Emily en Ernst waren de eerste 'slachtoffers' van Meester Toms uitlaatservice. Ze liepen naakt over het hondenuitlaatveldje, in het pikkedonker, met alleeen een fluorescerende halsband om. De kant van het fietspad was met aardig wat metershoge struiken afgeschermd, dus wandelaars en fietsers die daar voorbijkwamen, konden wel de halsbanden zien bewegen, maar dachten waarschijnlijk dat ze om de nek van honden zaten.

De twee slaven moesten nu rondjes lopen door het natte, gladde gras, dat lang niet gemaaid was en daardoor extra veel dauw bevatte. Ze hadden één rondje op handen en voeten afgelegd en moesten dus nog oppassen om niet steeds tegen takken en boompjes op te rennen. Dat was de kleinere, wendbare Emily uiteindelijk beter afgegaan dan Ernst, dus zij was de snelste in het eerste rondje.

Ze ontving van de Meester een grote tak om Ernst, toen die ook zijn rondje had voltooid, de afgesproken tien flinke slagen mee op zijn harige billen te geven. Om te voorkomen dat het gegil van Ernst ver zou reiken, had de Meester de string van Emily in zijn mond gepropt, zodat ieder geluid dat daaruit kwam – want hij zou de slokslagen zeker niet zwijgzaam ondergaan – geheel verstomd zou worden.

Mickie liep nog steeds zijn eigen rondjes over het veldje en was nog niet erg geïnteresseerd in het blote kutje van Emily. Hij was nog bezig alle luchtjes die overdag door de andere honden waren achtergelaten, te rangschikken met zijn neus. Normaal gesproken, als hij in huis was en er was een bloot kutje in de buurt, of een ongesteld kutje in een string of broek, was hij er als de kippen bij om zijn snuit naar voren te duwen. Een echte 'target man'.

Nu kwam hij opeens aanrennen nadat Ernst geprobeerd had de eerste slag op zijn billen weg te slikken. Nieuwsgierig ging hij aan Ernsts slappe pik snuffelen, die daarna bewoog iedere keer als hij de tak op zijn billen voelde. Na tien slagen zat de eerste 'straf' voor het verliezen van een looprondje er voor hem op en moesten Ernst en Emily weer rennend aan de bak.

De Meester wilde het wat lastiger maken voor Emily dit keer, pakte haar ruw bij haar billen beet en schoof opeens een krom takje dat hij had afgebroken, diep in haar kutje. Dat was best pijnlijk en het takje zat heel irritant in de weg als ze wilde hardlopen. Ze voelde het langs haar dij schuren. Maar misschien zou het er tijdens het lopen snel weer uitglijden, hoopte Emily. Want ze durfde het er niet zelf uit te trekken.

Met die hinderpaal in haar kutje ging ze vrijwel zeker het tweede rondje verliezen van Ernst en mocht die haar tien keer op haar blanke billen slaan. Ze deed wel extra haar best, maar kon niet voorkomen dat Ernst, die inmiddels ook beter wist waar hij moest lopen, haar voorbijstreefde en zijn koppositie niet meer opgaf. Op het pad hoorden ze twee mensen tegen elkaar zeggen: 'Hé, wat gek, dat er op dit tijdstip honden op het uitlaatveldje zijn. Kijk, ze hebben lichtgevende halsbanden om!' Ze moesten eens weten, die passanten!

Ernst was het snelst in het tweede rondje door het natte gras, omdat Emily te veel last had van het stokje in haar kut. Bij iedere stap deed haar kutje pijn en schuurde het kromme uiteinde tegen de binnenkant van haar dij. Ze had niet de wil en de moed om door de pijn heen te lopen. Dat kwam haar op tien stokslagen op haar billen te staan, maar dat zou ze wel overleven. Ze was daar vaker te grazen genomen. Ernst mocht nu wraak nemen voor de tien slagen die zij enkele minuten eerder in opdracht van hun Meester had uitgedeeld.

Ze probeerde haar billen zo ontspannen mogelijk te houden en had de niet zo schone slip van Ernst voor de helft in haar mond gepropt gekregen. De Meester wilde ook niet dat zij zijn kinky spelletje zou verraden aan nachtelijke nieuwsgierige voorbijgangers. Ze hield haar kaken op elkaar en onderging de afstraffing waardig. Ze wist dat er nu flinke rode striemen zouden zitten op haar mooie billen, maar dat was ze wel gewend.

De Meester had kennelijk geen zin meer in de rondjes van Ernst en Emily. Hij riep Mickie bij zich en legde de hond op zijn rug in het hoge gras. 'Ernst, jij pakt de hond bij zijn achterpoten vast! En Emily, jij gaat hem pijpen!' Dat was nog wel te doen, maar beiden wisten dat er meer zou komen, omdat de Meester het hier niet bij zou laten. Zijn fantasie was niet zo snel bevredigd.

Ernst hoefde niet veel moeite te doen voor zijn deel van de opdracht, want de Meester hield de hond bij zijn voorpoten beet. Emily pakte voorzichtig de harige huls beet waarin de hondenpik zat verborgen en trok die huls naar achteren, zodat een vlezig roze, bijna doorzichtig, glibberig ding tevoorschijn kwam, waar al druppels voorvocht uitdropen. Met het voorvocht van een hond kon je al snel een jeneverglaasje vullen, wist Emily uit haar praktijk als slavinnetje van de Meester.