Wat als we vier personages met hun eigen persoonlijkheid telkens in een ander beroep zouden plaatsen? Wat als we hen laten ontdekken dat hun beroep ook opwindend kan zijn?
Elk verhaal van deze reeks is een parallel universum waarin Ben, Bianca, Elly en Erik een andere beroepskeuze hebben gemaakt.

*****

“Hier zijn we weer.”
Bianca gooide zich op het bed in de luxe ziekenhuiskamer. Officieel was het geen ziekenhuis, maar een onderzoekscentrum van een bekende geneesmiddelenproducent. Maar als iets eruitziet als een eend, zwemt als een eend en kwaakt als een eend, dan is het waarschijnlijk een eend. In dit geval was het geen lelijk eendje.
De kamer was, los van de gebruikelijke medische toestellen en de doordringende ziekenhuisgeur, voorzien van een heel groot televisiescherm dat Netflix en Disney+ als beschikbare kanalen had en verbonden was met een Playstation.

Op het andere bed lag Ben op zijn laptop te tikken. Hij keek even op en zwaaide met een flauw handje naar haar. Zijn ogen richtten zich weer naar het scherm.
“Welke porno is het vandaag? Geile schoolmeisjes of verwaarloosde voetbalmoeders?”
“Iets veel opwindender: De ideale drukverdeling bij de constructie van stedelijke hoogbouw.”
“Dolletjes!” Bianca rolde met haar ogen. “Is dat eindwerk nu nog niet klaar? Hoe lang ben je daar nu al niet mee bezig?”
Ze hield ervan om Ben te jennen. Als het over zijn opleiding ging, was hij veel te serieus. Op andere momenten hield hij wel van een speels babbeltje, af en toe zelfs op het flirterige af. Zij vond dat helemaal niet erg. Als ze eerlijk was, moest ze toegeven dat ze het soms wel een beetje uitlokte.
“Het is een doctoraat. Geen eindwerk. En als je het zo graag wil weten, ik ben aan het einde. Alle data kloppen. Ik moet enkel nog mijn besluit formuleren en alles grondig nalezen. Weet je dat ik hier al bijna…”
“Vier jaar mee bezig ben? Het zou kunnen zijn dat je dat toevallig al eens hebt gezegd, ja.”

Ben klapte zijn laptop dicht en keek met een ernstige blik naar Bianca. Hij had geen zin in een dagje gekissebis. Twee fonkeloogjes keken hem uitdagend aan. Hij besefte dat hij zich weer eens op zijn paard had laten zetten.
Hij zou haar missen, deze jonge vrouw met het ondeugende snoetje. Tijdens zijn doctoraatsstudies was dit bijbaantje als geneesmiddelentester een welkome aanvulling van zijn werkbudget geweest. Nu het einde van zijn doctoraat in zicht was, zag hij niet in waarom hij dit verder zou blijven doen. Je wist immers zelden welk goedje er in je lichaam verdween. Hij had daarenboven de laatste jaren een stevige portie aan bijwerkingen te verduren gehad. Hij was blij dat hij daar bijna vanaf was. Nog één laatste test.

Het feit dat ze samen een kamer deelden, was het gevolg van een administratief foutje. Mannen en vrouwen werden normaal gezien mooi gescheiden. Een niet al te ijverige jobstudent had op het aanvraagformulier van Ben de geslachtsaanduiding slecht bekeken en hem als vrouw in het systeem gezet.
Het was voor beiden de allereerste test geweest. De zenuwen die daarbij hoorden, maakten lotgenoten van hen. Toen een verpleegster ontdekte dat er iets niet klopte, waren de twee in zo’n gezellige babbel verzeild geraakt dat ze allebei aangaven dat het niet erg was.

De volgende test beschouwden ze als een uitdaging van hun uithoudingsvermogen. Ben was bij een werkloze man op de kamer beland die de hele maatschappij op één namiddag genadeloos fileerde. Politici, migranten en werklozen werden weggezet als de ratten die onze planeet vergiftigden. Behalve hijzelf natuurlijk. Dat hij werkloos was, was de schuld van diezelfde politici: de rechtse rakkers die de rijken enkel rijker maakten en de salonsocialisten die het geld voor de gewone man in hun eigen zakken staken.

Bianca had op haar beurt het gezelschap gekregen van een kranig oud vrouwtje dat haar lichaam nog voor haar dood aan de wetenschap wilde schenken. Ze had al zoveel testen achter de rug dat haar hoofd een draaimolen leek. Het kwam erop neer dat ze dezelfde paardjes keer op keer voorbij zag komen. Dezelfde drie verhalen herhaalden zich de hele dag lang.

Aan het eind van de dag waren Ben en Bianca elkaar tegengekomen aan de liftdeur. Hun relaas had ervoor gezorgd dat ze onmiddellijk naar het administratieve kantoor waren gegaan om in hun dossier te laten noteren dat ze vanaf nu samen aan tests wilden deelnemen. Het protest van de bureaucraat werd genadeloos en met een naar elegantie neigende trefzekerheid neergeslagen doordat Bianca staalhard loog dat ze familie waren.
Bianca had er nooit spijt van gehad.

De eerste keer dat ze voor een onderzoek uit de kleren moest en zo’n bespottelijk ziekenhuidkleed moest dragen, had ze Ben stiekem in de gaten gehouden. Hij had zijn ogen zedig neergeslagen, plots heel aandachtig lezend in het boek dat hij vasthad.
Zelf was ze allesbehalve preuts. Ze genoot vaak van de aandacht die mannen haar met hun ogen gaven. Vaak deed ze er dan nog een schepje bovenop door een ondeugende knipoog of een extra wulpse beweging.
Ben had ze nooit kunnen betrappen op een stiekeme gluur of een bewonderende blik. Net dat vergrootte haar vertrouwen in hem.
Toen het aan Ben was om zich om te kleden, had hij dit wat houterig gedaan met een rode blos op zijn wangen. Het maakte hem schattig in de ogen van Bianca. Doorheen de jaren was ze hem een beetje als het broertje gaan zien dat ze nooit had gehad.

“Heb je momenteel werk?”
Bianca was eigenlijk Partner & Catering Team Manager van een winkelketen. Ze leidde de winkelrestaurants van het lokale filiaal. Door de corona-epidemie waren ze tijdelijk gesloten. In het begin werden alle werknemers ingezet bij de opfrissing van het interieur. De lockdown bleef echter duren. Tijdelijke werkloosheid was onvermijdelijk.
“Nee, het is moeilijk om iets te vinden. Veel vacatures voor koks vind je tegenwoordig niet. En voor de andere jobs zijn er massa’s kandidaten. Gelukkig heb ik dit nog. En mijn spaarboekje.”

Ben had een somber gezicht getrokken. Hij vond het oprecht erg voor Bianca. Zij bleef echter positief onder het hele coronagedoe. Ze haalde een doosje uit haar rugzak en kwam ermee naar Ben.
“Het voordeel is dat ik nu heel veel tijd heb om te bakken. Jij mag kiezen.” Ze haalde het deksel van de doos af. Er zaten twee cupcakes in.
Ben keek ernaar en schoot onmiddellijk in de lach. “Serieus?”
Het ene cakeje was versierd met een stijve penis en twee ballen. De andere cupcake toonde een naakt cartoonvrouwtje met Lolo-Ferrariborsten. Zonder nadenken pakte hij de dichtstbijzijnde.
“Aha!”
Verbaasd keek Ben Bianca aan. “Wat is er?”
“Ik heb het altijd geweten.”
“Wat heb je altijd geweten?” Ben was op zijn hoede. Hij kende ondertussen deze enthousiaste buien van Bianca.
“Dat jij liever penissen dan borsten hebt.”
“Dat is niet waar. Ik… Ik pakte gewoon… Ik val wel op…”
Nu was het de beurt aan Bianca om luidop te lachen. “Oh, Ben je zou je gezicht eens moeten zien. Als het een geruststelling mag zijn, als je de andere had gekozen, had ik ook al een leuk zinnetje klaar om je te laten blozen.”

Op dat moment kwam een verpleger de kamer binnen. Zijn halve gezicht ging verborgen achter een mondmasker. Hij keek even in het dossiermapje dat hij in zijn hand had.
“Bianca?” Hij wachtte haar antwoord niet af. “Ben je klaar voor je vaccinatie? Dan mag je even meekomen.”
Ze keek Ben aan. “Heb jij jouw prik al gehad?”
Ben knikte. Zijn mond zat vol met cupcake. Toch probeerde hij te antwoorden. “Ja. Vwak voow jij hiew waf. Ik ben nu vowwedig cowonapwoof.”
Een grijns verscheen op Bianca’s gezicht. Ze keek naar het naambordje van de verpleger. “Erik, schrijf in dat dossier van je alvast maar op dat dit coronavaccin als bijwerking heeft dat je niet meer kan articuleren. Een opgeblazen mond of zo.”
Erik lachte stilletjes. “Kom je mee? Vergeet wel je mondmasker niet.”
Nu pas besefte Bianca dat ze allebei geen mondmasker op hadden. “Oei, moesten wij niet…”
Erik onderbrak haar. “Jullie zijn toch familie? Zitten jullie dan niet in elkaars bubbel?”
Bianca trok de doos met de resterende cupcake uit Bens handen en gaf hem een kus op zijn wang. “Tot zo, Ben. Je nichtje gaat een spuitje halen.” Ze zette een mondmasker op en volgde Erik de kamer uit.

De afdruk van Bianca’s lippen gloeiden op zijn wang. Ben schrok ervan. De wetenschapper in zich ging op zoek naar een logische verklaring. Hij snapte het niet.
Hij kende Bianca nu al enkele jaren. Ze kwamen goed overeen, maar er was niet echt iets wat je een seksuele klik zou noemen. Hij moest wel toegeven dat ze een lekker ding was. Maar om een of andere reden had hij haar nooit als een romantische optie bekeken. Ze was wat te frivool voor hem.
Hij was al jaren op zoek naar een rustige, nuchtere vrouw met wie hij diepe gesprekken kon voeren. Een soort van vrouwelijke Ben.

Waar kwam dan dat warme gevoel vandaan dat langzaam leek uit te breiden? Was hij verliefd? Het probleem was dat hij dit niet wist. Hij was nog nooit verliefd geweest. Hij had geen vergelijkingsmateriaal. Hij had wel af en toe dates die soms uitliepen op seks met wederzijdse toestemming. Maar dat draaide puur om lust.
Wat hij wel wist, was dat het gevoel dat hem nu overviel, hem aan het inpalmen was. Het was van zijn hoofd via zijn romp naar zijn benen getrokken. Het resultaat loog er niet om. Zijn penis was plots volledig tot bloei gekomen. Hij stond uiterst hard. Hij voelde dat zijn ballen samentrokken.
Bens erectie stond duidelijk afgetekend in zijn short. Snel trok hij het laken van zijn bed over zich heen. Dat leek niet veel op te lossen. Ben keek naar de deur van zijn kamer. Er zat een klein raampje in waardoor hij een stukje van de gang kon zien. Als Bianca terugkwam en hem hier zo zou zien, zou ze hem uitlachen. Daar was hij zeker van. Er zat niets anders op dan zichzelf even te behelpen.

Ben haastte zich de badkamer in en deed de deur op slot. Hij bekeek zichzelf in de spiegel boven de wastafel. Zijn gezicht had een rode schijn. Hij voelde zijn gezicht ook gloeien.
Snel trok hij zijn broek en slip naar beneden. Zijn opwinding stond als een paal boven water. Dat was zeker. Bovenaan een stevige toren, prijkte zijn paarse besneden eikel als een koepel boven alles uit. Hij sloot zijn vingers rondom zijn pik en begon zichzelf resoluut af te trekken. Hij wou dit zo snel mogelijk achter de rug hebben voordat Bianca terug was van haar inenting.
De op- en neergaande beweging van zijn hand voelde goed. Het leek wat druk weg te nemen van de spanning die zich al een paar minuten in zijn lichaam aan het opbouwen was. Toch had hij de indruk dat er iets niet klopte. Er voelde iets anders.

In de hoop om zo snel mogelijk klaar te komen begon Ben het tempo op te drijven. Het leek geen effect te hebben. Normaal gezien zou er al wat voorvocht gekomen zijn. Nu stond hij zich droog te rukken. Als er niet snel iets zou gebeuren, zou hij last van irritatie kunnen krijgen.
Het werd tijd om een andere tactiek te gebruiken. Hij plaatste zijn beide handen net onder zijn eikel. Hij was daar veel gevoeliger. Zachtjes begon hij te wrijven. Het was dezelfde beweging die hij bij de scouts had geleerd om met een stokje vuur te maken. Ditmaal was het een ander soort stokje, maar Ben hoopte dat de vonken snel in het rond zouden vliegen.
Hoewel de draaiende beweging zalig aanvoelde, voelde hij niet de toenemende druk in zijn onderbuik die meestal het begin van een orgasme aangaf.

“Ben?” Bianca was terug in de kamer gekomen.
Ben vloekte in zichzelf. Hij moest klaarkomen. In deze toestand kon hij onmogelijk terug de kamer ingaan. Er zat nog maar één ding op. Hij moest zijn fantasie gebruiken om lustopwekkende beelden in zijn hoofd te projecteren. Hij had porno genoeg gezien om zich iets in te beelden dat zijn opwinding zou verhogen.
“Ben?”
“Ja. Ik ben hier. Even in de badkamer.”

Snel sloot Ben zijn ogen. Zijn handen bleven hun werk doen. Het beeld van een bijna naakte vrouw doemde in zijn verbeelding op. Ze had enkel nog een string aan. Verleidelijk danste ze een paringsdans doorheen zijn gedachten. Langzaam trok ze de string uit. Haar billen stonden strak en rond. Haar heupen verleidden hem. Het had effect. Hij voelde hoe geilheid zijn lichamelijke toestand naar een hoogtepunt leek te brengen.
De vrouw draaide zich om. Zijn penis werd dikker. Hij keek naar het gezicht van de wulpse danseres die hem in vervoering bracht. Zijn pik begon te schokken. Hij herkende Bianca. Vlokken sperma schoten tegen de spiegel. “Aaaaah.” Ben voelde zich bevrijd.

“Ben? Is alles ok?”
“Ja. Ik heb wat last van krampen. Misschien is het een bijwerking. Ik kom er zo aan.”
Snel pakte Ben een rolletje wc-papier en kuiste zijn sporen op. Hij waste zijn penis en wilde net zijn slip en short terug aantrekken toen hij besefte dat zijn erectie niet verdwenen was. Hoe kon dit? Hij was net klaargekomen.
“Ben? Wil je wel even voortmaken? Ik moet plassen.”
Snel kleedde hij zich aan. Zijn erectie was onmiskenbaar. Hij trok wat aan zijn T-shirt in de hoop dat hij de overduidelijke bobbel zo wat kon verbergen, en opende de deur. Bianca stormde binnen.
“Dat duurde lang.”

Een van de fijnste lichamelijke belevingen is het kunnen loslaten van je blaasspieren als je het een tijdje hebt moeten ophouden. Eigenlijk had Bianca al naar het toilet gewild voordat Erik opdaagde. Ze was gewoon meegegaan omdat ze dacht dat het zetten van een spuitje niet lang kon duren.
De verpleger had haar echter goed beziggehouden. Hij had blijkbaar zin in een praatje. En dat niet alleen. Onderweg naar de onderzoeksruimte had Bianca zijn ogen op haar kontje voelen branden. Een paar keer had ze tijdens de gezellige babbel met Erik gezien hoe hij haar lichaam bewonderde. Dat vond ze niet erg. Wel voelde ze de druk in haar blaas ondertussen toenemen.

Nu haar lichaam terug tot rust kwam, namen haar gedachten weer de controle over. Ben was de badkamer weliswaar buitengestormd, maar had ze in haar ooghoek een erectie bij hem gezien? Waarschijnlijk vergiste ze zich. Aan de andere kant had hij wel een heel raar geluid gemaakt toen ze stond te wachten. Waren het wel krampen? Ze kon zich van Ben niet voorstellen dat hij hier zou masturberen. Hoewel.
Op zich kon het haar niet veel schelen. Toch vroeg ze zich af wat hem dan zo geprikkeld had. Het konden onmogelijk haar cakejes zijn. Ze liet de gebeurtenissen door haar hoofd gaan. Plots herinnerde ze zich de kus op zijn wang. Zou dit hem kunnen hebben getriggerd? Dat kon ze zich niet voorstellen. Daar was Ben veel te nuchter voor.

Toen Bianca de kamer binnenkwam, zag ze Ben met opgetrokken benen op bed zitten. Het laken had hij over zich gelegd. Bianca was niet van gisteren. Hier was wel degelijk iets aan de hand. En Ben schaamde zich ervoor.
“Heb je het koud?”
“Een beetje, ja.” Ben probeerde de woorden zo achteloos mogelijk te zeggen. Er was aan hem geen begenadigd acteur verloren gegaan.
“Het is buiten bloedheet, Ben. Wat is er aan de hand?”
“Niets.”
“Wil je me iets vertellen?”
“Nee.”
“Ben je zeker?”
“Ja.”

Bianca zuchtte. Dit gesprek deed haar aan haar ex-vriendje denken. Die wou ook nooit iets zeggen als hij ergens mee zat. Toen ze ontdekte dat hij meer een doener dan een prater was, had ze hem met plezier buitengekegeld. Ze had zich voorgenomen om haar leven niet ingewikkelder te maken dan nodig was. Daarom trok ze met een doelbewuste ruk het laken weg van Bens benen.
“Wat doe je nu?” Ben staarde haar aan als een konijn dat in het loklicht van een jager kijkt.
“Volgens jou kijk ik naar niets.”

Ben reageerde niet. De hele toestand bevroor hem. Hij wist niet hoe hij hiermee om moest gaan. Wat moest Bianca wel niet denken?
Bianca voelde de spanning in de lucht. Ze wilde die zo snel mogelijk weghalen. Ze haalde haar meest begripvolle blik boven.
“Je hebt een stijve. En dan? Je bent niet de eerste man bij wie dat gebeurt.”
“Ik was bang voor je reactie.”
Daar had Ben wel een punt, besefte Bianca. Ze stond meestal als eerste in de rij om hem te plagen. “Dat snap ik. Maar maak je geen zorgen.” Ze keek nu voluit naar de uitstulping van Bens broek. “Was dat de reden dat je in de badkamer was?”
Ben knikte.
“Heb ik je te weinig tijd gegeven?”

Plots barstte Ben los. “Jawel. En dat is net het probleem. Ik zat plots met… Dit hier. Ik wou het weg hebben voordat jij terugkwam. En ik heb wel degelijk… Je weet wel. Maar hij verdween niet. Normaal gezien wordt hij nadien terug normaal. Maar nu blijft hij zo. Ik snap het niet.”
“Zou het kunnen komen door de spanning omdat ik al terug was?”
“Ik weet het niet.”
“Weet je wat de oorzaak is? Wat heeft je opgewonden?”
Er was geen haar op het hoofd van Ben dat eraan dacht om Bianca te vertellen dat het met haar simpele kus was begonnen. En al helemaal niet dat zij in zijn hoofd zat op het moment dat hij zijn zaad wegschoot. “Ook dat weet ik niet.”
“Als je nog eens even naar de badkamer wil, doe maar, hoor.”

Ben trok het laken terug over zich heen. Bianca ging op haar bed liggen, pakte de afstandsbediening van de televisie en begon wat te zappen. Beiden wisten niet meer wat te zeggen. Op National Geographic was een aflevering bezig van Megastructures over de Shanghai Super Tower. Bianca hoopte dat dit Ben zou kunnen afleiden. “Laat ik het hierop staan? Het past wel bij je studie, niet?”
Ben hoopte hetzelfde. “Ja, dank je.”

Gelukkig kon hij de daaropvolgende gedachte van Bianca niet horen. Toen ze de beelden van het bewuste gebouw zag, dacht ze “En het past ook wel bij dat ding tussen je benen.” In haar gedachten gniffelde ze. Hoewel de twee jaar jongere Ben totaal haar type niet was, had ze de grootte van zijn opgezwollen lid wel degelijk met enig genoegen bekeken. De jongen mocht niet klagen. Hij had dan wel geen megastructure, maar er konden toch wel een aantal gezinnen in zijn woontoren worden gehuisvest.
Een lichte kriebel in haar tepels trok haar aandacht. Bianca besefte dat haar ondeugende gedachten hun uitwerking begonnen te krijgen. Ze keek even naar beneden en zag dat haar tepels al duidelijk zichtbaar waren doorheen haar shirt. Voor alle veiligheid richtte ze haar aandacht op het tv-programma.

Hoe interessant de documentaire ook was, Ben kon er zijn gedachten niet bij houden. Het gevaarte dat hem bezwaarde, ging niet weg. Hij zou niets liever doen dan zijn hand rond zijn geslacht leggen en ermee spelen. Hij besefte dat dat niet kon. Even had hij eraan gedacht om Bianca’s raad op te volgen en terug naar de badkamer te gaan. Het idee dat zij de hele tijd zou weten wat hij aan het doen was, hield hem tegen. Het wond hem op, maar hij was er de man niet naar om alles te doen wat in zijn verbeelding opkwam. Tussen droom en daad staan er immers veel praktische bezwaren in de weg.
Vanuit zijn ooghoeken keek hij naar Bianca. Het eerste wat hij zag, waren haar tepelafdrukken.

Bianca’s hoofd maakte haar gek. De kriebel in haar tepels verspreidde zich over haar hele lichaam. Net was haar poesje beginnen jeuken en bij elk beeld van de Shanghai Super Tower zag ze eigenlijk een penis in plaats van een gebouw. Even speelde ze met het idee om zelf naar de badkamer te gaan en zich even klaar te vingeren. Maar ze wist dat dit niet genoeg zou zijn. Ze hunkerde naar een hete kloppende mannenpaal in haar kutje. Ze hongerde ernaar om opgevuld te worden. En dan niet door haar eigen vingers ditmaal.
De basale hypothalamus, het deel van het brein dat het verlangen regelt, van Bianca nam even de rest over.
“Heb je nog steeds last?”
Ben kreunde. Meer wou ze niet weten.
“Mag ik iets vragen?”
Ben keek naar Bianca. Dit was de eerste keer dat ze aan hem vroeg of ze iets mocht vragen. Normaal gezien deed ze dat gewoon. “Shoot!”
Bianca begon te lachen. “Nog even wachten daarmee.”
Ben begreep het niet. “Huh?”

“Heb ik het goed begrepen dat je heel opgewonden bent en dat dit zo blijft hoewel je klaargekomen bent?”
“Zo zou je het kunnen zeggen, ja.”
“Ik ga eerlijk met je zijn. Ik weet niet wat er aan de hand is, maar de laatste minuten ben ik zo geil als een otter. Komt het doordat ik weet dat je een stijve hebt? Ik weet het niet. Ik zou met mezelf kunnen spelen, maar ik verlang zo naar een pik. Je hebt er geen idee van. Wat denk je ervan als we elkaar helpen?”

De mond van Ben viel open. Stelde Bianca voor om seks te hebben? Zomaar? “Wat bedoel je?”
Bianca liet het volume van haar stem zakken. De intensiteit waarmee ze sprak, verhoogde echter. “Wat ik bedoel? Ben, moet ik er echt een tekeningetje bij maken? Ik ben hitsig. Mijn kut staat in brand. Ik wil een lul in me hebben. Toevallig ben jij de eigenaar van de dichtstbijzijnde lul. En toevallig is dat er eentje die momenteel hard blijft. Dus, wat denk je?”
“Hier en nu?” Ben kon zijn oren niet geloven. Hij had altijd gedacht dat het aan de man was om een vrouw te benaderen. Niet dus.
“Nee, volgende week in mijn moestuin. Natuurlijk hier en nu.”
“En wat als er iemand binnenkomt? Willen we anders in de badkamer…?”
“Ik ga niet met mijn blote kont op een koude vloer liggen. Sorry, maar als je niet wilt, wandel ik nu door die deur naar buiten en dan neuk ik de eerste de beste gast die ik tegenkom.”

Bianca had geen idee wat haar bezielde. Ze was een jonge vrouw die met volle teugen van het leven genoot. Ze had totaal geen schuldgevoel over de pleziertjes in haar leven. Maar meestal was ze toch iets minder extravert dan nu.
Het leek wel alsof de controle over haar gedrag volledig overgenomen was door de brandende lust die haar lichaam in vuur en vlam zette. Haar hele lichaam snakte naar aanraking, naar primitieve seks, naar bevrediging.

Ze zag de mond van Ben opengaan en iets zeggen. Ze verstond hem niet.
“Wat?” De vraag kwam als een schreeuw uit haar mond.
“Sssssst! Niet zo luid. Ik vroeg hoe je het wil.”
“Nu even gewoon jij op mij. Ik wil je in me. Asap!”
Bianca was al bezig om haar kleren uit te trekken. Ben zag de geilheid uit haar ogen stralen. Hij keek naar het lichaam van Bianca. Haar borsten, haar billen, haar benen, zelfs haar tenen. Ze wakkerden de passie die door hem raasde, aan. Zijn penis die al een tijdje staalhard was, leek nog steviger te worden. Als dat al kon.

Hij sprong van zijn bed af, kleedde zich zo snel mogelijk uit en ging tussen de benen van Bianca zitten die wijd opengespreid voor hem lagen. Hij keek naar haar kutje. Het geil droop langs haar opgezwollen lippen naar haar bilspleet. De geur van opwinding kwam hem tegemoet.
“Godverdomme, Ben. Ga je me nu nog neuken of hoe zit het?”
Ben keek naar beneden. Hij zag zijn penis als een stootwapen klaarstaan in de richting van zijn doel. Bianca werd kregelig van zijn getalm.
“Moet ik het in je eigen woorden zeggen, lul? Maak dat je met je stedelijke hoogbouw de druk in mijn ideale constructie komt verdelen.”

De boodschap was aangekomen. Hij plaatste zijn eikel recht voor het genotsgaatje van Bianca. Net op het moment dat hij van plan was, langzaam haar grage gangetje te betreden, zette Bianca haar nagels in de billen van Ben en trok ze hem naar zich toe.
“Kom, steek die wortel in mijn soufflé!”
In één beweging gleed hij bij haar naar binnen.

*****

“Erik? Heb je die twee nog niet gevaccineerd?”
Elly zag Erik aan de deur staan van de kamer waar Ben en Bianca lagen. Hij draaide zich abrupt om en ging recht voor het raampje in hun deur staan zodat Elly niet naar binnen kon kijken.
“Jawel.”
“Wat is dit dan?” Elly haalde twee injectienaalden tevoorschijn. Op de ene naald prijkte Bianca’s naam, op de andere die van Ben.
Erik keek verrast. “Waar komen die vandaan?”
“Ik vond ze in de medicijnenkamer, waar ze niet horen te liggen. Ik heb net de behandelkamer gecontroleerd. Hun medicatiedoos is leeg. Wat heb jij hen gegeven?”

Eriks blik werd even leeg. Hij was duidelijk hard aan het nadenken. Het haalde niet veel uit, want radeloos keek hij Elly aan. “Ik weet het niet. Er lag een spuit in hun doos. Ik moet toegeven dat ik niet gekeken heb wat het was.”
“Wie heeft vandaag de dosissen klaargemaakt?”
Erik keek even weg toen hij aarzelend het antwoord gaf. “Iris, denk ik.” Hij hoefde niet naar Elly’s ogen te kijken om te weten dat er nu een donkere waas voor haar ogen trok.
“Iris!”
“In de afvalmand kunnen we de andere naalden nog terugvinden. Willen we snel gaan kijken?”
“Laat maar. Dat heb ik al gedaan. De mand was al leeggemaakt. Verdomme, Erik.”
“Het moet wel placebo zijn. Wat kan Iris anders klaargelegd hebben? Er waren enkel het coronavaccin en de placebo. Niets anders.”

Elly zuchtte. “Ik hoop het echt.” Denkend keek ze naar de vloer. En toen viel haar oog op iets wat ze niet verwachtte.
“Heb jij een erectie?”
Erik kreeg een schuldbewuste blik in zijn ogen. Elly kende hem goed genoeg om te weten dat het niet door haar kwam. Niet meer in elk geval. Er klopte iets niet. Toen pas besefte ze dat Erik de hele tijd wat krampachtig voor de deur van de kamer had gestaan.
“Wat is er aan de hand?”
“Blijkbaar heeft Iris een placebo klaargelegd in plaats van het juiste vaccin.”
“En daar krijg jij een stijve van?”
“Nee. Eh, ja.”
“Bullshit! Ga uit de weg.”
Elly duwde Erik opzij en keek door het raampje in de deur. Ze zag hoe Ben Bianca doggystyle aan het neuken was. Haar ogen werden groter.
“Wat is daar aan de hand?”
Erik kreeg pretlichtjes in zijn ogen. “Het lijkt erop dat hij haar aan het penetreren is.”
Elly draaide met haar ogen. “Sommige mensen schamen zich nergens voor. En jij stond hen dus te begluren, he? Viespeuk!”
Vastberaden legde Erik zijn handen op de heupen van Elly. “Dat is toch de reden dat we vroeger samen waren? Omdat ik een viespeuk ben. Weet je nog?”
Even vastberaden sloeg Elly de handen van Erik weg. “Ja. En dat was ook de reden dat we terug uiteengingen.”
“Was dat niet omdat jij je te goed voelde als dokter?
“Nee, omdat jij het niet aankon dat ik meer verdiende dan jij.”
Met puppy-oogjes keek Erik haar aan. Hij wist dat ze daar niet immuun voor was. “Komaan, Elly. Kijk naar hen. Zeg niet dat het jou niets doet. Het is dezelfde kamer waar wij…”
“Als je je spuit niet onder controle kan houden, ga dan maar naar je slet. Iris zal het wel voor je oplossen.”

Elly stapte weg. “En zeg tegen de rest van de verpleging dat ze deze kamer even vermijden.” Ze draaide de hoek om.
Erik keek weer naar Bianca en Ben die ondertussen een andere positie hadden aangenomen. Hij bracht zijn hand naar zijn kruis. Door zijn verplegersbroek heen kneedde hij zachtjes de vleesklomp die de bron van zijn huidige hunkerende hormonenstorm was.
“Blijf daar zelf ook niet staan. Viespeuk!”
Geschrokken draaide Erik zich om. Elly stond bij de hoek naar hem te kijken. Hij droop af. Hij vroeg zich nog maar één ding af. Waar zou Iris zijn?

Elly ging achter haar bureau zitten. Ze logde in op haar computer en opende de dossiers van Ben en Bianca.
“Krijg nu wat! Die zijn gewoon familie van elkaar.” Zuchtend schudde ze haar hoofd. Ze maakte een notitie in de dossiers over de foutieve inspuiting.
Even staarde ze uit het raam. Hoe lang was het geleden dat ze nog eens seks had gehad? Echte seks dan. Ze moest er diep over nadenken, zo lang was het geleden. Het beeld van Ben en Bianca brandde nog steeds op haar netvlies. Als ze haar verlangen had gevolgd, dan zou ze Erik ter plekke op de grond hebben geduwd om haar smachtende kutje over zijn harde pik te laten zakken. Hoewel hij een bedriegende klootzak was, wist hij wel hoe hij een vrouw moest verwennen.
Even twijfelde ze. Dan opende ze een programma op haar computer. Na een paar muisklikken zag ze op haar scherm de kamer van Ben en Bianca. Ze lagen op hun zij naast elkaar, Ben achter Bianca. Aan zijn bewegingen te zien, was hij haar achterlangs aan het nemen. Hoe lang zouden die al bezig zijn?

Elly deed haar doktersjas open, trok haar rok wat naar boven en stak haar vingers in haar slipje. Ze gleden tussen haar lippen die door en door nat waren van haar geil. Terwijl ze naar de beelden op haar scherm keek, begon ze zich te vingeren. Twee vingers verdwenen telkens in haar kutje. Met haar andere hand masseerde ze haar clit, die zachtjes klopte. Hier was ze even aan toe. Ze merkte dat haar vingers het tempo van Bens heupen overnamen. Bij elke stoot van hem drongen haar vingers haar poesje in.
Smachtend werkte ze naar een immense ontlading toe. Die zou niet lang op zich laten wachten. Op het moment dat de krampachtige bewegingen in haar kutje begonnen, nam ze zich voor om die avond nog eens op mannenjacht te gaan. Het was te lang geleden.

*****

Bianca liet zich voor de laatste keer over de penis van Ben zakken. Ze voelde zich eindelijk bevredigd. Haar kutje voelde wat ruw. Maar dat was dan ook niet te verwonderen. Ze had geen idee hoe lang ze bezig waren geweest, maar ze wist wel dat ze zes keer was klaargekomen. Dat was haar nog nooit overkomen.
En toen voelde ze het. De druk van de levende dildo in haar werd minder.
“Is het gelukt?”
Voorzichtig liet ze Bens penis uit zich glijden en keek ernaar. Van zijn megastructuur bleef niet veel meer over.
“Gelukkig!” Ben klonk opgelucht. “Pas op, niet dat het niet fijn was. Het was… hemels. Maar hij doet wel een beetje pijn nu.”
“Ik weet wat je bedoelt.”

Even werd het stil. Bianca ging naast Ben liggen. Ze staarden naar het plafond.
“Ben?”
“Ja?”
“Dit was gewoon…”
“Ja, natuurlijk. Ik denk niet dat wij…”
“Nee.”

Aarzelend hernam Bianca het woord. “Wat niet wil zeggen dat we dit niet meer opnieuw kunnen doen.”
“Opnieuw?”
“Bij de volgende test.”
Ben besefte dat hij haar nog niet had gezegd dat dit zijn laatste test zou zijn. Hij moest het haar wel zeggen.
“Bianca?”
“Ja?”
Ben zweeg.
“Ben, wat is er?”
Een grijns verscheen op zijn gezicht. “Goed idee. Bij de volgende test.”

*****

De deur van het kantoor van Elly ging open. In het licht van de maan ging Erik naar haar bureau. Hij logde op de computer in met haar wachtwoord, opende het cameraprogramma en zette de opname stop die hij eerder die dag had gestart. Hij stak een usb-stick in de computer en kopieerde er een bestand naartoe. Nadien wiste hij het origineel. Hij nam zijn gsm en belde iemand op.

“Michiel? Ik stuur je straks een video. Die moet je bekijken. De resultaten zijn ongelofelijk. Eén ding is zeker: dat spul werkt!”