Gaaap - 6

Wat als verleiding, opwinding en seks even normaal zijn als elkaar begroeten, een hand geven en adem halen? Wat als bijna iedereen in een permanente staat van opwinding verkeert? Overal. Hoe vreselijk saaai is het leven dan wel niet?

=12=

Anneke

De zevenentwintigjarige Anneke Pleysier, een van de vijf medewerkers op de afdeling Financiën van Assurantiemaatschappij Sempre Luxúria, had zich na de opwindende combivergadering met Communicatie een beetje opgefrist en zich weer volledig aangekleed, op haar slipje na. Ze droeg de soepel vallende, blauwe zomerrok waarin ze die ochtend van huis was vertrokken, met daar boven een topje en een dun vestje. Ze liep op zwarte schoenen met halfhoge hakken. Om haar linker enkel glinsterde een goudkleurig kettinkje. Voordat ze de toiletruimte verliet waar ze haar make-up had bijgewerkt, haalde ze ook nog snel een borstel door haar kroezige haardos. Tevreden met het resultaat, stak ze haar tong uit naar haar spiegelbeeld en liep glimlachend de gang op.

'Uitgewerkt?' vroeg de man die ze in de bocht tegenkwam. De bijna-veertiger Bram Sanders, afdeling Claims, degene die ze 's morgens bij de koffieautomaat nog gepijpt had, nam haar vriendelijk op. Hij droeg een ordner onder zijn arm en zijn slappe piemel hing uit zijn gulp.

Anneke duwde haar beide tieten omhoog, knikte naar zijn geslachtsdeel en grinnikte. 'Die is wél uitgewerkt, zie ik.'

Hij lachte. Toen tongde hij haar snel en liep verder. 'Fijne avond!'

Ze haastte zich naar de parkeergarage en stevende op haar Fiatje af. Voordat ze instapte, keek ze omhoog naar een van de bewakingscamera's en tilde haar rok hoog op. Ze hoopte dat Toon de bewaker van dienst was, want vooral hem gunde ze deze blik op haar natte poesje. Hij had haar ooit bevrijd uit een van de liften die om onverklaarbare redenen was blijven hangen. De bezorgdheid die hij voor haar aan de dag had gelegd, ontroerde haar zó dat ze hem ter plekke - dat wil zeggen, in het halletje van de liften - bij haar naar binnen had geleid en een gigantisch orgasme had bezorgd.

Hendrik van de afdeling Polissen had daar nog een paar foto's van gemaakt, waarvan er een in het online personeelsblaadje was verschenen. De kop luidde: 'Collega's op elkaar'.

Het speet Anneke dat ze de stevig gebouwde Toon niet vaak tegenkwam. Hij zat meestal in de observatiekamer naar de monitorbeelden te staren en daar mocht hij niet gestoord worden. Jammer voor hem dus ook, al kon ze zich niet voorstellen dat hij al die uren zijn rechter hand alleen gebruikte om de joystick te bewegen.

Met de rok nog steeds opgetild, kroop Anneke in haar compacte auto. Zo chauffeerde ze het liefst, met ontbloot onderlijf namelijk, en minstens één vinger tussen haar schaamlippen. Dat lukte goed omdat haar auto een automatische versnelling had. Ze was trouwens niet de enige die de ritjes graag op deze manier aflegde. Cindy en Kuth deden het ook, hadden ze haar onafhankelijk van elkaar verteld.

Anneke woonde dankzij een mooie erfenis in een leuk, maar eigenlijk te groot, landelijk gelegen, voormalig boswachtershuis, zo'n honderd meter bij haar naaste buren vandaan. Ze reed het grindpad op en ging naar binnen.

Omdat ze niks om koken gaf en het niet eens goed kon, at ze meestal een warme lunch in het restaurant van haar werkgever. Thuis beperkte ze zich tot broodjes, een simpele salade, heel soms een gebakken eitje of een kop kant-en-klare soep. Zo ook vanavond. Neuriënd zocht ze het een en ander bij elkaar. Terwijl het water voor een glas thee op temperatuur kwam, zette ze alles op een broodplankje en ging in de woonkamer op haar Deense bank zitten. Ze zette haar avondeten op de armleuning en spreidde haar benen.

Rond deze tijd werd door de week op een vrouwenkanaal een Brits tv-programma uitgezonden waarin koppels hulp kregen bij het vinden van een nieuwe woning. De presentatrice - een lekker wijf, vond Anneke - zocht aan de hand van een bepaald budget van tevoren drie panden uit en liet deze zien.

Zodra ze ingeschakeld had, zag Anneke dat het drietal, van achteren gefilmd, naast elkaar op een hoog punt in een mooi landschap stond en omlaag keek in een dal. De presentatrice, die Jil heette, stond links, met naast haar de man van het koppel en rechts diens vrouw. De vrouwen hadden hun rok opgetild, droegen geen onderbroek en de man in het midden betastte gretig hun gladde billen. Ondertussen gaf Jil hoog op over het magnifieke uitzicht en wees ze een heleboel interessante punten in de diepte aan.

In de volgende scène wandelden ze naar een huis dat opgetrokken was uit grote, grijze stenen. De lul van de man stak bijna recht omhoog. Jil liep hem af te trekken en gebaarde met haar vrije hand naar het huis. De vrouw van het stel glimlachte verrast bij de aanblik van de mooi versierde gevel.

Anneke dronk een slokje thee. Ze kon haar blik niet afhouden van de harde lul. Omdat er iets in haar kruis broeide, schoof ze een hand hoog tussen haar dijen en begon met haar vingers cirkeltjes te draaien.

In de tussentijd had Jil het paar naar binnen geleid. Terwijl ze vingerend de landelijk ingerichte keuken toonde, bleek de vrouw het aftrekken te hebben overgenomen. Druk pratend en rondlopend, besprak ze met hem de voors en tegens van wat ze zagen. Op een bepaald moment kwam de man klaar. Geen van de vrouwen reageerde erop. Hij spoot over de hand van zijn vrouw en heel wat vocht viel op de keukenvloer. Pas toen Jil hen de slaapkamers op de eerste verdieping wilde laten zien, besteedde ze enige aandacht aan de man. Ze veegde zijn langzaam kleiner wordende lul af aan haar rok en stak snel eventjes haar tong tussen zijn lippen. De vrouw keek over haar schouder.

'Up here?' vroeg ze in de deuropening, terwijl ze haar hand aflikte.

Het drietal beklom een smalle trap.

Ondertussen had Anneke het laatste stukje brood in haar mond gepropt en maakte zich met twee handen klaar. Toen het gebeurde, proestte ze een straal kleffe broodresten uit en gooide per ongeluk het plankje op de vloer. Het half leeggedronken theeglas viel er achteraan.

Ze had haar ogen gesloten en probeerde haar ademhaling te beheersen. Wijdbeens genoot ze stilletjes na van de hitte die als een langgerekte explosie door haar lijf was getrokken.

Op de tv liet het echtpaar zich rondleiden door de slaapkamers, een logeerkamer en de badkamer. Jil was wijdbeens op een van de bedden gaan zitten en liet zich beffen door de vrouw. Ondertussen richtte ze zich tot de man, die weer zijn erectie probeerde op te wekken, met een reclamepraatje over de goede isolatie van het huis.

Om de drie woorden moest ze zuchten of kreunen en op het laatst schreeuwde ze het uit van genot. De man stond zich nu als een idioot vlak boven het gezicht van de presentatrice af te rukken en zijn vrouw lag languit op de vloer haar kut te molesteren.

Dat alles ging ten koste van de informatie over de woning, maar dat vond Anneke geen ramp. Met glanzende ogen staarde ze naar het scherm. Ze had de bovenkant van haar topje omlaag getrokken en kneedde in haar keiharde tepels.

Toen hoorde ze plotseling het geluid van een auto. Ze keek naar het raam en ving een glimp op van een witte bestelbus. Fronsend stond ze op en liep naar het raam. Een donkere jongeman sprong uit het busje. Hij opende de schuifdeur en dook naar binnen.

Het begon Anneke te dagen. Het pakje! Was ze toch helemaal vergeten dat ze dezer dagen de forensische driejarenprognose had mogen verwachten. Was haar zaakwaarnemer nog veel voortvarender geweest dan ze al wist.

Verheugd sprong ze op en haastte zich naar het halletje. Ze had de voordeur al geopend voordat de pakjesbesteller kon aanbellen. Met een blij gezicht en een hand onder haar rok, wachtte ze glimlachend tot hij haar pakje uit de bus had gevist.

De jongeman bleef even staan toen hij haar zag: met allebei de tieten uit het topje en zichzelf vingerend. Hij grijnsde en kwam naderbij.

'Goeiemiddag,' zei hij.

'Hoi,' zei Anneke. Ze vond hem een stuk in die strakke jeans en dat stoere jasje. Hij had een mooie kop en een leuke glimlach.

Hij wilde haar het pakje overhandigen, maar aarzelde. 'U moet even tekenen,' zei hij, en toen ze haar hand onder haar rok tevoorschijn haalde, bood hij aan het kwarweitje van haar over te nemen. Ze had die hand nu immers nodig om een pen vast te houden.

'Oké,' zei Anneke. Zodra ze de pen had, greep de pakjesbesteller in haar kruis. Toen zette ze een krabbeltje, terwijl hij haar heftiger begon te bevredigen dan ze verwacht had. Ze zuchtte, duwde haar onderlijf tegen zijn meedogenloos bewegende vingers en liet de pen uit haar bevende vingers glippen.

'O... aah... oei...' Ze zakte bijna door haar knieën toen ze voor de tweede keer binnen vijf minuten klaar kwam. Toen de jongeman haar in evenwicht probeerde te houden, viel ook het pakje op de grond. Hij trok haar tegen zich aan, stak zijn tong zo ver mogelijk uit en perste die in haar mond.

Anneke voelde zijn diamantharde geslacht tegen haar buik bonken. Automatisch schoof ze haar hand tussen hun lichamen in en klemde de enorme bult in haar vuist.

Niet veel later lag zijn spijkerbroek met boxershorts op zijn voeten en zoog ze hem als een furie af. Dat deed ze terwijl ze rechtop stond, want het leek haar een pijnlijk gedoe om op haar knieën in het grind te zitten. Diep voorover gebogen zoog ze aan en likte over zijn lul, en kneedde in zijn balzak.

In een ooghoek zag ze iemand voorbij fietsen. Ze herkende het meisje, het was Maud, de veertienjarige dochter van haar enige buren. Het kind zwaaide en lachte en trapte stevig door naar huis.

'Ik wil naar binnen,' kermde de pakjesbesteller.

Anneke trok zijn lul uit haar mond. 'Nee, we blijven buiten.' Ze wilde hem niet in haar huis hebben.

'Ik bedoel, naar binnen bij jou.'

'O, zeg dat dan meteen.' Ze draaide zich om en met haar kont naar achteren gestoken, zette ze haar handen plat tegen de muur.

Met zijn linker hand op haar linker bil, nadat hij haar rok had opgetild, leidde de pakjesbesteller zichzelf bij haar naar binnen. Anneke kreunde zodra hij als een gek begon te stoten. Haar tieten zwaaiden wild heen en weer; het deed zelfs een beetje pijn.

En toen, al na nog geen dertig seconden, spoot hij zichzelf leeg. Hij trilde en rilde en beukte zichzelf in en uit haar kut. Een kreet slakend, liet hij haar los, wankelde achteruit en zocht steun tegen een ander deel van de gevel.

Anneke bleef even met naar achteren wijzende billen staan. De sperma droop omlaag en gleed deels via de binnenkant van haar dijen tussen haar voeten op het stoepje.

'Wauw...,' hoorde ze de pakjesbesteller zuchten. Ze draaide zich om. Zweet parelde op zijn voorhoofd en glinsterde in zijn haar. Er zat een verdwaasde grijns op zijn gezicht. 'Nou...' Hij kuchte. 'Dat was fantastisch.'

'Ja, vond ik ook.' Ze streelde zijn wang. 'Cool.'

'Bedankt.' Hij bukte zich om de pen en het pakketje op te rapen. 'Misschien een volgende keer weer?'

'Tja, dat weet je nooit, hè?' Ze nam het pakketje van hem over en maakte aanstalten om weer naar binnen te gaan.

Toen ze het pakketje in de woonkamer op tafel legde en zag dat op de televisie het echtpaar elkaar stond te tongen en betasten, terwijl presentatrice Jil met haar heupen wiegend en opgetilde rok het programma afsloot, voelde Anneke plotseling aandrang. De neukpartij had haar blaas dusdanig gestimuleerd dat ze het nu bijna ineens niet meer kon ophouden.

Ze keek naar de klok, zag dat het etenstijd was en wist wat ze moest doen. Zich niets van de doorspelende tv aan te trekken, holde ze haar huis uit - ze liet de voordeur openstaan - en haastte zich naar het huis zo'n vijftig meter verderop.

Daar woonde het gezin-Klapwijk: dochter Maud, zoon Kevin van zestien jaar en hun ouders Monica en Gerard, beiden begin veertig. Anneke had een goed contact met hen. Daar was ze blij om, vooral omdat ze in deze verlaten omgeving in bepaalde omstandigheden afhankelijk waren van elkaar.

Hijgend bereikte ze de voordeur. Ze voelde al dat ze begon te druppelen. Op en neer dansend, belde ze aan en drukte een vuist tegen haar buik.

Het was Monica die opendeed. De vrouw droeg niets tussen haar navel en slippers en Anneke zag in de gauwigheid dat er een wortel uit haar kut stak.

'Je moet zeiken?' vroeg Monica meteen. Ze draaide zich vol begrip om en ging haar buurvrouw haastig voor naar de keuken.

'Wat moet dat met die wortel?' vroeg Anneke. Ze hijgde nu nog sneller dan toen ze rende.

'Had ik over toen ik de salade maakte,' antwoordde Monica. 'Ik had er twéé over, eerlijk gezegd, en die tweede zat eerst in mijn kont.' Ze gooide de keukendeur open. 'Maar met een wortel in je kont is het moeilijk zitten. Dus heb ik die tweede wortel ook maar in de sla gedaan.'

Anneke verscheen in de deuropening. Monica's man Gerard zat aan de gedekte tafel, net als zijn zoon en dochter. Maud keek giechelend om, Kevin - die met zijn harde pik zat te spelen - zei mompelend 'hoi' en Gerard sprong op.

'Ik help je even.' Hij leidde Anneke naar de rand van de tafel en hielp haar omhoog. Daarbij duwde hij haar met één hand in haar kruis naar boven, ervoor zorgend dat ze zich op zijn schouder kon opdrukken. De kracht van zijn hand in haar kruis gaf de doorslag. Ze hield het niet meer en liet een brede, warme straal lopen nog voordat ze haar rok helemaal had opgetrokken.

Zodra ze met ver uit elkaar geplaatste voeten haar evenwicht had gevonden, hield ze haar schaamlippen uit elkaar en richtte haar pis op de volle borden op tafel. Elk bord kreeg een aparte straal. De urine spatte en spetterde in de saladekommetjes, op het braadvlees, de groente en de aardappelen.

'Jezus,' zei Kevin. Achteruit leunend, rukte hij zichzelf af.

Zijn zusje hield haar hoofd onder de straal en had een hand onder haar rokje gestoken. Haar vader greep haar moeder beet en begon de wortel in haar kut op en neer te bewegen. Monica keek met grote, begerige ogen toe terwijl haar jonge buurvrouw hun avondeten van een extra speciale dressing voorzag. Niet voor het eerst. Niemand zou exact kunnen zeggen hoe vaak dit al gebeurd was.

Eindelijk had Anneke haar blaas geledigd. Ze haalde diep adem. Gerard hielp haar van de tafel af, wreef stevig in haar kruis en duwde haar tegen zijn vrouw aan. Monica begon aan Annekes tepels te zuigen.

'Eet een hapje mee,' bood Gerard aan. Hij had zijn lul uit zijn broek gehaald en bewoog die heen en weer over Annekes bovenbeen.

'Bedankt, maar ik heb afgesproken met mijn vriendinnen,' loog ze. Ze streelde het stugge haar van zijn vrouw. 'Ze komen me zo meteen ophalen. Misschien zijn ze er al.'

'Een andere keer dan,' zei Monica. Ze perste haar mond op Annekes mond en glimlachte. 'Jij bent bedankt, meid.'

Even later ging Anneke terug naar haar eigen huis. Dat deed ze nu een stuk langzamer dan toen ze nog in zulke hoge nood had gezeten. En ondertussen was ze weer eens dolblij met deze fijne buren.

Er stond een dure auto voor haar deur. Toen ze die zag, versnelde ze haar pas. Even later verscheen ze in de woonkamer, waar een rijzige, grijzende man van tegen de zestig met zijn armen op de rug naar de tv stond te kijken.

Anneke negeerde het beeld van een kronkelende zangeres die op de lul van een jongeman reed, terwijl ze haar grootste hit ten gehore bracht.

De man voelde blijkbaar haar ogen in zijn rug. Hij draaide zich om. De glimlach op zijn gezicht had iets vaderlijks. Anneke stapte op hem af en kneep ter verwelkoming in zijn kruis.

'Je hebt post gekregen,' zei hij met een knik naar het pakketje op de salontafel.

=13=

Ed

Tegen negenen de volgende ochtend zat Ed van Vliet in een lederen fauteuil. Hij bladerde verveeld in een vaktijdschrift dat gemaakt was voor de grafische industrie. Op de pagina's met productnieuws waren veel foto's afgedrukt van gloednieuwe machines en hulpmiddelen die gepresenteerd werden door bloedmooie fotomodellen.

Op de foto van een opmaaksysteem was tevens een juffrouw afgebeeld die zogenaamd met een elektronische pen manoeuvreerde. De monitor toonde de voor driekwart gerede afbeelding van een stijf mannelijk lid.

Een andere foto in het tijdschrift liet kantoormeubilair zien dat speciaal was ontworpen voor gebruik in combinatie met netwerkterminals. Een blonde juffrouw zat achter zo'n scherm met naast haar een typische kantoorkakker die iets uitlegde. De linker hand van de juffrouw rustte op het toetsenbord, met de andere hield ze de sterk gezwollen lul van de kakker vast. Die had ze blijkbaar uit zijn gulp gegraaid.

Ed klapte het tijdschrift dicht. Het meisje van de receptie had gezegd dat hij verwacht werd, dus waarom kon hij ondertussen nog steeds niet doorlopen?

Hij keerde terug naar de receptie. Het meisje, dat achter een laptop zat, draaide zich met haar stoel naar hem om.

'Ze moest dringend nog één telefoongesprek voeren, meneer.'

'Een lang gesprek, vermoed ik.'

'Het spijt me, meneer.' Ze keek op haar horloge. 'Kan ik u koffie aanbieden?'

'Dank u, nee.' Hij schudde vriendelijk zijn hoofd. 'Al dat vocht de hele dag door - ik moet aan mijn blaas denken.'

Zoals hij daar stond (voor de balie, het naar hem opgeheven gezicht van het meisje bekijkend), had hij tijd om haar te bestuderen. Ze droeg een ruim vallende, grof gebreide trui met open hals boven een moderne minirok die de helft van haar dijen bedekte. De afstand rokzoom tot kruis bedroeg wellicht dertig centimeter. De aard van deze kledij prikkelde zijn fantasie, mede door hetgeen het zichtbare gedeelte van haar benen suggereerde en omdat één tiet uit het truitje bungelde.

'U vindt de toiletten meteen rechts in de eerste gang,' zei ze. 'Nee, wacht. Ik loop wel even met u mee.'

'Dank u, ik hoef er nu geen gebruik van te maken.'

'O.' Ze stond op. 'Maar ik wel.'

'Dan loop ik met u mee.'

Hij volgde het meisje de gang in. Ze had een stel uitdagende billen, zag hij niet zonder tevredenheid. Voordat ze er zelf kans toe zag, opende hij de deur van de dames. Ze dankte hem met een glimlach.

Ed opende ook de deur van een wc. Ze stapte er binnen en draaide zich om. Nog steeds glimlachend, sjorde ze haar strakke rok de hoogte in. Onder de panty droeg ze een lichtblauw slipje.

Ed keek toe terwijl ze op de bril zat en haar plas liet lopen.

'Mevrouw De Bruin is altijd erg druk bezet,' zei ze. 'Volgens mij maakt ze regelmatig werkdagen van twaalf, veertien uur.' Tijdens deze laatste zin kwam ze overeind en scheurde een slinger toiletpapier los. 'Maar het is natuurlijk niet niks om directeur te zijn van een bedrijf als het onze,' vervolgde het meisje terwijl ze haar kruis droogwreef.

Dat deed ze in half gebukte houding waarbij ze haar dijen uit elkaar hield. Omdat ze zo'n strakke rok droeg, hoefde ze die niet vast te houden. De rok bleef uit zichzelf, opgetrokken rond haar heupen geklemd.

'Kunt u de kleren niet laten zoals ze nu zitten?' vroeg Ed toen ze aanstalten maakte, weer broekje met panty op te trekken. 'U ziet er erg aantrekkelijk uit, zo in uw blote kut.'

'Natuurlijk, meneer.' Ze drukte op de doorspoelknop.

Het meisje liep nu met omlaag geduwde slip en panty, en met opgetrokken rok naast hem terug naar de balie. Ze had een begerenswaardig onderlichaam waarvoor ze zich absoluut niet hoefde te schamen.

Bij de receptie aangekomen, mompelde Ed snel zoiets als 'mag ik even?' en tilde haar op. Waarschijnlijk voor ze begreep wat hij bedoelde, had hij haar op de rand van de balie gezet. Zonder omwegen duwde hij haar benen omhoog om gedurende enkele seconden de samengeperste schaamlippen tussen de onderkant van haar dijen in zich op te nemen.

'Gôh, meneer,' zei het meisje. 'Als er zo meteen telefoon komt...'

Hij streelde haar tegen elkaar gedrukte dijen en masseerde haar vagina. Het weinige schaamhaar was zacht en nog een beetje vochtig.

'Meneer,' zei ze zwak. 'Ik moet op de telefoon letten.' Ze lag nu bijna geheel achterover op de balie. Haar benen wezen naar het plafond.

'Goedemorgen,' zei een vrouwenstem.

Ed had juist een vingerkootje tussen de schaamlippen gedrukt. Hij verdraaide zijn hoofd.

Er was een naar schatting veertigjarige, zeer goed geklede vrouw verschenen die een duur attachékoffertje droeg met om de pols van dezelfde arm een goudkleurige armband. Haar kapsel - halflang, donkerbruin - was krullerig. Een chique sjaaltje hing nonchalant om haar nek. Ze droeg bovendien een bril die verrassend goed bij haar gezicht paste.

'Goedemorgen, mevrouw,' zei de receptioniste. Ze had met moeite haar hoofd opgetild. 'U heeft een afspraak?'

'Mijn naam is Hansing,' antwoordde de bezoekster met een blik op Eds handen. Met de linker bevoelde hij de bilspleet, met de rechter geilde hij de receptioniste op door in een toenemend vast ritme zowel haar schaamlippen als clitoris te strelen. 'De heer Zwart verwacht mij.'

'Meneer Zwart - natuurlijk. Ogenblik alstublieft.' Ze reikte vergeefs naar een telefoontoestel.

De bezoekster was haar behulpzaam. Terwijl Ed kon vaststellen dat haar kut nu snel vochtig werd, sprak de receptioniste via een interne lijn met de bedoelde man. De bezoekster stond er geduldig bij.

Ed wendde zich tot haar. 'Het is een heksenketel in dit bedrijf. Ik wacht nu al een half uur op mevrouw De Bruin.'

'De zaken gaan hier uitstekend,' reageerde de bezoekster met een glimlach. 'Wilt u haar niet neuken?' Ze wees naar de kut tussen de dijen van de receptioniste. De kut was zichtbaar gereed om een pik te ontvangen. 'Zal ik uw lul uit uw broek halen?'

'Ach, doet u geen moeite. Een aardig meisje vingeren hoeft niet altijd automatisch beloond te worden. Ik verwacht trouwens het een en ander van mevrouw De Bruin.'

'Ik begrijp het.'

'Meneer Zwart is zo bij u,' zei de receptioniste. Ze legde de hoorn neer. 'U kunt even plaatsnemen.' Haar woorden gingen gepaard met diep gezucht.

'Dank u.' De bezoekster knikte zowel haar als Ed vriendelijk toe voor ze naar het zitje met de lederen fauteuils liep. Daar nam ze charmant vrouwelijk plaats, al deed ze wel haar knieën een beetje uit elkaar. En op het moment dat de receptioniste, begeleid door een kort gilletje, toch nog onverwacht snel klaar kwam dankzij de behandeling van Ed, stopte de bezoekster een hand onder haar rok.

'Uw kut jeukt?' informeerde Ed. Hij keek haar van opzij aan.

Haar panty was opgesmukt met een fantasievol patroon dat tot aan het broekje doorliep. Ze had haar benen nu wat verder gespreid om de gevoelige plek tussen haar dijen goed te kunnen bereiken. Ed zag dat ze, door de panty en onderbroek heen, stevig haar vagina streelde.

'Och..!' kermde de receptioniste onder zijn handen. Ze had haar armen om haar dijen geslagen en liet tijdens dit tweede orgasme per ongeluk een wind.

De bezoekster lachte kort voordat ze haar rok haastig helemaal optrok. Dat kon door eventjes op te wippen. Toen schoof ze onderuit op haar rug, smeet haar benen ver uit elkaar en begon met haar beide handen als een bezetene in haar kruis te wroeten.

Ed boog zich omlaag naar de natte pruim tussen de tegen elkaar geperste dijen van de receptioniste. Hij duwde zijn tong bij haar naar binnen. Ze kreunde. Vol wellust bewoog ze haar onderlichaam heen en weer.

Opzij van Ed kwam nu ook de bezoekster klaar. De receptioniste bereikte bijna gelijktijdig haar derde hoogtepunt. In zijn broek zat hem een forse paal in de weg. Hij overwoog die alsnog tevoorschijn te krikken, maar opeens verscheen de vrouw in zijn blikveld voor wie hij gekomen was.

'Meneer Van Vliet?'

'Ja, daar bent u, mevrouw De Bruin.' Hij stapte weg van de zachtjes kermende receptioniste, veegde zijn hand af aan zijn broek en tastte in de liesstreek van de nieuwgekomene.

'U heeft zich niet verveeld, zie ik.' De directrice, die over Eds bult wreef, bekeek de receptioniste. Het meisje ging met moeite rechtop zitten waarbij haar blik op de bezoekster viel. Deze had een van de vaktijdschriften van tafel gegrist, opgerold en beukte de koker met kracht tegen haar vagina. Ze hield het opgerolde tijdschrift met haar beide handen vast - zachtjes tierend, blazend en snuivend; kennelijk vastbesloten nog minstens één keer als een dol geworden stier klaar te komen.

'Ik verveel me niet vlug,' glimlachte Ed.

De receptioniste liet zich van de balie glijden. Zweet stond op haar gezicht. Haar wangen waren rood. Er schemerde een verhitte gloed in haar ogen. Ze sloeg haar rok naar beneden (de omlaag gerolde panty met slipje liet ze waar ze waren, tussen haar knieholten namelijk) en haastte zich terug naar haar plek achter de balie. Een lampje op de centrale telefoon knipperde.

De directrice kneep nog eens in Eds kruis met de woorden: 'Hoge nood, zie ik. Loopt u met me mee?'

De receptioniste streek verward door haar lokken voor ze de telefoon beantwoordde. Door het gedoe was nu ook haar andere tiet tevoorschijn gekomen. Ed gaf het meisje een knipoog.

'Gore klotestront,' steunde de bezoekster in de fauteuil. Ze had haar handen nu in haar panty gepropt waarbinnen ze met tien vingers tegelijk danig huishield. De bril hing een beetje scheef op haar neus.

Ed volgde de directrice. Uit een van de gangen verscheen een man van wie de lul futloos uit de gulp hing. Uit wat mevrouw De Bruin in zijn richting mompelde, maakte Ed op dat het Zwart was.

Zwart liep naar de de bezoekster toe die, niet echt verrassend, een jankgeluidje produceerde. Direct daarna stokten haar bewegingen. Plotseling zo slap als een vaatdoek, lag ze zwaar hijgend, met gesloten ogen, voornamelijk op haar rug in de fauteuil. Haar benen wezen beide de andere kant uit. Haar handen zaten roerloos weggestopt in het broekje van de panty.

'Mevrouw Hansing?' Zwart stond voor haar. 'Mijn excuses dat ik u heb laten wachten.'

'Goedemorgen,' zei ze zwak. Met tegenzin haalde ze haar handen weg uit haar kruis en met erg veel inspanning kwam ze overeind. 'Ja, goedemorgen, meneer Zwart. Helpt u me alstublieft even op de been. Ja, zo. Dank u.' Terwijl hij haar behulpzaam was, ontwaakte zijn lul.

Inmiddels hadden de directrice en Ed van Vliet de entreehal verlaten. Ze liepen door een ruime gang waarop diverse deuren uitkwamen. Sommige stonden open. Aan elk bureau werd ijverig gewerkt. Computers rekenden, kopieermachines kopieerden, printers printten. En er werd veel getelefoneerd.

'Ik zou u voor ons komend gesprek bij me thuis kunnen uitnodigen,' zei de directrice.

'Dat is erg vriendelijk,' vond Ed.

'En praktisch.' Mevrouw De Bruin hield halt voor een deur waarvan ze de klink omlaag drukte. Er strekte zich achter de opening een directiekantoor uit. 'Voor de belangrijkste afspraken moet ik doodgewoon voldoende tijd uittrekken zonder dat ik telkens gestoord word. Dat lukt alleen thuis.'

Ed ging, na daartoe uitgenodigd te zijn, in een makkelijke stoel zitten die voor het enorme bureau stond. De meubilering en betimmering waren donker, de wand- en vloerbedekking lichtgrijs. Op strategische plekken stonden grote, zeer gezonde planten. Sommige bloeiden, de andere glansden groen.

De directrice van dit grote bedrijf zag er erg jeugdig uit. Niettemin moest ze tegen de vijftig lopen. Ze ging representatief gekleed en bewoog zich als een vrouw van de wereld door het leven. Die vrouw van de wereld was ze in werkelijkheid ook.

Mevrouw De Bruin stond bekend als een goudeerlijke, maar harde zakenvrouw die zich nooit de kaas van het brood liet eten. De grootste orders van het afgelopen decennium had ze hoogstpersoonlijk in de wacht gesleept.

'Koffie, meneer Van Vliet?' Ze drukte alvast op de intercom.

'Graag. Dank u.'

'Lotte? Twee koffie.' Ze liet de intercom los en leunde op haar gemak achteruit in de comfortabele stoel. 'Zou u zich vanavond al kunnen vrijmaken?'

Hij dook in zijn agenda en knikte toen.

'Fijn.' Ze glimlachte. 'Dan verwacht ik u rond zeven uur. U heeft mijn privéadres?'

Dat had hij. Al ruim een jaar. Terwijl hij de afspraak noteerde, kwam mevrouw De Bruins secretaresse binnen, een donkerblond slank meisje in een groene jurk, op hoge hakken en zeer zorgvuldig opgemaakt. Ze zette een dienblaadje op het bureau.

'Dank je, Lotte,' zei de directrice.

'Goedemorgen, meneer.' De secretaresse knikte hem hartelijk toe. 'Prettig u weer te ontmoeten.'

'Insgelijks.'

'Misschien kun je meneer Van Vliet je kut laten zien,' zei de directrice. 'Of zal Lotte u even pijpen?'

'Haar kut is voorlopig prima.'

'Goed, meneer.' Het meisje ging voor zijn neus op de rand van het bureau zitten. Terwijl ze haar jurk optilde, deed ze haar benen uit elkaar.

'U ziet dat ze er niets onder aan heeft.' De directrice opende een la waaruit ze een map haalde.

'Erg charmant,' zei Ed, de zorgvuldig geschoren venusheuvel van de secretaresse bekijkend. Hij reikte naar een dij en gaf er een oriënterend kneepje in. 'Nog genaaid kortgeleden?'

'Eergisteren,' zei de secretaresse. Ze had haar handen achter zich op het bureaublad geplaatst en hield zich zo in evenwicht. Haar jurk was nog verder opgeschoven. 'Met wie weet ik niet meer.'

'In ieder geval op de factureerafdeling,' wist de directrice. Ze sloeg de map open. 'Daar heb ik haar gezellig zien soppen.'

Ed raakte de vagina aan.

'Maar om ter zake te komen,' vervolgde de directrice, 'ik heb uw concept laten uitwerken. Uw analyse zat er niet ver naast.'

'Prettig om te horen.' Hij boog een vinger en duwde die zachtjes tussen de schaamlippen. De secretaresse keek omlaag naar wat hij deed.

'In een van de kolommen...' Mevrouw De Bruin legde enkele bladen apart om er uiteindelijk een uit te kiezen. '... blijkt u geen rekening te hebben gehouden met de veranderende grondstoffenprijzen. Dat hebben we gecorrigeerd. Het resultaat tot nu toe ziet er daardoor zelfs nog gunstiger uit dan uw oorspronkelijke prognoses.'

'Daar kijk ik van op.' Hij legde zijn handen met gespreide vingers op de bovenkant van de dijen. Zijn duimen wezen naar elkaar. Toen hij ze kromde, kon hij ze gelijktijdig bij de secretaresse naar binnen duwen. Ze schoof haar onderlichaam iets dichter naar de rand van het bureau.

'Uw koffie wordt koud, meneer Van Vliet,' zei de directrice.

'Laat u mij maar even.' De secretaresse pakte een kopje. Terwijl hij met de vingers van één hand haar liesstreek streelde, gebruikte hij de andere om een slokje koffie te drinken. In de tussentijd sprak de directrice verder over het gecorrigeerde concept.

Op een bepaald moment beduidde Ed de secretaresse dat ze van het bureau moest klimmen. Dat deed ze.

'Laat je eens goed bekijken door meneer Van Vliet,' stelde de directrice voor. En in zijn richting: 'Lotte heeft werkelijk een goddelijk figuur.'

De secretaresse trok haar jurk uit. Ze droeg er alleen een zacht glanzend hemdje onder dat juist tot boven haar navel reikte. Haar borsten tekende zich overduidelijk af, ook dankzij de sterk geprononceerde tepels.

'Goddelijk - het juiste woord,' zei Ed.

'Dank u, meneer.' Het meisje schonk zijn kopje weer vol. Terwijl ze dat deed, gaf hij een paar speelse kneepjes in haar kont.

'Kom eens achter me staan,' zei de directrice. 'Weet u, meneer Van Vliet, ik leef in een harde wereld. En als vrouw heb ik vaak behoefte aan wat tederheid. Lotte begrijpt dat erg goed.'

'Ik ben ook een vrouw,' zei de secretaresse.

Ze ging achter haar cheffin staan, boog zich enigszins omlaag en begon van boven af haar bloes los te knopen.

'Op basis van de huidige prognoses,' vervolgde de directrice, 'kunnen we ons beleidsplan voor de komende twee jaar bijstellen.' De secretaresse haalde haar borsten tevoorschijn, ze zacht knedend en weloverwogen.

'Hoe vindt u mijn tieten?' informeerde de directrice.

'Mijn complimenten, mevrouw.'

'Bezorg ik u een stijve?'

'U bent erg aantrekkelijk,' antwoordde hij beleefd.

'Zou u die stijve in mijn kut willen steken?'

'Indien ik u er een plezier mee doe - graag.' Hij wilde opstaan, maar ze weerde glimlachend af.

'Vanavond misschien, meneer Van Vliet. Lotte? Dank je. Bekommer je nu maar weer om onze bezoeker.'

De secretaresse keerde terug bij Ed. De tieten van de directrice hingen nu allebei uit de bloes.

'Wanneer u zich vrij maakt, wil ik u best eventjes aftrekken,' zei de secretaresse. Ze stond naast hem, pronkend met haar venusheuvel, en bracht haar hand alvast naar zijn gulp.

'Heel mooi,' hoorde hij de directrice zeggen toen hij zijn inderdaad niet meer zo slappe penis aan het daglicht blootstelde.

De secretaresse trok een tweede stoel bij, ging op het randje zitten (waarbij ze haar linker voet bijna tot achter Eds stoel schoof en de rechter tot aan de voorkant - hij kon nu rechtstreeks in haar vagina kijken) en begon langzaam zijn jongeheer te liefkozen. Die sprong snel overeind onder de prikkeling van haar slanke vingers.

Mevrouw De Bruin hervatte haar uiteenzetting die hij zo goed en zo kwaad het ging, probeerde te volgen. De warmteontwikkeling in zijn penis en onderbuik, samengevoegd bij het stimulerende beeld van de in haar blote tieten pratende directrice, ervoer hij echter als een handicap. Zijn concentratievermogen werd aangetast.

'Hij komt bijna, Lotte. Pas op de vloerbedekking.'

Dat had de directrice juist ingeschat. Kort voordat hij klaar kwam, sloot de secretaresse haar lippen om zijn gloeiende eikel. Hij spoot in haar mond terwijl zij vurige kneepjes gaf in zijn balzak.

'Mijn god, meneer Van Vliet,' glimlachte de directrice. Hij keek verwilderd op. Ze had een van haar tieten vastgegrepen. 'Ik hoop dat u nu nog iets over hebt voor vanavond.'

De secretaresse slikte het zaad door. Daarna ging ze op haar hurken zitten. Zo teder als hij nooit eerder had meegemaakt, zoog ze aan en likte over zijn lul totdat hij andermaal een orgasme voelde naderen.

'Ik wil hem voelen,' fluisterde het meisje. Ze stond snel op en liet zich met haar gezicht naar hem toe, over zijn weer recht overeind staande pik zakken. Hij sloeg automatisch zijn handen om haar billen.

'Vindt ze altijd het einde,' zei de directrice. 'Op een lekkere lul rijden.'

Niet veel later merkte Ed dat de directrice zich bij hen had gevoegd. Ze duwde haar tieten in zijn gezicht en hield haar secretaresse, die haar lichaam wild op en neer liet veren, in balans

Het meisje kwam vlug klaar. Op hetzelfde moment zoemde de telefoon. Alsof het zo geregeld was.

(Hier eindigt hoofdstuk 13. Wordt vervolgd).