Heel even wat anders, helemaal passend in deze dagen om kerst. En ik ben erover aan het denken om zelfs aan dit verhaal een vervolg te geven, zodat ik dit kan verder voeren als Tre Systar af is.

---

Rawcliff, Engeland, 24 december 2012

Het was kerstavond, toen Jessica, 18 lentes jong, ging slapen na een gezellige avond met de familie rondom de kerstboom. Normaal zou ze uit zijn gegaan met vrienden, maar nadat haar vriendje het net voor kerst had uitgemaakt, had ze daar helemaal geen zin in. Dus is ze gezellig met haar vader en moeder en haar kleine zusje Miranda van 8 thuis gebleven en hebben een leuke kerstavond met spelletjes en gezang gehouden.

Haar zusje Miranda, gelooft nog heilig in de kerstman en haar ouders laten haar nog maar even in die waan. Jessica vindt het wel schattig, dat haar kleine zusje nog steeds in de kerstman gelooft en ze helpt er ook aan bij, dat ze blijft geloven. Vroeger heeft ze zelf lang geloofd in de kerstman en vond dat altijd wel een mooie tijd.

Als Jessica naar bed heen gaat, gaat de deur van haar kamer open. Haar zusje komt bij haar in bed gekropen, iets wat ze wel vaker doet.

‘Mag ik bij jou in bed slapen? Ik kan niet slapen!’

Jessica opent haar dekens voor Miranda en het meisje klimt erin. Ze weet al wat er gaat komen, de kleine meid is helemaal in spanning voor wat de kerstman haar zal brengen. Ze vertelt al haar wensen aan Jessica en valt uiteindelijk in slaap. Jessica dekt haar zusje goed toe en gaat ook slapen.

Midden in de nacht hoort ze echter iets. Ze wordt wakker en luistert nog een keer. Ja! Daar hoort ze het weer! Er is iemand daar beneden!
Ze trekt haar badjas aan en sluit naar beneden. Terwijl ze de trap af sluipt, bedenkt ze zich, dat ze onbewapend is. In de keuken kan ze zo snel niets vinden, maar de deegrol lijkt haar dan wel een geschikt wapen.

Ze loopt de kamer in, waar ze geluid vanaf hoort komen en ze ziet een schim bewegen. Ze twijfelt niet, en haalt flink uit naar de schim in het donker. Jessica staat versteld van haar kracht, want de donkere schim zakt meteen in elkaar.

Jessica is echter heftig geschrokken. Ze doet snel het licht aan, en ziet dan een gestalte in een rode jas, afgezet met wit bont en een bijpassende broek en muts. De schrik slaat haar om het hart, ze heeft net de kerstman bewusteloos geslagen.

Geschrokken en geschokt loopt ze naar de bewegingsloze gestalte, die daar op de grond ligt. Ze ziet hem gelukkig nog ademen en dat lucht haar wel op. Stel je voor, dat ze de kerstman vermoord had!

Ze slaat hem op zijn wangen om hem bij te brengen en bekijkt de man eens heel goed. Ondanks zijn baard, lijkt deze kerstman nog best jeugdig en slank.

Dan wordt ze woedend. Dit lijkt niet meer dan een inbreker, die verkleed als de kerstman hun hier aan het beroven is. Ze kijkt even vlug rond, en ziet een zak staan, die uitpuilt met cadeautjes. En ze ziet ook cadeautjes onder de kerstboom staan, die er eerst niet stonden.

Nu begint Jessica toch even te twijfelen en dan hoort ze gekreun van de man, die op de grond ligt.
Maar Jessica is nog steeds niet overtuigd, dat dit de kerstman is en ze gaat boven op hem zitten, zodat hij niet kan bewegen. De man komt kreunend bij.

Jessica bijt hem toe: ‘Wat moet je hier in ons huis? Kom je inbreken?’

De man kijkt verdwaasd rond en kijkt recht in de hemelsblauwe ogen van Jessica. Hij kijkt haar geschokt aan, maar hetzelfde geldt ook voor Jessica. Het is alsof het tussen hun twee vonkt.

Jessica bloost, als de man haar eens goed aankijkt.

‘Ik kwam hier niets stelen, Jessica. Kijk maar eens goed naar me, dan weet je wel wie ik ben!’

‘Hoe weet je mijn naam?’

‘Ik weet wel meer van je, Jessica. En ik weet ook, dat je vroeger altijd er heilig van overtuigd was, dat de kerstman bestond. De brieven, die ik van je heb gehad, waren altijd leuk om te lezen. Het is alleen jammer, dat je moeder het zo nodig vond om je te vertellen, dat ik niet bestond. Hoe oud was je toen? 10 Jaar?’

Jessica kijkt geschokt. ‘Dat kan iedereen wel vertellen!’

‘Ah, je wilt bewijs? Laat ik eens kijken, toen je negen was, wilde je per se een Mama’s First Child. En die heb je ook gekregen. Maar je wilde ook een hondje, en die heb je niet gekregen.’

‘Hoe weet jij dat?’

‘Omdat ik Lucas Santa ben, de zoon en opvolger van de kerstman. In tegenstelling wat iedereen gelooft, zijn we niet echt onsterfelijk, maar wordt onze familietraditie overgedragen van vader op zoon. En daardoor weet ik alles wat mijn vader over jou wist.
En dit is nu mijn tweede kerst, maar dat ik op deze manier hier zou stranden, dat zou ik nooit hebben kunnen vermoeden. Ik heb nog steeds hoofdpijn, van waar je me geslagen hebt! Je hebt flink wat kracht in die armen van je!’

Jessica staat met open mond te kijken. Ze weet geen woord uit te brengen. Ze bekijkt de man eens goed. Oud is hij nog niet, misschien net 20 en zeker aantrekkelijk.

Opeens beseft ze, dat ze niet veel meer aan heeft, dan een nachthemd en een badjas. En dat schijnt deze man ook te merken, want ze voelt iets roeren en prikken tegen haar kont.

De man verontschuldigt zich: ‘Sorry, ik ben ook maar een man en als er zo’n mooi meisje op me zit, dan kan ik het niet helpen, dat ik daar bepaalde gedachtes van krijg.

Jessica bloost. Haar wangetjes worden flink rood. Ze gaat snel van hem af en helpt hem overeind. Maar hij is nog niet in staat om te blijven staan. De deegrol heeft goed zijn werk gedaan.

Ze zet hem op de bank neer en vraagt: ‘Wil je misschien een aspirientje of iets te drinken?’

‘Wat te drinken zou goed zijn. Ik kan geen medicijnen slikken, omdat ik dan mijn magie zou verliezen.’

‘Ow, dat moet natuurlijk niet!’

Dan slaat ze haar hand voor haar mond en zegt: ‘Maar hoe moet dat dan met al die pakjes, die je nog moet bezorgen?’

‘Dat lukt wel, alleen zal het nu wat langer duren, dan normaal. Tenzij je me wilt helpen, dan zal het wel wat sneller gaan.’

Schuldbewust zegt ze meteen: ‘Ja, dat is het minste wat ik kan doen!’

Ze haalt hem vlug een glas water en geeft hem die. Hij haalt een klein zakje uit zijn jas, waar een goudkleurig poeder in zit. Hij doet wat in het water, wat daardoor ook goudkleurig wordt en begint te fonkelen.

‘Ik dacht dat je geen medicijnen mocht slikken?’

‘Dat is ook niet voor mij, maar voor jou! Anders kun je me niet helpen. Maar ik moet je wel waarschuwen, als je dit inneemt, dan is er geen weg terug.’

‘Hoe bedoel je?’

Nu begint de jongen te blozen. ‘Uhm, als je dit drinkt, zou dat betekenen, dat je de rol van miss Santa op je neemt.’

‘Wow! Dat had je me net nog niet verteld!’

‘Sorry, ik denk er nu ook pas aan. Maar ik zou het niet erg vinden, als zo’n mooi meisje Miss Santa zou worden!’

Jessica begint nu hevig te blozen. Ze stamelt: ‘Betekent dat ook, dat ik met je mee moet naar de Noordpool?’

De jongen ziet het niet als een afwijzing en loopt naar haar toe. ‘Nee, ik woon in Denholme, niet ver van Bradford, waar onze familie woont. Dat we op de Noordpool zouden wonen, is een mooi verzinsel, dat we maar wat graag zo willen houden. Dat zorgt ervoor, dat we verborgen blijven. Maar wat zeg je ervan?’

Jessica is nog steeds te geschokt om te antwoorden. ‘En hoe heette je ook al weer?’

‘Mijn werkelijke naam is Lucas Santa, maar men kent me beter onder de naam Lucas Malcolm.’

Er verschijnt een kleine glimlach op haar lippen.

‘Dat zie ik nog veel liever, een glimlach op dat mooie gezichtje van jou!’

Jessica bloost nu weer, ze vindt Lucas wel aantrekkelijk. En haar hartje klopt hevig, als hij steeds dichterbij komt. Uiteindelijk is zijn gezicht vlak bij het hare en hun lippen raken bijna elkaar. Maar Lucas raakt haar op geen enkele manier aan, ze zal zelf de stap moeten maken.

De spanning tussen Lucas en Jessica is hoog en uiteindelijk drukt Jessica haar lippen voorzichtig op die van hem. Ze trekt zich tegen hem aan en meteen gaan alle remmen los. Hevig zoenen ze met elkaar, terwijl Jessica de jas van Lucas uittrekt. Ze laat haar handen over zijn borstkas glijden. Dat is een flink afgetraind lichaam, die haar goed watertanden. Ze knoopt de knoopjes van zijn blouse los en Lucas laat haar zijn blouse uittrekken.

Jessica moet eens diep ademhalen, als ze hem voor zich ziet, met ontbloot bovenlijf. Ze denkt bij zichzelf: ‘Wat een Adonis! En dit moet de kerstman zijn? Laat ik mezelf dan maar een goed heel kerstcadeautje geven!’

Nu is het de beurt aan Lucas om wat te doen. Zachtjes en voorzichtig trekt hij haar badjas weg, die hij op de grond laat vallen. Jessica heeft nu niet meer dan een doorzichtig nachthemd aan, waar duidelijk haar borsten door zijn te zien, maar ook dat ze geen slipje aan heeft.

Lucas slikt eens, ze heeft een prachtig lichaam. Mooie, niet te grote borsten, een prachtig figuur, mooi lang blonde haren. Ze zou het perfect doen als Miss Santa!

Dan begint hij haar in haar nek te kussen, dat ze gewillig toelaat. Ze kent deze jongen niet eens, maar het voelt gewoon zo goed! Met gevoelige hand verwijdert hij ook nog haar nachthemd, zodat ze nu naakt voor hem staat. Lucas verspilt geen tijd en begint haar borsten te kussen.

‘Oh my God!’, kreunt Jessica. Lucas schijnt te weten wat Jessica prettig vindt. Ze raakt er in ieder geval behoorlijk opgewonden van. Als hij dan afdaalt tussen haar benen en haar heiligheid vindt, is het hek van de dam. Jessica wil nog maar een ding en dat is hem tussen haar benen voelen.

En als hij haar gleufje begint te likken, is ze helemaal om. Lucas schijnt gevoelsmatig te weten, waar Jessica’s gevoelige plaatsjes zijn en al snel komt ze een keer schokkend klaar.

In de broek van Lucas begint zich ook al een behoorlijke tent te vormen. Nu is het de beurt aan Jessica om dat eens te bestuderen. Ze maakt de riem van zijn broek los, die daarna al meteen naar beneden zakt. Tot haar verbazing draagt hij daaronder een onderbroek van dezelfde stof, kerstrood met wit bont afgezet.

Ze lacht. ‘Behoort dat ook tot je uniform?’

Lucas lacht. ‘Tja, het hoort er allemaal bij!’

Jessica helpt hem uit zijn broek te stappen, en trekt daarna ook zijn onderbroek naar beneden. Een prachtig exemplaar van een pik komt tevoorschijn. Maar liefst 20 cm lang en 6 centimeter dik. Gretig begint ze zijn pik te likken. Lucas kreunt van genot. En nog harder, als ze hem begint te pijpen.

‘Godallemachtig! Wat doe je dat lekker!’

Het spoort Jessica aan om hem nog dieper in haar mond te nemen. Wat nog niet zo gemakkelijk is met zo’n enorm apparaat. Lucas kan alleen maar genieten, terwijl Jessica hem pijpt.

Maar als hij een orgasme voelt aankomen, stopt hij haar. Hij wil niet in haar mondje klaarkomen, maar in haar strakke poesje. Hij duwt haar achterover en gaat op haar liggen. Jessica heeft al in de gaten, wat er komen gaat, en schuift gewillig haar benen wijd.

Lucas wacht niet langer en zet zijn pik voor haar kutje en duwt hem erin. Hij begint haar met lange halen te neuken en voert steeds het tempo op.

Jessica is in de wolken, dit is veel beter dan haar vorige vriendje, vele malen beter. Ze komt keer op keer klaar op zijn heerlijke pik. Als Lucas zijn hoogtepunt niet meer kan uitstellen, komt hij hevig kreunend in haar klaar. Grote golven sperma spuit hij tegen haar baarmoeder. Hijgend en vermoeid laat hij zich op haar vallen, met zijn pik nog steeds in haar kutje.

‘Wow, dat was nog beter, dan ik gedacht had!’

Jessica glimlacht en geniet nog na van de lekkere seks. Dit wil ze wel vaker! Ze voelt zijn geil en dat van haar langs haar benen lekken. Opeens zegt ze: ‘Als ik dat drankje drink, dan wordt ik Miss Santa?’

Lucas hijgt nog na, maar zegt: ‘Ja, zo is het. Maar dan is er geen weg meer terug!’

‘Dus dan zijn we als het ware een stelletje?’

‘Zo zou je dat kunnen noemen. Maar natuurlijk kun je pas echt Miss Santa worden, als we getrouwd zijn. Maar dat is maar een formaliteit!’

Ze kussen elkaar. Lucas staat op en zegt: ‘Nu moet ik me weer aankleden, want anders krijgen straks de kinderen niets!’

Jessica glimlacht. ‘Nee, dat willen we niet.’

Lucas reikt haar het glas met het drankje aan. Iets wat zenuwachtig, drinkt Jessica ervan. Het smaakt niet slecht en ze drinkt door. Een heerlijk warm gevoel gaat door haar lichaam.

Met een glimlach kijkt ze hem aan en zegt: ‘En wat nu?’

‘En nu ga je gewoon lekker slapen, Jessica. Je hebt me meer geholpen, dan je nu zou kunnen vermoeden.’

‘Moet ik jou dan niet helpen, Lucas?’

‘Nee, dat heb je al gedaan, door dat drankje te drinken.’

‘Ik snap het niet!’

‘Het is een gedeelte van onze familietraditie. Hoe denk je, dat mijn vader aan mijn moeder is gekomen? Net zo, als wij elkaar ontmoet hebben, al betwijfel ik, of mijn vader ook met een deegrol ervan langs heeft gekregen!

Het lot beslist welke vrouw ik zal krijgen, maar ik ben blij, dat jij het bent geworden. Want onze familie moet natuurlijk wel voortgezet worden.’

Jessica glimlacht. Lucas geeft haar een zoen en zegt: ‘Ga nu maar slapen. Morgen zal je me weer zien, en dan komt alles goed!’

Met een beetje weemoed gaat Jessica terug naar boven, ze hoopt maar dat hij de waarheid heeft gesproken. Maar ook als dat niet zo is, dan heeft ze de beste kerstnacht van haar leven gehad.
Ze maakt zich nog vlug wat schoon in de badkamer, en kruipt dan weer in bed.

De volgende morgen is haar zusje vroeg wakker. Ze schudt Jessica wakker en roept: ‘Kom kijken, Jessica! Misschien is de kerstman al geweest!’

Jessica trekt haar badjas en haar pantoffels aan, en loopt met haar zusje naar beneden. Tot hun verrassing staat er een andere kerstboom en onder de kerstboom staat een wagenlading aan cadeautjes. De beide meisjes maken een jubelkreet, waardoor hun ouders ook wakker worden.

Miranda roept naar boven: ‘Papa, Mama! De kerstman is geweest! Kom eens kijken!’

Als die niet snel genoeg reageren, rent Miranda naar boven om haar ouders te gaan halen.
Jessica kijkt nog eens verbluft naar de kerstboom en de vele pakjes die er liggen. Opeens valt haar oog op een envelop, die op de schoorsteenmantel ligt. Haar naam staat erop.

‘Lieve Jessica,
Bedankt voor afgelopen nacht en ik hoop dat er nog veel van die nachten zullen volgen.
Jouw Lucas.’

Jessica bloost als ze dat leest. Ze stopt de envelop snel in de zakken van haar badjas en bekijkt de enorme kerstboom. Haar moeder komt naar beneden gelopen en ziet dan ook de enorme kerstboom.

‘Wat is hier gebeurd? Hoe komt die kerstboom hier? En wie heeft al die pakjes hier neergezet?’

Jessica glimlacht en zegt: ‘De kerstman! Wie anders?’

De cadeautjes zijn allemaal in mooi glanzend papier verpakt, compleet met strikjes.

Als ook haar vader naar beneden komt, en zich verwonderd over de kerstboom en de pakjes, beginnen ze met het uitpakken van de cadeautjes. De meest cadeautjes zijn voor Miranda, maar dat vindt niemand erg.

Ze krijgt een hoop speelgoed.

Jessica hoort haar moeder tegen haar vader zeggen: ‘Heb jij dat allemaal voor haar gekocht?’

‘Nee, ik dacht dat jij dat gedaan hebt.’

‘Wie moet dat dan wel gedaan hebben?’

Jessica zegt: ‘Wie anders dan de kerstman, mam!’

‘Doe niet zo gek, Jessica!’

‘Heb je er anders dan een verklaring voor, mam?’

‘Uhm, nee. Maar nu doe je, of je nog steeds gelooft in de kerstman!’

‘Misschien doe ik dat ook, mam. En misschien gaat het wel niet in geloven, maar om het delen en liefhebben.’

Haar moeder omarmt haar dochter en knuffelt haar.

‘Je hebt gelijk. Het gaat om het delen en liefhebben, en als je daar in gelooft, is alles mogelijk.’

Met een gelukkig glimlach houden ze elkaar vast.

Opeens roept Miranda: ‘Jessica, hier is ook nog een cadeautje voor jou!’

Jessica staat op en loopt naar het pakje, waar haar naam op staat. Het is best groot en ook zwaar, dus Jessica besluit het pakje daar maar open te maken.

Haar verrassing is groot, als ze de deksel van de doos open maakt. Een kleine puppy springt op en likt haar gezicht, als Jessica in de doos kijkt. Verrukt haar ze het kleine hondje uit de doos.

‘Oh, kijk eens wat een snoepje!’

De puppy probeert haar overal te likken en Jessica knuffelt het kleine ding bijna plat.

‘Oh, zo een hondje heb ik altijd al willen hebben!’

Haar moeder staat op en zegt: ‘Hoe komt die hier?’

Jessica zegt vrolijk: ‘De kerstman, wie anders!’

‘Nu ga je me te ver, Jessica. Je weet hier duidelijk wat meer van! Vertel op!’

Haar moeder begint boos te worden, als opeens Miranda roept: ‘Jessica, er zit nog wat in die doos. Een envelop.’

Jessica pakt de envelop en leest:

‘Beste Jessica,

Hier is het cadeau, dat je al wilde sinds je negen was. En voordat je moeder kwaad wordt, laat haar dan eerst haar cadeau uitpakken, dan begrijpt ze het wel.

Santa’


Jessica laat de brief aan haar moeder lezen, die het niet begrijpt. Miranda komt dan aandraven met een cadeautje voor haar moeder.

‘Mama, dit is voor jou!’

Haar moeder is nu even helemaal de kluts kwijt. Er gebeuren hier dingen, die ze niet kan verklaren. Het is wederom een grote doos, maar niet zo heel zwaar. Ze maakt het papier los en tot haar verbazing vindt ze een envelop op de doos geplakt.

Ze leest de brief eerst, voordat ze de doos open maakt.

‘Beste Suzan,

Ooit was er een tijd, dat jij ook geloofde in mij. Maar je stopte met geloven, omdat je niet kreeg wat je verlangde. Maar ook mij ontgaat wel eens wat, ik heb het echt soms heel erg druk. Maar nu krijg je alsnog, wat je toen verlangde.

Santa’


Ze maakt dan de doos open en slaat dan haar hand voor haar mond.

‘Onmogelijk! Dit kan niet!’

Haar man zegt: ‘Wat is er?’

Ze begint te huilen en haalt er een prachtige pop uit. Ze drukt die stevig tegen zich aan en zegt met tranen in haar ogen:

‘Toen ik klein was, wilde ik zo graag deze pop, en toen ik hem niet meer kreeg, geloofde ik niet meer in hem. Maar hoe kan dit?’

Jessica glimlacht en zegt: ‘Er is maar een iemand, die het zou kunnen weten, mam.’

Haar moeder knikt en drukt haar dochter tegen zich aan.

‘Sorry, dat ik net zo boos op je was. Je hebt gelijk, dit kan maar een iemand weten. Maar ik heb nog steeds de indruk, dat jij er meer van weet!’

‘Misschien, mam, misschien!’

Haar moeder glimlacht slechts. ‘Het is oké als je dat geheim wilt houden.’

De rest van de cadeautjes worden ook uitgepakt, waar Jessica’s vader ook een cadeautje uit zijn jeugd krijgt.