond bij de deur zie een schaduw bewegen wat door de glasstrook naast de deur komt. Zacht hoor ik de schoonmaker iets roepen en Melanie antwoorden. Wat er gezegd wordt weet ik niet maar dat gilletje van Melanie en een zware zucht van waarschijnlijk de schoonmaker zegt genoeg.
Nog zachter loop ik richting de deur en heel voorzichtig kijk ik door de glasstrook naar binnen. Gelijk trek ik terug. Zag ik het nu goed?! Stond de schoonmaker tegen het bureau van Melanie te rijden? Voorzichtig kijk ik nog een keer en nu zie ik de benen van Melanie die echt net op het bureau is gaan liggen.
“Shit, denk ik bijna lachend. Die liggen hier gewoon te ketsen!” Ik graai in mijn broekzak naar mijn telefoon en open de camera. Voorzichtig kijk ik weer om het hoekje van de glasstrook.
De schoonmaker staat met zijn rug naar mij toe en achter hem vandaan zie ik de heupen en benen van Melanie, die op het bureau ligt. Van tijd tot tijd zie ik een plukje van het blonde haar van Melanie. Je moet erg dom zijn om niet te begrijpen wat ze aan het doen zijn. En zo te zien genieten ze beide met volteugen.
Ik zie hoe Melanie een hand om de schoonmaker slaat en haar been omhoog draait. De schoonmaker wrijft over haar been en duwt de opgaand been nog iets hoger. Ik zie de andere hand van Melanie haar rokje optrekken waarbij Melanie iets overeind komt.
Ik trek gelijk terug in de hoop dat ik niet gezien wordt. Voorzichtig kijk ik weer het kantoortje binnen maar mijn zichtveld op de onderkant van Melanie wordt versperd. Wel zie ik de hand van de schoonmaker over de binnenzijde van haar been omlaag glijden. De Schoonmaker zijn arm en schouder bewegen hevig en de onderbeen van Melanie draait kleine rondjes mee. De schoonmaker begint met zijn middel harder te bewegen en ik zie Melanie van houding veranderen.
Snel verstop ik me weer achter de gesloten deur om na een paar tellen weer voorzichtig te gaan kijken. Melanie is voor de schoonmaker gaan zitten en nu kijk ik tussen de benen van de schoonmaker door tegen de kale gleuf van Melanie. Ik had al een redelijke paal gekregen bij dit showtje maar nu begint het toch wel harder en pijnlijker te worden.
Onverwacht snel hoor ik de schoonmaker een zware dierlijke kreun uitbrengen en hoor ik ook Melanie hijgen. Snel verdwijn ik voordat het te laat is en ik betrap wordt.
Met een harde pijnlijke paal ga ik achter mijn bureau zitten en zet ik mijn computer aan. Terwijl ik in het systeem zoek naar de bestanden die ik nodig heb zie ik lichten over de wanden en plafond weerspiegelen. Een van de twee gaat er vandoor.
Nadat ik de nodige spullen en bestanden heb gevonden vertrek ik ook. Gelukkig regent het niet meer en ik zie dat de auto van de schoonmaker er nog staat.
Het weekend verloopt rustig en met het mooie weer is het een top weekend. Een paar keer heb ik nog naar de opname op mijn telefoon gekeken en met mijn pik gespeeld. Fantaserend dat ik de schoonmaker ben.
Maandagochtend loop ik de grote hal op mijn werk binnen. Achter de balie zie ik Melanie zitten die zoals altijd vrolijk groet. Zoals altijd loop ik even naar haar toe voor een klein en kort gesprekje over hoe het weekend was. Over de vrijdagavond dat haar auto er nog stond reageert ze alsof haar neus bloed. Geen woord of vraag over wat ik vrijdagavond kwam doen of wat dan ook. Gelukkig wordt zij gered door de telefoon waarop ik naar mijn kantoor loop. De dagen erna lijkt het alsof ze mij probeert te ontwijken en druk bezig is voor de deadline.
Het is woensdag en vandaag zitten wij met een team samen om onze spullen in te leveren en te bespreken. Melanie zit schuin tegenover mij en ontwijkt mij steeds door snel de andere kant op te kijken en druk te praten met een van de andere dames naast haar.
Een uurtje of twee later weten wat ons allen te doen staat voor de “final deadline” over anderhalve week. Dat is op vrijdag waarop maandag erna de staf naar de klant gaat met het resultaat.
Tijdens de lunch die bijna direct achter het overleg komt zit ik in een klein groepje waaronder ook Melanie die nu noodgedwongen tegenover mij moet zitten. De gesprekken gaan over wie wat gaat en moet doen. Wie ruimte heeft om een ander te helpen en hoe we alles gaan bundelen tot een stuk. Melanie kijkt mij een paar keer aan en glimlacht zowaar.
Na de lunch begint ze ineens weer met mij te praten en loopt ze mee naar mijn kantoortje. Zodra ik binnen ben duwt ze achter zich de deur dicht en kijkt mij vuil aan.
“Zeg! Ed, begint ze op een sissende toon. Vrijdag zag ik ineens jou auto staan. Wat heb jij gezien?!” “Niets, glimlach ik spottend!” “Niets?!” “Nee! Niet iets in het bijzonder. Hoezo?!” “Ehh! Nee! Zomaar!” “Zomaar of… bedoel jij…?” “Wat, roept Melanie nu een beetje nijdig. Heb jij nu wel of niet…!” “Stoor ik, horen wij de stem van Sven vragen?!” “Eh Nee, glimlach ik en naar het gezicht van Sven kijkt die met een glimlach om de deur kijkt. Melanie moet ook weer verder. Denk ik! Of niet?!” “Ik kan zo ook even langs komen hoor, glimlacht Sven nog steeds half verstopt achter de deur!” “Nee joh, glimlach ik. Kom verder!” “Dank je, zegt Sven en naar binnenstapt. Ben je boos Mel?!” “Ja, roep ik gelijk. De schoonmaker levert kutwerk!” De ogen van Melanie beginnen te vonken en als ze haar mond open zou doen zou ik denk ik, vlammen of eerder napalm over mij heen gespuwd krijgen.
“Ik spreek jou nog, sist Melanie achter de deur de gang op verdwijnt. Dag Sven!” “Zooo hee, puft Sven half lachend en zich in een stoel laat vallen. Ik weet niet wat jij gedaan of gezegd heb maar ze is echt loeiend!” “Ik heb nog niets gedaan, lach ik. Zeg het eens Sven!” “Nou ik weet het niet, Ed! Maar voorlopig kan jij haar hulp wel afschrijven!” Stil kijken we elkaar even lachend aan om dan schouderophalend over de deadline te gaan praten.
Sven is mijn collega en inmiddels ook goede vriend. Toen ik hier kwam werken heeft hij mij wegwijs gemaakt en geholpen met mijn eerste opdracht. Ik heb hem een paar keer geholpen toen hij in de privésfeer zwaar in de puree zat. En zo zijn wij dus op het werk en privé vrienden geworden.
Het is vrijdag eind van de dag als ik Melanie hoor lachen. De afgelopen dagen is ze erg kort tegen mij als ze mij MOET spreken terwijl ze normaal gesproken graag even blijft hangen. Duidelijk is het dat ze boos is terwijl ik haar helemaal niet chanteer met de foto’s die ik nog steeds heb. Misschien is dat chanteren nog wel een leuk idee. Wat zal ze ervoor over hebben om de foto’s te laten verdwijnen of zodat ik ze niet gebruik of is het eerder misbruik. Een verkeerd woord of een van de foto’s openbaar maken is het einde van haar carrière binnen het bedrijf. Dat gun ik haar ook niet.
Melanie is doorgaans een lieve meid en ook erg lekker. Zoals ik al zei is ze lang en blond. Ze is slim en goed opgeleid, netjes en netjes in haar kleding. Altijd gekleed in een mantelpak of een andere nette combinatie wat dan soms weer een tikje erotisch is. Vrijdag loopt ze vaak casual maar wel netjes. Je kan merken dat ze thuis bestwel verwend is waardoor ze soms erg uit de hoogte kan doen.
Nadat ik haar vorige week zo bezig zag met de schoonmaker, die ik overigens niet meer heb gezien. En als ze dan zo uit de hoogte doet en weer eens iets uitdagends aanheeft, dan krijg ik de neiging om een paar foto’s aan haar te laten zien.
“Ed, hoor ik ineens Melanie roepen en haar hakken op de gangvloer tikken. Ben jij er nog?!” “Ja, roep ik waarop de deur opendraait. Wat is er?!” “Ehm ehh, slikt Melanie. Ik ehh.. moet denk ik mijn verontschuldiging aanbieden!” “Hoezo, glimlach ik?!” “Nou eh! Ik dacht dat… Ik dacht dat jij…vorige week vrijdag..!” “Mel, glimlach ik. Ik moet mijn excuus aan jou geven!” “Jij aan mij?!” “Hmm mmm, knik ik en wijs naar de lege stoel tegenover mij. Ik heb jullie wel gezien!” “Jij zei niets te hebben gezien, roept Melanie met een hoge piep stem!” “Wel dus, glimlach ik en onbewust met mijn telefoon begin te draaien. Maar…!” “Jij vuile….!” “SSSSTTT Mel, roep ik wat harder dan zei roept. Anders weet iedereen het zo!” “Ga jij het zeggen?!” “Ehh nee!” “Wat dan? Moet ik…!” “Oh nee, lach ik op het gebaar van Melanie haar handen. Dat lijkt mij onverstandig! Ik wil zeggen dat ik er geen gebruik van zal maken als jij mij…” “een beurt geeft, roept Melanie ineens op een totaal andere toon dan net!”
Daarbij schuift ze haar rok een stuk hoger op zodat ik haar kruis nog net niet kan zien Wat ik zie bevalt mij al goed en gezien ik geen vaste relatie heb dan van tijd tot tijd een scharrel voor een nachtje, begint mijn broek snel kleiner te worden. Melanie merkt dat het mij bevalt en staat op. Wiegend met haar heupen en wrijvend over haar benen, buik en een stukje tiet komt ze voor mij op mijn bureau zitten.
“Het bevalt jou wel he, glimlacht ze met een zwoele stem en een voet tussen mijn benen zet. Wil jij misschien eens kijken of er ladders in mijn nylon zit?!” Weer schuift ze haar rok omhoog en kijkt mij aan waarna ze mijn hand pakt. “Ik denk dat hier een ladder zit, glimlacht ze en mijn hand op de achterkant van haar been legt!”
Het aanzicht van haar spijkerrokje met de transparante glimpanty eronderuit bezorgen mij direct een harde. “Ik voel niets, glimlach ik maar de pijnlijke paal in mijn broek duidelijk wel!” “Misschien zit er rechts wel een, zucht Melanie bijna hijgend en mijn andere hand op haar andere been legt!” “Ook niets, glimlach ik zo koel mogelijk in de hoop mijn gigantisch harde en pijnlijke paal niet te verraden!” “Misschien, zucht Melanie en opstaat waarbij ze zich gelijk omdraait en voorover buigt. Moet je eens goed kijken!” “Nu, zeg ik en opsta vanuit mijn stoel!” Melanie kijkt om waarom ik haar nog niet beetpak of aan haar billen zit. “Ja nu! Of moet ik je soms aanwijzen waar….” “Ssstt, sis ik bij haar oor!” Terwijl ik een hand naast die van haar zet waarbij ik half tegen haar aanhang. Het gevolg is dat ik nog net niet met mijn paal tegen haar been of bil duw. Melanie weet dit donders goed en zoekt mijn kruis.
“Nee, sis ik weer en haar hand wegtik. Dit gaat niet door!” “Wat, hijgt Melanie van woede en of geiligheid terwijl ze zich met een ruk omdraait!” “Jij gaat nu mijn kantoor uit!” “Ben je gek of achterlijk of zo, sist ze en mij aankijkt! Eerst mij me gang laten gaan en dan…” “En thuis, ga ik ijzig kalm verder. Als je nog zin heb?! Ga je maar lekker met jezelf spelen! Nu wegwezen!” “Dit pik ik niet, sist Melanie!” “Wat zou jij dan willen doen, glimlach ik en nu bewust mijn telefoon laat zien. Een verkeerd woord en er zit een tien minuten film op het systeemnet. Dus zeg het maar!” “Jij vuil….., schreeuwt ze met nog een heleboel verwensingen erachteraan terwijl ze verdwijnt!” Op de gangvloer hoor ik haar hakken met haar getier en nog een paar verwensingen verdwijnen. Even moet ik rustig een paar keer diep inademen om wat rustiger te worden.
Wat een kreng kan het zijn, lach ik in mezelf en mijn pijnlijk paal goed rechtop duw. Toch zou ik haar zo een beurt kunnen geven. Het is echt een lekker geil wijf als ze zo doet. En geil was tenzij ze erg goed toneel kan spelen. Maar dat geloof ik niet echt. Het is gewoon een geil kreng! Die avond thuis moet ik toch weer de foto’s bekijken en met mijn pik spelen net als een paar dagen erna nog een paar keer.
Sven merkt dat er iets tussen Melanie en mij speelt alleen niet precies wat. Voorzichtig probeert hij bij mij erachter te komen en als dit niet lukt is Melanie aan de beurt. Ook bij haar komt hij niet verder. Lachend om zijn opmerkingen zoals “Nou ik zou het wel weten hoor” en “Die wil ik weleens lekker nemen!” zit hij toch dicht bij mijn gedachten. Eerst wilde ik eigenlijk echt niets met Melanie doen. Niet eens lekker laten pijpen of zo, gewoon helemaal niets. De laatste dagen en misschien wel door de taal van Sven ben ik toch wel van gedachten veranderd. Sterker nog, als ze langs komt wil ik haar zelfs direct op mijn tafel neerleggen en eens een lekkere veeg geven. Maar Melanie ontwijkt mij net als de week ervoor.
Het is vrijdagmiddag en de teamleiders moeten alle documenten hebben. Maandag komen er belangrijke gasten en dan wordt onze moeite en doorzetting hopelijk beloond. Helaas moet een persoon van de goedgekeurde spullen een mooie presentatie maken. Deze persoon wordt gekozen door de alfabetische volgorde van de namenlijst uit het team.
Om iedereen gelijk te zetten en gelijke kansen te geven met het maken van presentaties, worden wij op alfabetische volgorde van onze namen gekozen. Dit keer ben ik de Sjaak.
Rond vijven zit ik alleen in het kantoorpand. Iedereen is weg en zelfs Sven die mij normaal gesproken wel zou helpen had nu helaas ook een afspraak. “Misschien komt Melanie je zo wel even helpen, lacht hij en met zijn tong een bolle wang laat zien!” “Die is vanmiddag direct na het overleg al vertrokken, glimlach ik. Jammer he?!” “Eerlijk gezegd Ed?! Ik vind haar wel een leuke meid voor jou!” “Tuurlijk, kuch ik gemaakt!” “Nee! Serieus Ed. Het is echt een leuke en een lekkere meid voor jou! Ik meen het echt!” Lachend kijk ik naar Sven die mij nu serieus aankijkt. “Echt, zegt hij nu ook op een serieuze toon.” “We zien wel, glimlach ik.” “Ja! Spreek je nog wel!” Met een doei verdwijnt hij en een paar minuten later hoor ik een auto wegrijden.
De twee teamleiders hebben toch nog wel wat opmerkingen op het concept. De uren lijken te vliegen totdat ik weer een auto hoor stoppen voor het pand. Soms is het voordeel dat je aan de kant van de parkeerplaats werkt en soms ook niet. Ik ben nieuwsgierig wie het zal zijn maar ga niet kijken. Als ze op mijn auto letten weten ze dat ik aanwezig ben en waarschijnlijk komen ze mij wel even groeten.
Ik hoor getik van hakjes op de vloer naderen het is dus een van de vrouwelijke collega’s tenzij een van de mannen een hobby op na houdt. Glimlachend om deze gedachten zie ik Melanie om de deur verschijnen.
“Hee Mel, glimlach ik. Kom je helpen?!” “Ook, glimlacht ze. maar ik wil ook even serieus met jou praten.” “Hmm oké! Wil wat drinken?!” “Zal ik even wat halen, vraagt ze en haar jas en tasje op de stoel tegenover mij neerzet?!” “Kopje koffie graag, glimlach ik en wat spullen op de tafel verleg!” “Koffie, glimlacht Melanie en mij mok oppak om vervolgens de gang op te lopen!”
“Hmm lekker, denk ik en mijn nog slappe lul goed leg.” Melanie heeft een donkergrijze rok aan wat aan rechterzijde langer is dan aan de linkerzijde. Haar mooie lange benen zitten in een zwarte panty met aan haar voeten een hakje. Het zwarte zijde of satijnachtige blouseje beweegt bij iedere beweging van haar armen en golft mee met haar loop.
“Was je van plan te gaan stappen, vraag ik en de warme mok met koffie van haar over pak?!” “Hmm dat ligt eraan, glimlacht ze!” “Waaraan?!” “Hoeveel werk je nog heb en wat ik kan overnemen.” “Je hoeft niets over te nemen, glimlach ik. Maar als je wil?! Graag!” “Kom maar op! Heb jij trouwens al wat gegeten?!” “Nee en eerlijk gezegd heb ik wel trek!” “Pizza, roepen we allebei tegelijk waarna we moeten lachen!”
Tijdens het onverwacht samenwerken begint Melanie ineens weer over die bewuste vrijdagavond en wat ik op mijn telefoon heb staan. Vandaar uit loopt het gesprek naar vorige week vrijdag toen ze op mijn bureau zat. Tussendoor wordt de pizza bezorgt die we samen verorberen. De spanning tussen ons beide verdwijnt naarmate het gesprek en het werk vordert. Alles praten we netjes uit en beloven voortaan normaal te doen.
Rond kwart voor negen begin ik het werk echt zat te worden en geef dit ook aan Melanie te kennen. Vanaf vanochtend half acht tot nu te hebben gewerkt mag het ook wel vind ik zelf en gelukkig Melanie ook.
“Maar het is nog niet af, zucht Melanie. Ik denk dat het nog wel een uur of twee drie werk is als ik jou erbij help!” “Jou hele avond gaat naar de knoppen, glimlach ik. Ga lekker stappen of wat je van plan was. Ik heb morgen en overmorgen ook nog!” “Nee, glimlacht Melanie. Ik blijf jou helpen!” “Ga toch lekker weekend houden, zucht ik en me in mijn stoel laat neerploffen waarbij ik gelijk de leuning achterover druk tot een halve lig stand. Je heb me al meer dan genoeg geholpen. En daar ben ik heel blij mee!” “Ik ben blij dat ik je heb geholpen, glimlacht Melanie en in de andere stoel neerploft. Ik vind dat ik wel wat goed te maken had en daarbij hebben we alles uitgesproken!” “Ik ook, glimlach ik weer. Ga maar. Ik red het nu makkelijk!” “Het is best nog wel veel werk hoor, zucht ze weer en opstaat!” “Komt goed, glimlach ik en op mijn beurt weer zucht. Ga lekker je ding doen Mel!” “Als ik nou eens morgen naar jou toe kom, glimlacht ze. Dan kan jij nu ook lekker ontspannen?!” “Dat komt wel, glimlach ik en mijn nekspieren oprek. Eerst dit afmaken!” “Kom toekomstige chef, glimlacht ze om mij heen loopt!” “Wat? Wat ga je doen?!” “Sorry, haast Melanie gelijk en naast mij stil blijft staan. Dat had je niet mogen horen!” “Maar dat doe ik wel! Wat mag ik niet horen!”
Melanie biecht op dat de directeur via via mijn vorige directeur kent. Ze kwamen in gesprek en mijn naam viel. Mijn vorige directeur had verbaasd gereageerd waarom ik op die plek zat. Van het ene gesprek kwam het andere gesprek en zo heeft mijn huidige directeur mijn origineel cv in handen gekregen.
Melanie had op haar beurt weer wat papieren voorbij zien komen die niet voor haar bedoeld waren. Daarin zag ze snel de promotie met de rede ervan en mijn naam staan. De persoon die de papieren per ongeluk aan Melanie had verstuurd was vorige week voor het laatst aanwezig.
“Dus! Mondje dicht, glimlacht ze en achter mij gaat staan!” “Ja natuurlijk, knik ik half omkijkend naar Melanie. Wat ga je doen?!” “Jou nek eens losser maken. Hij lijkt wel van steen!” “Wat, zeg ik en gelijk twee handen in mijn nek en schouders voel. HMMm Dat is wel lekker! Maar….” Ik wil opstaan maar wordt door Melanie weer terug geduwd “Stt, sist Melanie. Geniet nu even! En over een paar weken werken we toch niet meer samen!” “Hoezo?” “Hoezo, lacht ze gemaakt en mij een extra kneepje geeft. Dan ben jij toch ook een kaderlid?! Of niet soms?!” “Ik weet officieel van niets, glimlach ik twijfelend. Er zal vanzelf wel een brief komen! Toch?!” “Hmm mmm, zucht Melanie. Is het lekker?!” “Heerlijk, zucht ik. Kan je mijn rug ook doen?!” “Ga maar liggen, hoor ik Melanie lachen en zacht zuchten. Dan zal ik eens mijn best doen!” “Laten we maar stoppen, zucht ik. Dat lijkt mij beter!” “Ehm ja, zucht Melanie en stopt. Dat is denk ik wel beter!” “het is inmiddels al half tien, glimlach ik kijkend op mijn horloge. Het is echt welletjes geweest! Morgen weer een dag!” “Zal ik morgen nog naar je toe komen om verder te helpen?!”
Op de een of andere manier staan we bij die vraag recht tegenover elkaar. Of beter gezegd bijna tegen elkaar. Ik voel de adem van Melanie langs mijn keel glijden. Haar lichaamsgeur dringt mijn neus binnen en mijn hart begint te bonzen. Die lekkere tieten van Melanie trekken met haar zware ademhaling haar blouseje strakker en laten het net zo snel ook weer los. Het puntje van Melanie’s tong glijdt tussen haar lippen door en voor wij het allebei beseffen pletten we onze lippen op elkaar.
Gelijk voel ik de handen van Melanie om mijn nek en schouders en pak ik haar beet. Onze tongen draaien met zachte smak geluiden om elkaar heen. Mijn handen glijden over de rug naar de heupen van Melanie terwijl haar handen omlaag en naar voren glijden. Half draaiend zonder besef van waar ik sta werk ik Melanie op mijn bureau. Melanie heeft mijn broek al los en een hand achter mijn broekband gestoken terwijl ik haar blouse open maak. Zuchtend en hijgend rukt Melanie mijn broek helemaal open en duw ik mijn hand in haar blouse op haar nog gevangen tiet. De tepel is hard en drukt in het zwarte stof van haar bh terwijl ik voel hoe Melanie mijn gezwollen lul kneed. Een nat plekje in mijn short verraad alles, net als de harde tepels van Melanie waar ik nu naar kijk. Melanie werkt mijn short omlaag terwijl ik haar tepels om en om kneed. Melanie begint daarop lichtjes te hijgen en trek mijn nu stijve paal uit mijn short. Even kijkt ze mij aan en ontsnapt aan mijn handen door tussen mij en mijn bureau in te zakken.
Met een ruk aan mijn broek voel ik haar mond om mijn eikel sluiten. Haar tong draait over mijn eikel terwijl ze mijn broek verder omlaag drukt waarna ze bijna volledig mijn stijve in haar mond laat verdwijnen. Proestend kijkt ze me aan en glimlacht als ik haar aankijk om bijna gelijk weer mijn eikel in haar mond te nemen.
Zuigend, trekkend en likkend voel ik al snel mijn hoogtepunt naderen. Het kan ook bijna niet anders dan snel gaan gezien ik vorige weekend alweer, met een lekkere date in bed eindigde.
Melanie merkt ook dat ik moet komen en blijft toch in hetzelfde ritme doorgaan. Dan ineens kom ik met een zware zucht, half kreunend klaar. Tot aan de laatste druppel blijft Melanie doorzuigen en trekken waarna ze overeind komt en de gang oploopt.
“Daar was je wel aan toe geloof ik, glimlacht als ze weer binnengelopen komt!” “Dat kan je wel zeggen, zucht ik en haar beetpak. Dank je!” “Nee, zucht ze als ik haar weer tegen de tafel druk en begin te kussen. Niet nu!” “Ohh Sorry! Ik..!” “Ik bedoel niet hier, glimlacht ze en haar blouse dichtknoopt. Ik heb een nare ervaring hier op kantoor en…!” “Sorry, val ik haar in rede. Jou huis. Mijn huis!” “Jouw huis! Ik woon nog bij mijn moeder thuis, lacht ze op mijn vreemde blik! Lekker makkelijk toch? Ik rij achter jou aan!” “Eh ja! Prima, glimlach ik en vreemd kijk!”
Het lijkt of de weg nu heel kort is met Melanie achter me. Normaal gesproken doe ik er kwartier tot twintig minuten over maar nu lijkt het wel vijf minuten.
“Mooi groot huis, roept Melanie terwijl ze rond kijkt. Past bijna niet met je auto!” “Ja he! Een gek gezicht is het! Het huis heb ik heel goedkoop kunnen kopen!” “Bijna gratis, lacht Melanie en een tas uit haar auto haalt. Wat spullen!” “Gratis was het niet, glimlach ik en de zwaar uitziende tas overneem. De vorige eigenaar is tijdens zijn vakantie overleden en de familie wilde er niets mee te maken hebben.” “Maf zeg!” “Ja! Er waren ruzies en schulden en weet ik veel. Ik ben er blij mee!” “Dat geloof ik best, glimlacht Melanie als haar hakken op de marmeren vloer van de hal tikken. Ehm..! Mag ik misschien even je badk….?” “De trap op. Eind van de gang links, val ik haar ik rede. Moet ik misschien meelopen voor je tas?!” “Nee dat hoeft niet, glimlacht ze en de tas overneemt terwijl ze de eerste trede al opstapt!”
Wat een benen denk ik als ik haar zwarte nylonbenen tussen de spijlen van de balustrade zie verdwijnen. Mijn pik begint direct weer tot leven te komen bij het idee dat de kans erg groot is dat ik er zo tussen lig.
In de woonkamer druk ik een paar lampen aan om een gezellig sfeertje te creëren. Glaasje wijn erbij en de rest moet op zichzelf lopen. Alles is opgeruimd en netjes alleen nog de wijn pakken. Boven hoor ik de bekende vloerplank kraken. Ik weet dat Melanie weer naar beneden komt. Nog even snel de radio aan voor een lekker muziekje erbij.
Als ik de afstandbediening van de radio neerleg hoor ik achter mij Melanie kuchen. “Mooie badkamer heb je!” “Vindt je dat, glimlach ik en me omdraai. HALLO!” Melanie staat bij de openhaard, die ik niet aan heb staan. Wat ze aanheeft is alleen haar kanten slip en bh en haar hoge haken. Mijn broek voel ik gelijk te klein worden en met de twee wijnglazen van de tafel afpakken loop ik naar Melanie toe.
“Waar waren we gebleven, glimlacht ze en mijn handen met de wijnglazen wegduwt. Volgens mij…?!”
Gelijk zoent ze me recht op mijn mond. Kleine snelle kusjes op mijn mond, wangen en in mijn nek terwijl ze mijn overhemd en stropdas losmaakt. De kussen worden langzamer en langer waarbij ik snel de glazen op de schouw zet. Vervolgens til ik Melanie in haar zij op waarbij ze haar benen gelijk om mij heen slaat. Kussend en woelend over hoofd en schouders druk ik haar tegen de wand naast de openhaard. Daar laat ik haar weer langzaam zakken en trekt ze vliegensvlug mijn broek open. Half klimmend, hangend aan mijn nek en klemmend om mijn been werkt ze zich tussen mij en de wand omhoog. Niet ver maar ver genoeg om haar kanten kruis tegen de paal in mijn short te voelen. Zwaar hijgend, half grommend rijdt ze over mijn harde paal die nog harder lijkt te worden.
Ik til haar weer in haar zij op met een hand onder haar been die ze hoog in mijn zij opduwt. Klemmend om mijn nek en ondersteund door mijn handen draaien we half rond om op de vloer voor de openhaard neer te komen.
“Jammer… dat.. hij…niet aan is, zucht Melanie tussen het kussen en likken door terwijl ze mij uit mijn kleren werkt!” “Wacht even! een tel!” Kijkend wat ik moet doen kronkelt ze zich verder onder mij. Ik voel haar in mijn paal kneden terwijl ik de haard aanzet.
Het is puur luxe maar zo haard op gas met afstandbediening is echt makkelijk en nu helemaal.
“Hij heeft er zin in, kreunt Melanie zacht als ik weer voorover over haar heen zak. Jij ook?!” “Dat is een maffe vraag, zucht ik en haar tieten kneed. Weet je wat ik wil?!” “Nou, giechelt ze terwijl ik langzaam over buik kussend naar haar benen zak?!” “Dit, zeg ik en een kus op het vochtige kant tussen haar benen geef!” “Ga je me beffen?!” “JA!”
Gelijk trek ik het vochtige kruisje opzij. Een mooi kaal kutje met een dun streepje kort getrimd haar erboven. Ik lik langs haar natte lippen en druk een vinger ertussen. Melanie kreunt zacht en holt haar rug. “HMMM! Lekker, hijgt ze zwaar. Kom maar!”
Gelijk lik ik vol over haar natte doos tot op haar klitje terwijl ik mijn vinger al nat van haar vocht naar binnen duw. “OHH JAAAH, gilt ze zacht en mij aan mijn korte kop haar op de juiste plek wil duwen. Lik me! Lik me zacht!” Zacht lik ik haar klitje waarbij ik met het puntje van mijn tong allerlei figuurtjes maak. Mijn vinger sopt diep in en uit terwijl ik met mijn andere hand haar tieten om en om kneed.
Kronkelend, hijgend met kleine en soms harde kreunen laat Melanie zich helemaal gaan. Al snel trekt ze haar benen op om mij meer ruimte te geven. Ineens duwt ze haar kutlippen uiteen terwijl ze met haar andere hand mijn hoofd er bijna tussen wil duwen.
“IK GA KOOOMMMEEENNN, gilt ze ineens en gelijk begint ze te rillen en te schudden. IK OHH JAAH JAHH OHHHH!” Gelijk voel ik haar kutje knijpen en blijft ze als een vaatdoek liggen.
“Neuk je me nu, zucht Melanie zacht en mijn kloppende paal pakt. Ik wil hem in me voelen!” Half suf van de harde en hevige orgasme die ze had, trekt ze mijn short onder mijn zak. “Hmm, zucht ze weer. Dat wordt weer smullen!”
Zacht en toch voorzichtig schuif ik over Melanie heen tot mijn natte eikel haar natte kutje raakt. Melanie drukt mijn short nog verder omlaag en met haar voeten drukt ze mijn short nog verder om mijn benen. Hierdoor spreidt ze haar benen en voel ik haar kutje om mijn eikel happen. “Kom maar, hijgt ze en met haar voeten op mijn benen drukt terwijl ze met haar armen mij omlaag trekt. KOOOOMMM!”
Meer hoeft ze niet te zeggen of te doen. Mijn paal glijdt met haar kreunen diep haar druipende kut in.
“HMM, kreunt Melanie en met haar bekken begint te draaien. Kom! Neuk me! Hard en diep!” Dat laat ik haar niet nog een keer zeggen en trek mijn paal er bijna weer uit om vervolgens met een harde stoot diep in haar spuwende kut te rammen.
“OHH JAAH, kreunt Melanie en mee begint te bewegen. HARDER! HARDER! OHH JAAAH! DAT IS OHHH! ZOOHH! OHHH LEKKERRRR OHHHH JAAAH! KOM KOMJAAH JAAH JAAH!”
Al snel voel ik mijn zak verkrampen en mijn paal pulseren. “IK GAAH KOOOMMENN!” “OHH JAAH SPUITT ME OHH! VOLLL!” “IK KOMMMM AHHHH, kreun ik en mijn paal voel exploderen. OHHH MEL WAT OHHH LEKKER!”
Allebei komen we tegelijk klaar. Lang en hevig voel ik mijn paal pompen, diep in de knijpende en druipende kut van Melanie. Half versuft en uitgeput van de korte maar krachtige vrijpartij rol ik van Melanie af. Melanie slaat gelijk haar been over de mijne en zo voel ik me weg zakken.
Als ik wakker wordt schijnt het zonnetje door een spleetje van de gordijnen. De openhaard brandt laag en in de keuken hoor ik potten en pannen. Mijn neus krijgt een koffielucht binnen met een luchtje van gebakken brood.
“Goedemorgen, glimlacht Melanie die afbak broodjes uit de oven haalt en naar de koffiepot knikt. Ik heb koffie en broodjes voor je!” “Goedemorgen, zeg ik zacht en haar een kus in de hals geef. Staat je goed!” “Je blouse bedoel je?! Sorry ik kon…” “Sttt, zucht ik zacht en haar omdraai. Ik zou ik graag vaker zien!” “Hmm, glimlacht Melanie. Wie weet. Nu eerst ontbijten. Dan aan de slag met de opdracht en dan… Dan… misschien…als jij je best doet. Heb ik nog wat spannends voor je in mijn tas!” “Wat dan, glimlach ik en haar begin te kussen?!” “Nee! Nu niet, lacht ze en mij wegduwt. Wachten! En nu eerst eten!”
Trefwoord(en): Werk,
Suggestie?
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10