Ik pak mijn spullen op en stap ook uit en zo zet ik voor het eerst voet op Amerikaanse bodem een land dat ik daarvoor alleen van de TV en films kende. De borden wijzen me de weg die ik moet lopen. Julia loopt voor en heeft de telefoon alweer aan haar hoofd. Ik durf de mijne nog niet aan te doen in verband met de kosten. Jenny’s advies was om alleen wifi te gebruiken om te voorkomen dat je straks een peperdure telefoonrekening krijgt. De weg leidt me naar de paspoortcontrole waar ik mij eerst bij een terminal moet melden. Omdat ik de VS voor het eerst betreed heb ik een andere lijn te volgen. Ik vind het vreemd dat ik mijn vingerafdrukken op een machine moet achterlaten en zo worden de lijnen op mijn vingers vereeuwigd in de systemen van de VS. Hierna naar de volgende lijn en dan sta ik uiteindelijk voor een in zwart uniform geklede controleur die mij een paar vragen stelt over het doel van mijn bezoek. Hij heeft een zonnebril op en is minstens 1,90 en van het type overdreven bodybuilder. Ik kan zijn ogen niet zien maar heb het gevoel dat hij me scant en haast doorboort. Wanneer hij mijn paspoort van een stempel voorziet zegt hij, “Welcome Ms Kink and please enjoy your stay in the USA”

Weer moet ik borden volgen naar de band waar ik mijn koffer kan halen en gelukkig hoef ik niet lang te wachten. Ik pluk mijn koffer van de band en loop in de richting van de uitgang waar ik hopelijk word opgewacht door iemand die mij naar het hotel gaat brengen. Wanneer ik naar buiten loop zie ik een groep van chauffeurs met bordjes klaarstaan en ik spot gelijk een netjes geklede dame die een bordje vasthoudt waarop mijn naam prijkt en de naam van het bedrijf waarvoor ik stageloop. Ik meld me bij haar waarna zijn mijn koffer overneemt en ze vraagt of ik haar wil volgen. We lopen naar buiten waar een grote limo klaarstaat. Handig tilt ze mijn koffer in de auto en houdt ze de deur voor mij open en laat ze mij instappen. Ik zak ik een heerlijke bank in een veel te ruime auto want er kunnen we 5 volwassenen ruim in zitten. Al toeterend rijden we van de luchthaven weg en voor het eerst zie ik in de verte een muur van hoge gebouwen opdoemen, Manhattan mijn verblijfplaats voor de komende week.

Behendig snijdt de auto door het verkeer en via een van de vele bruggen bereiken we Manhattan. Ik verbaas me over de hoogte, over grote erecties van gebouwen, die als grote fallussen omhoog staan te wachten op iets onzichtbaars. De constante drukte van de stad, de rook uit het wegdek, de vele stoplichten, gele taxi’s en getoeter, veel getoeter. Soms zijn de straten donker omdat de hoge gebouwen het daglicht verbannen hebben. Dan stopt de limo bij een hotel en helpt de dame mij met uitstappen. Mijn koffer wordt naar binnen gereden en ik volg het personeel naar de balie waar ik mij meld. Professioneel en zakelijk word ik geholpen en uiteraard welkom geheten in dit, voor mij, heel luxe uitziende hotel. Ik krijg twee kaartjes voor mijn hotelkamer en een code voor de Wifi van het hotel. Wel moet ik die dagelijks vernieuwen krijg ik te horen. Ik kijk op mijn horloge en zie dat het nog geen 5 uur in de middag is. In Nederland is het nu 11 uur ’s avonds en vind het bizar dat ik nog geen 10 uur geleden op Schiphol liep en nu op een heel andere plek in de wereld sta.

Eerst maar even naar mijn kamer en dan mijn telefoon op de Wifi zetten. Ik kijk naar het kleine neutrale envelopje waar mijn kamernummer opstaat. Kamer 319 en ik kies en ik kies een lift, zoek de juiste etage en voel me omhoogschieten naar de betreffende etage. Daar waar ik denk dat het maar 3 etages zijn vergis ik mij want de kamers van het hotel liggen boven een kantorengebouw dus in feite ligt mijn kamer een stuk hoger dan dat mijn kamernummer doet vermoeden. Als de lift tot stilstand komt heb ik het gevoel dat ik zweef en moet ik mij vasthouden aan de handreling in de lift. Weer volg ik bordjes naar mijn hotelkamer en zenuwachtig maak ik hem open, benieuwd naar mijn slaapplek voor de week. Ik duw de deur open en loop de kamer binnen. Fuck, de kamer is minstens twee keer zo groot als mijn eigen studentenkot. Ik loop naar het raam en kijk naar buiten. Een oerwoud van hoge gebouwen kijkt me versteend aan en wanneer ik naar beneden kijk zie ik Time Square als een verlichte grote driehoek onder mij liggen. Zelfs mijn bed is kingsize en ik ben bang dat ik erin zal verdwalen zo groot als het is. Mijn koffer ligt op een kofferstandaard en ik besluit om die zo eerst maar eens leeg te halen want ik ben hier ten slotte een week. Dan realiseer ik mij dat ik mij telefoon nog op de wifi moet zetten en wanneer ik contact heb met het interne netwerk ontvang ik gelijk een paar berichtjes.

Allereerst is er een berichtje van Jenny die vraagt of alles al goed gegaan is. Ze sluit af met een kusje. Dan een paar berichtjes van mijn provider en dan een bericht van een Amerikaans telefoonnummer dat ik niet ken. Ik open het nieuwsgierig. “Dag Lotte, welkom in de USA en ik wil vanavond even nader kennismaken en een hapje eten. Ik pik je op om 18:30 in de lobby beneden op. Stephen”. Shit, fucker de fuck. Dit had ik niet verwacht. Mijn hart maakt een sprongetje en waarom weet ik niet. Ik kijk op mijn horloge en zie dat ik nog een uur heb. “Kom op Lotte, het is maar een hapje eten dus gewoon jezelf blijven,” zeg ik tegen mijzelf. Ik besluit me niet om te kleden en aan te houden wat ik nu aanheb, open mijn koffer en leg de inhoud in de lades van het aanwezige meubilair. Natuurlijk word ik weer geconfronteerd met mijn impulsieve gedrag om toch het lingeriesetje mee te nemen en natuurlijk reageert mijn lichaam hierop. Er is de afgelopen week weer zoveel gebeurd en ik heb te weinig tijd gehad om de opgelopen spanningen uit mijn lichaam weg te duwen.

Als de koffer leeg is zie ik de enveloppe van Jenny liggen. Nu moet ik weten wat erin staat en dus ruk ik hem open. Er zit een enkel briefje in. “Lieve Lotte, Heel veel plezier in New York en mocht je Stephen ontmoeten wil ik je een ding meegeven; wordt niet verliefd op hem. Ik weet niet of ik er verstandig aan doe je dit te vertellen maar uit eigen ervaring weet ik dat hij daar niet voor openstaat. Liefs J.” Ik draai het briefje een paar keer in mijn handen rond. Wat moet ik daar nu weer mee. Is Jenny jaloers of weet zij meer of hem dan dat zij wil of kan vertellen. Ik besluit haar eerste een kort appje te sturen, doe hetzelfde naar mijn ouders om hun te vertellen dat ik goed ben aangekomen en besluit dan om mijn make-up en haar nog wat bij te werken. Ik heb nog een kwartiertje en dan zal ik de mysterieuze alfa man gaan ontmoeten. Omdat het in Nederland nu tegen middernacht is neem ik de pil in en ben ik klaar om mijn hotelkamer weer te verlaten. Ik merk toch dat ik lichtelijk zenuwachtig en opgewonden ben.

Wanneer de lift zich met een ping meldt stap ik in en kan ik mijzelf nog een keer in de spiegel bekijken alvorens ik, voor mijn gevoel, naar beneden val. Ik weet niet hoeveel etages er zijn of tussen zitten maar het lijkt op een verkapte vrijeval en draagt het bij aan de verhoging van mijn innerlijke gevoelens en voelt alsof ik in een attractie zit. Wanneer de lift weer stilstaat raap ik mijzelf weer bij elkaar en stap de lobby in waar ik in de verte iemand zie staan die ik vaag herken van de foto’s die ik van Stephen op internet heb gezien. Onmiddellijk voel ik zijn ogen op mij branden terwijl hij een telefoongesprek voert. Als een magneet voel ik mijzelf tot hem aangetrokken en terwijl ik naar hem toeloop scan ik hem zo goed als ik kan. Dit is dus een 100% alfa man, een man met een uitstraling die je moet voelen. Hij komt bij me binnen als een, als een, als ik weet het niet. Al die tijd heeft hij zijn ogen niet van mij afgehouden en hij weet dat ik zijn afspraak ben. Hij heeft zich ook voorbereid. Het ergste is nog dat hij ervoor zorgt dat er een tinteling door mijn lichaam gaat.

Ik wacht op zo’n twee meter van hem en gelukkig duurt het telefoongesprek niet lang. Dan steekt hij zijn hand uit en zegt, “Dus jij bent Lotte, onze stagaire waar ik al zoveel leuks over gehoord heb. Welkom in New York Lotte. Ik stel voor dat we een hapje gaan eten, dan lopen we een klein rondje over Times Square en als je dan tijd hebt dan drinken we nog wat. Het is belangrijk dat je zo lang mogelijk doorgaat Lotte want ga je om 8 uur naar bed dan ben je gegarandeerd om 2 uur ’s nachts klaarwakker. Kom we gaan.” Zijn stem raakt me, zijn woorden raken me, zijn hand raakt me dus volg ik hem terwijl hij mij een beetje naar zich toetrekt en zijn arm over mij heenslaat om mij in de richting van de uitgang te dirigeren. Zelfs zijn hand op mijn rug doet me wat. Zo stappen we de drukke wereld van Manhattan is en verbaas ik mij over de lichtreclames en de grote hoeveelheid mensen op straat. Ik volg Stephen braaf en neem alles in mij op. Stephen geeft me kort uitleg of de stratenstructuur en het raster van de vierkanten blokken. We steken over een lopen een restaurant binnen genaamd Bubba Gump. Een knappe serveerster loopt voor ons naar een tafel van 2 gelukkig bij het raam. We zitten op de eerste verdieping en ik heb goed uitzicht op dit stukje van de stad.

De serveerster stelt zich voor als Jennifer en spreekt in een tempo dat ik niet kan volgen waarbij zij zichzelf introduceert. Als ze klaar is vraagt ze gelijk of we wat willen drinken. Wanneer Stephen vraagt wat voor bier ze hebben volgt er een stortvloed van namen en merken die ik niet ken maar het meest verbaast ben ik nog over het tempo waarin zij spreekt. Hij bestelt een biertje en in besluit om een cola te bestellen. Dan legt ze menukaarten neer en vertrekt. “Kijk Lotte, alles gaat hier gehaast en men wil proberen de tafels zo vaak en vlug mogelijke weer te verkopen dus het bestelde eten komt hier snel want als men deze tafel twee of zelfs drie keer kan verkopen dan betekent dat meer omzet voor het restaurant en meer fooi voor haar. De basissalarissen zijn laag en met fooien kunnen ze een redelijk salaris verdienen en dan is hun redelijk anders dan ons redelijk. Amerika heeft nauwelijks een sociale basis infrastructuur in tegenstelling tot Nederland. Een gemiddelde fooi is 15% van de rekening en omdat de omloopsnelheid groot is, is uit eten gaan in de VS goedkoop in verhouding met ons land. Maar vertel eens wie je bent, wat je doet en zo. Ik wil je een beetje leren kennen en eens polsen of mijn waarnemingen overeenkomen met de verhalen die ik over je gehoord heb.”

De woorden van Stephen zijn duidelijk en rustig gesproken. Hij heeft een prettige stem en pretoogjes die alles waarnemen daar ben ik van overtuigd. Dat de serveerster net met hem proberen te flirten heeft hij heus wel gezien maar het laat hem koud of hij doet alsof. Ik geniet van zijn stem de informatie en zijn woorden. Zijn vraag echter slaat me toch weer een beetje uit het veld en voorzichtig praat ik over mijn studie mijn achtergrond waar ik vandaan kom. Ik probeer zelfverzekerd over te komen en praat over de stage opdracht voor het bedrijf waar hij de eigenaar of directeur van is en ik bedank hem voor de gelegenheid dat ik deze kans gekregen heb zeker gezien de korte tijd waarin alles moet gebeuren. Ik kan aan hem zien dat hij oprecht geïnteresseerd naar me luistert en zelfs de serveerster negeert wanneer die ons drinken brengt. Wanneer ze een poging wil wagen om te vragen of wij onze keuze al gemaakt hebben houdt hij zijn hand omhoog op een manier dat zij gelijk weet dat dit nu niet het juiste moment is. Ze druipt af. Fuck wat een man, wat een macht en onbewust schuif ik met mijn billen een keer heen en weer over de stoel waarop ik zit.

“Maar Lotte, de stage die je bij ons loopt is voor een student psychologie te smal dus wat is nog meer onderdeel van je afstudeeropdracht.” Shit, die vraag had in niet verwacht en nu moet ik hem vertellen dat ik nog een ander onderdeel heb waarover ik een stuk aan het schrijven ben. Hij kijkt me aan en wacht op en antwoord. Ik schraap mijn moed bij elkaar en zeg zo neutraal mogelijk dat mijn hoofdonderwerp gaat over BDSM en seksuele onderwerping. Ik heb de woorden nog niet uitgesproken of ik zie een twinkeling in zijn ogen. Zijn mondhoeken vormen zich in een hele bescheiden glimlach. De verandering is minimaal maar ik zie het wel bij hem. “Dat is een boeiend en interessant onderwerp Lotte en ik denk dat wij de komende tijd wel een paar serieuze gesprekken over dit onderwerp kunnen hebben, maar nu eerst eten bestellen ok.” Ik knik ter bevestiging en verdiep me in de kaart. Uiteraard veel vis en het hele restaurant is gelieerd aan de film Forrest Gump dus garnalen zijn er in overvloed op het menu.

Ik kijk op naar Stephen en merk dat hij me observeert en ik vraag me af of mijn opmerking over mijn studieonderwerp hem een andere kijk op mij heeft gegeven. Met een simpele handbeweging roept hij de serveerster en we geven de bestelling door. “Look, Jennifer, honey, we are from Europe, so we are not in an extreme hurry to finish our diner. On top of that we need a bit of privacy so give us some time together here ok. I will make it up with your tip so no worries gorgeous.” Ze is als was in zijn handen en van de zelfverzekerde serveerster die we zagen toen we binnenkwamen is niet veel meer over. Ze knikt begrijpend en trekt zich terug met de opgeschreven bestelling. Hierna gaat Stephen vol in de aanval blijkt. “Zo vertel me eens, Lotte, waarom is een jonge vrouw geïnteresseerd in zo’n complex onderwerp. Begrijp me niet verkeerd maar ook ik ben zeer geïnteresseerd in de psyché van de mens en dit heeft er alles mee te maken. Ook in het bedrijf dat we hebben opgebouwd zijn we constant op zoek naar de psyché van medewerkers en hoe je mensen op elkaar reageren en hoe we mensen met verschillende achtergronden met elkaar kunnen laten werken en nog belangrijker optimaal kunnen presteren. Dit is 100 procent mensenwerk. Omdat seks een gezond onderdeel van ons leven hoort uit te maken is jouw gekozen onderwerp erg boeiend. Dus vertel me eens hoe je tot die keuze gekomen bent.”

Heel voorzichtig begin ik hem te vertellen over verhalen die ik op internet gelezen heb en dat de reacties op die verhalen zo duidelijk aangaven dat vrouwen en mannen ervan genieten in een machtsspiraal te zitten dat er vrouwen zijn die zich volledig willen overgeven aan een man of mannen, dat ze gelukkig worden wanneer ze mogen knielen voor een man. Maar ook dat er Sissy’s zijn die weer hele andere verlangen hebben. Juist de variatie in deze wereld is enorm. Er zijn mannen die door een Domme vernederd willen worden en er zijn vrouwen die ernaar snakken om billenkoek te krijgen of zich willen laten vastbinden om gewoon voor dat moment niet te hoeven nadenken. Dat zowel mannen als vrouwen ervan genieten niet als gelijke te worden behandeld. Dat er vrouwen zijn die 24/7 een slavin van een man willen zijn en dat hun meester alles met hen mag doen mits het past binnen, van tevoren, afgesproken kaders. “De reden waarom ik dit onderwerp zo boeiend vind is dat ik een partner wil hebben die naast me staat, die gelijk is aan mij zoals ik gelijk ben aan hem of haar. In BDSM zie ik daar het tegenovergestelde van en ik wil onderzoeken of mensen volkomen gelijkwaardig kunnen zijn maar ook een volledig afwijkende liefdesrelatie kunnen hebben en BDSM is de meest ‘extreme’ vorm die ik ben tegengekomen. Daarnaast wil ik weten wat het hun brengt, welk gevoel het hun geeft. Misschien is het nieuwsgierigheid naar iets maar wat doet het met de psyché van de vrouw die haar billen rood laat slaan, ervan geniet en er nog dankbaar voor is de ‘straf’ die zij gekregen heeft en snakt of niet kan wachten totdat het haar weer gebeurt.”

Ik merk dat ik gejaagder praat, vanuit een verborgen verlangen lijkt het wel terwijl ik zie dat Stephen ieder woord dat ik uitspreek tot zich neemt en lijkt op te slaan. Fuck ik lijk wel gek, zit ik hier aan de ander kant van de wereld tegenover een man die ik nauwelijks ken mijn hele thesis over mijn afstudeeropdracht uit de doeken te doen. Hij luistert zichtbaar geïnteresseerd en lijkt me onbewust aan te moedigen of uit te dagen nog dieper op het onderwerp in te gaan. Gelukkig worden we onderbroken door Jennifer die de maaltijd bij ons komt aanbieden en neerzetten. “Thanks Jennifer, that looks good. Now can I have another beer and maybe a glass of white wine for the lady at the other side of the table.” Ok ik heb dus geen keus en moet aan de wijn bij het eten. Nee zeggen vind ik geen optie maar ik kan altijd besluiten de wijn niet aan te raken en me aan mijn Cola te houden. Jennifer verdwijnt en we beginnen zwijgend te eten, ieder in onze eigen gedachtebubbel.

“Ik moet zeggen dat je dit treffend brengt en zegt en er zit heel veel waarheid in wat je zegt. Ik vind het ook heel gedurfd dat je voor dit onderwerp gekozen hebt want seks en gevoelens zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Ik ben er ook van overtuigd dat er een verschil is tussen liefde en lust, tussen intens van iemand houden of gewoon seksueel van elkaars genot genieten. BDSM zit veel dieper in de mens dan dat men denkt of denk je daar anders over.” Zo ontstaat er tijdens het eten een levendige discussie en voel ik mij meer als een vis in het water. Ik heb geen moment het idee dat hij eigenlijk mijn baas is en het feit dat dit gesprek hier plaats vindt op een plek waar vrijwel niemand ons kan verstaan of begrijpen geeft een bevrijdend gevoel. Daarnaast smaakt het eten me prima en zo kletsen we elkaar in zo’n twee uur de oren van het hoofd. Uiteraard vertel ik hem niets over mijn eigen ervaringen want dat gaat hem niets aan maar ik merk wel dat de gebeurtenissen van Vlieland en kerst ergens heimelijk op een inwendige deur kloppen. Ik kan niet merken of Stephen er opgewonden van wordt voor zo zover dat dit relevant is.

Uiteindelijk wordt het tijd om op te stappen en Stephen vraagt om de rekening. Ik maak mijn tas open om mijn deel te kunnen betalen maar daar wil hij niets van weten. Jennifer komt de rekening brengen en Stephen betaalt met zijn creditcard. Wanneer hij met Jennifer heeft afgerekend legt hij een briefje van 50 dollar op de tafel en zegt tegen haar, “Thanks Jennifer, you have been a good girl tonight.” Jennifer straalt van oor tot oor en dankt Stephen hartelijk. Het zal wel een behoorlijk grote tip geweest zijn want ze glundert. We staan op en ik leer dat in New York ‘Money talks’ om het zo maar te zeggen. We lopen naar beneden en staan buiten, Het is inmiddels tegen 9 uur dus eigenlijk drie uur in de nacht. Bovendien heeft het wijntje ook nog zijn werk gedaan. “Zo, nu gaan we nog even een paar blokjes lopen en laat ik je nog een paar dingen zien en dan breng ik je terig naar je kamer. Nog even volhouden Lotte, nog even volhouden.”

Ik heb steun nodig voel ik en geef Stephen een arm die hij dankbaar aanvaart alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Zo lopen we eerst langs het theaterdistrict waar alle musicals worden opgevoerd en ik zie grote reclames van Frozen, The Lion King en andere bekende en minder bekende namen. Dan lopen we langs een winkel van drie of vier etages die helemaal volstaat met allemaal M&M spullen. Alles is nog open en het is druk, het weekend staat immers voor de deur. Stephen legt uit dat Broadway als het ware schuin over Manhattan de typische Amerikaanse rasterstructuur doorkruist en legt hij uit waarom Times Square zo heet. Zo leer ik gelijk het een en ander over deze bijzondere stad. Alles bruist en ik hoor alle bekende en onbekende talen voorbijkomen. Dan staan we op het kruispunt van 42nd Street en slaat hij links af. We lopen een paar blokken door en hij laat me The Chrysler building zien en zegt, “Morgenavond gaan we, als het weer meezit, genieten van de zonsondergang vanaf The Empire State building, hier een paar blokken vandaan, maar niet voordat ik je een paar andere dingen van deze stad heb laten zien want je moet dit weekend gebruiken om de stad ook te voelen en te ervaren. Het is net als seks, Lotte, je moet het ervaren en voelen om erover te kunnen oordelen. Deze stad is net als seks, echte seks.” Ik ril van zijn woorden en hij moet het voelen nu we zo gearmd door deze stad lopen. Het voelt ook zo ontzettend vertrouwd alsof ik hem al jaren ken. Het voelt net als bij Pierre en weer gaat er een schok door mijn lichaam. Het zal de vermoeidheid wel zijn denk ik en sla er verder geen acht op.

Onbewust, of zonder dat ik er erg in heb zijn we weer twee keer linksaf geslagen en zie ik Times Square weer langzaam in mijn vizier terugkeren en komt ook langzaam mijn hotel weer in zicht. De vermoeidheid meldt zich en ik verlang naar mijn bed. Ik kijk op mijn horloge en zie dat het half elf geweest is wanneer we weer de lobby van het hotel instappen. Gearmd lopen we door naar de lift en stappen we samen in. Wanneer we ons omdraaien komt er een groep van minstens 15 Aziaten de lift instappen en worden we tegen elkaar geduwd. Druk pratend gaat de deur een paar keer open en dicht. Ik ben me ineens bewust van Stephens lichaam dat tegen het mijne wordt geperst. Hij slaat een arm om me heen en ongemerkt duwen mijn billen tegen zijn lichaam. Terwijl de lift dan toch in beweging komt voel ik zijn mond bij mijn oren en hij fluistert, “Je bent mooi Lotte en ik vind je opwindend en geil. Ik verlang ernaar te ontdekken wie je werkelijk bent, mooie vrouw.” Terwijl hij deze woorden uitspreekt heeft zijn rechterhand zijn weg gevonden naar een van borsten en streelt hij een tepel door de stof van mijn bh. Bij de eerste aanraking duw ik mijn kont naar achter en voel ik een harde bult die voorzichtig terugduwt. Fuck, wat is die lekker en geil en fuck wat word ik opgewonden van deze man.

Het duurt niet langer dan een minuut en dan vertraagd de lift. De Aziaten stappen luidruchtig uit en staan we alleen tegen elkaar te wachten totdat de lift leeg is. Ik zie mijzelf in de spiegel van de lift en sta stijf van de lust. Een ping geeft aan dat mijn etage bereikt is. Stephen laat me los en zegt, “Ik zie je morgen om 10 uur in de lobby beneden. Nu lekker slapen en morgen loopschoenen aandoen want die zal je nodig hebben. Slaap lekker mooie Lotte”. Ik sta eigenlijk machteloos met mijn armen naast mijn lichaam naar hem te kijken wanneer hij op een knop drukt en de deuren van de lift zich langzaam sluiten. Dan is hij uit het zicht verdwenen en voel ik me leeg. Shit, waarom is hij niet uitgestapt, waarom heb ik hem niet meegesleurd, Ik ben als was in zijn handen, dat moet hij gevoeld en geweten hebben. Ik heb zijn stijve pik gevoeld toen ik met mijn kont tegen hem aan het duwen was. Ik kreun inwendig geil en slenter vermoeid naar mijn kamer, doe hem open en stap naar binnen de deur met een iets gefrustreerde zwaai achter me dichtgooiend. De gordijnen zijn al gesloten en mijn bed ligt al opengeslagen klaar. Op de automatische piloot kleed ik mij uit terwijl ik de hand van Stephen nog op mijn borst voel branden. Ik poets mijn tanden en kijk nog een keer naar mijzelf in de spiegel waar ik een geile verwilderde blik zie die ik ook had toen ik op Vlieland verbleef. De vermoeidheid wint het van mijn opgekropte geilheid en val als een blok in slaap. New York, New York, New York, wat doe je met me.

Het is pikdonker en ik neem vaag geluiden van buiten waar. Ik kijk op mijn horloge en zie dat het pas vier uur is. Shit, denk ik en begin te begrijpen dat ik tijd technisch me tussen twee werelden begeef. Het is nog veel te vroeg om op te staan en dus draai ik me nog een keer om, doezel wat en word weer wakker, half 5. Dit herhaalt zich nog een paar keer maar wanneer het half zes is ben ik er klaar mee. Ik rek me uit en voel me superopgewonden en geil. Mijn tepels drukken tegen mijn nachthemd aan en de korte lichamelijke kennismaking met Stephen heeft mijn innerlijke lust niet getemd, in tegendeel. Ik zit rechtop in bed met mijn telefoon in mijn hand. In een opwelling zoek ik het telefoonnummer van Pierre op. Iets knaagt aan me en ik worstel met mijn gevoelens in de richting van oudere mannen. In een opwelling open ik Whats app en stuur een type een kort berichtje, “Beste Pierre, heb je tijd om even te bellen want ik zit ergens mee. Liefs Lotte”. Mijn vinger zweeft boven de verzendknop en ik twijfel of ik dit berichtje zal versturen. Mijn innerlijke opwinding is te groot dat een andere innerlijke helft op de verzendknop drukt voordat ik er rationeel erg in heb. Niet dat ik verwacht dat Pierre snel zal reageren.

Doelloos loop ik en beetje rond in mijn grote slaapkamer, ga naar het toilet en zie dat het inmiddels 7 uur is. Ik ben nu wel klaarwakker en botergeil een bijzondere combinatie op dit tijdstip van de dag. Ik voel nog steeds de hand van Stephen op mijn borst en tepel. Ik overweeg om Jenny te bellen wanneer mijn telefoon overgaat en ik zie dat Pierre me belt. Vlug ren ik naar mijn bed en installeer mij voordat ik opneem. Hij belt via Whats app en dus verschijnt hij, netjes verzorgd in beeld. “Dag Lotte, Ik zag je berichtje en dacht dat dit de snelste manier was om te reageren. Wat kan ik voor je doen.” Ik begin te vertellen wat me overkomen is en dat ik New York zit, Hij luistert aandachtig tot ik op het moment kom wat de werkelijke reden van mijn belletje is. “Pierre, ik moet kwijt dat mijn gevoelens voor jou zijn toegenomen en ik lig ermee overhoop. Ik heb namelijk spijt dat ik je met de Kerst niet gevraagd hebt binnen te komen. Ik verlangde toen al naar je en dat doe ik nu ook. Maar ik heb gisteren met mijn baas gedineerd en ook voor hem koester ik bepaalde, louter seksuele gevoelens en ik weet zeker dat ik vandaag of morgen in zijn bed ga belanden. De eerste signalen zijn er al. Je moet dit weten want als ik mijzelf aan hem geef kan ik mij niet aan jouw geven. Sorry dat ik er zo’n zooitje van gemaakt heb maar je moet weten dat ik naar jullie beiden verlang. Ik ben zo in de war.”

Even is het stil en ik zie dat Pierre de informatie verwerkt of het komt door de tijd die nodig is om de afstand te overbruggen en dan komt zijn reactie. “Lotte, Lotte, Lotte, je piekert te veel. Jij bent niet van mij en ik ben niet van jou. Het toeval heeft ons bij elkaar gebracht en wij hebben van jouw genoten en hebben jouw hopelijk kennis laten maken met je eigen genot met de gevoelens van en in je eigen lichaam. Ik wil dat je daarvan geniet, dat je je laat gaan, je overgeeft aan die bijzondere gevoelens die in je zitten, die je begeerlijk en mooi en geil en onderdanig maken. Wat je beschrijft is de ontwikkeling van je eigen lust. Jouw lust waar je je niet voor hoeft te schamen. Het is aan jou om die gevoelens lekker los te laten en om te genieten, te genieten en nog eens te genieten. Jij bent mij niets verplicht en alles wat wij hebben meegemaakt, wat ik van je hen gezien, gevoeld, gehoord en geproefd heb is bij mij opgeslagen in mijn innerlijk kabinet van heerlijke lustvolle geile momenten. Dus als jou reis je doet belanden in het bed van de man die je net beschreven hebt dan is mijn advies, Let it go, let it go en geniet er met volle teugen van, inhaleer het leven zoals het je aangeboden wordt. Ik ben ervan overtuigd dat het je zal verrijken, geloof mij maar Lotte en geloof in jezelf.”

De woorden van Pierre doen me goed, laten me zingen en gloeien en ik luister aandachtig naar zijn advies. Uit niets blijkt dat hij jaloers is, sterker nog hij moedigt me zelfs aan mij gevoelens te volgen, me over te geven aan Stephen, nee aan mijzelf. Ik snap het nu. Toch heb ik nog één brandende vraag. “Eh dank je Pierre maar mag ik nog een vraag stellen voordat we ophangen.” “Lotte, je weet dat je me altijd mag bellen of mailen als je daar behoefte aan hebt dus laat maar horen wat je mij verder nog wil vragen.” Ik voel me sterker en minder onzeker nu en kijk Pierre digitaal aan terwijl mijn lippen de volgende vraag formuleren. “Waarom heb je geen enkele poging ondernomen om mij te verleiden vlak voor de kerst, waarom heb je me niet het hof gemaakt, Pierre want achteraf heb ik er spijt van je niet te hebben binnengevraagd. Ik realiseer me toen dat ik helemaal klaar voor je was”. “Oh maar dat heb ik misschien wel maar heb je dat niet opgemerkt. Soms zit verleiden ook in woorden Lotte en vind je het antwoord in het gesprek dat we toen gevoerd hebben. Ik kan je aanraden om die woorden nog eens terug te luisteren en dan vind je het antwoord daarin. Nu genoeg gepraat, geniet van New York en laat de stad een inspiratie voor je zijn en geniet, Lotte, geniet mooie vrouw, je bent het waard, je bent het helemaal waard.”

De verbinding wordt verbroken en ik zit in mijn eentje voor me uit te staren terwijl de rust in me weer terugkeert. Ik weet genoeg, heb genoeg gehoord en bereid me voor op een mooie dag. Eerst maar eens even ontbijten en ik trek iets eenvoudigs aan en daal af naar de lagergelegen etages op zoek naar een plek om te eten. Terwijl ik zit te eten stuur ik een kort berichtje naar Jenny en naar mijn ouders. Dan reken ik af en ga weer terug naar mijn kamer waar ik een douche neem en me klaarmaak voor een dag de toerist uit hangen. Ik trek een spijkerbroek aan en een heerlijk lekker strak truitje. Natuurlijk accentueer het mijn borsten mooi en vol maar omdat ik er een jas overheen draag blijft alles voor de buitenwereld verborgen. Ik ben niet bang om Stephen onder ogen te komen. Hij heeft kenbaar gemaakt dat hij me wil en ik heb me voorgenomen om te kijken hoe het gaat lopen. Ben ik opgewonden en geil, natuurlijk ben ik opgewonden en geil en het gesprek met Pierre heeft ook niet bijgedragen aan mijn algehele staat van opwinding. Fuck it, denk ik. Ik maak me een beetje op, doe mijn wandelschoenen aan, pak mijn tas en een jas en vertrek weer naar beneden waar ik netjes om 5 minuten voor 10 de lobby instap.