December 2019 Frankrijk,

Het is raar als je bedenkt dat je alles in je hoofd mooier kunt maken en zien dan dat de werkelijkheid soms is. Ik kijk naar de uitgestrekte boerderij die er mede door de regen troosteloos erbij ligt.
Het gene wat ik vroeger haast aanbad lijkt totaal niet meer op hoe ik het altijd voor me ben blijven zien, of misschien wel wilde zien.
De oude bijna weg gerotte veranda getuigt van slecht onderhoudt. Waar deze vroeger vol stond met kleurrijke mozaïek bloempotten vol met bloemen, staat er nu één miezerig plantje wat meer op een soort van onkruid lijkt.
Ik voel hoe ik steeds verder weg zak in de modderpoel onder mijn voeten. Ik til mijn voeten op en probeer een droog stukje grond te vinden, zodat niet beide schoenen geheel onder de modder komen te zitten.
Ik zie mijn moeder stil om zich heen kijken en waarschijnlijk is het net zo onherkenbaar geworden voor haar als voor mij.
Mijn blik valt op de oude bijna weggeroeste blauwe ford. Mijn adem stokt. De auto waarin ik samen met mijn moeder bijna ingeduwd werd door mijn grootvader om ons samen weg te brengen naar het vliegveld zodat de situatie niet nog meer zou gaan escaleren tussen ons als familie.

Even lijkt alles weer voor mijn ogen af te spelen als ik naar de blauwe auto kijk. Xavier die samen met zijn vader de boerderij komt uit gelopen. Met een gezicht zonder nog enige uitdrukking en zijn ene oog wat flink blauw is en dicht lijkt te zitten.
Tuurlijk weten we allemaal dat zijn vader dit gedaan heeft, maar niemand lijkt er iets van te durven zeggen.
Hij loopt op me af en probeerd wat lijkt op een soort van" omhelzing te geven"voordat hij bruut van me afgetrokken word door zijn woedende vader.
Ik hoor de harde basale stem van zijn vader haast door mijn oren heen kaatsen. Als hij naar mijn moeder en mij schreeuwt 'neem die smerige zoon van je mee ver weg van mijn zoon, en waag het niet om nog ooit in zijn buurt te komen.'
Zijn dikke bruine vinger wijst naar mij 'het is allemaal zijn schuld' zijn hoofd draait zich om naar zijn zoon 'zeg het maar Xavier, wiens schuld is dit?
Verward kijkt Xavier naar hem als hij haast fluisterend zegt ' het is zijn schuld!'
'We horen je niet Xavier' gilt zijn vader nu haast nog harder. Ik zie hoe hij mijn blik ontwijkt als ik hem hardop hoor zeggen 'het is zijn schuld, het is beter als je weg gaat Lucas' zijn stem is totaal emotieloos en hij durft bijna niet meer om zich heen te kijken.
Mijn hart breekt als ik zie nadat ik nog één blik op hem werp voordat ik de blauwe ford in geduwd wordt dat hij snel met zijn mouw zijn tranen uit zijn gehavende gezicht veegt.
Hij blijft hier alleen achter zonder mij als een soort van schande van de familie en het dorpje. Waarschijnlijk wil iedereen daarom horen dat alles mijn schuld is en dat het Xavier alleen maar is overkomen, een opwelling een fout die hersteld moet worden.
Ergens voel ik me schuldig dat ik ten minste mijn leven ergens anders kan op pakken en hij niet.
Twee jaar later hoorde ik dat hij samen ging wonen en vader werd op zijn amper 19 jaar. Ik vraag het me af of hij dit zelf allemaal gewild heeft of dat het een ontsnapping voor hem was een dwang om zich normaal te voelen net zoals ik dit jaren in Nederland had gedaan.
Versteend zit ik in de auto en kijk niet meer om, ik kan het niet aan om hem uit mijn leven te zien verdwijnen als de auto weg rijdt richting het vliegveld van Lyon samen met mijn moeder en grootvader.

De misselijkheid die ik voelde lijkt alleen maar erger te worden als ik mijn blik van de blauwe auto af trek en mijn moeder opnieuw aankijk.
We zwijgen beide. Ik begin steeds meer te twijfelen of dit wel een goed idee is.
Het heeft me jaren gekost om dit alles een plaatsje te geven en mijn homosexualiteit te accepteren.Nu lijkt de bijna dichte wond weer langzaam open te barsten.
Mijn moeder lijkt de twijfel en de spanning haast van mijn gezicht af te lezen, als ze me probeerd gerust te stellen door haar hand over mijn rug te strelen.
Ze wil iets tegen me zeggen, maar door het geluid van een open slaande voordeur kijken we beide op.

Juni 2009 Frankrijk,

'We gaan flesje draaien' hoor ik Xavier ons toe roepen als hij opstaat en een lege fles bier uit de krat pakt. Samen zitten we op de oude banken die we samen naar de hooizolder hebben gesleept.
'Met zijn vieren? Is dat niet een beetje weinig?' vraag ik lachend als ik opnieuw met een opener de bierflesjes één voor één open maak en deze uitdeel.
Het vuurtje wat we gemaakt hebben van droog hout en kranten zorgt ervoor dat het lekker warm is en dat we voldoende licht hebben.
De twee oude tl buizen geven te weinig licht af voor de grote ruime hooizolder.
'Waarom? Vraagt Xavier ' met zijn vieren is precies genoeg. Hij en de meiden lijken enthousiaster dan dat ik zelf ben.
'Ik weet het niet' zeg ik als ik nog een grote slok uit mijn inmiddels al weer half leeg flesje bier drink.
'Kom op Lucas' hij gaat langs me zitten en kijkt uitdagend rond zoals Xavier dit kan 'durf je soms niet? Bang dat we je geheimpjes te weten komen?
Ik kijk hem met een glimlach aan 'of jou verborgen geheimpjes?
Hij glimlacht 'nou dan' hij staat op en legt het lege bierflesje op de harde ondergrond tussen ons in, voordat hij weer naast me op de bank ploft en een fles bier aan zijn mond zet.
'Ik begin'zegt het meisje met de donkere haren. Ze staat op en laat het flesje in het midden rond draaien.
'Aah Lucas jij bent meteen de gelukkige' gilt ze.
'Nou zeg het maar? vraagt het meisje ongeduldig 'truth or dare.'
Ik zucht en neem nog een slok 'truth', ze slaakt een gilletje 'oké oké ik daag je uit om te vertellen op wie je verliefd bent?
Ik kijk haar aan en lach 'is dat alles? Nou dan is het antwoord heel simpel 'niemand.'
'Niemand?' antwoord ze haast teleurgesteld, ze zwijgt als het blonde petite meisje naast haar roept 'zo makkelijk kom je er niet vanaf Lucas.'
'Kom op zeg, oké wie vind je dan het aantrekkelijkst? wie windt je het hier het meeste op?'
Ik kijk haar aan 'Dat zijn nog eens twee vragen, ik hoef er maar op één antwoord te geven dus..
'Wat flauw Lucas' antwoord het blonde meisje' nou dan vertel je het niet' zucht ze geïrriteerd terwijl ze opstaat en opnieuw het flesje laat rond draaien.
Ik merk dat ik nu al geen zin meer heb.
Ze kijkt Xavier lachend aan als hij 'dare' heeft geantwoord 'ik daag je uit om met mij samen naar boven te gaan voor een korte ontdekkings reis' haar stem klinkt uitdagend en het is niet moeilijk te raden wat haar plannen zijn als hij de uitdaging gretig aan neemt.
Ze pakt zijn hand en trekt hem overeind terwijl ze samen naar de gammele trap lopen. Ik sta op en pak nog een flesje bier en sla mijn blik haast chagrijnig naar de grond zonder het meisje wat nog tegen over me zit aan te kijken of iets tegen haar te zeggen.
Het is stil en ik hoor ze beide zacht lachen. Het irriteerd me steeds meer dat hij zich vaker alleen terug trekt met haar. Onze geile avontuurtjes samen met de meiden worden minder en dat stoort me. Alsof ik er niet meer bij mag zijn.
Ik heb hem nodig om me opgewonden te voelen als ik samen met een meisje ben dat besef ik me steeds meer. Ik wil naar hem kijken en fantaseren hoe het met hem zou zijn. ookal wil ik dit niet aan mezelf toegeven.
Ik kijk op als ik ze samen verhit met rode wangen na ruim tien minuten weer naar beneden zie lopen. Mijn humeur lijkt steeds meer de overhand te nemen na elke stomme opdracht of vraag die ik of andere moeten beantwoorden.
Waardoor ik haast gedwongen word om met beide meiden te zoenen alleen op de hooizolder zonder Xavier.

Ik zie Xavier naar me kijken als het flesje weer bij een van de meiden aankomt en ik opnieuw een flesje bier open. Hij glimlacht en fluister iets in mijn oor.
Ik haal mijn schouders op 'prima' antwoord ik niet echt heel enthousiast maar hij lijkt dit niet op te merken. Xavier kijkt beide meiden aan 'ik daag jullie uit om samen met elkaar te tongzoenen een minuut lang.'
De meiden kijken elkaar lachend aan als ze zacht in elkaars oor fluisteren, voordat ze zich weer terug naar ons beide draaien.
'Prima maar onder één voorwaarden' hoor ik ze beide haast in koor giebelend zeggen, wat me vreselijk stoort al de gehele avond dat gegiebel telkens tussen beide.
'Oké' antwoord Xavier' en dat is?'
Het blonde meisje glimlacht en kijkt ons beide aan 'dat jullie daarna precies hetzelfde doen met elkaar.'
Ik kijk van de meiden naar Xavier en vraag nog een keer ter verduidelijkheid 'je bedoelt dat ik en Xavier samen.. ?
Het blonde meisje knikt.
'Wij zijn familie, jullie niet dat is raar' antwoord ik.
'Nou en' hoor ik Xavier naast me zeggen 'prima wij doen het maar jullie eerst.'
Bijna perplex kijk ik hem aan 'Xavier ik weet niet of .. Hij onderbreekt me' kom op Lucas waar ben je bang voor dat ik beter kan zoenen dan jij?
'Misschien vind je het wel veel lekkerder met mij' zegt hij met een knipoog. Ik voel mijn wangen gloeien en voel aan alles dat we dit niet moeten doen.
Ik kijk hoe de meiden tegen over elkaar gaan zitten en aangemoedigd door Xavier zie ik hoe ze beide in elkaar opgaan tijdens de tongzoen.
Het is best geil om te zien maar ik kan er niet echt van genieten als ik me bedenk dat ik hetzelfde ga doen met Xavier, hier samen voor twee meiden.

Hij zit tegen over mij op zijn knieën op de oude bank. Hij neemt een grote slok uit zijn flesje bier en geeft deze vervolgens aan mij door. Ik pak hem vast en pak een grote slok uit de fles voordat ik naar hem opkijk.
Ik kom omhoog en plaats me tegen over hem ook op mijn beide knieën .Ik kijk hem recht aan in zijn lichte hazelnoot kleurige ogen. Hij glimlacht.
'Ik denk dat we dit niet moeten' probeer ik nog twijfelend te zeggen. Hij zegt niets meer maar lijkt naar voren te komen en plaatst zijn hand rustig achter mijn hoofd.
Voordat ik besef wat hij doet plaatst hij zijn lippen vol op de mijne.
Zijn lippen voelen warm en vochtig.
Ik kijk met open ogen naar hem. Ik voel zijn andere arm langs mijn zij omhoog gaan voordat hij mijn schouder zacht vast pakt.
Zijn lippen lijken te bewegen op mijn mond.
Ik sluit mijn ogen en open bijna gewillig mijn mond als ik zijn tong zacht naar binnen voel gaan en zijn rechter hand over mijn wang voel strelen.
Bijna gehypnoseerd door zijn zoen lijk ik steeds meer initiatief te nemen als ik met mijn tong steeds heftiger om zijn tong begin te draaien en hem proef.
Ik vergeet voor een volle minuut de wereld om me heen en mijn beide handen strelen hem steeds wilder over zijn rug.We tongzoenen heftig met elkaar als hij ineens onze geile tongzoen verbreekt.
Ik kom weer bij en hoor het gelach van Xavier en van de meiden om me heen. 'Shitt dat was geil heren' roepen de meiden.
Bijna niet beseffend van wat er net is gebeurd voel ik Xavier naar me toe buigen en hij fluisterd in mijn oor 'ik wist niet dat je het zo lekker vond maar ik voel me gevleid' zegt hij met een knipoog terwijl ik zijn blik volg op weg naar beneden richting mijn kruis.
Ik besef dat mijn pik keihard in mijn broek staat wat hij onmiskenbaar gevoeld moet hebben. Hij grijnst en ik sla bijna automatisch mijn hand ervoor alsof ik iets wil verbergen voor hem wat niet meer te verbergen valt.

Ik stap van de bank af pak een flesje bier en drink de laatste slokken in één teug op. Ik loop naar de krat en zet het flesje erin als ik de ingang van de hooizolder uit loop.
Achter me hoor ik Xavier roepen 'Lucas wat doe je?
Ik geef geen antwoord maar loop met hem achter me aan naar buiten een stuk buiten de hooizolder de donkere nacht in.
Hij grijpt me bij mijn schouder en draait me met een ruk om. Ik kijk naar hem 'ik ga naar bed Xavier.'
'Zo plots ineens ? waarom Lucas?
Ik twijfel en kijk langs hem heen terug de hooizolder in waar beide meiden druk met elkaar in gesprek zijn.'Ik heb geen zin meer in dit flauwe spel Xavier' antwoord ik bijna gepikeerd.
Hij glimlacht 'ze hebben niks gezien Lucas of ben je bang dat ik ze het vertel.'
Ik doe alsof mijn neus bloed 'er valt niks te vertellen Xavier ik liet me alleen mee slepen in het moment meer niet.'
Hij zet een stap naar voren en kijkt me recht aan en lijkt bijna mijn gedachte's te kunnen lezen 'je vond het net zo geil als ik Lucas' antwoord hij langzaam.
Even blijf het stil totdat hij mijn hand vast pakt en deze vol op zijn harde pik legt 'voel maar' kreunt hij licht als hij naar me kijkt.
We kijken elkaar recht aan 'ik wil naar bed' fluister ik.
Hij knikt 'oké Lucas weltrusten' hij laat mijn hand voorzichtig los. Mijn eigen hand glijdt bijna versteend van zijn harde pik af.

December 2019,

In de deur opening staat François de broer van mijn grootvader. Ik besef dat hij oud is geworden net zoals wij allemaal ouder zijn geworden.
Met zijn armen wagenwijd open loopt hij op mijn moeder af. Na een uitgebreide begroeting loopt ik achter François en mijn moeder aan richting de oude grote nostalgisch keuken aan het einde van de grote boerderij.
Samen met vele familie leden zit mijn grootmoeder in haar grote bruine stoel die midden in de keuken lijkt te staan. Wanneer ze mijn moeder ziet lijkt ze bijna op te veren en tien jaar waarin er nauwelijks contact is geweest lijken nu van beide kanten de tranen te vloeien door het gemis van al die jaren.
Mijn blik dwaalt de keuken rond en ik haal bijna opgelucht adem als ik alleen maar broers en zusters zie van mijn beide grootouders.
Geen Xavier nu in iedergeval nog niet, vrijwel zeker is het dat ik hem morgen tijdens de herdenkingsdienst ga zien.
Zou hij weten dat ik weer hier in Frankrijk ben? Zijn moeder weet het in iedergeval wel dus zou het raar zijn als hij dit niet zou weten .
Mijn grootmoeder lijkt mij nu ook niet meer te missen en kijkt naar me voordat ze me emotioneel omhelst. Ik hoor haar alleen maar fluisteren in mijn oor 'Lucas je suis désolé' het spijt me lucas.'
Na een tijdje voelt het weer als een soort van thuis, terug bij je familie terug bij alles wat je de afgelopen tien jaar gemist hebt.
Ik luister zwijgzaam naar de verhalen van familieleden, en zoals voorheen staat er volop eten op de grote oude tafel.
Ik breek een stuk stokbrood af en sop deze door het vlees stoofpotje dat op mijn bord geschept is door Maríe de zus van mijn oma die tevens voor het eten gezorgd heeft.
Ondanks het verdriet is er ook een soort van blijdschap. Tot mijn verbazing lijkt het erop dat de meeste verheugd zijn op onze terug koms. Tien dagen zullen mijn moeder en ik hier verblijven om alles bij te wonen en om wellicht de banden weer wat op te halen ookal is tien jaar natuurlijk een te lange tijd om al die verloren jaren nog in te halen.

Het vroeg opstaan, de reis en de spanningen zorgen ervoor dat ik al vroeg de slaapkamer op loop. Ik kijk rond inmiddels staat er nog maar één bed in de grote slaapkamer.
Elke zomer lang was dit de slaapkamer van mij en Xavier, we sleepte lakens uit de kasten en bouwde hutten toen we nog jonger waren.
Regelmatig kropen we bij elkaar in bed twee onschuldige jongetjes. Xavier vertelde dan stoere verhalen maar ik weet dat dit alleen maar schijn was.
Meestal wilde hij bij me in bed liggen om troost te zoeken als zijn vader weer eens tekeer was gegaan tegen hem, zijn moeder of één van zijn zusjes. Zijn vader was geen makkelijke man en dat wist Xavier maar al te goed.
Soms als er door zijn vader een harde tik uitgedeeld was, kroop hij verdrietig langs me in bed. Meestal wilde hij niet alleen zijn, en streelde ik hem zacht door zijn dikke haren. Waardoor hij rustig in slaap leek te vallen.
Later zouden we nog veel meer samen doen in dit bed dan alleen onschuldig slapen, maar daar dachten we toen nog geen van beide aan.
Ik trek mijn kleren uit en leg deze over de stoel heen die naast het bed staat. Het bed is oud en kraakt bij elke beweging, misschien hebben wij dat toen wel gedaan, toen we nacht naar nacht elkaar bevredigde en later ook samen neukte hier in dit oude gammele bed.
Ik kijk naar het plafon, net zoals de nacht begon naar onze eerste kus.


Lang lag ik wakker bijna hopend dat hij snel zou komen, maar hij kwam niet. Ik was teleurgesteld en wist ergens niet goed waarom.
Hij lag vast met beide meiden te neuken in de hooizolder. Ik word bijna boos op mezelf waarom ik weg ben gegaan. Ik durfde de meiden niet meer onder ogen te komen te bang dat ze zouden zien hoe pervers ik daadwerkelijk ben. Geile op je eigen neef je bloedverwant dat is haast ziekelijk in mijn ogen.
En dat deed ik geile op mijn eigen neef Xavier. Al eigenlijk een hele lange tijd zonder het aan mezelf toe te geven hoe ongelooflijk graag ik hem wilde, als hij weer eens bezig was met een van de meiden.
Door het vele bier leek mijn bed steeds meer te draaien en echt helder nadenken kon ik niet toen ik ten slotte eindelijk in een onrustige slaap viel.
'Lucas, Lucas, slaap je? Ik kreun zachtjes.
Het moet waarschijnlijk diep in de nacht zijn als ik langzaam lijkt te ontwaken. Ik voel een koude stroom lucht tegen mijn lichaam aandrukken.
Ik voel iets in mijn nek wat lijkt op een soort van kus en mijn boxer lijkt wat naar beneden geschoven te worden. In een soort van slaperige dronken toestand kijk ik even op of ik niet droom.
Hij is naast me in het kleine krappe bed gekropen en ik voel nu duidelijk hoe hij zacht kusjes geeft in mijn nek. Zijn vingers strelen tussen mijn boven benen wat een tinteling geeft als een soort van bal in mijn buik.
Ik open mijn ogen nu beter en draai me met mijn gezicht naar hem toe. In het donker kijken we naar elkaar. Hij glimlacht en houdt stil.
Voorzichtig til ik mijn arm omhoog en laat mijn vinger voorzichtig over zijn contouren van zijn lichaam heen gaan. We zeggen niets tegen elkaar geen van beide willen we dit moment verbreken door iets stom zinnigs te zeggen wat totaal nutteloos is op dit moment hier in mijn te krappe bed voor ons beide.
Ik trek hem naar me toe en kus hem. Onze tongen vinden elkaar weer net zo intiem zoals deze een paar uur geleden elkaar vonden. Ik voel zijn begeerte in mij en dat bevestigd enerzijds zijn gevoelens die waarschijnlijk net zo sterk zijn als die van mij.
Zijn vingers bevinden zich opnieuw tussen mijn beide benen in en ik besef dat mijn pik nat en stijf is geworden door de opwinding.
Met mijn vingers doe ik precies zoals hij ik pak zijn pik stevig vast.
Onze monden laten elkaar amper los als we elkaar stevig blijven aftrekken en hitsig ongeremd met elkaar zoenen.Ik voel hoe hij kronkelend tegen me aangedrukt ligt, mijn vingers zijn nat van zijn voorvocht.
Zacht hijgen we als we even onze monden van elkaar afhalen en elkaar aankijken, we beseffen ondanks dat we beide verschrikkelijk opgewonden zijn dat we vooral rustig moeten doen en geen herrie mogen maken met onze grootouders vlakbij slapend aan het einde van de hal.
Wat is dit heerlijk voor het eerst voel ik me helemaal warm worden van binnen door zijn warme mooie lichaam vlak tegen me aan. Hij windt me op veel meer dan dat al die meisjes deden.
Deze nacht werd onomkeerbaar voor ons beide, de nacht die we nooit meer terug konden draaien toen we kreunend klaarkwamen over onze eigen buiken met ieder zijn hand stevig om de ander zijn stijve klaargekomen pik.
We bleven elkaar kussen en strelen en besefte beiden dat we gevoelens hadden voor elkaar wat nog een tijd zou duren voordat we deze uitspraken naar elkaar toe.
Maar eerst volgende er een ontkenning, een ontkenning van we gedaan hadden die koude nacht in eind juni.

Er is een mis aan de andere kant van het dorpje, een mis voorgedragen voor mijn grootvader. Na een onrustige korte nacht en een licht ontbijt omdat ik iets anders nu niet zou kunnen verdragen.
Loop ik samen met mijn moeder en grootmoeder in een stoet van mensen richting het kapelletje.
Mijn handen zijn klam ondanks het fris is voor het tijd van het jaar. Gelukkig is het opgehouden met regenen en ben ik blij dat mijn haren hierdoor enigszins fatsoenlijk blijven zitten.
Onrustig kijk ik tussen de mensen massa heen. Nog geen teken van hem, zijn moeder of één van zijn zussen.
Zijn vader is al een tijdje uit beeld, een nieuwe jongere vriendin waardoor hij zijn gezin verliet hoorde ik. Ik denk dat ze blij mogen zijn dat ze van hem verlost zijn, maar dat is mijn mening.
Ook het kapelletje oogt zoals bijna alles hier oud en slecht onderhouden als ik naar binnen stap, en achter mijn moeder aan loop om ons zelf één voor één op de houte harde bankjes plaats te nemen.
Achter het altaar staat op een verhoging zijn kist, vol met kleurrijke bloemen waar hij zo van hield.
Ik besef me nu maar al te goed dat ik hem nooit meer zal zien, mijn laatste herinnering aan hem was op het vliegtuig waarbij hij me krachtig omhelste alsof hij wist dat hij me nooit meer zou zien.
Achter me hoor ik een rumoer van mensen die binnen gelopen komen, ik luister naar mijn moeder als ze iets tegen me zegt.
Ik knik en lijk dan pas te beseffen dat aan de overkant nog geen paar meter van me vandaan zijn blik op me neer strijkt.
Zijn mooie licht bruine ogen.
Ik kijk op en kijk hem recht aan, tien jaar heb ik heb niet meer gezien tot nu .