Bij wijze van uitzondering is dit verhaal geschreven vanuit het perspectief van Turk. Het gaat verder waar deel 3 eindigde en loopt dus synchroon met het vorige deel (Scrubs - 4).

Turk lag op bed in de operatiekamer van het ziekenhuis. Hij had niet het gevoel dat hij had liggen slapen, maar toch wist hij bij god niet niet hoe hij hier terecht was gekomen. Slechts gekleed in zijn witte shorts lag hij op zijn rug met zijn gezicht naar het plafond. Moest hij worden geopereerd? Hij zou niet weten waarom! Half in paniek probeerde hij overeind te komen, maar merkte toen dat hij zijn armen en benen niet kon bewegen. Tot zijn opluchting zag hij dat de rest van de ruimte verlaten was. Er hing een rode gloed in de kamer, en ergens in de verte speelde een radio het nummer 'Let's Get It On' van Marvin Gay.

Na een paar seconden schrok Turk ineens van een geluid aan zijn voeteneinde. Toen hij keek zag hij Elliot staan. Met een kauwgombal was ze bellen aan het blazen die telkens weer knapten als ze hun maximale grootte hadden bereikt. Turk wilde haar vragen waarom hij hier lag, maar er was iets wat hem daarvan weerhield. Elliot zag er vreemd uit, haast overdreven... sexy. Ze had een wit verpleegsterspakje aan, zoals hij ze ook wel eens had gezien in goedkope pornofilms. Een dun wit jurkje bedekte slechts ten dele haar mooie decolleté en liep over in een kort wit rokje met daaronder witte jarretel kousen. Op haar hoofd droeg Elliot een wit EHBO hoedje met een groot rood kruis op de voorkant. Haar lange blonde haren vielen in twee staartjes aan weerszijden van haar hoofd over haar schouders, en haar ogen werden omgeven door een grote hoeveelheid donkere mascara en eyeliner.

Turk liet zijn hoofd weer op zijn kussen vallen en sloeg zijn ogen op naar het plafond. Wat deed hij hier? Hoe was hij in deze situatie terechtgekomen? Maar hoe hard hij ook probeerde na te denken, hij kon zich niets meer herinneren, alsof hij compleet was gebrainwasht. Plotseling voelde hij een hand op zijn borst. Toen hij opkeek zag hij dat Elliot op het bed was geklommen en langzaam over hem heen boog. Turk kreeg een prachtig uitzicht op haar mooie volle borsten terwijl ze steeds dichter naar hem toe kroop. Toen haar gezicht nog maar enkele centimeters van het zijne verwijderd was stopte ze en ging rechtop op zijn kruis zitten. Hij voelde de stof van haar slipje over zijn onderbroek schuren. Nog altijd kauwend op haar kauwgom keek Elliot hem aan. Toen kwam ze weer met haar gezicht naar hem toe en zei zachtjes: “Dit zal maar eventjes pijn doen”. Nog voordat Turk kon reageren kuste Elliot hem vol op de mond. Hun tongen vonden elkaar en net toen Turk zich volledig wilde overgeven trok een onbekende kracht hem weg uit de kamer.

Zwaar hijgend schrok hij wakker! Hij voelde de zweetdruppels over zijn voorhoofd lopen en het duurde enkele seconden voordat hij besefte dat hij had gedroomd. Terwijl hij rechtop in bed zat keek hij de kamer rond. De wekker stond op 7:08u en het eerste daglicht scheen al tussen de gordijnen door naar binnen. Naast hem lag Carla nog diep te slapen. Hij keek naar haar rustige ademhaling terwijl hij terugdacht aan de vorige avond. Hoe Carla hem opnieuw had verleid. Maar weer had hij haar niet mogen neuken. Hij wist dat hij het twee dagen geleden goed had verpest door haar alleen achter te laten nadat zij hem had klaar gepijpt, en nu moest hij op de blaren zitten. Om het goed te maken had Turk haar beloofd om hun relatie zo langzaam te nemen als zij dat wilde. Maar hoe lang moest hij nog wachten?

En nu had hij dus een seksdroom gehad, over Elliot! Hij had nooit eerder ook maar zelfs nagedacht over haar als een seksueel object. Toegegeven, Elliot zag er leuk uit, maar hij had haar nooit gezien als meer dan een goede vriendin. Toch was hij wakker geworden met een kloppende erectie. Hij was zo geil dat hij bijna overwoog om Carla hier in haar slaap te neuken, maar van dat plan stapte hij toch maar af. Eigenlijk was het ook allemaal haar schuld. Aan de ene kant moest Turk geduldig zijn en laten zien dat hij hun relatie serieus nam. Tegelijkertijd bleef ze bij hem slapen, liet ze hem haar naakte lichaam zien en moest hij komen opdraven wanneer Carla hem nodig had. Hoe kon ze verwachten dat hij daar normaal mee om zou gaan? Geen wonder dat hij over andere vrouwen ging fantaseren!

Nog altijd met een harde lul kroop hij voorzichtig tegen Carla aan. Hij rook haar zoete lichaamsgeur terwijl hij de prachtige latina in zijn armen nam. Haar rechterborst nam hij in zijn hand en begon die te kneden terwijl hij voorzichtig zijn harde bobbel tegen haar kontje drukte. Carla begroette deze omhelzing met een goedkeurende 'Hmm...', terwijl haar ogen nog altijd gesloten waren. Turk zag zijn kans schoon en verschoof zijn rechterhand omlaag richting haar slipje... “Niet nu Turk”, klonk Carla's stem ineens. “Straks mis je de bus nog”. Shit! Hoe kon Carla nou weten hoe laat het was? Geërgerd draaide Turk zich om naar de wekker en zag tot zijn verbazing dat het inderdaad al half 8 was geweest. Teleurgesteld stapte hij uit bed. Hij wist dat het geen zin had om haar te overtuigen. Terwijl hij nog een keer omkeek naar zijn slapende vriendin mompelde hij “Tot zo schatje...”, en liep richting de douche.

Aangekomen op zijn werk liep Turk nog steeds te denken aan zijn droom van die ochtend, Waarom had hij uitgerekend over Elliot gedroomd? Hij moest het maar uit zijn hoofd zetten. Als chirurg moest hij zich goed op zijn werk kunnen concentreren. En als hij steeds met andere dingen bezig was zou dat lastig worden. Maar het leegmaken van zijn hoofd was makkelijker gezegd dan gedaan. Terwijl hij de hoek van zijn afdeling om kwam was het uitgerekend Elliot waar hij bijna tegenaan botste. Ze stond te bellen en was, zo leidde hij af uit de paar woorden die hij opving, in een verhit gesprek gewikkeld met haar vader. Terwijl hij met een boogje om haar heen liep gingen zijn ogen onbewust even naar beneden. Damn! Wat had Elliot eigenlijk een lekker kontje voor een blank meisje...- Nee, niet aan denken!

Turk liep snel door en zag aan het eind van de gang zijn bazin al aankomen. Dr. Miller mocht dan een vrouw zijn, binnen het chirurgen wereldje, dat werd gedomineerd door mannen, wist ze zich toch goed staande te houden. Ze was een knappe blonde jonge vrouw met het voorkomen van een onschuldig meisje, maar ze kon soms erg hard en arrogant uit de hoek komen. Turk was stiekem dan ook als de dood voor haar. Dr. Miller duwde een rolstoel voor zich uit met daarin een jonge knul met donkere krulletjes en een lief gezicht. Terwijl ze elkaar tegemoet liepen nam Turk haar nog eens goed in zich op. Eigenlijk was Miller best een mooie vrouw, met haar mooie blauwe ogen, slanke benen en...- Shit! Nu deed hij het weer! Dat Carla hem liet wachten betekende niet dat hij iedere vrouw moest gaan reduceren tot een seksueel object!

Ondertussen waren dr. Miller en de onbekende jongen hem genaderd tot op enkele meters. Net op het moment dat Turk hen wilde begroeten nam zij het woord: “Goedemorgen dokter Turk, dit is Brian”, zei ze met een gebaar naar de jongen in de rolstoel. “Je zult me vanmiddag assisteren bij de operatie aan zijn linker hartklep”.

Turk zag dat de jongen zich niet helemaal op zijn gemak voelde en probeerde meteen het ijs te breken met een grapje. “Wazzup Bry Bry! Jij hebt zojuist de loterij gewonnen maatje. Ik zeg niet dat ik goed ben, maar als er hier award shows zouden worden gehouden voor de beste chirurg dan zouden die waarschijnlijk 'The Turkeys' heten... Als je begrijpt wat ik bedoel”, zei hij grijnzend.

“Je hoeft niet te begrijpen wat hij bedoelt. Niemand hier begrijpt wat hij bedoelt”, zei dr. Miller sarcastisch tegen Brian. Waarna ze Turk streng aankeek en vervolgde: “Kun je ons even excuseren Brian?”. Ze liep om de rolstoel heen en kwam recht voor hem staan. Ondanks het feit dat ze bijna een kop kleiner was dan hij brak het angstzweet hem uit als ze hem op deze manier toesprak. “Het spijt me, maar als jij je nog één keer gedraagt als een tekenfilmfiguur in het bijzijn van onze patiënten, zal ik je de komende tien jaar introduceren als de jongen die het zweet van mijn voorhoofd afveegt”, zei ze met een valse glimlach om haar lippen. “Oke dat was het”. Nu richtte ze zich weer tot Brian en vervolgde ze poeslief: “Dokter Turk zal je nu naar je kamer brengen”.

Nadat Turk de jongen naar zijn kamer had gebracht besloot hij dat het tijd was om wat te gaan eten. Het was nog geen middag maar voorlopig had hij even niets te doen. Zijn operatie was pas laat in de middag en bovendien was het rond dit tijdstip nog lekker rustig in de kantine. Nadat hij een cupcake en een kop koffie had gehaald ging hij zitten aan een tafeltje bij het raam om zijn hoofd even leeg te maken. Hij schrok op uit zijn overpeinzingen toen er iemand tegenover hem ging zitten, en zag dat het uitgerekend Elliot was die bij hem was aangeschoven. Turk vloekte in zichzelf en hoopte dat Elliot geen lang gesprek met hem zou aanknopen. De blondine had echter andere plannen en begon uitgebreid te vertellen over haar dag terwijl ze van haar yoghurt zat te eten.

“...en toen kreeg ik ook nog eens de woede van dr. Cox over me heen... en dat alleen maar omdat ik een kleine bacteriële infectie over het hoofd had gezien... ik heb echt de meest waardeloze dag Turk...”. Haar woorden bereikten hem wel maar drongen niet echt tot hem door. Terwijl hij haar blik probeerde te ontwijken gingen Turks gedachten onwillekeurig terug naar zijn droom. Hij zag weer voor zich hoe Elliot over hem heen gebogen zat in haar sexy outfit. Waarom had ze uitgerekend deze ochtend uitgekozen om hem over haar problemen te vertellen? Plotseling voelde Turk een koude hand op zijn arm en hij deinsde terug toen hij merkte dat Elliot over de tafel boog en hem aankeek.

“Is er iets aan de hand Turk?”, vroeg ze. “Je bent al de hele tijd zo... afwezig. Het lijkt wel alsof je me probeert te ontwijken. Als je wilt dat ik je met rust laat moet je het gerust zeggen hoor. Ik heb af en toe de gewoonte om maar door te blijven ratelen en dan...–”

“Dat is het niet...”, onderbrak Turk haar. Hij wist hoe onzeker Elliot kon zijn en het was zeker niet zijn bedoeling om haar te kwetsen. Misschien was het beter om haar gewoon de waarheid te vertellen. Ze waren immers vrienden, en het zou een grote opluchting voor hem zijn om het gewoon tegen iemand te kunnen vertellen. “...ik heb een soort van...”, begon Turk ongemakkelijk, “...seksdroom gehad. Over jou.”

Elliots ogen begonnen te glinsteren. “Echt waar? En was ik de vrouw?”, vroeg ze nieuwsgierig.

“Ja natuurlijk!” En toen hij de grijns op Elliots gezicht zag kreeg hij meteen spijt dat hij erover was begonnen. “Maar je mag het verder tegen niemand vertellen Elliot! Als Carla dit zou horen zou ze me vermoorden!”, vervolgde hij snel. Om aan de ongemakkelijke situatie te ontsnappen pakte hij snel zijn dienblad op en schoof zijn stoel naar achteren. “Dus mondje dicht hè?”, zei hij nog eenmaal streng waarna hij de kantine verliet.

De rest van de ochtend en het begin van de middag vulde hij met kleine medische ingrepen en bezoeken aan zijn vaste patiënten. Tijdens de middagpauze speelde hij basketbal met de andere chirurgen om te ontspannen en vervolgens maakte hij zich klaar voor de operatie van de jonge Brian. Vooralsnog had Turk het voornamelijk moeten doen met kleine operaties: hechtingen, gebroken ledematen, etc. Dit was de eerste keer dat hij mocht assisteren bij een 'echte' operatie en dat zorgde ook voor extra druk om te presteren. Hij wist dat interns werden afgerekend op hun prestaties in de eerste maanden en dus waren operaties zoals deze cruciaal voor de rest van zijn carrière.

Toch kon Turk zich moeilijk focussen. Ondanks zijn gesprek met Elliot kon hij zijn droom van vanochtend maar niet vergeten. Waarom keerden die beelden toch telkens weer terug in zijn geheugen. Hij had gehoopt dat het zou helpen om Elliot erover te vertellen, maar het was juist alleen maar erger geworden! En als hij niet aan Elliot dacht dan zat hij wel te piekeren over Carla. Hoe lang liet ze hem nog wachten, voordat hij 'het' mocht doen?

Om kwart over drie was Turk nog altijd niets opgeschoten. Gespannen liep hij naar de operatieruimte waar hij zo meteen bij zijn eerste grote operatie mocht assisteren. Toen hij de balie van de verpleegsters passeerde zag hij Carla staan. Ze was druk bezig met het invullen van enkele formulieren terwijl ze stond te praten met Elliot. Snel liep hij er naartoe om ze te begroeten. Misschien zou Carla hem nog wat moed kunnen inspreken. “Hoi schatje, ik moet zo...”, begon Turk, maar hij stopte toen hij zag dat Carla hem boos aankeek.

“Dus hoe werkt dit Turk? Jij mag lekker de hele nacht fantaseren over blondie hier en ik moet het maar doen met welke 'hoi schatje' je mijn kant op gooit? Nou vergeet het maar!”, riep Carla boos terwijl ze de map met formulieren in haar hand voor hem op de desk sloeg. Nadat ze hem nog een moment kwaad aankeek draaide ze zich om en verdween met grote passen om de hoek. Hij wist dat hij in de penarie zat en richtte zijn aandacht nu op Elliot, die stilletjes had staan kijken en nu snel haar blik afwende. “Sorry Turk, we waren aan het praten en toen... floepte het er per ongeluk uit”, zei Elliot met een zacht stemmetje.

Turk wist dat het op dit moment geen zin had om zijn woede op Elliot te richten en met een diepe zucht vervolgde hij zijn weg naar de operatieruimte. Over iets meer dan een half uur mocht hij zich voor het eerst gaan bewijzen als chirurg, maar op dit moment was hij met zijn gedachten nog heel ergens anders. Hij had Carla al eens eerder teleurgesteld, en dat had ze hem niet in dank afgenomen. Als dit er nog eens bij kwam, wie weet wat hem dan te wachten stond? Zelf wist Turk dat hij en Elliot op zich niets verkeerd hadden gedaan. Het was immers maar een droom geweest. Maar uit haar reactie bleek dat Carla daar anders over dacht. Hij had de woede in haar ogen gezien en wist dat het menens was...

Op het moment dat Turk bij de operatiekamer aankwam bedacht hij zich. Als er een moment was om het goed te maken met Carla dan was dat nú. Hij wist dat als ze het niet meteen zouden uitpraten, het er waarschijnlijk helemaal niet meer van zou komen, en dan zou de woede van Carla zich alleen maar opkroppen voor een later moment. Turk had zijn woorden klaar. Hij zou Carla eens eerlijk vertellen wat hij voelde: Dat Carla voor hem de enige vrouw was. Dat hij vanaf nu hun relatie echt serieus zou gaan nemen, en dat die stomme droom niets te betekenen had! Het was slechts een gevolg geweest van de seksuele frustratie die hij had gevoeld. Terwijl hij de woorden vormde in zijn hoofd liep hij terug naar de verpleegstersbalie. Daar aangekomen was Carla nergens te bekennen. Toen hij een van haar collega's vroeg waar ze was kreeg hij te horen dat Carla om half vier een bespreking had met dr. Cox.

Snel beende Turk verder naar het einde van de gang. Hij had nog dertig minuten om Carla te vinden. Net voordat de deuren dichtgingen sprong hij in de lift en drukte hij op het knopje van de tweede verdieping. Hij wist ongeveer waar het kantoor van dr. Cox zich bevond, nu hoopte hij alleen nog dat Carla daar ook was, anders zou hij haar waarschijnlijk niet meer op tijd vinden. Terwijl hij met grote haast door de gang liep keek hij om zich heen of hij haar al ergens zag. Hij stopte bij een bordje met daarop 'Dr. P. Cox, Hoofdarts Geneeskunde', en opende de deur. Teleurgesteld constateerde hij dat de ruimte verlaten was. De kamer was donker en het enige teken van leven kwam van een computerscherm op het bureau dat nog op stand-by stond. Net toen Turk de kamer weer wilde verlaten hoorde hij een mannenstem op gedempte toon praten. Nu pas zag hij dat er nog een andere ruimte aan het kantoor van dr. Cox zat vastgemaakt: Een soort conferentieruimte die hij in eerste instantie in het donker niet had gezien. Een groot raam tussen de twee ruimtes werd afgedekt door luxaflex, maar door de kiertjes aan de zijkant kon Turk zien dat het licht in de andere kamer wel brandde.

Hij sloop zachtjes naar de deur van de conferentieruimte, bang om ook maar het geringste geluid te maken. Toen hij nogmaals de mannenstem hoorde, nu duidelijk herkenbaar als die van dr. Cox, gluurde hij door de opening van het raam. Wat hij zag was een kleine vierkante ruimte die werd verlicht door een enkele tl-buis aan het plafond. Tegen de muur stond een metalen opbergkast met daarin verschillende mappen, vermoedelijk patiëntendossiers en bestuurlijke documenten. Voor de rest bestond het mobilair in de kamer alleen uit een ronde houten tafel met daar omheen een zestal stoelen. Op één van die stoelen zat Cox met zijn handen achter zijn hoofd en zijn ogen gesloten. Op het eerste gezicht leek het alsof hij sliep, maar Turk zou toch zweren dat hij zojuist nog zijn stem had gehoord. In ieder geval was Carla nergens te bekennen. Misschien was hij te laat en was Carla alweer vertrokken. Turk draaide zich om en wilde het kantoor verlaten, maar bleef geschrokken staan toen hij andermaal de stem van dr. Cox hoorde.

“Voor zover het discussiepunt over de orale vaardigheden van onze verplegingsstaf, zuster Espinosa”, hoorde hij hem zeggen. “Als u daar geen bezwaar tegen hebt zou ik nu graag verder gaan met ons laatste agendapunt van vandaag, inzake de stressverlichting van enkele prominente bestuursleden”. Zuster Espinosa?, dacht Turk. Maar dat was... In één beweging had hij zich omgedraaid en stond hij weer met zijn gezicht tegen het glas. Tussen de kieren van de luxaflex zag hij dat dr. Cox zijn ogen had geopend en met een ontspannen glimlach onder de tafel keek. Had hij het zich verbeeld of was dr. Cox echt tegen iemand aan het praten? Plotseling zag Turk de donkere krullen van Carla boven het tafelblad uitkomen. Ze zat op haar knieën tussen de benen van Cox en keek hem aan terwijl ze langzaam onder de tafel vandaan kwam.

Turk voelde dat zijn maag zich omdraaide en het duizelde hem even voor de ogen. 'Orale vaardigheden van...'. Betekende dat... ? Had Carla net... ? Turk werd misselijk bij de gedachte. Toen herpakte hij zichzelf en keek weer naar binnen. “Ah, stressverlichting zegt u?”, hoorde hij Carla zeggen. Ze stond inmiddels recht voor dr. Cox, pakte met beide handen het topje van haar scrubs vast en trok dat behendig over haar hoofd. Turk keek tegen haar blote rug aan terwijl ze het shirt met een soepele beweging achter zich op tafel gooide. Carla legde nu één hand op het achterhoofd van Cox en pakte met de andere haar rechter borst vast. “Wat dacht u van enkele delicatessen tijdens saaie vergaderingen zoals deze, dokter?”, vroeg ze terwijl ze het gezicht van haar baas tussen haar borsten drukte.

Turk stond als versteend toe te kijken naar het vreemde rollenspel. Was hij aan het dromen? Nee, daarvoor zag alles er veel te realistisch uit. Maar hoe kon Carla hem dit aandoen? En hoe lang waren die twee al aan de gang? Er kwamen veel vragen in hem op waar hij het antwoord niet op wist. Hoe goed kende hij Carla eigenlijk? Was dit dezelfde Carla als de lieve, zorgzame vriendin waar hij zojuist nog zijn liefde aan wilde verklaren? Het liefst had Turk zijn blik willen afwenden, maar iets in hem zorgde ervoor dat hij bleef kijken.

Ondertussen had dr. Cox haar borst in zijn mond genomen en Carla streelde goedkeurend door zijn krulletjes terwijl hij op haar tepel zoog. “Hoe voelt dat dokter? Bent u een beetje tevreden over de progressie die we vandaag hebben geboekt?”, vroeg Carla speels. “Of had u graag nog wat meer aandacht besteed aan de... achtergestelde zaken?” Ze draaide zich nu om, duwde haar haar broek een stukje naar beneden en boog over de tafel heen. “Ik geloof dat het tijd is voor mijn dagelijkse injectie, dokter...”, zei Carla geil terwijl ze over haar schouder keek. Terwijl ze daar stond met haar haar handen op tafel en haar kontje naar achteren keek ze Turk bijna recht aan. Ze zou hem echter onmogelijk kunnen opmerken in de donkere kamer.

Inmiddels was Turk zijn verbaasdheid langzaam veranderd in razernij. Hoe kon Carla hem zo verraden? Niet alleen ging ze blijkbaar achter zijn rug om vreemd. Ze had hem ook nog eens al die tijd laten wachten voor niets! Betekende hun relatie überhaupt wel iets voor haar? En met wie had Carla naast dr. Cox nog meer allemaal lopen naaien? Blijkbaar was er in dit ziekenhuis naast J.D. niemand die hij kon vertrouwen... Zijn handen waren inmiddels gebald tot vuisten. Misschien moest hij hier maar eens een einde aan maken! Wie dacht die lul van een Cox eigenlijk wel dat hij was? Hij zou die klootzak eens een flink pak slaag geven, en vervolgens Carla eens goed aan de tand voelen. Vuile slet die ze was!

Maar zodra zijn hand de deurknop vastpakte zakte de moed hem alweer de schoenen. Hij was de enige verliezer in dit scenario, besefte hij. Hij was de loser die werd bedrogen door zijn vriendin. En als hij Cox ook maar een haartje zou krenken kon hij zijn carrière vaarwel zeggen. Een groentje als hij had geen schijn van kans als hij één op één kwam te staan met de hoofdarts van het ziekenhuis. En als hij Carla zou dumpen zou ze daar waarschijnlijk ook niet erg lang van wakker liggen, als hij haar zo bezig zag. Hij kon dus alleen maar verliezen. Of eigenlijk had hij al verloren...

Moedeloos liet hij de deur los, en zag dat dr. Cox intussen omhoog was gekomen uit zijn stoel en grijnzend achter Carla stond. “Hmm, heel goed zuster Espinosa”, zei hij terwijl hij haar heupen vastpakte, “als u nu even stilhoudt...”. En zonder enige waarschuwing stootte dr. Cox in een keer zijn lul bij Carla naar binnen. Turk kon aan haar gezicht zien dat Carla ervan schrok, maar al snel verscheen er een glimlach op haar gezicht en begon ze goedkeurend te kreunen. “Bent u tevreden over de toegediende dosis zuster?”, vroeg Cox toen hij merkte hoe erg Carla genoot van zijn lul.

“Hmm, precies goed, dokter!”, kreunde Carla geil. “Ik ben alleen bang dat hij, hm... nog iets dieper moet worden ingebracht”, vervolgde ze terwijl ze ondeugend over haar schouder keek. Daarop sloeg dr. Cox grinnikend zijn rechterarm om haar keel en trok Carla ruw tegen zich aan, waarna hij zijn pik een paar keer hard in haar kutje stootte. Bij elke stoot kon Carla een korte “Oh!” niet onderdrukken en bewogen haar volle borsten mee op en neer. Cox fluisterde iets in haar oor wat Turk niet kon verstaan, waarna hij Carla weer voorover op tafel duwde, haar achter bij haar haren vastgreep en haar nog een paar keer hard neukte.

“Oh... oh ja dokter”, kreunde Carla ondertussen ongecontroleerd. “Ik denk dat ik... nu wel klaar ben om uw voorgeschreven dosis in ontvangst te nemen!”. Dr. Cox deed een stap achteruit en Carla ging op haar knieën voor hem op de grond zitten. Tevreden keek Cox op haar neer terwijl hij zichzelf bleef aftrekken. “Waarom ben je hier Carla?”, vroeg dr. Cox, plotseling niet meer gespeeld. Blijkbaar was hun rollenspel aan zijn einde gekomen. Carla masseerde haar borsten en keek geil omhoog. “Omdat ik uw sletje ben”, zei ze zachtjes, en vervolgens iets harder: “Omdat ik uw lekkere latina sletje ben, dr. Cox”, waarbij ze haar borsten omhoog duwde en haar tongetje uitstak.

“Hmm, heel goed Carla”, grijsde dr. Cox tevreden. Turk, die het hele schouwspel vol ongeloof had gadegeslagen voelde zijn maaginhoud omhoog komen. Toen hij zag hoe de eerste straal zaad over Carla's gezicht en borsten werd gespoten zakte hij door zijn benen en gaf hij over op de vloer. Zachtjes snikkend zat hij daar een moment op zijn handen en knieën. Hij had zojuist toegezien hoe zijn vriendin door een andere man was 'gebruikt'. Maar waarom was hij zo lang blijven kijken? En waarom had niet ingegrepen? Een soort onzichtbare kracht had hem ervan weerhouden om ook maar iets te doen. Was het nieuwsgierigheid? Of was hij gewoon te laf...

Turk veegde snel zijn mond af en maakte zich uit de voeten voordat dr. Cox en Carla hem zouden vinden. Hij kon nog maar moeilijk beseffen wat er zojuist gebeurd was. Zijn hele wereld was op zijn kop komen te staan. Hij voelde zich nog steeds misselijk, verdrietig, en zodra hij de gang instapte begon voor zijn gevoel alles om hem heen te draaien. Half verlamd strompelde hij naar de wc, en gooide wat water in zijn gezicht om zijn gedachten weer helder te krijgen. Alle gebeurtenissen van de dag schoten door zijn hoofd: Cox en Carla, dr. Miller en Bri- Shit! Geschrokken constateerde hij dat het al bijna kwart over vier was. De operatie was al begonnen, en hij was veel te laat! Hij rende door de gangen en liep onderweg bijna een paar patiënten omver. Straks waren zowel zijn liefdesleven als zijn carrière in één klap voorbij!

Uitgeput kwam Turk uiteindelijk bij de operatieruimtes aan. Hij was al meer dan een kwartier te laat, en hoopte vurig dat de operatie nog niet was begonnen. Met bezwete handen pakte hij de deurklink vast en stapte naar binnen. Dr. Miller was juist bezig met het geven van de laatste instructies op het moment dat hij de ruimte binnenstormde. Ze stopte midden in haar verhaal en keek hem geïrriteerd aan.”U bent te laat...”, zei ze rustig. De andere assistenten stonden al klaar om te beginnen en keken nu gespannen in zijn richting. “Sorry dr. Miller! Ik was eh, en...”, begon Turk verward. “Bespaar me uw excuses dokter Turk, was snel uw handen en voeg u bij de rest van het team”, vervolgde ze nog altijd rustig. Godzijdank had ze hem niet weggestuurd! Snel deed Turk wat hem gevraagd was en zonder verder nog iets te zeggen voegde hij zich bij zijn collega's.

Maar hoe hard hij ook zijn best deed, hij kon zich totaal niet op de operatie concentreren. Telkens verschenen de beelden van Carla en dr. Cox weer op zijn netvlies. Hij voelde zich verraden, en begon zich sterk af te vragen of hij op deze manier nog wel in het ziekenhuis kon blijven werken. Vanavond zou hij Carla confronteren met de feiten. Hij zou wachten tot ze 's avonds thuis kwam, en haar vervolgens eens serieus aan de tand voelen. Waarom had ze hem dit aangedaan? Hoe lang was dit al aan de gang? Nu waren de rollen omgedraaid! Hij zou haar eens flink laten zweten! En als ze niet met een hele goede uitleg kwam kon ze het verder uitzoeken. Dit keer zou hij de grotere man zijn. Hij zou niet boos worden, maar heel rustig en beheerst uiteenzetten hoe hij erover dacht. En als ze haar spijt zou betuigen en hem zou smeken om haar nog een laatste kans te geven, dan, en alleen dan zou hij nog eenmaal over zijn hart strijken. Ja, zo zou het geschieden... vanaf nu had hij de overhand!

“Dokter Turk! Ik denk dat u het vanaf hier wel kunt afronden...”. Turk schrok op uit dagdroom en zag dat dr. Miller hem vragend stond aan te kijken. Snel liep hij naar de andere kant van de operatietafel en begon met het hechten van de wond. Hij moest wat beter gaan opletten! Maar van binnen werd hij nog altijd overmand door een gevoel van woede en onrechtvaardigheid. Intussen liep dr. Miller naar de wasbak aan de andere kant van de kamer en terwijl ze haar handen afspoelde kreeg Turk een goed uitzicht op haar billen. Hmm, waarom zou hij zelf eigenlijk niet een affaire aangaan met een vrouwelijke collega? Dr. Miller had vast al eens het bed gedeeld met een zwarte man. En anders moest toch eens de eerste keer zijn... Of anders Elliot. De operatiekamer was precies dezelfde als degene waarin zijn droom had plaatsgevonden. Zij was...-

“Dokter Turk!”, de harde stem van dr. Miller deed hem opnieuw opschrikken uit zijn gedachten. Geschrokken keek hij naar beneden. Blijkbaar had hij in zijn onoplettendheid en ader geraakt, want de wond vulde zich langzaam met bloed. “Sorry, het lijkt erop dat ik...”, stamelde Turk terwijl hij de schade probeerde te repareren. Miller was inmiddels om de tafel heen gelopen en onderbrak hem terwijl ze het gereedschap van hem overnam. “Aan de kant dokter Turk! Ik zal het wel weer van u overnemen”. En vervolgens toen ze zag hoe aangedaan hij was: “Maakt u zich geen zorgen, elke chirurg maakt wel eens fouten. Ga uw handen maar wassen, ik maak het vanaf hier wel af”.

Verslagen verliet Turk de operatiekamer. De belangrijkste operatie die hij tot nu toe had mogen doen had hij volledig verprutst. En dat omdat hij zijn gedachten niet meer dan vijf minuten bij de les had kunnen houden. Het was allemaal Carla's schuld! Waar had hij dit allemaal aan verdiend? Wat had hij de mensheid misdaan om zoveel pech en ellende te verdienen? Boos en gefrustreerd liep hij door de gangen van het ziekenhuis. Het was al half zes en Turk wilde zo snel mogelijk naar huis gaan. Hij had nog stapels papierwerk die moesten worden weggewerkt, maar dat moest maar wachten tot een andere keer. Op dit moment was hij toch niet meer in staat om nog iets productiefs te doen. Hij kon niet meer helder nadenken en bovendien voelde hij opnieuw een misselijk gevoel opkomen.

Nadat hij zijn spullen uit zijn kluisje had gehaald liep hij snel naar de bushalte voor het ziekenhuis. Hij nam niet eens de moeite om zich eerst om te kleden, dat zou hij thuis wel doen. Dan kon hij meteen een hete douche nemen en daarna nog een kort dutje doen voordat Carla thuis kwam. Wellicht zou dat hem goed doen.

Thuis aangekomen nam Turk een lange douche en voelde zich daarna inderdaad al een stuk beter. Hij maakte een bakje noedels voor zichzelf klaar en plofte daarmee uitgeput neer op de bank. Na even langs alle kanalen te hebben gezapt zette hij de tv uit en doezelde hij weg in een onrustige slaap... Hij schrok wakker van het geluid van de bel. Versuft keek hij om zich heen. Op tafel stond nog altijd half opgegeten zijn bakje met noedels, verder was er niets veranderd. Turk vroeg zich af hoe lang hij had liggen slapen en zag tot zijn schrik dat het al bijna negen uur was! Was Carla al thuis gekomen? Nogmaals galmde een schrille 'Triing!' van de bel door de kamer. Snel stond Turk op en liep naar de deur. Wie belde er überhaupt zo laat nog aan? Carla kon het toch niet zijn, die had intussen haar eigen sleutel. Had J.D. zichzelf misschien weer eens buitengesloten?

Voorbereid op het ergste haalde hij de deur van het slot en trok die open. “Oh, hoi Turk! Is J.D. thuis?”, vroeg een vrolijke Elliot. Ze droeg een wit shirtje met daaronder een zwarte trainingsbroek. Op haar rug had ze een zwarte tas, waaruit Turk kon afleiden dat ze meteen vanuit het ziekenhuis hierheen was gekomen. Zonder te wachten op een antwoord stapte ze langs hem naar binnen. “Anders wacht ik hier wel eventjes”, ging ze onverstoorbaar verder, “als je dat niet erg vindt natuurlijk...”, zei ze met een ontwapenende glimlach.

“Eh... nee. Nee natuurlijk niet”, stamelde Turk, nog een beetje versuft van de slaap. Hij sloot de deur en liep de keuken in. Hij zou eigenlijk niet weten of J.D. al thuis was. Misschien zat hij op zijn kamer, maar dan had hij Turk wel wakker gemaakt toen hij thuis kwam. Elliot had intussen op de grote leren stoel naast de tv plaatsgenomen en begon weer ronduit over van alles en nog wat te kletsen. Op de een of andere manier voelde Turk zich altijd een beetje ongemakkelijk als hij alleen was met Elliot. Ze was goed bevriend met J.D. en Carla, en als ze met zijn drieën of met zijn vieren waren was het altijd erg gezellig. Maar Elliot en hij hadden elkaar één op één eigenlijk weinig te vertellen.

Hij hoopte dan ook stiekem dat ze niet al te lang zou blijven hangen. Als Carla straks thuiskwam had hij graag wat privacy gehad. “Gaan jullie straks een filmpje kijken ofzo?”, vroeg hij terwijl hij twee glazen sap inschonk. “Nee hoor. We zouden na het werk nog even een rondje hardlopen, maar ik denk dat ik iets te vroeg ben”, antwoordde Elliot vanuit de woonkamer. Mooi! Dan zouden ze waarschijnlijk allebei weg zijn als Carla thuis kwam. Turk liep met de twee glazen naar de zithoek, gaf er een aan Elliot en terwijl hij zelf op de bank plaatsnam keek hij snel op zijn telefoon of J.D. misschien nog iets van zich had laten horen. Er was één nieuw bericht: van Carla. 'Hoi schatje, ben iets later thuis vnv. Moet nog een paar uurtjes invallen voor Laverne. xx C'

Oh, dus nu was hij ineens weer haar 'schatje', dacht Turk boos. Nouja, dit gaf hem nog wat extra tijd om te bedenken wat hij tegen haar zou gaan zeggen. Elliot had inmiddels haar glas leeg gedronken en schonk hem een korte glimlach terwijl ze het op tafel zette. Om de ongemakkelijke stilte te verbreken besloot Turk om de tv maar aan te zetten. Daar koos hij het minst saaie programma en bleef dat een tijdje in stilte kijken. Na vijf minuten verbrak Elliot de stilte: “Eh, ik ga me maar alvast omkleden. Is het goed als ik even jullie badkamer gebruik?”. Turk bromde instemmend terwijl hij met zijn aandacht nog bij 'Teen Mom' zat.

Ach wat is dit toch ook een onzinnig programma!, dacht hij na een poosje en hij zette de tv weer uit. Hij pakte de twee lege glazen en zijn bakje noedels en liep naar de keuken om ze in de vaatwasser te zetten. Halverwege zag hij dat de deur van de badkamer nog op een kiertje stond. Even speelde hij met de gedachte om naar binnen te gluren, gewoon voor de grap, als vrienden onder elkaar... Hij liep toch maar door. Maar terwijl hij de vaatwasser inruimde merkte hij dat hij stiekem toch een beetje geil werd bij de gedachte aan Elliot die zich in hun badkamer aan het omkleden was.

Toen hij terug liep naar de bank besloot hij om deze keer iets dichter langs de badkamerdeur te lopen. Zo onopvallend mogelijk probeerde hij in het voorbijgaan naar binnen te kijken. Door de kleine opening van de deur zag hij Elliot met haar rug naar hem toe bij de wasbak staan. Ze had een strak grijs sportbroekje aangetrokken waardoor hij een prachtig uitzicht had op haar kleine kontje. Haar witte shirt had ze uitgetrokken en Turk zag het bandje van een zwarte bh op haar rug. Gespannen bleef hij kijken. Hij wist dat het niet netjes was om zijn gasten te bespieden, maar hij was te nieuwsgierig om zomaar door te lopen.

Intussen had Elliot ook een grijs topje uit haar tas gehaald. En Turk voelde zijn lul groeien op het moment dat ze met haar handen achter haar rug reikte om haar bh los te klikken. Het zwarte ding viel aan haar voeten op de grond, en Elliot draaide een stukje toen ze het topje van de wastafel af pakte. Turks hart maakte een sprongetje en zijn pik stond inmiddels bijna rechtop in zijn broek. Tussen haar arm en haar rug door zag hij nu de zijkant van Elliots linker borst. Fuck wat was dit geil! En wat had Elliot een heerlijke dikke tieten voor zo'n tenger onschuldig meisje... Turk moest zich inhouden om zich niet ter plekke te gaan aftrekken terwijl hij trillend van de spanning bleef kijken. Voor zijn ogen trok Elliot nu het strakke topje over haar borsten heen, waarbij hij nog een korte glimp van haar linker tepel dacht op te vangen.

Turk schrok op uit zijn trance toen zijn telefoon begon te trillen. Snel liep hij door naar de bank en ging zitten. Nieuwsgierig pakte hij zijn telefoon om te kijken of J.D. misschien al wat had laten weten. Tot zijn verbazing zag hij één nieuw bericht: Elliot. Huh wat? Maar... Gespannen opende Turk het bericht: 'Niet stiekem gluren he... ? ;p', had Elliot hem gestuurd. Geschrokken keek hij naar achteren, maar Elliot was nog steeds bezig in de badkamer. Had ze hem dan gezien? Of had ze de deur expres open laten staan? Net toen hij zijn telefoon weer wilde wegleggen trilde die nog een keer. Onder het eerste bericht had Elliot nu een foto gestuurd, en Turk kon maar nauwelijks geloven wat hij zag: Elliot had een selfie gemaakt in de badkamerspiegel. Terwijl ze de telefoon in haar rechterhand had, trok ze met haar linkerhand het grijze topje omhoog tot net onder haar tepels. Turks hartslag verdubbelde zowat bij het zien van Elliots ronde borsten. 'Haha grapje... ;p', las Turk nadat hij zijn telefoon voor de derde keer voelde trillen.

Gespannen bleef Turk nog even naar het scherm van zijn telefoon staren. Was Elliot, dat onschuldige, onzekere meisje hem nou aan het verleiden? Hij kon het bijna niet geloven. Misschien was dit echt allemaal maar een grapje. Maar dan was het wel een grapje waar hij heel erg geil van was geworden. Hij dacht terug aan de seksdroom die hij vanochtend had gehad, de kloppende erectie die hij had gevoeld toen hij wakker werd. Eerst die droom en nu dit... Wat gebeurde er toch allemaal?

Elliot was inmiddels klaar in de badkamer en kwam aanlopen met twee witte hardloopschoenen in haar hand. Alsof er niks was gebeurd ging ze weer in de leren stoel zitten en begon ze haar veters te strikken. Daarbij keek Turk recht in haar boezem en hij voelde zijn lul weer groeien in zijn broek. Toen Elliot haar veters had gestrikt sloeg ze haar benen over elkaar, pakte een elastiekje van tafel en terwijl ze haar haren vastmaakte in een staartje ging ze achterover in de stoel zitten. Haar borsten zagen er geweldig uit in het strakke grijze topje. Hij wist niet of ze dit expres deed, maar Turk werd bijna gek van verlangen. Hij kreeg het er benauwd van en terwijl hij het zweet van zijn voorhoofd veegde kon hij een diepe zucht niet onderdrukken.

“Wat is er Turk?”, vroeg Elliot met een bezorgde blik.
“Oh niks hoor... ik voel me niet zo lekker denk ik”, antwoordde hij zo luchtig mogelijk.
“Och wat vervelend. Dat komt toch niet door mij hoop ik. Of zit je nog steeds met die... seksdroom in je hoofd?”, vroeg ze ondeugend.
Het gesprek nam nu een ongemakkelijke wending en Turk probeerde haar vraag te ontwijken. “Eh nee het is gewoon wat... probleempjes met Carla enzo...”, loog hij half.
“Oh...”, zei Elliot alleen, en Turk dacht dat hij teleurstelling in haar stem hoorde. Ze keek naar haar voeten, alsof ze zat na te denken. Een paar seconden later keek ze Turk weer aan en vroeg ze verlegen: “Wil je me vertellen over je droom Turk?”.
Ongemakkelijk schuifelde Turk op zijn plek. Wat wilde Elliot toch van hem? “Ik weet niet Elliot, Carla kan zo thuis komen”, zei Turk een beetje gegeneerd. “En het is eh, misschien ook een beetje... ongep-”.

“Alsjeblieft Turk?”, onderbrak Elliot hem. En Turks adem stokte in zijn keel toen hij zag dat Elliot haar benen van elkaar haalde en voor hem spreidde. Ze trok haar knieën een stukje op en zette haar voeten op het zitvlak van de stoel. Turks pik sprong rechtop in zijn broek toen hij zag hoe de stof van haar sportbroekje strak tegen haar kruis werd getrokken. “Toe nou...”, Elliot likte verleidelijk langs haar vingers en bracht die vervolgens tergend langzaam naar haar kruis, ...ik wil het graag horen Turk”, zei ze geil terwijl ze over haar broekje begon te wrijven.

Hijgend van de spanning begon Turk aan zijn verhaal. “Nou, ik lag dus in eens soort van operatiekamer. Op een bed met alleen mijn onderbroek aan”, begon hij met horten en stoten te vertellen.

“Oh, en toen?”, vroeg Elliot terwijl ze geil op haar onderlip beet. Met haar hand wreef ze nog altijd over haar broekje, en op haar wangen verscheen een rode blos van de opwinding.

“...t-toen eh, zag ik na een tijdje dat jij ook in de kamer was. Maar je was gekleed in een soort ouderwets verpleegstersuniform. Maar dan overdreven sexy. En eh... toen klom je op het bed over mij heen”.

“Hmmm, oh ja Turk? Wat deed ik dan?”, en terwijl ze dat vroeg pakte Elliot de rand van haar broekje en trok dat heel langzaam opzij. Voor Turk zijn ogen ontblootte ze haar gladde roze kutje en Turk dacht dat zijn harde lul ieder moment uit zijn broek kon knappen. Onbeholpen keek hij naar de bobbel die zich in zijn broek had gevormd terwijl hij stotterend zijn verhaal vervolgde. Met haar wijsvinger was Elliot inmiddels haar klitje aan het stimuleren en ondertussen bleef ze hem geil aankijken. Ze begon te lachen toen ze zag hoe zenuwachtig Turk van de situatie werd. “Trek je broek maar uit hoor Turk”, zei ze geruststellend, “ik wil zien hoe geil je van me wordt...”.

Alsof zijn leven ervan af hing deed Turk wat hem werd opgedragen. In één ruk trok hij zijn broek en zijn boxers over zijn knieën. Waardoor zijn enorme paal rechtop in de lucht kwam te staan. Een paar seconden bleef Elliot er gefascineerd naar kijken en trots vroeg Turk zich af of dit misschien wel de grootste pik was die Elliot ooit had gezien. Toen keek ze hem weer aan, en terwijl ze over haar poesje bleef wrijven vroeg ze hem met een geile glimlach: “Heb je jezelf al wel eens afgetrokken terwijl je aan mij dacht, Turk?”. Andermaal wist hij niet goed hoe hij daarop moest reageren. Turk moest eerlijk bekennen dat hij voor vandaag eigenlijk nog nooit over Elliot had nagedacht als een seksueel object. Maar zou hij haar niet beledigen door dat te zeggen?

Toen Elliot zag hoe oncomfortabel Turk opnieuw werd van haar vraag liet ze haar broekje los. Met een geamuseerde grijns op haar gezicht stond ze op uit haar stoel en kwam ze naar Turk toe gelopen. Voor hem knielde ze door haar knieën op de grond, terwijl ze hem al die tijd geil bleef aankijken. Nu pakte ze voorzichtig zijn trillende hand en bracht die langzaam naar zijn harde geslacht. Turk begreep wat ze van hem verlangde. Hij pakte zijn lul direct vast en begon zijn hand rustig op en neer te bewegen. Meteen voelde hij een warm gevoel door zijn lichaam trekken. Inmiddels was hij Carla en J.D. al helemaal vergeten. Turk dacht alleen nog maar aan de mooie blondine die nu geobsedeerd zat te kijken hoe hij zichzelf aftrok. Het lieve, onschuldige meisje uit Connecticut... met de heerlijke dikke tieten! “Hoe loopt het verhaal af, Turk...?”, vroeg Elliot nieuwsgierig.

Turk kon al helemaal niet meer helder nadenken door alle opwinding. Waar was hij ook alweer gebleven? Verward begon hij verschillende delen van zijn droom door elkaar te vertellen: “Eh... in het ziekenhuis dus... en toen kwam je op me zitten en begon je me te kussen... maar eerst fluisterde je nog 'dit zal maar even pijn doen'... en toen werd ik wakker.” Elliot zat hem nog altijd geamuseerd aan te kijken. Toen duidelijk was dat het verhaal echt was afgelopen duwde ze voorzichtig zijn hand aan de kant en begon ze hem rustig zelf af te trekken. Turk voelde hoe haar kleine vingers zich om zijn harde paal sloten en hij hapte naar adem.

“En vond je dat niet jammer dan? Dat je toen al wakker werd?”, vroeg Elliot terwijl ze het tempo wat opvoerde. Turk was nog altijd sprakeloos en voelde hoe haar dunne zachte vingers zijn harde pik masseerde. “Ik bedoel... daardoor heb je misschien wel dit gemist...”, en ze bukte voorover waarbij ze hem een klein kusje op zijn ballen gaf. “Of dit...”, nu stak ze het puntje van haar tong uit en bleef hem aankijken terwijl ze langzaam langs de gehele lengte van zijn pik likte. Turk huiverde en hield zijn adem in terwijl hij de bankleuning vastgreep om op zijn plaats te blijven zitten. Toen haar tong het puntje van zijn eikel had bereikt trok ze haar hoofd terug en keek ze hem weer lachend aan. “Hmm...”, zei Elliot terwijl ze met haar tong langs haar lippen likte, “nu snap ik waarom Carla jou heeft uitgekozen”, vervolgde ze met een knipoog.

Zonder nog een enkele waarschuwing kwam ze vervolgens omhoog, verschoof een stukje naar voren en nam in één keer zijn pik in haar mond. Turk sloot zijn ogen en kreunde van genot. Hij voelde hoe haar vochtige lippen zich ongeveer halverwege om zijn pik sloten terwijl haar warme tong langs het randje van zijn eikel likte. Alle gebeurtenissen en emoties van die dag flitsten door zijn hoofd terwijl Elliot rustig met haar hoofd op en neer begon te bewegen. Hij zag Elliot in haar sexy uniform. Hoe ze op de operatietafel over hem heen klom en hem kuste. Hij zag Carla hevig kreunen terwijl dr. Cox haar haren vastpakte en diep in haar stootte. En toen weer Elliot, zo heerlijk in haar strakke sporttenue. Haar benen gespreid en haar hand op haar poesje. Was dit allemaal echt gebeurd? Of was hij nog steeds aan het dromen? Hij opende zijn ogen en zag Elliots blonde haren nog steeds op en neer bewegen boven zijn kruis. Hij hoorde haar rustige ademhaling, voelde de tintelingen door zijn lichaam en wist dat hij spoedig zou klaarkomen. “Hrmh Ellio... i-ik...”, bracht hij moeizaam uit.

Met zijn dikke lul nog altijd in haar mond begon Elliot zachtjes te giechelen. Ze kwam weer overeind en keek hem lachend aan terwijl ze speels met zijn harde lul tegen haar wang tikte. Turk constateerde dat zijn erecte penis ongeveer net zo groot was als Elliots hele gezicht, en terwijl ze hem rustig bleef aftrekken voelde hij dat zijn orgasme niet meer lang op zich zou laten wachten. Intussen hield Elliot zijn enorme paal tegen haar kleine neusje, en bleef hem gefascineerd bestuderen terwijl ze vroeg: “Kan Carla hem echt hélemaal in haar mond nemen, Turk?”.

'Klap!' Plotseling hoorde Turk een deur dichtslaan en geschrokken keek hij achterom. Hij verwachtte daar een boze Carla te zien. Of een verbaasde J.D... Maar er was helemaal niemand! Had hij het zich verbeeld? Elliot hield nog altijd met een soort dromerige blik in haar ogen zijn geslacht in haar handen. Het leek er niet op dat zij iets had gehoord. Maar wat als Carla nu thuis zou komen? Dan had hij geen poot meer om op te staan! Nerveus probeerde hij overeind te krabbelen, maar Elliot hield hem tegen door zijn bovenbenen omlaag te drukken. “Wacht Turk! Nog even...”, zei ze terwijl ze hem weer ondeugend aankeek.

Nu duwde ze zichzelf een stukje omhoog op zijn knieën, boog over zijn lul en nam die weer in haar mond. Op het moment dat haar lippen zich om zijn geslacht sloten werd hij weer overmand door geilheid en op slag was hij de hele wereld om zich heen vergeten. Zijn hand schoot impulsief in Elliots topje en hij voelde nu de warmte van haar volle borsten tegen zijn huid. Damn! Hier waren de tieten van Carla echt niets bij! Voorzichtig begon Turk haar borsten te kneden en hij voelde hoe haar tepels langzaam hard werden in zijn handpalm. Elliot ging steeds zwaarder ademen voordat ze plots, zonder pardon, haar hoofd naar beneden stootte. Turk sperde zijn ogen wijd open en zag dat Elliot zijn enorme paal bijna helemaal in haar mond had genomen. De kringspier van haar keel sloot zich nu om zijn dikke lul, net onder zijn eikel, en Turk kreunde hard terwijl hij voelde dat hij klaarkwam.

Juist op dat moment trok Elliot proestend haar hoofd weer omhoog. De eerste straal sperma kwam in haar gezicht, net naast haar linkeroog. Nog hijgend pakte Elliot zijn pik vast en richtte die op de opening van haar mond. De tweede straal was een voltreffer! En de derde, de vierde... Turk zag het langzaam zwart worden voor zijn ogen en hij verloor bijna het bewustzijn. Fuck wat was dit goddelijk zeg! Hij lag voor zijn gevoel een eeuwigheid uit te hijgen voordat zijn hoofd weer helder werd.

“Hmm, dat was niet slecht toch? Bijna helemaal!”. Turk opende zijn ogen en zag een lachende Elliot nog altijd tussen zijn benen op de grond zitten. Met haar hand veegde ze haar mond af terwijl ze Turk lief aankeek. Onder haar oog zat nog steeds een flinke klodder van zijn zaad. “Misschien krijg ik de volgende keer een herkansing...”, ging ze verder, en vervolgens fluisterend: “als we dan niet weer worden gestoord...”. Ze gaf Turk een ondeugende knipoog en kwam vervolgens overeind. Turk wilde haar vragen wat ze bedoelde, maar Elliot liep al naar de badkamer en hij was nog te versuft om zich te verroeren. Had Elliot dan ook gehoord dat er iemand thuis was gekomen? Had ze misschien zelfs gezien wie het was? Maar, ze was gewoon doorgegaan... En wat bedoelde ze in hemelsnaam met 'de volgende keer'?

Na ongeveer een minuut kwam Elliot weer de badkamer uit. “Nou, ik denk dat we dat rondje hardlopen maar een andere keer moeten doen”, zei ze opgewekt, alsof er verder niets wat gebeurd. Ze had haar zwarte trainingsbroek en witte shirt weer aangetrokken en liep naar de deur terwijl ze de rugzak over haar schouder hees. “Kun je J.D. zeggen dat ik langs ben geweest? En doe Carla de groeten. Tot morgen Turk!”, en nog voordat hij kon antwoorden had ze de deur al achter zich dicht getrokken.

Een paar minuten zat Turk op de bank voor zich uit te staren. Hij had even de tijd nodig om alles te verwerken. Zijn woede jegens Carla was als sneeuw voor de zon verdwenen. Betekende dit dat ze quitte stonden? En moest hij haar überhaupt nog wel confronteren met het voorval van vanmiddag? Plotseling werd Turk overvallen door een geweldige vermoeidheid. Alle gebeurtenissen van die dag hadden hun tol geëist. Met een uiterste inspanning kwam hij overeind van de bank en liep naar zijn slaapkamer. Op dit moment was hij te moe om nog goed te kunnen nadenken. Wat hij ook zou doen, het zou in ieder moeten wachten tot morgen.

Terwijl Turk zijn tanden poetste dacht hij aan Carla. Zou het ooit nog goed komen tussen hen, na wat er vandaag allemaal was voorgevallen? Hij hield echt van haar, daar was hij van overtuigd. Maar toch was er iets dat binnen in hem was gaan knagen. Een soort onvervuld verlangen. Hij dacht terug aan Elliot, hoe ze hem had gepijpt... Het was geweldig! Turk had nog nooit zoiets gevoeld! En dan haar prachtige lichaam. Haar kleine kontje en haar grote borsten... Turk kroop onder de dekens en vlak voordat hij wegzakte in een diepe slaap wist hij het, hij wist het zeker: Elliot, dat heerlijke onschuldige meisje... hij móést haar hebben!