Sinds het planten van de drie eikjes zijn heel wat jaren verstreken. In die tijd hebben we niet alleen de vlinder gevoerd, maar ook de drie eikjes liefdevol verzorgd. Met een sponsje haalden we hongerige rupsen van hun bladeren, en we zorgden dat de grond niet uitdroogde. Toen ze het struikstadium ontgroeid waren en langzaamaan mooie rechte, zij het wat ruwe stammen kregen, knuffelden wij ze als waren het echte kinderen. Ik pakte Artemis’ billen en zij de mijne, met een van de opgroeiende boompjes tussen ons in. Daar kreeg ik niet echt geen stijve van. De boompjes ruisten dan giechelend, en later zeiden ze wel van “genoeg, genoeg.” Toen ze ongeveer 12 waren begonnen er wat zwellingen op de rechte stammen te komen, maar verder veranderde er niets. We merkten wel, dat er geleidelijk meer spanning in de lucht kwam te hangen, net als vroeger in het moerbeibos. Wij hadden steeds meer werk aan het verwijderen van rupsen en galwespen. Als we daarmee klaar waren knuffelden we ze nog een keer extra.

Zo werden we een keer betrapt door de buurvrouw die kwam zeggen dat ze op vakantie gingen en wilde vragen of wij de kliko aan de straat wilden zetten. Daar kwam ze niet aan toe, want buurvrouw was van hetzelfde soort als Artemis. Ik liet de boom los, kreeg door haar aanwezigheid onmiddellijk een erectie en banjerde dus opgewekt naar haar toe. Ze keek ons aan met een blik van zijn ze helemaal leip geworden? Boomknuffellaars? Maar ik pakte haar bij de heupen en drukte haar door haar knieën, schoof mijn gereedschap onder haar gleuf en trok haar toen bij de billen op mijn heupen. Ze had een kort, wijd strokenrokje aan met niets eronder, dus dat was snel geregeld.

“Daar gaan we veel lol aan beleven als ze zestien zijn,” beloofde ik haar uit hijgend. Buurvrouw keek of het in Keulen hoorde donderen en versleet ons voor knettergek.
“Heb je wel eens van boomnimfen gehoord?” vroeg ik.
“Jawel, maar ik geloof niet in Griekse mythen en sagen,” zei ze.
“Dat zijn mijn dochters, ze heten Euphrosyne, Cleta en Thalia,” zei ik, “en die vlinder daar op de dakgoot is hun moeder Aglaïs. Die houdt toezicht bij de opvoeding.”
“Ja maak het nog gekker, neuken met een vlinder, en dan geef je ze nog namen ook!” Ze tilde haar rokje op en piste als afscheid op ons gazon. Onderwijl was Aglaïs van de dakgoot gevlogen en zij fladderde een lustig rondje om buurvrouws hoofd. “Prettige vakantie!” riep ik haar na.

Artemis was intussen ruggelings op de tuintafel gaan liggen, met de ruggengraat in de spleet tussen de planken. Ze trok haar rug rond en met de benen in de lucht bood zij mij haar onderkant aan, waarop ik na al die jaren nog steeds niet uitgekeken en uitgewerkt was. Nauwelijks weer opgesteven na de buurvrouw poetste ik mijn lul weer stijf aan Artemis’ gleuven, en met mijn mond stimuleerde ik haar klit, zodat wij na het nodige gewrijf enthousiast klaarkwamen. Mijn lul gleed uit haar kut, en ik wilde al een potje koffie gaan zetten, toen Aglaïs op haar Venusbult neerstreek en van de geil- en spermaresten begon te snoepen. Vol verbazing keek ik toe, en toen streek ze ook nog eens op mijn slappe eikel neer, die prompt weer overeind kwam. Ik trok mijn voorhuid naar achter om haar het beste nat te gunnen. Sindsdien mengden we het dagelijks kaneel-met-honingprakje aan met kutgeil en sperma.

Artemis werkte ook nog steeds voor de afwisseling in de seksclub en bracht heel veel klanten een beetje beschaving bij. Voor de kick heeft ze ook een paar keer een raam gehuurd in de hoerenbuurt, om te weten hoe dat zou voelen. Ze genoot ervan om als vlees bekeken te worden, al vond ze het spijtig dat ze wat elementaire bedekking moest verdragen. Stiekem verving ze wel het bikinibroekje door een ceintuurtje zonder kutlintje en ze plakte een paar zuignappen op haar tepels in plaats van een mini behaatje. Maar liever had ze wijdbeens naakt voor het raam gezeten.

Veel van onze vrienden en kennissen gingen bij haar langs, eerst uit nieuwsgierigheid, alleen om te kijken, maar later deden ze als klanten dingen met haar die ze bij onze privé seksfeesten nooit hadden durven vragen. Dat varieerde van pijpen en beffen tot anale seks. Desgewenst mochten onze vrienden haar tieten en billen besproeien. Artemis slikte zelfs hun sperma in en liet zich in haar mond pissen. Zij besproeide hen zelf ook met liefde als ze daarom vroegen. Alleen voor poepseks was ze niet te vinden, dat gaf te veel smeerboel, en aan SM had ze gewoon een hekel. Natuurlijk kwamen er ook talloze gewone klanten, want haar enthousiaste kwaliteiten praatten zich snel rond. Ik was erg trots op mijn heerlijke hoer die dat allemaal gewoon opwindend vond.

Zoals al verteld, vanaf de tijd dat de eikjes in onze tuin er ongeveer twaalf, dertien jaar stonden begon er een elektriserende spanning onder de takken te ontstaan. Al gauw kon ik me daar niet meer bewegen zonder een erectie te krijgen, en dan kon ik ze niet meer knuffelen. Ook Artemis, in de hangmat die ze tussen de boompjes had gespannen, begon spontaan orgasmes te krijgen. We bleven verder van de boompjes af, hoewel ik wist hoe je de nimfen moest uitpellen. Artemis en ik vroegen ons af of onze dryaden ook onsterfelijke godinnen zouden zijn. Maar uit de Griekse mythologie konden we weten dat ze hoogstens net als Herakles halfgodinnen zouden zijn, en dat het menselijke element sterfelijk zou zijn. En zouden ze de toverkracht hebben om mij weer in een satyr te veranderen en een echte satyr uit mijn vijg te laten komen?

Vlinder Aglaïs fladderde nog steeds bij de dakgoot, maar ze gaf geen antwoord meer op vragen. Op een dag was het maaltje van honing, kaneel, geil en sperma onaangeroerd. Aglaïs was verdwenen. Dat was het signaal voor ons om de nimfen uit hun boompjes te laten barsten.

Hun kruinen ruisten nu een ander liedje: “knuffel mij, knuffel mij,” en “maak mij vrij, maak mij vrij.” Dat was anders dan hun moeder vroeger, die ik zo onaangedaan had verkracht. Zou dat zijn vanwege de sterfelijke helft, of vanwege onze opvoeding?

Het spreekt namelijk vanzelf dat wij onze andere seksexperimenten al die jaren bleven voortzetten. Zo voerden we alle 100 standjes die we al zo vaak geoefend hadden ook op ons gras tussen de eikjes op, want voorlopig waren het toch maar boompjes. Ook moeder Aglaïs had blijkbaar geen moeite gehad met deze vorm van voorlichting.

Ik kan op mijn eentje niet tegelijk drie blote meiden bedienen, laat staan godinnen, en meiden zouden het toch gewoon worden, met tieten, gleuven en kringspieren, zodra ik op hen gepist had. Dus vroegen wij mijn pappa en Artemis’ neef Jaap om ons te assisteren. We wilden er ook publiek bij hebben, dus de ongelovige buurvrouw en de lesbische vriendin nodigden we ook uit bij onze godinnenschemering.

Onze assistenten en ons publiek kenden de bijzondere eigenschappen van ons eikenbosje al. Ze wisten dat mannen een erectie kregen en vrouwen een orgasme als ze zich onder hun elektriserende kruinen begaven. Iedereen nam dus onmiddellijk onze uitnodiging aan, en het eerstkomende weekeinde zouden wij het verjaardagsfeest van de drie dryaden vieren. Artemis en de buurvrouw namen die dagen vrij van de seksclub.