Klik hier voor meer...
Donkere Modus
Door: Thomasje
Datum: 05-02-2017 | Cijfer: 8.6 | Gelezen: 7875
Lengte: Lang | Leestijd: 19 minuten | Lezers Online: 1
Nogmaals dank voor alle positieve feedback en de hoge cijfers. Even een kleine spoiler. In dit deel komt het nog niet tot echte seks. Er moeten eerst nog wat dingen gebeuren. Als mensen daarop zitten te wachten, in deel 4 komt het goed.

Veel leesplezier en vergeet niet een reactie achter te laten.


Thomas blijft liggen zoals hij ligt en reageert niet op de woorden van Jesse. ‘Kom op man,’ probeert die nog een keer, zonder een reactie te krijgen. Omdat Jesse de stilte niet meer aan kan, begint hij gewoon te praten. ‘Toen je laptop aan ging, stond er een filmpje klaar. Gay porn. Ik schrok best maar vond het ook niet zo heel raar. Ik bedoel, ik heb dat ook wel eens gekeken.’ Jesse blijft naar Thomas kijken om te zien of hij reageert. Thomas blijft stil liggen, maar hij luistert weil. ‘Ik bedoel, het hoeft toch niks te betekenen. Toen je binnenkwam en ik zag je blik, schrok ik ook wel even. En toen je ervandoor ging wist ik genoeg. Maar Thomas, ik ben nu toch hier. Wil je alsjeblieft wat tegen me zeggen?’ Thomas draaide zich langzaam om en keek zijn vriend met betraande ogen aan.

‘Wat weet je dan?’ vraagt Thomas met een schorre stem. ‘Nou luister Thomas, jij bent hier de Einstein van ons twee, maar dat filmpje en jouw reactie zeggen mij genoeg. Je bent minstens bi en ik denk gewoon gay.’ Jesse blijft Thomas aankijken terwijl er een lange stilte valt. ‘En als dat nou zo is? Wat zou jij daar dan van vinden?’ vraagt Thomas zacht. Hij wendt zijn blik af om niet meer naar Jesse te hoeven kijken. ‘Nou, ten eerste heb ik daar niks van te vinden Thomas,’ zegt Jesse. ‘En nog iets. Je bent mijn allerbeste vriend. We hebben al zoveel dingen samen meegemaakt, je denkt toch niet dat dit tussen ons in komt te staan?’ Jesse laat zijn hand van de schouder van Thomas over zijn rug glijden. ‘Ik bedoel, jij bent wie je bent en er verandert voor mij helemaal niks.’ Jesse ziet dat het gezicht van Thomas wat meer kleur krijgt. Hij is duidelijk opgelucht over wat zijn vriend net zei. ‘Maar goed, zegt Jesse met een glimlach. Is het nou zo of niet?’ Thomas kijkt weer naar beneden en knikt bijna onzichtbaar. ‘Ja, daar heb ik niks aan. Ik wil het van je horen dude.’ Thomas kijkt Jesse aan. ‘Ja,’ zegt hij. ‘Het is zo.’ Maar ook dat is voor Jesse niet genoeg. ‘Luister eens. Ik heb vorige maand een documentaire gezien over jonge homo’s. En ze zeiden allemaal hetzelfde. Dat het heel moeilijk voor ze was om gewoon te zeggen: Ik ben homo. Dus ik wil dat van jou horen. Al was het alleen maar om te oefenen.’ Thomas kijkt zijn vriend wanhopig aan. ‘Moet dat echt?’ vraagt hij met een dun stemmetje. ‘Ja, dat moet echt. En ik waarschuw je vast. We zijn er nog lang niet.’ Thomas kijkt weer naar zijn dekbed. ‘Ik ben homo,’ fluister hij bijna. ‘Wat? Ik kan je niet horen?´ plaagt Jesse. Dan kijkt Thomas hem ineens recht aan. ‘Ok, ik ben homo ok! Dat wil je toch horen?’ Hij klinkt bijna boos. Jesse begint te stralen. ‘Nee, ik wil het niet horen. Jij wil dit al zolang zeggen en nu is je gelukt!’ Thomas begint nu voorzichtig te lachen. ‘Nou? Was dat nou zo moeilijk?’ Lacht Jesse. ‘Schuif eens op’. De jongens gaan naast elkaar op hun rug op bed liggen. Nu Thomas niemand meer hoeft aan te kijken, gaat het praten makkelijker.

Jesse stelt alle vragen en Thomas vertelt zoals hij nog nooit verteld heeft. Over wanneer hij het voor het eerst merkte, waarom hij het nooit verteld heeft en hoe het voor hem voelt als hij een knappe jongen ziet. Het voelt of er een enorme steen van zijn borst rolt en hij weer vrijheid kan ademen. Dan staat Jesse op. ‘Er is één ding wel totaal kut Thomas,’ zegt hij ernstig. ‘Hoe haal je het in je hoofd om dit voor mij verborgen te houden man? Ik ben toch je beste vriend?’ Thomas knikt. ‘Het ligt niet aan jou man.’ zegt hij zacht. Ik kon het heel lang niet voor mezelf accepteren. En toen ik het zeker wist, durfde ik het niet te vertellen. Aan niemand niet.’ Jesse knikt. ‘En dat gaat veranderen dude. Niets is het waard om zo te leven.’ Hij steekt zijn hand uit en hij trekt Thomas overeind. Die kijkt hem vragend aan.

Jesse slaat zijn armen om hem heen en omhelst hem lang. ‘Ik ben zo trots op je,’ zegt hij dan eindelijk. ‘Je bent jezelf en dat is belangrijk. Maar je moet nog wel wat stappen zetten. Dat begrijp je wel toch?’ Thomas kijkt hem niet begrijpend aan. ‘Jij gaat het je ouders vertellen.’ Thomas schrikt van die woorden. ‘En wel hierom,’ gaat Jesse onverstoorbaar door. ‘Je ouders moeten weten wie jij bent en jij moet gewoon vrij kunnen leven man. Zo kun je toch niet verder?’ ‘Ja jij hebt makkelijk praten. Bij jou gaat alles gewoon wat makkelijker.’ Jesse kijkt Thomas lang aan. ‘Bij mij gaat ook niet alles even makkelijk Thomas, dat lijkt misschien maar zo. Maar daar hebben we het nog wel eens over.’ Jesse pakt de hand van Thomas beet en trekt hem mee naar de deur van de kamer. ‘Je gaat het nu tegen je ouders vertellen,’ zegt Jesse. ‘Wat nu?’ paniek klinkt door in Thomas’ stem. ‘Nee man, niet nu. Dat kan toch ook morgen of zo? Of in het weekend. Dat is nog beter.’ Jesse draait zich om. ‘En waarom is het dan beter? Is het dan anders dan nu?’ Kom, ik ben bij je. We doen dit gewoon.’

Met lood in zijn schoenen loopt Thomas de trap af. Als beide jongens de kamer binnenkomen valt er direct een stilte. Thomas ziet zijn ouders aan de grote tafel zitten. Dan kijkt hij om de hoek en ziet hij zijn zus in de grote stoel hangen. ‘Fijn, denkt Thomas, dat kan er ook nog wel bij.’ Het is duidelijk dat zijn ouders het over hem hebben gehad en Thomas valt stil. ‘Fiona en Rick.’ begint Jesse heel volwassenen, ‘Thomas wil jullie wat vertellen.’ Dan duwt hij Thomas in de richting van de tafel. Thomas krijgt een rood hoofd en kan de woorden niet vinden. ‘Als jij het niet zegt, doe ik het,’ fluistert Jesse in zijn oor. ‘Mam pap,’ hakkelt Thomas. Ik moet jullie wat vertellen.’ Zijn ouders blijven hem aankijken zonder wat te zeggen. ‘Nou uhm.’ Dan besluit hij gewoon te zeggen zoals het is. ‘Ik uhm. Ik val op jongens en niet op meisjes.’ Het uitspreken van die woorden heeft een reactie op Thomas die hij niet had verwacht. Als de laatste woorden uit zijn mond rollen, stromen de tranen er direct achteraan. Het lijkt of hij een kraan open heeft gezet die niet te stoppen is. Jesse slaat een arm om de schouder van Thomas, maar hij wordt hardhandig weggeduwd door Thomas’ moeder die haar armen om haar zoon slaat. ‘Och jongen, wat ben ik blij voor je dat je dat hebt durven zeggen,’ ze kijkt even dankbaar naar Jesse en houdt haar zoon stevig vast. Thomas’ vader blijft naar zijn zoon kijken. ‘Bedoel je dat je jongens leuk vindt? Is dat voor altijd of is dat nu gewoon een fase?’ vraagt hij kil. Fiona laat Thomas los en draait zich om. ‘Jezus Rick, is dat nu alles wat je tegen hem kunt zeggen?’ Jesse pakt Thomas bij zijn hand en trekt hem mee de kamer uit. ‘Goed gedaan jochie,’ zegt hij lachend en met twee ruziënde ouders op de achtergrond lopen ze weer de trap op.

Wat later op de avond komt Thomas’ moeder zijn kamer binnen. De jongens hebben de hele tijd zitten kletsen en Thomas voelt zich alweer een stuk beter. Fiona loopt op haar zoon af en omhelst hem. Dan doet ze hetzelfde bij Jesse. ‘Dank je wel Jesse,’ zegt ze zacht. ‘Je bent een echte vriend.’ Jesse kleurt een beetje door het compliment en haalt dan zijn schouders op. ‘Da’s normaal toch. Thomas zou hetzelfde voor mij hebben gedaan.’ zegt hij dan stralend. Fiona richt zich weer tot haar zoon. ‘Je moet het je vader maar niet kwalijk nemen. Bij vaders en zoons schijnt zoiets nogal lastig te zijn. Ik heb hem verteld dat hij normaal moet doen tegen je en verder moet het gewoon even slijten.’ Thomas knikt. ‘Dank je mam,’ zegt hij en hij omhelst zijn moeder. Als ze naar de kamer loopt staat Jesse op. ‘Nou lekker dan. Geen wiskunde af,’ lacht hij. ‘Als je nog een keer wat weet.’ Thomas lacht terug. ‘Ja sorry man. Maar wat wil je dan dat ik doe? Precies gaan vertellen wat er is gebeurd?’ ‘Ja,’zegt Jesse. ‘Dat ga je zeker doen.’ Thomas kijkt hem verbaasd aan. ‘Niet om het huiswerk, maar om jou. Je kunt hier niet mee blijven lopen man. Je moet het gewoon vertellen en dat ga je morgen doen.’ Jesse trekt de deur achter zich dicht en Thomas kleedt zich langzaam uit. Als hij in zijn boxer staat, gaat de deur van zijn kamer open. Zijn vader komt de kamer binnen en loopt naar hem toe. Zonder wat te zeggen omhelst hij zijn zoon. Thomas verstijfd, zijn vader is nooit zo aanhankelijk. ‘Het is goed jongen,’ fluister zijn vader en dan loopt hij de deur weer uit. Thomas stapt in bed en voelt zich heerlijk. Zelfs de dag van morgen maakt hem niet bang. Hij pakt zijn telefoon en appt Jesse. Super bedankt man. Je bent mijn beste vriend XXX. Direct krijgt Thomas een berichtje terug. Dan doen vrienden voor elkaar. XXX. Thomas krijgt het helemaal warm van binnen en kruipt lekker onder zijn dekens.

Het is het laatste uur voor de middagpauze en de klas heeft een mentoruur. Jesse staat voor de klas en hij vraagt even de aandacht van iedereen. De jongens hebben het van te voren doorgesproken en samen met hun mentor hebben ze een plannetje opgesteld. Thomas vindt de steun die hij krijgt fijn, maar toch ziet hij hier erg tegenop. Hoe zal iedereen reageren? Misschien zijn ze totaal niet geïnteresseerd of wordt hij gepest. Dat laatste ging niet gebeuren, hadden zijn mentor en Jesse gezegd. En nu staat Jesse daar. Hij vindt het zelf ook best eng. Als iedereen stil is roept hij Thomas naar voren. ‘Thomas wil jullie wat vertellen,’ zegt hij. Thomas loopt met een rood hoofd naar de plek waar Jesse staat. Hij heeft er van te voren over nagedacht en toen besloten dat hij het in een keer zou vertellen. Maar nu hij hier staat, met alle ogen op hem gericht, is het toch wat lastiger. ‘Uhm,’ stottert Thomas. ‘Ikke…’. Een grappig bedoelde opmerking van een klasgenoot wordt gelijk onderdrukt door de mentor. Daardoor voelt iedereen in de klas dat dit serieus is. Thomas kijkt even de klas rond. Zijn blik blijft hangen bij Jesper, de keeper van zijn elftal. O god, vanavond weet het hele voetbalteam het ook. Jesse geeft hem een kleine schouderduw en Thomas schrikt. ‘Nou, ik zal het maar gewoon vertellen. Ik val op jongens enne…..en niet op meisjes.’ Jesse kijkt hem aan. ‘Ja maar wat wil je nou zeggen?’ vraagt hij dwingend. ‘Ja nou ja, ik ben homo,’ zegt Thomas terwijl hij naar de punten van z’n sneakers staart.’ Het blijft doodstil in de klas. Thomas loopt terug naar zijn plaats en gaat zitten. Jesse komt direct achter hem aan en kijkt de klas rond. ‘Wil uhm. Wil iemand nog wat zeggen?’ vraagt de mentor. Ze hadden verschillende scenario’s doorgenomen maar een totale stilte hoorde daar niet bij. Dan klinkt onverwacht de stem van Jesper. ‘Ik vind het echt super stoer van Thomas dat hij dat zomaar durft te zeggen,’ zegt hij. ‘Ja,’ zegt Emma zacht. ‘Wat goed van je Thomas.’ Als Thomas haar aankijkt lacht ze lief naar hem. Aan het eind van het uur houdt zijn mentor Thomas even tegen. ‘Je ziet er een beetje ziek uit Thomas,’ zegt hij met een knipoog. Misschien kun je maar beter naar huis gaan. Enne..Jesse, kun jij er voor zorgen dat hij heelhuids thuiskomt? Ik regel het hier wel.’ De jongens kijken hun mentor lachend aan. ‘Dankuwel meneer,’ zegt Thomas en ze lopen het lokaal uit. ‘Yesss, geen wiskunde,’ fluistert Jesse lachend in Thomas’ oor.

Fiona staat te kijken hoe Thomas een glas cola inschenkt voor een van de gasten. Ze glimlacht even en pakt dan de hand van haar man vast. Sinds Thomas twee weken geleden uit de kast is gekomen heeft ze een heel andere zoon gekregen. Opgeruimd, stralend en met meer zelfvertrouwen gaat Thomas nu door het leven. Dat komt ook door de reactie van zijn omgeving. De klas heeft perfect gereageerd en ook zijn voetbalelftal accepteerde het zonder problemen. Toen Thomas het aan de klas verteld had, had Jesper directh het hele team geappt en toen Thomas de kleedkamer binnen was gekomen werd hij met gejuich ontvangen. Een paar jongens in het team hadden glitterslingers opgehangen (want daar hielden alle homo’s toch van?) en Thomas kreeg een paar roze scheenbeschermers cadeau. Daarna waren ze gewoon zonder problemen gaan trainen. Onder de douche werden er nog wel flauwe opmerkingen gemaakt, maar zeker niet meer dan normaal.

En vorig weekend was Thomas bij zijn ouders gekomen. Hij werd bijna 16 en hij wilde een feest geven. Of dat mocht? Fiona was bijna van haar stoel gevallen van verbazing. Vorig jaar moest ze Thomas bijna dwingen om Jesse uit te nodigen, anders was heel zijn verjaardag ongemerkt voorbijgegaan. En nu staan ze hier in de keuken met het hele elftal en de hele klas die door het hele huis lopen. ‘Dan moeten wij zeker weg?’ had Fiona lachend gezegd maar Thomas wilde juist dat ze bleven. Samen met zijn vader had hij boodschappen gedaan en zijn zus had meegeholpen met het maken van een uitnodiging.

Thomas staat met een flesje bier in zijn handen te praten met een paar jongens uit zijn elftal. Het is een geweldig feest en iedereen heeft het prima naar zijn zin. Dan loopt Thomas naar Jesse en slaat zijn arm om hem heen. Hij fluister wat in zijn oor en Jesse moet lachen. Fiona is zo blij met hun vriendschap. Ze heeft gezien dat die de afgelopen twee alleen maar sterker is geworden. Zonder verder te overleggen vraagt ze of Jesse mee op vakantie wil. De jongens reagereren enthousiast. ‘We gaan een hele week naar Brabant in de buurt van Eindhoven.’ Als Jesse het woord Eindhoven hoort betrekt zijn gezicht. ‘O kuuuuut. Ik heb een wedstrijd in de vakantie. In Eindhoven. En ik moet echt meedoen. Het is een heel belangrijke wedstrijd.’ ‘Nou, dat is toch geen probleem,’ zegt de vader van Thomas, die erbij is komen staan. ‘Wij kunnen je toch bij die wedstrijd brengen. Ik weet zeker dat Thomas wel wil blijven kijken.’ ‘Ja echt?’ roept Jesse bijna juichend. ‘Dat zou echt geweldig zijn!’ Thomas kijkt zijn vader dankbaar aan en loopt dan met Jesse mee naar de woonkamer. ‘He, blijf je pitten vannacht?’ zegt hij. ‘Tuurlijk,’ lacht Jesse en druk pratend over de vakantie lopen ze verder.

Als Khalid naar huis gaat, loopt Thomas even mee met hem naar de gang. ‘He, wat stoer van je man, dat je dat gezegd hebt.’ Thomas haalt zijn schouders op. ‘Heb jij er geen problemen mee dan?’ Khalid raadt direct waar Thomas op doelt. ‘Nee man, niet alle moslims hebben problemen met homo’s. Ik vind het helemaal prima.’ Dan kijkt hij Thomas in zijn ogen. ‘Ik vind het heel erg prima,’ en hij streelt Thomas even over zijn arm. Als de deur open vliegt, trekt Khalid snel zijn hand terug. Verschillende spelers van het voetbalteam lopen de gang in en trekken hun jassen aan. Khalid loopt met ze mee naar buiten en kijkt nog één keer om. Thomas krijgt het er warm van.

Thomas ligt fris gedoucht in bed naast een al even schone Jesse. Hij vertelt wat hem is overkomen met Khalid. ‘Ja vind je het gek,’ lacht Jesse. ‘Je bent ineens een lekkere prooi voor heel veel jongens.’ Hij laat zijn hand over de borst van Thomas glijden. Die krijgt het warm van de aanraking. Hij ziet de lust in Jesse zijn ogen, ruikt de bierlucht die uit zijn mond stroomt. Jesse is aangeschoten en geil, zoveel is wel duidelijk. Thomas weet waar hij van gedroomd heeft, maar weet ook dat hij het zo niet wil. Hij pakt de hand van Jesse en duwt hem zachtjes weg. ‘Niet doen Jesse, niet nu,’ zegt hij zacht. Jesse kijkt meer teleurgesteld dan afgewezen en draait zich op zijn rug. ‘Nou, dan laat je je toch door Khalid pijpen,’ zegt hij bot. De jongens kijken elkaar aan en beginnen dan hard te lachen.

Zo, dat was deel drie. Misschien duurt het voor sommigen van jullie te lang, maar er ik had het gevoel dat het verhaal zo moest lopen. Ik hoor graag wat jullie er van vinden. Alvast bedankt.
Lees verder: Thomas En Jesse - 4
Geef dit verhaal een cijfer:  
5   6   7   8   9   10  
Klik hier voor meer...
Klik hier voor meer...