het was 15 juli. Gisteren is mijn zomervakantie begonnen. Dat werd eens tijd. Klaar met school, en tijd voor rust. Ik zit al maanden naar deze vakantie uit te kijken. Eindelijk een week weg. Mijn ouders doen de koffers in de achterbak van de auto, terwijl mijn zus en ik zelf in de auto stappen.

'En, heb je al zin in de vakantie Chloe?'

'Ja, tuurlijk. Een week naar de zon is nooit verkeerd.'

Mijn zus is 22, drie jaar ouder dan ik. Ze heet Sophie. Meestal gaat ze met haar eigen vriendinnen op vakantie, maar dit jaar kwam het er niet van. Ze vond het aan de andere kant ook niet erg om met haar ouders mee te gaan, dat betekent tenslotte dat ze niks zelf hoeft te betalen.

Mijn ouders stappen in de auto en we rijden weg. Gelukkig is Schiphol best wel dichtbij. Het is maar tien minuten rijden. De weg er naar toe zeg ik niks. Ik voel me nog steeds slecht om wat er een tijdje terug is gebeurd.

Ik had een vriend, al anderhalf jaar, en ik kwam er uiteindelijk achter dat hij drugsproblemen had. Ik confronteerde hem daarmee, ik wilde echt dat hij stopte. Hij reageerde normaal, maar na een tijdje niet meer.

Ik was dus een keer bij hem thuis en we waren boven. Voor de rest was er niemand. Toen ik hem er weer op wees dat hij echt moest proberen te stoppen, ging hij door het lint. Hij pakte me bij mijn armen en duwde me tegen de muur aan. Ik probeerde weg te komen, en dat lukte. Ik liep op de trap en ik wilde voor hem wegrennen, en toen duwde hij me. Hij duwde me zo hard dat ik naar beneden viel, en mijn ribbenkast kwam langs iets heel scherps.

Ik kwam neer op de harde koude vloer en alles was wazig. Ik knipperde een paar keer, en hij was nergens te bekennen. Blijkbaar was hij weer terug naar zijn kamer gegaan.

Ik stond op en ik voelde mijn ribbenkast haast kloppen. Ik keek omlaag en ik zag een grote, diepe snee die hevig aan het bloeden was. Ik strompelde naar de deur en ik pakte mijn jas. Ik trilde terwijl ik die aan probeerde te doen, en ik opende de deur. Het bloed kon ik niet verbergen, omdat het nu ook op mijn broek zat. Ik moest zelfs met de fiets naar huis, waarschijnlijk ga ik raar aan worden gekeken.

Ik pakte mijn fiets en ik wou net wegrijden, maar een volwassen vrouw hield mij tegen. Zij vroeg wat er aan de hand was. Ik moest het verhaal aan iemand kwijt, dus dat deed ik ook. Zij heeft de politie gebeld, en mijn vriend werd meegenomen. Sindsdien heb ik hem nooit meer gezien. Wat een eikel waa het ook, ik ben blij dat ik van hem af ben.

Ik werd naar het ziekenhuis gebracht waar ik werd onderzocht. Een paar gekneusde ribben van de klap, en het moest worden gehecht. Ik herstelde fysiek snel, maar mentaal was het nog wel moeilijk.

Dit alles was een half jaar terug. Gelukkig stond iedereen voor me klaar en gaat het nu beter. Ik moet wel goed oppassen nu, ik vind het nog steeds best wel eng. Ik wijs mensen snel af omdat de herinneringen nog steeds door mijn hoofd spoken. Ik wil tenslotte niet dat dit mij weer overkomt.

'Chlo, kom je?'

Ik knik en ik volg mijn ouders en mijn zus naar binnen. We doorlopen alles, we wegen de koffers en we gaan door de douane. Na een tijdje komen we bij de gate aan en staat het vliegtuig klaar. We gaan naar Mallorca.

Gelukkig is het niet zo ver vliegen, daar hou ik niet zo van. We kunnen vrij snel boarden en we gaan zitten op de aangewezen plek. Het vliegtuig begint te rijden en we gaan snel de lucht in. Mallorca, here we come.

Na een paar uur staan we op de grond. Eindelijk, deze paar uur leken dagen te duren. We gaan allemaal uit het vliegtuig en ik zet meteen mijn zonnebril op. Het is warm, 26 graden. De bagage komt binnen via de band en we pakken de koffers. Nou ja, mijn ouders pakken de koffers. Dat scheelt ons weer sjouwen.

Ik loop naast Sophie en ze heeft een grijns op haar gezicht.

'Wat?' Vraag ik. Nu wil ik wel weten wat er zo leuk is.

'Niks. Misschien kom je wel een leuke jongen tegen hier. Dat heb je wel verdiend na die klootzak.'

Sophie botst met haar schouder tegen de mijne aan. Ja, ik weet dat ze gelijk heeft. Misschien kom ik wel een leuke jongen tegen. Het probleem is dat ik vaker gevoelens voor meisjes heb dan voor jongens. Alleen mijn beste vriendin weet het, haar kan ik hierin vertrouwen.

De verliefdheid voor mijn ex waren ook al snel verdwenen. Het was een aardige jongen totdat ik er achter kwam hoe hij echt was. Alleen aan het begin was het een paar dagen verliefdheid.

Ik word opgeschrikt uit mijn gedachten door mijn zus.

'Kom je, Chlo?'

Ik volg haar naar buiten, waar er een bus op ons staat te wachten. Heerlijk, lekker in een bus naar het hotel.

Zodra we hebben uitgezocht welke bus we moesten hebben, gingen we erin zitten. Hij reed meteen weg, en binnen een kwartier waren we er, want ons hotel is aan het begin van de route.

Ik help mijn ouders met de koffers en we gaan naar binnen. Ik kijk om me heen en het is echt mooi hier binnen. Het is een grote lobby, en verderop zijn er deuren naar buiten waar het zwembad is. Ik loop naar de deur en er is een heel groot zwembad, met een bar. Dat is echt fijn, ik kan wel een drankje gebruiken.

Ik loop weer terug naar de rest en ik volg hen naar de lift. We gaan omhoog naar de derde verdieping. We hebben twee kamers, een voor mijn ouders en een voor mijn zus en ik. We maken de deur open en de kamer beschikt over een groot tweepersoons bed, een kleine badkamer, een televisie, en een balkon. Ik dump mijn koffer in een hoek van de kamer en ik loop naar buiten. Ik kijk naar de omgeving en het ziet er tof uit. Recht voor me zijn nog een aantal gebouwen, maar verderop is de zee. Hmm, daar heb ik ook wel zin in.

Ik kijk op mijn telefoon hoe laat het is. 7 uur 's avonds. We zullen wel in het hotel blijven denk ik.

Mijn ouders kloppen op de deur en Sophie doet open. Ondertussen ruim ik mijn spullen op.

'Chloe, heb jij het ook gehoord?'

'Hm?' Zeg ik, en ik kijk om de hoek waar mijn moeder staat.

'We gaan zo eten en daarna naar het zwembad. Er is vanavond een muziekshow van het hotel.'

'Oke.' Zeg ik, en ik maak me klaar voor het avondeten. Ik hoop echt dat ik leuke mensen ontmoet hier, dat kan ik wel gebruiken.

Ik doe de deur van de kamer op slot en we lopen met zijn vieren naar het restaurant. Een lopen buffet zo te zien, heerlijk. Beter kan niet.

Na een half uur is iedereen klaar met eten. We gaan met zijn allen naar het zwembad, waar tafeltjes met stoelen rondom staan.

'Wat willen jullie drinken?' Vraagt mijn vader.

'Doe mij maar een colaatje.' Zegt mijn moeder. Ik sta op om met mijn vader mee te lopen.

'Neem voor mij maar hetzelfde mee als wat jij neemt.' Zegt Sophie. Mooi, dan ben ik dus niet de enige die aan de cocktails gaat.

Ik loop naar de bar met mijn vader, en we wachten totdat de mensen voor ons klaar zijn.

Uiteindelijk zijn wij aan de beurt. Mijn vader bestelt voor mijn moeder en voor hemzelf. Hij wordt geholpen door een knappe jongen. Duidelijk een Spanjaard. Ik lach naar hem, uit vriendelijkheid. Ik kijk langs hem heen en daar staat nog iemand, die nog knapper is.

Een meisje dat ouder is dan ik, is iemand aan het helpen uit de andere rij. Terwijl de jongen bezig is met de drankjes klaar te maken, kan ik mijn ogen niet van het meisje af houden.

Ze is druk in de weer. Ze loopt heen en weer om de drankjes klaar te maken. Ze heeft lang donkerbruin haar in een paardenstaart, en een knap gezicht. Ook zij is zeker weten Spaans.

Blijkbaar moet je voor bepaalde drankjes aan deze kant zijn, want ze komt ineens deze kant op. Ze staat schuin voor me aan de andere kant, om een drankje klaar te maken. Ik heb niet door dat ik haar nog steeds aan het aankijken ben, totdat zij mij ineens aankijkt.

Ik kijk snel weg, van die mooie bruine ogen. Op dat moment ben ik aan de beurt. Ik kijk op de cocktailkaart en er zijn aardig wat verschillende. Er is een cocktail die Sundown heet en die lijkt me heel lekker. Gelukkig is engels geen probleem voor mij, en kan ik mezelf dus goed redden daarin.

'Voor mij twee keer Sundown, alsjeblieft.' Zeg ik. De man knikt en hij gaat snel de cocktails klaarmaken. Het meisje komt weer een drankje klaarmaken en dit keer ben ik degene die haar later aankijkt.

Ze was mij aan het aankijken terwijl ze een drankje aan het klaarmaken is. Ze lacht en nu pas zie ik dat ze een klein kuiltje in haar wang heeft. Dat is echt best wel schattig.

Mijn ogen worden weggetrokken van het meisje omdat de man mij de twee cocktails geeft.

'Gracias' Zeg ik, en ik loop snel terug naar de tafel. Altijd handig als je bedankt in het Spaans kan zeggen, ik kan tenminste één woord.

Ik geef mijn zus het ene drankje en zelf begin ik aan mijn eigen. Dit was geen slechte keuze.

Mijn vader doet zijn drankje in de lucht en zegt 'Proost op een leuke vakantie'. Wij proosten mee en ik til mijn drankje ook op.

Misschien wordt deze vakantie nog leuker dan ik dacht.