Wat als verleiding, opwinding en seks even normaal zijn als elkaar begroeten, een hand geven en adem halen? Wat als bijna iedereen in een permanente staat van opwinding verkeert? Overal. Hoe vreselijk saaai is het leven dan wel niet?

=16=

Wendy

Wendy van Mourik, communicatiemedewerker bij Assurantiemaatschappij Sempre Luxúria, ruimde deze donderdagavond samen met haar kersverse echtgenoot Victor de keuken op. Zij spoelde het servies en de pannen af onder de kraan en hij zette alles in de afwasmachine. Om de paar seconden kusten ze elkaar of grepen elkaar in het kruis.

Victor, die als vijfendertigjarige vier jaar ouder was dan zijn vrouw, had een atletisch lijf. Hij hield het goed in vorm en lette op wat hij at. Wendy was minder fanatiek, al leefde ze er niet op los. Ook zij stak niet alles in haar mond wat ze lekker vond - dus ook niet elke lul die ze toevallig tegenkwam - en ze hield haar gewicht in de gaten.

De bruiloft lag nu zo'n anderhalf jaar achter hen. Wendy had die dag inderdaad ervaren als de mooiste uit haar leven. Het cliché klopte, ook dat het een doodvermoeiende dag was geweest die in een roes aan haar voorbij was gegaan.

Daarom waren ze beiden blij met de video die ze eraan hadden overgehouden. Een professioneel bedrijf had zijn eigen opnamen versneden met diverse video's en foto's van de gasten, zodat er een mooi, compleet audiovisueel verslag was ontstaan. De lange versie, van bijna twee uur, hielden ze binnen de familie, voor andere belangstellenden was een korte versie van een minuut of twintig gemaakt.

Wat Wendy voor haar man voelde, ging verder dan verliefdheid. Ze had haar gevoelens wel eens omschreven als 'een diepe, diepe genegenheid, grenzend aan adoratie, met sprankelende sterretjes vol geloof in het goede van Victor en momenten van onbeschrijflijk geluk'. Haar moeder had haar daarop een poosje zwijgend aangekeken en gezegd: 'Lieve meid, dat heb je erg mooi gezegd, maar ik snap er geen reet van!'

Het kon Wendy geen barst schelen. Woorden schoten nu eenmaal te kort voor wat haar nieuwe leven zo overweldigend maakte. Ze had de enige ware gevonden en ze was zijn vrouw! Wat viel daar nog meer over te zeggen?

Vanavond zou haar moeder op visite komen. De weduwe Evelien Bakker, zevenenvijftig en tevreden rentenierend dankzij de erfenis van haar man, had de keuze van haar enige kind en dochter van begin af aan ten volle gesteund. Ze mocht Victor. Hij was nu dan weliswaar haar schoonzoon, hij had best haar echte zoon geweest kunnen zijn. Het klikte uitstekend tussen het drietal.

'Ze wil de video weer eens zien,' zei Wendy. De afwasser was gevuld, Victor drukte op een knop en Wendy droogde haar handen af. Ze ging achter haar man staan om zijn middel te kunnen omhelzen. Plagend streelde ze met tien vingers over de bult in zijn broek.

'Mij best. De lange of de korte?' Hij tastte achter zich tot hij haar kont voelde. Zonder omwegen tilde hij haar rokje op en haakte een paar vingers achter het elastiek van haar boxertje.

Wendy hielp hem toen hij het broekje naar beneden begon te trekken. 'Dat zegt ze zelf wel.' Tenslotte bleef het broekje tussen haar knieën hangen. Ze ritste zijn gulp open. 'Mij maakt het niks uit. Jou wel?' Bij die woorden haalde ze zijn geslacht tevoorschijn.

Victor had haar billen van elkaar getrokken. Daarna duwde hij één vinger in haar anus en een andere in haar kut. 'Ook niks,' mompelde hij.

Wendy trok hem met twee handen af, zachtjes kreunend en draaiend met haar heupen. 'Dan is het... goed,' fluisterde ze.

Juist toen Victor haar op haar rug op de keukentafel wilde leggen, ging de bel. 'Shit,' zei hij.

Wendy stiet een lachje uit, liet zijn lul los en haastte zich naar de voordeur. Victor leunde met zijn voorhoofd tegen de koelkast en vervloekte haar moeder.

'Hallo mam!' zong Wendy. Evelien Bakker, slank en aantrekkelijk in haar spierwitte broek en nauw sluitend tanktopje, trok haar dochter in haar armen en gaf haar een vochtige zoen. Haar schoudertas slingerde heen en weer terwijl Wendy de tong van haar moeder naar binnen zoog en een knie in haar kruis duwde. 'Wat leuk dat je gekomen bent!'

Evelien zag waar het broekje van haar dochter zich bevond. 'Stoor ik jullie?' glimlachte ze. Haar blik viel op haar schoonzoon, die achter Wendy in het halletje verscheen. Nu zag ze zijn nog altijd stijve lul en begon te knikken. 'Ja, ik stoor. Sorry, ik kon natuurlijk niet weten...'

'Dat kon je wel,' grijnsde Victor. Nu was hij het die haar een flinke tongzoen gaf. Hij kneep in haar kruis en trok Wendy naar zich toe.

Haar moeder reikte naar zijn lul. Ze hield de eikel tussen duim en wijsvinger, beantwoordde zijn zoen en tastte onder het rokje van haar dochter.

'O, mam,' zuchtte Wendy. 'Gaan we niet naar binnen?'

'Momentje nog.' Evelien zonk op haar hurken en sloot haar lippen om de glimmende eikel van haar schoonzoon.

'Mam!'

Haar moeder, wier knieën ver uit elkaar wezen, keek op. Met twee glimlachende ogen zoog ze Victor af. Wendy zag dat het kruis van de spierwitte broek donker begon te kleuren. Ze trok haar man achteruit zodat haar moeder wel moest stoppen, en duwde hem voor zich uit het huis in.

'Je bent van mij,' zei Wendy mopperend.

'Dat hoorde ik,' lachte haar moeder. Ze kwam achter hen aan. De voordeur dichttrekkend, wreef ze snel even hoog tussen haar dijen. 'Maak je niet druk, lieve kind. Ik neem hem heus niet van je af.'

'Dat weet ik wel, mam.' Wendy had al spijt van haar gemopper. Ze omhelsde haar moeder en zoende haar met open mond.

'Nou dan,' zei Evelien. Ze keek naar Victor, wiens lul nog altijd trots de hoogte in wees.

Hij pakte een afstandsbediening. 'Je wilt de bruiloft zien, is het niet? Welke versie?'

'De korte graag,' zei Evelien. Ze ging in een van de stoelen zitten en legde haar benen links en rechts over de leuning. De vochtige plek in haar kruis was groter geworden. 'Ik wil ook nog gezellig met jullie kletsen en niet te laat naar huis.'

'Koffie, mam?' wilde Wendy weten. Ze trok haar boxertje nu helemaal uit en gooide het op de bank.

'Een koel wit wijntje is me liever.' Eveliens blik viel weer op het geslacht van haar schoonzoon. 'Een rode is ook goed, als je geen witte in huis hebt.'

'We hebben alles,' zei Wendy. Voordat ze naar de keuken verdween, greep ze Victors lul en likte als een hondje over zijn mond. 'Ben zo terug. Wat drink jij?'

'Ik dacht dat je het nooit zou vragen. Biertje, kan dat?'

'Alles kan.'

Hij ging bij de tv op zijn hurken zitten en rommelde in een la. De bruidsreportages stonden op een usb-stick. Hij koos er een uit en stak die in de achterkant van het toestel.

'Je bent fantastisch geschapen, Victor,' zei zijn schoonmoeder. Ze wreef opnieuw in haar kruis. 'Wendy moet het gelukkigste meisje van de stad zijn.'

Hij grijnsde en drukte een knopje in op de afstandsbediening.

De bel ging.

'Hè?' Hij keek fronsend naar de openstaande deur. Hij zag dat Wendy zich het halletje in haastte.

Evelien en Victor hoorden een onbekende meisjesstem, ze wisselden een blik en haalden allebei hun schouders op. Opeens stond Wendy weer in de kamer.

'Kom je even?' vroeg ze aan haar man. 'Sonja wil je spreken.'

Hij kwam aarzelend overeind. 'Sonja wie?'

Wendy wees achter zich. 'Ze woont drie huizen verderop. Een van de dochters van Koenes.'

Victor liep met een verbaasde blik de woonkamer uit. Het meisje in de openstaande voordeur had het gezichtje als van een porseleinen poppetje, dik, rood haar en een mooie, sensuele mond. De tieten die uit haar bloesje hingen, waren erg groot gezien haar leeftijd - jaar of zestien, schatte Victor - en de vingers van de hand die onder haar jurkje was verdwenen, maakten koortsachtige bewegingen.

'Hoi,' zei Victor. Zijn lul, die daarnet langzaam was geslonken, begon weer overeind te komen. Hij herkende het meisje vaag. Volgens hem hadden ze elkaar nog niet eerder ontmoet.

'Hallo, ik ben Sonja,' zei ze een beetje hees. 'Ik val hier zomaar binnen, en als ik heel erg ongelegen kom, moet je dat meteen zeggen, maar ik zou je willen vragen of je iets voor me wilt doen.'

'Hangt ervan af.'

Ze keek gefascineerd naar zijn groeiende lul.

'Sonja?'

'Wat? O... sorry.' Ze schraapte haar keel.

'Wat kan ik voor je doen?'

'Wil je me beffen?'

Hij keek snel over zijn schouder toen hij hoorde dat de bruidsreportage begon. 'Natuurlijk. Kon je zo snel niemand anders vinden?'

'Nee, mijn vriendje heeft huisarrest en mijn vader traint nu zijn hockeyploeg, de meisjes junioren. Dat zijn allemaal meiden van dertien en als hij zo meteen suf geneukt thuiskomt, kan hij helemaal niks meer. Ik bedoel...' Ze kuchte. 'Ik kan eigenlijk alles zelf, ik bedoel ik kan zelf wel overal bij, maar niet met mijn mond bij mijn kut. Ik bedoel, wie kan dat wel, hè? Jij kunt jezelf ook niet pijpen, hè?' Ze giechelde en tilde haar jurkje op. 'Kijk, ik druip als een lekkende kraan. Ik word gek. Ik moet...'

Victor knikte. Het meisje slaakte een diepe, kermende zucht toen hij voor haar op zijn hurken ging zitten, haar heupen vasthield en haar gezwollen schaamlippen begon te likken. Ze slaakte korte, zachte kreetjes, duwde haar beide handen met kracht op zijn hoofd en wiegde wild met haar onderlijf.

Het duurde niet lang. Zo'n driekwart minuut nadat Victor aan zijn burenplicht was begonnen, kwam Sonja klaar. Ze snikte, lachte en kreunde tegelijk. Hij moest haar stevig vastgrijpen om te voorkomen dat ze omviel. Haar tieten zwoegden, terwijl ze er duidelijk moeite mee had om weer haar normale ademhaling terug te krijgen. Zodra dat enigszins het geval was, sloeg ze haar armen om zijn nek en begon hem dankbaar te tongen. Hij streelde haar meisjesbillen. Dat daarbij zijn harde lul tegen haar maag aan stootte, liet hij maar zo.

'Fijn, heel erg bedankt.' Ze liet hem los. 'Ik dacht echt dat ik knettergek werd.'

'Dan heb ik je leven gered,' grijnsde Victor. Even later had ze zich omgedraaid om naar huis te gaan. Hij sloot de deur.

'En?' wilde Wendy weten toen hij weer in de woonkamer verscheen. 'Wat wou ze precies?'

'Ze wilde gebeft worden.' Zijn blik viel op een flesje bier op de salontafel. Hij ging gauw zitten om het te pakken. 'Dus dat heb ik dan maar gedaan.'

'Zoals het een goede buurman betaamt,' zei zijn schoonmoeder.

'Gebeft?' herhaalde Wendy. 'Dat heeft dan wel heel erg weinig tijd gekost. Is ze eigenlijk wel klaar gekomen?'

'Reken maar. Proost.' Victor hief het flesje en zette het aan zijn mond.

Op de tv zag hij zichzelf met Wendy in de limousine naar het stadhuis rijden. De Wendy op de bank had haar benen gespreid en zat langzaam te vingeren.

'Waarom kom je niet naast me zitten?' vroeg ze.

'Je bent een prima buur voor alle mooie meisjes in deze straat, maar je verwaarloost je vrouw,' merkte Evelien op, terwijl ze traag met haar wijsvinger over haar venusheuvel wreef. De donkere vlek in die contreien werd langzaam groter.

Victor stak zijn tong naar haar uit voordat hij deed wat Wendy had gevraagd. Hij nam zijn flesje mee. Terwijl hij op de bank ging zitten, kuste hij zijn vrouw op de mond.

'Ik proef kut,' zei ze.

'Wat raar.' Hij grijnsde.

Ze glimlachte en pakte voor de gezelligheid zijn lul vast. Zo keken ze samen voor de miljoenste keer naar hun eigen bruiloft.

Wendy was erg trots op haar lingeriesetje, speciaal voor haar huwelijk aangeschaft. Alles was maagdelijk wit: de kousen, het jarretelgordeltje, het kruisloze slipje en de bh met halve cups. Ze zat breeduit op de achterbank in de poepsjieke, belachelijk lange auto, met een warme glimlach op haar lippen en een hartje dat wild bonsde.

Victor, in zijn stemmige, donkere pak met hagelwit pochetje, bewoog twee vingers in haar kut en zoog af en toe aan de tepels die boven het decolleté uitstaken. Wendy stak regelmatig haar tong in zijn oor en neusgaten. Het beeld dat de cameravrouw vanaf de passagiersstoel had weten te vangen, liet een stoere bruidegom en een blozend bruidje zien.

Wendy genoot van de aanblik die het tv-scherm bood. De dag was nog maar net begonnen en haar verwachtingen waren zeer hoog gespannen geweest. Nu, achteraf, wist ze dat ze heus niet zo zenuwachtig had hoeven zijn. Alles verliep zoals gehoopt, verwacht en georganiseerd. Ze bewaarde niet één teleurstellende herinnering aan de dag van haar leven.

De limousine gleed geruisloos over het plein en stopte voor het bordes. Victor herinnerde zich nog levendig dat voordat hij met Wendy mocht uitstappen, eerst de cameravrouw naar buiten kroop en zich de trappen op haastte. Pas toen ze vanaf haar hoge positie een mooi shot kon maken, gaf ze een teken en haalde Victor zijn vingers uit de kut van zijn bijna ex-toekomstige vrouw. 'Daar gaan we dan, schat,' had hij gefluisterd.

De portieren werden voor hen geopend. Flitslicht en gejuich begeleidden hen het stadhuis in. Het oudste bruidsmeisje liep pal achter de twee andere bruidsmeisjes, die op hun beurt het bruidspaar op de voet volgden. Ook de meisjes zagen er schitterend uit in hun traditionele en dus ultrakorte, witte jurkjes met strikjes op het lijfje. Toen ze de trappen beklommen, boden ze een onbelemmerde blik op hun schitterende billetjes. Camera's maakten talloze foto's vanaf een laag standpunt en iemand tilde de jurk van het oudste bruidsmeisje zelfs nog wat hoger op om haar gladde billen volledig in beeld te krijgen.

De ambtenaar van de burgerlijke stand, een vrouw van een jaar of veertig, wachtte het gezelschap glimlachend op. Ze droeg een hemelsblauwe jurk en had een ingewikkeld sieraad boven haar linker borst gespeld. Zichzelf door haar jurk heen bevoelend, wees ze met haar vrije hand de plaatsen voor het bruidspaar aan. Zelf stond ze al aan de andere kant van een zware kloostertafel die al honderden jaren oud moest zijn.

Wendy's moeder Evelien ging naast Victors vader zitten, die naast zijn vrouw plaatsnam. Beide moeders hadden vochtige ogen. Ze trokken hun feestelijke jurken zo hoog mogelijk op, terwijl ze hun benen uit elkaar deden. Evelien ritste de gulp van Victors vader open, maar het was zijn vrouw die haar hand naar binnen stak om zijn lul aan het daglicht te brengen.

De drie bruidsmeisjes waren naast elkaar op de eerste rij aan de andere kant van het looppad gaan zitten. Zij zetten hun voeten op de rand van de stoel en deden hun benen uit elkaar. Het oudste meisje stak aarzelend een vinger tussen haar schaamlippen.

De beide getuigen, een vriendin van Wendy en de beste vriend van Victor, hadden naast de bruidsmeisjes plaatsgenomen. De mannelijke getuige pakte de vrije hand van het oudere bruidsmeisje en zorgde dat ze zijn lul vasthield. Wendy's vriendin had haar jurk tot boven haar middel opgetrokken. Ook zij droeg jarretels met kousen, maar deze waren donkerrood. Een broekje ontbrak. Op het moment dat ze zichzelf begon te strelen, schraapte de trouwambtenaar haar keel.

'Lief bruidspaar, lieve familie en lieve vrienden en vriendinnen,' zei ze met een heldere stem. Ze was de enige in de ruimte die recht stond. Ze onderbrak haar gevinger niet toen ze verder sprak. 'We zijn op deze geweldig mooie dag in dit magnifieke stadhuis bij elkaar gekomen om Wendy en Victor in de echt te verbinden. Eindelijk is het dan zover.' Ze stopte en overzag de vele gezichten die allemaal op haar gericht waren. 'Wendy en Victor zullen zo meteen getuigen van hun eeuwige liefde voor elkaar, zullen beloven elkaar in goede en slechte tijden te steunen en te helpen, en gaan de enige verbintenis aan die mensen in liefde met elkaar verbindt.'

Terwijl het oudste bruidsmeisje de getuige steeds sneller aftrok, Victors moeder de lul van zijn vader tussen haar lippen zoog, Wendy haar trouwjurk omhoog hield zodat Victor weer een vinger door de uitsparing van haar witte slipje in haar kut kon steken, liet een van de jongere bruidsmeisjes een plasje lopen en zat het derde bruidsmeisje hem, Victor, op haar hurken, smakkend te pijpen. De trouwambtenaar vingerde zichzelf ietsjes sneller.

'Waar gaat het om in het huwelijk?' vroeg ze aan niemand. 'Om liefde, inderdaad. Een zeer belangrijk begrip. En het gaat natuurlijk om lust, geilheid en het ontdekken van elkaars lekkerste plekjes, elkaars wildste fantasieën en de bereidheid om elkaar vrij te laten om deze fantasieën, lekkere plekjes, lust en geilheid ook in de samenleving te ontdekken. Zo verrijk je je leven. Zo doe je alle ervaring op waarmee je je vrouw of man kunt plezieren. Zo verrijk je elkáárs leven!'

Ondertussen had Evelien het hoofd van Victors vader gegrepen en zat ze hem onbeheerst te tongen. Haar linker hand zat in haar broekje, met wild kronkelende vingers.

'Lief bruidspaar,' vervolgde de zichzelf continu vingerende trouwambtenaar. 'Mochten jullie kindjes willen maken, dan heb ik een welgemeend advies.' Ze richtte haar blik op Wendy, aan wie je duidelijk zag dat ze elk moment kon exploderen. Ze had haar ogen half gesloten en beet op haar onderlip. 'Jullie willen kindjes?'

'Eh... ja,' antwoordde Wendy moeizaam.

'Mooi. Dan pak het verstandig aan, zou ik willen zeggen. Hoe fijn je het ook mag vinden om in je kont of tussen je tieten geneukt te worden, of dat je lieve man zijn zaad over je gezicht spuit, je buik of je billen, óf dat je zijn zaad graag in je mond hebt... bedenk dat daar nooit kindjes van komen! Dat zaad van hem moet hij in je kut zien te krijgen. Nergens anders in! En het mag dan wel zo zijn dat hij miljarden en miljarden spermatozoïden produceert en er slechts ééntje nodig is om een van je eitjes te bevruchten, de enige kans op succes is een lozing in je liefdesgrotje! Dus kijk uit voor verspilling, lief bruidje. Trek en zuig hem af zoveel je wilt, maar om een baby'tje te kunnen krijgen, moet je lieve vent klaarkomen terwijl hij ín je zit. Dat is toch wel duidelijk, niet?'

Wendy kon alleen maar knikken. Ze draaide met haar heupen en zakte af en toe door haar knieën. De vingers van Victor maakten haar dwaas en dronken.

De officiële huwelijksvoltrekking verliep in diepe stilte. Het was of iedere aanwezige de adem inhield toen de ambtenaar Wendy en Victor de bekende vragen stelde en ze daar allebei met 'ja' op antwoordden.

Het aanschuiven van de ringen ging gepaard met trillende vingers. Het vocht uit Wendy's kut, waarmee Victors vingers waren bedekt, zorgde ervoor dat zijn ring er bijna direct weer af gleed. Uiteindelijk droegen ze hun trouwring en verscheen er een dromerige blik in Wendy's ogen.

Ondertussen was Victors vader klaargekomen in de mond van zijn vrouw, had het bruidsmeisje dat zich met de lul van de mannelijke getuige had beziggehouden, ook een prima resultaat geboekt en had de vrouwelijke getuige een kreetje geslaakt dat geen nadere uitleg nodig had.

Toen het tijd was om de papieren te tekenen, moesten de beide getuigen hun bezigheden staken.

'Nu mag je de bruid kussen,' zei de trouwambtenaar, nog altijd vingerend, maar nu met beide handen. Het bruidsmeisje liet de lul van Victor uit haar mondje floepen, krabbelde overeind en ging weer zitten.

Victor en Wendy begonnen elkaar te tongen. Hij wreef in een hoog tempo in haar kruis en zij stond aan zijn keiharde lul te sjorren. De cameravrouw maakte totaalshots en close-ups, en had er bij de montage achteraf een boel beelden tussen gesneden van diverse gasten die ook met elkaar bezig waren.

Op een bepaald moment lag de trouwambtenaar met de benen wijd ruggelings op de Middeleeuwse kloostertafel en werd ze klaar gestoomd door de mannelijke getuige. Wendy's moeder had het oudste bruidsmeisje op haar schoot getrokken. Ze vingerde het zachte kutje en wreef met haar tieten over de rug van het meisje. Victors moeder zat op haar knieën en opgetrokken jurk tussen de beentjes van het derde bruidsmeisje, dat zich kreunend liet beffen.

Dat gebeurde in de zesde minuut van de korte versie. In minuut zeven en acht van de bruidsreportage was te zien dat de kersverse echtelieden, gevolgd door hun gasten, het stadhuis verlieten. Terwijl de limousine het paar en de drie bruidsmeisjes naar een van de parken bracht voor de foto's, reisden de gasten in een stoet auto's naar een grote uitspanning buiten de stad. Dat werd het toneel voor de receptie en feestavond.

De mooiste foto was die waarop zowel het jonge paar als de nog jongere bruidsmeisjes stonden. Wendy's blik dwaalde als vanzelf af naar het kastje in de hoek van de kamer waarop deze foto, uitvergroot en ingelijst, schitterend getuigde van de onvergetelijke dag.

Een van de bruidsmeisjes hurkte neer bij de bruidegom en hield, terwijl ze naar de fotograaf glimlachte, zijn stijve lul vast. De broek van Victors sjieke pak lag met zijn boxershort op zijn enkels. Het andere meisje zat op haar hurken bij de bruid en duwde met een glimlach twee vingertjes in Wendy's kut. Wendy hield haar jurk zo hoog mogelijk opgetild en had haar voeten een stukje uit elkaar gezet. Het derde en oudste bruidsmeisje stond met haar toch al erg korte jurkje omhoog tussen het gelukkige paar in. Wendy kneep zachtjes in een van haar tepels en Victor hield haar schaamlipjes uit elkaar. De stralen van de zon zorgden samen met de zachte schaduwen voor een tafereel dat door een meester uit de zeventiende eeuw geschilderd had kunnen zijn. Maar het was gewoon een foto, gemaakt door een meesterlijke fotografe.

Wat je niet op de foto zag, maar wel in de reportage, was dat de penis van Victor nog te slap was voordat de fotografe kon afdrukken. Daarom zag je haar in de reportage eerst flink aan de lul lurken om pas daarna, toen iedereen tevreden was met het resultaat, de scène te regisseren en de foto te maken.

De meeste overige foto's waren een variatie op hetzelfde thema. Soms zonder, soms met de bruidsmeisjes. Ook waren er foto's gemaakt van de echtelieden afzonderlijk, zoals van Wendy terwijl ze voorover gebukt stond, met haar blote billen naar de lens gericht. En van Victor, zichzelf aftrekkend in het bruidsboeket. Samen waren ze naast elkaar gefotografeerd, de ene keer graaiend in elkaars kruis en de andere keer stevig tongzoenend.

Victor had ondertussen een tweede flesje bier gehaald. Het lege stak nu in Wendy's kut. Ze had een arm om zijn schouder geslagen en liefkoosde haar harde tepels. Haar moeder had haar spierwitte broek en slipje uitgetrokken. Wijdbeens vingerend, hield ze elke seconde die op het scherm voorbij kwam, met glanzende ogen in de gaten.

De receptie was een aaneenschakeling van graaiende handen, diepe kussen, vingers die zich om Victors lul slingerden en tussen Wendy's schaamlippen verdwenen. Van de vrouwen die alle cadeaus overnamen en op een lange tafel uitstalden, waren de tieten ontbloot. Een van hen liep voortdurend met een hand tussen haar benen en een ander stond op een bepaald moment tegen de hoek van de tafel aan te rijden.

Later op de avond, na de receptie, danste het bruidspaar als eerste over het parket. Wendy hing in Victors armen, haar bruidsjurk opgetrokken en met beide handen om zijn billen geklemd. Zijn handen hielden haar billen in bedwang. Kort voordat de dans voorbij was, zag iedereen dat het hem gelukt was, zijn lul bij haar naar binnen te drijven. Er werd gejuicht, geklapt en gefloten.

De reportage eindigde met het beeld van Wendy die met gespreide benen bovenop de bruidstaart was neergezet. Victor likte haar schoon, terwijl de vrouwen van de cadeautjes stukken taart afsneden en op bordjes legden. Hier en daar werd zo'n stukje taart over iemands gezicht uitgesmeerd en over al dan niet ontblote geslachtsdelen. Tijdens de aftiteling zag je Wendy ruggelings op de tafel liggen, te midden van de restanten van de taart. Victor stond bovenop die tafel en piste recht omlaag op haar lachende gezicht. Toen werd het beeld zwart en stopte de muziek. Opeens was het doodstil.

Evelien slaakte een diepe zucht. Haar dochter trok Victors hoofd naar zich toe en duwde haar tong tussen zijn lippen. Ze masseerde zijn lul en gebruikte haar andere hand om het bierflesje heen en weer te manoeuvreren.

'Trouwen...,' zei Evelien. 'Het is de bedoeling dat je het maar één keer doet in je leven, maar zo'n bruiloft als die van jullie is echt wel voor herhaling vatbaar. Niet dan?'

'We doen het over als we tweeënhalf jaar getrouwd zijn,' zei Victor, nadat hij zich van Wendy's tong had kunnen bevrijden.

'Twee jaar,' zei ze hees.

'Afgesproken.' Victor trok het flesje los en begon haar te beffen.

'O... wat hou ik toch veel van jou,' verzuchtte Wendy in een kreuntje.

=17=

Ed

De volgende ochtend, het was nu woensdag, verliet hij de stad. Er stonden voor deze dag twee afspraken in zijn agenda. Voor zover hij nu kon overzien, kreeg hij een makkie vandaag. Twee routinebesprekinkjes - mondelinge bevestigingen van eerdere overeenkomsten die door een collega waren afgesloten.

Ed van Vliet naderde een andere stad. Via ongelijkvloerse en gelijkvloerse kruisingen, vele stoplichten en korte viaducten, verkeerspleinen en lanen, buitenwijken en stegen, straten en parken arriveerde hij bij een supermarkt. Ofschoon hij aan de overkant werd verwacht, maar omdat hij een half uur te vroeg was, liep hij de winkel binnen.

Als man die vaak op de weg zat, had hij onderweg regelmatig behoefte aan iets knabbelbaars. Pepermunt, drop of iets dergelijks. Vandaar.

De supermarkt had redelijk veel klandizie. Voornamelijk vrouwen, die de eerste levensbehoeften insloegen. Sommigen duwden mudvol gestouwde wagentjes voor zich uit. Een jonge vrouw in regenjas zocht gehurkt naar iets bepaalds op het onderste schap.

'Godver...,' hoorde Ed toen hij haar naderde. Hij keek naar omlaag. Wrevelig, met een rood aangelopen hoofd, zocht de vrouw tussen de dozen. In een opwelling van medelijden, ging ook hij op zijn hurken zitten. Een vrouw in moeilijkheden kon hij niet aan haar lot overlaten.

'Kan ik u misschien helpen?' vroeg hij.

Ze keek hem met een abrupte hoofdbeweging aan. Ergernis fonkelde in haar betrekkelijk grote ogen. Ze had een fris, open gezicht dat - nu hij het van dichtbij zag - iets jongemeisjesachtigs had. Een deel van haar sluike haar dat blond was, ging schuil onder een gebreid mutsje.

'Het is een puinhoop,' zei ze. 'Nóóit ligt hier ook maar íets op zijn plaats.'

Eds blik gleed af naar de knieën die onder haar jas tevoorschijn staken. De jas was opengevallen. Er nog van afgezien dat ze de knieën niet bij elkaar hield, stelde hij vast dat ze amper méér droeg dan die jas. Hij kon rechtstreeks in haar kruis kijken.

'Wat zoekt u?' vroeg hij, zijn aandacht op de dozen richtend.

'De vibrators.' Ze rommelde weer tussen de verpakkingen.

Hij zag dat de meeste dozen kaarsen bevatten. Witte, lange dunne. Rode, korte dikke. Ook warmhoudkaarsjes en tuinfakkels. Links lag een stapel zakken met barbecueaanmaakhout. Rechts stonden flesjes spiritus.

'Weet u zeker dat hier de vibrators liggen?'

'De vorige keer in elk geval wel,' bitste de vrouw.

'Bij de spiritus?'

Tijdens deze dialoog kwamen diverse andere klanten langs, de meeste met wagentjes waarvan sommige piepten. Aan Eds ogen slenterden dus verschillende vrouwenbenen voorbij. Een parade van uiteenlopende schoenen.

'Sorry, maar dat is niet logisch,' zei hij. 'Vibrators, houtskool en aanmaakblokjes.'

De vrouw zuchtte diep. Daarbij streek ze een lokje haar uit haar ogen. De meeste ergernis was uit haar blik verdwenen.

'Goed,' zei ze gelaten. 'Dan liggen ze nu ergens anders. Ik zal het iemand gaan vra...'

'Wacht!' Hij had drie dozen weggepakt. 'Wat is dit?' Helemaal achteraan op het schap vond hij een wit doosje.

'Ziet u wel!' De vrouw griste hem het doosje uit de vingers. Er stond een afbeelding op die niets te raden overliet. 'Laatste exemplaar, denk ik.'

'Een hele geruststelling, niet?' glimlachte hij vriendelijk.

Ze gaf geen antwoord, opende het doosje en haalde er het voorwerp uit. De vibrator was kegelvormig en had een afgeplatte onderkant met schroefdeksel. Dat dekseltje gaf toegang tot het compartiment voor de batterij.

'Wat een saai ding,' mopperde de vrouw. Ze hield de vibrator omhoog. 'Zo maken ze de meeste. Niks geen fantasie.'

'Hoe had u zich zo'n ding dan voorgesteld?'

'Ribbeliger, kleurrijker.' Ze bekeek de onderkant. 'En dikker vooral. Ik zou net zo goed een bezemsteel kunnen gebruiken. Is nog goedkoper ook.'

'Waarom gebruikt u dan geen bezemsteel?'

Ze nam hem een ogenblik op en knikte toen.

'U heeft gelijk, meneer.'

'Anderzijds - hier moet straks een batterijtje in. Dan trilt-ie. Met een bezemsteel moet u alles zelf doen.'

'Dat is ook weer waar.' Ze draaide de vibrator peinzend om en om. 'Een bezemsteel is trouwens niet erg hygiënisch.'

'Zo'n vibrator is geen rib uit uw lijf, denk ik. Als ik u was, probeerde ik hem gewoon.'

'Vóór de koop?'

'Mits u eerst ergens een batterijtje vindt.'

Ze liet zich overhalen. Ed, benieuwd hoe een vrouw op een mechanische vingeraar zou reageren, liep met haar mee naar het rek met de batterijen. Dat stond bij de kassa's. Ze gingen wat opzij staan om de andere klanten niet te storen en Ed stopte een penlight in de vibrator. Het dekseltje fungeerde tevens als schakelaar. Door het in te drukken, begon de top van de vibrator te resoneren. Dat veroorzaakte een zacht zoemend geluid als van een Ladyshave.

De vrouw knoopte haar jas los. Inderdaad, ze had er niets onder aan. Een mooie venusheuvel bolde trots op onder een platte buik met bescheiden navel.

'Ach, helpt u me even met de jas?' vroeg ze terwijl ze haar benen iets van elkaar plaatste. Terwijl ze de vibrator naar haar schaamlippen bracht, hield Ed haar jaspanden opzij.

'En?' vroeg hij belangstellend. 'Hoe voelt dat?'

De vrouw bewoog de trillende vibrator over haar vagina. Met de andere hand duwde ze na een poosje haar schaamlippen uit elkaar. Ze stond enigszins ineengedoken, omlaag kijkend naar wat ze deed. Echter uit niets bleek dat ze er plezier aan beleefde.

'De sfeer is er niet naar,' zei ze. 'Hier zo, in een supermarkt.' Ze keek hem aan. 'Kust u me eens. Dat helpt misschien.'

Hij boog zich naar haar toe en drukte zijn mond op haar lippen. Althans, dat was zijn bedoeling. De vrouw opende echter haar mond en liet haar tong tevoorschijn komen. Nat tongend, probeerde ze met de vibrator haar zinnen te prikkelen.

'En nu?' vroeg Ed na een tijdje. Zijn kin glom van het speeksel. Hij richtte zijn blik omlaag. 'Komt er al iets?'

De vrouw wreef de zoemende vibrator over haar clitoris. Er ontsnapte haar een zacht gezucht.

'Valt me toch nog mee,' zei ze. 'Maar, ik zou het ding graag ín me hebben. Zo diep mogelijk. Zou u...?'

'Zeker.' Hij ging op zijn hurken zitten en nam de vibrator van haar over. 'Wanneer u uw benen nog wat wijder maakt...'

'O... goed,' fluisterde ze toen hij de vibrator bij haar naar binnen bracht. Eindelijk begon ze met haar kont te draaien. 'Dat getril is lekker.'

Er stond een rij klanten bij de kassa's. Enkelen keken toe. Een gedrongen vrouwtje van naar schatting dertig jaar, begon ook met haar kont te draaien. Haar tong flitste over haar lippen. Op een bepaald moment duwde ze haar kruis tegen haar boodschappenwagentje dat ze tegelijkertijd in tegengestelde richting enkele centimeters heen en weer begon te rijden. Zij had geen vibrator nodig, zo leek het.

'Godverdomme, wat lekker,' hijgde de vrouw in wier kut de vibrator zoemde. 'Had ik echt niet verwacht. Gaat u fijn door, meneer. Wat lekker toch.'

Omdat ze haar lichaam steeds wilder bewoog, greep hij haar met zijn vrije hand vast bij haar achterwerk. Dat zijn vingers daarbij tussen de billen terecht kwamen, was per ongeluk. De vrouw vond het echter geen ramp.

'Oei...,' steunde ze. 'Recht in mijn poepgaatje, ja.'

Ed bracht zijn gezicht naar haar kruis. Terwijl hij onverdroten de vibrator in en (half) uit liet soppen, zoog hij plotseling aan haar kittelaar.

'Haaa!'

Nu keken alle klanten om. De vrouw die zichzelf op stoom bracht met behulp van het winkelwagentje, wreef nu gelijktijdig als een hysterica over haar buik. In de tussentijd telde de caissière onverstoorbaar diverse boodschappen af.

Ed realiseerde een hoogtepunt. De vrouw voor zijn gezicht zonk als een slappe pudding in elkaar. Ze zocht bevend steun op zijn schouders en hoofd. Diep ademhalend, zachtjes snikkend.

'Meneer...,' zei ze moeilijk. 'Godverdomme, meneer. Hartstikke bedankt.'

Even later stond ze met een bezweet gezicht bij de kassa om de vibrator en batterijen af te rekenen. Ed ging haastig op zoek naar de pepermunt. Er zat hem een bobbel dwars achter zijn gulp.

(Hier eindigt hoofdstuk 17. Wordt vervolgd).