En Nu Verder - 8

Ronald was de eerste die zijn ogen opendeed. Hier lagen ze dicht tegen elkaar aangeplakt in het bed van zijn vriend. Hij grinnikte. Ze hadden gevreeën en hoe! Robbert en hij hadden Henk samen geneukt. Die zal zijn kont goed voelen.
Maar hij moest de boel voor zichzelf wel even goed op een rijtje zetten. Hij had genoten, dat zeker, maar dat omdat het Robbert en Henk waren. Zelf verkoos hij toch liever een vrouwenlijf. Maar hij glimlachte weer terwijl hij de slapende koppen van zijn maatjes zag. Waarom kon Robbert zich niet volledig aan Henk geven. Waarom blokkeerde hij zich steeds. Was dat zijn twijfel? Hij dacht van niet. Zo hij het aanvoelde was Robbert echt een homo en smoor op Henk. Maar waarom dan niet die volledige overgave. Hij kon zijn vinger er niet achter krijgen wat het wel was. En waarom bij hem die stekende pijn in zijn hart. Nu niet, nee logisch. Hij was zelfs nu deelgenoot. Dit had hij voor geen goud willen missen. Hij rook zweet en zaad en hun lichaamseigen geuren. Hij wilde alles even van zich afspoelen. Maar zijn gedachten gingen uit naar straks en hij zakte weer achterover. Gewoon ontspannen en afwachten, dan kwamen vaak de antwoorden vanzelf.
Vanavond waren ze uitgenodigd bij Karel en die hoopte dat Jan ook van de partij zou zijn. Nou hij was benieuwd naar hun verhaal en verder natuurlijk. Hoe moest het verbond door gaan. Hij zuchtte. Waar was hij in hemelsnaam in verzeild geraakt.
Hij zou het wel zien. Nu tijd om eerst tot actie over te gaan.
‘Kom mannen, opstaan.’ Hij gooide het dekbed aan de kant en zag de beide naakte lichamen waarvan hij net zo genoten had. Maar nu wilde hij douchen aankleden en weer komen tot de orde van de dag. Hij sprong het bed uit en liep naar de douche. Even later stonden ze zich gedrietjes af te spoelen. Het kon net wel en net niet maar de warme lijve tegen elkaar aan deed hun palen toch weer enigszins zwellen.
’Nog niet genoeg gehad Henk?’
‘Ach kerel hier krijg je toch nooit genoeg van.’
En lachend kleedden ze zich aan deden het rolgordijn weer omhoog. Het daglicht deed hun ogen knipperen.
Te telefoon gaf een signaal.
‘Hé Robbert, een berichtje.’
Robbert keek: ‘Van Karel. Of wij er vanavond om 7 uur kunnen zijn. Graag alle drie. Hij zorgt voor koffie met wat lekkers en Jan komt ook.’
‘De jongens keken elkaar aan. Wat zal dat worden vanavond?
Maar de gedachten van alle drie waren niet hetzelfde.
Ronald dacht aan wat de leraren hen te vertellen hadden. De beide anderen dachten of ze met hun vijven in bed zouden belanden. Wie zou daartoe het initiatief nemen? Of zou er niets gebeuren. Ze zouden wel zien. Gewoon afwachten.

Na schooltijd was Jan naar de decaankamer van Karel gegaan. Hij was er vandaag helemaal niet met de kop bij geweest. Het was zelfs zo erg dat er vanuit de klas gevraagd werd of hij soms ruzie met zijn vrouw had gehad. Ze moesten eens weten wat de echte reden was. Hij moest er niet aan denken. Wat hadden zichzelf in de nesten gewerkt. Hij en Karel. Maar vooral hij. Hij was tenslotte getrouwd en Karel was vrij man.
Karel had gevraagd te komen om het een en ander even door te spreken. Toen hij binnen kwam deed Karel de net koffie in.
‘Ook een bakkie?’
‘Graag.’
‘Doe jij dan de deur dicht en het lampje op rood, dan worden we niet gestoord.’
Even later zaten de beide collega-vrienden tegenover elkaar aan de koffie.
Ze wisten beiden waarover het ging. Maar zeiden geen woord.
‘Wat nu?’ begon Jan.
‘Hoe bedoel je?’
‘Wat gaan we nu ondernemen?’
‘Dat zullen we vanavond moeten afwachten. Jij komt toch ook? Dat lijkt me wel zo verstandig. Dan zijn we alle vijf bij elkaar en dan zien we wel hoe de kegels vallen.’
‘Ik kan. Hoe laat?’
‘We hadden 7 uur afgesproken.’
‘Prima.’
‘Ik zal even een berichtje sturen, dan weten ze ook dat jij komt.’
‘Ik schrok me anders dood toen ik zo plotseling geconfronteerd werd met de uitspraken in trance van Ronald. Hoe bestaat dat. Hij schoot echt midden in de roos.’
‘Vergeet niet dat hier alle personen aanwezig waren die voor hem als inductor waren.’
‘Hoe bedoel je.’
‘Mensen met zo’n gave als Ronald krijgen niet zomaar en ten alle tijden van allerlei beelden. Ze zouden dan stapelgek worden en weten dan niet meer het verschil tussen werkelijkheid en dat andere. Je hoorde ook duidelijk hoe Robbert hem weer in het hier en nu bracht. Die weet natuurlijk dat van Ronald.’
‘Maar hoe kan dat nou, of zouden de jongens gepraat hebben.’
‘Nee Jan, dat hebben ze niet. Ronald heeft een droom gehad en was daarmee bij mij gekomen en wilde een verklaring. Ik schrok van wat hij vertelde. Hij wist veel, maar het was symbolisch, maar de personen klopten. En dat waren wij. Alle vier. Maar een verklaring mocht ik niet geven en heb dat hem gezegd. Daarom heb ik jullie erbij gehaald. Hij stond erop om antwoord te krijgen. Heel terecht overigens. De rest was jezelf bij en meer weet ik ook niet. Ik ben nog even wat gaan googlelen om wat informatie te krijgen over het fenomeen paranormaal. Ik heb me er nooit zo in verdiept, maar ik moet zeggen dat het mijn nieuwsgierigheid wel geprikkeld heeft.’
‘Nou mij helemaal niet en ik vind het dood eng. Wat weet hij nog meer van mij? Dat ik vreemd ga met mijn collega en twee van mijn leerlingen? Allemaal mannen terwijl ik met een vrouw getrouwd ben en een gezin heb?’
‘Ja, dat heeft die wel gezegd, dat klopt. Maar maak je nou maar geen zorgen. We wachten dat gesprek van vanavond eerst even af en pas daarna kunnen we een plan gaan trekken. En mocht dat fout aflopen is er nog plenty tijd om ons zorgen te maken.’
Jan zat met zijn kopje in de hand en plotseling begonnen de tranen over zijn wangen te lopen.
‘Waar ben ik in godsnaam allemaal aan begonnen. Toen ik zo nu en dan wat deed in de anonimiteit was er geen vuiltje aan de lucht. Maar nu?’
‘Ja Jan, in de anonimiteit. Maar stel je voor dat je daar een bekende was tegengekomen die je wilde verlinken of zelfs zou willen chanteren. Wat dan? Je hebt geluk gehad dat dat niet het geval is geweest, want dan zou het er heel anders voor je uit kunnen zien.’
‘Je hebt gelijk en het chanteren van Ronald was alleen maar een grapje om ons te laten zien dat we ons in een benarde situatie bevonden en dat hij de touwtjes in handen had. Ha, ha. Wat een humor.’ En hij lachte wrang.
Karel liep naar hem toe en sloeg de arm om hem heen.
‘Kom hier vriendje van me. Ik zou dit sportmaatje met toetje voor geen goud willen missen. Hij pakte Jan bij zijn handen en trok hem mee achter de kast. Hij drukte zijn lippen op die van Jan die zijn mond opende en zachtjes de tongzoen volgde beantwoordde.
Karel streelde Jan over zijn borst en buik. De spanning vloeide langzaam uit hem weg. Wat was het toch heerlijk zo’n maatje te hebben. Hij pakte Karel zijn hoofd tussen twee handen en zei: ‘Dank je.’ En kuste hem verder. De strelingen van Karel misten hun uitwerking niet en Karel voelde dat het in Jan zijn broek begon te spannen. ‘Je hebt de rode knop toch ingedrukt en de deur dicht gedaan?’
‘Ja.’
‘Dan zal ik je daarvoor belonen.’
Karel zakte naar beneden en deed de gulp van Kan open en nam zijn stijve staaf in de mond.
‘Karel, wat doe je nu. We zijn op school.’
‘Ja dat weet ik. Vind je het lekker?’
‘Ja……..’en Jan begon te hijgen.
‘Dan niet zeuren, maar gewoon ff stoom afblazen.’ en Karel pijpte heftig door.
Wat kon die vent toch heerlijk zuigen en het duurde ook niet lang of Jan ledigde zijn zak in de mond van Karel. Die ging staan en deponeerde het zaad tijdens een zoen weer terug in de mond van Jan die het gewillig doorslikte.
‘Lekker spul heb je man. Ht gaat nu de ene kant uit en de andere kant er weer in.’ grinnikte Karel.
‘En nu naar huis Jan, vanavond zien we elkaar.’
‘En jij dan?’
‘Daar komen we vanavond nog wel aan toe.’
Grinnikend liepen de beide mannen naar de deur.
‘Tot straks en de groetjes thuis.’
‘Zal ik doen.’
En weg was Jan. Hoe zou het vanavond aflopen. Karel had zijn kop nu niet naar zijn werk staan. De smaak van vers sperma belette hem helemaal orde op zaken te stellen. Hij had mail gekregen van de nieuwe school van Roos voor een onderwijskundig rapport. Maar zoals het er nu naar uit zag was ze aangenomen en kon ze na de vakantie beginnen.

Stipt om 7 uur stonden de jongens bij Karel in de keuken.
Ze hadden er thuis wel gek van op gekeken. Maar een smoes over Roos die plotseling van school weggebleven was en dat ze daar Ronald niet alleen wilden laten gaan maakte de boel aannemelijk. Al vonden de ouders het raar dat dat op een avond moest. Maar ze waren oud en wijs genoeg en zouden het zelf wel het beste weten.
Vlak voor ze weggingen zei Robberts moeder:
‘Oh ja, jongens Ronald, jouw ouders moesten plotseling weg. En komen morgen weer terug. Of jij vanavond en morgen de hond wilt uitlaten en eten geven. Waarom heb jij je telefoon uitstaan? Je ouders konden je niet te pakken krijgen. Bel ze zelf even, dan zijn ze ook gerust.’
Met een rode kop pakte Ronald zijn telefoon.
‘Ik had hem na schooltijd nog niet aangezet. Ik bel ze direct terug. Dank je wel voor de boodschap. Is het goed dat Robbert dan bij me blijft?’
‘Geen probleem.’ zei Robbert en z’n moeder tegelijk.
‘Goed zo. Veel plezier vanavond.’
‘Gaan jullie dan direct door?’
‘Dat lijkt me geen gek idee, even onze spullen pakken.’
Ronald belde en zei dat hij de telefoon op school had uitgezet en vergeten was hem weer aan te zetten. Zijn ouders moesten plotseling weg en waren blij hem toch nog even te spreken.
En zo gingen ze op weg naar het huis van Karel.
‘Blijf jij vannacht ook bij ons Henk?’
‘Ikke?’
‘Ja jij natuurlijk. Dan kunnen we samen van alles eens goed uitpraten en de boel op een rijtje zetten.’
‘Dat lijkt me een goed idee.’ gaf Robbert als antwoord.
‘Oh en wordt er niet naar mijn mening gevraagd?’ zei Henk met een piepstemmetje.
‘Lieve Henk, wil jij een nacht met ons doorbrengen?’
‘Met alle soorten van genoegen heren, maar waar mag ik dan slapen?’
‘Nou mag jij tussen ons in.’ zei Robbert gekscherend.
‘Oké, ik zal even met thuis bellen, maar ik denk dat dat geen probleem geeft.’
Dat was na een telefoongesprekje dan ook snel geregeld.
‘Kom ze zullen vast wel op ons wachten.’
‘Ik ben benieuwd.’
‘Ik ook.’
‘En anders ik wel.’

Daar stonden ze even later bij Karel op de stoep. Karel liet ze de kamer in en schonk koffie in. Jan zou ook zo komen. Er heerste een onwerkelijke stilte. Alle vier wisten ze waarover het zou gaan, maar je kon duidelijk merken dat niemand zich daar gemakkelijk bij voelde. Karel deed de koffie in en had zijn belofte gehouden. Hij had er lekkere koeken bij. Ze dronken de koffie en aten de koeken, maar het bleef ongewoon stil. Het wachten was op Jan. De deur ging even later open en Jan kwam binnen.
‘Eerst nog een verhaaltje voor lezen, anders kwam ik niet weg.’
‘Dag mannen, dus jullie zijn er al.’
Ook Jan kreeg koffie met een koek en weer was er die stilte.
‘Laten we eerst bij vanmorgen beginnen.’ begon Karel. ‘Ik ben enorm benieuwd hoe het met jullie is vergaan. We hebben jullie naar huis gestuurd om samen de zaken in alle rust op een rijtje te kunnen zetten. Is dat gelukt?’
‘Als je bedoeld of we met zijn drieën nader tot elkaar zijn gekomen is het antwoord Ja. En als je bedoeld dat we alle geheimen en verbonden doorbroken hebben is het ook Ja.’ zei Ronald. En Robbert vervolgde: ‘En als je bedoeld of we lijfelijk ook door barrières zijn heengegaan is het ook Ja.’
En Henk deed er nog een schepje bovenop. ‘En als je bedoeld of wij met zijn drietjes seks hebben gehad. Is dat ook Ja.’
De jongens hadden inwendig te grootste lol om de beide verbouwereerde gezichten van hun leraren. Daar stonden ze dan. Was het nu drie tegen twee of……
Toen Jan van zijn verbazing was bijgekomen keek hij Ronald aan. ‘Wil jij zeggen Ronald dat jij seks hebt gehad met deze mannen?’ Ronald knikte. ‘Ik dacht dat jij niet op mannen viel en dat jij een super hetero bent.’
‘Dat ben ik ook, of dat was ik ook, maar Robbert zegt dat ik toch een beetje een bi-randje heb, anders zou ik daar niet zo van kunnen genieten. En ik moet ook heel eerlijk zijn dat ik nog nooit geneukt heb met een meisje. Dus ik heb geen vergelijkingsmateriaal. Maar van mijn twee beste vrienden heb ik genoten.’
‘Dus terwijl wij ons zorgen maakten hoe en of jullie er samen uit zouden komen lagen jullie lekker te vrijen.’
Kees keek de beide leraren guitig aan. ‘Ja, toen wij onze ervaringen n.a.v. Ronalds droom en ingevingen aan hem hadden verteld waren we alle drie zo super opgewonden dat we ons eerst moesten afreageren. Ja en ik moet zeggen dat Ronald een behoorlijk natuurtalent is.’
‘Aan je ogen te zien heb jij ervan genoten.’
‘Zeker, twee van die lekkere staven tegelijk in je lijf maak je niet elke dag mee.’
‘Nou zo kan die wel weer. Je bent ons zeker weer aan het ophitsen.’
Karel keek de jongens stuk voor stuk aan.
‘Nu even serieus mannen. We zijn hier niet voor niets bij elkaar. Hoe gaan we verder. Daar zijn Jan en ik heel benieuwd naar of jullie het al daarover hebben gehad.
‘Ik als vreemdeling in dit verbond ben in een heel korte tijd met heel veel dingen geconfronteerd geworden. Dingen die eigenlijk nooit bij mij op waren gekomen om daar deelgenoot van te zijn. Ik heb heel duidelijk vanmorgen al gezegd dat ik jullie verbond respecteer en dat niemand iets van mij te horen zal krijgen. Maar ik zou eerst toch wel graag wat meer duidelijkheid. Niet over wat jullie tijdens het kamp gedaan hebben samen, want dat is me in geuren en kleuren verteld. En dat jullie dat tot nu toe in stand hebben gehouden weet ik ook. Maar wat mij nog niet duidelijk is in dit hele verhaal is de rol van Jan. Dat doorgrond ik nog niet. Dus mijn vraag aan Jan is helder en duidelijk: Hoe zit dat nou met dat bi-gedoe. Wil je het daarover hebben?’
‘Eerst nog een bakkie jongens, dan kan Jan eer even over nadenken wat hij wel en niet aan ons kwijt wil.’
‘Terug komend op jouw vraag Ronald.’ Jan keek hem serieus aan. ‘Ik dacht dat ik ook alleen maar hetero was. Ik heb een heel goede relatie met mijn vrouw en ben daar ook heel gelukkig mee. En dat wil ik graag zo houden. Maar op een bepaald moment merkte ik aan mezelf dat ik me soms ook aangetrokken voelde tot een man. Eigenlijk ging dat langzamerhand. Ik wist wel wat het was, want in mijn pubertijd heb ik het met verschillende vriendjes gedaan. Maar we kregen allemaal verkering gingen trouwen en het was voorbij. Totdat ik een oude klasgenoot tegenkwam tijdens het hardlopen in het bos. We hadden elkaar al jaren niet gezien en zochten een plekje om even bij te babbelen. En natuurlijk ging het ook over vroeger, het aftrekken met onze maatjes. Prompt vroeg hij of ik ook nog wel eens de behoefte had aan een mannenlijf. Ik zei heel eerlijk dat ik daar de laatste tijd wel aan dacht, maar sinds mijn verkeringstijd dat nooit meer gedaan had. Voordat ik het goed en wel in de gaten had lag hij al op me en kuste mij hartstochtelijk. Ik was overrompeld en eigenlijk ook niet. In mijn onderbewustzijn had ik dit gehoopt toen wij naar dit stille plekje liepen. Ik opende mijn mond en kuste vol overgave terug. We hebben elkaar gepijpt en heerlijk afgezogen. Maar toen was het hek van de dam. Ik had hier weer van geproefd en wilde meer. We spraken zo een keer per week af. En als ik eerlijk ben floreerde het seksleven met mijn vrouw en goed bij. We hadden het heerlijk. Van die man heb ik geleerd hoe en waar vele bi-mannen hun lusten bij elkaar botvierden en waar ze elkaar in de anonimiteit ontmoeten. Daar had ik niet zoveel behoefte aan want zo eens in de week was ik tevreden mee en bevredigde ik mijn behoefte aan een man. En het was veilig. Maar hij ging verhuizen en vanaf die tijd kwam ik wel eens op de baan of in een homosauna als de nood erg hoog was. En sinds de vakantie heb ik Karel en zo nu en dan samen met Kees en Robbert. Maar dat zullen ze je wel verteld hebben. Weer even terug te komen op jouw bi-randje. Ik denk dat jij echt wel bi gevoelens hebt. Anders zou je nooit met een man hem stijf krijgen. Laat staan klaarkomen. Maar bij de meeste gaat dat weg wanneer ze een relatie met een vrouw krijgen. Ben je nu wat meer bi, dan heb je het moeilijk. Want dan is er geen keuze en wordt er aan twee kanten aan je getrokken. Ik kan alleen maar voor mezelf spreken wanneer ik zeg dat ik heel goed om kan gaan met de manier ik dit momenteel organiseer. Maar dan blijft altijd de angst voor bekendheid. Wanneer mijn vrouw dit zou witen, is het einde relatie. Dat weet ik zeker. En daarom ben ik hier ook vanavond om dat met jullie te bespreken. Wij hadden een verbond. Blijft dat gehandhaafd en wordt die uitgebreid met jou Ronald of wordt het verbond ontbonden.’
Ronald keek Jan aan : ‘Bedankt voor je heldere verhaal Jan. Wat eerlijk van je om jouw hart en ziel zo aan ons bloot te geven. Dat waardeer ik enorm. Daarom kun je er van mij op aan dat bij mij je geheim veilig is, net zoals bij de anderen. Maar nu dat andere. Bedoel je met het uitbreiden van het verbond dat ik ook seks moet hebben met jullie? Zoals Henk en Robbert?’ En hij keek in het ronde en zag alleen maar vier paar vragende ogen. ‘Daar zeg ik geen ja maar ook geen nee op. Ik ben vanaf vannacht overdonderd met zoveel ver van mijn bedshow informatie dat zo dichtbij is gekomen. Ik kan daar zo één twee drie geen antwoord op geven en dat wil ik ook niet.’
‘Dat is ook helemaal niet nodig.’ kwam Karel tussenbeide. ‘Je bent natuurlijk altijd welkom Ronald, maar nee is ook een antwoord. Misschien moeten we daar zo wie zo een punt achter zetten. Jullie hebben elkaar en Jan en ik hebben elkaar. We zullen wel zien. De tijd zal het leren. Laten we wat dat onderwerp aangaat voor vanavond daar niet verder op in gaan.’
De anderen stemden daar mee in, al hadden sommigen gedacht dat het anders zou verlopen.
‘Maar waar we wel nieuwsgierig naar zijn is naar die beelden die je zomaar binnen kreeg. Gebeurt dat vaker?’
‘Als ik zou willen wel. We noemen dat dan openstellen of afstemmen. Maar ik wil het niet. Het vermoeit me vaak en ik beleef er geen lol aan. Het komt veel voor in onze familie. Maar ik heb tot nu toe een duidelijke keuze gemaakt en me daarvoor afgeschermd. Het helpt niet altijd, maar meestal wel. En wanneer het niet lukt heb ik altijd Robbert en mijn moeder.’
En zo praatten we die avond verder over allerlei buitenzintuiglijke waarnemingen e.d. Dit keer was het Ronald die daar vrij over sprak. Maar wel onder één voorwaarde. Het bleef in het verbond. Hij wilde dat beslist niet aan de grote klok hangen. En zo werd hij lid op een eigen manier. Of dat andere ook nog zou gebeuren? De tijd zal het leren.
Aan het einde van de avond namen de drie jongens met een knuffel afscheid van hun leraren. Zij liepen alle drie in stilte met hun eigen gedachten naar Ronalds huis. Maar het onderwerp was wel hetzelfde. Ze zouden vannacht gedrieën slapen in Ronalds bed. Hoe zou dat aflopen?