Korfbal - 65

Vanaf 7 uur was er al veel activiteit in het hotel. Slaperige hoofden werkten ontbijtjes met koffie weg en er waren niet veel reguliere gasten die onze vrienden in hun schaarse kleding zagen.

Na het ontbijt ging iedereen naar de kleedruimte, waar ze door de styliste nogmaals gekleed werden in avondkleding. Het moest perfect zitten en dat was met de tape nog best een uitdaging, maar Iris en Roxan hadden er aardig feeling mee en hielpen de anderen.
Martijn en ik werden in een ‘billentikker’ gehesen en ik merkte dat mijn leren broekje er onder nogal krap zat, alsof mijn lul in de tussentijd gegroeid was… Ach, waarschijnlijk zou ik de pantalon niet lang aan hoeven hebben.

Om kwart voor negen was iedereen klaar. Jill had heel veel bondage gear meegenomen, maar ook ontsmettingsspullen en ijzerwerk om bondage op locatie uit te voeren. Daar had ze veel ervaring mee en het lukte haar om alles over de koffers van haarzelf en Minako te verdelen.
Ook de koffers van mij, Iris en Kyara waren flink zwaar. Die van Kyara woog veel omdat alle gouden ornamenten er in zaten. De zwepen, klemmen, trilapparatuur en allerlei andere handige dingetjes hadden Iris en ik verdeeld over de koffers.


Exact om negen uur kwamen er twee grote limo’s voorrijden. Dorpsgenoten zagen 10 mensen in de voertuigen stappen. Ik was blij dat we onze ‘gewone’ kleren aan hadden, zodat de mensen er niet al te veel acht op sloegen.
De bagage ging achterin en we vertrokken: over de A16 richting Rotterdam.
Toen we bij de afgezonderde helipad waren, kwamen er een stel stuwadoors die alle lading op de juiste manier in de heli propten. Daarna zeiden ze dat we allemaal in de heli mochten gaan en dat we een koptelefoon op moesten doen.
Ik had niet verwacht dat we allemaal in één enkele heli zouden passen, maar het was een enorm ding met luxe stoelen, vreselijk veel beenruimte en een enorm motorvermogen.
Dat laatste merkten we al direct bij het opstijgen: dat was geen enkele moeite; voor we er erg in hadden waren we al in hogere sferen.

Na anderhalf uur naderden we een drietal stippen in de zee. Bij nader inzicht waren het cirkelvormige bouwwerken, die net ten zuiden van het vaste land van Engeland waren gebouwd. Ik zag vanaf boven een naam, maar ik zag het te kort. Het leek op Spitsbergen.
We daalden schielijk en de wieken bleven draaien. De heli zou gelijk weer weg gaan.

Er kwamen mensen naar ons toe, die pijlsnel onze bagage uitlaadden. Zelf stapten we rustig uit en we klonterden samen, terwijl boven ons een reusachtige ventilator ons het spreken onmogelijk maakte.

De heli vertrok met een jankend geluid en daarna daalde de stilte neer. Ik keek om me heen en zag een kustlijn. Ik realiseerde me, dat ik op een kunstmatig eiland voor een kust was en bedacht dat het woord ‘seafort’ een daadwerkelijke betekenis had. Dit was een zeefort en was blijkbaar al in beeld als doel voor deze actie.

Ik keek om me heen en ik zag een man staan. Hij wachtte rustig tot onze verbazing was weggeëbd. Ik liep naar hem toe en schudde zijn hand. Hij nodigde ons met een gebaar uit om naar beneden te gaan.
Toen we dat deden, kwamen we in een soort panorama ruimte. Boven ons zagen we de kop van een vuurtoren en om ons heen, via allemaal glazen panelen konden we genieten van het uitzicht.
Een derde van het uitzicht besloeg vaste land en de rest was bruisende zee.
Het was mooi; schitterend mooi en iedereen vergaapte zich er een paar minuten aan. Daarna nodigde onze ‘gids’ ons om verder af te dalen. Onze bagage was al weg en lag mogelijk zelfs al in onze kamers te wachten…

We kregen een rondleiding over alle vier verdiepingen, met kanonruimtes, munitiekamers, manschapsvertrekken, een bibliotheek en ‘restaurant’.
De manschapsvertrekken van toen, waren geschikt gemaakt als gastenverblijven.
We eindigden op het bovenste dek. In het verleden had dat een open verbinding naar de atmosfeer, maar sinds een tiental jaar zat er een stalen en glazen frame tussen. Die overkoepeling zorgde ervoor dat de weerselementen amper een rol speelden, maar daardoor echode alles enorm. Elke voetstap galmde door de ruimte.
Dat alles gaf een heel apart gevoel. Een beetje een beklemmend gevoel, alsof het een gevangenis was. Dat gevoel was vreemd, omdat er ook een pub was, net als ook een speelkamer met darts en verschillende biljarts. Ook waren er wat kleine hoekjes ingericht als bibliotheek of bordspelhoek. Toch, bleef het beklemmende gevoel bestaan. Het zorgde ervoor dat je altijd op je hoede was, dat je je niet aan een relaxt gevoel over kon geven. Ik merkte het ook bij de anderen. Ze keken wat schichtig naar alles om hen heen.

Onze ‘gids’ had alles laten zien wat er op zijn tour stond en we werden naar de slaapplaatsen gebracht. Dit hele bouwwerk was een wonderlijke samensmelting van een passagiersboot met hutten en een low budget, vreselijk kleine hotelkamer.
Ik was heel erg blij dat ik samen met Iris en Kyara een dubbel vertrek had. Dan hadden we ten minste nog wat plek voor onze bagage.
Ik vroeg me af wat de hoofdpersoon voor ruimte zou hebben, want… Tsja… Wij waren eigenlijk louter ‘artiesten’…

We richtten onze ‘hut’ / ‘kamer’ in en we pasten alle ornamenten op Kyara, want zij was de hoofdpersoon en alles moest blinken en schitteren. Kyara was beretrots toen ze met alle gouden versierselen rondliep. Ze wilde het per sé aan iedereen laten zien en terwijl ze zichzelf aan iedereen showde, bewonderde de verbijsterde bemanning van het fort haar geperfectioneerde lichaam. Kyara zelf werd opgewondener en rebelser door alle stimulansen van de kettinkjes over haar borsten en de klitkweller.
Ik zag het gebeuren en een blik naar Iris zei me dat zij op dezelfde manier dacht. Kyara liet zich leiden door de verfijnde tortuur van haar ‘harnas’. Alles van haar harnas was erop gericht om haar zinnen te prikkelen en het deed exact waar het eeuwen geleden voor ontworpen was.
Ze weigerde om het af te doen. Een normaal, inhoudelijk gesprek met haar was momenteel onmogelijk. Ik was opgelucht geweest dat ze haar pubergedrag al achter zich had gelaten toen ik haar en haar moeder leerde kennen, maar nu zat ze er voor mijn gevoel weer vol in.

Iris lachte smalend: zij snapte als moeder als geen ander wat haar tiener voelde, meemaakte en allemaal wilde ontdekken. In het voorbijgaan vertrouwde ze me toe, dat deze avond een avond zou kunnen worden waar Kyara al een hele tijd op hoopte: een climax van gebeurtenissen, die haar grenzen en limieten tot het uiterste zouden testen en die er voor zouden zorgen dat ze van de ene op de andere wolk zou kunnen gaan springen.

Ik keek Iris aan en vroeg: “Denk je dat echt. Echt!?”
Ze knikte en zei: “Ik voel het. Het is zo. Ik kan het mis hebben, maar als je op haar let, dan merk je het gelijk. Dit is een moment waar ze al heel lang naar toe heeft geleefd”.

Ik knikte en bedacht me, dat er geen voorzienigheid was, maar dat er altijd een doel was. Was dit dan het moment dat Kyara werd teruggepakt? Payback voor alles wat we al ‘gekregen’ hadden?
Per seconde werd ik nerveuzer en ik keek Iris onzeker aan.
Ze omhelsde me. Ze zei: “Ik weet het ook niet, maar ik weet wel dat jij het kan. Jij verzint altijd wel een oplossing. Het gaat je lukken”.
Dat voelde als een geruststelling, maar ook als een extra verzwaring. Toch trok ik me op aan de opmerkingen van Iris.

We verkenden het fort.
Het was onneembaar, maar toch waren wij er. Aan de andere kant was het voor mij heel duidelijk, dat we er ook als gevangenen zaten… Als we een duik van 20 meter zouden kunnen doen, zouden we een mogelijkheid hebben als we wilden ontsnappen. Ik kende alleen Kyara en Iris die dat gemakkelijk zouden kunnen doen. De rest zat gewoon gevangen op een plek waar binnenkort een sjeik binnen zou komen wandelen.

Ik zocht Jolanda op en vroeg haar wat de timing van de rest van de dag zou zijn. Ze haalde haar schouders op en zei dat ze dat echt niet wist. Dat nam ik voetstoots van haar aan ik droeg haar op om zo snel mogelijk als ze meer wist, het zou laten weten.
Ondertussen had Iris eindelijk haar dochter kunnen overtuigen om haar krachten te sparen en al die kilo’s goud even ‘los’ te laten.
Dat deed ze en ze ging zelfs even slapen. Meerderen volgden dat voorbeeld en toen het half vijf was, joelde Jolanda door de gangen dat het feest zou gaan beginnen. Iedereen wist wat er van hem of haar verlangd werd en we waren allemaal opgelucht dat het eindelijk zou starten.
Martijn en ik schoten onze tuxedo aan, streken nog wat kreukels glad en waren klaar. Daarna hielpen we de vrouwen, waarbij vooral Kyara veel assistentie nodig had: haar gouden ornamenten en haar weinig verhullende jurk waren lastig te combineren.

Toen de sjeik met zijn gevolg aangevlogen kwam, stuurden we Kyara naar buiten om hem in de wind van de hard klapperende schroefbladen te verwelkomen.
De sexy jurk, waarvan de uitsnede van de decolleté dieper was dan haar navel en waarvan de split aan de zijkant van de jurk bijna tot haar ribben reikte, zat strak om haar lijf en wapperde maar een beetje. De tape deed de taak waarvoor het ontworpen was: onzedige kleding op een zedige manier op een onzedig lichaam plakken, zodat een zedig mens er geen aanstoot aan zou nemen.
‘Leven en laten leven’. Niet altijd komt dat van beide kanten.

De sjeik schudde, duidelijk onder de indruk van de schoonheid die Kyara tentoon spreidde, de hand van Kyara en haastte zich daarna naar binnen: het Engels klimaat was nogal Engels…
Kyara heette ook de anderen welkom en kwam uiteindelijk kletsnat binnen, maar er was helemaal niemand die er aandacht aan schonk.

We liepen een paar trappen af naar de centrale ruimte van het fort, waar het door de glazen overkapping heerlijk behaaglijk was. Alleen galmde het nogal in de ruimtes en gangen, waardoor iedereen goed op moest passen wat er gezegd werd: het droeg ver en je hoorde meerdere keren een echo van wat je zei.

De sjeik werd naar de bruidssuite gebracht, waar hij zijn intrek nam. Een andere man kwam naar ons toe en zei dat hij het programma voor vanavond door wilde nemen.
De sjeik wilde een sessie met extreme borsttortuur. Hij wilde dat een vrouw extreem veel naalden in haar borsten zou krijgen.
Er gingen gelijk twee vingers omhoog: Kyara en Alicia. De man zei: “Dit is speciaal voor Kyara. De sjeik wil haar testen, omdat er gezegd wordt dat zij geen grenzen zou kennen. Hij wil dat zeker weten”.
Ik knikte, maar wist wel beter. Kyara had zeker grenzen, maar op het gebied van pijn waren die inderdaad ver te zoeken.
Alicia keek een beetje bedrukt, maar ik knipoogde naar haar en zei: “Er zal nog wel meer komen denk ik”.
De man knikte en zei: “Het is de wens dat de sjeik verrast wordt door jullie met optredens, waarbij het zo zal zijn dat de stafleden die zich hebben opgegeven graag begeleiding voor de nacht willen hebben”.

Weer knikte ik: we werden, zoals verwacht, ingezet als exclusieve hoeren op een zeer veilige en extreem afgelegen locatie. Hier zouden echt geen pottenkijkers komen.
In het verlengde daarvan vroeg ik: “We zijn hier met 10 personen en zullen hier dagenlang zijn en hebben ook veel kosten voor de voorbereiding gehad, zoals u kunt zien. Wat kunnen we als vergoeding verwachten?”
De man knipperde niet met zijn ogen en zei: “Daar komen we achteraf wel uit. Dat weet ik zeker”.
Ik schudde mijn hoofd en zei: “Dat doen we anders. Ik wil weten waarom we nu niet iets afspreken”.
“Omdat het afhankelijk zal zijn van de kwaliteit van jullie optredens, maar ik kan je wel zeggen dat alle gedeclareerde onkosten dubbel uitbetaald worden en dat jullie een genereus gezamenlijk uurloon krijgen. Hoe het verdeeld wordt moeten jullie onder elkaar regelen”.
Ik knikte en bedacht dat we via de kostenpost ‘onkosten’ ook flink konden verdienen.

Ik keerde me om naar onze vrienden en legde uit wat de bedoeling was. Ze knikten en het leek hen prima. Jill maakte alvast wat aantekeningen en ik vroeg Iris hetzelfde te doen: alle gemaakte kosten op een lijst zetten.

We gingen gezamenlijk eten. De chef had een grote barbecue staan, waar hij al een tijdje op aan het grillen was. Het was veel kippen-, schapen- en rundvlees wat er op lag. Mashwi, kebab, koteletten en spareribs, aangevuld met meerdere soorten salades.
Tot mijn verbazing was er geen vis of vega.

Ik had iedereen er van tevoren al op geattendeerd, dat ze niet te veel moesten eten en zeker niet veel drinken: iedereen moest erg terughoudend met alcohol zijn. Ze luisterden er braaf naar, want ze wisten ook wel wat de eventuele gevolgen konden zijn.
De Arabieren waren minder terughoudend, hoewel de sjeik zich echt wel inhield. Nadat het dessert en de Shisha waterpijp gebruikt was, klapte de Arabier in zijn handen en zei dat we ons klaar moesten gaan maken. Iedereen ging naar hun kamers en we kleedden ons om.
De Arabieren gingen ook weg.

Martijn en ik hoefden ons niet om te kleden. Als het nodig was, zouden we simpelweg onze pakken uittrekken. Alle vrouwen kleedden zich wel om, waarbij het vrij veel tijd kostte om Kyara klaar te maken. Het schouderstuk, de neusketting, de kettinkjes vanaf het schouderstuk, de buikketting met klitkweller: alles moest perfect zitten.
Daarover trok ze een wit doorzichtig gewaad van tule aan en ze deed ook een zijden met gouddraad geborduurd masker voor haar mond.
Alle andere vrouwen hadden vergelijkbare gewaden aan, maar dan in zalm of pastelblauwe kleuren en zonder verdere bedekking: alleen voor deze gelegenheid had iedereen een buikdansketting om hun middel.
De grote uitzondering was Jill. Haar forse lijf zat in een zwart korset gepropt en ze droeg hoge zwarte laklaarzen. Haar leren BH en slip waren zwart, voorzien van metalen studs. Ze zag er vervaarlijk uit: duidelijk een meesteres!
In haar laarzen zaten lussen waar ze een setje handboeien, een zweep en een cane in droeg. Ook een aantal andere dingen, waarvan ik niet met zekerheid kon zeggen of het ornamenten waren of niet.

We gingen naar de grote, gemeenschappelijke ruimte. Het was er door het glazen dak best warm, maar ik raakte de door kou gevlekte huid van Kyara aan en voelde dat ze rilde. Ze was erg gespannen. Voorzichtig vanwege al haar versierselen knuffelde ik haar even.
Met Jill had ik afgesproken om de naalden die volgens de sjeik in de borsten van Kyara gezet moesten worden, gezamenlijk te zetten: ik kon de reacties van Kyara het beste peilen en Jill had hier meer verstand van.
We arriveerden in de ruimte en daar zaten alleen maar mannen die allemaal in Arabische kledij gehuld waren. Ik telde er elf.

We liepen teasend tussen de mannen door. Martijn, Jill en ik liepen al wat eerder naar het centrum van de ruimte, waar een enorm gevaarte stond. Het leek wel een tafel, maar hij was van ijzer gemaakt. Later leerde ik dat hier vroeger een kanon op gestaan had. Zelfs 175 jaar nadat hij gemaakt was, was hij nog onwankelbaar.
We gingen om de tafel staan en staand in een rondje draaiden we om onze as en draaiden rond de tafel, zodat iedereen ons goed kon zien. Ik wierp me op als speaker en vertelde iedereen wat ieders naam en ieders kinky voorkeur was.
Als voorlaatste introduceerde ik Jill en ik zag sommige Arabieren spottend naar haar kijken, maar anderen keken op een heel andere manier naar haar; meer inschattend en afwegend of ze toenadering zouden durven zoeken.
Als laatste vertelde ik over mezelf, waarna ik een beleefd applaus kreeg.

De sjeik keek goedkeurend naar de manier waarop we ons stijlvol presenteerden en hij heette ons hartelijk welkom en hij hoopte dat wij een mooi optreden zouden geven.
Ik hoopte dat ook, maar ik had nog geen clou hoe ik dat zou moeten doen, maar: komt tijd, komt raad!

De sjeik ging weer zitten en ik nodigde de dames uit om hun gewaden uit te doen. Martijn verzamelde ze en legde ze netjes achteraf neer. De verschijning van al die mooie lijven zorgde voor een testosteron rush in de zaal en de keurig geklede heren van de bediening keken met meer dan een schuin oog naar al dat moois.
Roxan zag er schitterend uit: haar egaal gebruinde huid glom van de notenolie. De tweeling leek identiek, maar hun onderlinge verschillen waren toch goed zichtbaar.
Minako stond bedeesd achteraf en had eenzelfde glanzende huid als Roxan. Alicia en Iris stonden trots met de tepels naar voren en kontje naar achteren naast Kyara. Zij had hoge hakken aan en was de langste van de drie. Het leek wel alsof ze op een podium stonden met Kyara trots in het midden.

Ik prees al dat lekkere vlees aan bij de Arabieren, bij wie de speekselklieren begonnen te werken. Kyara liet zich overal bevoelen en betasten. Haar opengesperde kutje, haar dikke tieten, haar fonkelende nekring en de gouden beplating oogsten veel waardering. ten slotte vroeg ik aan de sjeik of hij een voorkeur had om vanavond te doen.

Hij stond langzaam op, wachtte tot hij de aandacht van iedereen had en zei: “Afgelopen week heb ik veel paarden gekocht en verkocht. Dat ging om veel geld. Ik ben zeer tevreden, maar er waren dingen die beter hadden gemoeten. Daarom ben ik ook niet alleen maar tevreden.
Al dit schoons is hier om mij minder boos te maken. Dat lukt bij mij vaak het best door een ander pijn te geven. Dat is dus precies wat er vandaag gaat gebeuren: Kyara gaat pijn krijgen. Pijn zoals ze nog nooit eerder meegemaakt heeft. Dat is de opdracht voor jullie. Ik wil dat jullie haar borsten onmenselijk pijn gaan doen.
Om dat mogelijk te maken, heb ik speciale naalden laten maken. Ze zijn van goud. Handgemaakt. Ze zijn niet erg lang. De koppen van de naalden zijn kleine edelstenen. De naalden zijn niet rond maar vierkant en zijn enigszins gedraaid. Als ze eenmaal in het vlees zitten, vallen ze er echt niet uit”.
Hij overhandigde vier doosjes, die vol zaten met korte naalden van verschillende diktes.
Ik keek er naar en bedacht dat deze naalden een fortuin moesten hebben gekost.

Ik keek naar de sjeik en vroeg: “Ik neem aan dat ze op de pijnlijkste manier in de borsten van Kyara gestoken moeten worden?”
Hij knikte en zei: “Dat klopt en als ik niet tevreden ben, zal ik het laten weten door op de kut van je vrouw of op die van Alicia te meppen”. Hij eiste de zweep van Jill op, maar die gaf ze echt niet af. Ik loste het simpel op, door een rijzweep met een leren plakje uit mijn eigen collectie aan hem te geven. Hij oefende er even mee, totdat hij de juiste afstand gevonden had. Ik wist heel zeker dat Iris en Alicia heel wat slagen op hun kutjes zouden krijgen. Maar, ze waren heel wat gewend, dus ik maakte me geen zorgen.

Ik wenkte Jill en overlegde even met haar, terwijl Iris en Alicia naast elkaar met opgetrokken knieën op de ijskoude tafel gingen liggen. Hun kutjes waren open en bloot en uiterst kwetsbaar voor de gretig zwiepende zweep van de sjeik.

Jill pakte een touw, plantte Kyara met haar billen tegen de rand van de tafel en bond haar grote borsten met een kort touw simpel af. Het effect was, dat de huid strak kwam te staan en dat we dus makkelijker de naalden er in zouden kunnen drukken. Keerzijde was, dat de bollen al snel paarsblauw werden, waardoor het veel pijnlijker voor Kyara zou worden. Dat leek haar helemaal niets te deren. Ze keek reikhalzend uit naar de eerste prik.
Daarna prikte Jill in elke binnenkant van de elleboog van Kyara een naald en ook onder haar oksel plaatste ze een paar naalden. Als ze nu haar armen zou buigen of haar armen los langs haar lichaam zou laten hangen, zou ze zichzelf prikken. Dit was een heel inventieve manier om er voor te zorgen dat Kyara niet zou bewegen.

Ik pakte een gouden naald, ontsmette die en ik plantte hem op de grens van haar tepelhof en duwde die met kracht naar binnen. Kyara keek verbaasd naar het naaldje en het was duidelijk dat die veel pijnlijker was, dan ze verwacht had.
Aangezien het er zeker meer dan honderd waren, drukten Jill en ik om-en-om een naald zo diep mogelijk in haar borstvlees. Ze begon moeilijker en moeilijker te ademen en toen we halverwege waren, begon ze te hijgen en te kreunen. Bij de laatste 25 begon ze te jammeren op een toon die ik niet kende.
Ik keek haar aan en ik zag dat ze ver weg in subspace was, maar dat ze het jammeren voor de show deed. Zelfs in deze setting was ze nog aan het performen.

Ondertussen sloeg de sjeik fel op de kutjes van Iris en Alicia, die bij elke slag “au” riepen en als hun klitjes geraakt werden, gilden ze. Zeker van Alicia wist ik dat ze veel makkelijker de pijn zou kunnen verdragen, dus ik wist wel zeker dat ook zij een stuk toneel speelde.
Er zat voor mij geen logica in de slagen van de sjeik en ons werk: hij vond het gewoon leuk om de kutjes van Iris en Alicia te folteren.
Bij de laatste paar naalden, deed Kyara haar mond open en verlangde naar een tongzoen met mij en/of Jill. Ik kuste haar na de laatste naald op haar mond, waarbij ik bewust afstand hield tot haar borsten, die inmiddels wel op speldenkussens leken.
Ik hoorde haar heel zacht zuchten: “Ik wil meer. Heerlijk”.
Daarna kuste Jill mijn jongste vrouw en ik wendde me tot de sjeik. Ik vroeg: “Is dit wat u voor ogen had?”

Hij woelde met zijn hand door zijn baard en zei: “Ik had niet verwacht dat ze het zo rustig op zou nemen en het feit dat ik de kutjes van haar beste vriendin en haar moeder bijna kapot geslagen heb, lijkt haar ook niet te deren”.
“We spelen geen toneel, meneer. We doen alles puur en echt”.
Hij knikte en zei: “Werk harder. Laat je meisje gillen”.
Ik grijnsde en Kyara keek gretig. Ik wenkte Iris en Alicia en zei dat ze naast Kyara moesten gaan staan. Met gespreide benen, om zo hun brandende schaamlippen wat ruimte te geven, stelden ze zich aan weerszijden op. Ik vroeg aan Jill om Kyara aan een touw om haar borsten omhoog te trekken. Ze keek omhoog naar het stalen spant en bedacht hoe ze daar een touw aan vast kon maken.
Roxan kwam naderbij en zei dat ze wel omhoog kon klimmen. Ze kreeg een sterke haak mee en had een lang touw om haar arm geknoopt. Daarna klom ze hand-over-hand naar boven als was ze een aap. Met haar sterke spieren was ze in een mum van tijd boven, monteerde ze de haak en ze haalde het touw erdoor.

Nog sneller klom ze weer naar beneden en iedereen had de spierbundels van Roxan heel goed kunnen zien. De sjeik zei bewonderend: “Jammer dat je geen racepaard bent, anders had ik je zeker gekocht! Wat een krachtige pezen!”

Hij kreeg daarmee de lachers op zijn hand en Jill knoopte snel en vakkundig het touw vast. Ze testte de krachten en sterktes en wenkte de twee zwaarst uitziende mannen om aan het touw te hangen. Handig maakte ze een paar lussen in het touw, zodat de mannen goed houvast hadden. Ze trokken Kyara aan haar borsten omhoog en met een verschrikte kreet schoot ze een halve meter de lucht in. Jill knoopte weer in het touw en de mannen konden een schoen door een lus doen, zodat ze alleen maar hoefden te staan om Kyara omhoog te houden.
Kyara was ondertussen druk op zoek naar een manier om de pijn in haar borsten te verdragen en ik zag een tranenstraaltje langs haar wang naar beneden lopen en ze moest zich heel erg inhouden om niet met haar handen naar haar borsten te reiken.
Toch merkte ik, dat ze meer kon hebben en ik vroeg aan de sjeik mijn zweep terug. Daarmee mepte ik kletsend op haar geperforeerde bollen en ik zag her en der eindelijk een druppeltje bloed verschijnen. Haar borsten waren afzichtelijk blauw aan het worden en snel liet ik nog wat kletsen op de koppen van de naalden neerdalen. Kyara gilde van de pijn, maar het leek me toch wat op toneelspel.
Onderwijl haalde Jill mijn meisje naar beneden, die hijgend op adem kwam nu de druk op haar gemartelde borsten minder was. Jill haalde de lange touwen weg, maar liet de andere touwen zitten. Daardoor kregen de borsten een iets minder blauwe kleur, maar ze leken wel groter te zijn dan eerst.

Ik keek naar Jill, maar ze leek te weten wat ze deed en ik liet het zo. Ik vroeg haar of ze misschien ook nog iets lekkers voor de schaamlippen van Kyara had en ze knikte. Ze haalde er een paar steriel verpakte, lange naalden uit.
Ze vroeg beleefd aan mij of ze er even bij mocht. Ze duwde Kyara naar achteren, zodat ze weer met haar billen tegen de tafel kwam en drukte haar verder achterover. Daardoor kwam haar schaambeen naar boven en Iris en Alicia kregen de opdracht om haar benen uit elkaar te houden.
Daarna plaatste ze een lange naald aan de onderkant van haar kutje, precies op de plaats waar de grote en kleine schaamlippen samenkwamen. Dat stukje was uiterst gevoelig en tergend langzaam drukte ze de naald naar boven, richting haar klit. Ze positioneerde de naald professioneel, zodat die net naast haar klitje naar boven kwam. Daarna herhaalde ze het nogmaals, maar dan aan de andere kant.
Kyara gilde. Nu echt. Ze gilde van de gruwelijke, snijdende pijn in haar kut. Toen de beide naalden er in zaten, keek Jill naar haar werk en ze was tevreden.
Langzaam kwam Kyara tot bedaren en moeder Iris keek bezorgd naar haar dochter, wiens tranen inmiddels een plasje op de tafel hadden gevormd.
Weer dook Jill in een koffer en haalde er iets uit. Minako zag het en sloeg verschrikt een hand voor haar mond. Ik keek wat het was: het was een tazer.
Kyara zag niets, want haar ogen zaten vol met tranen. Ze hoorde ook amper iets, want daarvoor snikte ze te hard.
Jill liet het apparaat zien en zei: “Ik heb nog nooit iemand meegemaakt die deze laatste piercings heeft ondergaan en die niet gekrijst heeft of flauwgevallen is van de pijn. Eens kijken of dat nu wel lukt. Wat je nu mee gaat maken is echt heel erg extreem, dus: ‘Don’t try this at home!’ “.
Ze zette de tazer aan, bewoog ermee naar de uitstekende naalden vlakbij haar kont en toen ze dicht genoeg bij de naalden kwam, sloegen de vonken over en met een kreet van minder dan een seconde sloeg het lichaam van Kyara omhoog en viel ze flauw.
Jill duidde me dat we de naalden uit haar armen en oksels moesten halen en dat deden we snel. De aanwezigen waren geschokt door het tafereel en sommigen waren gaan staan om maar niets van de foltering te missen.

Op een zakelijke toon beschreef Jill wat er was gebeurd: het grootste deel van de stroom was door de beide naalden gegaan en was bij het klitje van Kyara samengekomen. Het gevoeligste vlees van Kyara had de complete stroomstoot meegekregen en toen ik van dichtbij keek, zag ik wat zwarts. Ik attendeerde de sjeik er op en hij grijnsde van oor tot oor toen hij dat zag.
Hij sloeg me op mijn schouder en zei: “Dit lijkt wel op het oude verhaal van Ibraham die zijn zoon Ishaq moest offeren”.

Ik grijnsde en besefte dat ik iets in dat dikke Boek op moest zoeken als ik wat meer tijd had. Daarna keek ik naar Jill, die de tazer op een tepel richtte, een snelle stroomstoot gaf en direct daarna de andere ook raakte.
De ogen van Kyara schoten open en ze sperde haar mond wijd open. Ik kuste haar even op haar mond. Daarna deed Jill dat ook en ten slotte kuste de sjeik haar ook.
Ondanks de staat waarin Kyara zich bevond, smeekte ze hem: “Wilt u me neuken, meneer? Ik ben zo gruwelijk geil geworden, dat ik het niet kan houden”.

Hij lachte oprecht en zei tegen mij: “Dan moeten die pinnen uit haar kut, want anders ga ik mezelf bezeren”.
Jill trok de naalden tergend langzaam uit het vlees en Kyara had heel veel moeite om stil te blijven liggen. Nadat de eerste naald haar kut verlaten had, lag ze even te rillen van de wegebbende, snijdende pijn en nadat ook de tweede naald verwijderd was, schokte ze. Puur op adrenaline ervoer ze een enorme genotspiek. De sjeik zag het en opende zijn gewaad. Daaronder droeg hij niets. Hij sjorde nog even aan zijn pik en liet zijn stijve lat in een vloeiende beweging in het kutje van mijn meisje glijden. Haar geil en een beetje van haar bloed smeerden hun onderlijven en al snel waren ze alles en iedereen om zich heen vergeten.
Ze genoten volop!

De sjeik opende zijn handen, boog naar voren en zette zijn handen neer om steun te hebben. Hij zette ze recht bovenop de gespannen en doorboorde borsten van Kyara, die het uitgilde. Maar: de sjeik hield vast. Toen ze na een paar seconden minder hard gilde, kneep hij in de harde ballen en begon hij ze te masseren. Kyara gromde als een tijgerin, opende haar ogen en krijste door de galmende gangen: “Fuck me harder!”
De sjeik verloor zichzelf bijna en deed zijn best om helemaal in het onderlijf van Kyara te kruipen. De borsten van Kyara perste hij bijna tot moes en snel was er meer en meer bloed te zien.
Sommige naalden bleven achter de kettinkjes hangen en werden er uitgetrokken en vielen op de tafel of op de grond. De sjeik en Kyara gingen gewoon door met neuken en beuken. Het genot was te groot om snel klaar te komen.

Maar toch, plotseling verstijfde hij: hij kwam klaar. Kyara had met haar hakken al lang de sjeik vastgeklemd en er spoot een enorme fontein met kutgeil en sperma tussen hun lichamen uit.
Dit was het spetterendste orgasme wat ik van mijn leven meegemaakt had!
De sjeik liet zich uitgeput over Kyara neervallen, waarbij zijn schouders de overgebleven naalden in haar borst drukten. Het zorgde alleen maar voor meer genot bij de nog schokkende Kyara.

Ik keek Jill aan, die tevreden keek en nu wist ik ook waarom de touwen om haar borsten waren blijven zitten: daardoor konden de puntjes van de naalden nooit haar ribben raken.
Jill en ik trokken de sjeik uit de verslappende greep van Kyara en zetten hem weer in de stoel en bedekten zijn lichaam zedig. Daarna trokken we snel alle naaldjes uit de borsten van Kyara en verwijderden we de touwen. Dat was heel snel gebeurd. Kyara bleef genieten van de pijn, maar slaakte ook rillend een zucht toen alles verwijderd was: de pijnaanslag op haar lichaam was enorm geweest. Het raakte in een lichte shock.
We deden de naalden in een bakje en de sjeik maakte een wuivend gebaar dat we ze mee mochten nemen. Dat waren de eerste inkomsten en omdat het er veel meer dan honderd waren, ging het hier al over duizenden euro’s.

De sjeik keek naar zijn handen, waar allerlei bloederige strepen op te zien waren. Dat gaf me een idee en vroeg aan Jill of ze ontsmettingsalcohol meegenomen had. Ze pakte een sprayfles en een geldispenser en liet die aan me zien.
Ik pakte de sprayfles en zei tegen de aanwezigen: “Als je niets wil missen, dan moet je gaan staan. Iris en Alicia, hou Kyara op de tafel en laat haar er niet van afvallen. Dit wordt heftig”.
Iris keek me bezorgd aan. Alicia was benieuwd wat er komen zou en Kyara keek me dizzy aan. Ik vroeg haar: “Ben je klaar voor het slotakkoord? Ik denk dat je weer out zal gaan”.
Ze keek me met een vrij heldere blik aan en zei verlangend: “Daar ben ik altijd klaar voor”.

Het viel me op, dat ze mijn Engelstalige vraag in het Nederlands beantwoordde. Dat maakte me duidelijk, dat ze heel ver weg was met haar gevoel. Ik stopte de handgreep van mijn zweep in haar mond, waar ze als een bit in beet.
Ik stak waarschuwend mijn hand op, wachtte tot Kyara diep uitademde en sprayde veel alcohol op haar borsten en ook op de wondjes in haar kut, ellebogen en oksels.

Kyara’s ogen gingen wijd open, ze opende haar mond om te krijsen, maar ze had geen lucht. Daarna begon ze te trillen. Haar hele lichaam rilde heftig en ongecontroleerd. Ze strekte haar armen en benen, zodat ze als een zeester op de rand van de tafel lag.
Het duurde zeker anderhalve minuut dat ze op deze manier ademloos aan het rillen was. Daarna verslapte haar lichaam en rolde haar hoofd opzij.
Ze was weer out gegaan. Ik kuste haar bezwete voorhoofd en moeder Iris nam haar hoofd in haar armen. De aanwezigen klapten en de sjeik, die ook was gaan staan, sloeg me weer op mijn schouder. Ik wees naar Jill en uiteindelijk schudde hij haar hand. Zijn omgang met vrouwen was duidelijk anders dan die met mannen.

Rillend kwam Kyara een beetje bij en ze hakkelde: “Ik kom nog steeds klaar…”
Ik vertaalde de boodschap voor de aanwezigen en er klonk een geschokte verbazing. De mensen van de bediening hadden zich door alle heftigheid teruggetrokken achter een bar en werden met handgeklap van de sjeik geroepen. Hij wilde champagne. Daar was ik ook wel aan toe. Alleen Kyara was niet in staat om mee te toasten, maar dat maakte minder uit: iedereen toastte op de extreme prestatie die juist zij had volbracht.
Zelf kon ze nog niet veel meer dan schaapachtig lachen. Maar: ze had alle verwachtingen meer dan waar gemaakt en er zelf extreem van genoten.