Lars Wordt Volwassen - 2

Lars vertelt:

Ik schaamde me niet voor mijn kleine studentenkamertje, maar vond het toch wat ongemakkelijk om een écht volwassen persoon daar te ontvangen. Daar dacht ik echter helemaal niet meer aan tijdens het neuken. Diepe, felle stoten gaf ik, die met luid gekreun werden verwelkomd. “Ja! Toe maar, jongen! Geef me meer van die pik van je!” Het was ontzettend geil. En toch moest dit stoppen.

~

Misschien is het normaal voor een jongen van bijna 18 dat er een heleboel verandert in het leven, maar voor mij was het nu wel erg veel. Om twee dingen te noemen: ik was op kamers gaan wonen en liep stage bij een heel leuk bedrijf. Allebei uitstekende veranderingen, maar ook overweldigend. Een eigen huishoudentje runnen vond ik best lastig, en bij Ad024 kreeg ik zóveel vertrouwen, en dus verantwoordelijkheid, dat het me soms naar de keel greep. Ik mocht met belangrijke klanten over hun wensen overleggen, pas net nadat Arno ze had gesproken. “Jij kunt dat heel goed, dat weet ik zeker. Jij snapt precies wat die mensen willen,” aldus Arno. Ik denk dat hij gelijk had, maar als ik het niet goed zou doen in zo’n gesprek, kon dat het bedrijf serieuze sloten geld kosten. Daar was ik me de hele tijd van bewust.

Dat was niet alles. Er was ook seks. Of nou, eigenlijk was er heel lang geen seks, en toen opeens wel. Toen ik net in mijn kamertje was gaan wonen, was ik ontmaagd door Milou, een meisje van mijn opleiding, die al veel meer ervaring had dan ik. Dat was heerlijk! Het ging niet allemaal even handig, maar ik leerde snel. We deden het drie keer, die nacht, en tijdens die derde keer was Milou gillend klaargekomen. Een paar minuten later vertelde ze me hoe bijzonder dat was: ze kwam bijna nooit van penetratie alleen. Ik viel trots in slaap.

Met Milou werd het daarna niks meer. Ik had haar eerlijk gezegd ook nooit echt boeiend gevonden. Ze was lekker en ervaren. Punt. Verder vond ik haar behoorlijk saai. Het streelde me wel dat ze een paar keer in whatsapp berichten hintte op nog eens het bed in duiken. Blijkbaar was het haar goed bevallen. Maar ik keek verder, en had bovendien genoeg andere dingen aan mijn hoofd, in mijn studentenkamer en bij Ad024.

“Ze doet een beetje moeilijk, maar volgens mij gaat het puur om kleuren. Jij kan dat vast regelen, met je Adobe-talenten,” had Arno gezegd. En dus zat ik naast Annemarie Vullings (blond, slank, rond de veertig) bij een PC. Ze was een belangrijke klant, die al haar reclamewerk bij ons liet produceren, maar was ontevreden over de laatste campagne. Ik vond haar knap. Haar witte blouse sloot nauw om haar lijf, en ik had naar haar billen gegluurd toen ze voor me uit naar de montageruimte liep.

Het probleem bleek niet al te groot, zoals Arno al had voorspeld. Ik had het snel gefixt, en toen zei ze: “Lars, jongen, je bent geweldig. Ook om te zien, trouwens.” Ik kon me geen houding geven, wat erger werd toen ze haar hand linea recta tegen mijn kruis legde. Deze vrouw ging recht op haar doel af. Ik keek haar geschokt aan, opende mijn mond, maar Annemarie legde er een vinger tegenaan. “Nee, niet praten. Even luisteren nu. Ik zie wel hoe je naar me kijkt, en zo kijk ik ook naar jou. Je bent een lekker ding, en volgens mij weet je dat zelf ook wel. Nu, ik geef je één keer de keuze: óf ik laat je nu los, we gaat professioneel samenwerken en verder niets. Niemand zegt hier dan verder iets over. Jij dus ook niet. En als je dat wél doet, is het jouw woord tegen het mijne, en ik ken Arno al véél langer, en heb al zoveel stagiairs zien komen en gaan hier.”

Mijn brein kookte. Ik wilde haar wegduwen, wilde Arno roepen, maar voelde mijn pik ook verharden. Zij voelde dat natuurlijk, en ging door: “Óf de andere optie: ik kom vanavond bij je langs. En dan weten we allebei wel wat er gaat gebeuren. Zo te voelen heeft deze er in elk geval al zin in.” Ze kneedde mijn inmiddels keiharde paal in mijn broek, en liet die toen opeens los, met de woorden: “Goed, ik ga Arno gedag zeggen. Dan kom ik zo weer langs. Niks zeggen dan; ik kijk op je scherm, en als mijn bedrijfslogo groen is, betekent dat ‘ja’. Dan mail ik je later over je adres. Is het rood, dan hebben we het er niet meer over. Dank voor je hulp he!” Ze liep zwierend naar Arno’s kantoor, mij beduusd achterlatend. Nee natuurlijk. Rood zou het worden. Dit was belachelijk. Maar ik keek naar haar billen. Het was spannend. Ik kon niet meer echt nadenken, maar kleurde het logo van Annemarie’s bedrijf groen. Het was lelijk, maar het had een doel. Voor ik naar huis ging griste ik nog wel even snel een zakformaat-opname apparaatje mee. Dat zou ik de dag erna terugbrengen; niemand zou het missen.

Annemarie was meer dan twee keer zo oud als ik, en kende zo ongeveer iedereen in de lokale reclamewereld. Het had dus een avond moeten worden waarop ik me had laten overvleugelen. Zij was de powervrouw, ik de stagiair.

En toch.. Toch voelde ik me niet helemaal haar mindere, in mijn kleine kamertje.. Ik signaleerde namelijk ook haar ongemak. Of eigenlijk: haar ongeduld. Ze kleedde me met haar ogen uit, zodra ze binnen stapte. Ze greep onmiddellijk naar mijn kruis, toen de deur dicht was. Ze probeerde me meteen te zoenen. Ik hield dat nog even af, en realiseerde me: ze wil me. Ze smacht naar me. Dat geeft mij ook macht, hoe ervaren zij ook is. Ik wist waarvoor ik die macht wilde gebruiken. In mijn broekzak drukte ik op een knopje. Dat had ik voorbereid. Ik trok mijn T-shirt uit. Ik zou mezelf zeker niet omschrijven als ‘gespierd’, maar heb toch wel een sportief lichaam; misschien dat mijn ontblote sixpack zou helpen met de volgende stap. Ik zei: “Ik heb een vraag. Doe je dit vaker? Met jonge jongens met wie je een werkrelatie hebt? En wat verwacht je van me, als we weer overleggen over logo’s en teksten?”

“Niets, Lars. Van jou helemaal niets. Ik wil gewoon seks met je. Je bent mooi.”

“En met andere jongens?”

“Soms krijg ik wel eens wat gedaan door dit te doen, ja. Soms ook met jongens die veel minder lekker zijn dan jij. Prima, toch? Die jongen heeft een hete nacht, en ik een betere deal. Het hoort erbij. Zolang Arno er niet van weet, is het goed.” Ze streelde mijn borst. Ik had geen weerstand meer, en dat hoefde ook niet. Ik wist nog niet of ik de opname van ons gesprekje ooit zou gebruiken. Nu was ik gewoon weer bijna 18, en een bloedmooie vrouw wilde met me naar bed. Ik knoopte mijn broek los.

Net als toen met Milou eindigde de avond voor mij met trots. Ze had gekronkeld van genot. En toch moest dit stoppen.

Annemarie dacht daar anders over. Ze stuurde de dagen erna berichtjes over een mogelijke nieuwe afspraak. Ik hield het af; het was leuk geweest, maar ik wilde niet meer. Langzamerhand begon het me te dagen: dit houdt niet zomaar op. En zij zal nog veel vaker op kantoor langskomen. Shit, ik was er niet vanaf.

Gelukkig was er de volgende dag eerst een bedrijfsborrel, zonder haar. Maar mét Noah. Toen bijna iedereen vertrokken was, had hij hongerig gekeken. Ik wist wel dat hij me aantrekkelijk vond, en ik keek ook heel graag in zijn mooie glinsterogen. Ik had dus moeten meegaan in zijn kus. Had misschien zelfs moeten meegaan naar zijn huis. Even overwoog ik die avond nog om hem een berichtje te sturen, maar ik durfde niet. Noah was nu vast met een andere man bezig. Dat was geen wilde gok; hij had minstens één fuckbuddy, zo wist ik, en het had me niet verbaasd als het er meer waren. Noah was veel verder dan ik, in elk geval als het om seks ging.

~

Noah vertelt:

Stijn stond eieren te bakken in de gezamenlijke keuken. Het was zondagochtend, twee dagen na de bedrijfsborrel. “Damn, lekker hoor! En die eieren ook trouwens. Je doet het erom he? Kijk nou hoe je erbij staat.” zei ik, half grappend, half serieus. Stijn droeg alleen een joggingbroek, en zijn forse lul maakte er een schitterende bobbel in. Zijn stevige blote armen deden doelgericht hun werk, en zijn behaarde borst was ook al zo belachelijk mooi. Kortom: hij zag er ongelofelijk sexy uit. Stijn antwoordde niet op mijn vraag. Hij vroeg slechts of ik ook een ei wilde. Aan mijn tafel aten we toast en eieren. Het was allemaal ontspannen, zoals altijd met hem. Het kon nu twee kanten op. Het kon een lome zondagochtend worden, waarin we ons eigen gang gingen. Niks mis mee. Of dat andere. Ik wist welke kant ik wilde, en wat daarvoor nodig was. Ik zei: “Dank je voor het heerlijke ontbijt. Opruimen doe ik wel hoor. Maar ik ga nu eerst even douchen.” Zo wist Stijn genoeg. Hij ging niet naar zijn eigen kamer. Hij wachtte geduldig. Onder de douche maakte ik vooral m’n kont goed schoon. Ik vingerde mezelf ook. Maakte mijn gaatje nat en soepel. Niet voor niets. Ik trok een schone boxershort aan, maar wist dat die snel weer uit zou gaan.

Stijn was intussen onder mijn dekbed gekropen. Half afgedroogd kwam ik bij hem liggen. Hij was poedelnaakt, zoals verwacht. Dan moest mijn boxer ook maar meteen uit. Hij vroeg: “Zin?” “Ja. Geen voorspel nu.” Ik keek hem aan, en ging door: “Pak me.” Het was niet aan dovemansoren gericht. Het glijmiddel lag blijkbaar al klaar, want zodra de deken van ons af viel, smeerde Stijn zijn machtige paal er al mee in. Ik keek op mijn rug liggend naar het schouwspel. “Fok, wat een lekkere dick heb je toch,” zei ik. Stijn voelde met een natte vinger aan mijn hol. “Je bent er ook wel klaar voor he. Mag ik m’n dick dan nu daarin duwen?”

“Ja. Nu. Doggy,” zei ik, terwijl ik op handen en knieën ging zitten. “Of, sorry, wil je het rustig aan doen?”

“Nee hoor, ik heb wel zin in een vluggertje.”

Stijn liet me gelukkig niet lang wachten. Hij gaf me wat ik wilde. Het deed zoals altijd even pijn toen zijn paal naar binnen drukte. Makkelijk ging het nooit; hij was groot. Maar het ging, en toen hij er helemaal in zat, drukte ik mijn gezicht tegen het kussen.

Met zijn handen op mijn heupen gaf Stijn langzame stoten. Dit ging niet lang duren, zo wist ik meteen. Het verlangen was te groot, en het genot nu ook. Ik wilde vlug klaarkomen met hem in me. Ik wilde hem ook vlug laten spuiten. Met moeite kwam ik wat omhoog, wetend waar hij extra geil van werd: mijn hals. Ik zette mijn handen tegen de muur voor me, kroop wat naar voren. Stijn hield stil, en schoof mee. Zijn borsthaar kriebelde mijn schouderbladen. Hij kuste mijn hals, terwijl hij door stootte. “Je hebt echt haast he? Geil..” hijgde hij. Grammaticaal correcte zinnen kwamen er bij mij niet meer uit, geile verlangende woorden des te meer: “Ja. Wil je zaad in me. Nu. Alsjeblieft. Fuck.. Spuit me helemaal vol, Stijn.” Eén hand hield ik tegen de muur naast het bed, met de ander pakte ik mijn stuiterende pik vast. Ik liet me helmaal gaan: liet me neuken, liet me kussen, liet me vastgrijpen. Goh, wat hield hij er toch van om mijn hals te likken. Ik voelde zijn paal nog wat opzwellen. Zijn hand tegen mijn borst. Zijn grommende “Ik ga komen” klonk als muziek in mijn oren. Hij gaf daarna nog één stoot. De stoot die de emmers deed overlopen, bij ons allebei. Ik spoot tegen de muur, hij vulde me grommend met zijn zaad. Hij trok me intussen nog wat steviger tegen zich aan, en beet in mijn hals. Zachtjes, maar voelbaar. Alsof hij een roofdier was, dat zijn prooi te pakken had. En zo was het goed. Ik wilde Stijn’s prooi zijn.

Die middag wilde Stijn wéér. Terwijl ik op de markt liep, kreeg ik een foto van een dikke bobbel in witte boxershorts. De begeleidende tekst: “Snel, I know. Heb een bui. Jij ook?” Ik kan niet ontkennen dat ik onbewust gulzig langs m’n lippen likte bij het zien ervan, maar nee, ik wilde niet. Er kwam namelijk ook een berichtje binnen van Lars. Alwéér bood hij zijn excuses aan voor die vrijdagavond, en vroeg of we de volgende dag na werk konden praten. Hij moest nu wel ophouden met sorry zeggen. Ik vond het allang goed. In de rij bij de kaaskraam dacht ik weer aan zijn ogen, handen, lippen. De kaasboer hielp me ruw uit m’n dromen. “Ja, jij, zeg het maar!”

Eén hele Lars graag voor mij. Dat wilde ik bestellen. Om op te vreten, en om te begrijpen. Tegelijkertijd, liefst. Maar in werkelijkheid kocht ik een flink stuk belegen boerenkaas.

Wordt vervolgd in deel 3, met een bijzondere fotoshoot voor een reclamecampagne..