Vanuit een moeders perspectief wil je altijd alleen maar het beste voor je kinderen. Je doet er alles voor om ze simpelweg gelukkig door het leven te laten gaan. Als ze nog jong zijn accepteren ze probleemloos dat mama en papa voor ze beslissen, die weten toch wel wat het beste voor ze is. Je beschermt ze en bepaalt voor ze wat goed is en wat niet….. Maar dan… Op een dag vinden ze dat ze prima in staat zijn om hun eigen beslissingen te nemen. Hoe verkeerd die soms ook zijn, je moet ze dan tóch durven loslaten en laten leren van hun fouten. Maar waar ligt de grens?... wanneer grijp je in?... En... wat als je zelf degene bent die in de fout gaat?...

De intuïtie van een moeder

Ik voelde al een tijdje dat er iets broeide tussen Claire en Jonathan. Noem het intuïtie, noem het een zesde zintuig, whatever, maar ik voelde gewoon dat die twee opgroeiende pubers van Freek en mij elkaar opeens wel héél interessant vonden. Het waren van die kleine dingetjes die me op het spoor zette. Claire is normaal een gezellige, rumoerige flapuit die niet stil te krijgen is. Maar op een dag viel ze zomaar stil. 

Nu staart ze soms uren in het niets en speelt verveeld met de lokken van mooie blonde haren. De signalen zijn overduidelijk….. Claire is verliefd! Maar het is deze keer geen ‘gewone’ verliefdheid, dan zou ze niet stil te krijgen zijn en zou ze werkelijk élk detail, echt alles van haar nieuwe vriendje met mij delen. 

Maar nu… Ze wil niets liever dan er met mij over praten, dat zie ik in haar ogen, maar tóch houdt ze haar lippen stijf op elkaar. "Er is niets mama." zegt ze zuchtend als ik haar voorzichtig vraag of er iets aan de hand is. En zolang ze er niet over wilt praten sta ik machteloos. Niets is frustrerender voor een moeder. Je wilt je dochter zo graag helpen, maar ze staat het je niet toe om geholpen te worden..

Bij Jonathan waren het andere signalen die in de richting van een verliefdheid wezen. Normaal interesseert Jonathan er zich totaal niet voor hoe hij er in huis bijloopt, het liefst loopt hij de hele dag rond in zijn grijze trainingsbroek met daaronder zijn, tot op de draad versleten, onafscheidelijke boxershorts. Ik smeek hem bijna dagelijks om toch alsjeblieft de nieuwe onderbroeken te dragen die ik voor hem koop en gelijk die slobberige trainingsbroek weg te gooien… maar tevergeefs.

En opeens paradeerde hij door het huis met de duurste onderbroeken die je kopen kan! En dat waren dan NIET de degelijke HEMA onderbroeken die IK voor hem aangeschaft had! Nee, het ondergoed wat hij nu draagt zit loeistrak om zijn goedgevulde kruis en sappige billen. En eerlijk is eerlijk, het staat hem gelijk wél heel goed! Eindelijk wordt duidelijk wat ik eigenlijk al wist. Hij is met zijn zeventien jaar misschien nog niet helemaal volgroeid, maar toch is hij al een hele aantrekkelijke kerel! 

Hij heeft nog steeds dat ondeugende jongensachtige koppie met donkerblond krullend haar dat wild alle kanten opspringt, dromerige groene ogen in een vrolijk, open gezicht en zinnelijke, bijna vrouwelijke lippen, maar daaronder…. Oelala… Zijn torso is nu al flink gespierd, zijn heupen breed en sterk.… zijn benen, lang en slank… bijna vrouwelijk zelfs… jawel, mijn kleine jochie is opeens een ‘lekkertje’ geworden dat menig meisjeshart op hol doet slaan. Zelfs mijn keurig getrouwde vriendinnen kijken stiekem zijn kant op als hij de huiskamer inloopt. 

Natuurlijk was het me al eerder opgevallen dat Claire, nauwelijks een jaar ouder dan Jonathan, zich ook tot de groeiende schare bewonderaars van Jonathan kon rekenen. Ook al noemt ze hem steevast ‘mijn kleine broertje’, ze reageerde behoorlijk jaloers toen ik hem bewonderend nafloot in zijn nieuwe sexy slipje.

“Mama!... alsjeblieft!! Het is wel je eigen zoon hoor!” klonk het verontwaardigd. Ik kon er wel om lachen en zei plagerig. “Mag ik niet naar hem kijken omdat hij toevallig mijn zoon is?... je moet toch toegeven dat je broer er wel héél lekker uit ziet in zijn nieuwe slipje nietwaar?” 

Ze liep gelijk knalrood aan, kennelijk was ze het wel met me eens. “Doe effe normaal!” zei ze verontwaardigd en liep boos weg. Dat was een nogal overtrokken reactie op een onschuldig grapje. Toen begon het bij mij te borrelen en begon ik een vermoeden te krijgen van de identiteit van de mysterieuze adonis op wie Claire een oogje heeft… 

“Hoe kom je aan die dure onderbroeken?... die heb ik niet voor je gekocht" vroeg ik Jonathan nieuwsgierig. "Heb je die helemaal zelf gekocht?” Hij schudde verlegen zijn hoofd en liep, net als Claire, óók rood aan. “Die heb ik van Claire gekregen,” bekende hij timide. Toen werd ik ongerust. Ik weet dat Claire zich er ook altijd gruwelijk aan irriteert hoe Jonathan door het huis loopt, maar om nu maar gelijk van je eigen zakgeld een paar peperdure sexy Bamigo onderbroeken voor hem te kopen… dat is op zijn minst verdacht… of zie ik spoken?

Tintelingen

Het is een paar dagen later en we flaneren met het hele gezin gezellig door het winkelcentrum van ons kleine pittoreske dorpje. Je mag het nauwelijks een winkelcentrum noemen. Na drie straten heb je de meeste winkels die er toe doen echt wel gehad en sta je opeens aan de bosrand. Maar we mogen eindelijk weer winkelen na de lockdown en daar maken we dan ook gretig gebruik van. We hebben een waslijst aan spulletjes die we moeten kopen. 

Gearmd lopen Freek en ik in het voorjaarszonnetje. Claire en Jonathan lopen hand in hand een paar meter voor ons uit. Freek port me in mijn zij en wijst veelbetekenend naar onze kinderen. “Moet je die twee zien Suzie… Zo liepen ze vroeger samen naar de kleuterschool.”

“Bedoel je dat ze hand in hand lopen?” vraag ik. Freek knikt. “Wat is er de laatste tijd toch aan de hand met die twee?... dat kleffe gedoe is toch niet normaal tussen broer en zus?” Ik haal opgelucht adem, ik zie dus tóch geen spoken…. er is iets tussen die twee en het is Freek dus óók opgevallen dat er iets broeit. 

“Ik weet nog niet precies wat ik ervan denken moet Freek, maar dit speelt al een tijdje, dat weet ik wel.” In gedachten verzonken Iopen we zo een tijdje achter onze nietsvermoedende kinderen aan. Opeens trekt Jonathan Claire naar de etalage van de Hunkemöller en wijst op een, in zéér uitdagende lingerie gestoken, paspop. “Dat zal je goed staan Claire. Zal ik zo’n setje voor je kopen?” zegt hij lachend.

Met een rood aangelopen hoofd trekt Claire hem bij de etalage weg. “Doe normaal joh!” lacht ze verlegen. "Dat is meer iets voor mama.” Tegelijkertijd draaien ze het hoofd. Over hun schouder kijken ze me uitdagend aan. Jonathan’s ogen glijden bijna tastbaar over mijn lichaam. Supersnel taxeert hij me van onder tot boven. "Hmmmm.. Je hebt gelijk Claire...  dat zou mama inderdaad wel goed staan.” Dan kietelt hij Claire in haar zij. "Maar jou helemáál zusje van me.” Lachend wimpelt Claire hem af en stoeiend lopen ze door.

Freek en ik kijken elkaar verbaasd aan. Het voelt een beetje alsof ik net aangerand ben door mijn eigen kind. Een rilling trekt over mijn lichaam. Nog nooit heeft Jonathan me zo intens aangekeken, zo openlijk interesse getoond in mijn vrouwelijkheid. Ik ben in de war. Dat hij zijn zusje in lingerie wil zien is tot daar aan toe, maar dat hij mij, zijn eigen moeder, in lingerie wil zien beschouw ik enerzijds als compliment, maar het is óók nogal verontrustend.

Voor Freek en mij is het nu wel duidelijk dat de hormonen bij Claire en Jonathan de controle over hun gedachten hebben overgenomen. Verblind door lust en verlangen flirten ze er lustig op los. Dat wij er, een paar meter achter ze, getuige van zijn en er in meegenomen worden schijnt ze totaal niet te storen. 

“Als jij zo’n setje voor mama durft te kopen, dan zal ik er óók eentje aandoen, anders niet.” kirt Claire plagerig. Jonathan kijkt me weer hoopvol aan. Ik schud resoluut mijn hoofd. “Zet dat idee maar snel uit je hoofd. Geen sprake van jongeman!” 

Schouderophalend draait hij zijn hoofd weer om. “Jammer… ik weet zeker dat papa het óók wel leuk zou vinden om jou eens in zo’n setje te zien.” Freek kijkt snel de andere kant op als ik hem vragend aankijk. “Vind je dat Freek? Zal ik zo’n setje kopen?” De blik in zijn ogen zegt genoeg. Plagerig steek ik een vermanend vingertje naar hem uit en buig naar hem toe “Dat is toch wat… wist je dat Claire pas geleden een paar sexy slips voor Jonathan gekocht heeft?... Zal ik er voor jou ook maar een paar bestellen?”

Freek kijkt me aan met ogen als schoteltjes, “Echt waar… heeft Claire dat écht gedaan??” Ik knik. Freek kan zijn opwinding nauwelijks meer bedwingen. In gedachten ziet hij mij en Claire al door het huis paraderen in sexy lingerie terwijl Jonathan en hij, in loeistrakke slipjes gestoken, ons kwijlend van verlangen aanstaren. Onbewust kijk ik omlaag en zie een enorme bobbel in zijn broek ontstaan. Freek is geil. Ik schud meewarig mijn hoofd en lach. 

“Mannen zijn toch allemaal hetzelfde.” Hij voelt zich betrapt en loopt rood aan. Ik krijg bijna medelijden met hem. Ik pak hem bij zijn arm en trek hem naar me toe. “Je hoeft je niet te schamen hoor, Ik vind het óók wel een spannende gedachte.” giechel ik en zoen hem snel op zijn mond.

Ons prille liefdeskoppel is inmiddels doorgelopen en staat alweer voor een andere etalage. Gearmd lopen we achter ze aan. De kalverliefde van die twee heeft iets aanstekelijks…. het maakt ook bij ons iets los. Er hangt iets in de lucht… iets ongrijpbaars, iets onomkeerbaars… We voelen het allebei. Alsof je een botsing ziet aankomen en besluiteloos achter je stuur blijft zitten en de onvermijdelijke klap afwacht. 

Ontdekkingsfase

“Ze zien er wel uit alsof ze voor elkaar gemaakt zijn die twee, vind je niet?” grinnikt Freek. “Zie ze daar nou lopen, Jut en Jul! Het is toch eigenlijk een heerlijk stelletje?” Fronsend kijk ik hem aan. Aan de ene kant ben ik blij dat Freek niet flipt… maar dit enthousiasme hoeft nu óók weer niet. “Wat bedoel je Freek?” vraag ik voorzichtig. “Het klinkt een beetje alsof je het allemaal wel leuk vindt.” 

Freek haalt onverschillig zijn schouders op. “Het is waarschijnlijk een fase in de ontwikkeling naar volwassenheid… ze ontdekken zichzelf en elkaar… op een andere manier.” Hij trekt me naar zich toe en kust me op mijn voorhoofd. “Laat ze maar lekker stoeien en ontdekken… het waait vanzelf wel weer over.” 

Hij zal het wel geruststellend bedoeld hebben, maar bij mij gaan nu juist alle alarmbellen rinkelen. “Freek!!!... Bedoel je dat jij het zou goedkeuren als… als ze tijdens deze ‘experimentele fase’..… elkaar gaan… uhhh... écht gaan...uhhh… ontdekken?” 

Ik slik mijn verontrustende gedachten snel weer in, maar Freek heeft ze al geraden. “Ga door…” fluistert hij. Zijn stem klinkt opeens anders… hees… geil. Onwillekeurig trekt er een rilling over mijn rug. “Waar denk je precies aan Suzie?” Nu loop ik rood aan. Ik wil mijn gedachten even voor mezelf houden. Freek begint te lachen en steekt, quasi verontwaardigd, een vermanend vingertje in de lucht. “Dat je daaraan durft te denken bij je eigen kinderen Suzie!!... Foei foei foei!”  

Voor ik boos op hem kan worden kust hij me weer vergoelijkend op mijn voorhoofd. "Ik pest je alleen een beetje.” zegt hij luchtig. "Misschien hebben ze stiekem al eens van elkaar ‘geproefd’... so what?” Hij drukt me nog dichter tegen zich aan en fluistert met hese stem. “Misschien doen ze het al een tijdje met elkaar Suzie, achter onze rug om… dat kan toch bijna niet anders?" Een rilling loopt over mijn rug als ik de geile glazige blik in Freek’s ogen zie.

“Alsjeblieft…. Ik wil er niet eens over nadenken Freek.” zeg ik boos en draai mijn hoofd af. Maar dan pakt hij me bij mijn kin en dwingt me hem aan te kijken. “Je kunt je kop er wel voor in het zand steken Suzie, maar face it…, onze kinderen neuken met elkaar.” Een brede lach verschijnt op zijn gezicht. Hij vindt het kennelijk allemaal erg vermakelijk…. maar ik??...

Freek dwingt me na te denken over het ondenkbare en…. ik kan het niet ontkennen, het is stiekem wel een spannende gedachte dat die twee prachtige schepsels die we op de wereld hebben gezet elkaar gekozen hebben om het pad der liefde te ontdekken. Ze kunnen krijgen wie ze willen, iedereen is gek op ze….. maar ze willen elkaar! Ze hebben ook nog eens het lef getoond om het niet bij een fantasie te laten. Hoe dubieus het ook voelt, ik heb wel respect voor hun lef.

Een siddering trekt door mijn lichaam. Freek ziet het en lacht. “Zeg maar niets meer Suzie.” Hij knipoogt veelbetekenend. “Ik zou er stiekem best wat voor over hebben om die twee de liefde met elkaar te zien bedrijven…. jij toch ook?” Ik schrik nu echt van deze frontale benadering, maar, tot mijn eigen verbazing, hoor ik mezelf stamelen…. “Ik ook”

Beschaamd sla ik een hand voor mijn mond, alsof ik probeer mijn woorden weer in te slikken, maar het is al te laat. Een brede grijns verschijnt op Freek’s gezicht. Snel scant hij de omgeving. Hij is iets van plan. Jonathan en Claire kijken aandachtig in de etalage van een kledingzaak iets verderop en hebben geen oog voor ons. Freek ziet zijn kans schoon en drukt me snel een portiek in. Gulzig drukt hij zijn lippen op de mijne. “What the fuck…” stamel ik geschrokken terwijl ik mijn evenwicht probeer terug te vinden. Hij drukt me tegen de donkere muur in de hoek van de portiek.

“Wanneer zullen we kijken...  Vanavond al?” hijgt hij geil terwijl zijn tong mijn verhemelte in rolt. Als hitsige tieners kluiven we elkaar af. Schaamteloos glijden zijn grijpgrage handen brutaal onder mijn rok. Zijn koude vingers strelen begerig langs de binnenkant van mijn dijen, strelen de gladde stof van mijn panty. Gewillig, als het eerste beste bakvisje, spreid ik mijn benen voor hem. Ik wil zijn vingers in mijn pantybroekje voelen, mijn spleetje in. De jeuk tussen mijn benen is gekmakend.

“Owwww… stoute Freek.” giechel ik met ingehouden stem. “Je wordt hier echt geil van he?” Freek knikt. “Jij niet dan geil teefje van me?” Over zijn schouder kijk ik angstig de winkelstraat in, maar niemand heeft oog voor wat zich in die donkere hoek van de portiek afspeelt. Freek ritst snel zijn gulp open en swaffelt zijn hard geworden lul tegen mijn benen. Dan slaat de paniek bij me toe.

“Freeeek… dit kán echt niet hoor…. de kinderen zijn vlakbij!!” sis ik wanhopig, “Hééél eventjes er in Suzie… alsjeblieft… héél eventjes maar, laat me nu.” smeekt hij en wrijft wanhopig met zijn handpalm over mijn opgezwollen venusheuvel. Ik ben te geil om hem te stoppen en wil eigenlijk niets liever dan hem zijn zin geven. “Dit is waanzin Freek.” mompel ik angstig. Weer kijk ik over zijn schouder. Niemand heeft iets in de gaten en van de kinderen nog geen spoor. 

“Nou, vooruit… maar dan wel snel.” Onhandig duw ik mijn panty en kletsnatte slipje tot mijn knieën omlaag en gulzig drukt Freek zijn knalrode eikel tegen mijn schaamlippen. “Jaaaahh… dat voelt zóóóó lekker” kreun ik terwijl zijn dikke pik langs mijn schaamlippen mijn soppende kut in glijdt. Zo hard hij kan stoot hij zijn paal diep bij me naar binnen en begint fanatiek te pompen. Het soppen van mijn kut is tot op de straat hoorbaar. 

“Rustig liefje… rustig nou, de hele straat hoeft niet mee te genieten.” sis ik paniekerig. “Nog even… niet stoppen nu.” smeekt hij en beukt zijn paal weer diep bij mij naar binnen. 

Ik geef me gewonnen, er is geen ontkomen aan. “Spuit me maar lekker vol schatje… maar doe het snel.” hijg ik verlangend in zijn oor, maar diep in mijn brein schreeuwt een wanhopig stemmetje 'STÓÓÓPPP!!... Dit kan alleen maar fout gaan!!!'… en het gaat fout…..

Schokkerig beweegt Freek zijn heupen heen en weer. Ik voel zijn massieve knots tot in het diepst van mijn buik. Zijn eikel schuurt heerlijk langs mijn baarmoederwand. Tintelingen schieten als elektrische schokken door heel mijn lichaam. "Oooowww… Freek… dit voelt zo goed" kreun ik en kantel mijn bekken om zijn pik maar zo diep mogelijk in me te voelen. Freek krijgt verbeten grimas op zijn gezicht, alsof hij aan enorme pijnen lijdt. Ik herken de signalen van een naderend orgasme maar al te goed en zet me schrap. "Jaaaahhh lieverd… spuit mama maar lekker vol" fleem ik geil in zijn oor.

Betrapt

Juist als Freek zijn overvloedige lading diep in mijn moederschoot spuit en de weldadige warmte van zijn sperma mijn buik vult, hoor ik een opgewonden kinderstemmetje achter ons. “Zijn jullie aan het neuken?” klinkt het brutaal. Mijn nekharen kruipen omhoog. Ik zie voor het portiek het silhouet van een kind van een jaar of tien. We zijn betrapt! Door een kind!!... hoe gênant. 

Geamuseerd bekijkt het joch hoe Freek’s dampende knots gehaast mijn kut uit floept. Een dikke sliert sperma blijft eigenwijs tussen zijn eikel en mijn schaamlippen hangen. “Wegwezen kutjoch!” sist Freek boos. Geschrokken maakt het kind zich uit de voeten, maar dan roept hij luidkeels “Hahaha… ze zijn hier in de portiek aan het neuken! Komt dat zien!” Verstijfd van schrik kijken we elkaar aan. Gehaaste voetstappen komen onze kant op.

Mijn god! Wat een ramp! Ik vervloek mezelf. Kon ik maar onder een tegel kruipen... ik zie tegen het licht in, een donkere schim voor het portiek staan... Wie staat daar?...