De dagen erna vordert de bouw goed. Ze zijn al halverwege de voorgevel, die nu langzaam van vaal wit naar het mooie lichte bruin van het hout veranderd. Er stoppen dagelijks mensen om te kijken hoe het huis verbouwd wordt.

Roald heeft de firma, die de ramen zou gaan vervangen, gebeld. Hij wil dat ze het glas in lood in de ramen gaan verwerken. Dat is natuurlijk wel veel duurder, maar doordat hij gebruik kan maken van het geld van Isabel, maakt hij zich daarover geen zorgen. Hij heeft ze een voorbeeld meegegeven, van de ramen, die nog op zolder lagen. Later hebben ze ook de resterende ramen nog opgehaald, ze willen het glas opnieuw gebruiken, zodat het zo authentiek mogelijk wordt. Helaas zijn niet meer alle ramen terug te vinden, maar het bedrijf zegt alle moeite te willen doen om zo veel mogelijk en zo goed mogelijk het oorspronkelijke ontwerp te volgen. Hierdoor heeft de plaatsing van de ramen wel wat vertraging, maar dat neem Roald voor lief.

De ouders van Roald zijn ook al aangekomen, en hun kennismaking met de zussen en hun schoonouders is bijzonder goed verlopen. Bovendien kan Roalds vader heel goed met de vader Ester opschieten, wat zorgt dat het werk zeer goed opschiet.

Aan het eind van de week komt het glaszettersbedrijf al het eerste raam plaatsen, ze willen zien of Roald dit ontwerp zijn goedkeuring kan geven. Maar het is werkelijk prachtig. Het is moderne techniek met een prachtig klassiek design. Het glas in lood is voor het dubbele glas geplaatst, zonder dat je echt iets kan zien dan het dubbele glas. Zonder meer vakwerk en meer dan de moeite waard. Roald laat ze het eerste raam plaatsen, en het ziet er werkelijk fantastisch uit. Roald is dan ook meer dan tevreden. En hij niet alleen. De voorbijgangers, die regelmatig de verbouwing lijken te volgen, nemen nu ook foto’s.

De begrafenis van Isabel heeft plaats gevonden op zaterdag. De vrouw heeft in haar leven veel mensen gekend en ook erg veel betekent voor de gemeenschap. Dat is te zien aan de opkomst bij haar begrafenis. Honderden mensen komen haar de laatste eer bewijzen, waaronder ook het volledige weeshuis, waarvan ze zo lang het hoofd van was. Met tekeningen en liedjes nemen de kinderen afscheid van haar. Het is een beladen, maar indrukwekkend afscheid. Maar de oude vrouw had haar eigen begrafenis tot in de puntjes geregeld. Hierdoor krijgen Roald en de drie zussen nog meer respect voor de oude vrouw.

Maar op de koffietafel krijgt Roald heel vaak de vraag, wat hij van plan is met het grote huis, dat hij van Isabel gekocht heeft. En tientallen keren legt hij geduldig de plannen uit, die hij en de gezusters hebben met het huis.

Opeens wordt Roald aangesproken door een oudere man. De man heeft zich niet aan hem voorgesteld, maar vraagt wat de plannen zijn voor zijn huis. Roald zucht en legt voor de zoveelste keer de plannen nog eens uit.

Dan stelt de man zich voor, als de locoburgemeester van de gemeente. Hij vraagt of het mogelijk is, als hij en de burgemeester eens langs mogen komen, om het allemaal van dichtbij te mogen bekijken. Een afspraak is snel gemaakt, en een paar dagen later komen de burgemeester en de man op bezoek. Vooral de plannen om het huis zo veel mogelijk weer in de originele staat terug te brengen, oogst veel lof. En dat ze de gelegenheid gebruiken om het huis meteen energiezuiniger te maken, dat juichen ze van harte toe, zeker als ze het raam zien, wat Roald al heeft laten plaatsen.

Maar al snel komt de aap uit de mouw, de reden waarom ze langs willen komen. De gemeente is van plan om dit huis een monument te laten worden, omdat het beeldbepalend is voor dit gedeelte langs het meer. Ze snappen ook de aanpassingen, die ze willen maken met betrekking op de badkamers. Daar willen ze wel een heel stuk in mee gaan, maar onder strikte voorwaarden. Maar dan willen ze zelfs een gedeelte van de bouw subsidiëren. De gemeente wil de architect betalen, zodat de versterkingen echt optimaal zijn. Maar ze verlangen wel, dat de badkamer een uitstraling krijgt, die past bij de sfeer van het huis. Dat betekent, dat Roald de reeds gekochte badkuipen niet kan gebruiken. Maar Roald en Ester zijn wel enthousiast over dit idee. Door het geld van Isabel kunnen ze zich dit nu wel veroorloven.

Vlak na het bezoek van de burgemeester moeten de ouders van Ester, Ada en Ingrid weer naar huis. Maar Roald en zijn vader weten nu al een heel eind, hoe ze het hout moeten vervangen. Ze zijn dan ook al heel erg goed gevorderd. Reeds driekwart van het huis is al af en de rest moet nog vervangen worden. Ineke is al met Ada bezig om het huis te gaan schilderen.

Aan de buitenkant van het huis begint het huis nu weer te lijken als in haar hoogtijdagen. Het is prachtig wit geschilderd, met gele kozijnen. Het is alleen jammer, dat de nieuwe ramen er nog niet zijn. Pas volgende week zijn ze klaar met de ramen voor de bovenverdieping, en dan komen ze de ramen plaatsen.

Buiten op het gazon ligt nu een berg met hout, de planken die van het huis zijn gekomen. Ondanks dat het nu al beduidend kouder begint te worden, vertoeven ze nu ’s avonds vaak buiten. Het blijft droog en ze hebben hout genoeg om te stoken in de terraskachels. Ook de wijnkelder wordt regelmatig aangesproken, want je moet immers ook genieten.

Roalds vader, Johan, zegt tegen Roald: ‘Je hebt het hier goed voor elkaar, Roald. Maar je moeder en ik maken toch een beetje zorgen over je. Gaat dit je niet een beetje erg veel geld kosten? Ik weet wel, dat je geld over hebt gehouden van je appartement, maar dat kan nooit genoeg zijn.’

‘Maak je geen zorgen, pap. Ik, maar ook Ester, Ada en Ingrid, hebben wat geërfd van Isabel. Isabel heeft speciaal voor mij een fonds opgericht, waaruit ik de kosten voor de verbouwing kan betalen. Als ik een rekening heb, moet ik die naar de notaris brengen, en die betaalt dan de rekening voor mij. Ik heb het even met hem erover gehad, en hij adviseerde me om ook de rekeningen voor het hout en de ramen door het fonds te laten betalen, zodat ik wat geld overhoud als reserve.

Bovendien hebben Ester, Ada en Ingrid ook hun spaargeld hierin gestoken, en daarmee zijn we allemaal gedeeltelijk eigenaar van deze woning, waarbij ik het grootste deel eigenaar ben. Ik heb die notaris gevraagd om daar een contract voor op te stellen, die de verdeling naar inleg vastlegt.’

Ineke, de moeder van Roald zegt dan: ‘Dat is allemaal mooi en wel, maar hoe ga je dan straks die kinderen betalen, die je gaat krijgen?’

Verbaasd kijken Roald, Ester, Ada en Ingrid naar de ouders van Roald.

‘Hoe bedoel je, mam?’

‘Roald, we zijn niet dom en niet blind. Het maakt ons niet uit, wat je doet met je leven, het zijn immers jouw keuzes. Maar twee vrouwen zwanger maken?’

‘Hoe wist je het?’

‘Door hoe jullie naar elkaar kijken. En je moet toch maar oppassen, anders maak je ook nog die derde nog zwanger.’

‘Nou ja, het waren wel ongelukjes, mam. En als het geen drielingzussen waren, dan zou ik niet toegestaan hebben, dat ze hun kinderen mochten houden. Maar gelukkig blijft het tot nu toe bij Ada en Ester.’

Zijn moeder wil nog wat zeggen, maar Ingrid is haar voor.

‘Uhh, Roald? Ik denk dat ik je nog wat moet vertellen.’

Roald draait zich om naar Ingrid, die nu bloost. Johan en Ineke kijken nu geschokt naar hun zoon en dan naar de drie dames.

Ingrid krijgt nu een vuurrood hoofd en zegt: ‘Ik zou best ook wel eens zwanger kunnen zijn, ik ben over tijd.’

Ineke zegt meteen: ‘Daar heb je het al, Roald! Hoe ga je dat bolwerken?’

‘Mam, nu even niet. Mag ik eerst even blij zijn voor Ingrid? Ze is verdomme misschien wel zwanger en dat gun ik haar van harte.’

Ineke kijkt even geschokt, omdat haar zoon haar even terecht wijst. Ze ziet hem opstaan en naar Ingrid heen lopen. Hij omhelst haar en geeft haar ongegeneerd een zoen.

‘Dus jij blijft niet achter bij je zusters, Ingrid?’

Ze schudt haar hoofd. ‘Ik moet nog wel een test doen, Roald. Er is nog niets zeker, maar ik vond wel dat je het moest weten.’

‘En hoe voel jij je er onder?’

‘Zenuwachtig, Roald. Heel erg zenuwachtig.’

‘Maar wil je wel een kind?’

‘Lange tijd heb ik dat verlangen nooit gehad, tot voor enkele weken. Toen kwamen we een jong stel tegen, die een kind van enkele maanden oud hadden. Het was een enig kind en ik denk dat toen wel wat moederlijke gevoelens zijn opgekomen. Dus ja, ik zou graag een kind willen hebben.’

‘Dan is het ook van harte welkom, Ingrid.’

Er rolt een traan over de wang van Ingrid en liefdevol veegt Roald die weg. Ada en Ester zijn ook opgestaan en feliciteren Ingrid.

Roald loopt naar zijn ouders. Zijn moeder vraagt: ‘Een kind is al een hele opgave, Roald, maar gelijktijdig drie kinderen? Ik zou niet graag in jouw schoenen staan! Kinderen kosten veel geld, Roald.’

‘Mam, ik ga hier straks heel goed verdienen. Bovendien heeft Ingrid ook een baan, en Ada zoekt nog werk. Ester heeft al gezegd, dat ze thuis wil blijven, om de zorg voor het kind, maar ook het huis op zich wil nemen.

En ik zal ook niet ontkennen, dat er heel wat op me af komt, mam. Maar vanaf het moment, dat ik Ester ontmoet heb, en ook haar zusters, heb ik het gevoel gehad, dat we allemaal bij elkaar horen. We gaan allemaal samen voor onze kinderen zorgen.’

‘Spreek dat dan toch maar even goed af, jongen. Sommigen hebben al moeite met een vrouw, net als je vader, maar jij neemt er gelijk drie! En ook al lijken ze nog zo veel op elkaar, drie vrouwen en een man, dat gaat problemen opleveren, Roald.’

‘Dat zien we dan wel weer, mam. Het is nu gebeurd en nu ik gezegd heb, dat ze hun kinderen mogen houden, krabbel ik niet terug. Dat kan ik niet.’

‘Dat is nobel van je en dat siert je. Maar neem je je echt niet te veel hooi op je vork?’

‘Ik weet het niet, mam. Het is allemaal zo vreemd en zo snel gelopen, hoe kun je daarop inspelen? Ik neem het nu maar dag voor dag. Maar het is niet zo, dat ik het allemaal niet kan betalen. Ik ga erg goed verdienen, en hun kunnen ook hun steentje bijdragen.’

Zijn vader zegt dan: ‘Dus nu kunnen we dus wel met zekerheid zeggen, dat je nooit gaat trouwen, Roald? Je kunt maar met een vrouw trouwen, en jii hebt er zelfs drie.’

Roald lacht. ‘Dat weet ik zo net nog niet, pap. Er zijn wel meerdere manieren om elkaars liefde met elkaar te verzegelen. Ook hier kennen ze samenlevingscontracten, die gelijk staan aan een huwelijk.’

Ineke zegt tegen haar zoon: ‘En wat gaan de mensen hier wel niet over je zeggen! Ik kan me voorstellen, dat ze het een schande vinden, dat jij met drie vrouwen samen leeft en ook met drie verschillende kinderen hebt.’

‘Dat heeft me nog nooit iets geïnteresseerd, mam, en dat weet je. Maar jullie hebben er nog steeds niets over gezegd, of jullie wel blij zijn, dat jullie straks opa en oma worden?’

‘Natuurlijk zijn we er blij mee, maar waarom heb je het ons niet eerder verteld?’

‘Mam, zo lang zijn ze nog niet zwanger. Jij hebt toch ook niet meteen bekend gemaakt, dat je zwanger van mij was, toen je nog maar net over tijd was?’

Ineke trekt dan een brede glimlach en omhelst haar zoon.

‘Je hebt gelijk. Maar ik zat nog steeds te veel over je in, of je het wel allemaal aankon. En daar maak ik me nog steeds wel zorgen over, al schijn je er wel iets over nagedacht te hebben.

Maar op een andere manier maak je me ook trots, jongen! Nadat Jolanda met je gebroken had, dachten we niet, dat we nog eens grootouders zouden worden en nu verras je ons zo?’

Ze knuffelen elkaar eens stevig.

Johan loopt dan op de drie zussen af, die zenuwachtig naar Roald en zijn ouders kijken. Ze hebben natuurlijk niet alles verstaan, maar ze begrepen heel goed waar het om ging. Als dan zijn vader op hun af komt en zijn armen breed spreidt, begrijpen ze, dat alles goed is.

Ze janken heel wat af en knuffelen de man bijna fijn. Ineke en Roald kijken toe, hoe Johan fijn geknuffeld wordt en ze moeten lachen. Roald roept: ‘Voelt toch niet zo slecht om door hun geknuffeld te worden, of wel, pap?’

‘Ik heb wel eens iemand slechtere schoondochters zien krijgen, Roald. Maar dan mogen we onderhand wel eens gaan sparen om geld over te houden voor cadeaus. We krijgen er opeens 3 kleinkinderen en 3 schoondochters bij!’

Ineke lacht. ‘Nu is het wel genoeg geweest, Johan. Laat ook nog wat over voor Roald!’

‘Pff, hij heeft er nu drie, hij kan er best eentje missen!’

Ineke lacht. Ze weet wel hoe Johan het meent. Dan loopt ze zelf ook naar de drie zussen en feliciteert ze met hun zwangerschap en verwelkomt ze in haar familie.

Opeens komen daar Henk en Hilde aangewandeld. Ze komen even kijken hoe het met de verbouwing staat. Ze zijn niet meer langs geweest, sinds Isabel gestorven is. Niet omdat ze niet wilden, maar omdat ze op woningjacht waren voor Diana en Frank. Die zijn aangenomen op hun nieuwe werkplek, en gaan daar al over anderhalve maand beginnen. Dus ze zoeken nu met spoed een nieuwe woning.

Henk roept: ‘Zo te zien, hebben jullie goed nieuws te vieren.’

Roald lacht. ‘Ja, Henk! Het schijnt dat de ooievaar het hier over een kleine negen maanden heel erg druk zal krijgen.’

Henk kijkt hem verbaasd aan en begint dan te lachen. ‘Ik had het me kunnen denken. Dat kon ook nooit goed gaan met drie van die zussen, die zoveel op elkaar lijken. Wie is er nog meer zwanger, behalve Ester?’

‘Ada en Ingrid…’

Henk en Hilde kijken even geschokt, en Hilde zegt: ‘Je maakt toch geen grapje, Roald?’

‘Nee, Hilde. Ik meen het echt serieus. Hoewel Ingrid nog wel even een test moet laten doen, ze is over tijd, maar heeft nog geen zwangerschapstest gedaan.’

‘Mijn God, Roald! Dus je wordt vader van drie kinderen van drie vrouwen?’

‘Daar lijkt het wel op, Henk. Dus ik heb straks nog 3 redenen meer om hard voor je te werken!’

‘Dat kun je wel stellen, Roald. Maar weten je ouders het dus al?’

‘Ze hebben het zelf uitgevonden, maar ik had het kunnen weten. Zoiets valt mijn moeder altijd wel op. Ze schijnt altijd wel te weten, of er iemand zwanger is. Ze heeft er een neus voor.’

‘En? Hoe vatten ze het op? Zijn ze er wel blij mee?’

‘Dat wel, maar ze maken zich nogal zorgen om mij, of ik niet te veel hooi op mijn vork neem. Maar ik denk dat we er samen wel aan uit komen.’

‘Ik kan me hun zorgen ook wel voorstellen, Roald. Maar ik denk niet, dat je je geldzorgen hoeft te gaan maken. Je gaat immers heel goed verdienen.’

‘Dat is ook zo, Henk. Maar hoe vind je de renovatie vorderen?’

‘Ziet er goed uit. Daarvoor kwamen we ook even kijken. En om je iets te vragen.’

‘Wat wilde je vragen, Henk?’

‘We hebben een woning gevonden voor Diana en Henk, hier helemaal niet zo ver vandaan. Maar die woning is pas over 3 maanden beschikbaar. Maar het is wel helemaal wat ze zoeken.’

‘En wat heeft dat met mij te maken?’

‘Diana vroeg ons, om jou te vragen, of ze toevallig die tijd niet bij jullie mogen wonen. Ze moesten weer terug naar huis, omdat ze moesten werken. Anders had ze het zelf aan jullie gevraagd.’

‘We zijn nog wel hard aan het verbouwen, Henk. Wanneer moeten ze hun huis uit?’

‘Over anderhalve maand. Dus het zou voor ongeveer anderhalf tot twee maanden zijn. Ze moeten immers nog wel hun huis aanpassen en schilderen naar hun wensen.’

‘Ik zal het er eens met mijn vrouwen over hebben. Maar ik laat het je zo snel mogelijk weten, Henk. Maar kom er gezellig bij zitten. Een wijntje?’

‘Dat sla ik niet af, Roald. Wat heb je onder de kurk?’

‘Ik heb hier een droge rode staan, die bijzonder goed smaakt en een zoete witte, ook niet slecht.’

‘Doe mij die rode maar en ik denk dat Hilde graag die witte zal willen. Maar dat moet je haar zelf maar even vragen.’

Even later zitten ze gezellig tussen de terrashaarden en vuurkorven te genieten van een wijntje. Roald heeft meteen de vraag van Henk voorgelegd aan zijn vrouwen en ze spreken af, dat Diana eerst maar even met Frank een weekendje moet komen logeren. Als ze dan toch een aantal weken met ze opgescheept worden, dan willen ze ook een betere kennismaken met elkaar.

Opeens zegt Henk tegen Roald: ‘Wat gaan jullie overmorgen, zondag, doen?’

‘O, dan krijgen we les.’

‘Les?’

‘Ja, zeilles. Die krijgen we van Han Stokke. Hij wil ons leren hoe we met de Missing Dreams kunnen gaan zeilen.’

‘Ow? We wilden jullie eigenlijk uitnodigen om met onze boot te gaan varen. Ze voorspellen echt goed zeilweer voor zondag en het ziet er naar uit, dat het de laatste goede dag van het jaar zal worden. Diana en Frank komen namelijk ook.’

‘En waarom gaan jullie dan niet met ons mee, met de Missing Dreams?’

‘Mogen jullie zomaar varen met de boot van Isabel?’

‘Henk, ik heb de boot van haar geërfd. Het is nu mijn boot.’

Verbaasd kijkt Henk hem aan. ‘Zo! Dan heb je een behoorlijk dure boot geërfd van haar!’

‘Ik heb geen idee, wat die boot waard is, Henk. Maar ik vind het een prachtige boot. Maar ik kan niet zeilen en Han wil het ons wel leren en we gaan ook lessen nemen bij de zeilschool.’

‘Dat doe je goed. Maar Hilde? Lijkt het je wat om met Roald mee te gaan? Hun boot is groter, en daar kunnen we met ons allen op.’

‘Ik vind het prima. Het is al weer even geleden, dat we eens met de Missing Dreams zijn gaan varen. Ik vind het werkelijk een fantastische boot, zeker als alle zeilen in de mast hangen.’

Johan zegt tegen Henk: ‘Is dat dan zo’n mooie boot dan? We hebben die nog niet gezien. Om eerlijk te zijn, heb ik niet verder geweest dan de plaatselijke bouwmarkt.’

‘Het is echt een heel mooie boot. Eigenlijk te zonde om het hier op dit meer te laten liggen. Maar het is werkelijk perfect onderhouden.’

Hilde zegt tegen Roald: ‘Hebben jullie geen foto’s van de boot?’

‘Nee, we zijn laatst wel samen met Han een stukje wezen varen, maar we zijn echt helemaal vergeten foto’s te maken. We hadden toen andere dingen aan onze kop, dat was op de dag dat Isabel overleden was.’

Ze maken dan een afspraak, dat ze elkaar treffen in de haven. Om Diana en Frank te verrassen, spreken ze af, hun nog helemaal niets te vertellen. Een uur later nemen Henk en Hilde afscheid en wandelen naar huis heen.

Johan zegt tegen Roald: ‘Die nieuwe baas van je is een leuke en aardige vent. En die vrouw van hem was ook erg aardig en zag er voor haar leeftijd niet slecht uit.’

‘Ja, het zijn fantastische mensen. Ik mag van geluk spreken, dat ik hun heb leren kennen.’

‘Dat kun je wel stellen, Roald. Anders had je waarschijnlijk nooit deze baan gekregen.’

‘Dat weet ik zo net nog niet, pap. Misschien had het dan wat langer geduurd, maar uiteindelijk zou ik hem toch zijn opgevallen, dat weet ik zeker. Hij had immers al werk van me gelezen.’

‘Maar nu heb je toch een behoorlijk goede band met hem. Je gaat zo vriendschappelijk met hem om?’

‘Ja, dat klopt wel. Er zijn dingen gebeurd, die ons zeker nader hebben gebracht. En daar is hun dochter ook een reden van.’

‘Die heb je toch niet ook al zwanger gemaakt, Roald?’

Roald lacht. ‘Nee, zo erg ben ik nu ook weer niet. Drie vrouwen zijn genoeg!’

‘Gelukkig! Want anders kost het me dadelijk nog een kapitaal aan cadeautjes!’

Roald glimlacht. ‘Pap, wat vind je er nu van, dat je opa wordt?’

‘Ik vind het fantastisch, Roald. Bovendien, je moeder had al vanaf het eerste moment het idee, dat er meer moest zijn als alleen een verliefdheid. Hoe lang wist je al, dat Ester en Ada zwanger waren?’

‘Van Ester weet ik het al een paar weken, van Ada weet ik het pas een goede week. Maar ze was wel als eerste zwanger, dat dan weer wel.’

‘Ik wilde bijna vragen, hoe je dat voor elkaar kreeg, maar ik wil het niet eens weten.’

Roald lacht. ‘Maar pap? Je zei straks, dat ik dan nooit zou gaan trouwen. Het heeft me aan het denken gezet.’

‘Jongen, je kunt toch maar met een vrouw trouwen. Hoe wil je dat dan met die andere twee doen?’

‘Als ik ooit met een van hun zou trouwen, dan is het met Ester. Die heeft vanaf het begin mijn hart gestolen en dat is nog steeds zo. Ada en Ingrid zijn er later bij gekomen. Van hun houd ik ook heel erg, maar toch is dat iets anders als bij Ester. Als ik ooit met Ester zou trouwen, dan overweeg ik met Ada en Ingrid een samenlevingscontract af te sluiten.’

‘Dat zou een mogelijkheid kunnen zijn, Roald. Maar werkelijk, Roald, ik zou het nooit op kunnen brengen om van meer dan een vrouw te houden. Hoewel ik je wel kan begrijpen, zeker met een drieling.’

‘Ik heb geluk met jullie als ouders, pap. Jullie zijn ruimdenkend. Maar hoe de ouders van Ester dat gaan oppakken? Die zijn toch wat meer conservatief, heb ik het idee.’

‘Tja, niet iedereen is hetzelfde, Roald. Maar ook zij zijn niet dom, Roald. Ik denk dat ze ook wel in de gaten hebben, dat er tussen jullie vier wat bijzonders speelt. Jullie doen wel je best om het te verbergen, maar toch ook weer niet heel erg goed.’

Roald glimlacht. ‘Ik heb het nooit echt onder stoelen of banken willen steken, pap. Ik heb mijn lesje wel geleerd na Jolanda. Nu kan ik zeggen, dat het eigenlijk wel goed voor me is geweest, dat ze me heeft verlaten. Want het heeft me wel degelijk veranderd.’

‘Dat is zeker waar. Eerst kropte je al je gevoelens op, maar tegenwoordig flap je het er gewoon uit. Dat is ook beter zo. En als jij gelukkig bent met drie vrouwen, dan ben ik dat ook, Roald.’

Ze omhelzen elkaar even en staan dan op. De vuurkorven zijn bijna uit en het begint nu ook behoorlijk frisser te worden. Het is ook al oktober, dus ze mogen wel van geluk spreken met zulk goed weer. De dames volgen hun voorbeeld en gaan mee naar binnen. Ze gaan ook meteen naar bed, want ze willen morgen nog flinke stappen maken, met het houtwerk. Over enkele dagen moeten de ouders van Roald terug naar huis en dan willen ze toch zo veel mogelijk gedaan hebben. Toch willen ze de zondag rust houden, omdat het anders niet lang uit te houden is. Een mens moet immers ook ontspannen.

Roald en Ester liggen al even in bed, als er zachtjes op de deur geklopt wordt. De deur gaat open en tot hun verbazing komt Ingrid binnen. Ze heeft niet veel meer aan, dan haar nachthemd, je kunt haar tepels goed door haar nachthemd zien. Ze is verlegen, want ze durft niet echt naar binnen te komen.

Ester lacht. ‘Blijf je daar nu staan, Ingrid? We hebben vanavond genoeg gepraat, dus ik denk niet dat je daarvoor bent gekomen. Dus kom binnen en doe de deur dicht!’

Blozend doet Ingrid de deur dicht, terwijl Roald en Ingrid plaats voor haar maken in bed. Terwijl ze in bed klimt, verontschuldigt ze zich, omdat ze onuitgenodigd in hun bed kruipt.

‘Ingrid, dit deden we toch samen, of niet? En bovendien hebben we deze afspraak nog steeds staan. Een keer vrijen in de buitenlucht is toch niet hetzelfde als vrijen in bed, of wel?’

‘Dat weet ik wel, Roald, maar ik heb nog steeds het gevoel, dat Ester jouw vriendinnetje is. Heb ik dan wel het recht om ook iets van jou te eisen?’

Ester glimlacht. ‘Maak je maar geen zorgen, Ingrid. Ik weet dat ik Roald niet verliest. En wie zegt, dat ik vannacht te kort kom? We hebben toch al eens eerder samen in bed gelegen.’

Roald lacht ook. ‘Laat ik nu even heel duidelijk zijn, Ingrid. Ik hou van jullie alle drie, maar Ester zal altijd mijn grootste liefde blijven. Maar dat wil niet zeggen, dat jullie je altijd moeten schikken naar Ester. Als je behoefte hebt aan seks, dan moet dat kunnen. En ik heb genoeg liefde te geven, voor jullie allemaal. En bij mijn weten ben ik ook fit genoeg om jullie tevreden te houden…’

‘Dat hoop ik, Roald, want ik heb echt dringend behoefte aan die lekkere pik van jou. Ik lag straks in bed met mijn vibrator, maar die kon me niet echt bekoren.’

‘Dus je bent nu al lekker nat?’

‘Kletsnat! Het liefste heb ik, dat je me nu meteen hard neemt!’

‘Daar kan al voldaan worden, Ingrid. Maar Ester is er nu ook bij, en die moeten we niet vergeten.’

Ingrid knikt en ze moet lachen. ‘Dit wordt toch wel iets ingewikkelder, dan ik gedacht had.’

Ester antwoordt daarop: ‘Nee, ingewikkelder is het niet, alleen even wennen aan de nieuwe situatie. Maar ik heb wel een goed idee, Ingrid. Zo kunnen we alle drie lekker genieten.’

‘Laat maar eens horen!’

‘Als jij nu op je knieën gaat zitten, dan kan Roald je van achter nemen, terwijl ik zijn ballen en pik lik. En jij kunt mijn kutje dan likken.’

Dat wordt eenstemmig aangenomen, En wat onwennig gaat Ingrid over haar heen hangen en wacht dan af. Maar Roald wacht eerst totdat ze Ester begint te verwennen. Als ze dan in de gaten krijgt, dat er niets gebeurt, kijkt ze even om en ziet dan Ester en Roald lachen en op haar wachten. Ze bloost nog een keer, maar begrijpt dan wat er van haar verwacht wordt.

Ze duikt tussen de benen van Ester en begint haar kutje te likken. Ester doet hetzelfde bij Ingrid, terwijl Roald nog even aan zijn pik trekt, om hem wat stijver te krijgen. Dan kruipt hij achter Ingrid en zet zijn eikel tegen haar lipjes.

Ingrid drukt met haar heupen naar achteren, waardoor Roald al een beetje in haar dringt. Dan stoot hij langzaam door, tot hij helemaal in haar zit. Hij laat Ingrid even wennen en begint haar dan met langzame slagen te neuken.

Ester doet haar best om hem zo veel mogelijk te laten genieten. Ze likt zijn ballen en met haar handen masseert ze zijn ballen. Dit is nieuw voor haar, maar ze is blij, dat Roald het wel fijn lijkt te vinden.

Ingrid voelt zijn dikke pik in haar kutje schuren en dat maakt haar helemaal wild. Ze kan het bijna niet geloven, hoeveel anders dit aanvoelt, dan al haar andere vriendjes, die ze ooit gehad heeft. Niet dat ze een mannenverslinderster is, zoals Ada, maar ze heeft haar deel aan pikken toch wel gehad.

Maar dit is niet te vergelijken, met alles wat ze al kende. Zijn pik is niet te lang, eerder wat kort, maar dat vindt ze niet erg. Het doet in ieder geval geen pijn, maar daarvoor voelt het aan als een onverzadigbare lust. Het is zijn dikte van zijn pik, die het hem doet. Die vult precies goed, waardoor zowel Ingrid als Roald optimaal kunnen genieten.

Ingrid moet zich echt concentreren, dat ze Ester niet vergeet, maar Roald neukt haar zo heerlijk, dat ze al snel alles om zich heen vergeet. Nu weet ze het helemaal zeker, ze wil een kind van hem. En ze hoopt nu van harte, dat ze ook echt zwanger is van hem. Ze wil dat dit nooit stopt, en uit het niets voelt ze haar hele lichaam verkrampen en komt ze hard en lang klaar.

Daardoor kan Roald het ook niet meer houden, want zijn pik wordt nu zo gemelkt, dat hij die druk niet meer aan kan. Met een flinke grom komt hij dan klaar en spuit zijn hele lading zaad in haar hete kutje. Ingrid voelt hoe zijn zaad met kracht in tegen haar baarmoeder wordt gespoten, en alleen al dat gevoel laat haar nog een keer klaarkomen.

Als ze weer bij haar positieven komt, beseft ze zich, dat ze Ester helemaal vergeten is, maar die heeft alleen maar genoten, hoe haar zusje op de pik van haar vriendje klaar kwam. Ze verontschuldigt zich bij Ester, maar die beantwoordt haar met een lange tongzoen. Ze weet precies, wat haar zusje net beleefd heeft.

Na een korte adempauze is Roald al weer paraat voor een volgende ronde. Ingrid kan het nauwelijks geloven, maar als Roald haar benen uit elkaar legt en haar voor een tweede keer begint te neuken, vervalt ze al snel weer terug in haar wereld, waar alleen maar lust en genot heerst.

Nu neukt Roald haar veel sneller en harder en ze begint te geloven, dat Roald nooit moe schijnt te worden. Maar ook Roald heeft zijn limiet, en al snel begint zijn tempo iets te zakken. Maar in de ogen van Ingrid is dit nog steeds hard en snel. Ze laat haar handen glijden over het gespierde lichaam van Roald.

Hij is misschien wel wat zwaar, maar daar zit behoorlijk wat spieren bij. En vooral zijn borstspieren zijn behoorlijk hard, en ze kan nauwelijks geloven, dat ze met een man als Roald in bed ligt, en die haar ook nog eens alle hoeken van het bed laat zien! Het is onmogelijk voor haar om zelf het initiatief te nemen, want Roald bezit haar, zowel lichamelijk als geestelijk. Ze wil gewoon niet, dat dit ophoudt.

Maar al snel voelt ze een orgasme opkomen. Roald merkt dat en voert zijn tempo nog wat harder op, want ook hij is niet ver meer van zijn hoogtepunt. Het is te veel voor Ingrid. De tempoversnelling, waarmee Roald zijn pik in haar grotje beukt, is de druppel voor haar. Ze komt zo hard en intens klaar, dat haar ogen helemaal wit wegdraaien, en ze haar controle over haar lijf verliest. Roald beukt door op het verkrampende lichaam van Ingrid en komt dan weer met een diepe grom klaar.

Roald valt uitgeput op haar neer, zo snel achter elkaar is ook voor hem behoorlijk vermoeiend. Het zweet gutst in straaltjes over zijn hoofd en hij hijgt alsof hij net een marathon gelopen heeft. Het duurt even, voordat Ingrid weer een beetje in staat is om te reageren. Ze is even helemaal weg van de wereld geweest, zwevend in extase van genot en emoties, die ze nog nooit eerder heeft gehad.

Ester heeft het schouwspel met verbazing aanschouwd. Het tweetal is haar even helemaal vergeten, maar zelf vond ze het behoorlijk geil. Nog nooit eerder heeft Ester iemand zo klaar zien komen als Ingrid. Daar is ze nu wel even jaloers op, maar ze weet dat Roald haar niet zal vergeten. Ze heeft zich zelf een beetje verwend door zich zelf te vingeren, want het schouwspel was behoorlijk geil. Ze is zelfs een keer klaargekomen op haar vingers, maar verlangt toch nog wel om een keer de pik van Roald in zich te krijgen.

Als Ingrid weer een beetje bij haar positieven komt, vraagt ze Roald om van haar af te gaan, hij begint nu toch wel wat zwaar te worden. Natuurlijk voldoet Roald aan haar wens, maar daardoor moet hij dan wel zijn halfstijve pik uit haar kutje halen. Haar grotje is nu overgevoelig door de hevige beuken van Roald, en ze komt spontaan nog een keer klaar, enkel doordat Roald zijn pik uit haar verwijderd.

Ester lacht. ‘Hij is nog al veel man voor een vrouw, of niet Ingrid?’

Ingrid hijgt nog na. ‘Jezus, dat kun je wel stellen. Ik denk niet, dat ik het zou overleven, als hij me een hele nacht zou neuken. Ik geloof dat ik even buiten westen ben geraakt, ik weet echt niet meer wat er allemaal gebeurd is, nadat ik klaarkwam. Ik weet nog dat Roald klaar kwam, maar daarna mis ik wat film.’

‘Ik weet het, hij kan je echt van de wereld af neuken. Is hij niet fantastisch?’

‘Ja, nee. Fantastisch is niet het juiste woord, het is nog beter dan dat! Ohh, dit wil ik absoluut vaker!’

Ester drukt een zoen op de lippen van haar zusje. Plagend vraagt ze aan Ingrid?: ‘Ben je nu ook een beetje verliefd op mijn vriendje?’

Ingrid moet blozen, maar als ze het lachende gezicht van Ester ziet, dan stemt ze glimlachend toe. ‘Ja, absoluut! Ik wil nooit meer een andere pik, dan die van Roald.’

Roald lacht luid. ‘Gekke geile zussen, dat zijn jullie.’

Ester gaat boven op hem zitten en geeft hem een zoen. ‘Je hebt er zelf mee ingestemd om dit te doen, Roald. En voor mij is het gemakkelijker en fijner, als mijn zussen ook verliefd op je zijn. Maar nu heb je Ingrid wel al twee beurten gegeven, maar ik heb nog niets gehad.’

‘Oh, maar voor jou heb ik ook nog wel wat over, maar dan zal jij nu even het eerste werk moeten doen. Ik geloof dat ik mezelf toch wel wat veel gegeven heb aan Ingrid.’

Dat laat Ester zich geen tweede keer zeggen. Ze pakt zijn pik vast, die al weer begint aan te zwellen.

Ingrid ziet dat en zegt: ‘Ben je nu alweer klaar om weer te neuken? Al mijn vroegere vriendjes kregen hem al na een keer niet meer omhoog, de meeste lagen al te snurken nadat ze klaargekomen waren!’

Ester zegt: ‘Over zijn libido hoef je je geen zorgen te maken. En ik geloof dat hij steeds beter in conditie begint te komen. Hoe meer hij traint en werkt, hoe beter zijn libido.’

Ingrid kijkt Roald geschokt aan. ‘Wat voor een man ben jij? Van welke planeet kom je eigenlijk?’

Roald lacht. ‘Wie weet kom ik wel van Mars, Ingrid!’

Ingrid lacht. Ze geeft hem een zoen en zegt: ‘Nou, neuken kan je als de beste, marsmannetje!’

Ester zet haar lippen op de eikel van Roald. Roald moet meteen kreunen, want Ester begint haar pijptechnieken steeds beter onder de knie te krijgen. Zijn pik zwelt dan ook meteen hard op en staat al weer hard vooruit.

Ester stopt dan meteen met pijpen en klimt op hem. Ze wil hem nu ook voelen, nadat ze net alleen maar kon toekijken. Ze begint hem langzaam te berijden, terwijl Ingrid een tongzoen met Roald deelt.

Terwijl ze zich steeds weer over zijn pik laat zakken, zucht ze een zucht van verademing. Dit voelt zo goed! Maar in plaats dat haar hete kutje geblust wordt, wordt ze alleen nog maar heter. De arme Roald laat Ester nu even het werk alleen doen, hij is druk bezig om de tong van Ingrid weerstand te bieden.

Maar dat wil niet zeggen, dat hij niet geniet van het neuken met Ester. Maar omdat hij al twee keer Ingrid geneukt heeft, is zijn pik nu ook behoorlijk gevoelig. Ieder kneepje die Ester maakt op zijn pik, resulteert in een kreun van Roald. Ester merkt dit genoegzaam op, en ze maakt er een sport van hem zo veel mogelijk te laten kreunen, terwijl hij nog steeds ligt te tongen met Ingrid. Zo voert ze hun beiden naar hun hoogtepunt toe.

Ingrid verbreekt dan de tongzoen met Roald, en begint zich nu te richten op Ester. Ze gaat achter haar zitten, en begint haar lichaam te strelen. Doordat de mond van Roald nu vrij gekomen is, neemt Ester haar kans waar en buigt zich voorover om hem een zoen te geven. Ze beweegt nu zachtjes met haar heupen en voert daarmee de druk op voor Roald. Roald wordt gek van deze druk op zijn pik. Wat zou hij nu graag in haar klaar willen komen, maar zijn orgasme is nog ver weg. Hij is nu ook weer op adem gekomen en begint met haar mee te bewegen.

Ester nadert echter al haar hoogtepunt, en komt even later klaar, terwijl ze gewoon doorgaat met hem te berijden. Wel neemt Roald nu wat meer het initiatief en begint haar van onder te neuken. Als kort daarna Ester nog een orgasme krijgt, neemt Roald de kans waar en draait haar op haar rug, terwijl zijn pik nog steeds in haar zit. Hij voelt dat hij niet ver weg zit van een orgasme, en wil die ook bereiken, voordat zijn conditie hem in de steek laat. Met zijn laatste krachten neukt hij haar hard en komt dan met een harde kreun in haar klaar. Maar dan is hij ook volledig uitgeteld.

Het duurt wel tien minuten, voordat hij weer op adem is gekomen. Aan weerszijden liggen twee zeer voldane vrouwen, die zich tegen hem opkrullen. Het geeft hem een speciaal gevoel, dat hij niet meteen kan thuis brengen. Maar opeens beseft hij, wat dit gevoel is. Het is een gevoel van verliefdheid en liefde, die hij nu voor deze beide vrouwen heeft. En op de manier, waarop de twee zussen tegen hem aan liggen te soezen, zegt hem, dat het wederzijds is. Hij geniet dan nog even van dit gevoel, terwijl Ester en Ingrid langs hem in slaap zijn gevallen. Uiteindelijk valt Roald ook met een glimlach in slaap.