“Toon mij je boekenkast en ik vertel je wie je bent.” “Je bent wat je eet.” “Je bent wat je denkt.”
De zoektocht naar wie we zijn, werd al door velen geboekstaafd. Het grootste deel van ons leven brengen we echter op ons werk door. Het kan dus niet anders dan dat ons beroep mee bepaalt wie we zijn. Het woord beroepsmisvorming komt ten slotte ergens vandaag.
Wat als we vier personages met hun eigen persoonlijkheid telkens in een ander beroep zouden plaatsen? Wat als we hen laten ontdekken dat hun beroep ook opwindend kan zijn?
Elk verhaal van deze reeks is een parallel universum waarin Ben, Bianca, Elly en Erik een andere beroepskeuze hebben gemaakt.

*****

“Hier zijn we weer.”
Bianca parkeerde de anonieme wagen op tien meter van het huis dat ze met haar partner Ben al enkele dagen in het oog hield. Het huis werd getipt als een verdeelcentrum van allerhande drugs. Voorlopig hadden ze echter nog niet veel gemerkt. Op een enkele vrijwilliger van Greenpeace en een leurder van Essent na was er niemand aan de deur geweest. Het meisje dat er woonde, verliet haar woning één keer per dag voor de dagelijkse inkopen in het buurtwinkeltje even verderop. De jongen hadden ze nog niet gezien.

Hoewel het lente was en ze dus gelukkig geen last hadden van de temperaturen in de auto, was dit toch een saaie en vooral eentonige job. Het volgen van de verdachten was tot nu toe niet nodig gebleken. Er zat dus niets anders op dan de tijd te doden binnen de schamele ruimte van het voertuig.
Hun collega’s Erik en Elly hadden meer geluk. Zij mochten in een flat tegenover het huis bivakkeren om alle bezoekers van de rijwoning te filmen. Een zetel, een toilet en een gevulde ijskast waren voor hen binnen handbereik. Ze waren dan ook al veel langer in dienst.

Eigenlijk was Bianca heel blij met Ben als haar partner. Ze waren vorig jaar gelijktijdig gestart bij het drugsteam, wat toch een soort van extra samenhorigheidsgevoel creëerde. Met zijn 28 jaar was hij twee jaartjes jonger, maar ze behoorden tot dezelfde generatie. Samen hadden ze een frisse wind op de drugssectie laten waaien. Het duurde dan ook niet lang voor ze door de oude rotten werden samengezet.

Ben was een plichtsgetrouwe jongen die zijn beroepskeuze had gemaakt toen zijn beste vriend verslaafd was geraakt en een overdosis op het nippertje had overleefd. Zijn toelating op deze dienst was voor hem dan ook de bekroning van zijn harde werk. Met Bianca had hij geen enkel probleem. Ze was een open en ongecompliceerde meid. Niet het soort trutje dat begint te wenen als ze per ongeluk haar nagel tegen een tafel stoot waardoor er een schilfertje van de lak weg is. Ze droeg trouwens geen nagellak en haar nagels waren netjes kortgeknipt.

Het is niet zo dat ze ’s avonds nog iets gingen drinken na het werk, maar er sijpelde in hun omgang toch al een zeker vorm van vriendschap door. Als je dagenlang samen in een auto zit te wachten, kan je immers bijna niet anders dan de ander beter te leren kennen.

Dat Ben haar normaal behandelde, vond Bianca een extra troef. Waar de andere collega’s geregeld hun blik over haar lichaam lieten dwalen of zich niet inhielden om seksistische mopjes te maken als zij in de buurt was, had Ben op nog geen enkele manier laten merken dat haar vrouw-zijn hem iets deed.
Ergens vermoedde ze dat hij homo was. Vaak waren ze gewoon in burgerkleding. Af en toe diende Bianca zich wat uitdagender te kleden en ze had Ben nog nooit betrapt op een slinkse blik op haar drie b’s.
Ze was uitermate trots op haar borsten, billen en benen. Als ze ’s morgens voor haar staande spiegel stond, zag ze een fitte vrouw die alles goed in proportie had. Make-up was aan haar niet besteed. Ze had van haar moeder een natuurlijke schoonheid geërfd die niet in de verf hoefde te worden gezet. Ze was het meisje van de buren. Het knappe meisje, vond ze zelf.
Ze had immers niets te klagen over mannelijke aandacht. Nadat haar middelbare-schoolvriendje haar na hun studies had gedumpt omdat hij nog even van de vrijheid wou genieten, had ze beslist om het er zelf ook van te nemen. Waar haar ex een jaar later getrouwd en aanstaand vader was, had zij rustig en lustig rondgekeken naar het moois dat de wereld te bieden had. Ze was niet preuts en maakte haar eigen keuzes. Ze voelde zich hier heel goed bij.

“De rolluiken zijn nog steeds naar beneden.” Ben keek in zijn notitieboekje. “De vorige dagen werden ze steeds tussen acht en half negen opgetrokken.”
“Ze zullen willen uitslapen. Dat zou ik ook doen als ik een hele dag thuis was.”
Ben keek Bianca aan. “Jij een hele dag thuis? Dat zou ik willen zien. Of liever niet, want ik denk dat je gefrustreerd tegen de muren oploopt.”
Bianca kon een klein giecheltje niet onderdrukken. Hoewel ze geen typisch meisje was en in een harde mannenwereld werkte, zat er toch nog een klein speels meisje in haar. Ze stond vaak versteld van de mensenkennis van Ben. Hij was geen grote prater, maar hij observeerde anderen wel. Meestal was zijn oordeel correct.

“Pas op, target in beweging!”
De voordeur van het huis dat ze in het oog hielden, ging open.
Een meisje kwam buiten met een zakje. Ze wilde dit in de vuilniszak steken die al toegebonden op de stoep stond voor de wekelijkse ophaling. Op het moment dat ze voorover boog om de vuilniszak los te knopen, kroop haar korte rokje naar boven waardoor een wit slipje tevoorschijn piepte.
Bianca keek naar Ben. Hij staarde het meisje aan. Vergiste ze zich of waren zijn ogen net iets wijder opengegaan? Zou ze zich toch in hem hebben vergist?

“Zou je haar doen?”
Ben schrok van deze directe vraag. “Wat bedoel je?”
“Zou je haar neuken?”
Ben kende Bianca genoeg om zich niet verder van de wijs te laten brengen door haar aanpak. “Als je je afvraagt of dat meisje mijn type is en of ik, mits haar toestemming en in een andere setting, met haar zou kunnen vrijen, is het antwoord nee. Ik houd niet van drugsdealers.”
Inwendig lachte Bianca. Ben was de uitdaging aangegaan. Ze hield van deze steekspelen waar ze de verveling mee te lijf probeerden te gaan tijdens observatieopdrachten.
“In onze democratie ben je nog steeds onschuldig tot het tegendeel bewezen is.”
Ben die steeds volgens het boekje probeerde te werken, voelde zich licht op de vingers getikt. “Waar rook is, is vuur. We zouden hier niet dagenlang zitten als er niets aan de hand was.”
“Als ze nu geen drugsdealer is, zou je dan met haar kunnen vrijen?”
“Ze is mijn type niet.”
“Je blik zegt iets anders. Sinds dat ze zich gebukt heeft, hebben je ogen haar kontje niet gelost.”

Op dat moment kwam de vriend van het meisje buiten. Hij ging op het trapje naar de voordeur zitten, rolde een sigaret en stak deze op. Hij sprak tegen zijn vriendin. Boven zijn jeansbroek had hij een wit T-shirt aan. Het zat strakgespannen rond zijn borstkas. Het was duidelijk dat hij wist hoe een fitnesszaal er vanbinnen uitzag.
Ben zag een perfecte uitweg uit de impasse waarin hij was beland. “Zou jij hem doen?”
“Ben, wat een taalgebruik. Foei!” Bianca lachte haar tanden bloot. “Maar om op je vraag te antwoorden: waarschijnlijk wel. De meeste van die opgepompte gasten hebben weliswaar een klein pietje, maar ze hebben wel uithoudingsvermogen. En, eerlijk gezegd, ik vind het wel een heel fijn gevoel om met je handen over zo’n geblokt lijf te strelen.”
Het antwoord stelde Ben een beetje teleur. Hij had een iets diepzinniger antwoord van Bianca verwacht. Het koppel ging terug naar binnen. Bianca keek naar Ben en zag de bedenkelijke blik in zijn ogen.
“Enfin, het is wel eens leuk voor een keer. Als tussendoorsnack. Die jonge gastjes zijn vaak toch te veel met hun eigen gerief bezig.”

Het was de eerste keer dat Bianca zo open met Ben over haar seksleven praatte. Het maakte hem wat ongemakkelijk.
“Ik… Eh… Ik moet even naar het toilet. Ik ga snel naar Erik en Elly. Breng ik voor jou iets mee? Een koffietje?”
Bianca keek doelgericht naar Bens broek, waar ze zijn penis vermoedde. “Oei, is de nood zo hoog door ons gesprek?” Ze lachte, blij dat ze geen bobbel had gezien. Het beeld dat ze van haar partner had, bleef ongeschonden. “Nee. Ik heb mijn flesje water hier bij me.”

“Dat duurde lang.”
Een kwartier later kwam Ben de auto ingestapt met een kartonnen bekertje koffie in zijn handen.
“Ik werd aan de praat gehouden.”
“Door je piemel in het toilet? Stond het beeld van dat witte slipje nog op je netvlies gebrand?”
“Door Elly. Ze had de indruk dat die gast nogal vaak in de richting van onze auto had zitten kijken toen hij net buiten was. Hoewel we hier elke dag met een andere auto staan, moeten we op onze hoede zijn.”

Voorzichtig slurpte Ben van zijn koffie.
“Lekker?”
“Gaat wel. Heel warm is hij niet meer.”
“Hebben ze nog iets gezegd?”
“Erik vroeg hoe het in de B&B was.”
Bianca lachte smakelijk. Ze hadden de bijnaam B&B gekregen van hun collega’s. Vaak werd die gebruikt als er met Ben werd gelachen. De oneliner wanneer Ben eens in de B&B ging blijven slapen, was ondertussen al een gouwe ouwe geworden. Het was voor iedereen duidelijk dat er geen enkele aantrekkingskracht tussen hen was.

“Pas op, target in beweging!”
De voordeur ging weer open. De jongen en het meisje kwamen samen naar buiten.
“Dit is de eerste keer dat ze samen weggaan.” Ben maakte ijverig notities in zijn boekje. “Wie volgt hen? Jij of ik?”
“Oh shit!” De vloek van Bianca trok Bens aandacht. “Ze komen deze richting uit en hij kijkt recht naar onze auto. Fuuuuck!”
“Wat doen…”

Bens vraag werd gesmoord door de lippen van Bianca die tegen de zijne drukten. Op hetzelfde moment voelde hij een warme natte gloed rond zijn penis.
Hij sperde zijn ogen wijd open, verrast door de overvloed aan gewaarwordingen. Zijn hersenen waren even volledig uitgeschakeld door de kortsluiting. Instinctief volgde hij dan maar zijn gevoel. Zijn ogen sloten. Hij draaide zijn hoofd lichtjes, opende zijn mond en proefde met zijn tong de zoetige smaak van Bianca’s lippen.

Bianca had maar één uitweg gezien. Ze konden het zich niet veroorloven dat het koppel zou weten dat ze in het oog werden gehouden. Het enige wat ze kon bedenken, is dat ze zich voordeden als een verliefd koppeltje. Ze had zich direct naar Ben overgebogen en had hem gekust.
Zijn reactie had ze echter niet verwacht. Ze had gedacht dat hij zijn lippen stijf op elkaar zou drukken en wat krampachtig met zijn armen zou zwaaien.
Hij had zich echter overgegeven aan… Ja, aan wat eigenlijk? Vooral vragen schoten door haar hoofd. Was hij eigenlijk verliefd op haar? Waarom had ze daar dan nog niets van gemerkt? Werkte haar verliefde-jongens-radar niet meer? Besefte hij wel dat dit niet professioneel was? Uiteindelijk was hij degene die steeds de regels volgde. Had ze hem niet beter snel haar plan verteld zodat hij voorbereid was? Had ze…

Haar laatste vraag smolt in haar gedachten weg als sneeuw voor de zon. Bens tong was zacht tussen haar lippen door naar binnen geglipt. Ook zij dacht even niet meer na. Haar handen namen zijn gezicht vast terwijl haar tong de sensuele massage beantwoordde. Ze voelde hoe haar hele lichaam reageerde. Overal voelde ze zachte tintelingen. In haar hoofd, haar borsten, haar buik. Zelfs tot diep in haar poesje.
Bens handen zochten houvast. Het eerste wat ze vonden, waren de borsten van Bianca. Hij pakte ze vast en voelde hoe haar tepels door alle stof heen tegen zijn handen drukten.
Dit besef had het effect van een defibrillatie op zijn brein. Hij besefte wat er aan het gebeuren was en duwde Bianca zachtjes van zich weg.
“Sorry! Oh, sorry! Bianca, ik… Ik… Sorry.”

De nevel in Bianca’s hoofd klaarde even op. Het drong tot haar door dat ook zij even de teugels door haar vingers had laten glippen. Ze was vooral verrast door de reactie van haar eigen lichaam. Ze merkte niet alleen dat haar tepels stijf en gevoelig waren geworden. Ze voelde ook dat haar kutje helemaal nat was geworden. De vochtige plek die ze in haar slipje voelde, was daar een stille getuige van.
“Wow! Wat gebeurde er nu?” Bianca keek Ben glimlachend aan. Ze was benieuwd naar de reden van Bens onverwachte overgave.
“Iets dat niet had mogen gebeuren. Zoveel is zeker.”
“Vond je het dan niet lekker?”
Ben keek haar verbijsterd aan. “Niet lekker? Wat doet dat er nu toe? We zijn collega’s. Partners. We zijn aan het werk. We… Dit is deontologisch niet ok. Wat moet je nu wel niet van me denken?”
“Dat jij een verdomd goed kusser bent, dat is wat ik denk. En eerlijk gezegd doet het er wél toe of je het lekker vond. En?”
“Wat en?” Bens gedachten waren in oorlog met zichzelf. Hij zat midden in een veldslag tussen enerzijds zijn hoofd, dat zo snel mogelijk aan het werk wilde gaan omdat er van hen werd verwacht om de verdachten te schaduwen, en anderzijds zijn hart dat zich nog nooit zo had overgegeven aan passie.
Daarnaast zag Bianca de ernst van de situatie niet in, zodat hij haar op dit moment moeilijk als kompaan kon beschouwen.

“En? Vond je die kus lekker of niet?”
“We moeten de verdachten volgen.”
“Vond je die kus lekker of niet?”
Ben was het beu. “Ik stap nu uit en ik probeer dat koppel terug te vinden.”
“Wacht even, Ben!” Ze nam zijn rechterhand vast.
Ben zuchtte. “Wat is er?”
Plots ging alles heel snel. Met haar andere hand sloeg ze de pols van Ben in een handboei en duwde de arm naar boven. Ze haalde de handboei door de hoofdsteun, trok zijn andere hand ook naar boven en sloeg die in de andere boei. Ben zat nu aan zijn eigen autostoel geketend.

Hij keek haar verbouwereerd aan. “Wat doe je nu?”
Bianca keek Ben ernstig aan. “Ben, wij zijn partners. We moeten elkaar kunnen vertrouwen. Als jij nu wegloopt zodat we dit niet kunnen uitpraten, dan gaat dit een probleem vormen.”
“Als jij me nu niet losmaakt, dan zal dat een probleem vormen.” Bens gezicht werd rood.
“Dus: vond je die kus lekker of niet?”
“Meen je dat nu?” Terwijl Ben die woorden uitsprak, keek Bianca naar zijn broek. Ter hoogte van zijn kruis was er een grote natte plek.
“Ok! Je hoeft al niet meer te antwoorden,” zei ze, naar zijn broek wijzend. “Dat is duidelijk.”
“Nee,” snauwde Ben. “Dat is koffie. Toen je je op mij gooide, drukte je de beker uit mijn hand.
Bianca liet zich voorover zakken tot ze met haar neus vlak boven de vlek hing. Ze snoof heel diep. “Je hebt gelijk.”
Bens mond viel open. “Twijfelde je?”
“Ja. Nee. Sorry. Wacht ik zal…” Bianca greep haar handtas, haalde er een pakje papieren zakdoekjes uit en begon op de vochtige plek te deppen.
“Laat maar. Dat was een hele beker. Dat krijg met een zakdoekje nooit in orde. Maak me gewoon…”
“Een hele beker? Oei!” Zonder nadenken maakte ze de knop van zijn broek los en opende de rits. Ze begon met een nieuw zakdoekje over zijn slip te wrijven die ook helemaal doordrenkt was. Bens penis, die door het eerste deppen al in halfstijve toestand was beland, rekte zich in geen tijd uit. Zijn kopje verscheen even boven de rand van zijn slip.

Ben was totaal in de war. Mocht zijn verstand dit aangekund hebben, dan had hij zich afgevraagd hoe hij in deze situatie verzeild was geraakt. Zijn hersenen waren echter op automatische piloot overgeschakeld. Diezelfde piloot die nu volop tot leven werd gewekt door Bianca.

Zodra ze de eikel van Ben ontdekte, stopte ze alle bewegingen. De hunkerende kriebel die ze diep in haar poesje had gevoeld bij de passionele kus, was niet weggegaan. De aanblik van een mogelijke verlossing wekte een grote lust bij haar op.
Ze schoof de voorkant van Bens slip zover mogelijk naar beneden en keek naar de paal die zich voor haar openbaarde. Ben had de mooiste eikel die ze ooit had gezien. Ben was besneden, waardoor zijn eikel een paarsroze paddenstoelhoedje leek.
Bianca kan haar ogen niet van de penis afhouden die voor haar ogen nog lichtjes groeide in lengte en dikte. Ze besefte dat zij de oorzaak en de reden van deze toename was en wilde maar één ding. Ze wilde ook het gevolg en de oplossing zijn. Haar hart wou het. Haar kutje wou het. En haar hoofd? Dat was even technisch werkloos.

“Hef je billen even op.” Het bevel van Bianca klonk kort en neutraal alsog ze vroeg om het zout even door te geven. Ben reageerde zonder nadenken. Zijn verzet was volledig gebroken.
Snel trok Bianca de natte broek en slip tot aan zijn knieën. Ze gleed soepel over de versnellingspook en de handrem naar de autostoel van Ben en belandde op zijn schoot. Ze pakte haar rok, die normaal gezien tot aan haar knieën kwam, vast en schoof deze helemaal tot aan haar heupen.
Langzaam liet ze zich op de stevige paal van Ben zakken, die plat tegen zijn onderbuik lag. Het ding drukte in de volledige lengte tegen haar spleetje aan. Enkel het laagje stof van haar slipje zat ertussen.
Tegelijkertijd kreunden Bianca en Ben. De druk die in hun beider geslacht was ontstaan, vond eindelijk even verlichting.

Bianca schoof met haar natte slipje, dat ondertussen droop van de geiligheid, over de pik onder haar. Beiden voelden prikkels die zich over hun hele lichaam verspreidden.
Bens handen, die nog steeds nagloeiden van de aanraking van haar borsten, wilden haar aanraken, maar ze zaten nog steeds vastgeboeid. Even rukte hij met zijn handen, maar het was nutteloos.
Bianca trok haar shirtje en bh naar beneden zodat haar borsten vrijkwamen en leunde naar voor. Ze hingen net voor Bens gezicht. Nog net voor hij zijn mond om een van haar tepels plaatste, zag hij dat op haar borst een kleine tatoeage zat. Ben herkende de cirkel met het vlammetje. Het was het logo van de politie. Hij had niet verwacht dat haar toewijding zo groot zou zijn.
Zijn mond en tong ontfermden zich over de harde tepel. Het was niet duidelijk of het om een liefdesspel of een strijd ging. In elk geval schoten er bliksemschichten door de ruggengraat van Bianca recht naar haar kutje. Begeerte had alles overgenomen.

De lokroep van het ultieme genot werd te sterk. Bianca drukte zich even op haar knieën omhoog en schoof haar slipje opzij. De krappe autostoel maakte dat het steeds weer op zijn plaats terugschoof. In films en verhalen ging dit altijd vlotter.
Zonder nadenken pakte ze het met twee handen vast en scheurde ze de stof van het slipje bijna volledig door. Ze nam Bens pik vast, hield hem recht omhoog en liet haar kutje er in één keer op neerdalen.
Ze voelde zich helemaal gevuld. Even hield ze zich stil, zodat haar genotsgangetje gewend kon geraken aan de toverstaf die haar op magische wijze in de ban hield.
Bianca sloeg haar armen rond de nek van Ben en begon op en neer te bewegen. Zij bepaalde het ritme. Zij bepaalde hoe diep ze de welkome indringer liet komen. Vaak was dat zo diep mogelijk, want dan raakte hij haar klitje, wat steeds een extra stroomschokje gaf.
Hoe lang het duurde, wisten ze niet. Het leek voor hen beiden uren te duren, maar plots voelde Bianca dat de penis in haar begon op te zwellen Ze wist wat dit betekende. Het zou niet lang meer duren voor hij zijn warme levensvocht in haar zou spuiten. Ter voorbereiding drukte ze al haar kutspieren samen. Hierdoor werd haar eigen opwinding tot nieuwe hoogtes gejaagd.
Op het moment dat Ben zich in het kutje van Bianca leegspoot, gaf ook zij zich over aan het gevoel alsof al het leven uit haar wegvloeide. Ze legde haar hoofd in de nek van Ben, en zuchtte diep.

*****

“Pas op, target in beweging!” Elly keek naar het scherm dat met de camera verbonden was.
Erik lag in de zetel met zijn gsm te spelen. “Gaat ze weer naar de winkel?”
“Ze zijn nu met twee.” Ze draaide met de camera zodat het verdachte koppel in beeld bleef. “Oh oh! Houston, we have a problem.”
Erik kwam direct recht uit de zetel. “Wat is er?”
“Ze wandelen richting ons voertuig, en hij kijkt recht naar B&B.”
“Verdomme!” Erik haastte zich naar het raam. Hij keek naar de verdachten. “Dat was het dan. Onze operatie is om zeep.”

Een kort lachje van Elly deed Erik opkijken. “Ik denk dat Bianca de boel heeft gered. Kijk maar!”
Erik kwam naast Elly staan en keek naar het scherm. Elly had ingezoomd op de auto. Ze konden duidelijk zien hoe Bianca voor Bens hoofd hing. De verdachten wandelden verder alsof er niets aan de hand was.
Ook Erik begon te lachten. “Die dekselse meid toch. Zo zie je maar. Als je out of the box kan denken, kom je ver in het leven.”
“Je ziet haar wel zitten, he?”
“Wie”
“Die dekselse meid.”
“Elly, de hele afdeling ziet Bianca wel zitten. Wat wil je ook met zo’n ondeugend snoetje op zo’n sexy lijfje? Maar na jou heb ik gezworen om nooit meer iets met een collega te beginnen.” Erik staarde naar het scherm. “Eh, waarom blijven die twee kussen? Het gevaar is toch geweken?”
Elly legde haar hand op Eriks rug en wreef er even over. “Zo is het bij ons vroeger toch ook begonnen? Weet je nog in…”
“de Kerkstraat. Voor het magazijn van die Albanese drugsbende. Dat waren nog eens tijden.”

Elly trok haar hand weg en leunde voorover op de tafel waar het scherm stond. “Waar is ze nu naartoe?”
Ook Erik kwam met zijn gezicht voor het scherm hangen. “Dat is raar. Ik heb haar niet zien uitstappen. Jij?”
Ze zagen het hoofd van Bianca net voor Bens gezicht naar boven komen. De mond van Erik viel open. “Dat meen je niet. Heeft ze nu…”
“Zo te zien wel. Jaloers?”
“Dat heb jij nooit bij mij gedaan tijdens onze observaties.”
Een grijns verscheen op het gezicht van Elly. “Nee, maar ik heb wel andere dingen gedaan. Word je wat vergeetachtig?”
Erik nam de grijns over. “De inval op het Gemeenteplein? Dat zal ik nooit vergeten. Ik heb je nooit zo heet geweten.”
“Ik blijf erbij dat dat door die wietdampen kwam.”

De hoofden van Erik en Elly hingen nog steeds naast elkaar voor het scherm. Ze keken elkaar aan. Allebei zagen ze verlangen in de blik van de ander.
“Wat is nu ook alweer de reden dat we uit elkaar zijn gegaan?” Elly kwam dichterbij met haar hoofd.
“Ik ben een alfamannetje. Jij een alfavrouwtje. Onze seks was bovennatuurlijk goed. Maar we zijn te verschillend om te kunnen samenleven.”
De woorden van Erik werkten ontnuchterend. Elly draaide haar hoofd weer naar het scherm. Ze keek recht op de rug van Bianca op de autostoel van Ben. De rug ging langzaam naar boven en beneden.
De mond van Elly ging open. Haar normale lichthese stem was vervangen door een piepstemmetje. “Ooooh! Ze heeft seks.”
Eriks aandacht was meteen weer op het scherm gericht. “Hoe lang is het bij jou geleden?”
“Zes maanden. En bij jou?”
“Zeven. Als ik die rukbeurt vorige maand op de toiletten van het kantoor niet meetel.”
Elly keek Erik aan. “Wie was het?”
“Iris.”
“Welke?”
“Die van het onthaal.”
“De slet! Ohhhh, ik mis het zo.”

Erik kwam overeind en ging achter Elly staan. Hij knoopte haar broek los en stroopte die helemaal naar beneden. Vervolgens moest haar string eraan geloven. Elly was nog steeds over de tafel gebogen. Ze hield haar blik op het scherm gericht waar Bianca nog steeds Ben aan het berijden was.
Erik bleef op zijn hurken zitten. Hij keek pal op de kutlipjes van Elly die door haar voorovergebogen houding tussen haar benen tevoorschijn kwamen.
Hij nam haar heupen vast en drukte zijn gezicht tussen haar billen. Zijn tong geraakte net ver genoeg. Langzaam liet hij hem tussen haar kronkelende binnenlipjes glijden als een gondel die de kanalen van Venetië bevaart. Elly’s kanaaltje was in elk geval even nat, merkte hij.

Elly, die zo geil als boter was, voelde dat haar benen begonnen te trillen. “Verdomme, Eric. Als je me wilt beffen, doe je dat straks maar in de zetel, maar nu wil ik die lul van jou in me voelen.”
Meer aanmoediging had Erik niet nodig. Tien seconden later waren zijn boek en boxers door de kamer heen gegooid en had hij zijn stoere dienstwapen in de holster van Elly gestoken.
Zij kreunde luid. “Wat heb ik die gemiiiiiist. Neuken, man!”
Erik pompte alsof zijn leven ervan afhing. Wat Elly niet wist, was dat hij een uur eerder nog had gemasturbeerd in het kleine badkamertje van de flat. Een mens moest iets doen om de verveling van een observatie van zich af te schudden. Daardoor slaagde hij erin om het wat langer vol te houden. Hij genoot van het strakke kutje dat hem probeerde gevangen te nemen. Hij besefte dat hij dit ook had gemist.

Zodra hij de ademhaling van Elly hoorde versnellen, zette hij zich schrap. Hij wist wat er zat aan te komen. Lang hoefde hij niet te wachten. Bij elke stoot kwam er plots een luide kreet. “Huuuuu! Huuuuu! Huuuuu!” De gilletjes werden hoe langer hoe luider.
Erik had nooit met een vrouw geneukt die intenser en luidruchtiger klaarkwam dan Elly. Hij wist dat het einde nabij was. Ook dat van hem naderde met rasse schreden.

Op het moment dat Elly Eriks vloeibare hitte in zich voelde, zag ze Bianca op het scherm uitgeput op Bens lichaam zakken.

*****

Marco opende de voordeur. “Zie je wel dat er niets aan de hand is. Flikken zouden nooit seks in het openbaar hebben. Dat zou hun hun job kosten. In tegenstelling tot ons hebben ze regels die ze moeten volgen.”
Miranda keek hem schalks aan nadat ze de deur weer had gesloten. “En wat doen we nu?”
“Zo snel mogelijk onze klanten laten weten dat we terug open zijn voor zaken. Stuur jij de appjes?”
Miranda stapte op Marco af, duwde hem tegen de muur en greep met haar hand naar de broek van Marco, net op de plaats waar zijn pik moest zitten. “Dat bedoelde ik niet. Dat koppeltje heeft me geil gemaakt. Wat doen we nu? Hier in de gang of boven in bed?”