Karel en Bennie liepen naar beneden. De koffie was ondertussen al doorgelopen en even later zaten beide mannen in de kamer met een beker warme koffie in de handen. Vertel Bennie, wat zit je nu precies dwars. Bennie keek Karel lang aan zonder wat te zegge. Ik weet niet waar ik moet beginnen. Het is eigenlijk een gevoel waar ik geen raad mee weet. En ik wil daar Robbert niet mee lastig vallen want die heeft het al moeilijk genoeg. Vertel, ik luister. En vertelde Bennie het verhaal bij wat er vanmiddag gebeurd was en waarom Robbert niet naar school was gekomen. En hij besloot het verhaal met het benoemen van hem als het vriendje van Robbert. Ronald was verrast geweest en zeker ook positief, maar Bennie voelde dat daar veel meer achter zat en kon er maar niet achter komen. Alles moest maar in stilte gebeuren en hij kreeg daar toch steeds meer moeite mee. Niet naar Robbert toe, maar naar de hele omgeving. Al dat geheimzinnige gedoe gaf een onwerkelijke spanning. De ouders van Robbert zouden ook wel in de gaten krijgen dat er iets aan de hand was. Toen Bennie klaar was met zijn verhaal werd ook dit weer gevolgd door een lange stilte. Tja kerel, wat moet ik daarop zeggen. Als Robbert nog niet zeker is of hij zijn verliefdheid wil openbaar maken moet je dat toch respecteren, hoe moeilijk dat ook is. Vergeet niet dat een anderhalve week geleden deze gevoelens voor hem volkomen vreemd waren en dat hij daar nu aan alle kanten door overweldigd wordt zonder de tijd te hebben om het een plaats te geven. Ja maar waarom vertelde hij dat dan wel aan zijn beste vriend? Eigenlijk hebben jullie dat samen gedaan. Klopt, maar ik wilde niet dat hij daar alleen voor moest opdraaien. Maar waar ben je dan bang voor.

Het klinkt misschien heel gek, maar ik ben bang voor Ronald. Ik ben bang dat hij dezelfde gevoelens gaat koesteren voor Robbert als dat ik heb. Zij zijn zo close, altijd geweest, we noemen ze zelfs de tweeling, en dat zo is ben ik hem kwijt en ik houd al heel lang van hem. En meer dan dat. Ik ben verliefd op hem, echt smoor! En dat maakt het zo moeilijk. Ik kan je angst begrijpen, maar ik denk dat je daar niet bang voor hoeft te zijn. In de evaluatie van de groepen heb ik vernomen dat Ronald tot over zijn oren verliefd is op Roos, en dat is een meisje. Ja maar als hij dat andere ook lekker vindt net zoals Jan.

Dat weet ik niet jongen maar vaak komt dat pas later naar voren, wanneer er in de relatie iets blijkt iets te ontbreken waar je ook behoefte aan hebt. Is dat bij Jan dan ook zo. Ja, Jan is stapel gek op zijn vrouw en kinderen, maar moet zo nu en dan even wat hebben met een man en dan kan hij er weer een tijdje tegenaan. Zo werkt dat. Maar het is bij hem niet zo sterk om zijn gezinnetje daarvoor in de steek te laten. OK, en jij denkt dat dat bij Ronald ook zo is. Nee, ik denk Ronald kennende dat die hetero is, maar je weet nooit. Het is nu eenmaal aan de buitenkant bij velen niet te zien. Kijk maar naar Robbert en jou. Ik denk dat wanneer jullie uit de kast komen iedereen enorm verbaasd zal zijn.

Na deze woorden grinnikte Bennie. Hij wist hoe hij door alle meiden geadoreerd werd en dat hij aan iedere vinger wel een kon krijgen. Maar hij viel nu eenmaal niet op meisjes, want dat wist hij nu zeker toen de verkering en seks met Irma op een fiasco was uitgelopen.

Hij haalde opgelucht adem. Ik ben blij dat je even naar me hebt willen luisteren Karel. Gaat het morgenavond nog door? Tuurlijk kerel. Ik ben blij dat je gekomen bent. En wanneer je weer praten wilt ben je altijd welkom. En voor dat andere ook, grinnikte hij erachteraan.

Het gezicht van Bennie straalde. Ik vond het ook lekker, maar als ik voor zeker met Robbert ga weet ik niet of ik het nog met anderen doe. Geeft niet man, we wachten gewoon af. Bij mij ben je in ieder geval veilig want ik houd mijn mond wel. Ik ook en over Jan en jou zal nooit iemand mij horen. We hadden toch een verbond?

Karel stond op. Er volgde een lange knuffel waarin de beide lichamen elkaars warmte goed voelden. Tot morgen op school. Doei, tot morgen. Karel deed de deur achter Bennie dicht en bleef een tijdje achter de deur staan met de ogen dicht. Gedachten spookten hem door het hoofd. Hoe zou dit verder gaan. Hij liep naar de keuken en schonk nog een kop koffie in.

Ronald...ben jij dat?... hoe kom jij hier. Robbert wilde zich omdraaien maar Ronald hield hem stevig vast. Sssst even niets zeggen. Laat me even zo tegen je aan liggen. Ik ben even bezig alles voor me op een rijtje te zetten. Het is allemaal zo nieuw voor me. Robbert bleef liggen en voelde Ronalds naakte lijf tegen hem aan. Dat Ronald naakt bij hem lag was niets nieuw. Als jarenlange vrienden hadden hun lijven geen geheim voor elkaar. Maar er was iets anders. Het was de eerste keer dat Ronald hem omhelsde. Ze hadden vaak naakt samen geslapen en in hun slaap ook wel eens tegen elkaar gelegen, gewoon,als twee maatjes. Maar nu hield Ronald hem vast, stevig vast, alsof hij bang was hem te verliezen. Hij zou toch ook niet... Nee hij voelde geen harde pik tegen zijn billen en dat gevoel had hij ook niet naar Ronald toe. Hij mocht hem erg graag, hij hield zelfs heel veel van hem, maar dan als vriend, als kameraad, maar niet als minnaar. Toch nu hij het lichaam zo vlak tegen hem aanlag liet hem dat niet helemaal onberoerd. Zou hij Robbert dat toch ook op Ronald... Nee, hij schudde zijn hoofd en pakte de arm die om zijn borst was heengeslagen met twee handen beet. Ronald, Ja, hoorde hij in een gesmoorde snik en in één ruk duwde hij de arm van zich af en zat hij rechtop. Ronald, wat heb je wat is er. Vind je het zo erg dat ik misschien op jongens val? Er kwam geen antwoord. Ronald duwde zijn hoofd in het kussen en Robbert zag zijn schouders schokken. Dit is nu wel de omgekeerde wereld. Zo had hij ook de hele nacht gelegen. Daar had hij die barstende koppijn van gekregen waardoor hij niet naar school kon. Maar Ronald, die grote stoere rustige vent die altijd alles onder controle had en altijd overal een oplossing voor vond lag nu hier naast hem te snotteren om hem!?

Toen was het net of er bij Robbert een knopje werd omgezet. In plaats van zichzelf zielig te vinden hervond hij zich en pakte resoluut Robbert bij de schouders en duwde hem op zijn rug. Ronald, zeg op, wat is er aan de hand, waarom ben je zo van streek. Robbert keek in twee grote waterige ogen van Ronald en die fluisterde: Ik kan je niet missen, ik wil je niet kwijt. Gek, dat gebeurt toch ook niet. Niets zal ook nooit tussen onze vriendschap komen. Niets en niemand. En terwijl hij dat zei liet hij zich op Ronald vallen en begroef zijn gezicht in zijn hals. Minutenlang bleven ze zo naakt op elkaar liggen. Ronald sloeg zijn handen om de schouders van Robbert en fluisterde: We zullen er altijd voor elkaar zijn. Hij gaf Robbert een kus in de hals en deze ging weer naast hem liggen. En zo lagen de beide vrienden op hun rug in hun nakie naast elkaar met de handen onder het hoofd naar het plafond te staren. Er werd niets gezegd. Deze omhelzing en paar woorden waren voldoende. De rest wisten ze al, dat wisten ze ook al jaren. Zij waren vrienden voor het leven. Welke koers de ander ook ging varen.

Ze hoorden gestommel op de trap en Robbers moeder kwam boven. Hoe is het hier, blijven jullie boven of komen jullie naar beneden. Nee we blijven hier en gaan zo slapen. Welterusten... En zo werd er weer een tijdlang naar het plafond gekeken. Robbert... Ja... Is het anders om met een jongen te vrijen? Ja... Hoe anders... Het voelt anders aan... Hoe bedoel je... Steviger, gespierder, harder...strakker...gewoon anders mannelijker... Vind je het erg als ik dat vraag? Natuurlijk niet... Jij vraagt en ik probeer dat te beantwoorden, maar maak het niet te moeilijk, grinnikte hij er achter aan. Hoe zo? Nou, er ligt wel een mooie man naast me! en direct daarop : grapje!!!!! Wat grapje... ben ik niet mooi... Je bent prachtig, maar je valt niet op mannen. Tja dat is zo... En weer was het een tijdje stil... En hoe is het met jouw verkering. Is Roos lief? Ja lief en lekker. Maar ze wil alleen nog maar vrijen. Seks wil ze alleen maar wanneer het aan blijft. Maar dat denk ik wel ik ben hartstikke gek op haar. Fijn man, ik ben blij voor je. Maar zij zal nooit tussen ons in komen staan. Jij blijft mijn vriend! En jij de mijne. En weer was het een tijdje stil. Heb jij “ut” wel gedaan? Ja... Was het lekker? Ja, heel lekker. Lijkt me niks, dat doet toch zeer? Eerst wel maar dat is maar heel kort en je moet het eerst ook heel voorzichtig doen. Dan is het heel lekker. Oké, lijkt me anders niks...maar ja...

Door het praten over seks hadden beide jongens een dikke paal gekregen. Zo te zien vind jij het wel geil om daarover te vragen, zei Robbert. Ja en jij ook. Zullen we ons even aftrekken? Anders kan ik niet slapen van de spanning.

Dat waren de beide jongens gewend wanneer ze bij elkaar sliepen. Voordat ze gingen slapen trokken ze zich al en dan waren ze zo vertrokken. Maar ieder voor zich. Elkaar seksueel opwinden door elkaar aan te raken was nog nooit in hun hoofd opgekomen.

Robbert pakte de handdoek vanonder het bed en ze begonnen samen te trekken. Toch was het nu anders dan anders over waar ze net over hadden gesproken. De beide jongens voelden die spanning aan. Beide op hun eigen manier. Door de ontboezemingen was er een intieme sfeer ontstaan, die een laagje dieper ging.

Opeens voelde Robbert de hand van Ronald over zijn borst. Zijn hart begon als een razende te kloppen. Hij stopte met trekken en wachtte af. Langzaam gleed de hand naar beneden. Ronald ging op zijn zij liggen en fluisterde. Mag ik jou dan voor één keer aftrekken. Door wat je allemaal gezegd hebt denk ik daar opeens aan. Kunnen we dat wel doen? Zal dat niet tussen onze vriendschap gaan staan? Ik bedoel voor één keer, om te kunnen begrijpen wat jij voelt. Snap je? Robbert dacht: Moesten ze dat wel doen? En fluisterde: Ach waarom ook niet voor één keer dan en pakte met zijn vrije hand de paal van Ronald. Heel vaak gezien, zien groeien zien stijf worden maar nog nooit in de hand gehad. Dat maakte de situatie heel spannend.

Robbert zei zachtjes: Maar jij moet toch niets met mannen? Nee, maar nu wel even met jou. Daar is toch niets mis mee, zo even ontladen. Dan ik ook met jou en voordat Ronald zich maar kon bedenken of kon reageren pakte Robbert hem bij zijn hoofd en drukte zijn mond op zijn mond. Dit had Ronald niet verwacht en was totaal overdonderd. Hij hield de lippen op elkaar maar Robbert ging nu door totdat Ronald overstag ging en zijn mond opende. Het was net of er nooit iets anders geweest was. Hun tongen die isn deze onverwchte geile kus elkaar vonden. Hun lichamen die elkaar zo goed kenden vonden elkaar en schoven langs en over elkaar heen. Hun pikken die elkaar nog nooit gevoeld hadden werden keihard en door de gesprekken en de intieme sfeer bracht dat hen gezamenlijk tot een gelijktijdige ontlading. Het duurde niet lang of beide jongens kwamen schokkend klaar. De handdoek werd volgespoten en ze vielen weer achterover op het bed.

Zo dat was dat. zei Robbert. Jij je zin. En? Was het lekker? Ronald keek opzij en glimlachte: Ja vriendje, echt anders dan met een meisje en daarom maak ik er geen gewoonte van, maar vandaag was het een uitzondering een grote dag voor twee vrienden die elkaar trouw hebben gezworen. En daarom wilde ik dat graag op deze manier met jou doen. En bedankt voor je tongzoen. Ik moet eerlijk zeggen: Het was heerlijk. Jammer dat ik dat niet eerder geweten heb... grapje!...

En nu slapen. En hoe vond je het nu met een man te vrijen? Je had helemaal gelijk, het is anders, harder. Het voelt echt anders aan dan met een meisje. Hoewel ik hier ook van genoten heb, vrij ik liever met een meisje en wij doen samen andere dingen. Dat doen we zeker en dit moeten we niet te vaak doen anders gebeurt er bij mij wat anders. Iets dat onbereikbaar is. Wat dan? Dan zou ik verliefd op je kunnen worden. Niet doen Robbert, want dat zou onze vriendschap echt in de weg staan. Ik houd veel van je, heel veel, echt waar en dat weet je, als vriend, als maatje eigenlijk als mijn broertje. Maar ik zou nooit verliefd op je kunnen worden en dat wil ik ook niet.

Je hebt gelijk zei Robbert. Kom broertje geef me een knuffel. We gaan slapen. De handdoek verhuisde weer onder het bed en de beide knapen vielen na een stevige hug met de ruggen tegen elkaar in slaap.

Robbert dacht nog even aan de laatste woorden van Ronald. Broertje, ja, maar hij besefte dat het laagje tussen hen van zijn kant flinterdun was en wanneer Ronald het toeliet was hij zo verliefd. Maar niet doen. Houden zo! Vrijen met Bennie. En ondanks zijn net geleegde zak kreeg hij alweer een stijve. Morgen is er weer een dag. Nu slapen met zijn beste vriend en...

Weer een verbond! Maar dit verbond duurde al jaren en met een glimlach voelde hij de rustige ademhaling van Ronald en viel ook in een droomloze slaap.