Gastvrouwen In Huis - 33

Toen we naar beneden ging stond Ma daar al. “Zóóó… Ik heb lekker geslapen. Dank daarvoor! En nu een kopje thee, lekker Hollands eten en dan omkleden voor een gezellige avond. Heb ik zin in!” Twee uur later zaten we even uit te buiken na het eten.

“Het was lekker, meiden. Andijviestamppot… In feite winterkost, maar dat zal me een zorg zijn…” Ma knikte naar An en Gon. “En jullie bedankt dat ik mocht blijven zitten tijdens de afwas, Cora en Rick.” “We kunnen onze hardwerkende moeder toch niet opzadelen met alle huishoudelijk werk? Da’s niet netjes.”

Ik keek Ma aan. “Maar Ma, even iets anders. Serieus.” Ze trok een wenkbrauw op. “Ga je gang, jongen.” “Ik wil een dezer dagen, samen met Coor, naar Heerlen om daar te vertellen dat ze voortaan geen rekening meer met mijn bezoekweekends hoeven te houden.” Ma keek me doordringend aan.

“Waarom, Rick? Het is je vader.” Ik knikte. “Dat weet ik. Maar zo gedraagt hij zich allerminst. Ik voel me een blok aan hun been. Te vaak heb ik de laatste tijd gehoord dat, als ik niet zou komen, dat ze ‘leuke dingen’ gedaan zouden hebben, uit eten of een weekendje weg of zo. Ik ben nu achttien, Gien. En dan eindigt de omgangsregeling. En als Cora er geen stokje voor had gestoken, had ik ze al een beleefd mailtje gestuurd met de tekst dat ze van mij geen last meer zouden hebben.” Ik grijnsde even gemeen. “Behalve de financiële last dan.” Ma keek naar Cora. “Heb jij…”

Coor knikte. “Het is toch familie? Zoals ik al tegen Rick zei: ‘Die flikker je niet zomaar bij het grofvuil.’ Om hem te behoeden tegen al te botte uitspraken ga ik maar mee.” Gien knipoogde naar haar. “Lief van je. Wanneer gaan jullie?” “Weet ik nog niet. Ik ga ‘m wel even bellen.”

Ik pakte mijn telefoon en zette die op de speaker. Even later werd er opgenomen. “Anderson…”

“Ralf, met Rick.”

“Dag Rick. We hebben bezoek, dus niet te lang graag.”

Ik voelde dat ik nu al kwaad werd, maar een hand op mijn been kalmeerde me een beetje.

“Ik zal niet teveel tijd van je bezoek afsnoepen. Komt het uit dat ik morgenavond een uurtje langs kom? Ik heb wat te vertellen.”

Kortaf klonk: “Kan dat nu niet?”

“Nee, want dan mis je je bezoek een uur. En wat ik te melden heb, doe je niet over de telefoon.”

Er klonk een zucht. “Even overleggen. Morgenavond wilden we naar de schouwburg. Wacht.”

Ik keek Ma aan, en haar ogen schoten vuur. Die van de zussen ook. En even later hoorde ik:

“Vanaf half zes zijn we thuis. En om zeven uur willen we ons omkleden, want om acht uur begint de voorstelling. Dus…”

“En jullie willen ook nog eten, begrijp ik… Geeft niet, ik maak het niet te lang. Zes uur ben ik er, voor zevenen ben ik weer verdwenen. Tot morgen.”

Ik verbrak de verbinding, woedend. “Wát een lul…” Gon was de eerste die haar mond opendeed. Cora zat ons stomverbaasd aan te kijken. “Is dat de manier waarom hij met jullie converseert? Dan begrijp ik het een en ander.” Ma zei droogjes: “Oh, dat heeft wel wat redenen, hoor. Ten eerste heb ik hem er uit getrapt, letterlijk getrapt, toen ik achter zijn verhouding met Fen kwam.

En vervolgens een hele goeie advocate ingehuurd die hem financieel het vel over oren heeft getrokken. Daar was hij niet zo blij mee.

En uiteindelijk moest hij, omdat hij meer verdiende dan ik, de studie van de meiden betalen. En straks de studie van Rick. Tot hun één en twintigste, dan is hij van die financiële plicht af.

Vandaar dat ik de meiden achter hun broek aan zit, dat ze in ieder geval hun Bachelor halen. Dan hebben ze die in de pocket. En dat geldt ook voor Rick.

En dat neemt hij me nog steeds bijzonder kwalijk; en dat laat hij bij elke gelegenheid merken. En Fen doet gezellig mee.

Rick, je bent nu achttien; tot nu toe moést je naar hem toe, maar ik geef je groot gelijk dat je deze stap zet. Om een van mijn dochters te citeren: Wát een lul.”

Even was het stil en ik keek Cora aan. “Wil je nog steeds mee?” Ze knikte. “Jazeker. Al was het alleen maar om jou voor domme uitspraken te behoeden, vriend. Je staat op springen.” Ik kuste haar kort. “Je bent een schat.” Annet stond op. “Als Cora niet was meegegaan, waren wij wel meegekomen, Rick. Maar goed, je hebt nu je eigen beschermengeltje…” Ze giechelde. “… met een zwarte band judo. Altijd makkelijk. Kom dames en heer, wij gaan ons klaarmaken voor een bezoekje aan Born-west. En daarvoor moeten we gepast gekleed zijn. Optutten!”

“Arme Abe en Hans”, mompelde ik. “De hele avond in opperste staat van opwinding… Ik hoop dat de heren een ruime broek aantrekken…” Gien trok aan een oor. “Hé pestkopje! Geen overduidelijke toespelingen vanavond hé? Wij gaan netjes op bezoek bij de ouders van het vriendinnetje van mijn zoontje. En we gedragen ons netjes. Denk er aan!”

Haar ogen keken serieus en ik capituleerde. “Ja ma…” Ze keek naar Cora. “En jij houdt je vriendje maar in toom, begrepen?” Cora gniffelde. “Ja ma…” Gien snoof. “Naar boven jullie! Netjes aankleden.”

Bowy liep mee naar boven en Cora knuffelde de hond even. “Zo Bowy… straks ben je weer bij je vriendjes! Lekker dollen, knul!” Hij kwispelde door de aandacht en ging toen lekker op z’n kleedje liggen. “Zo, Bowy tevreden, nou jij nog.” Cor sloeg haar armen om me heen “Hé Rick wel van vanavond genieten hé? We maken het vanavond gezellig met z’n allen. En daarna…” Ze zweeg even. “… en daarna ben jij voor mij. Hier op dit bedje. Ik zal zorgen dat je vanavond niet ligt te piekeren over morgen! En daar begin ik nu mee.”

Ze trok haar schoenen uit, haar bloesje en haar broek. Er onder droeg ze een best wel sexy setje van An of Gon: een klein, rood slipje en eenzelfde kleur BHtje. “Oei, dat ziet er lekker uit, Cora…” Ze hief haar hand op. “Kijken mag, aankomen nog niet, mannetje. En omdat het een beetje fris is…” Uit haar rugzak haalde ze een panty. “Kijk eens… speciaal voor mijn vriendje! Om hem een beetje in de stemming te brengen.”

Langzaam en verleidelijk trok ze de dunne stof over haar mooie benen. “Verdomme Cora, je maakt me gigantisch geil…” Ze lachte lief. “Dan is het doel bereikt: je bent in de stemming. Nu alleen nog even de avond door zien te komen en dan mag je er straks van genieten.” “Vals krengetje. Bowy, zeg er wat van!” De hond opende even zijn ogen toen hij z’n naam hoorde, maar zakte meteen weer terug toen er blijkbaar geen eten in de buurt was. Cora trok een voor mij nieuw geel jurkje aan en ten slotte zwarte schoentjes met een hakje.

“En nu jij omkleden. En zoals jij van mij stond te genieten, zal ik van jou genieten,Rick.” Ik kleedde me ook netjes aan: nette broek, overhemd, stropdas, nette schoenen in plaats van gympen… Cora zat op bed naar me te kijken en glimlachte toen ik klaar was. “Je bent een lekker stuk, Rick.” En zachtjes vervolgde ze: “Ik weet zeker dat Margriet dit wel kan waarderen…”

Ik bromde: “Dat mag. Ik hoop echter dat Hans en Abe zich kunnen beheersen als ik binnenkom.” Cora proestte het uit. “Hihihi…. Ik zal het ze straks vragen… Wát een giller!” Nog nagrinnikend liepen we naar beneden, Bowy meenemend.

Even later kwamen Gien, An en Gon er ook bij. Ook zij zagen er netjes uit: Gien in een mooie jurk, de tweeling allebei in witte plooirokjes-tot-de-knie en een panty er onder, An in een zwarte blouse en Gon een blauwe. Nette schoentjes met een riempje over de wreef… Cora grinnikte. “Kijk nou… de vleesgeworden maagdelijkheid in tweevoud…”

Gonnie’s ogen flikkerden. “Pas jij een beetje op, juffrouw Amelink? Wij zijn serieuze studentes. Dit is onze college-kleding.” “Arme hoogleraren, als jullie de voorste rij banken zitten…” spotte ik. Annet greep in m’n nek. “Ja. We doen er echt alles aan om zo’n man te verleiden, in te palmen en financieel uit te melken…”

Plotseling schoot ze in de lach. “Dat zou wat zijn Gon, als een van onze docenten naar de Veluwe kwam… De man zou zich kapot schrikken.” Gonnie haalde haar schouders op. “Zelfde recept als vriend Wim: Leuk meedoen en geen scéne maken, anders opdonderen. En er zijn docenten waarbij ik het geen straf zou vinden om die eens te verwennen, zussie…”

Ma greep in. “Hé troela’s… Voordat jullie hier het hele docentenkorps van Utrecht staan te evalueren: er uit en instappen. We gaan naar Born-West.” Ze sloot af en we stapten in Ma’s auto. Haar VW Touareg was iets ruimer dan de Golf van de meiden. Bowy kreeg een plaatsje achterin en we vertrokken. Tien minuten later reden we de oprit op en bij het uitstappen hoorden we de honden al tekeer gaan. Bowy begon ook lawaai te maken toen hij z’n vriendjes hoorde. In tegenstelling tot de andere keren zwaaide de voordeur open en kwam Margriet naar buiten.

“Kom maar via de voordeur! Anders worden jullie meteen besprongen door negen honden en zijn jullie kleren meteen smerig! Cora, breng jij Bowy bij de rest?” Cora mopperde: “En mijn kleren dan?” Margriet lachte. “Jij weet ze wel op afstand te houden, dame. Húp!” Bowy stond al voor het hek te kwispelen. Ik liep met Cora mee. “Het hek een klein beetje open, Rick. Dan kan Bowy erdoor en zijn ze druk om hem te begroeten. Wij kunnen dan zó naar binnen.”

Dat klopte: de hele meute stond Bowy te besnuffelen en te likken; wij liepen naar de achterdeur en gingen naar binnen. In de kamer was men bezig elkaar handjes aan het geven. Toen dat klaar was vloog Cora haar vader om z’n nek. “Hé stoere paps…” “Hallo Coortje… Rick, heeft ze zich gedragen?” Ik wees naar Ma, An en Gon. “Vraag maar aan hen. Ik zie alles van je dochter door de vingers.”

Ma antwoordde: “Jullie hebben een schat van een dochter. Vanaf het eerste moment klikte het.” Margriet keek trots. “Mooi. En jullie hebben een prima zoon…” Ze sloeg haar hand voor de mond. “Sorry! Jij hebt een prima zoon, Gien.” Ma grinnikte. “Dank je wel. Hij heeft soms z’n goeie dagen.” Ik gromde. “Moeten Cora en ik even naar boven gaan, Ma?” Ze schudde haar hoofd. “Nee. Hier blijven. Ook als wij het over jullie gaan hebben, jongeman en jongedame.” Ze knipoogde.

Abe stond in de deuropening. “Willen jullie koffie of liever thee?” Even later was iedereen voorzien van koffie of thee met een stuk Limburgse vlaai en zaten we over algemeenheden te kletsen. Totdat Abe met een lepeltje op een kopje tikte. “Dames… En Rick, maar die is hier al wat vaker geweest: welkom in huize Amelink. Ik ben fervent voorstander van ‘first things first’, dus vandaar dat ik meteen de knuppel in het hoenderhok gooi.

Wij weten van elkaars gezin hoe we leven. Wij hebben onze kinderen sexueel en vrij opgevoed; dat doen we al een jaar of twee. Ik begreep van Rick dat dat bij jullie niet anders is, behalve dat Rick daar pas sinds een week of drie deel van uitmaakt. Wij veroordelen niemand; iedereen moet zelf weten hoe hij of zij z’n leven leeft, zolang hij een ander geen schade berokkent. En wat ik van Rick hoorde: zo staan jullie ook in het leven. Daarom ben ik bijzonder blij dat die twee elkaar gevonden hebben.”

Hij wees naar Cora en naar mij. An gniffelde. “Een judobitch en een zeehondje… Mooi stel.” Ze knipoogde. Ma glimlachte. “Dank je wel voor de intro, Abe. Wat ik begreep leven onze gezinnen sinds een paar weken op ongeveer dezelfde manier. En daar ben ik blij om: geen achterbaks gedoe, geen jaloezie en open en eerlijk tegen elkaar zijn. En er mag een boel, mits met wederzijdse instemming. Cora en Rick hebben daar, zowel hier als bij ons thuis, al aan meegedaan en dat vind ik prima. Hoe het zich verder ontwikkelt moeten we gewoon z’n beloop laten, alsjeblieft.

Vanmiddag had de jeugd het er al over dat een gezamenlijke orgie bij ons gevierd moest worden vanwege de ruimte bij ons thuis; persoonlijk vond ik het daar nog een tikje te vroeg voor.” We gniffelden en Margriet nam het woord over. “Lijkt mij een goed plan, Gien. Eerst even wederzijds de kat uit de boom kijken.” Ze wierp een blik op Gon en An. “Of de katten misschien.”

Beide meiden grinnikten en An zei: “Vlak je eigen lieve dochtertje ook niet uit.” Margriet knipoogde. “Breek me de bek niet los… Maar goed. Mensen, we weten een beetje van Rick z’n achtergrond; maar wat doe jij exact voor werk, Gien?” Ma vertelde iets over haar werk en haar cursus, om te besluiten met: “… dus vanaf morgen moet ik, deels online, weer de collegebanken in. Het grootste deel van de stof ken ik wel, maar de finesses, daarvoor moet ik nog even studeren.”

“Mooi zo Ma. Weet je ten minste wat wij moeten doormaken…” mopperde Gon. Ma draaide zich naar haar om. “Dochtertje… volgens mij weet jij donders goed dat ik de letters ‘Ing’ voor mijn naam mag zetten. Het fenomeen ‘collegebanken’ ken ik maar al te goed, denk er aan.” En geniepig, met een lachje op haar gezicht voegde ze er aan toe: “En ík werkte tijdens mijn studie in de plaatselijke supermarkt… Vakken vullen en later als kassameisje. Voor een uursalaris wat aanzienlijk lager is dan jullie bijverdienste, denk er aan!” We schoten in de lach; Gon en An net zo hard.

“Zo, is dat onderwerp ook aan de orde gekomen.” Margriet hikte nog na. “Vertel eens An… Of Gon, maakt me niet uit… Hoe is het om als gastvrouw in een club te werken?” Gon haalde haar schouders op. “Het is werk, dat ten eerste. Wij zijn allebei best wel erotisch ingesteld. Volgens sommige heren zijn wij verdomd knap. Dat nemen we dan maar aan. Waarom dan niet je eigen sexuele behoeften combineren met goed geld verdienen? Het werkt prima, daar op de Veluwe. Twee dagen in de week daar werken, van vijf uur ’s middags tot twaalf uur ’s nachts. Meestal één gast, hooguit twee. Je hoeft geen dingen te doen die je niet wilt; je spreekt de wensen door van de gast en probeert hem of soms haar een fijne tijd te bezorgen.

Soms in bed, maar soms ook niet. En misschien wel het belangrijkste: je werkt in een veilige omgeving. De eigenaresse is zelf academisch opgeleid en voor haar zijn een paar dingen belangrijk: ja, ze wil geld verdienen, dus de gasten wil ze tevreden houden, de sfeer goed en wij moeten veilig kunnen werken. In elke suite is er dus camerabewaking en er zijn alarmknoppen op diverse plaatsen. Als er een gast is die bonje wil maken wordt hij eruit gesmeten door de enige twee heren die bij ons werken.

En we hebben leuke collega’s; vrijwel allemaal studentes. Als we bij elkaar zijn, zijn de discussies nogal eens redelijk academisch. Leuk! En het draait niet alleen om sex; soms wil de gast een charmante tafeldame tijdens een chic diner. Ook prima. Of, zoals mijn lieve zusje een aantal weken terug, mocht ze mee met een zakenman een week naar Londen. Hij had een ‘representatieve directiesecretaresse’ nodig, eentje die ook nog eens in de materie thuis was…”

Ze keek gespeeld sip. “Had hij natuurlijk beter mij kunnen meenemen natuurlijk, maar ja… Mijn lieve zus heeft het goed gemaakt door ook voor mij wat, ahum, … ‘beroepskleding’ bij elkaar te shoppen op Savile Row. Met een creditcard van de gast.”

An gniffelde. “Hij was bijzonder blij met me. En nee, we zijn niet met elkaar naar bed geweest; op Schiphol kwam zijn vrouw hem ophalen. Die wist wat ik deed. Ze hebben me met de auto naar Utrecht gebracht, onderweg leuke gesprekken met haar gehad. De echtelieden hadden afspraak: ‘Buiten honger krijgen, thuis eten’. Tijdens het afscheid zei ze zachtjes tegen me: ‘Het zou vanavond zo maar eens laat kunnen worden…’ met een lieve knipoog.” Ze lachte en stak haar tong uit naar Gon. “En mijn lieve zusje moest die week verplicht alle colleges bijwonen om ook voor mij aantekeningen te maken.” Gon keek sip. “Ja, verdorie. En mevrouw hier verdiende in een week tijd drieduizend euro door een paar vergaderingen te notuleren en met haar schoenen te spelen.”

Hans had nog vrijwel niets gezegd, maar nu wel. “Met haar schoenen te spelen? Leg eens uit?” Annet wipte een voet uit een schoen en liet die verleidelijk langzaam aan haar voet bengelen. “One of the oldest tricks from the book…” grijnsde ze. Hans grinnikte terug. “Aha… Nou, die ga ik dan ook eens proberen. Kijken of de dames er in tuinen.”

Cora giebelde. “Ja vast. Met jouw zweetvoeten zeker. Daar vallen de dames inderdaad spontaan voor.” Ze zweeg heel even en zei toen spottend: “In katzwijm.” Hans keek me aan. “Kijk, zo is ze in het echt. Tot nu toe heeft ze zich voorgedaan als de ‘lieve Cora’, maar stiekem is het een gemeen krengetje. Kijk uit, joh.”

Ma zat naast hem en trok Hans aan zijn oor. “Pas jij een beetje op? Je hebt het wel over een goeie vriendin van ons, hé mannetje?” Hans kleurde en wij moesten lachen. “Hans, je hebt nog geluk dat Gien je corrigeerde”, zei Gonnie. “Anders hadden wij het wel gedaan. En was je er minder goed van afgekomen, denk er aan!”

Hij bromde wat en Cora zei, gemeen lachend: “Wat hoorde ik nou, broertje? Zei jij nou ‘Dat lijkt me wel wat?’ Foei!” Margriet zei, heel verstandig: “Mensen,zullen we de toespelingen even laten voor wat ze zijn? Ik ben hartstikke blij dat we jullie nu leren kennen en ik hoop van harte dat dat wederzijds is. Ik merk dat Cora niet alleen een fijne vriend heeft, maar er nu ook drie fijne vriendinnen bij heeft gekregen. Ik hoop dat dat wederzijds is.”

Ma knikte. “Volgens mij is dat wederzijds, Margriet. Ook naar jullie toe. Jullie hebben Rick hier ook op een fijne manier opgevangen.”

Margriet lachte ondeugend. “Dank je wel. Ondanks dat hij, toen ik ‘m voor de eerste keer zag, in z’n onderbroek stond en hij me een hand gaf met z’n gulp nog open…” Iedereen, behalve Ma, schoot in de lach. “Wát??? Rick?” Cora hikte nog van het lachen. “Zal ik het maar vertellen, liefje?” Ik gromde. “Ja, doe jij dat maar. Mij gelooft ze toch niet.”

Grinnikend vertelde Cora over de eerste ontmoeting tussen Margriet en mij en besloot met: “… en daarna heeft hij het weer goedgemaakt door het maken van sla.” Ma keek me aan. “Jij bent een fraaie…” Abe stond op. “Ja, dat is hij. We zijn blij met hem, Gien. En met jullie. En nu… tenzij dat er iemand nog koffie wil? Dan schakelen we over op wat andere drankjes.”

Even later had iedereen een glas van het een of ander voor zich en werden de gesprekken gelukkig wat algemener. En voor we het wisten was het half elf en keek Ma ons aan. “Meiden… en meneer: ik wil zoetjesaan richting huis. Morgen aan de studie. Ik heb geen vakantie, zoals jullie.” We stonden op. “Dank voor jullie gastvrijheid, Margriet en Abe. Ik stel voor dat jullie eens richting Born-Oost komen. Volgend weekend of zo. Dan heb ik de studie klaar en volgens het KNMI zou het volgend weekend weer mooi weer zijn. Dan kunnen we buiten zitten.”

“Oh ja, leuk! Eens kijken of Rick weer hartjes in het gras heeft gemaaid…” merkte Gonnie geniepig op. We lachten en even later namen we afscheid. In de auto van Ma was het vrij stil. Cora leunde tegen me aan. “Vond je het gezellig?” Ze knikte. “Méér dan. En wij maken het zo meteen ook gezellig, Rickie…”

Annet, die aan de andere kant van Cora zat, zei zachtjes: “Wel een beetje voorzichtig doen met mijn slipjes en BH’s, Rick.” “Zus, ik ben altijd voorzichtig met jouw slipjes en BH’s, dat weet je toch?” Ze giebelde. “Ja, da’s waar. Alleen met nylons niet. Da’s nog een dingetje.” “Daarom heb ik nu een panty aan, An. Je weet maar nooit; die Engelse nylons kan ik niet betalen.” “Dan moet je maar een vak leren, tutje”, kwam er commentaar van de voorbank. Gonnie keek om.

Grinnikend draaiden we de oprit op en even later ging iedereen naar de eigen slaapkamer. Met de deur dicht duwde Cora me op m’n bureaustoel. “Zitten jij. En naar mij kijken.” Ze legde een latex zeil en een aantal handdoeken op bed. “Dit bedje wordt zo kletsnat. Van mij, van jou. Ik wil dat je kijkt hoe ik mezelf bevredig. En daarna…” Ik keek naar haar. “Coor… ik ben…” Verder kwam ik niet. “Sssst! Genieten! Genieten van je lekkere meisje! Ik geniet ervan als je naar mij kijkt terwijl ik mezelf lig te verwennen. Vanavond wil ik heerlijk sexy voor je zijn en samen met jou genieten van sexy lingerie… En nu mondje dicht en naar mij kijken. En niet met jezelf spelen: alles is voor mij!”

Haar handen gleden onder haar jurkje en ze begon zichzelf te verwennen. Zei niets, ze hield haar ogen dicht, maar showde zich zonder géne aan mij. Kreunend masturbeerde ze, haar handen gingen snel op en neer tussen haar benen. En plotseling tilde ze haar heupen op en kwam kreunend en hijgend klaar: haar lucht vulde de kamer. Vocht droop uit haar slipje in haar jurk. Langzaam zakte ze op bed en deed toen haar ogen open. “Dit is zo lekker, Rick. Mezelf aan jou laten zien… Mezelf verwennen terwijl ik weet dat je onder mijn jurkje kan kijken…”

Haar stem klonk hees en ze wenkte me. “Kleed je uit en kom bij me, Rick. Ik wil je tegen me aan voelen.”

Mijn kleren gingen snel uit en ik kroop op bed. “Je bent zo mooi, Cora, als je jezelf bevredigd…” Ze trok me naar zich toe. “Ik ben niet alleen mooi, maar ook kletsnat, Rick. Geil… Ik wil je!” ze trok mijn hoofd naar zich toe en kuste me; haar tong gleed in mijn mond en ik kuste haar terug, gleed met mijn handen overal over haar warme lichaam. “Neem me, Rick. Ik ben helemaal van jou…” Ze trok haar jurkje, panty en haar slipje snel uit en keek me aan. “Helemaal naakt.” Ik knikte.

Ik wist dat ze refereerde aan de keren dat ze met Gerard had gevreeën; die wilde alleen maar een snel, naakt nummertje. “Ik ga proberen om je te laten genieten, Cora.” Ze glimlachte en zoende me weer.”Dat doe je al een paar weken, lover. En dat doe je prima. En niet alleen in bed. Kom, ik wil je in me!”

Ze streelde mijn pik en leidde die naar haar gladde poesje. “Kom maar… ik ben helemaal klaar voor je! Warm, nat en zacht…” Toen ik haar warme poesje voelde moest ik me beheersen om niet meteen bij haar binnen te stoten; Cora was vreselijk verleidelijk. Ik drukte mijn pik heel langzaam bij haar binnen: steeds een paar millimeter en steeds lettend op haar gezicht.

Ze verkrampte na een paar keer en een frons trok over haar voorhoofd. “Coor… Doe ik iets niet goed?” Ik trok me terug en ging naast haar liggen. Ze zuchtte. “Sorry Rick… Helemaal naakt… nog te vers. Ik dacht dat ik er overheen was, maar…” Ik streelde haar. “Geeft niet…”

Ze keek me niet aan, maar verborg haar gezicht achter haar handen en snikte: “Waarom komt die klootzak nú in m’n gedachten? Jij bent zoveel anders dan hij… Sorry, Rick…” Ik legde het dekbed over haar heen. “Rustig maar. Cora, ik heb net vreselijk genoten! Je hebt me zoveel gegeven… Je hebt je helemaal schaamteloos laten zien; dat was prachtig!” Ze gaf geen antwoord; ze lag nog te snikken. “Kom… trek een nachtpon aan, even een plens water in je gezicht en dan gaan we lekker slapen. Gewoon slapen, oké?”

Ze knikte, nog steeds snikkend. “Maar Rick… Jij dan? Hoe…” “Sssst! Denk je dat ik lekker klaarkom als ik weet dat jij met Gerard in je kop zit? Ik had je slimmer gedacht. Kom, overeind jij.” Ik trok haar rechtop en even later spoelde ze haar gezicht af. “Ahhh… Da’s beter.” Ik trok een onderbroek en T-shirt aan.

Ze viste een nachtpon uit haar weekendtas: zwart, met het embleem van Iron Maiden er op. Ik grinnikte. “Je kunt me ook minder subtiel duidelijk maken dat je even niet in de stemming voor een vrijpartijtje bent, schat. Iron Maiden… Hoe verzin je het?” Ze glimlachte voorzichtig. We haalden het latex zeil en de handdoeken van het bed af.

“Nu gewoon slapen meisje. En me er niet uittrappen; Bowy is er niet om je maagdelijkheid te beschermen.” Eenmaal terug in bed kroop ze tegen me aan. “Die hou je nog tegoed van me, schat.” “Hé dame… Wederzijdse toestemming, weet je nog? En nu lekker slapen.” Ik gaf haar een zoen en heel even flitste haar tong over de mijne. “Dank je wel, Rick.” “Welterusten Cora. Ik hoop dat je snel in slaap valt.” Een minuut of vijf later sliep ze inderdaad.

Bij mij duurde het langer. Ik lag na te denken over de confrontatie met Ralf en Fen, morgen. Nou ja, als ze weer zo hatelijk werden als de vorige keer, zou het bezoek van korte duur zijn. Hoe dan ook: ik moest me beheersen. Ze zouden me niet dusdanig over de jank krijgen dat ik zou gaan schelden. Dat had ik nog nooit gedaan; nu ook niet. Maar verdomd, het zou me moeite kosten… Gelukkig had ik een ‘guardian angel’ bij me… Eentje die naast me zachtjes af en toe lag te snurken…

De maandagmorgen begon met twee warme armen om me heen. “Hé Rick, goedemorgen! Lekker geslapen?” Ik keek in Cora’s ogen: lief lachend. Geen spoor meer van haar sippe bui van gisteren. “Goedemorgen schoonheid. Heb jij goed geslapen?” Ze knikte en zoende me langzaam en aandachtig. Toen ze me losliet vervolgde ze met: “Ja. Ik ben gisteren lekker snel in slaap gevallen naast een hele lieve, begrijpende vent. Dank je wel.”

Ze legde haar hoofd op mijn borst en ik keek uit op een grote bos bruine krullen, waar ik langzaam doorheen streelde.

Maar na een paar minuten voelde ik dat ik er uit moest. “Hé schoonheid, kun je even van me af gaan? Anders krijgen we wateroverlast hier en dat wil je niet.” Er klonk een brom. “Ik lig net zo lekker…” “Dat kun je zo meteen weer doen als ik terug ben van het toilet. Húp dame, opzij, anders gebeuren er ongelukken.” Ik gleed het bed uit en liep naar het toilet. Héhé… dat luchtte op. Meteen even snel douchen; ik had behoorlijk liggen zweten.

Fris en fruitig kwam ik de slaapkamer weer in en keek op de wekker. 06:45. Dan kon ik er nog wel weer even inkruipen… Geen hondjes om uit te laten! Cora lag nog lekker onder het dekbed en was zo te horen weer in slaap gevallen; prima. Maar toen ik voorzichtig onder het dekbad schoof, was er toch wel wat veranderd! Het ‘Iron Maiden-slaapshirt’ was verwisseld voor een dun, sexy nachthemdje en ik voelde nylons om haar lange benen.

“Coortje…” Een giechel klonk en ze draaide zich naar me om. “Je had nog wat tegoed van me, Rickie. En dat ga je nú krijgen!” Ze trok me tegen zich aan en wreef met haar buik tegen de mijne. “Kom jij eens gauw bij Cora…” Meer zei ze niet: haar mond gleed over de mijne en haar tong drong bij me naar binnen. Ik voelde haar warme, lekkere lichaam en mijn pik werd in no time hard. “Volgens mij kan ik hier wel iets mee”, zei ze zachtjes, terwijl ze mijn harde staaf streelde. “Ik weet hier een héél lekker plekje voor. Laat Coortje maar even, nu is het jouw beurt.” Ze gleed op me en spreidde haar benen.

“Niets doen Rick. Behalve genieten.” Ze kuste me en leidde mijn pik naar haar zachte poesje. Nog niet er in, maar haar lichaam gleed langzaam over het mijne, haar lipjes steeds op en neer over de top van mijn eikel. Ik voelde dat ze vochtig werd.

“Dit is zo lekker, Rickie… Jouw harde pik over mijn poesje… Je verwent mijn clitje… Ahhh…” “En jij verwent mij, Coor. Dit is heerlijk.” Ze bromde, pakte mijn pik vast en zette die voor de ingang van haar poesje. “En nu in me komen, liefje. Ik ben er helemaal klaar voor. En als je lekker snel klaar wilt komen: dat mag. Ik geniet van jou, diep in me omdat ik weet dat je een schat bent.” Haar stem was zacht, haar ogen keken me aan terwijl ze zich op me liet zakken. “Dit is heerlijk, Rick…”

Ik zei niets, maar trok haar mooie mond naar me toe en kuste haar. Langzaam voelde ik haar lichaam ontspannen tot ze helemaal op me lag. “Even niets doen, Cora. Niet bewegen, alleen maar jij en ik…” Ik voelde haar heerlijke meisjeslichaam op me liggen en haar lippen op de mijne. Soms spelend met haar tongetje over mijn lippen. En ik beantwoordde haar en onze tongen speelden met elkaar.

Het kostte me moeite om me te beheersen, haar deze ogenblikken waren héél belangrijk voor haar, wist ik ondertussen. De tijd nemen om haar te laten genieten, haar laten merken dat ze veel méér was dan een sexpop waar je binnen de minuut je kwakje in loosde en dan weer vertrok… Cora ‘gaf’ zich letterlijk aan mij; dan kun je daar toch niet egoïstisch misbruik van maken? Mijn pik was ondertussen een beetje verslapt, maar dat boeide me niet. Liever dat dan voortijdig klaarkomen… Ik genoot óók!

Na een paar minuten tilde Cora haar hoofd op. Twee mooie bruine ogen keken me aan. Nat. “Rick…” “Hmm?” “Ik voel je niet meer… Wat is er? Doe ik iets fout?”

“Jij doet helemaal niets fout, Cora. Integendeel. Ik lig hier een partij te genieten… Maar op een andere manier dan puur sexueel. Ik geniet omdat jij op me ligt, bij me bent, je helemaal aan me overgeeft. En ik zou wel een enorme eikel zijn om daar met een snelle wip een eind aan te maken… Ik hou namelijk van je, Cora Amelink.” Ze glimlachte. “En ik besef steeds meer wat voor een lieve vent hier ligt. Rick, je bent…” Meer zei ze niet: ze zoende me. En nu niet meer zachtjes en teder: haar tong drong in mijn mond door en eiste de mijne op! Ze streelde mijn benen met de hare, streelde me met haar borsten en kneep zachtjes met haar poesje. “Je bent van mij, Rick Anderson. En dat ga ik je laten merken…”

Met een sneltreinvaart werd mijn pik weer hard. Cora’s heupen begonnen op en neer te gaan en ze kneep zachtjes met haar spiertjes. “Laat het komen, Rickie… Ik verlang er naar! Ik wil je in me voelen klaarkomen!” Ze kuste me weer en ik merkte dat ik in een sneltreinvaart op een orgasme afging. “Cora… En jij dan?” Ze schudde haar hoofd. “Ik geniet ook, schat. Van het feit dat ik met jou in één bedje lig. Dat jij in me bent en zo in me gaat spuiten… Kom maar lekker klaar, Rickie. Ik ben voor jou!”

Ze drukte haar mond op de mijne en kuste me hevig. Ik streelde haar rug en langzaam verder naar beneden, naar haar billen. En nog verder omlaag: ik betastte haar lange benen, en toen weer terug omhoog, tussen haar billen in… “Ja!!! Rick… Voel mijn sterretje, dat is nu heerlijk… Lekker er overheen strelen… een beetje er in…” Cora spreidde haar benen verder en ik streelde met een vinger langzaam tussen haar billen.

“Rick! Wat lekker… Je… laat…” Verder kwam ze niet: haar poesje werd plotseling kletsnat en ze kreunde: “Ik kom óók! Heerlijk! Jij ook, Rick! Spuit in me! Geef me je zaad!”

Ik likte een oorlelletje. “Ik ga je lekker bevruchten, lieve, geile, sexy Cora.”

Ze verstrakte, haar poesje kneep en dat trok mij over de streep: Ik voelde dat ik moést klaarkomen; er was geen weg terug meer. Ik trok haar heupen strak tegen me aan en ik spoot diep in haar warme, natte poesje.

“Bevruchten, schatje…” “Jaaaahhh… Ik voel het! Heerlijk… Kom maar lekker in me klaar! Zo lekker….” Cora kuste me hevig, terwijl zij ook klaarkwam. Ze schokte, kneep, kuste en wreef zich tegen me aan. En na een minuutje werd ze rustiger en ontspande. Ze legde haar hoofd naast me op het kussen en keek me aan.

“Rickie…” Verder zei ze niets, maar haar ogen spraken boekdelen. Ik kuste haar. “Dank je wel Cora. Dank je wel dat je een simpele zeehond zo laat genieten.” Ze lachte zachtjes. “En jij dank je wel dat je zo geduldig met me bent, Rick. Ik wilde jou bedanken voor gisteravond; jou lekker laten klaarkomen. En jij laat mij genieten!”

Ik kuste haar. “Samen is het veel leuker, vind je ook niet?”

Ze wreef haar warme benen in nylon tegen me aan. “Ja. Alleen moet ik nu aan je zussen uitleggen waarom er wéér vlekken in hun dure Londense nylons zitten…” Ik zuchtte. “Zal ik dat dan maar doen? Ik ben het gewend…” Cora schoot in de lach. “Ja, vast…”

Ik knikte. “Ja, echt! Annet had me verteld over hun werk in de club en liet me hier achter met de opmerking: “Fantaseer er maar eens over: lekker tussen je sexy zussen in één bed…” Enfin, na wat ‘research’ op Internet kwam ik er achter dat ze niet gejokt had. En toen ben ik de gang in geslopen, heb een stel nylons en slipjes uit de wasmand gepakt en me heerlijk bevredigd. Hun nylons om mijn pik, hun slipjes tegen m’n neus. De volgende ochtend het spul weer in de wasmand gedaan, maar even later kwam de boze mevrouw Annet met hun nylons in de hand om opheldering vragen. En toen heb ik maar bekend… En een half uur later lag ik inderdaad tussen hen in op hun bed.”

Cora moest lachen. “Dat zal je vast moeite hebben gekost, dat bekennen.” Ik knikte. “Volgens mij was ik vuurrood. Maar ik wilde wel eerlijk tegen hun zijn. Ze waren ook eerlijk tegen mij geweest.” “En het is er alleen maar beter op geworden, nietwaar?” Ik knikte. “Ja. Het zijn nu niet alleen m’n zussen, maar ook m’n vriendinnen. In plaats van die tutjes die in het weekend de badkamer bezet hielden. En daar heb jij ook aan meegeholpen, Cora.”

Ze glimlachte. “En daar ben ik blij om.”

Ze rolde langzaam van me af. “Kom, lover. Dit meisje wil gaan douchen. Om een of andere reden ben ik een beetje klef en druipt mijn poesje…” Ik stond op. “Daan gaan we lekker samen douchen, schoonheid. Spaart water en is een stuk gezelliger. En daarna maken we voor de rest een lekker ontbijtje. Ik spring op de fiets, haal een aantal Kaiserbroodjes bij de warme bakker… Als jij ondertussen wat eitjes kookt en voor Ma een hamburger in de bakpan doet…”

Ze keek me met afschuw aan. “Als jij nog voor een erfenis in aanmerking wil komen Rick, zou ik dat maar niet doen…” Kortom: even later zat ik fris en fruitig op de fiets, met tien kakelverse Kaiserbroodjes in een plastic zak en vijf roombroodjes in een andere. En een uur later zaten we met z’n vijven rond de keukentafel lekker te ontbijten.