Wat als verleiding, opwinding en seks even normaal zijn als elkaar begroeten, een hand geven en adem halen? Wat als bijna iedereen in een permanente staat van opwinding verkeert? Overal. Hoe vreselijk saaai is het leven dan wel niet?

=14=

Marion

De avond was voor Marion Brattinga en haar dochter Kim erg rustig begonnen. Ze waren na thuiskomst onder de douche geweest en hadden zich omgekleed. Marion droeg nu haar nieuwe jurk. De pis van haar dochter was opgedroogd en had op de voorkant een flink aantal vlekken achtergelaten. De achterkant vertoonde donkere vegen, het resultaat van haar valpartij in de outlet store. Terwijl ze het eten klaarmaakte, zat Kim op haar kamer alvast over haar huiswerk gebogen.

Tegen de tijd dat Joost thuiskwam van zijn werk, liep zijn dochter de tafel te dekken en stond haar moeder in de jus te roeren.

Joost - een breed gebouwde man met stug sluik haar en een mond die makkelijk glimlachte - zette zijn aktetas weg, greep zijn vrouw bij haar middel en draaide haar naar zich toe. Toen haalde hij opeens zijn neus op.

'Ruik ik dat goed, schat? Heeft er weer eens iemand over je heen gezeikt?'

Met een knikje in de richting van Kim opende Marion haar mond. Ze tongde met hem en kneep begerig in zijn kruis. Kim voegde zich bij hen. Haar vader trok ook haar tegen zich aan om haar billen een stevige massage te kunnen geven. Zijn hand was achter haar broekband verdwenen en zijn vingers reikten omlaag tot in haar bilspleet.

'Zo,' zei Joost, via de achterkant in de schaamlippen van zijn dochter knijpend. 'Dus jij bent de dader.'

'Ik beken schuld,' zei Kim, voordat ook zij hem een fikse tongzoen gaf.

'Staat je goed, die jurk,' zei hij even later tegen zijn vrouw.

'Dank je.' Ze pakte de zoom en hief de voorkant op. 'Maar we hadden geen tijd meer voor nieuw ondergoed.'

'Des te beter,' grinnikte Joost. 'Een blote kut staat je nog beter.'

Kort daarna had hij zijn colbertje weggehangen en stropdas losgetrokken. Hij zat naast Marion, die met gespreide benen begon te eten. Kim, aan de overkant van de tafel, had op verzoek van haar vader haar topje omlaag getrokken. Haar tepels waren hard geworden.

'En? Hoe ging het vandaag?' wilde Marion weten.

'Saaie dag,' zei Joost met volle mond. Hij was afdelingschef in een im- en exportfirma. Zijn taak bestond eruit om binnendienstmedewerkers aan te voeren; elf mensen, van wie zes van het vrouwelijk geslacht. Stuk voor stuk talenwonders, want het bedrijf deed zaken over de hele wereld.

'Hoe saai?' vroeg Marion. Ze dronk een slok water.

Kim had haar tieten ingesmeerd met fijngeprakte bloemkool en smeerde het voedsel nu verder omhoog tot in haar oksels. Haar vader liet zijn bestek vallen, kwam half overeind en begon de bloemkool van haar lichaam te likken.

Marion streelde zijn achterwerk. Ondertussen stak ze het handvat van haar mes in haar kut. Omdat ze nu geen handen meer over had om te eten, deed ze dat als een hondje. Ze bracht haar gezicht tot vlak boven haar bord en slobberde met haar tong wat stukjes aardappel en bloemkool naar binnen. De helft van haar gezicht raakte besmeurd. Het vet van de jus deed haar kin en wangen glimmen.

'Gewoon saai,' zei Joost nadat hij de tieten en oksels van zijn dochter had schoon gelikt en weer was gaan zitten. 'Niet dat ik klaag, hoor. De zaken gingen weer prima.' Hij bekeek het gezicht van zijn vrouw en begon nu dat af te likken.

'Maar...?' vroeg Marion. Ze had haar mes weer boven tafel gebracht. Zodra haar man haar gezicht had afgelikt, at ze verder met behulp van haar bestek. 'Ik hoor een 'maar', schat.'

Hij knikte, smakkend met zijn lippen. 'Klopt. Tina was ongesteld. Ze wilde helemaal niks.'

'Niks?' herhaalde Kim. 'Zelfs geen lekkere pijpbeurt eigenlijk?'

'Nop.' Joost haalde zijn schouder op.

'En toen?' Marion liet een boer.

'Ik heb me afgetrokken boven haar koffie.' Hij grinnikte.

'En?' Kim leunde ietsjes naar voren. 'Schrok ze?'

'Welnee. Dat doe ik wel vaker. En Ed ook trouwens.'

'Wie?'

'Een van de nieuwelingen op mijn afdeling. Hij...' Joost onderbrak zichzelf omdat er werd aangebeld. 'Bezoek?'

Kim veerde overeind. 'Dat zal Marjan zijn.' Ze haastte zich naar de hal.

Marjan Brands en Kim Brattinga kenden elkaar al ruim tien jaar. Toen ze allebei zeven waren, verscheen Marjan voor het eerst bij Kim in de klas. Sindsdien waren ze dik bevriend. Het betekende dat ook Marion en Joost het meisje net zo lang kenden.

Een vrolijke lachbui drong door tot in de keuken voordat Kim met haar vriendin en klasgenoot in de deur verscheen.

'Smakelijk eten!' lachte Marjan. Ze liet haar schooltas op de vloer vallen. Ook zij had lang, donkerblond haar. Van een afstandje kon je het idee krijgen dat zij en Kim zussen van elkaar waren. Het enige duidelijke verschil waren Marjans onwaarschijnlijk mooie, sprekende ogen. Elke vent die er langer dan drie seconden in keek, werd als bij toverslag zo hitsig als een Bonobo. En de gemiddelde vrouw binnen zevenenhalve seconde.

Ze draaide zich glimlachend om in haar korte rokje en tilde het heupwiegend op.

'Aah, daar zijn ze weer,' zei Joost, tevreden dat de vriendin van zijn dochter geen slipje aan had. Hij was gek op haar billen. Die bekeek hij nu dan ook met veel belangstelling, terwijl zijn vrouw haar hand op zijn gebobbelde kruis legde.

Het was bijna traditie geworden dat Marjan hem direct na binnenkomst haar billen liet liet, vooropgesteld dat Kims vader thuis was natuurlijk. Dat moest ondertussen al zo'n jaar of drie, vier geleden begonnen zijn. Ze boog voorover en stak achterom een wijsvinger tussen haar schaamlippen.

Marion kreeg met moeite de gulp van haar man open. Ze haalde een stokstijve lul tevoorschijn en begon die vakkundig te liefkozen.

Kim stond er eventjes met een ondeugend glimlachje naar te kijken. Ze liep op haar moeder af en zorgde dat die haar gezicht tussen haar tieten kon duwen. Joost stond op. Hij liep naar Marjan toe en dreef zijn lul van achteren bij haar naar binnen. Eerst deed hij het kalmpjes aan, maar allengs werden zijn stootbewegingen heftiger. Sneller en sneller werkte hij zichzelf naar zijn climax toe. In de tussentijd sabbelde zijn vrouw aan de tepels van hun dochter en probeerde Marjan zichzelf in balans te houden.

'Aah, oe, oefff...,' deed Joost. Hij leegde zichzelf in de zeventienjarige vagina en liet kreunend de hitte uit zijn lijf afkoelen. Hij klopte op de gladde billen en trok zich terug. 'Meisje, fijn dat je er weer bent.'

'Vind ik ook,' zei Marjan. Stroperig vocht druppelde uit haar kut op de vloer. Ze ging rechtop staan en duwde haar rokje omlaag. 'Ben ik te vroeg gekomen? Ik wil jullie niet storen tijdens het eten.'

'We waren zo goed als klaar,' zei Marion.

'Anders ik wel,' grijnsde Joost. Hij keek omlaag naar zijn slap geworden geslachtsdeel dat uit zijn gulp hing. 'Jij bent nooit te vroeg, meid.'

'Gaan jullie maar naar boven,' zei Marion. 'Hoe eerder dat huiswerk achter de rug is, des te meer tijd hebben jullie voor leukere dingen.'

'Eigenlijk snap ik niet wat je eigenlijk bedoelt, mam,' zei Kim met een scheef lachje. Ze bukte zich om Marjans schooltas op te rapen en duwde haar tegen haar kont de keuken uit.

Joost at zijn bord leeg. Zijn vrouw leunde achteruit en staarde een paar seconden dromerig naar het raam. 'O,' zei ze, 'we krijgen nóg iemand op bezoek zo meteen.'

'Sjonge.' Hij liet een stevige boer en leunde ook achteruit.

'Corry.' Marion nam haar man van opzij op. 'Ze wilde eventjes wat komen bijkletsen.'

'Leuk voor jullie, maar wat doe ik ondertussen? Dat 'eventjes' ken ik. Als jullie eenmaal zitten te kwebbelen, komt er geen einde aan.'

'Ga lekker met je piemel spelen,' lachte Marion. 'Weet ik veel, schat. Kijk maar wat je doet.' Ze wees naar het plafond. 'Trouwens, we hebben twee beeldschone meisjes in huis.'

'Die wil ik niet storen bij hun huiswerk.' Hij stond op en zwaaide eventjes met zijn lul.

'Hoor hem. Wat een schijnheiligerd!'

'Ik ga me omkleden.' Bij die woorden liep hij naar de deur. 'En als ik terug ben, ruim ik de keuken op, oké?'

'Daar zeg ik geen nee tegen.' Marion glimlachte naar zijn rug.

Haar zus meldde zich een klein uurtje later. Corry van Harewijn, twee jaartjes jonger dan haar zus Marion van drieënveertig, werkte als facility manager aan de Katholieke Universiteit van Tolverdam, afgekort tot KUT, was ondertussen al zes jaar gelukkig gescheiden en had twee puberzoons, die ze goed onder de duim wist te houden. Ze beschikte over een sterke wil, waardoor ze niet met zich liet sollen. Zij en Marion konden het uitstekend met elkaar vinden, al speet het de laatste dat de ex van haar zus zich nooit meer had laten zien.

Ze vond Walter een stuk, één bonk seks en opwinding. Hij had dingen met haar uitgehaald waarvan ze eerder nooit een vermoeden had gehad dat die bestonden. Als Marion daar aan terugdacht, en dat deed ze regelmatig, werd ze spontaan weer net zo opgewonden als vroeger. Het draaide er altijd op uit dat ze zichzelf dan ogenblikkelijk moest bevredigen; waar ze ze zich ook bevond, wat ze ook deed en wie er ook in de buurt stond. Ze begreep eigenlijk nauwelijks waarom haar zus zo'n vent had laten schieten.

Marion omhelsde haar in de voordeur. Corry trok haar tegen zich aan en alsof er was afgeteld tot drie, begonnen de puntjes van hun tongen gelijktijdig met elkaar te spelen. Het eindigde met een diepe tongzoen en gegraai in elkaars liesstreek.

'Wat een leuke jurk!' zei Marion, terwijl ze haar zus op armlengte van zich afhield en glimlachend bekeek. Het decolleté was erg diep. Ze trok het naar voren en wierp er een blik in. 'Geen bh.'

'En geen onderbroek,' zei Corry. Ook zij nam de ander aandacht in zich op. 'Oók een nieuwe jurk! Hemeltje, ik ben jaloers, weet je dat? Jij lijkt een stuk jonger dan ik.'

'Onzin.' Marion leidde haar zus het huis in. Ze liepen naar de woonkamer en gingen naast elkaar op de bank zitten. Toen Corry haar linker been over de leuning legde en de zoom van haar jurk optrok, stak Marion haar rechter been zo ver mogelijk opzij.

Corry leunde naar voren en keek in het kruis van haar zus. 'Ook bottomless, hè?' Ze tastte naar de tentoongestelde vagina en streelde de schaamlippen.

Marion deed hetzelfde bij haar zus. Deze aanblik bood het tweetal meestal wanneer ze bij elkaar waren. Het bezorgde hen een vertrouwd, zusterlijk gevoel waar ze veel waarde aan hechtten.

Ergens in huis werd een wc doorgetrokken. 'Daar zul je Joost hebben,' zei Marion. Ze had twee vingers in het geslacht van haar zus gestoken en bewoog die in en uit. Corry streelde de clitoris van de ander.

Joost verscheen in de woonkamer. Zijn gezicht lichtte op. Hij liep direct op zijn schoonzus af om haar een welkomstzoen te geven. Corry duwde haar tong tussen zijn lippen en reikte naar zijn wiebelende lul.

'Alles oké met jou?' wilde hij weten, nadat hun tongen elkaar hadden losgelaten. Hij bleef vlak voor haar staan zodat ze zijn lul kon blijven vasthouden.

'Helemaal,' zei Corry. Het geslacht van haar zwager groeide in haar hand. Marion merkte dat de vingers van haar zus sneller bewogen. Dat maakte dat Marions clitje ook groeide.

'Zeg, schat,' wendde ze zich tot haar man. 'Als jij nou eens voor de koffie zorgde. Wat zou je daarvan zeggen?'

'Daar zeg ik niks van. Ik doe het gewoon.'

Corry liet hem los en bracht de hand waarmee ze hem had vastgehouden naar haar mond. Haar vingers aflikkend, ging ze ietsjes verder onderuit zitten.

'Nog iets van Walter gehoord?' vroeg Marion. Haar zus vingerend, schoof ze haar kont heen en weer over de zitting.

'Niks meer. O wacht, één klein dingetje misschien.' Corry's billen wreven nu ook over de bank. 'Via via moet ik geloven dat hij kort geleden een nieuwe baan heeft gekregen.'

'O ja?' Marion keek haar zus van opzij aan. Corry knikte. Op haar voorhoofd lag een dun laagje zweet. 'Bijzonder. Ik dacht dat hij het prima naar de zin had bij de gemeente.'

'Ik weet niet wat ik geloven moet. En eerlijk gezegd, kan het me geen ene moer schelen.'

'Dames, koffie!' riep Joost. Hij kwam de kamer weer binnen, nu met een vol dienblad. Hij verdeelde kopjes met schoteltjes, melk en suiker en twee schaaltjes met koekjes over de bijzettafeltjes en grijnsde bij het zien van de heftige vingerbewegingen waarop beide zussen elkaar vergastten.

'Te gek, schat,' zuchtte zijn vrouw. 'Je kunt nog altijd als ober aan de slag.' Ze liet Corry niet met rust terwijl ze haar koffiekopje pakte.

Corry deed hetzelfde en blies in de hete vloeistof. Door het gewriemel, dreigde de koffie over de rand te klotsen. Daarom zette ze het kopje snel terug en griste een koekje van de schaal.

Joost, die met een keihard geslacht stond toe te kijken, hield het niet meer. Zonder aankondiging bukte hij zich, trok zijn schoonzus omhoog door haar knieholten te grijpen en perste zijn lul tussen haar schaamlippen. Corry lag nu plat op haar rug op het randje van de bank. Joost begon te pompen.

'Heeft Walter nog wel eens contact opgenomen met jou?' vroeg ze aan haar jongere zus.

'Nee, jammer genoeg niet.' Het speet Marion dat Corry haar nu niet meer kon vingeren, maar ze wilde niet zeuren. Ze legde een hand op de op en neer deinende billen van haar man en duwde drie vingers in haar kletsnatte kut. Het toenemende gekerm en gekreun van Joost en Corry wond haar ongelooflijk op. Ze slaagde erin de mond van haar zus te vinden en begon haar als een idioot te tongen. Nu konden de vrouwen niets meer zeggen.

Het gehijg van Joost kreeg hetzelfde ritme als zijn gepomp. Het verbaasde hem dan wel hoe soepel hem dit af ging, want het was nog maar heel kort geleden dat hij in de vriendin van zijn dochter was klaargekomen, maar hij wilde er niet te lang over nadenken.

Hij gromde, voelde zijn sperma in Corry's kut spuiten en duwde zijn neus tussen haar tieten. Corry schopte per ongeluk tegen haar bijzettafeltje toen ook zij haar hoogtepunt bereikte. De koffie vloog mét het kopje de kamer door en de koekjes werden gelanceerd als frisbees. Marion kwam als laatste klaar. Ze bonsde van de bank op de vloer toen het gebeurde. De situatie was zó komisch dat ze tijdens haar ontlading de slappe lach kreeg. Zonder het te willen, plaste ze zichzelf onder en gierde het uit.

Dat werkte erg aanstekelijk. Corry begon ook te lachen en Joost trok hikkend van plezier zijn lul uit haar kut. Hij wankelde naar de dichtstbijzijnde leunstoel en plofte erin. Zijn lul druppelde nog na.

'Verdomd,' zei Corry moeizaam. Ze hees zichzelf hoger op de bank en veegde een vochtige lok haar van haar voorhoofd. 'En ik was alleen maar gekomen voor een gezellig kletspraatje.'

Marion, die langzaam uitgelachen was, proestte het weer uit.

'Jammer dan,' grinnikte Joost. 'Heb jij effe pech.'

'Volgende keer beter!' lachte Marion.

=15=

Ed

Ed van Vliet friste zich aan het begin van deze dinsdagavond op onder de douche. Hij trok wat minder formele kledij aan en verliet het hotel. In de auto werd hij gebeld door zijn vrouw.

'Kuth!' zei hij verrast. 'Lief knuffeltje van me! Hoe staat je eenzame leventje?' Met een glimlach op zijn gezicht luisterde hij naar haar prettige stem Ze hadden elkaar de vorige dag al eventjes aan de lijn gehad, hij om te vertellen dat hij heelhuids was aangekomen, zij om een kleinigheidje door te nemen dat te maken had met het tienminutengesprek komende week over Trudy's schoolprestaties. Dit keer zou Ed er niet bij aanwezig kunnen zijn.

'En hoe is het nu met onze flinke dochter?' vroeg hij, afremmend voor een stoplicht. Zodra de auto stilstond, maakte hij van de gelegenheid gebruik om zijn piemel uit zijn gulp te vissen. Zachtjes knedend, genoot hij van Kuths stemgeluid. 'Ik zit in de auto, ja,' vervolgde hij. 'Ben op weg naar een zakenrelatie. Ze heeft het overdag meestal zó druk dat haar kop soms helemaal overloopt. Daarom vroeg ze me om vanavond bij haar langs te komen. Wat? Ja, een mooie vrouw. Bestaan er lelijke vrouwen dan?'

Een halve straat verder sloeg hij rechts af en was het telefoongesprekje afgelopen. De volgende avond, rond deze tijd, zouden ze elkaar opnieuw eventjes bijpraten, was de afspraak.

Mevrouw De Bruin bewoonde een grote bungalow aan de rand van de stad die Ed ongeveer een jaar eerder voor het eerst van binnen had gezien. Ofschoon ze gescheiden was, leefde ze niet in haar eentje. Ze had een huishoudster annex kokkin in vaste dienst, twee adoptiefkinderen en - naar verluidt - een vriend met wie ze haar maatschappelijke verplichtingen nakwam. Haar ex-man had inmiddels het land verlaten om ergens in Frankrijk een nieuwe toekomst op te bouwen, weer naar verluidt: samen met een vriendin.

Ze deed zelf de deur open. Mevrouw De Bruin ging gekleed in een zeer slanke jurk met laag decolleté dat haar een stuk frivoler maakte dan de eeuwige mantelpakjes die ze tijdens kantooruren als directrice droeg. Hij hing zijn tas van Rebels & Legends wat beter over zijn schouder en gaf haar het roosje dat hij onderweg had gekocht.

Ze keek verrast. Als dank duwde ze haar tong tussen zijn lippen en pakte zijn lul beet. Hij kneep snel zachtjes in haar borsten. Daarna troonde ze hem mee naar de minstens honderdtwintig vierkante meter grote woonkamer waar zich al iemand bleek te bevinden.

'Kom, ik stel u aan mijn jongste voor,' zei mevrouw De Bruin. Ze doelde op haar ongeveer twintigjarige adoptiefdochter. Ed ontdekte haar in een ruime fauteuil die uitzicht bood op een grote flatscreen. Beelden van een jonge blonde vrouw in verpleegstersuniform vulden het scherm. Ze stond tegen de wand van een ziekenhuiskamer gedrukt en hield haar uniform omhoog. Een eveneens in het wit geklede man hurkte voor haar neer. Hij had haar slipje opzij getrokken en likte haar schaamlippen.

Mevrouw De Bruins adoptiefdochter bekeek de beelden met intens genoegen, stelde Ed vast. Ze zat, gekleed in truitje en minirok, weliswaar met keurig over elkaar geslagen benen in de luie stoel, maar hield haar hoofd scheef en likte over haar lippen.

'Miriam?'

Het meisje keek onwillig op. Hij knikte haar vriendelijk toe.

'Mag ik je aan meneer Van Vliet voorstellen?'

'O.' Ze veerde overeind en graaide naar zijn lul. Als reactie deed hij een greep in haar kruis. Ondertussen had de als verpleegster verklede actrice op het tv-scherm zich omgedraaid om haar ontblote billen te laten zien. De rol van arts spelende acteur schoof zijn hand tussen haar dijen om haar vagina te kunnen liefkozen.

'Miriam is tweedejaars,' zei mevrouw De Bruin. 'Ze studeert antropologie.'

'En alles verloopt naar wens?' informeerde hij.

'Het is een interessante studie,' zei het meisje, nu met een hand onder haar rokje.

Zijn ogen gleden via haar heupen omlaag naar haar schoenen - en terug. De strakke minirok maakte haar erg verleidelijk.

'Is ze niet om op te eten?' glimlachte mevrouw De Bruin. Kennelijk kon ze zijn gedachten lezen. 'Maar kom, u wilt vast wel een lekker kopje koffie.'

'Die zal ondertussen klaar zijn,' zei Miriam. Ze had zijn lul nog altijd vast en gaf er een paar rukjes aan. 'De koffie, bedoel ik.' Ze glimlachte.

'Dan excuseer me even.' Mevrouw De Bruin liep de kamer uit.

'Komt u erbij zitten.' Miriam liet haar kruis met rust en wees naar een fauteuil. Terwijl ze zelf, haar rokje omhoog trekkend, in de andere neerzonk en haar benen uit elkaar deed, knikte ze naar het tv-scherm. 'Ik bekijk dit nu al voor de vierde keer via Uitzending Gemist. Geraffineerd gemaakt.'

De arts had zijn broek laten zakken. Zijn enorme penis verdween via de achterkant in het geslacht van de verpleegster. Een close-up liet haarfijn zien hoe soepel dat ging.

'Er is een enorm aanbod aan dit soort programma's,' merkte Ed op. 'Bekijk je dit vanwege je studie?'

'Hoezo?'

'Nou, ik weet niet. Misschien dat antropologie...'

'Ach welnee.' Ze lachte. 'Ik bekijk ze om me op te warmen.' Bij die woorden begon ze haar kut te strelen 'Meer niet. Voelt u zelf dan niks?'

'Natuurlijk.' Hij bekeek het scherm. Het naaiende paar had gezelschap gekregen van een andere verpleegster. Deze leunde tegen een kast en nam het tafereel geïnteresseerd in zich op. Het duurde niet lang voor ze een hand onder haar uniform bracht.

'In werkelijkheid lopen de meeste verpleegsters rond in slobberbroeken, niet in zulke rokjes,' zei Miriam. 'Dat zou niet handig zijn.'

'Te handig.'

'Precies.' Miriam wierp hem opnieuw een glimlach toe.

Mevrouw De Bruin keerde terug met een zilverkleurig dienblad.

'Petra komt zo naar beneden,' zei ze. 'En, meneer Van Vliet? Amuseert u zich een beetje?'

'Ik hou wel van een reality soap op zijn tijd.'

'Miriam is er gék op.'

Terwijl mevrouw De Bruin de koffie inschonk, was de tweede verpleegster naar de pompende arts gelopen. Ze hield zijn hoofd vast en gaf hem een lange, natte tongzoen. Zijn linker hand tastte naar haar achterwerk.

'Ze blijven populair, die eindeloze soaps,' zei mevrouw De Bruin. 'Je komt ze op elke zender tegen.'

'Overal op de hele wereld,' zei Miriam. 'Je raakt eraan verslaafd.'

'Laat de koffie niet koud worden,' zei haar stiefmoeder.

De tweede adoptiefdochter verscheen in de kamer, de tweeëntwintigjarige Petra. Ze droeg een moderne jurk en liep op gitzwarte, hooggehakte schoenen. Haar kapsel was lichtbruin en weelderig. Het viel zijdeachtig op haar schouders.

Met haar had Ed al een jaar eerder kennisgemaakt, toen hij voor het eerst in deze regio rond reed, maar ze was er sindsdien duidelijk op vooruit gegaan, stelde hij vast. Petra zag er een stuk vrouwelijker uit dan destijds, toen ze meestal donkere kleren droeg. Ed herinnerde zich hoeveel moeite het hem had gekost om haar strak leren broek omlaag getrokken te krijgen. Zonder de hulp van haar stiefmoeder zou hem dat nooit zijn gelukt.

'Zij weer met haar soaps,' zei Petra na de verwelkoming. Ze doelde uiteraard op haar stiefzus.

'Poeh!' reageerde deze. 'Alsof jij ze niet óók verslindt!'

'Maar jíj bent een junkie. Weet u, meneer Van Vliet. Je moet haar altijd van het scherm wegslaan. Als je dat niet doet, zit ze urenlang naar al die kutten en lullen te loeren.'

'Zolang haar studie er niet onder lijdt...,' vond mevrouw De Bruin.

'Het is een afwijking,' hield Petra vol, maar ze zei het niet kwaadaardig.

'Hoe laat zei je, dat Hans kwam?' vroeg haar stiefmoeder.

'Hij kan elk moment hier zijn.'

'Hans is haar vriend,' legde mevrouw De Bruin uit. 'Aardige jongeman. En intelligent bovendien. Ze gaan straks samen naar de schouwburg, naar een klassiek concert.' Ze zocht een stoel uit en ging met wijd gespreide knieën op het randje zitten. 'Als u wilt, kunt u gerust een kutje likken, meneer Van Vliet. U bent onze gast, dus u heeft de keus. De meiden zijn er altijd klaar voor, nietwaar, dames? Petra al helemaal, want die heeft geen broekje aan, zag ik eerder vanavond.'

Zonder antwoord te geven, ging Petra vlak voor Eds gezicht staan en tilde haar jurk op. Hij kreeg een mooi gevormde, jonge vagina te zien die zorgvuldig geschoren was; net als de eigenaresse een jaartje ouder dan toen hij er voor het eerst aan mocht komen. Hij pakte haar heupen vast, bracht zijn hoofd dichterbij en bewoog zijn tong over het verticale gleufje. Er ging een schokje door Petra heen.

Haar stiefzuster liet even de gebeurtenissen op het tv-scherm los om te kijken wat er gebeurde. Haar stiefmoeder leunde nu achteruit in de stoel en streelde zichzelf tussen haar benen.

De aardige, intelligent vriend van Petra meldde zich nog geen minuut later. Mevrouw De Bruijn liet hem binnen. De jongeman, die eruit zag als een vlotte vertegenwoordiger, mede dankzij zijn keurige kostuum, stropdas en haarsnit, kwam wankelend de woonkamer binnen omdat mevrouw De Bruin hem ondertussen tongde en in zijn opengeritste gulp graaide. Hij had een arm om haar schouder geslagen en wreef heftig in haar kruis.

'O, hoi,' zei Petra blij. Ze had haar handen op Eds hoofd gelegd. Hij duwde af en toe zijn tong bij haar naar binnen en zoog ter afwisseling aan haar opgerichte clitje.

Miriam had afwezig een hand naar de vriend van haar stiefzuster opgestoken, want ze werd nu weer helemaal in beslag genomen door wat zich op het tv-scherm afspeelde. Dat werd bijna volledig gevuld door een sappige kut waarin een roodnagelige vinger rondjes beschreef. Miriam was een beetje onderuit gezakt. Om haar kruis makkelijker te kunnen bereiken, wurmde ze haar toch al korte rok verder omhoog. Haar broekje was klassiek wit.

Mevrouw De Bruin was er eindelijk in geslaagd, Hans' penis uit zijn gulp te krijgen. De al stokstijve paal strelend, stak ze haar tong in zijn oor. Hij, op zijn beurt, had haar slipje bereikt. Terwijl hij het steeds verder naar beneden trok, masseerde hij haar billen.

'Je verwaarloost je vriendin,' mompelde ze. Met moeite maakte ze zich los en wees naar Petra die haar hoofd in haar nek had gelegd en met gesloten ogen, heupwiegend, van Eds tong stond te genieten.

Hans kuchte. Hij strompelde naar haar toe en gleed met zijn tong over haar mond. Ze schrok eventjes, waarbij ze werktuiglijk een pas achteruit deed. Plotseling lebberde de tong van Ed in het niets.

'Lieverd,' verzuchtte Petra, de lul van haar vriend grijpend. En omlaag kijkend: 'Sorry, meneer Van Vliet, maar ik denk dat...'

'Natuurlijk,' zei hij grootmoedig. Zijn lippen en kin dropen van haar vocht.

Even later zat het liefeskoppel op een van de banken, Petra met de benen wijd, Hans nog steeds met zijn erectie uit zijn broek. Mevrouw De Bruin schonk koffie voor hen in.

Toen Ed zijn tweede kopje leeg had, nam ze hem mee naar haar werkkamer. Daar zetten ze het zakelijk gesprek van die ochtend voort en rondden het af. Tot beider tevredenheid.

Nog niet zo lang geleden sleepte hij altijd een zwaar abortuskoffertje met zich mee. De papierwinkel die hij tijdens zijn werk nodig had gehad, bestond nu uit gewichtloze, digitale bestanden in de cloud, van waar ook ter wereld bereikbaar via laptop, smartphone en tablet. De ontwikkelingen waren gigantisch snel gegaan en hij was de laatste die daar ooit over zou klagen.

Bij hun terugkeer in de woonkamer bleek het drietal naar een Engelse familieserie te kijken. Miriam was met fauteuil en al wat verder naar voren geschoven. Ze hield haar benen uit elkaar en vingerde zichzelf. Haar slipje lag op de vloer.

Petra lag gemoedelijk tegen Hans aan. Hij had zijn arm, waarvan de hand in de bovenkant van haar jurk was verdwenen, om haar schouder geslagen. Petra, met geopende benen, gaf zachte trekjes aan zijn lid.

'Ze zijn erg huiselijk, mijn dochters,' zei mevrouw De Bruin. 'Daar ben ik blij om. Een vriendin van me, die heeft een stel pure straatmeiden. Echte wildebrassen, die soms hele nachten doorhalen. Je weet nooit waar ze uithangen.'

'Of inhangen,' grapte Ed.

Zijn gastvrouw schoot in de lach.

Haar jongste adoptiefdochter keek op en ontmoette zijn blik.

'Deze aflevering gaat over een makelaar,' zei ze. 'En makelaars komen overal.'

'Een echte charmeur, die vent,' wist de andere adoptiefdochter.

Ed richtte zijn aandacht op het scherm. Hij zag een burgermanskeuken met één raam, een kleine formica tafel waar slechts twee stoelen bij stonden, een hangkast met servies en een aanrecht. Op het aanrecht zat een zwartharige jonge vrouw op haar knieën die ze ver uit elkaar hield. Ze droeg een rok, maar die werd opgetild door een man in een donker pak. Hij streelde de vrouw tussen de dijen, die opvallend bleek leken in vergelijking met haar zwarte nylons en zwarte jarretels. Ze droeg geen onderbroek.

'Wat een billen,' mompelde Hans. 'Echt een kont om lekker tegenaan te schuren.'

'Wat een toestand,' vond Petra. 'Met je knieën op dat keiharde aanrecht.'

'Hij kan er nooit bij,' zei Miriam.

De man in het plechtige kostuum ritste zijn gulp open.

'Oei,' zei Miriam. Ed zag dat ze zichzelf sneller begon te vingeren.

'Wat een lul,' zei Petra.

De makelaar pakte een van de keukenstoelen.

'Er is altijd wel een oplossing,' glimlachte mevrouw De Bruin. Ze was samen met Ed uit haar werkkamer gekomen. Hij had zijn tablet in de schoudertas gestopt en voelde dat ze haar vingers om zijn lul klemde.

De vrouw op het aanrecht ontving de grote lul van achteren. Het orgaan schoof er niet al te makkelijk in. En toen de makelaar begon te stoten, donderde er het een en ander van het aanrecht op de vloer.

Mevrouw De Bruins hand kneep in Eds paal. Hij nam aan dat hij op de juiste manier reageerde door naar haar achterwerk te tasten.

Plotseling voelde hij haar adem in zijn oor en hoorde haar fluisteren: 'Laat die broek nou maar eens zakken. Die lul wil ik eindelijk wel eens een kusje geven.'

Terwijl de vrouw op het tv-scherm vurig werd geramd, terwijl Petra op de bank sneller aan het lid van haar vriend trok, terwijl Miriam in de fauteuil nerveuze rondjes draaide op en rond haar clitoris, tijdens diezelfde momenten zakte Eds broek af en zonk mevrouw De Bruin op haar hurken.

Haar mond was warm. Haar vingers kneedden behoedzaam in zijn zak. Veel sneller dan hij verwacht had, voelde hij weer dat onbeschrijflijke gevoel in zijn onderlichaam.

Miriam slaakte zachte kreuntjes. Hans' ademhaling ging gejaagd. Ed keek naar het tweetal op de bank. Hans had een van Petra's tieten uit de jurk getild. Petra zelf - nog altijd met ver gespreide benen - stopte een paar vingers in haar grot.

Mevrouw De Bruin zoog aan en beet in Eds pik. Ze likte zijn balzak en kneep putjes in zijn billen. Ze zat met haar knieën wijd op haar hurken. Alles wat ze deed, deed ze met veel routine. Ze sloeg geen enkel erogeen plekje over. Op het laatst duwde ze haar tong zelfs tussen Eds bilspleet. Ze moest daarbij acrobatisch te werk gaan, wat erin resulteerde dat ze op haar knieën terecht kwam en haar hoofd half ondersteboven tussen zijn bungelende balzak en afgezakte broek bracht.

Ed liet zich ook zinken. Mevrouw De Bruins hoofd kwam bijna klem te zitten, maar ze trok snel zijn kleding nog verder omlaag. Haast automatisch vormden ze nu het standje 69. Hij maakte haar onderlichaam vrij door haar jurk boven haar knieën te schuiven. Tot zijn verrassing droeg ze een jarretelgordeltje met kousen, en een wel bijzonder minuscuul broekje.

In de tussentijd was Miriam uit de fauteuil geklommen en had ze, op weg naar de bank, haar rokje uitgetrokken. Ze zat nu naast Hans op de armleuning, zichzelf vingerend en samen met de hand van haar stiefzuster aan zijn lul trekkend. Petra masseerde tegelijk haar eigen schaamlippen.

Ed nam mevrouw De Bruin op de klassieke manier. Ze lag kirrend onder hem, hij wipte tussen haar opgetrokken knieën. Daarbij kusten ze elkaar met natte tongen, begeleid door heftig gesteun.

Op het tv-scherm was de makelaar op een andere locatie gearriveerd. Geen keuken dit keer, wel zijn eigen woning, zo werd duidelijk. Zijn vrouw (kortgeknipt blond haar, klokrok en blauwe bloes) had bezoek van een vriendin (halflang donkerblond haar, plissérok, bloes en blazer). Toen hij de woonkamer binnenkwam, zat zijn vrouw in een makkelijke stoel, de andere op de bank. In het Engels ontspon zich een dialoog met de bijbehorende close-ups.

Echtgenote: 'Hallo, lieveling! Wat ben je vroeg thuis vandaag. Mag ik je aan Maureen voorstellen?'

De man schudt de hand van de bezoekster. Ze zeggen beiden zoiets als: 'Prettig kennis te maken.'

Echtgenote: 'Ik ben een beetje stout geweest, schat.' (Lacht). Hij kijkt haar met opgetrokken wenkbrauwen aan. Kijkt daarna weer naar de bezoekster. Maureen neemt hem met aandacht op.

'Stout?' zegt de man. 'Jij?'

'Ja.' (Lacht weer). 'Ik ben Maureen verteld... ik heb haar gezegd hoe goed jij bent in bed.'

De bezoekster laat een zacht brommend geluidje horen, opent haar mond en gooit eruit: 'Ze heeft opgeschept over uw lul. En ik moet u zeggen, daar geloof ik geen ene moer van.'

'Laat zien, lieveling. Laat Maureen zien dat ik niet gelogen heb!' dringt de echtgenote aan.

'Flauwekul,' zegt de bezoekster. 'Zulke lange lullen bestaan niet.'

De man gespt onmiddellijk zijn riem los, opent zijn broek en duwt die omlaag. Dan loopt hij naar de bezoekster toe. Zij doet zijn onderbroek naar beneden en bekijkt het slappe lid vlak voor haar ogen.

'Zie je wel,' zegt ze.

'Ach wat!' protesteert de echtgenote. 'Hij is nog niet zo ver. Je moet er wél eerst iets voor doen. Chop chop!'

De bezoekster neemt het lid in haar beide handen. Ze kijkt op naar het gezicht van de man en glimlacht.

'Ruk nou!' roept de echtgenote. 'Trek aan die lul!'

Om een lange scène wat korter te maken: na een poosje zat de bezoekster aan het lid te zuigen en lag de echtgenote onderuit in de fauteuil met gespreide benen in haar eigen kruis te woelen.

Toen de acteur over het gezicht van de bezoekster spoot, spoot Ed zichzelf leeg in mevrouw De Bruin. Even later slaakte Hans een wellustige kreet. Zijn zaad droop omlaag over de handen van Petra en Miriam. De meisjes op hun beurt kregen in totaal vier orgasmes.

'Mijn god,' hijgde mevrouw De Bruin. Ze wreef over Eds borst die bezweet boven haar hing. 'Ga nog even door, wilt u?'

Hij liet haar nog twee keer komen. Dankzij zijn tong en vingers.

Maar toen waren Petra en Hans al naar de schouwburg vertrokken.

(Hier eindigt hoofdstuk 15. Wordt vervolgd).