Dit sprookje is gebaseerd op het Middeleeuwse Mariken van Nieuweghen. Het volgt de drie thema’s uit dat verhaal: Verleiding, Zonde en Vergeving.


ZONDE

De zeventienjarige Marieke ontwaakt in seksueel opzicht, laat een make-over doen om van haar lieve imago af te komen en is heel onschuldig gaan flirten met de motorrijders, die aanleggen op het terras waar ze in de weekeinden als serveerster werkt. Vier van hen, de ‘Motor Mice’, hebben hun oog op haar laten vallen.

Het meisje is niet alleen heel mooi maar helaas ook in alle opzichten nog jong en naïef. Ze heeft een crush op aanvoerder Nick van de ‘Motor Mice’ en hem lukt het daardoor, met enige dwang, haar in zijn bed te krijgen. Als hij voor het eerst zijn grote paal bij haar naar binnen drijft blijkt dat ze nog maagd is. Dat maakt hem niet uit, hij gaat daardoor alleen maar nog harder op haar los en als hij straks met haar klaar is zijn z’n drie mede-muizen aan de beurt.


Het kwaad

Terwijl hij me met het kettinkje aan mijn halsband in bedwang houdt drijft Nick enkele keren zijn grote paal gemeen hard in me. Hij ziet aan me dat het me pijn doet en op een of andere vreemde manier lijkt hem dat deugd te doen. ‘Weet je schoonheid, ga er nou maar zo snel mogelijk van genieten want er staat je nog heel veel te wachten’ is daarna zijn wat vreemde opmerking. Dan reikt hij naar het tafeltje naast het bed, doet wat drank in een glaasje, haalt het balletje uit mijn mond en geeft het me te drinken: ‘dit gaat je zo meteen wel helpen het fijn te vinden.’ Gehoorzaam slik ik het door, ik kan ook niet anders want hij giet het gewoon naar binnen. Het is een soort stroopje, apart smaakje wel. Nick: 'Als je je gedraagt doe ik het balletje niet meer in. Lukt dat?' Opnieuw ben ik gehoorzaam en knik, ik kan geen kant op.

Daarna gaat hij languit over me heen liggen en dat maakt het wel iets prettiger, dat hij niet zo afstandelijk doet en me meer omhult. Maar het neemt niet weg dat zijn stijve penis in mijn buik echt pijn doet en dat die pijn ook maar langzaam zakt. Als hij zich na wat op en neer bewegen even stil houdt omdat ik steeds meer verkramp helpt dat wel. Ik voel dan hoe de pijn zakt en mijn kutje dat andere begint te voelen, dat wat ik ook altijd voel als ik mezelf vinger. Het voelt alsof mijn lichaam er zich aan over geeft en dat mijn mind daar achter aan gaat. Als Nick merkt dat ik ontspan en weer begint te bewegen wiebel ik met mijn bekken een beetje tegen en dan komt hij omhoog. Steunend op zijn armen kijkt hij me aan en zegt: ‘zie je nou wel schoonheid, het went vanzelf.’

Heel vreemd is het om te zien dat uitgerekend zijn baantjes rood geverfde haren over zijn voorhoofd zijn gaan hangen, waardoor hij best wel een broeierig uiterlijk heeft gekregen. Maar goed, hoe hij er ook uitziet en wat hij ook met me doet, ik besef dat ik weinig keuze heb en me maar het beste kan voegen naar wat hij met me uitspookt, om het in ieder geval nog een beetje redelijk mee te beleven. Dus open ik mijn benen nog verder om het schrijnende in mijn kutje ruimte te geven en dat maakt dat Nick iets liever wordt, hij voelt hoe het voor me is en beweegt zich dan, iets meer rekening met me houdend, wat rustiger in me op en neer.

Ondertussen blijft hij steeds maar op zijn armen leunen en mij aankijken en zegt dan op een gegeven moment: ‘weet jij wel dat jij de mooiste tietjes hebt van alle meisjes die ik de laatste tijd neukte?’ Nou, ik weet niet of ik zo blij moet zijn met dat compliment want meteen daarna komt Nick omhoog, trekt hij me onder mijn billen omhoog tot zijn paal heel diep in me zit en als ik dan zo tegen hem opgespannen sta pakt hij het zweepje met het leren flapje en begint hij me tikken op mijn tietjes te geven, net zo lang tot ze vuurrood en gloeiend op mijn lijf staan. Tegelijk trekt hij me met het kettinkje aan de halsband strak waardoor hij me dwingt hem aan te kijken. Op de een of andere manier ziet hij er inmiddels een beetje eng uit en ik snap niet goed meer waarom ik hem nou zó leuk vond.

Eindeloos drijft hij daarna zijn pik steeds weer bij me naar binnen, het halsbandje strak houdend zodat ik hem moet blijven aankijken. Gelukkig geeft hij me af en toe nog wat van dat drankje en voelt het inmiddels niet meer pijnlijk. Ik kan er zelfs al wat van genieten, maar het is toch bij lange na nog niet het gevoel dat ik had toen ik mezelf iedere avond klaar vingerde. Op een geven moment arriveren ook de drie andere muizen en als hij hen hoort binnen-daveren in zijn loods gaat Nick me in een hoger tempo neuken en even later komt hij met veel gekreun in me klaar, net als de drie andere mannen de kamer binnenkomen.

Zonder iets te zeggen kleden zij zich ook uit en niet veel later is Anton in me aan het beuken terwijl Karel en Jan mijn benen ver uit elkaar houden. Het vreemde is dat ik het al niet meer zo vreemd vind, alsof mijn lichaam niet meer helemaal van mezelf is en een eigen weg aan het volgen is. Terwijl ik me bedenk wat er gaande is en waarom ik deze verkrachting ondanks alles lekker begin te vinden belt Nick ondertussen met iemand en kan ik nog net opvangen dat ‘die meid er klaar voor is.’ Ik heb niet eens tijd me daarover zorgen te maken, zo hard als die andere drie mannen nu met me tekeer gaan.

De hele avond gaat het zo door, om beurten komen ze in me klaar of, spuiten ze hun zaad over me heen. Ik ben steeds meer mee gaan werken en op een gegeven moment hebben ze daarom mijn handen los gemaakt, om me in meer standjes te kunnen neuken. En iedere keer weer krijg ik een slokje van het drankje te drinken en inmiddels heb ik wel in de gaten dat er iets hallucinerends in zit, het maakt dat ik me steeds prettiger voel bij wat er gebeurt. Wat ik echter niet snap is dat ze helemaal niks meer tegen me zeggen, terwijl ze op het terras altijd zo aardig waren. Alle vier zijn ze alleen maar bezig zich op mij uit te leven, alsof ik een sekspop ben die er niet echt toe doet. Op een gegeven moment beginnen ze elkaar af te wisselen, er is er dan één in me bezig terwijl de rest op de bank zit uit te rusten. Ondertussen sjorren ze aan hun pik om die stijf te houden om daarna weer in me te keer te kunnen gaan.

Het is al laat als ze eindelijk stoppen. Ik word van het bed gehaald, krijg een lap om me bij het aanrecht een beetje te fatsoeneren en nadat ik me heb aangekleed brengt Nick me weg.

De zondeval

Mijn tante woont aan een smal straatje in de benedenstad van Nijmegen, vlak bij de Waal, bijna naast het Casino. Voor de deur van het Casino zet Nick mij af, de rest moet ik blijkbaar maar lopen. Het is al na middernacht als Nick me als afscheid een aai over mijn gezicht en een kusje op mijn lippen geeft. Dan zegt hij me tot mijn verbazing zijn broer de groeten te doen, waarna hij zonder nog iets te zeggen vertrekt. Ik ben totaal afgedraaid, de hele avond ben ik bijna letterlijk kapot geneukt en toen ze met me klaar waren kreeg ik niet eens de kans om me weer wat te fatsoeneren.

Voordat ik de paar honderd meter naar het flatje van mijn tante loop pak ik mijn mobieltje om haar een berichtje te sturen. Pas nu zie ik op mijn telefoon dat mijn tante me al die tijd dat ik verkracht werd herhaaldelijk heeft gebeld en me berichtjes stuurde met de vraag waar of ik bleef.
Ik stuur haar een berichtje dat ik er aan kom maar krijg er meteen een terug:
Marieke, ben je gek of zo? Het is al ver na middernacht, je komt er hier niet meer in. Blijkbaar vind je het belangrijker om als een sloerie rond te hangen dan om op tijd bij mij te zijn. Ga dus maar terug naar mijn sukkel van een broer. Adieu…

Dit is de druppel en snikkend zak ik neer op een bankje dat tussen het Casino en de rivier staat, het is langzamerhand of iedereen tegen me is. Maar amper zit ik of er staat ineens zonder dat ik hem hoorde aankomen een grote zwarte glanzende auto voor mijn neus. Van achter het stuur komt er een man omgelopen om vervolgens aan mijn kant het achterportier te openen. Daar stapt er een man uit die er zó sjiek uitziet: helemaal in een zwart glanzend satijnen pak met en vuurrood strikje, in exact dezelfde kleur als mijn jurkje. De man die me begin dertig lijkt heeft een gebruind gezicht en lange zwarte haren waar net als bij mij wat rode strengen doorheen lopen. Alleen maakte hij ze niet net als ik in de war, hij heeft ze met een glanzende gel strak achterover zijn hoofd gekamd. Hij draagt een zonnebril maar als hij die afzet om mij eens goed te bekijken blijkt dat hij ontzettend opvallende ogen heeft, gitzwart met goudgele pupillen, waardoor het lijkt alsof er een vuurtje in smeult. Meteen daarna zet hij de zonnebril ook weer op, alsof hij anders pijn krijgt aan zijn ogen.

Ingepalmd

‘Dag mooi meisje’ zegt hij dan tegen me, ‘je ziet er vreselijk uit, heb je een ongelukje gehad of zo?’ De vriendelijkheid van de man maakt dat ik opnieuw in snikken uitbarst. ‘Ach meisje toch, ik ben op weg naar het Casino iets verderop, als je wilt kun je met me mee lopen, er is daar altijd wel een gastenkamer vrij waar je je even wat kunt opknappen.’ Het lijkt er niet op dat ik snel leer, of misschien zijn het wel al die drankjes waar duidelijk wat in zat, opnieuw loop ik argeloos met een man met mooie praatjes mee, maar dat besef ik pas later.

De man gebaart naar de chauffeur die daarna met de auto wegrijdt om te parkeren.In het Casino wordt de man door een portier met een diepe buiging ontvangen, waarna hij zegt: ‘komt u verder Signore di Avolo, onze directeur verwacht u al.’ De man die dus blijkbaar Signore di Avolo heet knikt en nadat hij heeft geregeld dat ik naar een gastenkamer wordt gebracht is hij meteen ook weg, een beetje verward kijk ik rond waar hij nou ineens is gebleven.
Het meisje dat me naar de kamer begeleidt vertelt me dat ik hem tot morgenochtend mag gebruiken en dat alle faciliteiten mij ter beschikking staan, in opdracht van Signore di Avolo. Ook in opdracht van de Signore serveert ze me een fles met hetzelfde drankje als wat ik van de motorrijders kreeg. Ik vraag me niet eens af hoe dat kan, gretig drink ik er enkele glaasjes van achter elkaar, omdat het stroperige spul me prettig doet voelen en tegelijk ook mijn honger wegneemt.

Als ik de grote badkamer met het royale bad zie laat ik alle schroom en voorzichtigheid varen, ik heb nog maar één behoefte en dat is de seks met die vier motormuizen van me af te spoelen. Ik laat het bad vollopen en even later zit ik er genietend in, eerst een tijdje in stilte en daarna begin ik mijn lichaam te boenen. Niet veel later val ik echter in slaap…
Ik word wakker doordat ik word geneukt. Niet eens tot mijn verbazing ben ik op de een of andere manier naakt in bed terecht gekomen en ligt een ook al blote Signore di Avolo nu tussen mijn benen. Hij neemt het er duidelijk van, in alle rust glijdt hij met zijn geslacht in me op en neer. Het vreemde is dat ik het heel normaal vind, alle pijn en stress die de verkrachting door de ‘Mice’ opleverden lijken als sneeuw voor de zon te zijn verdwenen. Er is alleen maar deze man die als van nature in mij thuis hoort en die met zijn penis alles in me lijkt te raken wat daar maar lekker voelt. Zo heel anders als eerder deze avond met die vier kerels voelt het alsof deze man alleen maar op mij gericht is.

Hoe langer hij in me op en neer wrijft hoe groter en heter zijn penis lijkt te worden, alsof hij steeds verder in me doordringt en van binnen wel tot mijn navel lijkt te komen. Ondertussen leunt hij op beide handen boven me en kijkt hij me met die donkere smeulende ogen indringend aan. De beide rode haarstrengen zijn een beetje van de rest van zijn strakke kapsel losgekomen en hangen nu als een soort horentjes voor zijn voorhoofd, het is gewoon hypnotiserend zoals hij eruit ziet.
Omdat de Signore net als ik niet groot is voelt zijn lichaam aan alsof het een onderdeel is van mijzelf, als vanzelf strelen mijn handen zijn soepele gladde rug, zijn stevige ronde billen, zijn krachtige dijen en dat maakt dat hij me in een wat hoger tempo begint te neuken.

Niet veel later lijkt het alsof hij me een verblindende bal binnentrekt, alsof we samen in een inferno van vuur verzeild raken en samen in die zee van vlammen en hitte klaarkomen. Ik voel hoe mijn kutje zich met zijn paal versmelt alsof daar onze lijven volledig één worden. We beleven tegelijk ons orgasme en ik voel hoe hij daarna zijn zaad in me schiet, dat vervolgens tot in iedere cel van mijn lichaam lijkt terecht te komen. Niet eerder voelde ik zó deze gevoelens door me heen razen, mijn hele lichaam gloeit en tintelt en het enige wat ik kan doen is mijn armen en benen om Signore di Avolo slaan, om hem maar niet uit mijn lichaam kwijt te raken.

In bezit genomen

Het lijkt alsof er geen tijd tussen zit, het is dag en we zitten aan het ontbijt dat op onze kamer is geserveerd. Opnieuw wordt daar het inmiddels bekende stroperige drankje bij geserveerd. Ik draag weer mijn op wonderbaarlijke wijze fris gewassen en gestreken rode jurkje en ook de Signore heeft net als gisteren zijn zwarte pak met het rode strikje aan, verder draagt hij ook zoals gisteravond zijn zonnebril. Ik heb geen idee hoe dat kan, dat we van het ene in het andere moment lijken te schieten zonder dat ik me dat wat er tussenin is gebeurd nog herinner.

‘Het gaat al een stuk beter met je, hè meisje?’ Als ik knik gaat Signore di Avolo verder: ‘ik bezit in Antwerpen een instituut en ik zou je daar graag als een van mijn assistentes aan mijn zijde willen hebben. Nu je tante je niet wenst en je oom voorlopig weg is en je een tussenjaar nam heb je daar wel tijd voor, dunkt mij.’
Vreemd, ik kan me helemaal niet herinneren dat ik hem dat allemaal vertelde. Maar het komt niet in me op om te weigeren, het is alsof ik deze man al jaren ken en hem lief heb en hem alleen maar kan gehoorzamen, ik wil gráág bij hem wil horen.

Kort na het moment dat ik instemmend knik zitten we al in zijn grote luxueuze auto, die van binnen grotendeels rood is ingericht, in dezelfde kleur als mijn jurkje en het strikje van de Signore. Het ruikt en voelt er als pure luxe, alles aan deze auto is al net zo verfijnd als de Signore.
Zodra de auto zacht zoemend op gang komt zegt de Signore tegen de chauffeur: ‘doe het maar rustig aan Luigi, ik heb tot we thuis zijn deze jongedame het een en ander bij te brengen.’ De chauffeur knikt dat hij het heeft begrepen, waarna er een ondoorzichtig glas omhoog schuift tussen hem en ons. Op hetzelfde moment dat dat met een klik tegen het plafond sluit kom ik in een ander universum terecht, zo lijkt het. Ik ben naakt en zit schrijlings op de schoot van de Signore, ook naakt en met zijn penis groter dan groots diep in me.

‘Zo meisje, vandaag beginnen we je onderricht, en dit is daarvoor de beste positie omdat je dan maximaal open staat.’ En dan begint hij te vertellen. Dat niets is zoals het lijkt. Dat God zogenaamd goed en kwaad onderscheidt, maar dat hij desondanks beiden tijdens zijn schepping in één wezen heeft ondergebracht, de mens. Kwaad zou de zonde zijn en de mens zou dus zondig zijn. Maar wat is precies zondig? Is het zondig als je je genoegen nastreeft? Is het zondig als je bezit wenst te vergaren om in luxe te leven? is het zondig om soms tot in het extreme toe de lust te zoeken? Als dat alles zondig is, waarom is dat dan in de mens gebracht? Waarom is er dan niet voor gekozen om de mens net als de dieren te laten leven bij de dag. Waarom is er dan niet voor gekozen om de mens niet te laten streven naar bezit of naar het eigen gelijk?

‘Juist door het onderscheid tussen goed en kwaad, mijn lieve Marieke, is de mensheid behoorlijk van het pad geraakt, voortdurend is er die aantrekkingskracht tussen de twee tegenpolen. Terwijl daar ten volle van genieten nou juist zo fijn zou zijn voor ons allen’ En dan vertelt Signore di Avolo dat hij een tegenbeweging wil vormen. Lang heeft hij aangezien hoe de boel ontaardde maar nu is het tijd om in te grijpen en is het nu aan hem als tegenmacht van God om de mensen te helpen weer de juiste koers te vinden. Daarvoor zette hij in Antwerpen een organisatie op, het DIVIT, het ‘Demonisch Instituut Voor Infernale Therapie.

Nu pas valt er van alles op zijn plaats: signore di Avolo, de duivel. Ik ben er even stil van, dat nu juist de demon zijn gigantische penis in mij heeft zitten en ik het ook nog fijn vindt. Maar dan dringt zich de ultieme vraag op: ‘waarom bent u nou juist bij mij uitgekomen? En klopt het dat Nick uw broer is?’ Zijn eerste reactie is een zacht donker gegrinnik dat ik via de nog steeds langer wordende paal in mijn buik tot in mijn hart voor doortrillen. Dan: ‘Nick en tal van anderen zijn mijn broeders en zusters in deze tegenmacht. Nadat ik als eerste bij God in ongenade viel volgden zij mij en besloten ze mij te helpen door lieflijke onschuldige meisjes op te sporen en in te wijden voor hun rol in mijn grootste missie. Hij herkende jou meteen als zo’n meisje, en toen hij gisteravond ook nog eens dat duiveltje boven je kutje zag wist hij het zeker, dit is jouw roeping.’ Tegelijk raakt hij de kleine tattoo op mijn buik aan en tot mijn verbazing zie ik dat die oplicht en vuurrood wordt.

Ik voel me uitverkoren en genietend vlij ik me extra stevig tegen het warme blote gladde soepele lijf van Signore di Avolo aan, liefst zou ik hem nooit meer uit me weg willen laten gaan. Zijn penis lijkt nog steeds te groeien en me in alle uithoeken van mijn lichaam op te zoeken. Samen raken we in een cadans van in en uit en in en uit en iedere keer lijkt hij mijn wezen verder te vervullen met de geruststellende zekerheid dat ik mijn bestemming heb gevonden. Als hij uiteindelijk zijn zaad in me spuit is het alsof hij daarmee iedere cel die ik in me heb in bezit neemt.

Demonisch Instituut voor Infernale Therapie

Het laatste deel van de reis praten we niet meer, we veranderen niets aan onze houding en blijven naakt tegen en op en in elkaar zitten terwijl het lijkt alsof de penis van de Signore maar niet kleiner wordt. Zo bereiken we Antwerpen, waar we tot mijn verbazing recht op een burcht aan de Schelde afrijden. Ik ken dat gebouw omdat het naast het plein ligt waar mijn oom en ik wel eens een kerstmarktje bezochten. Maar nu, als we na de oprit door de gebogen toegangspoort rijden, opent zich daarna ineens een diepte, waarna de wagen op een hellende baan terecht komt.

En daar is het, de in rood en goud gestileerde toegangspoort met daarboven het bord: ‘Demonisch Instituut Voor Infernale Therapie’. De poort zwaait als vanzelf open, waarna zich een grote ruimte openbaart waar zich tal van mensen bevinden. Iedereen is naakt en mooi en glanst in het rode schijnsel van vuren die overal oplaaien. Als Signore di Avolo zijn eindeloos lijkende geslacht helemaal uit me heeft teruggetrokken stappen ook wij naakt uit, hij met zijn glanzende penis nog steeds kaarsrecht overeind en ik met zijn zaad dat mijn lichaam niet verlaat maar zich juist nog steeds een weg verder naar binnen lijkt te zoeken.

We begeven ons gearmd onder de mensen, door wie we met gejuich worden ontvangen. Niet veel later staan ze in een dichte kring om ons heen, worden we door hen massaal omarmd, en drukt het ene na het andere blote lichaam zich ter begroeting tegen ons aan. Voor het eerst sinds de dood van mijn ouders ervaar ik weer oprechte liefde, ik ben thuis gekomen, ten minste, zo voel het …


ThnX dat je dit verhaal leest! X. Zazie