© Jelmer (De verhalen over Lars en Mark zijn niet bedoeld om gepubliceerd te worden op digiGOP)

Beste lezers,

Hier deel twee over het verhaal van Lars en Mark. Het is mij een eer om aan deze reeks te schrijven samen met, en naar een idee van Kevin–K. Kevin is bekend als de zeer inspirerende schrijver van o.a. de reeksen “Kevin en Vincent” en “Thijs”. Kevin schrijft dit verhaal vanuit de persoon Lars en ik schrijf over Mark. Wij hopen dat onze verhalen bij jullie in de smaak vallen en uiteraard hopen wij op leuke reacties, dus vergeet niet om er één te schrijven! Wij zijn erg benieuwd wat jullie er van vinden.

Ik zal me eerst aan jullie voorstellen voor dat ik begin met mijn verhaal. Ik ben Mark Verhoef, 18 jaar en eerstejaars student rechten. Ik ben 1.75m lang, 60 kg. Ik heb halflang stijl bruin haar met de scheiding in het midden en heldere big blue eyes. Ik ben niet de breedste en de sterkste, misschien ook wel een beetje te tenger voor m’n leeftijd. Maar ik ben wel pezig en zo snel als water, en ik heb een mooie lichte sixpack zonder dat ik er voor heb hoeven trainen. Onder de gordel is meneer redelijk goed bedeeld met 17 cm. en een lekker smal kontje, haha. Vervelend vind ik soms dat ik niet door iedereen voor een 18 jarige aangezien wordt, maar als een jochie van 16. Dat vind ik niet altijd even leuk, maar het is nu eenmaal zo. Volgens ma zal ik het als ik wat ouder ben juist waarderen om er jonger uit te zien. We zullen het meemaken, hoop ik.

Onlangs ben ik als enigst kind met mijn moeder vanuit de stad verhuisd naar het platteland. Dat kwam haar beter uit vanwege haar baan en mij vanwege de studie, want dan hoef ik niet per sé op kamers. Ik kon nu in een half uur met de bus naar het college wat anders in een uur met de trein had gemoeten. Ik woon alleen met m’n moeder omdat m’n ouders gescheiden zijn toen ik nog piepjong was. Mijn vader was er sowieso bijna nooit. Altijd weg, niet thuis of te druk. Uiteindelijk leidde dat tot een scheiding. Voor mij geldt echt de vergelijking; Wie is toch die man die op zondag altijd het vlees komt snijden?

Het mag denk ik duidelijk zijn dat ik homo ben, anders zou dit verhaal hier niet te lezen zijn, maar vooral ook omdat ik het voor zover ik weet altijd al geweest ben. Het frappante er van is dat alleen mijn moeder er van op de hoogte is, en zij weet het al van toen ik een jaar of tien was. We vertelden elkaar in een soort spelletje onze geheimpjes, en mijn grootste geheimpje was toen dat ik jongens wel tien keer leuker en liever vond dan meisjes, alleen had ik er geen naam voor. Ik heb haar dat toen in alle onschuld zoals een tienjarig jochie dat kan eerlijk verteld. En dat was zooo lief!

Ze heeft me toen helemaal plat geknuffeld. ‘O jochie toch, m’n kleine lieveling, ik heb het altijd al geweten’ ,zei ze met een brede glimlach. Ze heeft me vanaf die dag wel de nodige voorlichting gegeven die op die leeftijd nodig is voor een tienjarige om te moeten weten. Belangrijk om ook te weten is dat ik tot nu nog helemaal niets met mijn geaardheid gedaan heb, dan alleen maar fantaseren, rukken en naar mooie jongens gluren. Mijn moeder heeft altijd gezegd, ‘jongen, jij hoeft ze niet op te zoeken, de ware liefde komt vanzelf wel een keer op je pad, geloof me maar’.

We wonen nu in een vrijstaand huis in een leuk dorp waar ik het wel naar m’n zin heb. Ik moet hier nog wel wennen aan de mensen, en vooral aan de jongens. Maar man man, wat een binken lopen hier rond. Niet te geloven! Hoe dat ze dat hier voor elkaar gekregen hebben weet ik niet maar de ene na de andere adonis kruist mijn pad, ik word er verlegen van! Ik ben van nature stadsmensen gewend, en de dorpsmentaliteit op het platteland is toch wel ff wat anders dan die van mensen uit de grote stad. Ik vind het in dit geval dus niet echt makkelijk om contact met de lokale bevolking te krijgen. Hier is het ons kent ons, en ik ben ten slotte import, zoals ze dat hier noemen. Maar hulp was in dit geval snel geboden. We woonden hier maar net toen ik een jeugdvriendin van mij van de lagere school ontmoette in de plaatselijke buurtsuper. Ik liep daar met m’n karretje en m’n lijstje de boodschappen te verzamelen toen ik opeens een meidenstem mijn naam hoorde roepen. ‘Mark…. Markie?!’

Verrast keek ik op van mijn lijstje en keek om me heen, want wie kent mij hier nou, bijna niemand. Weer hoorde ik mijn naam, maar dan van dichterbij, en het was achter me. Ik draaide me om, en daar stond ik oog in oog met Digna! Ik had met Digna vroeger op de lagere school gezeten, we woonden in de zelfde straat en gingen veel met elkaar om. Na de lagere school is het gezin verhuisd, en daarna hebben we eigenlijk weinig tot uiteindelijk niets meer van elkaar gehoord, en nu kwamen we elkaar hier in de buurtsuper na jaren weer tegen, hoeveel toeval wil je nog meer hebben? We vielen uitbundig in elkaars armen en hadden elkaar van alles en nog wat te vertellen. Zo zei ze dat ze nu een vriend heeft en hier in het dorp met hem samenwoont, hij heet Daan en zit op voetballen. Digna zelf is fanatiek Korfballiefhebber. We wisselden onze telefoonnummers uit en ze zei dat ik maar snel een keer op visite moest komen, we hadden nog zoveel bij te kletsen. O ja, buiten mijn moeder om weet Digna natuurlijk ook van mijn geheimpje.

De volgende dag belde ik met Digna vanuit de bus op weg naar huis. Hij ging maar 1 keer over en ze nam al op. Ze nodigde me uit om dezelfde avond al te komen, en dan lekker vroeg zodat ik kon blijven eten. Zo gezegd zo gedaan… Ik stuurde ma een app’je dat ik vanavond niet thuis zou zijn omdat ik bij Digna op visite was en bij haar zou blijven eten. Ik kreeg een opgewekt berichtje van haar terug, ze vond het superleuk dat ik mijn oude schoolvriendin weer terug had gevonden en ze wenste me een gezellige avond. Om 5 uur stond ik al bij Digna op de stoep en Daan deed de deur voor me open.

Nog zo’n schoonheid! Mijn mond viel bijna open, en bijna verbaasd trok ik langzaam mijn muts van mijn hoofd. ‘Jij ben vast Mark’, zei Daan met een glimlach en stak zijn hand naar me uit. Ik herschikte me snel, knikte naar hem en stelde me voor ‘Mark Verhoef’ ,en gaf hem een hand. Ze hebben een leuk ingericht appartement waar ik eerst een rondleiding kreeg en daarna namen we een biertje voor het eten. Digna zorgde ondertussen voor een lekkere rijsttafel en Daan introduceerde me in zijn voetbalwereldje. Dat vond ik wel leuk, want zelf ben ik een fanatiek Feyenoordsupporter. Dat hij een groot liefhebber was is wel duidelijk want er hing een grote foto aan de muur van zijn vriendenteam in voetbaltenue. Hele verhalen had Daan er over te vertellen en liet me ook al zijn fotoalbums zien.

Op de foto aan de muur en op bijna alle foto’s in het album was er maar één persoon tussen alle anderen die me wel heel erg opviel. Zijn naam moest ik onthouden want Daan had hem al een paar keer genoemd, zijn naam was Lars van Vliet. Heilige maria en godallemachtig, wat een adonis! Zo’n schoonheid had ik nog nooit gezien. Lang, slank, subtiel gespierd en een mooi blond koppie met een opvallend lekker bekkie. Geef die knaap een pijl en boog en hij is mijn Cupido. Ik was diep onder de indruk en wilde graag nog meer over Daan zijn elftal horen. Inmiddels konden we aan tafel gaan waar onder het eten het gesprek gewoon door ging over de sport, maar nu was Digna aan de beurd.

Ze drong er op aan om me aan te melden bij de plaatselijke korfbalvereniging. Ze was zelf ook speelster en haar team zocht nog versterking. ‘Je moet het echt doen Mark’ zei Digna, ‘dan zit je niet alle avonden met je neus alleen maar in de boeken, je ontmoet leuke mensen en je kan er al je overtollige energie in kwijt. Bovendien heb je vroeger ook korfbal gespeeld dus je zal het vast snel oppakken. Doordeweeks trainen we 2x waarvan maar 1x verplicht is. Op zaterdagen spelen we wedstrijden. Daan traint op dezelfde dagen voordat onze eigen training begint, dan kunnen we bij hem mooi even langs de lijn meekijken naar al die mooie binken’. Ik wist even niet wat ik moest zeggen en keek even van Digna naar Daan, maar kreeg van hem juist een vriendelijke knipoog. Hij wist het dus ook al…

Korfbal is een gemengde sport voor jongens en meiden, een team bestaat uit ten minste 4 jongens en 4 meiden. Het wedstrijdveld bestaat uit twee vakken. Een verdedigings- en aanvalsvak. Het is de bedoeling dat je scoort in een gele mand welke bovenop een paal van 3,5 meter zit. Je mag niet lopen en/of dribbelen met de bal en je mag niet schieten als je door je tegenstander wordt verdedigt. Een voordeel van korfbal is dat je eigenlijk nooit hoeft te stoppen met je sport, want begin september begint de veldcompetitie. In oktober, als het te slecht weer wordt, dan wordt er in de zaal gespeeld. Eind maart, ga je terug op het veld. Er wordt eigenlijk alleen niet gekorfbald in juni, juli en augustus.

Drie maanden later…

Ik had het op korfbal dus geweldig naar m’n zin want ik was in relatief korte tijd één van de topspelers van het team geworden. Elke week keek ik daarom uit naar de zaterdagavond. We gingen dan extra vroeg naar de sportzaal want Digna wilde voordat we de zaal in gingen eerst buiten langs de lijn bij de training kijken van Daan met zijn vriendenclub. Daar had ik natuurlijk geen enkel bezwaar tegen. Digna had me al ontfutseld wie van de spelers op het veld ik het meeste zag zitten. Ik had hem aangewezen, maar niet zijn naam genoemd. ‘O’, zei Digna, ‘dat is Lars, wel een schatje hoor en de knapste ven het hele elftal. ‘Maar, je hebt wel smaak’ ,zei ze met een brede glimlach. ‘Ik denk wel dat je pech zou hebben met hem want Lars is volgens mij echt helemaal hetero’.

Gisteren was het dan eindelijk de dag dat ik met Lars kennis kon maken. Ik was al met Digna bij de voetballers wezen kijken voor we naar de sporthal gingen, dat was de enige gelegenheid voor mij om Lars in levende lijve te bewonderen want als ons spel er op zat dan waren die jongens al weer vertrokken, of ze zaten met z’n allen in hun kantine of in “Het Wapen”. Na ons spel van gisteren liepen we bezweet met elkaar naar het sportcafé om eerst wat te drinken voor we zouden douchen. Maar daar aangekomen maakte mijn hart een sprongetje.

Lars zat hier met een paar andere jongens broodjes hamburgers te schaften! Wauuuw! Ik zag Daan, die zat naast hem, zou hij me gezien hebben? Omdat het hier zo druk was liepen de meiden vast door naar de dameskleedkamers. Peter en Koen gingen vast douchen, en ik ging met Glen aan de bar zitten met uitzicht op de soccerboys. We bestelden een colaatje en hoorden aan wat er achter ons allemaal afspeelde. Stijn gooide zijn biertje om onder grote hilariteit en kreeg snel weer een nieuwe. Niet snel daarna hadden de heren het fastfood achter de kiezen. Ze stonden op en verdwenen richting de kleedkamers. Mijn hart bonkte in mijn keel.

Glen zat te bellen met zijn vriendin en ik wachtte ongeduldig op hem om ook richting de kleedkamer te gaan, want dit was de kans voor mij om Lars in zijn blootje te bewonderen. ‘Kom’ ,zei Glen toen hij klaar was. Haastig liep ik voorop, en druk pratend kwamen we de kleedkamer in. Glen was vergeten dat zijn schoonmoeder jarig was en zijn vriendin zat met smart op hem te wachten omdat ze anders te laat zouden zijn. Ze moesten nog een heel eind met de auto en er moest nog getankt worden. ‘Nou, dan mag je wel opschieten’ zei ik, ‘voor je het weet is die verjaardag voorbij en heb je ruzie met je schoonmoeder omdat je de tijd vergeten ben’. Ik ging zitten en automatisch keek ik een deel van de doucheruimte in. Mijn mond viel bijna open van verbazing. Daar stond Lars onder de douche met zijn rug tegen de muur helemaal poedelnaakt.

Hij keek me aan en verbaasd bleef hij me aankijken. Ik deed eerst mijn schoenen en sokken uit, ging staan en zou es even een mooie demonstratie strippen aan hem tentoonstellen, dat kan nooit geen kwaad bij een eerste kennismaking. Ik ging staan en trok mijn shirt uit, tegelijk spande ik mijn buikspieren aan, alleen kon ik Lars jammer genoeg niet zien want mijn haar hing nu voor m’n ogen. In één beweging schoof ik mijn sportbroekje en m’n boxer naar beneden zodat ik Lars de gelegenheid gaf om te zien wat voor gereedschap ik in huis had.

Dan draaide ik me om, bukte om mijn handdoek uit m’n sporttas onder de bank te pakken en demonstreerde hem zo uiterst beschaafd mijn bleke kontje. Ik lag de handdoek op de bank, liep de doucheruimte in en kwam als eerste langs Lars. Het leek wel alsof we elkaar adembenemend aankeken, maar snel wendde hij zijn ogen van me af en keek de kleedkamer in. Peter en Koen stonden er ook en Glen was zich nu nog aan het uitkleden, en die had zo’n haast. ‘Hey Mark!’, riep Koen. Koen vertelde, dat de voetballertjes hun waterrekening niet hadden betaald en dat ze daarom hier waren beland.

Ik groette Daan en gaf Stijn een hand en stelde me voor, tegelijk draaide Lars zich ook om en stak zijn rechterhand ook naar me uit. Ik nam hem aan en keek hem diep in zijn grote grijsgroene ogen. Ze twinkelden naar me terwijl het water uit zijn blonde haar langs zijn gezicht stroomde. Adembenemend, wat een schoonheid! Ik glimlachte alleen maar tegen hem en vergat door de indrukwekkende aanblik mijn naam tegen hem zeggen. ‘Hoi, ik ben Lars’ zei hij tegen me terwijl ik een prachtige glimlach van hem terug kreeg. Ik ging twee douches verder staan zodat Peter tussen ons in stond. Met mijn rug tegen de muur en mijn handen achter in m’n nek sloot ik mijn ogen. Ik liet het lauwe water zijn werk doen, en mijn hart bonkte weer in mijn keel…

Ik weet niet hoelang ik zo heb staan dromen, maar ik schrok van Glen, hij riep dat hij er vandoor moest want hij had haast. Ik deed mijn ogen open en zag hem in zijn blote kont de doucheruimte verlaten. Ik zag dat de anderen inmiddels ook vertrokken waren, die waren al aangekleed en maakten al aanstalten om te vertrekken. Ik schrok er van en kreeg opeens ook haast. Ik spoedde me achter Glen aan, droogde me haastig af en kleedde me aan. Tegelijk verlieten we de kleedkamer. Glen nam de afslag naar de uitgang en ik liep rechtdoor naar het sportcafé. ‘Later!’ riep ik hem nog na.

In het café aangekomen zag ik de jongens op een kruk aan de hoge ronde tafel in het midden zitten. Ze zaten met elkaar te kletsen met een biertje er bij. De dames waren inmiddels ook present, en Markie was de laatste. Daan en Digna zaten tegenover Lars, en Lars zat daarom met zijn rug naar me toe. Er was nog één kruk aan de tafel over, en dat was precies naast Lars. Alsof het zo met opzet geregeld was. Digna zag mij staan en stak haar hand omhoog. ‘Hey Mark, kom hier!’ En ze wees opvallend naar de lege kruk. Ik schoof aan en tilde mijn kontje op de hoge kruk naast Lars. Schichtig keek ik even zijn kant op, en tegelijkertijd hij mijn kant. Onze ogen maakten even kortsluiting, en ik begon zowaar te blozen denk ik.

Ik weet het op dit moment nog niet helemaal zeker maar volgens mij had Digna het in de gaten. Ik kreeg een biertje toegeschoven en Digna nam het woord tegen Lars. ‘Lars, weet je dat Mark een fan van je is?’ Lars nam net een slok bier en ik dacht eerst dat hij zich verslikte, maar hij herstelde zich snel. ‘O ja, is dat zo’ zei Lars met zijn glas in z’n hand. Ik knikte en keek hem recht in zijn ogen. En met een lach op mijn gezicht vertelde ik dat ik samen met Digna hun trainingen vaak volgde vlak voor we naar korfbal gingen. ‘Ja’ zei Digna, ‘Mark is supporter van Feyenoord, en hij vind jou een betere verdediger dan Sven van Beek. Lars lachte met een brede grijns, nam nog een slok bier en keek me weer aan. ‘Oké man’ zei hij lachend tegen me, ‘you’re my mate’ en hij sloeg stevig zijn linkerarm om m’n schouder en drukte mij strak tegen zich aan. Ik dacht dat ik helemaal smolt, en stiekem buiten het zicht lag ik onder de tafel mijn hand even op Lars zijn bovenbeen. Met een gelukkige glimlach keek ik Digna aan en gaf haar een vette knipoog…