Louise - 2

Om het gehele verhaal te begrijpen, lees dan eerst de voorgaande delen.

Ik word ’s morgens met een lichte hoofdpijn wakker. Ik wil opstaan om naar het toilet te gaan, als ik plotseling merk, dat er nog iemand in bed ligt. Tot mijn verbazing is het Louise, die met haar kleren aan in mijn bed is gaan liggen. Op zich had ik dat niet zo erg gevonden, als ze niet had overgegeven. Ik kijk op de klok en zie dat het al elf uur is.

Hoog tijd om op te staan en ik maak dan Louise ook wakker. Ze kreunt: ‘Oh, het voelt alsof er een trein over me heen is gereden!’
Ik lach. ‘Dan moet je ook niet zo veel drinken, Louise! Je had gisteren zes glazen whisky op en ’s middags had je ook nog enkele cocktails op! Vind ik niet zo gek, dat je je nu wat slecht voelt!’

‘En mijn hand doet pijn!’

Ik lach. ‘Weet je niet meer, wat je gedaan hebt?’
‘Nee? Wat heb ik dan gedaan?’
‘Volgens mij heb je Jack een gebroken neus bezorgd, toen die wat handtastelijk begon te worden.’
‘Echt? Kan niet hard genoeg zijn geweest! Maar dan is me dat die pijn wel waard!’

Dan kijkt ze om zich heen. ‘En hoe kom ik in jouw kamer?’
Ik lach. ‘Je bent echt wel wat van de film kwijt, Louise! Dat wilde ik jou net vragen! Ik heb je op je kamer neergelegd, maar toen ik wakker werd, lag je hier!’
‘Oh, dan moet ik echt wel dronken zijn geweest! Hebben ze hier ook hoofdpijntabletten?’
‘Die heb ik wel bij. Ik heb altijd zoiets bij, als ik reis.’

Ik pak dan wat paracetamol uit mijn toilettas en geef dat, samen met een bekertje water, aan Louise. Ze neemt het dankbaar aan en laat zich dan weer terugzakken in het bed. Ik laat haar even met rust en ga douchen. Als ik bijna klaar ben, gaat de deur van de badkamer open en verschijnt Louise.
Voor de douche laat ze haar jurkje zakken en trekt ook haar ondergoed uit. En zonder iets te zeggen, stapt ze in de douche, die ruim genoeg is voor twee personen. Ik schrik wel even, want dit had ik absoluut niet verwacht. Ik wil iets zeggen, maar ze legt een vinger op mijn lippen.

Dan knielt ze voor me, en begint me gewoon te pijpen. Ik ben volledig verbijsterd en laat het gebeuren. Mijn pik is erg snel stijf en Louise is ook nog eens goed in pijpen. Ze gebruikt haar tong erbij, en dat is iets, wat ik nog niet eerder meegemaakt heb. Het duurt dan ook niet lang, voordat ik mijn orgasme voel aankomen, en roep dan ook: ‘Ik kom bijna!’
Voor Louise is het geen reden om te stoppen, maar zet juist een stapje harder. Met een harde kreun kom ik dan in haar mondje klaar en ze slikt alles weg en maakt dan ook nog eens mijn pik schoon. Dan komt ze overeind en geeft me een zoen. Ik voel me nog steeds overrompeld en kan het amper geloven, dat ik hier nu seks heb met de jeugdliefde van mijn dromen! Ze wil ook duidelijk meer, want met haar handen is ze bezig mijn pik weer stijf te krijgen. En die prikt al snel tegen haar buik, want Louise is toch wel een stuk kleiner dan mij.

Maar ik til haar op en zelf dirigeert ze mijn pik richting haar kutje. Als ik haar dan op mijn pik laat zakken, slaakt ze een zucht. Dit is voor mij een absolute droom, dat ik haar nu mag neuken. Het is duidelijk, dat ze dit zelf wil, dus ik heb er ook absoluut geen moeite mee om haar nu te neuken. Omdat ik net ben klaargekomen, kan ik dit wat langer laten duren en ritmisch neuk ik haar, terwijl we elkaar kussen. Dan merk ik, dat Louise bijna klaarkomt, en ik zet dan wat aan, zodat ik ook kan klaarkomen. Louise is me voor, maar ik ga gewoon door en kom dan met een kreun diep in haar klaar. Hijgend hang ik tegen haar aan.

Ze slaat haar armen om me heen. Dan zet ik haar op de grond neer en ze glimlacht. ‘Wauw, dat was geweldig! En ook nog eens goed voor mijn koppijn!’
Ik lach. ‘Je had me wel verrast om hier zo binnen te stappen!’
‘Ik hoop niet, dat je je overvallen voelde?’
‘Een beetje, ik had je echt niet verwacht en zeker niet op deze manier! Maar ik klaag echt niet!’
‘Je kan anders wel neuken! Jack heeft dan wel een grotere, maar bij hem kom ik maar zelden klaar. Dat lukte jou zonder problemen, en je bent ook weer veel sneller stijf dan Jack!’

Ik heb liever niet, dat ze me vergelijkt met haar man, maar ik voel me niet in de positie om er iets over te zeggen.
‘Hmm, ik kan anders nog wel een keertje, hoor!’
Louise kijkt me geschokt aan. ‘Echt? Dat speelt Jack echt niet klaar, hoor!’
‘Ik ben Jack niet, Louise!’
Ze begrijpt de hint. ‘Ow, ik vergelijk je met Jack. Dat is niet eerlijk! Maar ik zou wel eens willen zien, hoe jij nog een ronde kunt!’
Ik leg haar hand op mijn pik, die alweer hard wordt. ‘Jezus! Hij wordt alweer stijf?’
Ik grijns. ‘Wil je me dan van achter neuken? Jack wil dat nooit, en het lijkt me juist erg fijn!’

Ik haal mijn schouders op en ze glimlacht breed. Ik wil mijn pik dan in haar kutje stoppen, maar dan zegt ze: ‘Dat bedoelde ik niet! Mijn andere gaatje!’
‘Ow, zeg dat dan! Weet je het zeker?’
‘Jouw pik is wat minder dik, dus dat moet wel kunnen!’

De douche staat nog steeds aan en dat zorgt voor de nodige smering. Ik zet mijn pik tegen haar sluitspier en zet er langzaam druk op. Maar dat lukt niet echt, dus probeer ik haar gaatje eerst op een andere manier wat op te rekken. Eerst ga ik er met een vinger in, en als het beter gaat, dan duw ik er een tweede vinger bij. Louise kreunt al van genot, en dan stop ik er nog een derde vinger bij. Als dat goed gaat, vind ik het tijd om mijn pik eens te proberen. Nu gaat het een stuk gemakkelijker, maar ik doe voorzichtig, om Louise niet te veel pijn te doen.

Ik merk aan haar lichaam, dat ze zich aanspant om de indringer binnen te laten, maar als mijn eikel eenmaal voorbij haar sluitspier is, glij ik er al meteen wat verder in. Ik gun dan Louise even tijd om eraan te wennen, en dan begint ze zelf te bewegen. Dat is voor mij het teken om verder te gaan en al snel zit mijn hele pik in haar kontje. Dat het strak voelt, is geen verrassing, maar Louise lijkt het wel fijn te vinden. Ik voer dan het tempo op en ik weet al, dat ik het in dit strakke holletje ook niet lang ga volhouden. En opeens, bijna uit het niets, komt Louise plots klaar. Haar orgasme komt snel, maar is zeker niet minder heftig. Ze kan nog amper op haar benen staan en net als ik klaarkom, floept mijn pik uit haar kontje en ik spuit een hele lading zaad op haar rug.
‘Fuck! Dit was echt geweldig! Ik ben volgens mij nog nooit zo heftig klaargekomen!’

Ik lach. ‘En dan was dit alleen nog maar seks onder de douche, Louise. Maar nu heb ik toch wel even nodig om de voorraden aan te vullen!’
Ze knikt. ‘Misschien ook maar goed, want het is daaronder nu wel wat gevoelig!’

Ze geeft me nog een zoen en stapt dan de douche uit. Ze droogt zich af en loopt dan naakt verder naar haar eigen kamer. Ik blijf achter en probeer te bevatten, wat me net gebeurd is. Ik droog me af en scheer me dan nog lekker glad. Maar als ik klaar ben, komt de realiteit weer snel terug.

Louise staat me al op te wachten, en zegt: ‘Ik moest toch maar eens met Jack gaan praten, Dave! Ik ben immers nog wel met hem getrouwd, en al acht jaar lang! Dat kan ik niet zomaar weggooien!’
‘En wat was dat net dan?’
‘Daar heb ik geen spijt van, Dave! Ik wist, dat je me graag wilde, en ik wilde je ook! En weet je, vroeger had ik ook wel een oogje op je. En nu weet ik, wat ik allemaal gemist heb. Maar ik weet nog niet, hoe het nu allemaal verder gaat. Het is ook allemaal zo onrealistisch! Mijn gevoelens zijn een achtbaan. Ik hou nog steeds van Jack, ook al heeft hij me bedrogen. Maar nu ik seks met jou heb gehad, ben ik geen haar beter!
Begrijp me niet verkeerd, Dave! Ik weet niet of ik nog bij hem blijf! Waarschijnlijk niet, daarvoor is er in het verleden al te veel misgegaan. Ik zie niet in, dat dit nog ooit zal veranderen.
En als jij het goed vindt, blijf ik hier wel slapen. Jack heeft onze vakantie bedorven, en ik wil hem zeker laten merken, dat ik dat absoluut niet fijn vind!’
‘Dus voorlopig zit er voor ons niet meer in?’
‘Daar kan ik nog niets op antwoorden, Dave! Dit was geweldig, en ik heb er ook echt geen spijt van! Maar het is gewoon op dit moment moeilijk voor me! Maar ik kan je wel zeggen, dat je al heel wat pluspunten gescoord hebt. Dus wie weet? En de vakantie is nog niet voorbij, dus het zou zomaar kunnen zijn, dat we nog eens wat nachtelijke activiteiten hebben... Meer kan ik je nu nog niet bieden, sorry!’
‘Nou ja, dat is al beter dan niets, Louise. Maar het is jouw beslissing, en daar moet ik maar mee zien om te gaan! En ik heb er geen problemen mee, als je hier blijft slapen. Natuurlijk had ik op meer gehoopt, maar je hebt me toch wel een droom in vervulling laten gaan, en dat was seks met jou!’
Ze glimlacht. ‘Dank je, dat je het zo sportief opneemt, Dave! Maar ik moet nu gaan. Eens kijken of Jack me nog wil spreken...’
‘Dan zie je ook meteen, wat voor schade je hebt aangericht!’
Ze voelt aan haar hand. ‘Aan mijn hand te voelen, minstens een gebroken neus!’
‘Het bloedde nogal flink, dus die kans zit er dik in!’
Ze geeft me nog een zoen, en loopt dan weg. En eindigt deze morgen toch in een mineur voor mij.

Wat later zie ik Louise en Jack met een taxi wegrijden. Jack ziet er fraai uit met zijn neus in het verband. Ik zie de beiden de hele dag niet meer terug, maar 's avonds is Louise er weer. Echt vrolijk is ze niet, maar dan kan ik haar niet kwalijk nemen. Ze komt naast me zitten.

Ze zucht diep en zegt: ‘Het is definitief, Dave! Jack en ik gaan scheiden. Hij had dezelfde conclusie getrokken en is nu terug naar huis. En hij neemt ook de schuld op zich, want naar nu blijkt, heeft hij me al meerdere keren bedrogen. Daar was hij opeens heel eerlijk in. Dat was best moeilijk. Maar ik ben nu wel blij, dat we het daar nu eens over zijn geworden. Ik heb ook met mijn neef gebeld, en heb hem gevraagd of hij ervoor wil zorgen, dat Jack zijn zaak blijft houden. In ruil daarvoor krijg ik dan het huis. Dat zijn we al overeengekomen!’

Ze begint te huilen en ik troost haar. Ze zoekt haar troost in mijn armen en laat zich dan gaan. Ik weet welke pijn ze nu voelt, want ik heb ongeveer in eenzelfde situatie gezeten. Het doet altijd meer pijn, als je bedrogen wordt door je partner. En het beste wat ik nu kan doen, is een vriend voor haar zijn. Ik neem haar mee naar de kamer, en laat dan wat eten bezorgen. Veel honger heeft ze niet, maar ze eet toch wel een beetje.

Dan gaat ze op haar bed liggen, en daar hoor ik haar dan huilen. Er is maar weinig, wat ik op dat moment voor haar kan doen. En ik heb die avond ook geen zin om nog naar de bar te gaan. Ik besluit dan maar vroeg het bed in te duiken. Maar als ik midden in de nacht wakker word om naar het toilet te gaan, ligt Louise weer naast me. Ze wordt ook wakker, en kijkt me glimlachend aan.
‘Ik wilde niet alleen in bed liggen, Dave. Maar ik wilde je ook niet wakker maken. Ik hoop niet, dat je het erg vindt?’
‘Het is prima. Ik begrijp het wel!’

Als ik weer terugkom, slaapt ze weer. Ze moet uitgeput zijn en voorzichtig kruip ik weer naast haar. De verleiding, om haar wakker te maken en proberen seks met haar te hebben, is groot, maar ik kan me beheersen. Als ik dat zou doen, zou ik alle kansen bij Louise vergooien. Maar het voelt wel fijn, als ze instinctief de warmte van mijn lichaam opzoekt en tegen me aan komt liggen.
 
De volgende dag is ze een stuk vrolijker, maar niet meer zo uitbundig. Ook dat is begrijpelijk, dit heeft een flinke impact op haar leven, maar ze heeft besloten om er niet met de pakken neer te gaan zitten. Dus ik stel haar voor met de leenauto de omgeving te gaan verkennen. Dat vindt ze wel leuk en we maken een mooie rit langs de kust. Ik probeer me dan ook niet te zeer op te dringen, en dat waardeert ze zichtbaar.

Als we 's avonds terug zijn, zegt ze dat ook: ‘Dank je, Dave! Ik weet, dat het moeilijk voor je was, maar je bent zeer terughoudend geweest, omdat je zag, dat ik daar behoefte aan had!
‘Dat spreekt toch voor zich? Je bent nu erg kwetsbaar, en ik wil onze hernieuwde vriendschap niet op het spel zetten voor wat amoureuze dromen! Dan kan ik beter proberen stap voor stap je hart te winnen...’

‘Vooralsnog ben je op de goede weg, hoor! En je bent vandaag echt een goede vriend voor me geweest. Trouwens al vanaf het eerste moment, dat we elkaar zagen! Ik kan je daarvoor niet genoeg bedanken!’
‘Ik begrijp wel, dat je tijd nodig hebt. En ik weet, hoe het voelt. Dat is geen fijn gevoel.’
‘Heb je ook in een scheiding gezeten?’
‘Nee, ik ben nooit getrouwd geweest, maar wel een keer flink verliefd. Maar ze bleek er veel minder serieus in te zitten, dan ik. Ze hield er nog een liefje op na, en zelfs nog een derde minnaar. Dat deed flink zeer!’
‘Oei, ja, dat kan ik ook wel begrijpen! Maar het is fijn om te weten, dat jij je kunt verplaatsen in de pijn, die ik nu voel!’

We gaan dan lekker uit eten, en langzaam zie ik weer de oude Louise terug. Alleen met de drank is ze nu veel terughoudender. Als we 's avonds terug naar de kamer gaan, vraagt ze me: ‘Mag ik weer bij jou slapen? Ik haat het echt om alleen in bed te moeten liggen!’

Ik knik, ik zou alles goed vinden, als ze maar bij me blijft. Want ik ben weer smoorverliefd op haar geworden, ik kan er niets aan doen. Ze trekt haar nachthemd aan en kruipt dan in mijn bed. Natuurlijk hoop ik erop, dat er meer gebeurt, maar ik wil niets forceren. Maar er gebeurt niets.

Tot in de vroege morgen. Want dan word ik op een nogal aangename manier wakker gemaakt. Want nog voordat ik mijn ogen opendoe, voel ik al de warmte van haar kutje om mijn stijve pik.
Als ik mijn ogen open, kijkt ze me lachend aan. ‘Nou, dat duurde ook best lang, voordat je wakker werd! Ik zit al even op je pik, hoor!’

Ik glimlach, maar geef me al snel over aan het heerlijke genot om mijn pik. Ze neukt zichzelf naar een orgasme, en ik ben nog niet zo ver. Ik ga dan door, en voer het tempo op en kom dan met een harde grom in haar klaar. Ze laat zich dan op me vallen en geeft me een zoen.
‘Dat was heerlijk! Ik hou wel van ochtendseks!’
‘Dat merk ik!’

We liggen even zwijgend naast elkaar en dan zeg ik: ‘Louise, hoe zie je dit nu verder? Is dit eenmalig, of wil je toch meer?’
‘Ik zit een beetje in twijfel, Dave! Je maakt iets in me los, waarvan ik niet eens wist, dat ik het miste. En de seks is ook erg goed!
Maar ik weet alleen niet, of ik al toe ben aan een nieuwe relatie. Kunnen we er nu niet lekker van genieten, en misschien is er later nog wel meer?’

Ik knik. Ik ben dan alweer op adem en heb nog wel in een tweede ronde. Ze gilt even, als ik op haar klim, en giechelt dan. ‘Jij bent ook onverzadigbaar!’
‘Alsof jij dat erg vindt!’
‘Doe ik ook niet! Je hebt al bewezen, dat je meer dan één keer kunt, en de seks met jou is erg lekker, dus ik klaag niet!’

Mijn pik glipt dan in haar kutje en ze slaakt een diepe zucht. Ik neuk haar nu heel erg traag, en daarmee bouw ik heel langzaam haar orgasme op. Bovendien kan ik dit erg lang laten duren. Voor Louise is het gekmakend, vooral omdat ik controle heb over haar orgasme.
‘Toe nou, neuk me harder!’
Pas na haar vijfde smeekbede vervul ik haar wens en voer het tempo dan drastisch omhoog. Ze heeft niet lang nodig om dan hard klaar te komen, maar ik ben nog lang niet zo ver. Dus ik neuk haar op hetzelfde tempo door en dan komt ze nog een keer klaar. Maar nu ben ik wel zover en kort daarna spuit ik haar weer lekker vol.

Als ik hijgend weer naast haar ligt, kijkt ze me glimlachend aan. ‘Jij bent echt een beest in bed! Geen idee, wat jij anders doet, maar zo ben ik een bepaald iemand wel heel erg snel vergeten!’
Ik glimlach, vooral omdat ze haar best doet om Jack's naam niet te noemen. Ik besluit het voor die ochtend hierbij te laten, want wellicht heb ik mijn energie later op de dag nog een keer nodig. En dan moet er ook nog voorraad over zijn...

Na een tijdje kroelen, strelen en kussen staan we op, en frissen ons op in de badkamer. Ook douchen we samen, waarbij we enkel speels elkaar afsponzen. Dat is erg leuk en ik ben blij, dat Louise weer haar leuke en speelse karakter terugkrijgt. Op dit moment lijkt ze toch wel wat verliefd op me aan het worden zijn. En dat zie ik als een positieve ontwikkeling.

Na het douchen kleed ik me aan, terwijl Louise nog bezig is met haar kapsel. Ik besluit even mijn telefoon te checken. Ook al heb ik vakantie, soms moet ik toch mijn klanten te woord staan in mails. Er blijken inderdaad wel wat mails in te staan, die ik moet beantwoorden. Met een zucht pak ik mijn kleine laptop uit mijn tas, en begin met het antwoorden van de mails. Wat later komt Louise achter me staan.
‘Wat is dit nu? Werken in je vakantie?’

Ik glimlach. ‘De schoorsteen moet wel blijven roken, Louise. Maar het is niet zo heel veel, en als ik er met een paar uurtjes per week vanaf kom, dan zie ik het niet als werk!’
Ze knikt begrijpend. Maar net als ik klaar ben, krijg ik mail van een klant, waar ik al een hele tijd mee bezig ben om hem binnen te halen. Die heeft vele bedrijven over de hele wereld, en als ik deze binnen kan slepen, dan zou dat een zeer goede zaak zijn.

Ik beantwoord de mail en vertel ook, dat ik nu op vakantie ben in Mexico. Daar krijg ik meteen reactie op. Dat is een goed teken, en dat blijkt ook. En dan blijkt, dat ze ook een enkele vestiging in Mexico te hebben, waarvan een in de buurt van Puerto Vallarta. En daar blijken ze een probleem te hebben en vragen me, of ik ondanks mijn vakantie bereid ben om mijn visie en deskundigheid op hun problemen los te laten.

Ik twijfel, en Louise ziet het. ‘Wat is er?’
‘Ach, het is een nieuwe klant. Best een grote klant. Hij vraagt me, of ik in mijn vakantie hier in de buurt naar een probleem wil gaan kijken.’
‘En je twijfelt nu, omdat je vakantie hebt, en je mij niet alleen wilt laten?’
‘Zoiets. Als ik hem kan binnenslepen, heb ik er een grote klant bij! En dit zou net dat zetje kunnen zijn om dat voor elkaar te krijgen!’
‘Dan ga je toch? En ik wil wel eens zien, wat voor werk je nu precies doet!’
Ik kijk verbaasd. ‘Je wilt mee? Nou ja, ik weet niet of het erg leuk voor je zal worden, maar ik heb er geen moeite mee. Eens kijken, waar het precies ligt.’

Ik zoek het op. Echt in de buurt is het ook weer niet, het ligt ruim driehonderdvijftig kilometer van Puerto Vallarta en volgens de routeplanner is het vijf uur rijden. En dan moet het probleem ook nog snel kunnen worden ingeschat en hopelijk kan ik er een oplossing voor vinden. Als ik alleen zou zijn, zou ik desnoods in de auto geslapen hebben, dat heb ik al eens vaker gedaan. Maar met Louise erbij, kan ik dat niet doen.

Ik beantwoord de mail en vertel dan ook eerlijk, dat het vijf uur rijden is, en ik op zijn minst een overnachting nodig heb.
Amper twee minuten later heb ik al antwoord. Het is het antwoord, waar ik al op gehoopt had. Een overnachting wordt al voor me geregeld, en ze zijn bereid een contract te ondertekenen, als ik hun probleem kan oplossen.

Dat haalt me dan over de streep en ik zeg tegen Louise: ‘Het zou wel betekenen, dat we ergens moeten overnacht. Als je daar geen problemen mee hebt, dan mag je best mee.’
‘Prima!’
Ik geef antwoord en geef ook door, dat ik een tweepersoonskamer nodig heb, omdat mijn vriendin meegaat. En dat blijkt al helemaal geen probleem te zijn. We maken dan een afspraak over twee dagen. Ik ben er best wel blij met en sluit met een goed gevoel mijn laptop.

Louise gaat op mijn schoot zitten en slaat haar armen om me heen en geeft me een zoen.
‘Lijkt me echt leuk om met je mee te gaan! Dan zie je ook wat meer van het land!’
‘Houd er wel rekening mee, dat het er flink kan stinken. Schimmels staan er niet bepaald om bekend om hun lekkere geuren...’
Louise lacht. ‘Ik ben wel wat gewend, hoor! Ik moet voor mijn werk ook poepluiers vervangen. Alsof dat prettig ruikt!’
Ik lach. ‘Dan moet het wel goed komen. We moeten dan wel een koffer met kleren meenemen, want die zullen smerig worden. Misschien kunnen we hier wat overals kopen, maar de kleren zullen toch wel ruiken.’
‘Dan doen we die toch in een plastic zak!’
‘Goed idee! Daar had ik ook wel zelf op kunnen komen, want dat doe ik normaal ook altijd!’

Die dag doen we wat inkopen, en we hebben al snel een paar overals kunnen vinden. En dat staat Louise eigenlijk best goed! Ik heb voor die dag een huurauto geregeld, aangezien ik de leenauto niet voor twee dagen kan lenen. Zeer begrijpelijk, en bovendien wil ik voor die afstand toch wel een betere wagen ter beschikking hebben en niet in zo’n klein koekblik rond te hoeven rijden.

Louise en ik vullen de dagen met zonnen, met elkaar praten, seks en lekker genieten van het goede weer. We hebben echt geluk, dat het weer ook meespeelt, al wordt er wat later in de week wat regen voorspeld. Ik geniet dan ook met volle teugen van deze vakantie. Wat er later ook gebeuren zal, dit nemen ze me niet meer af!

En dan komt de dag, dat we richting Guadalajara rijden, waar ik het bedrijf van mijn klant zal gaan bezoeken. Ik ben al vaker in Mexico geweest en ik weet, dat ik niet met een al te luxueuze wagen moet gaan rondrijden. Gelukkig was het verhuurbedrijf me al een stap voor, en bezorgden me een wat ouder model, dat overigens wel prima in orde lijkt te zijn.
Over comfort van de wagen kan ik niet klagen, het is ook geen overdreven luxe wagen, maar hij rijdt prettig en de airco werkt ook prima. Onderweg zien we prachtige landschappen en bossen. Alleen al voor deze tocht is het al waard om hier heen te rijden.

We genieten dan ook met volle teugen, en daarbij doet het me plezier, dat Louise vrijwel de hele tocht haar hand in de mijne legt. Het lijkt erop, dat er toch iets aan het bloeien begint, al wil ze dat nog niet toegeven. Maar ze kan niet ontkennen, dat ze hevig verliefd op me is. Ze laat geen kans onbenut om me te zoenen, en de vorige dag hebben we het zelfs meerdere keren gedaan!

En ze begint ook meer persoonlijke dingen tegen me te vertellen. Maar natuurlijk komt ook Jack nog ter sprake. Dat is niet erg, ik kan er nu wat beter mee omgaan, nu ik weet, dat hij definitief uit het spel is. Hij is inmiddels al terug in Nederland, maar hij was er niet zo blij mee, dat Louise al haar deel van haar spullen weg had gehaald, inclusief wat spulletjes van hem. Louise kon hem echter kalmeren, door hem te zeggen, dat ze misschien wat voorbarig was geweest met haar spullen weg te halen en dat ze zou zorgen, dat hij die spullen terugkreeg als ze weer terug was in Nederland. En daarmee was een ruzie voorkomen.

Terwijl we nog onderweg zijn, belt een vriendin van Louise op. Die heeft natuurlijk gehoord, dat Jack en Louise uit elkaar gaan, en belt Louise op voor mentale ondersteuning, die Louise echter helemaal niet meer nodig heeft. Haar vriendin reageert dan ook wel wat verbaasd.
‘Ben je dan niet boos op Jack en verdrietig, dat het over is?’
Louise lacht. ‘Ik heb mijn wrok al heel aardig kunnen uiten, hoor! Heb je zijn neus nog niet gezien?’
‘Heb jij dat gedaan?’
‘Yep! Ik heb twee dagen last gehad van mijn hand, maar het was me het allemaal waard! Dat voelde zo goed!’
‘Dat geloof ik wel. En je bent gewoon in Mexico gebleven? Soms een knappe Mexicaanse man ontmoet? Want je klinkt zo vrolijk!’
‘Ik ben ook vrolijk! En natuurlijk bleef ik hier! Ik heb voor die reis betaald, en dat ging hij me echt niet afnemen! Maar ik ben hier heel prima opgevangen door een Nederlander!’
‘Zo, dat is ook toeval! Is hij een beetje knap?’
‘Ja, hij mag er best wezen, hoor! En hij is behoorlijk goed opgedroogd! En jij kent hem ook, Manuela!’
‘Wie dan?’
‘Je hebt hem ooit behoorlijk voor schut gezet! Dat was toen echt erg!’
‘Toch niet Dave? Dat meen je niet! Hoe gaat het met hem?’
‘Goed! Heeft zijn eigen bedrijfje, en daarvoor zijn we nu toevallig onderweg. Hij was hier wel op vakantie, maar een klant had een noodgeval en dat was hier enigszins in de buurt. Dus gaat hij hem opzoeken. Maar het is wel een leuk ritje! Wel lang, we zijn al drie uur onderweg en we moeten nog zeker twee uur rijden. Maar het uitzicht is fantastisch, en dit is nog mooier, dan ze in de folders laten zien!’
‘Is het dan daar niet gevaarlijk?’
‘Dave is al vaker hier geweest en heeft al wat ervaring. Ik maak me in ieder geval geen zorgen!’
‘Dus hij gaat gewoon werken tijdens zijn vakantie?’
‘Ik begrijp hem best, Manuela! Het is een nieuwe klant en als hij deze binnen kan halen, kan hij er goed aan verdienen. Daar zou ik ook mijn vakantie onderbreken. Maar ik zie dit niet eens als werken. Alleen een onderbreking! Bovendien blijf ik toch wat meer dagen hier, dus dat maakt me niet zo veel uit.’
‘Blijf je nu langer?’
‘Ja, ik heb op het werk kunnen regelen, dat ik een paar dagen langer blijf en heb het ticket kunnen omboeken. En ik slaap al de hele tijd bij Dave, en hij heeft een kamer, die vier keer zo groot is, als de kamer, die wij geboekt hadden!’
‘Nou, dan moet hij goed verdienen!’
‘Alsof het me daar om te doen is! Hij is echt gewoon ontzettend lief, aardig en leuk!’
‘En in bed?’
‘Meid, ik ben nog nooit zoveel klaargekomen! Dave is echt een beest in bed!’
‘Is hij groot tussen zijn benen dan?’
‘Hmm, dat niet. Maar ik heb nu wel geleerd, dat groot niet gelijk staat aan beter. Dave heeft een kleinere, is ook minder dik, en toch laat hij me meer klaarkomen, dan Jack ooit voor elkaar heeft gekregen, zolang als ik bij hem ben! Iedere keer kom ik minstens twee of drie keer!’
‘Dat meen je niet! Verdorie, had ik hem toen maar niet voor lul gezet!’
‘Toen zal hij nog wel niet zo goed zijn geweest, maar dat is nu wel anders.’

Ik zeg dan tegen Louise: ‘Doe Manuela de groeten van me!’
‘O, Dave zegt me net, dat ik je de groeten moet doen!’
‘Ow, is hij niet meer boos op me?’
‘Dat is toch al een eeuwigheid geleden? Ja, hij vond het niet leuk, maar hij heeft er wel van geleerd. Dat heeft hij me al verteld!’
‘Nou nou! Het is al dik tussen jullie aan!’
‘Zover wil ik nog niet gaan, Manuela. Ik vind hem geweldig en ik ben ook wel verliefd, maar of dit al meteen een relatie zal zijn? Ik weet het niet. Wil ik dat dan nog wel?’
‘Als hij zo’n goede catch is, dan laat je hem toch niet meer gaan?’
‘Weet ik wel, maar is het niet wat snel? Ik ben verdorie nog niet eens gescheiden. Ik heb mijn advocaat nog niet eens gezien, al is de scheiding wel al in beweging gezet.’

Opeens krijgt Louise nog een oproep. ‘Ow, Manuela? Ik ga ophangen, want mijn advocaat belt me! Ik bel je morgen weer terug!’
‘Zeg nog even tegen Dave, dat het me spijt van toen!’
‘Zal ik doen! Tot later!’

Louise hangt dan op en neemt het gesprek van haar neef aan. Hij vraagt of Louise door wil gaan met de scheiding en dat hij ook al gesproken heeft met Jack. Er is alleen een klein probleem. Jack heeft een deel van haar privégeld in zijn zaak gestoken, wat ze destijds niet erg vond. Dat moet hij haar terugbetalen, maar zijn deel van het huis is niet genoeg waard, zelfs niet met de overwaarde, om Louise al dat geld terug te kunnen betalen. En dat geld heeft Jack niet. En dus moet er naar een oplossing gezocht worden. Maar Louise besluit dat vraagstuk op te schuiven naar als ze weer terug in Nederland is. Het hoeft immers de belemmering van haar scheiding niet tegen te houden. Jack is vreemd gegaan, en zelfs meerdere keren. Bovendien heeft ze bewijs. Al weet ze best, dat ze op dit moment geen haar beter is, dan Jack. Maar ze weet alleen, dat ze echt niet meer verder wil met Jack, en als dat op een goede manier kan, dan zou ze dat fijn vinden. Kan het niet op een goede manier, dan mag hij het best voelen.

Als Louise klaar is met haar gesprek met haar neef, zet ze haar telefoon uit. Ze is duidelijk wat opgelaten van al de gesprekken. De goede zin, die ze had, is volledig verdwenen. En nu leer ik ook een andere kant van Louise kennen, de kant waarin ze nukkig en kil kan zijn. Dat gebeurt als ik haar om een flesje drinken vraag, en ze reageert dan nogal kribbig.
‘Pak het lekker zelf!’
En dat is een toon, die me niet aanstaat. Ik kijk even, of er niemand achter me zit, maar de weg is zo goed als verlaten. Dan trap ik hard op de rem, waardoor Louise flink schrikt. Ze kijkt me geschrokken aan en zegt: ‘Wat is er loos?’
‘Jij, dat is wat er loos is! Ik vroeg je alleen maar om een flesje water, terwijl ik aan het rijden ben. En dan moet je me de wind van voren geven? O nee, Louise! Zo werkt dat bij mij niet! Ik snap best, dat je je even vervelend voelt, en ik begrijp de hele situatie ook heel erg goed, maar zo ga je niet met mij om! Ik ben niet degene, die iets gedaan heeft! Het enige, wat ik gedaan heb, is je geholpen! En dan krijg ik dit als dank? Nee, dank je! Daar heb ik geen behoefte aan!’

Louise is hevig geschrokken van mijn uitval. Ze begint te huilen. ‘Sorry, Dave! Het is ook niet jouw schuld! Ik had zo niet moeten reageren! Het spijt me!’
Ik zie aan haar, dat ze het meent en ik troost haar.
‘Misschien dat ik wat cru reageerde, maar dit accepteer ik van niemand, Louise. Dat is de les, die ik van Manuela geleerd heb. Met de behandelingen, die ik daarna heb gehad, heb ik geleerd om niet meer over me heen te laten lopen. Ik stel daarin mijn grenzen, en ik heb geleerd die kenbaar te maken. Het spijt me, dat je dit zo moest ervaren, maar ik moest het doen!’
‘Het is al goed, Dave! Het is ook mijn eigen schuld. Het is ook die hele situatie! Ik weet gewoon niet, wat ik moet doen!’
‘Probeer er gewoon even niet aan te denken, Louise. We rijden hier door een prachtig landschap, we zijn helemaal alleen hier en ik weet, dat je stiekem heel erg verliefd op me aan het worden bent! Ontken het maar niet!’

Louise moet dan toch lachen. ‘Oké, ik ontken het niet! Eigenlijk maakt me dit geen haar beter dan Jack, maar ik doe het ten minste, nadat ik hem gezegd heb van hem af te willen!’
‘Technisch gezien ging je al vreemd, voordat je hem dat zei…’
‘Ow, juist! Bijna vergeten! Hoe kon ik dat nou vergeten? Hmm, ik word er spontaan geil van!’

Ik zie dan op mijn telefoon, dat er iets verder een verlaten weggetje is, en ik geef dan vlug gas.
‘Wat doe je nu?’
‘Iets aan je geilheid doen!’
Ze lacht, en goed honderd meter verder sla ik een smal pad in, en stop dan tussen de bossen. Er is niemand, die ons kan zien, en ik stap dan uit. Louise doet hetzelfde. Ik loop naar voren toe en stop bij de motorkap. Gelukkig voelt die nog redelijk koel aan. Louise heeft meteen door, wat ik van plan ben.
‘Geile beer! Wil je me nu alweer neuken?’
‘Ik durf te wedden, dat je al een nat slipje hebt!’
‘Ik durf te wedden van niet!’
Maar ze loopt naar me toe en leunt dan tegen het spatbord van de wagen aan, die nog lekker koel is. Ze trekt dan haar rok omhoog en dan pas zie ik, dat ze er helemaal geen ondergoed onder aan heeft.
‘Wie zei er net iets van geile beer? Dan ben jij toch wel een heel geil teefje, of een geile beerin!’
‘Als je dat geweten had, dan had je hand niet op de middenconsole gelegen!’
Ik lach. ‘Zeker weten van niet!’

Ik kniel voor haar neer en begin haar kutje dan lekker te likken. Louise kreunt al meteen lekker. Ze is dit nog niet echt gewend, want Jack heeft dat nooit bij haar willen doen. Maar ik kan er geen genoeg van krijgen, en dat vindt Louise dan ook helemaal niet erg! Als ze haar orgasme voelt opkomen, trekt ze me echter omhoog.
‘Neuk me, Dave! Ik wil samen met je klaarkomen!’
Ik duw haar iets hoger op de wagen en doe mijn broek los en begin Louise dan te neuken. Heel lang hebben we niet nodig om klaar te komen, maar de voldoening is groot!
Louise glimlacht. ‘Dat had ik echt even nodig, Dave! Dank je!’
‘Dat is voor mij een eerste keer, dat me iemand bedankt heeft, omdat ik haar neukte!’

We moeten allebei lachen. Louise haalt wat toiletpapier uit de wagen, om haar kutje wat uit te vegen, en doet dan ook meteen haar behoefte langs de weg. Ik doe hetzelfde en we stappen dan weer in. Net als ik weg wil rijden, zien we in de verte een auto aankomen, op ons af. Ik lach.
‘Dat is net op tijd klaar! Daar komt al iemand aan!’
Louise heeft het ook gezien en giechelend rijden we weg. Louise heeft nu gelukkig weer goede zin, en ze betuigt nog eens haar spijt.
‘Sorry van net. Dat had je echt niet verdiend! Zal ik je nu dan je flesje water geven?’
‘Ja, ik kan wel wat vocht gebruiken!’
Louise lacht. ‘Dat geloof ik wel! Weet je, ik heb nog nooit zoveel seks gehad in een week tijd! Maar hier kon ik wel eens verslaafd aan raken! Hoe weet je zo goed, wat je bij mij moet doen?’
‘Ik ben gewoon een natuurtalent!’
Louise lacht hard. ‘Ja ja, je hebt wel een hoge dunk van jezelf! Maar talent heb je zeker!’

Lachend rijden we verder en twee uur later komen we aan bij een best leuk hotel, gelegen op het platteland, midden tussen de Aloë Vera, die daar gekweekt worden. Het is een prachtig uitzicht tussen deze vreemde planten. De boerderij, die daar bij hoort, is van de eigenaar van het hotel. En vanzelfsprekend kun je daar ook allerlei producten van Aloë Vera kopen. En dat doen we ook. Louise koopt zich enkele flessen lotion voor haar huis en ik koop me er wat haarcrème. In onze kamer kunnen we hetzelfde spul gebruiken, en we merken al meteen, dat het erg goed spul is. In het hotel is ook een restaurant, waar je zelfs gerechten met Aloë Vera kunt krijgen, en Louise wil dat proberen. Ik houd het lekker bij een flinke steak. Dat doet Louise ook, maar dan een kleinere steak. We hebben een heel gezellige avond en gaan dan vroeg slapen. Als ’s morgens de wekker gaat, vliegt Louise echter meteen het bed uit, om haar maaginhoud in het toilet te deponeren.

Ik zeg lachend: ‘Volgens mij had je die Aloë Vera niet moeten proberen te eten!’
Ze steekt haar tong naar me uit. Maar gelukkig gaat het al snel wat beter met haar en een uur later is ze zelfs weer helemaal fit. En dat is maar goed ook, anders had ze de hele reis voor niets gemaakt, en had ze niet mee gekund. We trekken ons de overals aan en rijden dan naar het bedrijf toe, waar ik heen moet. Daar worden we hartelijk ontvangen. En al snel blijkt, dat het een heel ander bedrijf is, dan ik verwacht had. Het is een bedrijf, dat Aloë Vera producten maakt. En hoewel Aloë Vera antibacterieel is, hebben ze er toch last van schimmels, en dat is natuurlijk niet de bedoeling. Gelukkig heb ik mijn laptop bij en met de database, die ik erin heb staan, en het monster, dat ik me meeneem om te onderzoeken, kan ik de klant al een voorlopige oplossing geven.
Het is een middel, dat ik wel vaker voorschrijf bij ongewenste schimmelaantasting. Het enige probleem is, dat het hier in Mexico niet te krijgen is. Maar het is wel te krijgen in de VS. Na wat telefoontjes met wat instanties blijkt het geen probleem te zijn om het spul te mogen importeren, en daarmee is de klant voorlopig al gered. Het is natuurlijk geen oplossing voor zijn probleem, maar voorlopig kan hij hiermee vooruit, terwijl ik ga kijken, of ik zijn probleem kan oplossen. Ik heb een hoop foto’s gemaakt, die ik toevoeg aan zijn dossier.

Terwijl we nog bezig zijn, komt er een vrij luxe wagen aanrijden, en daar blijkt de eigenaar van het bedrijf in te zitten. Hij komt me al tegemoet en begroet me hartelijk. ‘Mister Lanschot?’ Het klinkt eerder als Lenschut, maar ik ben het wel gewend, dat men mijn naam niet goed kan uitspreken.
‘Mister Iniada? Nice to see you!’
Al snel ga ik verder in het Spaans, wat zeer goed ontvangen wordt door de man. Zijn medewerkers vertellen enthousiast, hoe ik hen al geholpen heb, en ik vertel de man, wat ik nog meer zal gaan doen. Na een kort, maar bondig gesprek zegt de man: ‘Als u dit onder controle krijgt, bent u voortaan de eerste keuze voor advies. Dan wil ik uw contract wel tekenen!’

Ik glimlach. ‘Nou, ik ben ervan overtuigd, dat ik erachter kom, wat er hier loos is. Ik heb al een vermoeden, maar voorlopig kunnen jullie vooruit met dit spul, dat al besteld is. Hou je aan de dosering, sterker heeft geen enkele nut, en minder wordt het ook minder effectief. Ik heb een monster, dat laat ik onderzoeken, zodat ik weet, wat voor schimmel het precies is, en dan kan ik bepalen, waar het precies aan ligt. Ik heb wel een vermoeden, maar ik wil het wel zeker weten!’
‘Ik heb volledig vertrouwen in u! En is uw verblijf goed bevallen?’
‘Heel erg goed! Het was beter dan verwacht!’
‘Dat doet me deugd. Als u weer eens hier naar toe moet, dan kunt u daar altijd kosteloos overnachten!’
‘Fijn om te weten. Ik hoop u snel weer van nieuws te kunnen voorzien en dan hoop ik op een lange samenwerking!’

De man schudt me mijn hand en stapt dan weer in zijn wagen. Als hij weg is, zeg ik tegen een van de medewerkers: ‘Wanneer is de luchtfilter van het pakhuis voor het laatst vervangen?’
Zijn antwoord doet me al het ergste vermoeden. ‘Zit daar een filter op?’
Ik wijs hem op een kast, die de aanzuiging is van verse lucht. Er wordt al snel een ladder gehaald, en ik klim dan naar boven. Daar wordt mijn vermoeden al snel bevestigd. De filter zit helemaal vol met deze schimmel.
‘Zorg dat je nieuwe filters krijgt. Als dat spul binnenkomt, moeten de ventilatoren even uit, en moet de hele unit ontsmet worden met dat spul! En dan pas zet je er nieuwe filters in. Sla je dat over, dan zal de schimmelbesmetting terugkomen!’

De man knikt wel ja, maar iets vertelt me, dat mijn advies snel vergeten zal worden. Ik noteer in mijn telefoon dan al snel een tweede bezoek. Ik schat zo, dat het ontsmettingsmiddel zo binnen een week geleverd zal worden, hooguit twee weken, en dat ze ook twee weken nodig zullen hebben om alles te ontsmetten.
‘Over een maand kom ik terug om te kijken of de ontsmetting goed is uitgevoerd. Is dat niet het geval, zal ik voor een bedrijf zorgen, dat de besmetting zal uitvoeren, maar dat is allerminst goedkoop en ik weet niet of mister Iniada daar zo blij mee zal zijn!’

Ik heb nu opeens wel de aandacht van de man, want schijnbaar is hem toch zijn baan lief. En het feit, dat ik nog eens kom controleren, dat had hij schijnbaar niet verwacht. Want opeens vraagt hij me, of ik hem de volgorde nog eens op papier wil zetten. En natuurlijk wil ik dat wel voor hem doen. Want ik wil immers deze klant binnen hengelen. Als we een uur later weggaan, moet Louise hard lachen.
‘Je had die man mooi tuck! Het zag er niet naar uit, dat hij zin had om die boel te ontsmetten!’
‘Het is niet, dat ik hem geen ongelijk geef, hoor! Het is nogal smerig spul, maar het werkt prima! Maar ze leken me allemaal maar weinig kennis te hebben, en dan kan het wel eens gebeuren, dat je met schimmels te maken krijgt. Ik heb wel een vermoeden, wat het precies is, maar ik wil wel zekerheid hebben. Straks ga ik iets aanbevelen, en dan werkt het niet goed. Dan ben ik de klant kwijt. En als ik zijn personeel niet zo ver krijg om mee te werken, heb ik hetzelfde. Dus ik weet wel, hoe ik ze gemotiveerd moet krijgen.’
‘Had je dan ook echt een ander bedrijf laten komen?’
‘O ja, zonder enige bedenking! Ik doe mijn werk goed, daar sta ik ook om bekend en dat is ook de reden, waarom ze bij mij aankloppen. Als ik merk, dat ze mijn advies negeren, dan zorg ik er wel voor, dat het goed komt. Het is immers mijn brood, wat op het spel staat!’
‘Ja, als je het zo bekijkt! Ik vind het allemaal best interessant! En je weet duidelijk, waarover je praat! En je pakte het ook slim aan, door te wachten, tot zijn baas weg was!’
‘Ik had die filters al eerder gezien, en je kon al van ver zien, dat ze waarschijnlijk nog nooit open waren geweest. Maar ja, ik heb dan ook al verschillende jaren ervaring en ik heb een zeer goede leraar gehad, die me alles heeft geleerd. Jammer genoeg is hij er niet meer. Vroegtijdig gestorven aan een infectie. Dat is dus ook een risico van het vak, want je kunt ook besmet raken met een schimmel. Of je ademt sporen in, die schade aan je longen toebrengen. Hier had ik eigenlijk ook een masker gewild, maar ik heb me expres niet te veel in dat filter begeven. Alleen gekeken, en dat was al risico genoeg.’

‘Mag ik vragen, wat je hier nu zo mee verdient?’
‘Normaal reken ik de reiskosten, en dan kost ik tweehonderd dollar per uur. Ik ben hier nu zo’n drie uur, dan nog de onderzoekskosten. Administratiekosten, de huurwagen. Alleen dit al is een rekening van een kleine duizend dollar.’
Louise kijkt geschokt. ‘Voor dat beetje werk?’
‘Sommige collega’s vragen nog meer! Maar ik zie liever gezonde en langdurige contracten met mijn klanten. Die weten ook, dat ze dan goedkoper uit zijn. Dan kost ze zo’n bezoek een zevenhonderd dollar, exclusief reis- en transportkosten. Maar daarvoor kom ik dan ook regelmatig, en draag dan bij aan de kwaliteit van hun producten. En die contracten kunnen ervoor zorgen, dat ze bepaalde spullen kunnen leveren naar landen, waar die aan bepaalde eisen moet voldoen.’
‘En stel, je krijgt nu dat contract met die klant. Hoeveel keer moet je dan zijn bedrijven bezoeken?’
‘Hier zou ik dan twee á drie keer per jaar komen, maar de man heeft vijftig bedrijven, die zou ik dan allemaal moeten bezoeken. Zover ik weet, liggen er een hoop bedrijven bij elkaar, dus ik zou er dan ongeveer twee per dag kunnen doen. Dus ik zal zo gemiddeld honderddertig bezoeken doen.
‘Dat is zo’n negentigduizend per jaar?’
‘Buiten de reiskosten, verblijfskosten, transportkosten en onderzoekskosten. Dat moeten ze ook nog allemaal betalen. Dan praat je ongeveer over anderhalve ton per jaar, voor deze klant alleen! En ik heb nog meer klanten!’
‘Pff, nu snap ik wel, waarom je zo’n hotelkamer kunt betalen!’

Ik lach. ‘Ja, maar je moet niet vergeten, dat ik ook wel de nodige kosten moet maken. Ik moet me blijven scholen, zodat ik op de hoogte blijf van de nieuwste ontwikkelingen. Die kosten moet ik zelf betalen. Ik moet belastingen betalen, ik heb zeer regelmatig nieuwe kleding nodig, nieuwe koffers. Ik verslijt er twee per jaar. En dan raakt er ook nog wel eens wat kwijt. Dan moet ik mezelf nog verzekeren, pensioen…
En dan zijn er nog veel meer kosten! Dus ja, ik verdien goed, maar ik heb ook wel de nodige kosten! En ik ben erg vaak van huis.’
‘Ja, dat begrijp ik zo wel!’

We rijden dan terug naar het hotel, maar ik merk, dat Louise opeens wat stiller is. Ik heb wel zo’n vermoeden, wat er aan de hand is.
‘Je had niet verwacht, dat ik zo’n druk leven heb?’
Ze knikt. ‘En je gaat het nog drukker krijgen! En dat zet me wel aan het denken, Dave! Want ik denk, dat ik echt verliefd op je aan het worden ben, maar hoe moet het dan als jij de hele tijd weg bent?’
Ik knik. ‘Om eerlijk te zijn, heb ik daar ook al over nagedacht. En ik weet het niet. Ik mag je echt heel erg graag, en ik zie je ook graag! En het is geen geheim, dat ik smoorverliefd op je ben! Maar dit is mijn werk, mijn leven! Dit is wat ik heel erg graag doe, waar ik veel verstand van heb, en wat me voldoening geeft. Ik kan dat niet zomaar opgeven!’
‘Dat begrijp ik. Het maakt het wel even wat lastiger!’

Er hangt dan even een stilte, maar gelukkig komen we dan bij het hotel aan. Binnen praten we nog wat verder, en maken ons dan op voor de tweede overnachting, omdat het wat laat is om nu nog terug te rijden. Maar eerst eten we nog wat, en gaan dan vroeg slapen. Want ik wil al erg vroeg op pad, zodat we ’s middags weer terug in Puerto Vallarta zijn. Ik probeer nog even, of Louise te porren is voor wat seks, maar ze reageert niet zo heel erg enthousiast. En de volgende morgen is ze ook niet erg vrolijk, zelfs erg stil. Het kan er ook aan liggen, omdat ze vanmorgen weer lichtjes moest overgeven, ondanks dat ze nu de Aloë Vera niet heeft gegeten. Dus daar kan het dan niet aan liggen. Misschien kan ze wel niet tegen de kruiden hier. Daar heb ik ook wel eens last van. Maar als we bijna terug zijn, zegt ze plotseling: ‘Dave? Ik heb besloten, dat we deze vakantie nog lekker van elkaar genieten, en als we allebei weer thuis zijn, dat we dan wel zien, hoe het verder gaat!’
Ik knik, dit had ik al zien aankomen.
‘Maar ik wil niet, dat het voorbij is, Dave! Je bent veel leuker, dan ik had verwacht! Maar ik weet niet, of ik het aankan om zo lang zonder je te zijn!’
‘Dus je wilt zeggen, dat er meer is, dan alleen maar verliefd zijn?’

Ze knikt. ‘God, je maakt me helemaal gek! Je bent eigenlijk de perfecte man voor mij, en dan heb je zo’n beroep, waar je weken van huis mee bent!’
Ik lach. ‘Misschien is dat dan een reden voor mij om sneller weer thuis te komen, Louise! Normaal heb ik niet zo’n haast, en vaak plak ik er wat extra dagen aan om me de steden of omgeving te bekijken.’
‘Ik ben jaloers op je! Jij ziet ten minste de wereld nog!’
‘Nu kan ik het nog, Louise! Ik zie me dit werk niet tot mijn pensioen doen. Ik wil dit maximaal nog vijf jaar doen, dan heb ik genoeg geld bij elkaar om het uit te kunnen zingen tot mijn pensioen. Misschien ga ik dan wat anders doen, dat zie ik dan wel!’
‘Zo oud ben je toch nog niet? Je bent maar een half jaar ouder dan mij!’
‘Weet ik, maar ook ik wil ooit een gezin, en het liefst kinderen. Denk je, dat me dat gaat lukken, als ik altijd onderweg ben? Met deze nieuwe klant erbij, zou me dat moeten lukken om er dan financieel sterk genoeg voor te staan en me dan wat nieuws te gaan beginnen.’

Dan licht het gezicht van Louise op. Die toekomst lijkt haar al minder erg. Misschien zou ze dat wel kunnen uithouden. En wellicht zou ze ook wel eens met me mee op reis kunnen. Dat ziet ze al helemaal voor zich en dat stemt haar weer blij. We komen dan aan bij het verhuurbedrijf, waar ik de sleutels afgeef en mijn borg van de wagen terugkrijg. En dan lopen we naar het hotel. In het hotel laat ik het monster naar een laboratorium sturen, en daarmee is het werk voorlopig gedaan. De komende vijf dagen genieten we erg veel van elkaar. Het is weer veel seks, lekker zonnen bij het zwembad, lekker lang eten, lange wandelingen op het strand, eigenlijk alles, wat een verliefd koppel zo op vakantie doet. Alleen drinkt Louise niet meer zo veel, zo heeft haar bekomst wel gehad, toen ze Jack op zijn neus heeft geslagen. Ze houdt het bij een cocktail, en vaak ook nog zonder alcohol. Die vindt ze veel lekkerder. Nou ja, dat moet ze zelf weten, ik prefereer er toch liever wat alcohol erin. Maar dan komt de dag, dat ze naar huis heen moet. Want ze moet over enkele dagen weer gaan werken, en ze kan niet langer vakantie nemen.

Maar ze wil ook niet, dat ik mijn vakantie afbreek voor haar. Ik zou nog bijna een hele week moeten blijven. Erg veel zin heb ik er niet in, zeker nu ik een nieuwe liefde heb gevonden in Louise. Het afscheid valt me echt zwaar en ik ben niet de enige, die het daarmee moeilijk heeft. Maar ik besef me, dat dit ook niet gemakkelijker zal worden, als ik weer voor mijn werk weg moet! Want als ik amper een week thuis ben, moet ik alweer voor een week weg naar Zuid-Afrika. En over drie weken moet ik naar Saudi-Arabië. Mijn afsprakenboek zit al weer goed vol, en ik benut mijn tijd alleen om mijn reizen wat strakker te plannen, zodat ik veel sneller weer thuis ben, en dus samen kan zijn met Louise. Dat hebben we wel al afgesproken.

Maar uiteindelijk heeft het toch nog nut, dat ik nog in Mexico ben gebleven, want ik word al snel weer opgebeld door het bedrijf. Het ontsmettingsmiddel is al binnen gekomen, maar ze hebben nog wat problemen met de dosering. Dus reis ik weer naar Guadalajara en leg ze dan goed uit, hoe ze het moeten gebruiken. En dat lijkt wel te helpen. En het doet me deugd, dat ze mijn adviezen nu ook serieus nemen. Want ze gaan voortvarend te werk, en ik kan weer een dikke rekening schrijven. Toch weer tweeduizend dollar verdiend tijdens de vakantie… Maar daarvoor moest ik dus wel de Kerst alleen vieren. En voor het eerst in lange tijd vond ik dat heel erg.