De Lange Reis - 2

Girl from the north country.

,,Waarom ben je op de vlucht?’’ Vroeg Sharon aan hem. ,,op de vlucht?’’ vroeg hij direct aan haar terug. ,,Ik ben niet op de vlucht. Niet echt. Maar ik heb wel een probleem veroorzaakt. En nu moet ik gewoon even verdwijnen voor een korte periode. Het klinkt ernstiger dan het is.’’ het licht besproete gezicht van Sharon had de vraag gesteld omdat Fieneke onder de douche stond en zij hun twee nu alleen had gelaten. Het was angstvallig stil geworden en daar kon Sharon niet tegen. ,,Heb je iets ergs gedaan?’’ vroeg ze verder. Hij schudde zijn hoofd. ,,Sommigen vinden van wel, maar ik vind zelf van niet. Eerlijk gezegd.’’ ,,Wat dan?’’ Sharon werd steeds nieuwsgieriger. ,,Ik kan het je echt niet vertellen op dit moment, sorry. Maar ik loop gevaar en als jij er meer van gaat weten, jij misschien ook wel.’’ Hij had nu al te veel gezegd en dat realiseerde hij zich toen ze de blik in haar ogen zag. Ze werd bang van hem. ,,Sharon was het? Sharon, vertrouw me alsjeblieft. Jij of je vriendinnen zal ik nooit in gevaar brengen, jullie zijn al veel te goed voor me geweest.’’ Waar Christoph zich eerst als verlegen jongen opstelde, brandde hij nu los tegen haar. Sharon zag hem nu anders als voorheen.

De badkamerdeur van de kleine kamer ging open en Fieneke stapte daar uit met niets meer dan een handdoek om haar slanke lange lichaam. ,,Jij mag.’’ Zij ze kort tegen Sharon en Christoph zag Sharon van hun bed opstaan en naar de badkamer lopen terwijl ze hem nog een glimlach gaf. Christoph was niet meer bang dat hij teveel had gezegd. Fieneke ging niet op hun bed zitten maar op dat van hem. En dichtbij ook. ze leek zich totaal niet te schamen voor het feit dat ze bijna niets aan had. maar daar tegenover stond dat Christoph al de hele dag van hun schaars geklede lichamen had kunnen genieten. Dus waarom zou dat nu anders zijn. Hij zat in de kleermakerszit en verborg zo zijn half slappe grote piemel voor haar. ,,Hoe voel je je?’’ vroeg ze droog aan hem. ,,Ja, goed hoor. Ik ben blij dat ik gebleven ben. En dat ik mocht blijven natuurlijk.’’ Lachte hij voorzichtig en verlegen. ,,Is al goed.’’ En daarbij plaatste zij haar hand op zijn knie. Alsof ze vergeten was dat hij vanmiddag nog voor haar ogen hard was.

,,Mag ik iets vragen?’’ ,,Natuurlijk.’’ Nu was het Christoph die vragen begon te stellen. ,,nou, vroeger had ik een meisje waar ik helemaal verliefd op was. En dat is niet goed geëindigd. Ze zal wel altijd een plekje in m’n hart houden en dacht haar nooit te vergeten. Maar nu zag ik vanmiddag, uhm, Manon. Zo heet ze toch? Die met het lange haar en de grote ogen?’’ Fieneke knikte en moest om zijn voorzichtige manier van vertellen lachen. ,,Ja, wat is er met haar?’’ Vroeg ze als iemand die dacht dat hij Manon leuk zou vinden. ,,Sinds ik haar zag, kan ik me dat meisje van vroeger niet meer herinneren. Ik weet dat ze op jullie Manon leek, maar voor m’n gevoel dan ook sprekend. Als ik nu terug denk aan toen, aan al het goede en het slechte, dan zie ik Manon voor me en niet haar. Ja, en sorry dat ik je er misschien mee lastig val, maar ik snap niet hoe dat kan. Heb jij nooit zoiets meegemaakt?’’ Fieneke was verrast door zijn korte vertelling, maar kon hem niet helpen. ,,Nee, sorry. Maar als ik het mag vragen, hoor, hoe heette dat meisje van vroeger dan en waar kende je haar van?’’ Christoph kreeg een slome blik in zijn ogen. ,,Eerlijk waar. Geen idee. Al sinds vanmiddag dus niet meer. maar wel weet ik wat er zich heeft afgespeeld nog…’’ hij klonk moedeloos. Weer kreeg ze met hem te doen en weer legde ze haar hand op zijn knie. Haar lange bruine haren droogde langzaam op en even later had Fieneke er een kam bij gepakt toen ze luisterde naar zijn ongelukkige verleden met het meisje, waar hij nu Manon voor aanzag.

Voordat Sharon de stomende badkamer uitstapte had zij hem nog gevraagd of hij dan een bepaald gevoel had bij het zien van Manon. ,,Maakt ze je verdrietig of juist blij?’’ maar toen kwam Sharon dus binnen stappen en hij kapte het gesprek af. ,,Gaf zij jou je stijve?’’ vroeg ze nog heel snel en heel zacht. Hij schudde zijn hoofd. ,,Nee, jullie allemaal.’’ En hij draaide zich met een verschrikt gezicht van haar af. Sharon had ook alleen een handdoek aan getrokken en keek naar de twee. Ze had gehoord wat Fieneke hem had gevraagd op het einde. Fieneke deed net alsof er niets aan de hand was en stelde voor maar te gaan slapen. Vertwijfeld stapte Sharon bij haar in bed waar Christoph met dichtgeknepen ogen vanonder zijn dekbed toekeek hoe hun handdoeken afgleden van hun lichaam voordat ze hun heerlijke strakke lichamen verstopte onder hun eigen dekbed. Hij kon niet geloven dat, alhoewel ze met hun rug naar hem toe stonden, ze allebei gewoon even naakt bij hem in de kamer hebben gestaan. En nu liggen ze in een klein bed, want alles in de herberg was erg klein, naast elkaar in hun nakie. Christoph kon gelukkig zijn stijve nu gewoon zijn gang laten gaan nu ze hem niet meer konden zien.

Maar hij hoorde ze wel. Ze fluisterde maar dat was hier duidelijk te horen. Buiten was het erg rustig, binnen was het nog veel rustiger. Een doodse stilte heerste, die nu verstoord werd door hun gefluister. ,,Wat vroeg je net aan hem?’’ Begon Sharon. ,,Oh, niets. Ga gewoon slapen.’’ ,,Nee! Ik hoorde jullie wel, wat is er aan de hand. Hij is vreemd en dat weet je en nu doe jij ook al raar.’’ Dat was geen fluisteren meer. ,,Sharon, alsjeblieft. Ik weet dat ik raar ben maar dat geeft toch niet.’’ Zei hij nu hardop naar de twee toe die hoorbaar schrokken van zijn inmenging. ,,Nou, waarom vroeg ze dan in hemelsnaam waarom je een stijve had?’’ er heerste paniek in de stem van Sharon. Fieneke had een nachtlampje aan gedaan en nu konden alle personen in de kamer elkaar weer zien. ,,ja, ik had een stijve gekregen, nou en. Ik ben ook maar een jongen. Jullie liggen daar nu naakt onder de dekens en dat moet mij dan onberoerd laten? Kom op zeg.’’ Het bleef even stil aan de overkant. ,,als je het echt moet weten. Ik was in slaap gevallen tijdens het rijden en had een stijve gekregen waarvan ik niet afkwam. Fieneke zag dat en we hebben het er even over gehad, meer niet. En wees niet bang, aangezien jullie zo nieuwsgierig zijn, kan ik jullie ook wel vertellen da tik nog maagd ben. Dus ik zal jullie niet gaan verkrachten.’’ Riep hij fel naar hun en bleef ze nog even boos aankijken. ,,Zo asociaal als mensen achter je rug het over je hebben.’’ Riep hij nog een keer naar ze. Fieneke begreep zijn teleurstelling maar Sharon werd zelf ook kwaad. Maar dat was meer omdat hij tegen haar schreeuwde. Alles in de kamer was op fluistertoon dus echt schreeuwen kan je het niet noemen. Maar fel was hij wel.

,,Luister, het spijt ons.’’ Begon Fieneke. ,,Zo bedoelde we het niet.’’ ,,Jawel, zo bedoelde ik het wel.’’ Nam Sharon over. ,,Sharon! Hou je mond!’’ Ging Fieneke vervolgens weer verder. ,,We zijn niet bang dat je ons verkracht of zo. Maar geef toe. Het is allemaal wel erg vreemd zoals het loopt, vind je niet?’’ hij zuchtte even. ,,Nee. Maar dat maakt niet uit. Ik ga morgen gewoon mijn eigen weg en dan is alles weer normaal. Het gezicht van Fieneke begon te wanhopen. ,,Nee, doe nou niet zo. We beginnen je juist te leren kennen. Wie weet ben je wel helemaal niet raar en zijn wij dat gewoon.’’ Sharon kon haar oren niet geloven toen ze Fieneke zowat hoorde smeken voor hem om te blijven. ,,het geeft toch niet. Er is toch niets.’’ ging Fieneke verder. ,,Misschien is dit wel het laatste was je wilt horen, maar ik heb een beetje medelijden met je. Niet omdat ik je zielig vind, maar omdat ik denk dat je iets heel dwars zit. Iets waar je hulp bij kan gebruiken. Is dat niet zo?’’ Christoph kan Fieneke voor allerlei dingen gebruiken, was het eerste wat in hem op kwam. ,,klopt… Maar ik wil niet zo behandeld worden. Dat begrijp je toch wel…’’ Nu klonk hij weer moedeloos. Fieneke greep met een lange arm, terwijl ze onder de dekens verhuld bleef, haar handdoek te voor schijn en deed die weer om, om vervolgens naar zijn bed toe te lopen. Ze kroop zonder wat te zeggen en zonder tegenspraak van zowel Christoph als Sharon bij hem in bed en begon hem te knuffelen. ,,Ik ben dan geen Manon, maar ik ben wel om je gaan geven in een dag tijd. als dat niets voor je betekent moet je me nu weg sturen.’’ Ze kneep nog wat harder haar lichaam tegen dat van hem aan en sloot haar ogen. ,,Fieneke…’’ ze reageerde nauwelijks en verrast keek Christoph toen Sharon maar aan die het ook niet meer wist te volgen.

Sharon ging met de dekens om haar heen recht op haar eigen bed zitten. ,,Christoph. Als je hulp nodig hebt, dan mag je dat best vragen. Of wij het kunnen geven, is wat anders.’’ Zei ze geruststellend. Een traan rolde over zijn wang en Sharon begon ook weemoed te voelen naar hem toe. Met dekens en al stapte ze op hem af en ging ze op zijn bedrand zitten. ,,Ik ben gewoon blij dat ik nu niet alleen ben.’’ Zei hij heel zacht. Hij hield zich groot maar toen vervolgens ook een traan over de wang van Sharon begon te rollen, draaide hij zijn gezicht weg. Fieneke, die moeite had haar handdoek om te houden, keek naar de twee op. ,,Het is niet zo erg, zolang je niet alleen bent.’’ En lachte gemoedelijk bij haar woorden. ,,Kom. Wij rollen ons in onze dekens op en hij in de zijne en dan slapen we gewoon bij elkaar. Sharon knikte en terwijl Christoph zich omdraaide en zijn dekens om hem heen deed, landde even later de twee jonge dames naast hem. Zijn traan was opgedroogd en werd niet meer gevolgd door meer. Sharon had nog kort een loopneus maar sliep vervolgens wel als eerste en miste toen ook hoe Fieneke zich rustig uit hun deken wurmde en hoe ze met haar naakte lichaam op zijn deken ging liggen. Christoph keek ademloos toe hoe haar fraaie gezicht zich boven de zijne bevond en hoe zij vervolgens haar lippen tegen de zijne drukte. Heel kort en heel zacht gaf ze hem een kus. ,,Slaaplekker.’’ Zei ze zwoel en vervolgens keek hij haar na hoe ze uit bed stapte om aan de overkant het lampje nog uit te doen, wat nog brandde. Hij keek naar haar naakte rug en billen en vlak voordat ze het licht uitdeed, draaide ze zich kort om en had Christoph haar naakte lichaam in zijn geheel op zijn netvlies staan met de duisternis die volgde.

Christoph sliep lekker die nacht, net als de andere twee. Maar die ochtend moest er nog wel wat uitgepraat worden, was hij bang voor. En toen hij wakker werd zag hij dat hun plannetje van het apart slapen in een bed, want daar ging het om uiteindelijk, al niet meer werkte sinds dat Fieneke op hem was gekropen. Hij had alleen gehoord en gevoeld hoe zij terug in bed kroop. Maar toen hij sliep is waarschijnlijk nog even voorzichtig te werk gegaan. Want nu lag er aan elke kant van hem een bloedmooie naakte dame. Hij keek nog even goed. Ja, links van hem Sharon en rechts van hem Fieneke. Hij keek even onder de dekens en zag naast zijn eigen harde lul ook het naakte lichaam van Fieneke, wat hij vannacht nog vaak voorbij heeft zien komen. Het was zo onwerkelijk geworden voor hem. Fieneke werd niet veel later wakker en zag Christoph met een bepaald angst in zijn ogen naar haar kijken. ,,Maak je geen zorgen. Ik heb je piemel vannacht al even bekeken en afgetast. Heb je dat niet gevoeld?’’ hij kon ze oren niet geloven en dat zag ze. ,,Gewoon even aangeraakt hoor, heel kort, meer niet.’’ Zei ze meteen geschrokken. ,,Nee, het geeft niet.’’ Opperde hij meteen weer. Door hun drukke gedoe, werd Sharon ook wakker. ,,Hey, wat doe jij daar nou? Oh mijn god, Fieneke! Je bent naakt… hebben jullie??’’ Sharon zag weer eens meer dan dat er eigenlijk was. ,,Nee, er is niets gebeurd. Maar ik en Judith hadden het er gisteren heel kort over zijn piemel, omdat ik dacht dat die heel groot was. Dus was alleen nog even nieuwsgierig of ik gelijk had, meer niet.’’ Sharon keek haar vreemd aan. ,,Nou en. Of die groot of klein is hoort niet belangrijk te zijn. Hij is een vreemde.’’ Ging ze gelijk weer fel er tegen in. ,,Ik ben niet de enige die hier naakt naast hem ligt hoor.’’ Wees Fieneke haar op de feiten. En dat was waar. Sharon werd rood en wou uit bed klimmen, maar ze was naakt. ,,Ja, nou, gisteren was gewoon even…’’ maar ze kwam er niet uit. ,,Geef nou maar gewoon toe dat je hem leuk vind en dat je het helemaal niet erg vind om hier nu naast hem te liggen.’’ ,,Nee, ik maakte me zorgen om hem en wou er voor hem zijn. Meer niet.’’ ,,In je nakie zeker?’’ en zo gingen ze even door.

,,Als ik zeg dat zijn piemel heel groot is, wordt je dan niet nieuwsgierig.’’ Meteen keek Sharon weg naar zijn kruis. ,,Ha! Zie je wel.’’ ,,Ja, maar dat is anders…’’ ,,Neem ook een kijkje zou ik zeggen.’’ Dames!’’ Christoph had er genoeg van. Ik weet dat ik groot geschapen ben. Dus dat is klaar nu. dat je me betast heb vannacht terwijl ik sliep is wel een beetje vreemd…’’ ,,Niet als je wakker was geworden…’’ Antwoorde Fieneke meteen zachtjes wat Christoph liet blozen. ,,in ieder geval…’’ ging hij verder. ,,Jullie liggen naakt naast een maagd, dat weten jullie, dus als je nu mij raar vinden omdat ik een stijve heb, moet je toch echt eerst bij jezelf gaan kijken. En ja, ik heb een stijve met de reden waarom mannen een stijve krijgen. Dus, als ik eerlijk mag zijn. Graag je hand op m’n lul als ik wakker ben, niet als ik slaap. Wil je meer doen, dan dank ik god vandaag nog op mijn blote knieën. Zo niet, wordt dan nu niet boos op mij of elkaar…’’ Fieneke moest om hem lachen terwijl Sharon vooral gek op keek. ,,Misschien moet ik Manon halen, ik denk dat je die er liever bijhebt dan ons, toch?’’ Christoph keek gek op. ,,Geen man die jullie af zou slaan.’’ Gaf hij slim als antwoord wat beide meisjes een beetje deed smelten. Sharon snapte natuurlijk niet waarom Fieneke over Manon begon, maar dat deed er niet toe. ,,Mag ik ook even kijken dan?’’ vroeg ze toen geheel omgeslagen verlegen aan hem. Christoph wist niet wat hij moest zeggen.

Fieneke lachte naar beiden en bevond zich in een geile roes waarin ze zijn deken iets optilde. Beide meiden gingen er goed voor liggen en keek vanaf zijn borst onder de deken naar zijn stijve lul die op zijn buik lag. ,,In het licht is die nog veel groter dan ik dacht.’’ Zei Fieneke verwonderlijk. Het feit dat Sharon zo kon omslaan in haar gedachtegang liet Christoph even los. Hij kon hier best wel van genieten. Fieneke deed de deken weer zakken maar Sharon deed hem meteen weer omhoog. Ik was nog niet klaar. Zijn lul gaapte bijna, zo groot was die. ,,Hij is zo dik.’’ Zei Sharon zachtjes. Ze vond het spannend. ,,Dik? Kijk hoe lang dat ding is dan.’’ Wees Fieneke haar er nog even op. ,,Niet dat het er toe doet hoor, grootte en zo, maar ik snap niet dat jij nog maagd ben. Er zijn genoeg sletjes die het alleen maar doen voor een dikke paal.’’ Redeneerde Sharon. Christoph keek in spanning toe waar dit zou eindigen. ,,Worden jullie wakker? Dan gaan we ontbijten.’’ Klonk er plots aan de andere kant van de deur. Verschrikt sprongen beiden meiden overeind met hun deken strak tegen hun lichaam aan. Fieneke had dus zijn deken en trok dat helemaal van hem af. alle drie begonnen ze te blozen. ,,Ja, we komen zo.’’ Klonk Sharon hees.

,,Je kan me nu niet zo achter laten.’’ Opperde Christoph in lichte paniek. Bang dat hij nu echt nooit meer van zijn harde af zou komen. ,,Nee…’’ En Fieneke keek er vertwijfeld bij. ,,Je kan jezelf toch aftrekken.’’ Bracht Sharon toen bot in. ,,Nee, ik doe het wel.’’ Zei Fieneke toen gelukkig voor Christoph. Sharon keek haar kort aan, maar begreep haar wel. Als ze eerlijk zou zijn, had zij zich misschien ook wel aangeboden. En dat zagen de andere twee aan haar gezicht wat staarde naar dat slaghout naast haar terwijl het op haar lip beet. Fieneke grinnikte. ,,Of doe jij het liever?’’ ,,nee, doe jij het maar. Ik zeg wel tegen de rest dat jullie aan het opruimen zijn en aan het douchen, en zo.’’ Sharon pakte haar lakens en wat kleren van haar kant en kleedde zich om in de badkamer. Fieneke keek toen Christoph aan en probeerde hem te lezen. ,,Vind je het spannend?’’ vroeg ze voorzichtig. Hij knikte. ,,Snap ik.’’ Zei ze alleen terwijl ze haar lange bruine haren in een staartje deed en daarbij de deken van haar lichaam liet glijden. nu lagen ze naakt naast elkaar. ,,Uhm, ja ik begin alvast hoor.’’ Zijn adem stokte vanaf dit moment regelmatig.

Ze boog zich over hem heen en duwde hem tegen het bed aan met haar hand op zijn borst. Hij was zenuwachtig maar toen ze hem begon te zoenen voelde ze hem direct rustiger worden. Hij voelde haar zachte lippen weer en liet zijn pik even wippen van opwinding. Voorzichtig pakte ze met haar hand dan zijn harde grote pik vast en begon ze hem langzaam af te trekken. Zijn ademhaling versnelde en toen hij begon te hijgen, stopte zij met hem te zoenen. Ze ging rechtop zitten en bleef hem aftrekken met een hand. ,,Je zegt niets he, tegen de anderen?’’ ,,Nee, echt niet.’’ Hijgde hij terwijl hij naar zijn eigen lul keek die door haar zachte hand werd afgetrokken. ,,Nee, niet jij.’’ Toen keek hij zijn lul voorbij en zag hij Sharon aangekleed staan in weer een prachtige schaarse outfit. Haar ogen keek groot en verlekkerd naar de soepele bewegingen die Fieneke haar hand liet maken over zijn enorme lul. ,,nee… ik zeg niets.’’ Christoph stopte Fieneke toen kort even. ,,Wacht, ik weet zeker dat we gezeik krijgen als we dit door laten gaan. En begrijp me niet verkeerd, want ik wil dolgraag dat je doorgaat hoor, maar wat als je je later realiseert dan je hier van spijt van hebt gekregen.’’ Fieneke keek hem even droog aan. ,,Wees stil en blijf gewoon liggen. Stel je niet zo aan, joh.’’ Hij keek verbaast op, maar toen Fieneke, die behoorlijk behendig was met een grote lul, hem verder aftrok, hield hij zijn mond.

,,Ik ben ook nog maagd, maar ik heb al wel vaker een piemel afgetrokken, dus maak je geen zorgen.’’ Vertelde Fieneke hem assertief. Hij keek moeilijk naar zijn eigen kruis en wist niet zo goed wat hij moest antwoorden. Hij keek snel even naar Sharon die verloren leek in het moment. Starend naar de handjob, liet ze haar eigen hand har onderbuik strelen, waarbij net de vingertoppen ietsjes verder gingen. Fieneke zag het en gniffelde erom. ,,Ga jij nu mar naar beneden, dan komen wij zo.’’ Sharon schrok wakker en ze had niet eens door dat ze zichzelf bijna aan het betasten was. De deur vloog dicht en Fieneke keek meteen zwoel naar Christoph. ,,Relax nu maar.’’ Hij knikte verlegen en zag haar haar volledige focus op zijn lul leggen. Haar handje draaide en wreef verrukkelijk over en langs zijn eikel, waarbij die vaak afgleed tot aan zijn ballen. ,,Hmm, die zijn ook echt heel groot zeg.’’ Ze lachte naar hem maar hij keek nog steeds gespannen. ,,Vind je me niet mooi? Zal ik toch maar Manon voor je halen?’’ verbaast keek hij op. ,,Nee, waarom?’’ ,,Nou, je mag best aan me zitten hoor. Tenzij mijn lichaam je niet bevalt.’’ Christoph bekeek haar meteen en nam daar de tijd voor. Haar slanke arm die eindigde bij haar schouder waar ze haar zwoel kijkende koppie op had laten rusten. Ja, natuurlijk vond hij haar mooi. Dat heerlijk afgetrainde lichaam wat daar maar naakt naast hem zat. Ja, waarom had hij haar eigenlijk nog niet aangeraakt. Waarschijnlijk om dezelfde reden dat hij nog nooit een meisje had aangeraakt. ,,uhm. Ja, okay. Als ik je pijn doe, moet je het zeggen, hoor.’’ ,,Hoezo? Wat ben je van plan dan?’’ ,,Oh, uhm, nou gewoon. Aan je borsten zitten…’’ en hij klonk steeds mee verlegen. Ze moest om hem lachen. ,,Ja, als dat pijn doet, zeg ik het wel.’’ Door haar lach, begon hij weer wat zekerder te kijken. Ze liet zijn lul los en bundelde haar borsten bijeen en toonde ze aan hem. Voorzichtig rijkte zijn hand naar haar jonge borsten en begon er eentje te kneden. Meteen liet Fieneke een heerlijke zucht uit om hem te laten weten dat het goed was.

,,Heb je al wel eens seks gehad?’’ vroeg hij verlegen aan haar. Ze knikte. ,,Al best wel vaak hoor.’’ ,,Oh.’’ Hij wist niet waarom hij het vroeg. ,,Ja, sommige zijn er eerder bij dan anderen.’’ Ging ze verder. ,,Ja? Hoe oud was jij dan?’’ ,,Ik was 16.’’ Zei ze met een beetje trots. ,,was niet zo geweldig hoor.’’ ,,oh, maar dan heb jij al een aantal jaar ervaring?’’ lachte hij verlegen. ,,Nou, een jaartje maar hoor. Zal ik weer verder gaan?’’ maar hij schrok. ,,Wat is er?’’ vroeg ze toen ze het zag. ,,Ben jij nog maar 17?’’ ze knikte. ,,Ja, nou en?’’ ,,Ik ben 28…’’ Fieneke keek daar wel van op. ,,Oh echt, nou dat maakt toch niet uit verder.’’ ,,Je bent nog zo jong.’’ ,,Is dit weer een excuus?’’ hij schudde zijn hoofd. ,,Nee, maar ik ben dus best wel oud.’’ En dat klopte. ,,Relax nou toch eens een keer.’’ Zei ze een beetje zeurend. ,,Laat mij maar gewoon even.’’ Ze draaide zich weer naar zijn lul toe en begon hem met twee handen af te trekken nu. ze liet haar handen draaiend op en neer gaan en zorgde er voor dat ze tegen elkaar in gingen. Christoph had misschien nog wel bezwaar willen maken maar kon dat nu gewoon simpelweg niet meer. zijn lichaam verkrampte al in een vroeg stadium en hijgend en vloekend keek hij naar Fieneke die geheel gefocust zijn dikke staf zou laten klaarkomen.

Maar nog voor dat hij klaarkwam stopte ze. ,,Zal ik je pijpen?’’ vroeg ze toen snel. Hij knikte enthousiast. ,,Als dat lukt hoor.’’ Fieneke begon met haar tong te laten glijden vanaf zijn balzak tot aan zijn eikel wat hem zeer goed beviel. Hij werd zo ontzettend geil van dat schattige hoofdje van haar met dat lieve wipneusje, wat zich helemaal gaf op zijn dikke paal. Iets waar hij al jaren over had gefantaseerd kwam nu uit. Ze hield zijn lul stevig vast en liet haar tong wat cirkeltjes draaien over zijn eikel. Even stopte ze om te kijken of het nog goed met hem ging, maar daarna herhaalde ze het nogmaals. ,,Oh, ik ga al komen!’’ zuchtte hij toen meteen. Maar Fieneke liet haar tong gewoon doordraaien over zijn eikel. Zelfs toen ze de lul in haar handen voelde schokken en de klodders sperma tegen har tong, wang en gehemelte aanvlogen. Bijna verslikte ze zich en toen ze overeind kwam, vloog zijn laatste lading zaad de lucht door en landde op zijn eikel en verspreide zich tot over haar handen. ,,Jezus…’’ kuchte ze vrijwel direct. ,,Dit was misschien wel te verwachten.’’ Lachte ze daarna kort. ,,Ik was al bang dat ik dat ding nog echt in mijn mond moest stoppen. Dan zou m’n kaak uit zijn kom moeten.’’ Gniffelde. ,,Had me wel lekker geleken…’’ Lachte Christoph naar haar. ,,Misschien de volgende keer.’’ Knipoogde ze. Christoph bekeek haar nog even goed voordat ze opstond en met haar slanke naakte lichaam naar de badkamer huppelde. Zijn zaad zat nu op het gezicht van deze godin. Haar handen hand ze naar haar mond gebracht en daar zoog en likte ze ongegeneerd haar vingers af en slikte ze het door net als wat al in haar mondje terecht was gekomen. De rest maakte ze schoon in de badkamer.

Hij volgde haar even later. Zijn eerste keer in deze badkamer. Waar de kamer zelf erg rustiek oogde en vooral klein, was de badkamer verassend groot en uitgebreid. Veel wit natuurlijk, maar dat kleurde niet alleen het toilet en de wasbak, maar ook de douche en een kleine badkuip. ..Als ik dit had geweten, had ik wel een bad genomen.’’ Fieneke keek raar op toen hij zo naakt achter haar aan was gelopen. Zijn pik was nog steeds groot, maar wel slap. ,,Kleiner wordt die zeker niet?’’ vroeg ze nog plagend. Hij schudde zijn hoofd. Het zaad liet zijn harde slag nog glimmen in het badkamerlicht. ,,Wil je hem nu misschien in je mond stoppen?’’ ze had net haar tandenborstel klaargemaakt en keek hem raar aan. ,,Ik bedoel, als je wilt, hoor.’’ Ze lachte daarna lief en pakte zijn slappe lul weer vast en boog hem naar boven toe. Ze boog haar rug en bracht haar mond naar zijn slijmerige slappe grote lul. Christoph kon niet stil blijven staan en elke keer dat ze zijn lul in haar mondje bracht, haar tong voelde drukken en haar keel voelde zuigen, wipte hij ietsjes op. ze liet zijn lul schoon achter. ,,Ik ben overigens niet zo’n slet die meteen al valt voor een grote lul hoor.’’ Zij ze daarna iets wat schamend voor haar gedrag. Haar roes was iets minder geworden en ze raakte weer in de realiteit. ,,Ik denk dat dit gewoon nodig was.’’ Legde ze rustig uit. ,,ja, zeg dat wel.’’ Verwonderd keek hij haar aan hoe zij n u gewoon haar tanden begon te poetsen. Ze stond ook nog steeds naakt voor haar. Hij stapte snel onder de douche waar ze hem nog even vergezelde. ,,Echt ik ben geen slet, als je dat nu denkt. Maar… ik denk gewoon dat ik je wel begrijp. En daarnaast wist ik dat je zoiets wel kon gebruiken. Dus wie ben ik dan om het je zo moeilijk te maken.’’ Christoph glimlachte naar haar. ,,Fieneke, het is al goed. Dankje voor alles. Niet alleen dit van zojuist, maar ook voor gisteren. Ik heb van je geleerd.’’ En dat meende hij. En dat zag zij. Ze gaf hem nog een kus en toen ze zijn lul weer hard voelde worden, stapte ze onder de douche vandaan. Met een stijve volgde hij haar weer de kamer in, waar ze zich aan kleedde.

De eerste opmerking beneden aan de tafel waar de groep zat te ontbijten, was of het lekker was. Ze maakte maar een grapje maar zowel Fieneke als Christoph als Sharon keken elkaar gegeneerd aan. er stond een klein buffet en toen Fieneke en Christoph daar wat gingen halen, kwam Sharon meteen naar ze toe. ,,Gelukt?’’ vroeg ze alsof het een zak was van leven en dood. ,,sst, niet hier, niet nu.’’ Zei Fieneke alleen fel, maar zacht. Aan de ontbijttafel was niets te merken aan de drie dat ze een spannende nacht en een spannende morgen beleefd hadden. Christoph was stil en vreemd zoals de dag er voor, Fieneke babbelde vrolijk verder met de rest, en Sharon liep plannen te maken voor deze dag. ,,Over plannen gesproken? Wat doen we met hem?’’ dat laatste fluisterde ze en Sharon wees achter haar hand naar Christoph toe. Ja, ze mocht dan wel een zwak voor hem hebben, maar ze dacht niet dat zij een hele vakantie op hem te wachten zat, en de rest ook niet. Maar niemand wist haar een antwoord te geven. ,,Nou, ten eerste noem je hem gewoon bij zijn naam en betrek je hem erbij als volwassenen.’’ Zei Fieneke die zelf officieel nog geen volwassene was, maar hierdoor wel volwassen overkwam. Christoph had haar al gehoord. ,,Na gisteren dacht ik dat het toch wel duidelijk was dat hij daar niet van hield.’’ De rest keek op en wist natuurlijk niet wat zich had afgespeeld gisterenavond. Sharon gaf Fieneke meteen gelijk. ,,Maak je geen zorgen. Ik vertrek straks nadat ik gegeten heb, als jullie at niet erg vinden.’’ De tafel viel stil. Fieneke wou dat hij bleef. Sharon niet, die vond het meteen een goed plan van hem.

Na het ontbijt lukte het Fieneke om de groep bijeen te krijgen zonder Christoph. Niet om achter zijn rug om te praten, maar om haar zorgen te uiten over dat ze vind dat hij moest blijven. ,,Ik vind dat we hem nog even mee moeten nemen. hij is gisteren erg open tegen ons geweest en ik weet zeker dat hij jullie ook meer wil vertellen als hij weet dat hij jullie kan vertrouwen.’’ Klonken haar openingszinnen. ,,Manon, ik denk dat jij met hem moet praten.’’ Manon keek verschrikt op. ,,Waarom ik?’’ vroeg ze verlegen. ,,Dat kan ik je niet vertellen, maar vertrouw me maar gewoon.’’ Niemand die haar begreep natuurlijk en Fieneke begon gefrustreerd te raken. ,,Geef hem nog wat meer tijd. leer hem kennen. Meer vraag ik niet. En kunnen we dan misschien bepalen of we hem hier in zijn eentje achterlaten of dat we hem nog even meenemen, alsjeblieft.’’ Nou, de meesten wouden haar, en dus hem, het voordeel van de twijfel wel geven en knikte overeenkomend met haar mee. ,,Vandaag zouden we toch nog hier blijven, dus waarom ook niet?’’ Zei de oudste van de groep. Gijske had al opgemerkt dat Christoph gewoon een doodnormale jongen was. Iets was de rest van de groep, die veel jonger was, niet mee kon doorhebben. Fieneke was opgelucht en nam Manon nog even apart. ,,Sorry hoor dat ik je zo noemde, maar als je wilt, moet je echt een praatje met hem gaan maken.’’ Manon begreep er natuurlijk nog steeds niets van. Maar ook zij had hun het voordeel van de twijfel gegeven en zou even kijken hoe de dag zou lopen.