Lars Wordt Volwassen - 4

Lars vertelt:

De dag van nieuwe ervaringen was nog niet voorbij. Zo zat ik voor het eerst met Noah in mijn kamer. Ik had daar niet eens een eettafel. Die was wel in huis, maar stond in de gezamenlijke keuken. We gingen er niet aan zitten. We gebruikten alleen de oven in die keuken om onze diepvriespizza’s op te warmen, en we namen ze mee naar mijn bank. Die had ik dus wél, al was hij piepklein. Zoals mijn hele kamer krap bemeten was. Het gaf niet; het was al moeilijk genoeg geweest om überhaupt een kamer te vinden.

“Maar je hebt er wel een tweepersoons bed in gepropt. Nice!” lachte Noah toen we waren binnengekomen. Ik bloosde, maar zei gemaakt stoer: “Tja, een man moet prioriteiten stellen he.”

We aten pizza op de bank, kletsten wat over een campagne waar Noah die dag aan had gewerkt, alsof we ‘gewoon’ vrienden en collega’s waren. Ik voelde dat er meer besproken moest worden, over die middag, of over wat we nu precies waren van elkaar. Er waren gevoelens, in elk geval bij mij. En er was dat fysieke. Ik zag zijn lippen, en dacht de hele tijd: ‘mijn piemel heeft daar een uur geleden tussen gezeten! Heeft erin gespoten zelfs! En dat was voor mij de eerste keer! Moeten we het daar niet over hebben?’ Maar ik had geen idee hoe te beginnen. Als het om belangrijke zaken ging, weet ik dat sowieso nooit. Als anderen het initiatief nemen, is dat zelden een probleem: ik weet vaak wat ik wil, durf veel, en ben intelligent genoeg. Maar hoe begin je zo’n gesprek?

Ik deed een poging: “Van vanmiddag he.. Ik maakte dat allemaal mee, en vertelde het ook allemaal. Ook over dat briefje..” Noah slikte een stuk pizza weg, keek me aan, maar ik was stil. Weer bloosde ik, en baalde dat blozen bij mij altijd zo ontzettend zichtbaar is. Knalrood wordt mijn gezicht dan. “Ja..? Wat is daar mee?” Vroeg hij.

“Ja, Jezus, ik kan dit dus niet. Sorry.”

“Gebruik dat sorry-woord eens wat minder joh, en zeg wat je wil zeggen.” Hij klonk geïrriteerd. Ik verzamelde al m’n moed, en sprak de drie woorden uit waar ik al de hele tijd op kauwde: “Ben je jaloers?”

“Ja,” antwoordde Noah onmiddellijk, met een neutraal gezicht. Daar schrok ik van.

“Echt?”

“Ja. Op twee mensen.”

“Hoezo?”

Noah legde zijn bord met half opgegeten pizza op de vloer, en draaide zich naar me toe, totdat hij in kleermakerszit dwars op de bank zat. Het was voor mij het teken om ook mijn bord weg te zetten. Noah zei: “Eerst jaloers op Coen, omdat hij je zo hard kreeg, en jouw lichaam en je stijve eerder heeft gezien dan ik. Oké, dat laatste in je boxer, maar toch. En toen op jou, omdat je die twee naakt hebt gezien. Meerdere keren zelfs. Leuk voor jou allemaal hoor, en dat pijpen heeft veel goedgemaakt, maar toch..” Ik durfde hem niet aan te kijken. Mijn ogen rustten op zijn knie. Het was oorverdovend stil, waarschijnlijk slechts voor korte tijd, maar het leek een eeuwigheid te duren. Dit kon toch niet? Het was allemaal zo ontspannen geweest, en nu opeens was er een probleem?

“Je gelooft dit toch niet echt he?” hoorde ik Noah zeggen. Met een ruk richtte ik mijn ogen op, en keek in het gezicht van een jongen die heel erg zijn best zat te doen om niet in lachen uit te barsten. Hij zei: “Oké, nu is het mijn beurt om sorry te zeggen. Ik had niet gedacht dat je erin zou trappen. Echt: excuus. Soms vergeet ik ook hoe nieuw dit soort dingen voor je zijn. Natuurlijk is het allemaal helemaal goed. Ik vind je leuk, en alles is wat mij betreft oké. Nu ophouden met beteuterd kijken, alsjeblieft. Je bent zoveel leuker als je lacht.”

Hij had me echt even overtuigd. Meteen herpakte ik me. Als hij me plaagde, wilde ik ook nog wel wat proberen, bij die jongen die aardig wat losse contacten had gehad, maar nauwelijks serieuze relatie-ervaring. Ik schatte in dat hij nog niet vaak tegen iemand had gezegd dat hij diegene leuk vond en zei: “Dus je vindt me leuk? Dat zei je net.” Voor het eerst sinds ik hem kende zag ik dat de anders altijd zelfverzekerde Noah enigszins uit het veld was geslagen. Voor het eerst had hij niet onmiddellijk een antwoord. Voor het eerst bepaalde ík iets, in onze verhouding. Het voelde stiekem lekker, maar moest tegelijkertijd niet te lang duren. Dus pakte ik zijn kin vast, boog me naar hem toe, en gaf hem een kus. Ik ging hem niet meer plagen; wilde nu sowieso niet meer nadenken over onze verhouding. Ik had geen zin meer in praten; had zin in hém.

Toen Noah op zijn rug op m’n bed lag met mij er bovenop, had hij zijn gebruikelijke zelfvertrouwen alweer terug. Onze schoenen en sokken hadden we al uitgetrokken, toen hij zei: “Kleed je uit. Ik heb nog steeds maar een stukje van je naakt gezien.” Ik had op allerlei manieren ad rem kunnen antwoorden. Zoals ‘wel een belangrijk stukje, toch?’ of ‘maar dat stukje heeft wel al diep in je keel gezeten’, of ‘en ik van jou nog minder’. Maar ik wilde dit woordenspelletje nu niet meer spelen. We zouden elkaar vast nog vaak proberen af te troeven met onze opmerkingen, en daar allebei van genieten, maar dit was het moment niet. Ik ging naast het bed staan, trok mijn shirt en broek uit. Net als vanmiddag zag een jongen me, terwijl mijn stijve een flinke tent maakte in mijn lichtblauwe boxershorts. Ik was me heel bewust van Noah’s blik op mijn lijf. Het wond me extra op: zijn ogen die me van boven tot beneden verlekkerd bekeken. Ook mijn boxer trok ik uit.

Hij bleef naar me kijken, terwijl zijn hand naar het bovenste knoopje van zijn overhemd bewoog. Maar dat wilde ik doen. Een man uitkleden, ook voor het eerst. Ik zat op mijn knieën naast hem, en terwijl ik de knoopjes losmaakte – behoorlijk vaardig, vond ik zelf – greep hij al naar mijn stijve. Hij kneep erin, terwijl ik zijn blote bovenlijf eindelijk zag. Slank, rank. Zijn borstkas ging snel op en neer. Geen borsthaar, een paar moedervlekken, vrij grote donkere tepels. Ik kuste een moedervlek net onder zijn hals, en toen één van die tepels. Noah liet mijn piemel los. Hij zuchtte diep. Ik voelde een hand van hem tegen mijn schouderblad; hij oefende er wat druk mee uit. Ik begreep het, en kwam weer op hem liggen. Mijn harde paal schuurde tegen zijn spijkerbroek. Die zou vast snel uit gaan, maar ik vond het ook wel een lekker gevoel, en bleef dus nog even zo liggen, zachtjes bewegend.

Zoen. Zijn hand verdween tussen ons in, vond de knop van zijn broek. Ik gaf hem ruimte door rechtop te gaan zitten, en hij knoopte zelf zijn broek los. Binnen een paar seconden lag Noah helemaal naakt voor me. Ik keek naar zijn harde piemel. Wat korter dan de mijne, en misschien ietsje dunner. Zijn schaamhaar weggeschoren. Dat vond ik niet bij alle mannen mooi, maar bij hem paste het.

Noah trok me opnieuw over zich heen. Een stijve van een ander tegen die van mij bleek ik een ontzettend lekker gevoel te vinden, helemaal toen ik wat begon te bewegen. Ik voelde een been van hem losjes om me heen, een hand op tegen mijn rug; het schuren van onze pikken tegen elkaar aan liet me kreunen. Ik streek met een hand langs zijn zij, heup, been. Dat been vond ik verrassend stevig, zeker voor een jongen die verder niet gespierd was.

Toen ik zijn borst kuste, een tepel likte, vouwde Noah zijn beide benen om me heen. Ze drukten stevig tegen mijn zij. Ik genoot ervan zo klem te zitten. Zo’n avond was het: ik deed en voelde allerlei dingen voor het eerst, en ervoer bij sommigen ervan dat ik ze veel fijner vond dan ik had kunnen denken.

Toch wurmde ik me los, want ik wilde door. Op naar de volgende nieuwe ervaring. Zijn pik stond keihard. De ontblote eikel was donkerrood, en toen ik de schacht vastgreep verscheen een dikke druppel voorvocht. Ik rukte voorzichtig, keek hem even in de ogen. Hij hijgde: “Doe maar waar je zin in hebt. Jouw eerste keer, jouw feestje.” De glimlach op zijn gezicht stelde me nog meer gerust, en toen deed ik inderdaad gewoon waar ik zin in had, rekening houdend met wat ik zelf fijn vond. Misschien werkte dat bij hem ook wel. Ik likte aan zijn ontblote eikel. Het smaakte niet per se lekker of vies; het smaakte naar man. Terwijl ik geen vergelijkingsmateriaal had, wist ik dat zeker. Ik werd geiler van die smaak. Wilde meer van hem proeven, in mijn mond voelen. Ietwat overmoedig ging ik diep, kokhalsde, en besloot toen langzaam te pijpen. Om de basis van zijn paal klemde ik mijn wijsvinger en duim, met mijn mond zoog ik op en neer. Met mijn vrije hand streelde ik intussen zijn stevige rechterdij. Noah kreunde: “Shit man, je hebt talent. Lekker!” Het deed me even terugdenken aan die nacht met Milou, toen ik erachter was gekomen dat ik best goed kon zijn met een vrouw. En nu genoot deze lekkere man blijkbaar ook van mijn vaardigheden. Ikzelf werd ook bij iedere beweging geiler.

Noah brak de pijpsessie toch af, door me plotseling onder mijn oksels te pakken, en me weer op hem te trekken. Hij zag m’n vragende blik, en hijgde: “Ging een beetje té goed, snap je? Pff, voelt ook al zo lekker als je op me ligt. Wow, wat is je pik al nat!” Ja, ik maak altijd nogal veel voorvocht aan als ik eenmaal echt geil ben, dus natuurlijk was die nu nat. Ik voelde ook weer dat heerlijke schuren van onze erecties tegen elkaar, maar wist nu even niet wat te doen.

Noah nam gelukkig de leiding. Hij pakte m’n schouders beet, en legde me in één beweging op mijn rug. Verrassend krachtig. Voor ik het wist zat hij op z’n knieën tussen mijn licht opgetrokken benen, en hield onze erecties met één hand stevig vast. Hij maakte onze piemels nat met wat speeksel en zei dwingend: “Kijk me aan, en doe verder niks”. Nog even liet ik mijn blik over zijn lijf gaan, en keek hem daarna in de ogen. Noah trok ons allebei af met zijn rechterhand. Heel langzaam, me onafgebroken aankijkend. Elke trage beweging bracht me dichter bij mijn hoogtepunt. Die hand, die blik, die pik tegen de mijne.. Ik dacht dat ik uit elkaar zou barsten. Hij moet het in mijn gezicht hebben gezien. Hij liet plotseling los, en vroeg hees: “Op een schaal van 1 tot 10: hoe dicht bij?” “Meer dan 9,” zei ik eerlijk. Ik voelde mijn ballen al samentrekken. “Zie het aan je. Ik ook,” zei hij. Hij pakte nu met zijn linkerhand zijn eigen erectie vast en legde die tegen de mijne aan. Ik zag nog net hoe zijn ogen sloten en zijn mond half open viel, voordat ik naar beneden keek. Hij spoot een flinke hoeveelheid zaad op mijn pik en buik. Voor het eerst kwam een man op me klaar, en dat terwijl ikzelf ook vlakbij mijn hoogtepunt was. Nu nog meer, want dat hete zaad op me bleek ik ook ontzettend geil te vinden.

Noah pakte die twee – nu kletsnatte – dingen opnieuw met één hand vast: zijn paal, waar de laatste druppels uit dropen, en de mijne, die heftig klopte. Ik strekte mijn armen naar boven. Wilde deze fantastische jongen tegen me aan hebben. Hij begreep het: hij liet zich zakken, liet zich stevig omhelzen, liet zijn piemel nog één keer langs de mijne glijden, en liet me mijn zaad tussen ons in spuiten. Mijn hele lijf schokte tijdens mijn orgasme. Heel anders dan kort daarvoor, op kantoor. Toen had ik op springen gestaan, had hij ervoor gezorgd dat ik razendsnel zijn gulzige mond vol spoot, en was ik er daarna ook snel weer van bijgekomen.

Nu was het orgasme vele malen intenser. Bleef hem nog een tijd tegen me aan drukken, ons zaad tussen onze buiken. Allebei hijgend.

Noah fluisterde in mijn oor: “Nu ben je ook met jongens geen maagd meer.”

“Nee. Of.. Is dat zo? Telt dit?”

“Nou, wat mij betreft wel hoor. Zo’n vlugge pijpbeurt misschien niet, maar dit.. Wow.”

“Ja. Dank je wel dat je m’n eerste bent.”

~

“Je hebt wát gedaan?!?” Arno’s stem klonk hard en streng. Zo had ik hem nog nooit meegemaakt. Eigenlijk was ik van plan geweest het hele Annemarie-verhaal te laten voor wat het was, maar toen ik die ochtend wéér een berichtje van haar had gekregen, werd me duidelijk dat het niet vanzelf zou ophouden. Het bericht had ik gelezen terwijl ik nog op m’n rug in bed lag. Noah sliep, met een arm op mijn borst. We hadden de avond daarvoor na onze vrijpartij knuffelend in bed doorgebracht. Dat was heerlijk geweest. Ik had daarna niet goed geslapen, want ik werd steeds wakker, als hij weer eens een arm of een been om me heen sloeg. En ik bleef dan wakker terwijl ik van die arm of dat been genoot, en naar hem keek. Hij kon het al: slapen met een ander, en dan ook echt aan z’n slaap toekomen. Ik niet; ik lag urenlang wakker naast die ontspannen jongen. Hij wond me op, ook toen dat middenin de nacht niet handig was. En hij hield ook op een andere manier mijn brein bezig: Noah was lief, grappig, sexy, zelfverzekerd. Hij wist hoe dit werkte. Daten en seks: hij snapte het en was er goed in. Ik kwam wat dat betreft pas net kijken. Toch had hij nog nooit een serieuze relatie gehad. En niet voor niets was hij gaan blozen toen ik hem had geconfronteerd met zijn woorden ‘ik vind je leuk’. Het had hem duidelijk ongemakkelijk gemaakt.

Ik had hem het berichtje van Annemarie laten lezen, nadat hij ook was ontwaakt. Hij had me gekust, stevig omhelsd, en overtuigend gezegd: “We moeten dit aan Arno vertellen. Die bitch moet weg.”

Dus zaten we nu, diezelfde ochtend, samen tegenover onze baas in zijn kantoor. Het opnameapparaatje lag op het bureau tussen ons in. Ik had hortend en stotend mijn verhaal gedaan, tot het punt waarop Annemarie en ik tegenover elkaar in mijn kamer hadden gestaan. Arno was woest, maar wilde de opname wél horen. Dus liet ik dat ene fragment afspelen. Ik had me nog nooit eerder zo kwetsbaar gevoeld. Als Noah er niet bij was geweest, had ik dit nooit gedaan. Ik wilde dat hij een hand op mijn rug zou leggen, maar dat kon niet. Arno wist immers niet wat zich tussen ons afspeelde. Of vermoedde hij het wel?

Ik drukte op ‘play’, en voor de zoveelste keer hoorde ik de stem van Annemarie: “Soms krijg ik wel eens wat gedaan door dit te doen, ja. Soms ook met jongens die veel minder lekker zijn dan jij. Prima, toch? Die jongen heeft een hete nacht, en ik een betere deal. Het hoort erbij. Zolang Arno er niet van weet, is het goed.”

Arno keek me strak aan, terwijl hij zijn laatste vraag stelde: “Als je hiermee komt, wil ik nu ook weten: heb je het gedaan?”

Ik keek naar Noah. Hij zou me altijd verdedigen, als het op Annemarie aan kwam. Maar uiteindelijk had ik helemaal zelf deze keuze gemaakt. Daar kon ook hij niets aan veranderen. Dus ik knikte.

Het gevolg: een officiële waarschuwing, en drie dagen schorsing. ‘Onbetaald verlof’, noemde Arno het, maar de boodschap was duidelijk. Ik moest naar huis en mocht geen contact hebben met collega’s. “Dus óók niet met hem,” had Arno er nadrukkelijk bij gezegd, met een knikje in Noah’s richting. Ik moest er in die dagen maar eens “heel goed over nadenken,” zei hij streng. “En dat ga ik zelf ook doen.”

~

Noah had me al die middag, toen ik op bed lag en naar het plafond staarde, een berichtje gestuurd. Dat mocht dus niet, maar we wisten beiden dat niemand het kon controleren. Toch hield ik het contact af. Met hem zou het toch steeds over deze kwestie gaan, en ik had daar even geen zin in. Ik wilde nu even mijn gedachten verzetten. Aan leuke dingen denken. Ik overwoog mijn beste vriend Justin te bellen. Ik kende hem al sinds het begin van mijn middelbare schooltijd, en had hem een paar dagen eerder ook verteld over Annemarie. En precies daarom belde ik hem juist niet. Justin zou vast goed luisteren, maar nu hij wist dat er iets speelde, zou hij ook moeilijk een ander onderwerp kunnen bespreken. Zo was hij. Empathisch, en een geweldige vriend. Maar niet iemand met wie je het vervolgens zomaar over luchtige onderwerpen zoals voetbal of films kunt hebben.

Opeens wist ik wie ik wilde spreken. Ik had het briefje met zijn telefoonnummer erop bewaard. Ik schreef: “Hey Coen, hoe is het? Lars hier, die jongen van bij die fotoshoot. Die zich de ballen bijna letterlijk uit de broek schaamde, aan het einde.” Zelf was ik wel tevreden met die opmerking.

In zijn whatsapp profielfoto lachte Coen me toe. Met zijn wipneus. Terwijl ik het plaatje bekeek, kwam er al een reactie: “Hee Lars! Ik moet denk ik maar meteen beginnen met mijn excuses aanbieden. Dat met m’n hand op je bil, dat kon echt niet. Sorry!!” Een heleboel schaamte-emoji’s vergezelden de boodschap. Ik zei dat het allang oké was, en dat ik gewoon benieuwd was wat hij nu deed.

Coen bleek vrij te zijn, en net als ik lag hij op bed. Hij had in de ochtend getraind en schoolwerk gedaan, en nu rustte hij uit. Ons app-gesprek, eerst op whatsapp, daarna via snapchat, ging vervolgens de hele middag door. Het ging over zijn zwemcarrière, over mijn eerste ervaringen in de reclamewereld (behalve die ene slechte), maar bijvoorbeeld ook over grappige memes, goede series, en mooie muziek. Bericht na bericht lieten we vliegensvlug heen en weer gaan. We stuurden ook foto’s naar elkaar; ik liet hem mijn kamertje zien, mijn uitzicht op de drukke straat, een lelijke plant die ik niet durfde weg te gooien omdat ik die van mijn moeder gekregen had. Van hem zag ik onder meer het zwembad waarin hij altijd trainde (minder dan 10 minuten fietsen van mijn kamer), en zijn opgetrokken knieën in een joggingbroek om te laten zien dat hij nu inderdaad ook op bed lag.

Ik ontspande steeds meer, en dacht absoluut niet meer aan Annemarie en Arno, toen ik uiteindelijk durfde te vragen:

“Die hand he.. En dat briefje.. Over dat tweede ben ik nu dankbaar, want daardoor nu superleuk gesprek vind ik, maar dan nog.. Wat wilde je?”

Het was even stil. Ik zag dat hij typte, daar weer mee stopte, weer begon te typen. Dat ging zo door, totdat er uiteindelijk een bericht verscheen: “OK dit duurt lang he. Dan maar gewoon open: ik vind je lekker. En zag je ook naar Sergio en mij gluren tijdens het omkleden. Kon me niet inhouden toen. Zo stom. Echt: sorry.”

Nogmaals verzekerde ik hem dat het oké was. Het was absoluut een schaamtevol moment geweest, maar ik had het ook lekker gevonden, zoals mijn keiharde erectie had laten zien. Nu trok ik de stoute schoenen aan. Of eigenlijk trok ik juist alles uit: ik ontdeed me van al mijn kleding, behalve mijn rode strakke boxer. Plat op mijn rug liggend richtte ik mijn telefoon-camera richting mijn voeteneind, en maakte een foto. Mijn benen waren te zien, en de bobbel in die boxer. Niet stijf, maar toch ook niet meer geheel rustig. De tekst erbij: “Nou, kijk dan nog maar eens. Lang niet zo hard als gisteren, haha.”

Het antwoord kwam snel: “Wow, mooi :$. En daar kan ik wel wat aan veranderen ;),” en meteen daarna een foto van hem voor een spiegel. Zijn gespierde torso was ontbloot, de onderkant van de foto liet dat beetje schaamhaar van hem zien. Ik had het de dag ervoor allemaal al bewonderd, maar nu was het anders, want nu was het speciaal voor mij alleen.

Zijn voortvarendheid beviel me enorm. Hij had het al laten zien door m’n bil vast te pakken, en door dat briefje. En nu liet Coen nogmaals duidelijk merken dat hij me wilde. Ik dacht aan zijn pretogen, en keek naar dat lichaam van hem. Al het andere dat er speelde in mijn leven was opeens ver weg. Ik typte wat meteen in me opkwam: “Ik vind jou ook lekker. Wil allemaal dingen met je doen.”

“Ik ook met jou.”

Mijn pik was inmiddels net zo keihard als die vorige dag. Ik trok mijn boxer uit, maakte de eerste dickpic van m’n leven, en stuurde die naar Coen met de tekst “Doe je ding. Wat wil je ermee? Of wil je meer iets met m’n kont?”

Het antwoord liet even op zich wachten, maar was toen bijzonder helder: “Wil op je pik zitten. En dan op en neer totdat we allebei spuiten.”

“Wow, heet.. Jij altijd bottom?”

“Niet altijd, maar met jou: yes, please! Heb ik gisteravond ook over gefantaseerd. Dat jij me neukte. Sorry, gaat dat te ver? Of jij meer bottom?”

“Neehoor, gaat zeker niet te ver, juist geil.. En ik weet niet echt wat ik qua neuken zou willen met een jongen. Nog nooit gedaan :$.”

“Oké, cool. Nou met jou zou ik het dus wel weten haha. Wil je pik hier in voelen..” Hij stuurde een foto, van zijn eigen bolle billen, en een vinger in zijn haarloze kontgat. Ik kwam al bijna klaar, maar wist ook niet goed wat ik nu moest zeggen. Had nog nauwelijks ervaring met sexten.

Coen pakte het gelukkig weer op; hij wist het allemaal geil te verwoorden. En nu vooral ook snel. Daar waren we blijkbaar allebei aan toe. En zo kwamen we tot een hoogtepunt:

“Ik zit op je pik, Lars, en ik hou het nu al bijna niet meer.”

“Wat moet ik doen? (kut sorry ik ben hier slecht in)”

“Niks. Niks doen. Ik ga gewoon op-en-neer op je paal. Ik grijp ‘m vast met mijn kutje. Blijf jij maar lekker liggen, en kijk maar naar m’n lichaam, zoals je gisteren ook deed.”

Ik had wat twijfel bij het woord ‘kutje’. Maar wilde daar zeker nu niet over gaan zeuren, en schreef: “Wil ik graag! Je bent zo sexy. Ben je nu ook echt geil? Sorry.” Ik schaamde me voor mijn vaardigheden. In bed was het tot nu toe steeds goed gegaan, maar nu ik moest beschrijven… Ik vond het moeilijk. Hij was hier zoveel beter in dan ik.

“Kappen met sorry zeggen, alsjeblieft. Ja, duh.. Ik denk aan op jouw pik zitten; dus natuurlijk ben ik geil. Ik vinger m’n kutje nu, en kom bijna..” De foto die hij stuurde bracht me over de rand. In beeld was zijn onderlichaam vanaf zijn rechter zijkant; hij had zijn telefoon blijkbaar naast hem op het bed opgesteld. Voor het eerst zag ik zijn blote pik. Keihard in zijn linkerhand. Gemiddelde maat, leek me. Daarboven zijn topsport-buikspieren, strak aangespannen, maar deels aan het zicht onttrokken door zijn rechterhand, die tussen zijn opgetrokken benen zat. Hij schreef: “Ik wil die twee vingers van mezelf vervangen met jouw lul.”

Hijgend kwam ik klaar; m’n zaad kwam op mijn hele bovenlichaam terecht. Ik maakte een video van een paar seconden waarin ik mijn ondergespoten lijf en mijn naschokkende pik in beeld bracht. Geslaagd filmpje, vond ik zelf, voor iemand die dit nog nooit eerder gedaan had. Dat vond Coen ook, getuige zijn reactie: “Oew Lars ik wil het van je af likken. En dat moet je dan ook bij mij doen. Wacht.. Bijna..”

Het was even stil, en toen kwam er een video waarin hij me overtrof: het beeld was hetzelfde als daarnet, maar toonde nu hoe zijn stuiterende pik dikke klodders zaad op die indrukwekkende en nu strak aangespannen buikspieren spoot. Met nog steeds die andere hand tussen zijn benen.

Ik kon alleen maar “wauw!” tikken.

Allebei naakt op bed liggend chatten we nog wat verder. De seksuele spanning was er even vanaf, maar we waren nog steeds nieuwsgierig naar elkaars gedachten over seks. Dat bleek een fijne combinatie voor een goed gesprek, waarin we van alles van elkaar te weten kwamen. Zo leerde ik dat hij niet op meisjes viel en ook nooit iets met een meisje had gedaan, al op zijn dertiende voor het eerst seks had gehad, en ja: inderdaad gluurde hij wel eens in het zwembad naar andere mannelijke zwemmers. Eén keer had hij een tegenstander gepijpt in de kleedkamer, na de wedstrijd. Van het idee werd ik nu alweer een beetje geil.

Ik vertelde hem ook veel, maar op sommige vragen kon ik geen helder antwoord geven, omdat ik het zelf simpelweg ook niet wist. Bijvoorbeeld: ik zag mezelf als biseksueel, maar de laatste tijd twijfelde ik daar aan: wilde ik nog wel ooit met een vrouw zoenen of naar bed? Coen vroeg daarop wanneer ik voor het eerst zeker had geweten dat ik in elk geval óók op jongens viel. Dat wist ik precies. Het waren eigenlijk twee momenten geweest, kort na elkaar, waarna ik dat zeker had geweten. Maar voordat ik kon reageren, stelde hij voor: “zullen we even videobellen? Ik heb genoeg van het tikken, en wil je aankijken.”

“Ja, is goed. Wacht, ik trek dan even wat aan.”

“Nee joh, hoeft niet toch? Ik lig hier ook nog bloot met zaad op m’n buik, haha, maar we hoeven alleen elkaars gezicht te zien toch?”

Mijn piemel werd nu alweer dikker, door die tekst.

Even later verscheen Coen’s blonde kop in mijn schermpje. Ik kon niet anders dan me realiseren: ik kijk live naar een heel leuke jongen met een fantastisch lichaam, nu naakt, die zichzelf net heeft onder gespoten, met zijn vingers in zijn kont. Terwijl hij dacht aan neuken met mij.

Ik duwde die gedachte uit alle macht weg, maar mijn pik was alweer hard. “Nou, vertel: wanneer wist je dat je op jongens viel?” vroeg Coen.

Dat verhaal vertellen zou me niet bepaald rustiger maken, wist ik. Toch deed ik het.

~

Ik was veertien, en was een avond en nacht bij Vincent, een teamgenoot van voetbal, met nog twee anderen uit ons team. Het was een soort afscheidsfeestje: hij ging verhuizen, en ging daardoor weg bij de voetbalclub. Heel jammer vonden we dat. Echt goede vrienden waren we volgens mij niet, maar wij drieën konden het altijd goed met elkaar vinden, zowel op als naast het veld.

Het was een avond met cola, chips en een film. Halverwege die film kwam de broer van Vincent thuis. Ik had hem nog nooit gezien, en kende zijn naam niet eens. Ik weet alleen nog dat hij een stuk ouder dan zijn broertje was; ik schatte hem toen rond de twintig. En dat hij uiteindelijk rechts naast me op de bank belandde. De bank, waar eigenlijk niet zoveel mensen op pasten. Dat was het eerste moment: zijn stevige warme arm tegen de mijne. Ik twijfelde toentertijd al een tijdje over mijn seksualiteit; gluurde ook regelmatig naar teamgenoten onder de douche, en keek online naar mooie vrouwen én mannen. Toch had ik daar nooit veel bij gevoeld. Wel bij de broer van Vincent. Ik gloeide, en lette totaal niet meer op de film; voelde die arm van hem, keek naar zijn handen.

We bleven logeren die nacht, op matrassen in de kamer van Vincent. Terwijl de drie jongens om me heen vlug in slaap vielen, bleef ik eerst nog een tijd denken aan die broer. Ik was in de war, vooral over mezelf.

Het tweede moment kwam de volgende ochtend. Ik was eerder wakker dan mijn maatjes, en liep in mijn onderbroek naar de badkamer om te plassen. Ik had wel gezien dat daar licht brandde, maar met mijn slaperige kop deed ik niets met die informatie. De badkamerdeur had hij blijkbaar vergeten op slot te doen. Hij. Die oudere broer. Eenmaal in de badkamer stond ik aan de grond genageld, want daar stond hij. Vlak naast de douchecabine, een meter of drie bij me vandaan. Zijn grote naakte lichaam was nog deels nat. Een handdoek hing over zijn schouder, voordat hij zich zou afdrogen, deed hij nu iets anders: Zijn hand omsloot zijn stijve paal. Hij keek me geschrokken aan, maar deed niets. Bleef daar staan. Zoals ook ik enkele seconden te verbouwereerd was om te bewegen. Niemand sprak een woord. Ik keek alleen. De druppels op zijn borstkas. Zijn behaarde armen. Zijn blokjesbuik. Zijn stijve. Ik had toen nog nauwelijks vergelijkingsmateriaal, maar was onder de indruk door de grootte van dat ding.

Mijn puberbrein sloeg op hol, terwijl ik hem bekeek; het moment zal een paar seconden hebben geduurd. Toen mompelde ik ‘sorry’, en verliet de badkamer. Daarna heb ik hem niet meer gezien; toen wij aan het ontbijt zaten, was hij al vertrokken. Toen wist ik het zeker: ik viel zeker niet alléén op meisjes.

~

Een iets kortere versie van dat verhaal vertelde ik Coen. “Wow, wat een ervaring,” zei hij. Ik keek weer naar zijn gezicht in mijn schermpje. Gisteren, bij de fotoshoot, had ik nog vóórdat hij begon te flirten een vermoeden. Ik denk dat het zijn manier van praten was, waardoor ik dacht: die zou wel eens homo kunnen zijn. Ik wist het toen echter nog helemaal niet zeker. Dat was bij Noah anders: bij hem straalde het er gewoon vanaf. “Als Noah praat, komen regenbogen uit zijn mond,” had een collega al eens grappend gezegd. Hoe zou dat bij mij zijn? Hadden mensen door dat ik op z’n minst bi was? Ik vroeg het Coen. Hij zei van niet: “Nee, mijn gaydar piepte absoluut niet bij jou. Ik kon me gewoon niet inhouden, viezerik als ik ben, haha. In meerdere opzichten trouwens..”

Hij richtte de camera op zijn sixpack, waar nog steeds wat sperma op lag. Hij wreef er mijn zijn wijsvinger in, bracht die toen naar zijn mond, en likte die af. Ik flapte eruit wat ik voelde: “Jezus, Coen, ik wás alweer een beetje geil geworden weer, en nu helemáál.”

“Doe jij ook eens dan.”

“Wat?”

“Nou, als er daar nog zaad op je ligt.. Proef eens? Heb je dat al eens gedaan? Ik moet bijna weg, het eten staat klaar, maar wil eigenlijk nog twee dingen van je, en dit is de eerste.”

Er lagen nog een paar flinke klodders op mijn buik. Voor het eerst proefde ik mijn eigen sperma. Gek eigenlijk, dat ik dat nog nooit eerder had gedaan. “En?” vroeg hij.

“Apart. Niet vies, maar ook niet per se lekker.”

“Wacht maar tot je het van een ander proeft. In ieder geval heel geil om te zien dat je zaad in je mond stopt, haha.” Ik grinnikte.

“En wat was het tweede dat je wilde, voordat je weg moet?

“Ehm..” begon hij. Coen leek ineens zenuwachtig. Hij zei: “Nou, ik zou je graag nog eens zien. In het echt, bedoel ik. Ook om misschien wat dingen te doen, snap je? Vind het echt leuk met jou, Lars.”

Mijn geile brein schreeuwde ‘Ja!’, maar ik hield het toch af. Ik dacht aan Noah, en zei: “Lijkt me superleuk, maar ik moet erover nadenken. Het is allemaal nieuw voor me, begrijp je? Ik laat je heel snel iets weten, goed?”

Coen zei dat hij het begreep. De teleurstelling was van zijn gezicht af te scheppen. Ik voelde me schuldig, maar stiekem ook gevleid: hij wilde me. Dat is toch een fijn compliment.

~

Die avond lag ik in bed nog wat te mijmeren. Was wat verward door Coen’s voorkeur wat betreft neuken: hij was niet altijd bottom, maar had gezegd: “maar met jou: yes, please!” Vervolgens had hij genoten van de fantasie waarin ik hem neukte. Op de één of andere manier had ik dat anders bij hem ingeschat. Misschien door dat gespierde lijf van hem of zo. In de pornofilms die ik bekeek was degene die geneukt werd meestal smaller gebouwd. Maar dat was natuurlijk onzin: of je het fijn vond om geneukt te worden heeft natuurlijk niets met je lichaamsbouw te maken. Ook niet met het formaat van je piemel trouwens.

Daarna dacht ik aan Noah: ik zag hem als totale bottom. Maar anale seks had ik met hem nog niet gehad, en ik had hem er ook niet over horen praten. Dus wist ik wat dat betreft eigenlijk niets.

En nu ging ik hem ook niets vragen. Ik ging me houden aan het contactverbod. Over drie dagen verder…

Dank voor het lezen! Het volgende deel gaat even op zich laten wachten vrees ik. Sorry alvast daarvoor. Er staat namelijk nog geen letter op papier, en ik heb het heel druk met andere dingen. Reacties welkom, natuurlijk!