Ze laten me neer zitten op een oude bureaustoel. De kleinere man futsel aan mijn broeksriem , terwijl de grotere man mijn jas uit doe en mijn hemd los maakt. Beide trekken aan mijn pijpen van mijn broek. Hun regenjaskappen zijn van over hun hoofd en ik herken ze als de twee mannen die de trekker aan de katrol begeleide. Dat ze mijn kleren uit doen zou me ongerust moeten maken. Het gebeurt in de oude wasplaats, waar Klaas zijn kleren ook moest uitdoen, voordat hij naar boven werd geleid. Die gedachte maken me geil.

Voordat ik het goed besef staat ik helemaal naakt in de oude wasplaats. Mijn pik verraad mijn geiligheid, waar die twee wel van kunnen smullen. Met de broeksriem rond mijn nek gegespt, trekken ze me de trap op. Stap voor stap laat ik me leiden, tot we voor de dubbele ijzeren deur staan die ons toegang verleend tot de zaal waar destijds de rituele feestje werden gehouden. Beide mannen laten me alleen op het portaal staan terwijl zij de deuren open zetten en stappen naar binnen.

Het zal wel maar enkele seconden geduurd hebben dat ze me daar hebben laten staan, maar voor mij lijkt het wel een eeuwigheid voor ze mij naar binnen leiden. De zaal kleurt vuurrood als of ze in brand staat. De rode schijn op de muren veranderen in een vuurzee en komen steeds dichter op mij af, waardoor de ruimte plots kleiner is. Beangstigend blijf ik verstijft stil staan en probeer mij met mijn handen af te schermen van het naderende vuur. De vlammen slingeren rond mijn naakte lichaam en lijken mij wel met duizenden hete tongen te betasten. Het vuur tolt rond mij en doet mijn oververhit lichaam als een toorts branden. Er wordt aan de broeksriem rond mijn nek getrokken, waarop ik uit de tornado van vuur getrokken wordt. Het vuur dooft onmiddellijk en veranderd in een pekzwarte dikke rook die langzaam optrekt.

De zaal verschijnt in zijn oude glorie, identiek zoals ik het mij ingebeeld had toen Klaas zijn verhaal deed. De openhaard staat weer in de schouw met een gezellig knetterend vuurtje. Ze brengen mij er dichterbij en laten mij over de leuning van een slappe stoel hangen, waar ze mij met de broeksriem aan vast binden. Mijn benen worden schoppen open gespreid, waarop mijn stijve lul tegen de leuning swaffelt.

Twee handen stijgen langs de binnenkant van benen naar omhoog en trekken mijn billen open. Een natte tong likt tussen mijn bilspleet, van af mijn balzak tot aan mijn onderrug. Blijvend herhalend wordt mijn kont slijmerig nat van zijn speeksel. De grotere man staat mijn zijn afgezakte broek voor mijn gezicht. Zijn wierookvat hangt te bengelen voor mijn neus en laat de geur van zijn natte eikel rond mij zwemen. Hij kletst zijn lange smalle lul tegen mijn lippen, neemt mijn kin vast en trekt mijn mond open. Zijn lul duwt hij in mijn mond en drukt zijn onderbuik tegen mijn voorhoofd. Met mijn tong houd ik zijn eikel tegen mijn gehemelte vast, waardoor zijn lullichaam plooiend als een slang tegen mijn neus aan krult. Zijn ballen kletsen tegen mijn kin terwijl hij probeert zijn lul dieper in mijn mond te duwen. Mijn tong kan zijn glibberige slang niet langer tegenhouden en de kop druk tegen mijn huig. Kokhalzend slik ik de kop naar binnen, waarop de halfslappe lul diep in mijn keel verdwijnt.

De kleinere man is gestopt met het likken van mijn kont en druk nu ook zijn kruis tegen mijn natte kont aan. Een dikke knuppel drukt tegen mijn gaatje aan en perst het open. Een pijnscheut schiet door mijn lichaam, maar kan alleen maar mummelen door de lange pik in mijn keel. Mijn spuwsel stroomt uit mijn mond en klit tussen mijn kin en zijn balzak.

Mijn anders zo respectvolle persoonlijkheid, wordt nu gereduceerd tot een onderdanig iemand die tussen twee neukende mannen geklemd zit. De pik in mijn kont flopt in en uit mijn holletje, stotend tegen de wortel van mijn stijve pik die tegen mijn behaarde buik kletst en parelende druppels van mijn voorvocht in mijn lichaamsbeharing achter laat.

Mijn gevoelige keel wordt genadeloos door de lange lul gesmeerd met het gijle voorvocht van de lange man. De stoel kraakt onder mijn schokkende lichaam, maar wordt door het genotsgekreun overruled. Kokhalzend spuw ik de lul uit mijn mond, die onder mijn speekselslijm hangt te druppen voor mijn neus. Er wordt gewisseld, de kleinere man staat nu met zijn dikke knots voor mijn neus. Zijn eikel is kleiner dan die van de grotere man, maar zijn penislichaam is dan weer dikker. Verbaasd van de dikte, staar ik gefocust naar zijn polsdikke penis die mijn gaatje heeft opengesperd.

Zonder dat ik het doorheb heeft de grotere man zijn eikel al in mijn grotje binnen late glippen. Zijn slijmerig pik heeft mijn nog openstaande neukgatje pijnloos kunnen penetreren. Het is maar pas wanneer hij zij lange lul probeert dieper in te boren, dat de pijnscheuten in mijn onderlichaam weer naar boven komen. Bij elke stoot van zijn eikel tegen de krulling van mijn darmen, schreeuw ik de pijnscheut weg. Brullend werp ik mijn hoofd naar achter en vervormd naar wolvengehuil, die door de zaal weergalmd.

De kleiner man houd mijn schouders vast, om niet mijn evenwicht te verliezen bij het harde gestamp. Bij één van de volgende harde neukstoten, geraakt de grotere man uit evenwicht, doordat zijn neukpaal plots dieper in mij binnen dringt. Zijn eikel flopt voorbij de plaats waar hij bleef tegen stoten en de pijnscheut verdwijnt onmiddellijk. Ik heb een heerlijk gevuld gevoel in mijn darmen. Hij stoot nu harder met zijn onderlichaam tegen mijn kont. Daarbij kriebelt zijn schaamhaar tussen mijn bilspleet, wanneer hij zijn genotsslang diep in mij doet binnen dringen.

Hij kreunt het uit van genot en zijn paal zwelt op, diep in mijn onderbuik. Zijn verdikkende eikel doet mijn darmen er rond persen en verlopen mee met zijn gepomp. Hij trekt met zijn beide handen aan mijn heupen om mijn kont helemaal in zijn kruis te duwend en zijn pik onbewogen in het diepste van mijn darmen te persen. Verkrampt blijft hij me roerloos vast houden en houd geluidloos zijn adem in. De kleinere man voor mij kijkt met openmond, afwachtend naar wat er komen gaat. Wat ook ik doe, totdat ik de eikel diep in mijn darmen kloppen opzwelt en schrikt wanneer een warme gloed nog dieper in mijn darmen door stroomt. Met hevig gebrul trekt hij nog harder aan mijn heupen en spuit hij een volgende scheut van zijn mannenpapje in mijn darmen. Zijn lichaam schokt met een hoge vibratie tegen mijn kontje, waarbij zijn sonde diep in mijn darmen zijn laatste ballenlading in mijn darmen binnen stuwt en dit samen met een hoogfrequent gekreun. Uithijgen valt hij voorovergebogen op mijn rug en fluister in mijn oor, dat hij heerlijk uitgeperst is.

De kleiner man is voor mij verdwenen en ik heb een uitkijken op het knetterende vuur in de openhaard. De straling van het vuur verwarmt mijn bezweette naakte lichaam. Denkend aan wat Klaasje toen ook had meegemaakt en als een teder moment had van genoten, probeer ik ook nu van elke genotsprikkel te genieten. Hij tilt zijn bezweette lichaam van mijn rug en trek zijn onderlichaam van mijn kont weg. Trekkend aan zijn lul glijd zijn eikel zuigend door mijn darmen heen om via mijn grotje een uitweg te vinden naar buiten. Zijn geile mannenzaad blijf diep in mijn darmen zitten.

Bevrijd van de neukpaal, geniet ik nog van de warme gloed in mijn buik. Mijn neukkanaal staat in brand en tintelt nog na van de wilde actie. “Al mijn bezittingen laat ik achter in het stoomkanaal waar ons vuur brandde.” Waar had Theodorus het over, toen hij het aan Klaasje meegaf. Hun vuur brandde, bedoelde hij daarmee hun hartstochtelijke versmelting tijdens het ritueel en wat was het stoomkanaal? Mijn kanaal stoomt nu anders ook, door het brute geweld.

Voordat ik goed over het raadsel kan nadenken wordt mijn gaatje alweer open geperst door een dikke korte knuppel, die hevig tegen mijn prostaat stampt. Het moet de pik van de kleinere man zijn, die nu weer mijn kont gebruikt in vervanging van een kutje. Hij gaat er meteen goed tekeer en haal met lange stoten uit, waardoor hij steeds in en uit mijn gaatje wipt. Mijn sluitspieren zijn verdoofd en blijven ontspannend open staan. Het klotsende geluid van zijn pik die in mijn natgaatje wipt en het kletsende van zijn kruis tegen mijn billen is de getuigen van de wilde geile actie die mijn lichaam moet ondergaan. Niet is voor mij te veel en kreunt hard van puur genot, telkens dat zijn neukpaal tegen mijn P-kussentje botst. Hij grijpt mijn schouders langs achter vast en trekt aan mijn hele lichaam om mijn neukkont harder tegen zijn kruis te drukken. Daarbij gomt hij in een lange monotone toon. Een warmestroom loopt door mijn neukgrotje heen. Zijn pik houd hij vast in mijn holletje en wordt nog dikker door het opzwellen van zijn zaadleider in zijn penislichaam. Met zijn dikke spuitmond in mijn kont, spuit hij mijn neukgrotje vol met zijn mannenslagroom. Grommend houd hij me stevig vast en drukt zijn slagroomspuit tegen mijn kont om de inhoud van zijn zak in mijn neukgaatje te persen. Mijn holletje zit overvol en kan zijn laatste lading mannenslagroom niet meer bijhouden, waardoor het pruttelend langs zijn pik uit mijn neukgaatje stroomt. Grommend geniet hij nog van zijn laatste ontlading, om dan mijn kontje te verlaten. Onmiddellijk pers ik mijn gaatje dicht om de vreemd lichaamssappen in mijn kontje te houden.

Van het brandende vuur in de openhaard is er geen sprake meer. Alles is weer in zijn huidige vorm. De oude zaal kleurt rood van de ondergaande zon. Moeizaam bevrijd ik me van de broeksriem die mij aan de stoel heeft vast gehouden. Wanneer ik mij zelf bevrijd heb, ontdek ik dat ik helemaal alleen nog in de zaal ben. Nog even moet ik bekomen van wat er met mijn poepgaatje is gebeurt, maar besef dan dat ik door de invallende duisternis, mij moet haasten om naar het kistje van Theodorus op zoek te gaan.

“Waar ons vuur brandde”, dan denk aan de openhaard. Mijn kleren liggen nog beneden in de oude wasplaats, ik kan niet anders dan naakt op zoektocht te gaan. Op de wankelde stoel zoek ik naar verborgen nissen aan de buitenkant van de schouw. Aan de verwijderde tegel is wel een opening maar die is te klein om iets te verbergen. Aan de andere kant zit de tegel nog muurvast. Als ik die wil losmaken zal ik morgen met gereedschap moeten afkomen.

Hij sprak ook van een “kanaal”, bedoelde hij daarmee de binnenkant van de schouw. Ik plaats de stoel met de leuning tegen de muur aan de binnenkant van wat ooit de openhaard is geweest en stapt op de stoel. De ruimte is breed genoeg om met mijn schouder in te kunnen. In de schouw kan ik de buitenlucht zien met de wolken die over gegaan zijn van vuurrood door de ondergaande zon naar grijs, waardoor het al goed donker aan het worden is. Ik moet dan ook meer op de tast gaan opzoek naar oneffenheden in de schouwwand. Eerst lijkt het niets te worden, maar dan voel ik met de toppen van mijn vingers een rand.

Ik kan er juist niet bij om de ruimte te inspecteren. Met de stoel licht gekanteld tegen de muur zet ik met voet op de slappe leuning. Met knikkend knieën rek ik me om de rand weer op te zoeken en meet veel verwachtingen tast ik de rand af om de grote van de holte in te schatten. Ik houd me adem in door de opgewonden spanning die een kind heeft als hij op schatten jacht gaat. De euforie daalt snel als ik ontdek dat de nis niet echt diep is en nog meer als ik inschat dat het maar een grote heeft van een baksteen. Dat mij doet vermoeden dat het gewoon een los gekomen baksteen is.

De stoel begin te kraken onder mijn trillende benen. Ik voel dat de wankelende stoel mijn lichaam niet kan houden en kan nog juist op tijd aan de rand van de uitgevallensteen me vast houden, wanneer de stoel van onder mijn voeten schurend tegen de muur onderuit schuift. Dit is nu mooi. Ik hang hier naakt in een schouw en durf niet naar beneden springen, bang om mij te bezeren.

Wanneer ik besef dat ik dit niet lang kan volhouden, hoor ik gerinkel van een ketting.

“Spooky time”, schimp ik, om me zelf moed in te spreken.

“Is daar iemand… Help me dan… Ik zit hier vast”, maar krijg geen antwoord. Toch word ik opgeschrikt door het horen van metalen voorwerpen die op de grond vallen, waarop ik mijn greep op de rand verliest en me met mijn vrijgekomen hand aan de rand van de schouw moet afduwt. Opgespannen tegen de schouwrand kreun ik van de inspanningen en voel dat ik mijn greep verlies waardoor ik geleidelijk naar beneden schuif.

Net wanneer ik het niet meer kan houden, word ik aan mijn benen vastgehouden en weer opgetild in de schouw.

“Ja, dank je mijn redder,… laat me nu maar zakken”, maar in plaats dat hij mijn vraag inwilligt, worden mijn benen gespreid en mijn voeten met touwen of zo iets omwikkeld. Door het gefrutsel aan mijn voeten moet ik grinniken. Dat moet hem op een idee hebben gebracht, want hij streelt de zool van mijn voet dat een kitteling over mijn ganse lichaam doet ontstaan. Daarop begint hij harder over mijn voetzool te wrijven, waarop ik het moet uitbrullen van het lachen. Ik smeek hem om te stoppen, maar doen juist het omgekeerd. Mijn beide voeten worden nu gekitteld en ik hoor ook meerder mannen lachen. Dit wordt nog een lange avond denk ik bij me zelf, want anders hadden ze me al lang bevrijd uit deze benarde situatie.

Uiteindelijk laten ze me dan toch uit de schouw zakken en word ik door meerdere mannen door de zaal gedragen. In het midden van de zaal zijn de kleine en grote man van weleer, kettingen met een katrol aan de gietijzeren koppelingsdoos van de radiatorbuizen op het plafon aan het vastmaken. Mijn voeten zijn aan een staaf gebonden, waar ze nu ook mijn polsen bij binden. In het midden van de staaf is er een oog waar ze de haak van de katrol in door steken en me dan ratelend naar boven trekken. Met mijn voeten en polsen hangend aan de staaf, word mijn poepgaatje opengetrokken door de spreiding van mijn benen. Het verzamelde zaad in mijn holletje loopt als karnemelk uit mijn poepgaatje langs mijn bilspleet naar beneden. Het geile nat wordt door een vreemde man uitgesmeerd en nodigt uit om mijn gesmeerd kontje door de andere opgehitste mannen te laten nemen.

Het duurt dan ook niet lang of de eerste stijve pik word zonder voorbereiding in mijn neukgaatje geperst. Het plotse opensperren van mijn sluitspieren en het gevulde gevoel in mijn grotje doet de druk in mijn darmen stijgen, waarop mijn pers reflex word gestimuleerd. De lading mannensmeersel dat nog bij mijn eerste beurt in mijn darmen zat, pers ik gutsend langs zijn pik, door mijn neukgaatje naar buiten. Het natte mannensmeersel samen met de pompend pik in mijn kont veroorzaakt een ophitsend smakkend geluid, die iedereen rond mij geil maakt. De broeken zakken dan ook spontaan af en staan hen af te rukken rond mijn hangende naakte lichaam.

Eén van de mannen komt dichter naast mij staan, begint zwaar te zuchten en geeft aan dat hij het niet meer kan tegenhouden. Brullend komt hij klaar en spuit een witte sliert mannenmelk over mijn lichaam heen. Zijn witte dikke klodder druipen over mijn tepels naar het midden van mijn borst. Een tweede kleinere man van rond de dertigjaar, behaard en met een buikje, kan het ook niet meer houden en trillend op de tippen van zijn tenen, probeert hij zijn recht opstaande pik, boven mijn lichaam te houden. Hij staat naast mijn heupen en richt zijn pik naar boven. Grommend komt ook hij klaar en spuit zijn witte goud over mijn borst en buik. Zijn laatste spermascheut beland in mijn schaamhaar en over mijn halfslappe pik. Samen met de sperma van zijn voorganger loopt ook zijn geile sappen naar het midden van mijn borst en vormt daar een wit lavastroompje die in mijn navel al een mooi wit gletsjermeer vormt.

Terwijl komt ook de man die mijn kont platneukt , brullend klaar. Daarbij neemt hij mijn dijen stevig vast, om verkrampt diep in mijn zijn zaad te planten. Hij heeft zijn pik nog maar juist uit mijn kont getrokken of er staat al een volgende klaar om zijn vette lul naar binnen te werken. Opgehitst van wat hij live kon volgen, komt hij al naar enkel stevige stoten in mijn holletje klaar. Schokkend van de inspanning blijft hij met zijn pik in mijn kont om zijn laatste druppel van zijn lichaamssappen in mij achter te laten. Zijn pik verlaat mijn opengesperd gaatje, wachtend naar de volgende pik. Deze lijkt een lange te zijn die vlotter dan voorheen, in mijn darmen binnen glipt. De geile sappen van de vorige in mijn darmen, werken als een glijmiddel dat elk formaat zonder problemen en pijnloos door mijn poepgatje opgeslorpt word. Met lange uithalen veegt zijn dikke eikel door mijn schoorsteen heen en laat ook hij met veel gegrom zijn balinhoud in mij achter.

Het lijkt wel de laatste geweest te zijn, want ik hoor of voel niets meer rond mij. Hulpeloos hang ik met ketting, aan handen en voeten samengebonden, te bengelen onder de katrol. “Kan er iemand mij los maken”, roep ik paniekerig, niet wetend of er nog iemand aanwezig is. Door de inspanningen om mij op te trekken pers ik de injectie inhoud van de mannen pruttelend uit mijn opgezwollen gaatje. Het witte sop loopt over mijn gekromde ruggenwervel naar het midden van mijn rug. Daar drupt het met slijmerige slierten op de grond. Hopeloos staar ik naar het plafon en bij het zien van de versieringen op de koppelingsdoos, flitsen de woorden van Theodorus aan Klaas door mijn hoofd. Het heeft de vorm van een waakvlam die het hittegevaar symboliseert. Aan de onderkant van het koppelkanaal lijkt wel een kleine sluiting te zitten. Benieuwd naar het verder willen uitzoeken, probeer ik mij los te wrikken, maar blijf zonder resultaat vast zitten. Alleen het gerinkel van de kettingen weergalmen door de zaal. Nadat ik herhaaldelijk achter hulp had geroepen, word ik als nog door een jongeman uit mijn benarde situatie gered.

Ben al blij dat hij aan mijn naakte lichaam kan weerstaan om niet zijn jeugdige driften op mij uit te werken. “Wat ben ik blij dat jij me nog te hulp komt”, spreek ik hem opgelucht aan. Met een brede glimlach en zijn glinsterende ogen die me verleidelijk aanstaren. “Mag ik je nog een gunst vragen om mij aan de katrol naar boven te trekken”, vraag ik hem benieuwd, om het luikje in het koppelkanaal te kunnen onderzoeken. Door de adrenaline, ga ik intuïtief op mijn doel af en stap zonder schaamte helemaal naakt op de ijzeren baar, waar ik voorheen aan vastgebonden hing. Ratelend trekt de jongeman mij aan de katrol naar boven, tot aan het koppelkanaal. Het luikje is met een handschroef dicht gemaakt en is daardoor materiaal loos opent te maken. Door het geoxideerde scharnier, draait het luikje stroef open. Daarbij moet ik wat kracht op uitvoeren waardoor ik mijn evenwicht bijna verliest en moet mij corrigeren. In het kanaal kan ik met mijn hand tot aan de pols er in en tast met de toppen van mijn vingers in de holle ruimte. Daarbij voel ik alleen maar de dichtingsflens met bouten die de stoombuizen met elkaar verbinden. Steunend op de ijzeren baar, vraag ik aan de jongeman om mij hoger op te trekken. De ruimte in het koppelingskanaal is door de flens smal en kan mijn hand niet dieper in wringen. Ik moet wel even vloeken door de mislukte poging, maar bedenk dan wanneer ik mijn handen zou insmeren met een glijmiddel het wel zou lukken. Waarop mijn overvolle darmen begint te grollen.

Ik vind het idee ook maar gek, maar als het mij kan helpen… .

Pruttelend van de mannenolie uit mijn darmen, smeer ik tussen mijn natte bilspleet mijn hand in. Het glibberig papje laat mijn hand nu wel vlot in het kanaal binnen gaan en stoot daarbij op een voorwerp dat in de gietijzeren koppelingsdoos verschuift. Verrast en tegelijk beangstigd houd ik me roerloos stil. Vol verwondering kijk ik doelloos naar de jongeman beneden, die nog steeds met de ketting in de hand en open mond naar boven staat te staren. Met ingehouden adem tast ik voorzichtig met de toppen van mijn vingers, rond het vreemde voorwerp. Het is een breed, dun en hard voorwerp dat los in het kanaal zit. Met mijn vingers kan ik juist tussen het voorwerp en de stoombuis. Drukkend en krullend trekkend met mijn vingers, slaag ik er in om het voorwerp millimeter per millimeter dichter bij het luikje te schuiven. Het slepend geluid doet mij vermoeden dat het om een smal ijzeren kistje gaat. Als het kistje de rand van het luikje bereikt is het maar een koud kunstje om het vast te grijpen en kantelend uit het kanaal te trekken.

Opgewonden besef ik maar al te goed dat dit voorwerp wel eens het kistje kan zijn met de bezittingen van de eigenaar waar iedereen achter zocht. Terwijl ik me door de jongeman weer laat zakken denk ik aan de cryptisch omschreven. “Waar ons vuur brandde” leek een verwarde verwijzing naar de openhaard, maar kan ook gewoon de plaats van het stoomkanaal mee bedoeld worden.

Met mijn beide naakte voeten weer op begaande grond, is mijn aandacht helemaal op het kistje gefocust dat ik in mijn handen voorzichtig vast houd. Plots voel mijn pik de strelingen van een tong die over mijn ontblote druipende eikel glijd. De jongeman peutert met de tip van zijn tong, in mijn plasgaatje en likt daarbij mijn voorsmeersel op. Gulzig zet hij zijn lippen rond mijn eikel om hem met krachtig gezuig naar binnen te werken. Mijn lichaam rild van genot, wanneer hij mijn spuitklare lul slikkend in zijn keelholte laat binnen glijden. Sapperend en zuigend verwend hij mijn pik in de hoogst graad, waardoor het niet lang duurt om mijn opgewekte klaar zittende zaad uit mijn ballen te bevrijden. Een rilling van genot straalt door mijn lichaam, mijn hoofd wordt licht waardoor mijn ogen naar boven draait in mijn halfdicht gesloten oogleden. Het ophouden van mijn geil papje doet me hevig gommen om dan met luid gebrul mijn spieren rillend te ontspannen en mijn mannenmelk spuitend in zijn keel lost te laten. De jongeman blijft aan mijn pik slikken zuigen om niets van mijn mannelijke proteïne te moeten missen. Zelf kan ik mijn papje niet uit mijn zaadleiders nijpen door dat ik het kistje met mijn beide handen niet wil los laten, maar worden door de zachte handen van de jongeman als een uier leeg gemolken.

Verslapt loop ik met het kistje in mijn handen helemaal naakt uit de zaal, van de trappen af naar beneden, om mijn kleren op te zoeken. Daarbij laat ik het kistje niet los. Niet meer wetend waar ik mijn kleren heb achtergelaten zoek ik ongerust van lokaal naar lokaal, tot ik opgelucht ze op de grond bij een oude stoel terug vind. Het ene avontuur overlapt het andere, maar nu ik mijn mannelijk driften er uit zijn ruik ik de sperma walm rond mij van al die mannen sappen die mijn op lichaam zijn gespoten.

Thuis neem ik meteen een douche voordat ik mijn vrouw begroet. Wanneer ik haar vraagt waar ik zo lang ben geweest, toon ik haar het kistje en vertel haar het verhaal zonder dat ik detail ga.

“En wat ga je nu met het kistje doen”, vraag ze me uit beleefdheid. “Morgen is de oude man Nikolaas jarig en we zijn uitgenodigd, als je wil mag je mee”, geef ik haar aan. Ongeïnteresseerd staat ze voor het aanrecht in de keuken, en doe als of ze me niet hoort.

“En…, ga je niet mee”, vraag ik haar nogmaals geërgerd. “Hum…, we zouden morgen naar mijn zus moeten gaan, we zijn uitgenodigd voor de koffie.”

“Alweer, we zijn er vorige zondag nog maar geweest.” De laatste tijd gaat er geen zondag voorbij of we moeten naar haar zus. Daar zitten ze dan gans de namiddag te roddelen over jan en alleman.

“Ik kan niet mee naar je zus, ik moet het kistje aan de oude man gaan overdragen.” Niet dat ze me daar zullen missen, verwijt ze me dat we nu ook al de weekends niet samen kunnen doorbrengen. Om onze ruzies niet te laten escaleren doe ik meestal haar willetje, maar nu geef ik niet toe en ga de zondag met mijn ingepakte kistje alleen naar het verzorgingstehuis.

Bij de aankomst verwacht ik veel toeters en bellen, maar aan de ingang is daar niet veel van te merken. Geen pers, geen hoogwaardigheidsbekleders of familieleden, geen feest drukte. Aan de infobalie staat ook niemand, ik stap dan maar meteen naar zijn kamer. Voor de deur haal ik nog even heel diep adem, uit spanning om hem het kistje te geven en hem de inhoud te laten onthullen. Maar sta in een lege, wit steriele kamer. Er sta nog juist een ziekbed zonder lakens. Vlug vergewis ik me van de kamernummer aan de buitenkant van de deur en kan alleen maar vaststellen dat ik het goed voor had.

Ik haast mij naar de infobalie, waar nog steeds niemand achterstaat. Ongeduldig en zoekend loop ik rondjes in het niets. Nogmaals loop ik doelloos door de gang waar alleen een oude dame mij passeert. Tot ik een op het einde van de gang een deur hoor dichtslaan. Het silhouet in het tegenlicht van het raam op het einde van de gang, doet mij vermoeden dat het een verzorgster is. Snel stap ik op haar af en ongeduldig vraag ik haar van ver, waar de jarige Nikolaas is. Wanneer ze dichterbij komt, vraag ik haar waar iedereen is voor de jarige. Heel formeel verteld ze me dat deze nacht Meneer Nikolaas vredig in zijn slaap is overleden. De ontgoocheling is van mijn gezicht te lezen en heb moeite om mijn emoties in bedwang te houden.

“U bent”, vraag ze me ondersteunend en neemt me mee naar de balie waar ze me een envelop overhandigd, nadat ze me laat tekenen achter mijn naam op een lijst.

“Wat is er juist gebeurd en heeft hij nog iets gezegd”, vraag ik haar wanhopig naar meer info. Bezorgd fronst ze haar ogen en meld me dat het haar spijt, maar dat ze niet meer weet en dat ik morgen maar weer moet komen.

“Het is zondag en dan is er een minimum bezetting, morgen is de directie terug”, roep ze me nog als ze zich haast naar een kamer waar een roodlampje boven de deur brand.

Verward en onbehulpzaam sta ik helemaal alleen aan de inkom rond te kijken, met in de éne hand het kistje en in de ander de envelop met mijn voornaam er op. Wanneer ik de tranen uit mijn ogen wrijf doe ik deze open en kijk voorzichtig naar de inhoud. Het is de glinsterend gouden medaillon die mij deed denken aan mijn grootvader. Het heeft de vorm van een driehoek met in het midden een smallere uitsparing die de vorm heeft van een pentagoon. Ik haast mij naar huis waar ik opzoek ga naar datgene wat mijn grootvader mij toevertrouwde voor hij stierf. Op het zolder open ik een oude doos, met spullen van uit mijn jeugdjaren samen met nog oud schoolboeken. Ook de liefdesbrieven van mijn oud lief vind ik daar nog in terug. De mooi herinneringen komen weer naar boven, maar dan plots stoot ik op een wit juweeldoosje dat nog had gediend bij het cadeau van mijn pols armband, maar die ben ik al lang verloren. Toch rammelt het doosje wanneer ik er mee schud. Pluizige gele watte puilt uit wanneer ik het deksel afneem. Voorzichtig neem ik de watte vast en hef het op.

Ik kon het mij niet meer herinneren hoe het er uitzag, maar nu ik het zie val mijn mond open van verbazing. Het bestaat uit het zelfde materiaal, maar in de vorm van een pijl met twee hoeken als staart. Ook hier vormt er in het midden een verdunde uitsparing in de zelfde pentagoon vorm. Wanneer ik de twee medaillons tegen elkaar houd sla mijn verbazing over naar ongeloof. De twee uitsparingen zijn even groot en doen de medaillon van mijn grootvader Theo en de medaillon van de oude man Nikolaas in elkaar haken. Samen vormen ze een ster.

Vlug maak ik het kistje open dat ik in de Oude Fabriek heb gevonden. Daarin vind ik de oude documenten met de eigendomsverklaring onder de naam Theodorus Bräu Wiens. Bij het opvouwen van de acte word ik opgeschrikt door een geel glinsterend ring dat op de grond val en tollend blijf draaien op zijn rand. Gefocust wacht ik tot wanneer de grote platte ring is uit getold. Angstaanjagend bestudeer ik de ring die vijf symbolen vertonen, telkens aan een driehoekige uitsparing aan de binnenkant van de ring. De symbolen doet me denken aan de symbolen op de reliëftegels die op de schouw van de Oude Fabriek te vinden waren. Wanneer ik het zelfde materiaal vergelijk van de ring en de medaillons kan ik mijn eigen ogen niet geloven, maar de uitsparing in de ring val gelijk met de in elkaar gehaakte ster tot één geheel.

De ondergetekende eigendomsverklaring gekoppeld aan de medaillons , doet me langzaam beseffen wie Nikolaas zijn grote jeugdliefde was.

Getekend met de naam “Theo Brauwens”.

Einde