Omdat ik zoveel positieve reacties gekregen heb, heb ik nog een fantasie opgeschreven. Deze gaat misschien wat minder snel (en wat meer delen), hopelijk vinden jullie dat niet erg.

Het alarm van mijn telefoon piept in mijn oor en ik doe slaperig mijn ogen open. Elke ochtend weer de herrie van mijn wekker.

Ik sleep mezelf uit bed, en stap onder de douche. Ik voel het water op mijn hoofd en schouders kletteren, het voelt aangenaam en warm en ik val bijna weer half in slaap.

Na een half uur word ik wederom gedwongen om mijn ogen open te doen, dit keer niet door het geluid van mijn wekker, maar doordat mijn moeder op de deur staat te bonken. Dat ik weer te laat ga komen op school als ik zo doorga.

Snel stap ik onder de douche vandaan en droog mezelf af, de zachte handdoek voelt fijn op mijn huid.

Ik kijk even in de spiegel. Ik zie mezelf staan, naakt. Ik vind mezelf niet per se mooi, mijn borsten zijn kleiner dan die van de meeste meiden uit de klas. En ik wil mezelf niet echt mager noemen, maar slank is een beetje een understatement.

Ik kan mijn ribben tellen en mijn sleutelbenen zijn duidelijk zichtbaar. Maar oké, het doet er toch niet echt toe. Weet je nog van die tijd dat je zelf op de middelbare school zat, het enige meisje in de klas dat nog niet gezoend heeft. Dat meisje wat niet wordt opgeschreven door de docent als ze er niet is, omdat ze zo onopvallend is.

Welkom in mijn wereld.

Ik vind het ook wel prima, de jongens zijn kinderachtig en de meiden praten alleen maar over hun nieuwste insta pics. Ik heb wel een paar vriendinnen waarmee ik goed kan praten en soms doen we ook wel leuke dingen, maar eerlijk is eerlijk, het liefst en ik toch alleen.

De handdoek waarmee ik me heb afgedroogd sla ik om me heen. En precies als mijn moeder nog een keer op de deur bonst en geërgerd roept dat ik echt op moet schieten, doe ik de deur open en loop terug naar mijn slaapkamer.

Daar pak ik ondergoed uit mijn kledingla en trek het aan, een roze hipster en een roze BH, gewoon van de Hema. Ik kijk op mijn telefoon wat het weer doet vandaag, het is al vroeg warm dit jaar: 25 graden en zonnig. Ik doe mijn kast open en pak een jurkje eruit, een degelijk jurkje tot over mijn knie. Dan pak ik mijn tas, geen tijd meer voor ontbijt, dus ik prop ik wat fruit erin.

Dan stap ik op de fiets en rij, zoals altijd, 8 km naar school.

Het is een saaie dag, wiskunde blijkt de leukste les te zijn. De docent, meneer Draalstra, is de meest enthousiaste docent die we hebben. Hij kan zelfs kansberekening nog een beetje leuk maken. Hij is een jaar of 50 denk ik en een typische wiskundedocent, altijd netjes gekleed, maar wel oubollig. Ik zit dan ook op de eerste rij. Aan het einde van de les zeg ik hem zoals altijd gedag en bedank hem voor de les.

Hij kijkt me een beetje verbaasd aan en zegt: dat vind ik het leuke aan je, Liza, je bent altijd zo netjes en respectvol. Ik bloos een beetje, misschien nog wel het meeste van het feit dat hij blijkbaar mijn naam kent. Hij ziet me blozen en verlegen glimlachen en dan zegt hij tegen me dat hij altijd vrolijk wordt van mijn glimlach.

Om te voorkomen ik helemaal door de grond zak, loop ik met een kop als een tomaat snel door naar de volgende les.

Aan het einde van de schooldag loop ik naar het fietsenhok, het is rustig, want ik had tot en met het laatste uur les. Als ik bij mijn fiets kom zie ik dat mijn band leeg is. Ik vloek in mezelf, ook dat nog! Ik loop terug de school en klop aan bij de conciërge. Ik vraag of hij een fietspomp heeft en een bandenplaksetje.

Gewapend met het gereedschap loop ik zijn kantoortje weer uit en word bijna ondersteboven gelopen door docent.

Pas je op waar je loopt Liza?

Het is meneer Draalstra.

Ja sorry meneer, ik heb een beetje haast.

Hij kijkt naar de fietspomp in mijn ene hand en het bandenplaksetje in mijn andere hand.

Lekke band? Vraagt hij aan me en ik knik.

Weet je hoe je dat moet gebruiken?

Ik zeg blozend dat ik jaren geleden wel eens gekeken heb hoe mijn vader een band plakte.

Hij kijkt me lachend aan en zegt: je woont bij mij in de buurt geloof ik, anders leg je je fiets achterin in mijn auto en rij je met mij mee.

Ik twijfel even en vraag me af of dat niet een beetje raar is. Hij ziet de korte vertwijfeling in mijn ogen en zegt dan lachend: je kan ook je band gaan plakken.

Ik draai me om en geef de fietspomp en het bandenplaksetje terug aan de conciërge. Samen met meneer Draalstra leggen we de fiets achterin zijn auto en ik ga naast hem zitten. Snel stuur ik een appje naar mijn vader waarin ik de situatie uitleg.

Gordel om zegt hij streng tegen me, en gelijk doe ik de gordel om. Goedzo, lacht hij dan weer.

Als we wegrijden zegt hij dat ik de enige leerling ben die hem altijd bedankt na de les. Ik lach weer een beetje ongemakkelijk. Hij vraagt of ik dat bij elke docent doe. Ik zeg dat ik het alleen bij de interessante lessen doe.

Dus, constateert hij, vind je mijn lessen altijd interessant. Ik knik.

Daarom heb je van die goede cijfers, werk je thuis ook zo hard als in de klas?

Ik zeg dat ik bijna elke avond wel huiswerk maak, behalve als ik sport.

Heb je geen vriendje? Vraagt hij. Dat is wel een persoonlijke vraag denk ik bij mezelf. Maar ik vertel hem dat ik geen vriendje heb. Ook op zijn volgende vragen geef ik antwoord. Ik vertel hem dat ik nog nooit een vriendje gehad heb, dat ik geen 'oogje' op iemand heb en dat ik mijn klasgenoten kinderachtig vind.

Hij vraagt over van alles, hobby's, sport, familie, etc. De vragen worden steeds wat persoonlijker, maar het gaat subtiel, zodat ik antwoord blijf geven.

Als we mijn straat in rijden zie ik mijn vader in de verte al klaar op de oprit.

Dank u wel meneer, zeg ik tegen Draalstra.

Hij kijkt even opzij, legt dan zijn hand op mijn bovenbeen en zegt: je bent mijn favoriete leerling Liza.

De aanraking doet me sidderen en ik trek mijn been weg. Dan stoppen we en stap ik snel uit. Mijn vader helpt meneer Draalstra met mijn fiets terwijl ik al naar binnen loop.

Ik loop direct door naar mijn kamer, daar doe ik de deur op slot. Had meneer Draalstra me nou net aangeraakt? Dat kan toch niet? Dat mag toch niet? Moet ik een klacht indienen?

Ik ga even zitten op mijn bed om bij te komen. Ik voel me raar, en leg mijn hand onder mijn jurkje op mijn been, precies op de plek waar mijn leraar een paar minuten eerder zijn hand gelegd had.

Het lijkt te gloeien, ik lijk te gloeien. Dan herken ik het gevoel, ik ben opgewonden. Mijn hand glijdt naar boven en ik voel een natte vlek in mijn roze hipster. Zachtjes wrijf ik door mijn hipster heen over mijn klitje. Drijfnat ben ik, zou het komen door de aanraking van meneer Draalstra? Ik denk terug aan het moment in de auto terwijl ik mezelf verwen.

Zijn hand op mijn been, zijn ogen op me gericht. Ik kreun zachtjes. Mijn hand glijdt mijn slipje in. Maar als mijn vingers mijn klitje raken, word ik voor de zoveelste keer afgeleid.

Mijn moeder roept dat we bijna gaan eten en dat ik de tafel moet dekken.

's avonds in mijn bed ben ik nog steeds een beetje opgewonden. Nu streel ik mezelf direct in mijn slipje, ik ben de heel avond nat gebleven en mijn vingers glijden makkelijk door mijn spleetje. Ik sluit mijn ogen en mijn gedachten dwalen af richting zijn hand op mijn been.

Dan licht mijn telefoon op en een korte tril vertelt me dat ik een berichtje heb. Ik kijk, het is een Whatsapp berichtje van een nummer dat ik niet ken.

Ik open de app en lees het: Hoi Liza, sorry voor vanmiddag in de auto, ik had je niet aan moeten raken. Ik werd iets te enthousiast.

Het is meneer Draalstra, hoe komt hij aan mijn nummer? Wat moet ik reageren?

Ik: maakt niet uit meneer, dank u wel voor het rijden

Hij: graag gedaan hoor, vond je het echt niet erg? Het was best stout van mij om dat te doen.

Ik: Nee hoor

Mijn duimen blijven hangen boven mijn telefoon, de geilheid van de avond wint het, ik stuur er een berichtje achteraan.

Ik: ik vond het wel leuk hoor

Het bericht krijgt 1 vinkje, dan 2 vinkjes en dan worden ze blauw, hij heeft het gelezen. 20 seconde lang gebeurt er niks en staar ik naar mijn scherm, dan begint hij te typen.

Hij: Oh, wat vond je er dan zo leuk aan?

Ik: Oh euhm, gewoon, ik vond het niet erg.

Hij: Je vond het wel spannend?

Ik: ...ja meneer

Hij: Eerste keer dat je zo aangeraakt bent?

Ik: ...ja meneer

Hij: Werd je er opgewonden van?

Weer twijfel, hij hoort dit soort dingen niet te zeggen tegen een leerling van hem. En ik hoor niet zo te praten met een leraar. Maar wat maakt het ook uit, het is maar een whatsappgesprek.

Ik: ...ja meneer

Hij: En ben je nu ook opgewonden Liza?

Ik: ...ja meneer

Hij: Wat heb je nu aan?

Ik: Een nachthemd en een roze hipster.

Hij: Wat is de mooiste lingerie die je hebt?

Ik: Ik heb niet echt iets heel moois, ik koop alles bij de hema.

Hij: Heb je wel een string?

Ik: Ja een paar, maar die draag ik nooit.

Hij: Morgen draag je die wel.

Dit is niet eens vragen, dit is eisen. Maar ik voel dat mijn hipster drijfnat is.

Ik: ja meneer.

Hij: Heel goed, slaap lekker Liza.

Ik: dankuwel meneer.

Eén vinkje, twee vinkjes, maar ze worden niet blauw. Nog 5 minuten blijf ik naar mijn scherm staren, maar hij is offline en komt niet meer terug.

Zonder verder na te denken begin ik mijn klitje te strelen. Ik weet niet of ik ooit zo nat ben geweest, zo opgewonden ben geweest. Dit keer word ik niet onderbroken.

Dit keer voel ik mijn orgasme al heel snel opkomen. Als ik klaarkom kreun ik zachtjes zijn naam terwijl mijn lichaam trilt. Ik schaam me, maar ik mijn hoogtepunt was heerlijk.

Morgen moet ik een string aan...