Heftig Avontuur In Gevangenis - 2

1. Lol met celmaat

Howard:

Jozef is inmiddels ook tewerk gesteld, gelukkig samen met mij. We moeten een stuk grond omspitten in de snikhitte. Nooit gehoord van ploegen hier in Indonesië kennelijk. Of 't is gewoon om ons uit te putten.
Ik gluur af en toe naar Jozef en hij grijnst paar keer ongemerkt terug met z'n knappe blonde koppie. Ik kijk lekker tegen z'n kont aan als ie met z'n benen wat gespreid steeds bukt voor ie een schep neemt. Ik word zo geil van 'm dat ik niet kan laten even dichtbij 'm te komen en in 't oor te fluisteren dat ie er lekker uitziet als ie zweet.
De werkleider komt ogenblikkelijk naar ons toe. Hij schreeuwt iets waarvan ik al weet dat 't 'doorwerken' betekent.
Ik steek de spade weer in de grond en schep moeizaam door. 't is Warm, ik ben moe en vooral geil.
Het duurt een eeuw voor we eindelijk voor 't avondeten naar onze cel mogen.

Na 't eten spelen Jozef en ik een potje kaart. Ik maak hem 3 x in. Na 't derde spel smijt hij z'n kaarten op tafel en leunt achterover tegen z'n bedrand.
"Je speelt vals, dat moet wel," lacht ie naar me.
"Je kan gewoon niet tegen je verlies.. maar ik win altijd dat weet je."
"Niet.."
"Ik heb jou ook gewonnen toch..?" en ik schuif wat naar voren en prik 'm plagerig in de buik.
"Dat denk je maar.."
Ik zie 'm geil naar me kijken, en ik snak naar 'm, maar 't is te vroeg, er kunnen nog bewakers binnen komen.
Dat gebeurt ook, we moeten douchen. Goddank want ik stink een uur in de wind.

We zijn zo moe dat we direct erna gaan pitten.
Maar in bed denk ik weer aan 't lekkere blote bovenlijf van Jozef waar ik hele dag tegenaan keek, en hoe hij net onder de douche z'n goddelijke lijf zeepte, en ik kan de slaap niet vatten.. Ik lig te woelen en draaien.
"Wat ben je onrustig.." zegt Jozef.
"Ik heb zin, jij niet?" vraag ik.
"Hoef je mij niet te vragen.. "
"Zulle we..?"
''t Is te vroeg.. ."

Heel even lig ik stil te luisteren naar geluiden vanaf de gang. De minuten kruipen voorbij. Ik voel Jozef naar me hunkeren. Ik kan niet langer wachten en ga al naar 'm toe.
"Ga weg," protesteert ie.
Maar ik zet m'n knie over z'n borstkas en hij kan me al niet meer van zich af krijgen. Hij kietelt me, en knijpt hier en daar hard als 't niet helpt, maar ik ga vol op 'm liggen en zoen 'm. Hij schopt wat tegen m'n kuiten, maar ik knel z'n benen tegen elkaar om ze in bedwang te houden .. Hij geeft zich over aan zijn en mijn lusten en kust, streelt, likt en omarmt mij nu stevig tegen zich aan. Ik raak er nog opgewondener van en ruk hem al snel z'n pyjama uit..Wild begin ik z'n kut te vingeren , intussen met m'n kruis van opzij tegen z'n heup op strijkend.. Hij ligt al gauw aardig hard te kreunen en kruipt over me heen. Hij rukt m'n short omlaag en duwt m'n snikkel in z'n kut.. Hij kronkelt wild op en neer over m'n pik en kreunt bij elke stoot... Ik moet 'm temperen, voor iemand ons hoort. Iedereen is nog wakker nu .. Hij gaat iets rustiger door. Maar zelf ben ik ook niet meer te stoppen, en kan niet van z'n flinke paal die tussen ons inklemt afblijven. Als ik die te pakken heb begint ie gauw alweer hard te kreunen.. Ik kan mijn gehijg ook niet inhouden .
We horen gemorrel aan de deur en Jozef is in een oogwenk van me af. Ik ren vliegensvlug naar m'n bed en trek de deken over me heen.
De cipier komt binnen. "Everything okay here?" vraagt ie.
We roepen beiden : "Yes sir.''
Hij blijft nog even staan, ons beurtelings aankijkend alsof ie iets verwacht te ontdekken, maar gaat dan weer met een 'goodnight'.
Ik foeter Jozef uit dat ie zo'n kabaal maakte. Hij mij dat ik niet van 'm af kon blijven, en maant me dat we ons voorlopig stil moeten houden.
Hij doet demonstratief z'n pyjama aan als om te laten zien dat ie 't meent en kruipt weer onder de dekens, met z'n rug naar me toe.

Hij geilt me echter alleen maar meer op met die half gescheurde pyjamabroek en ik kan niet wachten tot 't veilig is over een uur of zo.. M'n lijf is statisch, ik plof van verlangen, ik wil 'm, nu.
Nog geen half uur later kruip ik alweer achter 'm, naakt, en strijk m'n hand zacht op en neer over z'n achterbeen.
"Ik zag een gat in je pyjamabroek, sexy.." zeg ik geil in z'n oor. Z'n broek is aan de binnenkant van z'n dij gescheurd, ik zoek de plek op.
"Vertel mij wat, ik weet bij god niet hoe ik nog 20 jaar met die paar kleren moet doen," hijgt ie onder m'n aanrakingen.
De kleren zijn gemerkt, maar regelmatig heb ik iets van een ander. Mijn sokken ben ik bijna allemaal kwijt. De standaard gevangeniskleren passen nooit en zijn goor. M'n vrienden uit de VS sturen kleren maar die komen op een of andere manier niet aan. Ook brieven zelden. M'n telefoon was al meteen afgepakt, dat is hier verboden. Ook van tv en computer en andere luxe zijn we verspeend.
"Jatten," geef ik 't simpele advies. Ik zit al met m'n hand in 't pyajamagat bij z'n dij en glij erdoor naar boven naar z'n ballen.. en verder. Hij hijgt en er gaat een schokje door 'm heen als ik met m'n vingers over z'n schaamlippen strijkt.
"Ja, doe ze ertussen doen, nu," hijgt ie gretig. Maar ik blijft 'm plagerig kietelen over z'n ballen en schaamlipjes en zoen in z'n nek.
Hij drukt m'n hand hard tegen z'n kruis, waardoor m'n vingertoppen in z'n natte kut glijden. M'n hand sluit om z'n ballen. Ik begin 'm lekker te vingeren en voel dat z'n orgasme opkomt. Hij kreunt verzaligd.
Ik ruk z'n pyjamabroek omlaag en een tel later druk ik m'n stijve bij 'm naar binnen.. M'n hand grijpt zijn keiharde 20 cm.. Hij schreeuwt 't al snel uit, en ik ga ook lekker tekeer, of er nu nog wakkere boeven of cipiers in de buurt zijn of niet.
Al gauw zijn we aan ons max en liggen we met bonzend hart in elkaar verstrengeld uit te blazen.
Jozef is de enige die m'n leven hier draaglijk maakt.. Zonder hem hield ik 't geen dag meer vol. Ik zak weg in een heerlijke roes.

Ik word wakker van geschreeuw door 't tralieraam, "ochtendappel", terwijl het slot wordt losgemaakt. Shit ik lig nog met Jozef in m'n armen..heb de hele nacht met 'm geslapen. Hopelijk heeft de cipier 't niet opgemerkt.
Snel kleden we ons aan. In formatie moeten we naar de binnenplaats, waar we worden geteld en in groepen verdeeld voor het werk die dag.


2. Door de mand

Jozef:

Die dag onder 't werk heb ik 't gevoel dat iemand naar me loert.. Als ik omkijk vang ik de blik van Boeda, de onooglijke brede, lompe, getatoeëerde Indonesiër waar Howard me al es voor gewaarschuwd had. Het type niet mee spotten. Een huivering trekt even door me heen van z'n kille blik. Snel spit ik verder.
Boeda is overigens z'n bijnaam, ik hoor de cipiers meestal Budi tegen 'm zeggen.

Nog paar keer die dag zie ik 'm onze kant op kijken. Het bevalt me niet.. Ik zal 'm es van repliek dienen.. Zonder dat ie merkt dat ik 't ben natuurlijk..
In de lunchpauze zie ik kans om ongemerkt wat melassistroop op z'n hemd, die hij daar ergens had neergekwakt, te smeren.. Hopelijk zit 't hemd straks onder de insecten en merkt ie 't pas na aantrekken.
M'n plan slaagt. Als we die middag 'huis'waarts gaan dan hoor ik 'm vloeken en zie 'm verwoed de mieren van zich afslaan. Het is een komisch gezicht en ik hou met moeite m'n lachen in. De anderen kijken ook wel uit.

's-Avonds op de cel klets ik met Howard. Ik kan niet laten over m'n grap met Boeda te beginnen.
"Zag je die vetzak, toen ie z'n hemd aantrok!" grinnik ik.
Hij lacht mee.
"Net goed voor 'm.. hij zat ons aldoor zo aan te kijken, merkte je dat niet?" zeg ik weer.
"Ja..dat viel me ook op.. Maar hoezo.. heb jij er soms wat mee te maken..?" vraagt ie argwanend
Ik grijns geheimzinnig.
"Kom, zeg op, wat heb je geflikt..?"
"Niks.. denk dat 't Gods straf was voor z'n zonden... "
"Hou me niet voor 't lapje.. ik ken die blik van je."
Ik beken de grap die ik heb uit gehaald. "Het hadden horzels moeten zijn in plaats van mieren.." besluit ik lachend m'n verhaal.
"Pas maar op met die psychopaat.. 't zat 'm niet lekker..dat hemd..letterlijk en figuurlijk. Als ie die stroopvlek ontdekt gaat ie geheid iemand de schuld geven," waarschuwt Howard.
"Niemand heeft mij gezien, don't worry.." stel ik 'm gerust.
Dat hoopt hij maar voor me.


Howard krijgt gelijk. De volgende dag al tijdens luchten op de binnenplaats word ik door een groepje handlangers van Boeda apart genomen en naar hem gebracht. Ik hoor 'm dingen zeggen tegen z'n 'tolk' . Ik vang iets op over 'Latino'.
De tolk komt dan naar mij toe en zegt: "Hij vraagt wat je met die Latino hebt."
Ik begrijp dat ie Howard bedoelt, die een wat Spaans uiterlijk heeft.
Ik doe of ik 't niet begrijp.
"Wat zijn jullie van elkaar, jij en je celmaat?" vraagt ie door.
"Gewoon celmaten."
"Wat doen jullie met elkaar?"
"Niks, potje kaarten soms."
"Moet je daarbij kreunen?"
"Waar heb je 't over?" probeer ik nog steeds koel te klinken, maar van binnen word ik aardig nerveus.
"Dat weet je best, iedereen hoort jullie tekeer gaan."
"Hij met z'n kussen ja soms.."
"Beduvel me niet!" klinkt het al net zo fel uit de mond van de tolk als van Boeda zelf. 't Engels van de tolk is ook niet altijd te volgen, maar de spreektoon en gebaren zijn altijd zeer duidelijk.
Ik krijg ook nog de vraag of ik Boeda's hemd heb bevuild gister. Ik ontken uiteraard. Ik kan me nog net bedwingen te zeggen 'hij zal zelf wel geknoeid hebben'.
Howard is erbij gehaald. Hij krijgt ook nog paar vragen. Over mij. En of hij wat van 't bevuilde hemd weet. Of weet wie dat deed. Ook hij ontkent bij hoog en laag ergens vanaf te weten.

Ze zijn 't zat. We moeten ten overstaan van de hele bajes met elkaar neuken. Protesteren heeft geen zin. We zijn omringd door het schorem. "Make out, or we make away with you (neuken of we ruimen jullie uit de weg)!" schreeuwt de tolk. Een paar man rukken aan onze kleren en ik snauw "I can do it myself."
"Hurry up..screw that screw of yours in his arse, dirty queer! (neuk die neukmaat van je in z'n reet, vieze homo)," schreeuwt er één tegen me.
Ik overleg vlug met Howard terwijl we ons uitkleden. Ik neuk hem, dan minste kans dat iemand m'n kut ziet ..want als die ontdekt word ben ik echt geen seconde meer veilig.

Zo gezegd zo gedaan.. We zoenen niet, doen of we niet geil zijn, wat ook echt zo is door al die omstanders. Maar het lukt Howard m'n lul zo te bewerken dat ie hard wordt en als ie er klaar voor is bukt ie voor me en ik neem 'm van achter, staande. Ik knijp m'n billen bij elkaar opdat maar niemand iets van m'n schaamlippen direct onder m'n gat ziet..
Het was niet slim. Er komt een vent achter me die in m'n kont grijpt. Ik mep 'm razendsnel weg.
Er wordt gejoeld en geschreeuwd. 'Flikkers' in alle talen.
Een andere vent nadert me.. Ik laat Howard los en draai me om nog voor ie me kan grijpen en schreeuw 'm woedend wat toe. Verstaan doet ie 't waarschijnlijk niet, een Indo, maar hij lacht me uit.
Ik voel dat Howard nu achter me komt en me op de grond drukt.. "Laat mij nu maar.." sist ie in m'n nek, en voor ik 't weet dringt ie m'n hol in.. Dit doen we zelden, hij neemt me meestal vaginaal. 't Is even afzien, zonder iets van vet ertussen. Stroef wringt ie zich naar binnen, maar langzaamaan wind 't me toch op en de pijn zakt weg..

De mannen drommen steeds dichterbij en roepen allerlei aanmoedigingen, beledigingen, weet ik 't.. Ik versta 't niet.. 'Lepers' (lepralijders) vang ik ergens op. Ik voel me erg ongemakkelijk, het geschreeuw en gegraai naar ons neemt toe. Tot de bewakers er een halt toe roepen. Ze slaan de menigte uiteen en Howard en ik houden snel beschaamd wat kleren voor ons. De bewakers hebben ons al bezig gezien vrees ik of vermoeden op z'n minst wat we deden.
"What's this splurge (wat is dit voor vertoon)!?" schreeuwt er één als ze naderbij komen.
We worden elk door 2 bewakers vastgegrepen.
"What was that extravagance (wat was dat voor uitspatting/ buitensporigheid)?" vraagt de ene die me beet heeft me bars.
"We got forced (we werden gedwongen)!" roep ik wanhopig.

Het wordt een avond zonder eten en op onze volgende vrije dag niet luchten. Nu ja, da’s maar beter, want die club van Boeda hoeven we liever niet tegen te komen.


3. Gebrandmerkt

Die week doen we voorzichtig, neuken zo stil mogelijk en ik haal op Howards nadrukkelijk verzoek ‘geen fratsen meer uit’.
Maar Boeda blijft me intimiderend aankijken, overal waar ik ‘m tegen kom. Als ie onder de douche naar m’n kont wil grijpen draai ik me vliegensvlug om en geef ‘m een knietje,recht in z’n ballen, en tegelijk een niet zachte vuist tegen z’n kaak.
Hij vloekt weer van alles en kijkt me woest aan. Het klinkt of ie allemaal dreigementen uit, maar ik ben de douche al uit voor hij is bijgekomen van m’n kennelijk hard aangekomen stoten. Eén van z'n tolken gromde me in 't voorbijgaan nog toe : "You better look out for squalls (pas maar liever op dat je geen herrie met hem krijgt) ..he scalps you (hij scalpeert je/maakt je af)."

Het is duidelijk dat Boeda ’t er niet bij zal laten zitten en ik ben de dagen erna extra op m’n hoede. Ik probeer 'm zoveel mogelijk te ontlopen.
Ook tijdens luchten die zaterdag blijf ik uit z’n buurt, samen met Howard. Maar het valt niet mee hem te ontwijken, hij heeft overal handlangers, en al snel worden we beiden elk door 2 man beet gegrepen en gesmoord. Hoe we ook ons verzetten, binnen luttele seconden zijn we omringd door een hele groep kerels en er is geen ontkomen meer aan.
Even later verschijnt Boeda. Hij komt pal voor mij staan. Howard wordt een endje van me vandaan goed vastgehouden en is gekneveld. Bewakers hebben kennelijk niks in de gaten, 't zicht op ons is door de samengeklonterde kliek van Boeda versperd.
Boeda zegt iets en z’n tolk zegt dan in ’t Engels tegen mij: "Boeda zegt: Dus jij wordt graag in je kont genomen..flikker..” Ik kijk ‘m verbeten aan. Boeda zegt weer iets en commandeert wat naar z'n volgelingen.


Howard:

Ik moet lijdelijk toezien hoe door 2 man aan Jozefs broek wordt gesjord. Maar, overmoedig als altijd, laat ie dat niet toe en hij geeft ze beide een opdoffer en ze deinzen terug. Boeda komt ziedend naar voren. Hij schreeuwt van alles en valt ‘m aan. Jozef verweert zich hevig en gaat met ‘m op de vuist.. ’t Wordt een felle worstelstrijd. Ik kijk met angst en beven toe hoe hij z’n belager bij de schouders heeft en probeert op de grond te krijgen. Kansloos. Boeda is 3 keer breder en absoluut meedogenloos .. Als ie niet zo graag Jozef wou neuken zou hij ‘m nu afmaken weet ik wel, maar nu laat ie Jozef nog even wat aan ‘m sjorren en duwen. De kolos staat als een rotsblok en smijt al snel Jozef op de grond. Die staat gelijk weer op, trapt de dikzak in z'n buik. De bullebak wijkt nog geen 10 cm naar achter en komt 3 keer zo woest op Jozef af. Even een schouder aan schoudergevecht. Dan heeft Boeda ‘m met een arm om de hals geklemd vast en sleept ‘m met zich mee. Jozef probeert zich verwoed los te rukken. Zinloos.
Hij wordt met handen op de rug aan een stoel gebonden. Paar lui maken een vuurtje. Ik zie er één met een ijzeren staaf op ’t vuur aflopen, en die dan verhitten. Ik heb een zeer angstig vermoeden wat ze gaan doen en huiver bij de gedachte.
En ja, even later komt de man met de staaf op Jozefs' bovenarm af.. Die probeert zich uit alle macht los te rukken en trekken uit z’n touwen, maar hij zit muurvast. Ik sla m’n ogen dicht voor het gruwelijk toneel dat volgt.. Een gesis en een ijzingwekkende kreet van Jozef volgen. 't Snijdt me door m’n ziel. Machteloos kijk ik toe hoe een schroeiplek in de vorm van ¥ , ’t symbool voor de Japanse yen zover ik weet , verschijnt. Wat ’t moet betekenen weet ik niet, misschien een waarde uitdrukking van ‘zijn bezit’. Inderdaad hoor ik de tolk nu zeggen: “Nu heb je ons brandmerk en ben je één van ons." Boeda blaft ‘m weer iets toe en ik hoor de vertaler zeggen: “Dat betekent dat je me van nu af gehoorzaamt, op straffe van de dood”. De geur van verschroeid vlees komt me tegemoet en ik krimp samen van weerzin.
Jozef zit nog te trillen van de pijn en ik zie z’n borstkas snel op en neer gaan, maar hij kijkt Boeda grimmig aan.

“Zo en nu ga je me pijpen…dat vind je toch zo lekker.. jij flikker.. natte,” vertaalt de tolk het volgende van Boeda. Die maakt z’n broek al los en haalt z’n lul eruit. Half hard zover ik zie onder z'n vetlagen. Hij loopt tot pal voor Jozef. Die spuwt op ‘m .. Hij blijft stoer, de stomkop. Een klap tegen z’n wang. Geraas en getier. Een Indo krijgt opdracht Jozefs’ kaken open te maken. Boeda schreeuwt weer iets en de vertalen zegt: "Likken, scharminkel." Vol afkeer doet Jozef één lik langs de pik. Z'n hoofd wordt voorover gedrukt onder Boeda's buikkwab en Jozef moet de gore lul van de smeerlap wel inslikken. De man met het hete ijzer staat pal naast z'n andere arm om zonodig een 2e brandmerk aan te brengen.

De ene man die mij vast heeft ziet me met afschuw kijken en zegt met een valse grijns tegen me: "Je liefje is wat opstandig, maar hij leert 't al vlug af.. Laat ie een toonbeeld zijn.." en hij knijpt even hardhandig in m'n bil. Hij draait naar me toe of ie meer van plan is.
Tot m’n opluchting komen er op dat moment eindelijk een paar cipiers aan en de bende gaat snel uiteen.
We worden losgemaakt en naar onze cel gebracht. Er wordt niks gevraagd. ’t Interesseert ze niet als 't gajes elkaar afslacht.

Op onze cel buig ik me meteen bezorgd over Jozef heen, als die op z’n bed gaat zitten, maar hij duwt me van zich af.
”Ik ben smerig Howard. .. Heb je water hier?”
Ik vind gelukkig nog een fles water en geef ’t hem. Hij neemt een flinke slok, spoelt en gorgelt en spuwt ’t uit in de wc. En dat nog een paar keer. Dan giet ie nog wat over de brandplek en vertrekt z’n gezicht van pijn. Ik kom bij ‘m staan en strijk toostend over z’n rug.
“Ik hoop niet dat ik aften krijg ,” bromt Jozef.
“Maak je nou maar drukker om je brandplek.. verdorie Joos..waarom liet je je niet gewoon naaien..zo erg is ’t toch niet?”
“Door die goorlap? En als ze m’n kut ontdekken ben ik ’t haasje. Dan ben ik een lopende schietschijf.”
Daar had ie gelijk in ja, shit, de hele toko wil over ‘m heen dan, gegarandeerd. Dat ik daar nog niet aan had gedacht.
“We moeten die maniak een koppie kleiner maken,” hoor ik Jozef zeggen. Hij lijkt ’t te menen.


4. Slang

Jozef:

Ik ga die vent vermoorden, ’t moet. Hij dood of ik.
“Ik moet een giftige slang zoeken, als we in ’t oerwoud werken morgen,” denk ik hardop.
“Als je die al vindt, hoe wil je die vangen?” vraagt Howard niet zonder spot.
Snel bij de kop grijpen, heb ik zo vaak gezien op tv.”
“En weer in z’n kleren stoppen, net als die mieren?” zegt Howard weer cynisch.
“In z’n tas..nee..mijn tas, en dan in z’n cel loslaten.”
“Je kan ‘m beter doden en ’t gif uitpersen, en dat in z’n fles water doen op ’t werk.”
”Goed plan..Weet jij waar dat gif zit?”
“Pff..nee..niet precies, in z’n kaken ofzo?”
“Ik moet ’t zien uit te vinden.”
"Geef die vetzak toch gewoon paar keer z'n zin, misschien beschermt ie je wel daarna tegen anderen."
"Ik heb geen zin Aids of syfilis op te lopen."
"Dat risico loop je met mij ook."
"Wij neuken niet tot bloedens toe, en je doet 't niet met iedereen." We hebben geen condooms, maar wel wat olie als glijmiddel, en rammen elkaar niet in stukken zoals je van de meesten daar wel kon verwachten.
"Als jij ze weigert pakken ze mij," merkt Howard weer sceptisch op.
"Als ik dood ben ook," scherts ik terug.
"Ik bescherm je zoveel ik kan. Ik heb nog een maat hier die ik hulp kan vragen..Desnoods paai ik een cipier, ik kan Pak wel gunstig stemmen denk ik."

Howard probeert ’t me op alle manieren uit de kop te praten, maar ik ben vastberaden. Iets anders zit er niet op.

De volgende dag speur ik dus de hele dag naar een slang. Intussen probeer ik subtiel bij een aardige Indo, die niet bij ’t team Boeda hoort zover ik weet, te polsen wat die over giftige slangen weet. Ik doe of ik er bang voor ben, dus wil weten voor wat voor slangen ik moet uitkijken, hoe die eruit zien, enz. Hij gaat er heel vriendelijk op in en vertelt me zelfs meer dan ik had durven hopen, in z’n onbeholpen Engels, half Indonesisch, dat ik al beetje begin te verstaan, en met wat gebarentaal. Hij zegt dat je een slang levend kan melken, en dat ’t gif als pijnstiller kan werken als je de juiste dosis neemt. Hij wijst daarbij op m’n brandmerk, wat natuurlijk wel opgevallen is. Het doet inderdaad nog behoorlijk pijn, ik moet er niet tegenaan komen. Ik heb er een verband op gedaan tegen de brandende zon.
Hij geeft nog wat adviezen hoe ik zalf kan maken en belooft me te zoeken naar planten die kunnen verzachten.. Fijn, hier in Indonesië weten ze gelukkig nog wat van moeder natuur.
Maar ik bekommer me niet om de brandplek. Ik wil alleen zoveel mogelijk gif zien te verwerven en een slang vangen. Ik vraag dus nog hoe zo’n slang te vinden en vangen. Hij legt me uit welke ’t minst gevaarlijk zijn, gezien m’n slangenangst (en hij durft ’t ook niet voor me te doen, niet om de slang, maar om straffen door de bewakers die daar geheid op staan), en welke ik vooral niet moet hebben.
Die moet ik dus hebben.

Ik ben al blij met elke slang die ik kan vinden. Met alle gezaag en gehak hier hebben alle dieren in de buurt zich allang uit de voeten gemaakt. Ik loop een stukje 't oerwoud in van de anderen af in de hoop een slang te vinden. Niks.
Ik word al snel nageroepen: "Where are you going?"
"Gonna take a piss!" roep ik achterom en doe of ik m'n broek losmaak.
"Hurry up!" hoor ik al wat dichterbij. Snel ga ik voor een boom staan, doe of ik pis en vervolgens m'n broek weer dichtdoe.
De cipier wenkt me ongeduldig als ik terugloop. Geen enkele kans er even tussenuit te knijpen, en geen slang te zien.

Maar terwijl we terug naar de plek lopen waar onze spullen liggen, voor de lunch, loop ik achteraan en kijk vooral tussen de lianen boven me, gezien ze daar veiligheid zoeken met mensen in de buurt is me verteld. Het lijkt een hopeloze onderneming. Maar ineens wijst Wayan, m’n slangenadviseur, die voor me loopt, me vlug op een plek laag tussen de struiken, terwijl ie weer snel doorloopt. Ik tuur waar hij me heeft gewezen, en zie dan iets groens glinsteren.. Ja verrek, daar ligt een slang, niet al te groot, kleine meter schat ik.. Geen cobra dus denk ik, maar hij ziet er wel vervaarlijk en giftig uit. Ideaal dus eigenlijk. Ik kijk vlug of iemand op me let. Nee, nog niet. Snel maar. Ik raap al m’n moed bijeen, en grijp vliegensvlug tussen de struiken naar de kop van de slang, en weet ‘m voor ie wakker wordt en begint te spartelen bij de nek te pakken. Met m’n andere hand hou ik de staart in bedwang..
Nu dat melken.. ik heb m’n bidon bij me, daar kan ik ’t in doen, Wayan heeft me uitgelegd hoe. Hopelijk is de opening van m’n bidon breed genoeg dat ie erop toe kan happen.
Maar dan hoor ik geschreeuw. Verschrikt kijk ik op. Een bewaker komt naar me toe. Wat doen? Hij heeft al gezien dat ik de slang in m’n handen heb.. Ik wil ‘m verdorie ook niet laten gaan, deze kans krijg ik voorlopig niet meer, vrees ik. ’t Is een wonder dat ’t zo snel gelukt is.
“What are you doing?" vraagt de man bars.. Ik hou de slang in een reflex voor me dreigend naar ‘m op.. Als ie me nadert zal de slang ‘m allicht bijten.
De man trekt echter z’n pistool en zegt woest: “Drop it!”
Ik zoek snel een uitvlucht, maar kan niks beters bedenken dan 't idee van Wayan en zeg: “I need this snake for medicine for my wounds..” De man gelooft me niet, in elk geval komt ie grimmig naderbij en heft het pistool op. “That snake just kills. So drop it or I shoot ”.. Hij lijkt 't te menen. Hij kijkt ook nogal angstig naar 't beest in m'n handen.

Mooi, een dodelijke slang dus, precies wat ik moet hebben. Ik sta nog even in tweestrijd.. ’t Is nu of nooit. Ik vind nooit weer zo'n slang Maar iedereen heeft nu al gezien wat ik doe..ik zie ze verderop al nieuwsgierig omdraaien en toekijken.. Ik kan ’t vergeten wat te proberen, nu of wanneer ook. Ik zie ook ineens Howard verderop me smekend aankijken. Dat is de druppel.
Gefrustreerd smijt ik het beest opzij zo ver mogelijk de struiken in en laat me gelaten door de bewaker bij de mouw trekken en naar voren duwen , het pistool in z’n andere hand nog op me gericht.
Hij schreeuwt kwaad, half Indonesisch half Engels, dat er maatregelen volgen en ik dit moet uitleggen voor de directie enz. enz. Het zal allemaal wel.. Ik ben alleen verontrust over wat Boeda hiervan te horen krijgt. Zou hij vermoeden krijgen dat ik iets met hem van plan was? Dat soort figuren zijn altijd erg achterdochtig.

Howard staat me verderop op te wachten en kijkt me bezorgd aan. Ik loop zwijgend met ‘m naar onze tassen. Hij vraagt niks gelukkig. Ik word voortdurend in de gaten gehouden door de bewakers. Maar ook weer door Boeda zie ik even later. Ik negeer z’n blikken, word er behoorlijk nerveus van. Maar bijna overal waar ik ga volgt ie me en telkens als ik even z'n blik vang priemen z'n ogen door me heen, wat me de koude rillingen bezorgt.
Als we na de lunch teruglopen naar de werkplek komt ie met z’n tolk bij me lopen en vraagt via z’n tolk: “Had je slang willen eten voor de lunch?”
“Gaat jou wat aan,” mompel ik terug. Hij kijkt me vuil aan.
“Ik lust jou voor lunch als je niet zegt wat je van plan was,” lispelt ie in m’n nek, blijkens de vertaling even later door z’n tolk.
Ik reageer weer niet.
"Nou?.. krijg ik nog antwoord?" Het gedrocht verspert me half de weg zodat ik niet kan doorlopen.
Ik smoes dat ik aangevallen was door de slang vanuit een overhangende tak en 'm toen snel bij de kop greep.
"That's fallacy.. Don't play jokes. If you imperil me I stab you. No-one flouts me," vertaalt de tolk de hierop volgende dreigende woorden van Boeda.
Ik had 't niet helemaal gevolgd, maar Howard, die er vlakbij liep, legde me achteraf uit wat ie precies had gezegd. "Da's een drogreden..Haal geen geintjes uit. Als je mij in gevaar brengt geef ik je de doodsteek. Niemand spot met mij."
Daarna komt er goddank een bewaker die ons uit elkaar drijft. Er blijft er weer voortdurend één bij me in de buurt, kennelijk vertrouwen ze me niet meer. Nu ja, beter zij dan die griezel.

Maar pretje is ’t niet, die nacht in de isoleercel in de kelder, zonder eten, raam, wc, en met een hoop ratten en ander ongedierte.


5. Gangbang

Howard:

Het kon niet uitblijven. Die zaterdag, tijdens luchten komt Boeda met z'n gevolg al direct op ons af. We proberen nog veiligheid te zoeken bij een cipier, maar de weg wordt ogenblikkelijk versperd en we worden teruggedreven naar de uiterste hoek van de binnenplaats.
We worden elk voorover over een uiteinde van de pingpongtafel, die we zowaar hebben daar (batjes en ballen zijn allang verdwenen), gesmakt en ruw van onze kleren ontdaan. Onze handen worden op de rug gebonden.. Ik zie Jozef nog uit alle macht worstelen maar tegen de 5 man of zo die 'm vast hebben is ie niet opgewassen. Boeda staat achter 'm, klaar 'm te pakken, z'n broek al naar beneden.
"Je bent zo gek op slangen.. die kan je krijgen..in je reet," vertaalt de tolk weer Boeda's geschreeuw naar Jozef.. Die trekt Jozef's benen uit elkaar. Z'n hand grijpt naar z'n kont. Jozef kijkt me angstig aan. Wat kan ik doen? Ik word ook al gepakt, m'n billen worden open getrokken, een dikke lul wordt in me geboord en ik voel een vent over me heen hangen. Geen (surrogaat) glijmiddel natuurlijk . Ik sluit m'n ogen even om de pijn te verbijten. Maar open ze als ik Boeda iets hoor roepen..Het klinkt verbijsterd en opgewonden. Zoiets als 'wel allemachtig..'.
Ik kijk recht in Jozefs' wanhopige ogen, terwijl Boeda achter 'm staat met z'n neus vlak achter z'n kont. Boeda roept iets tot z'n maten en ze willen allemaal kijken. "Een kut een kut!" hoor ik ze in Indonesich, en andere talen schreeuwen.. Dat woord wordt zo vaak gebruikt hier, dat ik 't al in 7 talen of zo herken.
Boeda duwt ze al snel weer allemaal weg, buigt zelf weer over Jozef en zegt in z'n nek: "I get rich with you freak". Een paar woorden Engels kan ie kennelijk toch, al is 't met zwaar accent.

Ik kan wel raden wat ie van plan is. Ik gruwel en kijk Jozef hulpeloos aan.. Wat hij vreesde komt uit.. Er staat een flinke prijs op z'n kut, daar zal menigeen zich aan te buiten gaan.
Ik heb 't exclusieve recht op 'm ook niet meer, besef ik een egoïstisch moment. Goddorie, ik ben van die jongen gaan houden..
Met afgrijzen kijk ik toe hoe de vleeshomp z'n walgelijke lijf op Jozef plet en zich met een smullende blik in diens heiligdom boort. "I mangle you (ik verscheur/ vermink je).." en " I squeeze you to death (ik druk je dood)" hoor ik 'm in Jozefs oor sissen. Gewelddadige Engelse termen kent ie wel.

Inmiddels wordt mijn kont volgespoten, 't wordt er hard ingerost. M'n eigen pijn voel ik al niet meer, zo begaan ben ik met 't erbarmelijk lot van Jozef tegenover me.
Er staan drommen kerels om 'm heen, met hun geldbriefjes omhoog wapperend naar Boeda, als hopen ze zo aan de beurt te zijn. Aan mijn kant ook, maar die kijken meer naar Jozef, ze moedigen Boeda in elk geval aan en er wordt van alles geschreeuwd en gejoeld.
Boeda gaat ook behoorlijk te keer. Het zweet loopt van z'n vette lijf en al gauw schudden z'n vetkwabben en briest ie z'n hoogtepunt uit als een dolle hengst. Even kijkt ie mij aan met een zelfingenomen grijns, als om aan te geven "deze is nu voor mij.. jij krijgt 'm niet meer." Jozef ligt slap voorover, hij kijkt niet meer naar me, z'n hoofd ligt opzij gedraaid op de tafel.. Hij ondergaat z'n lot gelaten lijkt, of verbergt z'n tranen, ik weet 't niet.

Als Boeda klaar is schreeuwt ie de kring rond.. Ik vang paar keer 'money'.. 'more money ' tussendoor op. Handen gaan omhoog.. Degenen met de meeste flappen in de hand worden naar voren geroepen.


Jozef:

Ik ben misselijk, ik wil braken.. Ik kan Howard niet meer aankijken. Ik schaam me en voel me walgelijk. Hoe hij word verkracht, door de 2e nu, kan ik ook niet aanzien. Anaal is misschien wel nog erger. Maar mijn kut brandt ook wat, door de spanning vernauwt ie zich en de woesteling heeft 'm er keihard in geramd. Ik voel m'n maag weer omkeren als ik eraan denk. En aan wat me nog te wachten staat.
Genadeloos begint de één na de ander me te verkrachten.. Verzetten heeft geen zin meer.. Ik schreeuw nog zwak: 'ik geef jullie allemaal aan bij de bewakers'. Maar niemand hoort me.
Ik kan niks anders dan me weerloos over te geven aan 't geweld. Er wordt steeds meer op me geboden, ze verdringen zich om me.
"I inject you with trickles (ik spuit je in met straaltjes)," hijgt de kerel op me in m'n nek.
De derde, vierde, of vijfde al zit in me, ik ben de tel kwijt geraakt, heb me als 't ware afgesloten voor wat er gebeurt.. Ben buiten mezelf getreden. Ik ben 't niet meer die hier ligt, het is een afgestorven deel van me dat niet echt bestaat.

Maar langzaam begin ik 't, als ik heel eerlijk ben, eigenlijk wel lekker te vinden.. De hitsige mannen om me heen.. de ene harde pik na de andere in m'n kut en hijgende kerels, jong, oud, groot, klein, Aziatisch, zwart, blank..die me van achter bestijgen.. Door hun ongetemde bezetenheid worden mijn lusten ook opgewekt.. M'n kut begint te soppen, m'n lul wordt hard.. o laat ze dat niet zien. Ik begin te hijgen en kijk weer naar Howard..Hij wordt op de kont geslagen, speels..door een vent die mij nu aankijkt. Snel sla ik m'n ogen weer neer. Ze mogen niet zien dat ik geil ben.. dat ik..ja bijna geniet.. O god, ik ga klaarkomen.. Vaginaal in elk geval.. Shit hoe verklaar ik dat? Uit angst schijn je ook klaar te kunnen komen.. zoiets als in je broek piesen.. Maar bij mij is 't geen angst.. ik ben echt opgewonden.. M'n hart bonkt nu van opwinding i.p.v. de angst van zonet.. Ik kijk weer even op en zie een vent aan de zijkant van de tafel zich rukken.. En nog één aan de andere kant.. Ze kijken naar me. Ik zie de één nog net over de tafel spuiten voor ik m'n ogen weer sluit. Een siddering doortrekt me.. Ik ben al vaginaal klaargekomen. 2 keer al geloof ik.. 't volgt elkaar zo snel op dat ik 't niet meer bij kan houden, net zoals de kerels die zich aan me vergrijpen. Heel even hoor ik bewakers roepen en een seinfluit klinkt.. Maar het spektakel gaat gewoon door.. Godsamme, dit wordt een opstand lijkt wel.. Ik raak half bewusteloos als de volgende achter me plaatsneemt, zich op me werpt en direct met volle kracht er tegenaan gaat. Hij houdt me vlak onder m'n oksels vast, met z'n vingers op m'n tepels.. Het jeukt.. Ik voel m'n pik prikken, tintelen, klaar om te schieten.. Laat ik dat maar doen.. mijn sappen vallen niet op tussen al 't zaad dat al langs m'n kont en ballen over de tafel is gedropen.

Maar op dat moment klinkt een knal. En nog één. 't Dringt langzaam tot me door dat 't een pistoolschot is.. Van schrik trekt m'n orgasme terug.. De mannen druipen af.. de vent op me ook nadat ie toch nog snel z'n orgasme over m'n kont spuit. Ik voel mijne ook weer opwellen.. Maar dan grijpt een bewaker me bij 't touw om m'n polsen, en trekt me eraan overeind. Shit, daar sta ik dan, in m'n nakie met een harde lul. Ik wil me niet naar 'm omdraaien, maar hij dwingt me.
"What the hell happened here!" vaart ie tegen me uit, me minachtend van top tot teen observerend.
M'n hele bekken tintelt nog, ik hijg nog, m'n lul in volle lengte opgericht. Ik kan niet denken, ik wil alleen nog klaarkomen.
"They outraged me..(ze verkrachtten me)," zeg ik zwak. Ik schaam me dood. Ruw duwt ie me bij de arm naar voren, zonder m'n handen los te maken of me kans te geven m'n kleren op te rapen.
Ik loop wat stroef met 'm mee naar de ingang. M'n kut doet toch wel zeer merk ik.


6. Chantage

Ik kom in de verhoorkamer, waar al 2 andere bewakers zitten. Ik moet gaan zitten.
Ik krijg nu wel een laken over me heen om me te bedekken. Nadat ik heb uitgelegd wat er is gebeurd, zonder over m'n kut te beginnen, krijg ik vragen op me afgevuurd. Waarom ik.. waarom nu.. Of er een bende-oorlog is, weet ik wat. Ik hou vol geen idee te hebben.
"If you don't talk we have to punish you (Als je niet praat moeten we je straffen)," zegt er één, ik weet niet hoe ie heet.
Ik kan niet eens meer praten. Ik begin alweer te zweten van angst. M'n eerdere niet zachtzinnige verhoor staat me nog goed bij.
"Please.. I couldn't help it.. they raped me..you have to punish thèm!" roep ik wanhopig.
Geen scrupules. De man trekt me uit m'n stoel en duwt me op m'n buik over het bureau.
"Let me see if you speak the truth," zegt ie. Hij rukt m'n benen uit elkaar en inspecteert me van onder.
"He's damn right!!" roept ie even later vol verbazing tegen z'n collega's. Die kijken hem nietsvermoedend aan. Hij wenkt ze naderbij en ik word uitvoerig bekeken. Herinneringen aan een groepsverkrachting door 3 jongens van m'n voetbalclub in m'n tienerjaren nadat m'n geheim onder de douche was ontdekt komen boven. "God no..what a freak!"' roept één van de kerels uit, net als de jongens van weleer. "A hermaphrodite.. now I understand why those horny guys were yelling and exulting outside. (Een hermafrodiet.. nu snap ik waarom die geile kerels schreeuwden en juichten buiten)," klinkt 't verbluft. Er volgt wat Indonesisch gebrabbel. Ineens voel ik een hand over m'n bil strijken,..de volgende seconde een vinger in m'n kut.
"It's a real cunt ('t is een echte kut)!" zegt de taster tegen de andere 2 en dan tegen mij:
"So..you're half a woman."
Ik schud m'n hoofd. Ik ben geen vrouw. Ook niet half. Ik heb gewoon een kut. Maar ook ballen en een pik en een manlijk lichaam, met platte tepels, manlijke beharing, enzovoort.
"So..you like guys.." gaat ie door.
Ik schud weer m'n hoofd omdat ik al vermoed waar 't heen gaat.
"I thought so .. I heard you and your roommate fuck so often .. or what did you do exactly?"
Ik geef geen antwoord..Ik vrees voor de folteringen die me te wachten staan. Ik probeer een uitweg te vinden uit deze shit. Misschien kan ik 't benutten.. zoals Howard zei, ze gunstig stemmen..
Dus op z'n afwachtende "Well..?" zeg ik:
"I'm not safe here anymore, now they know I've a pussy.. especially that raging bull Boeda will rape me every day (vooral die razende stier Boeda zal me elke dag verkachten)."
"You belong to him, don't you (je hoort bij hem is 't niet)?" zegt de bewaker weer, tegen m'n brandmerk tikkend.
"They put that mark on me cause I defended myself. I've nobody to protect me here," breng ik het zo dramatisch mogelijk.
M'n opzet slaagt. "I can take an eye on him, for some friendly offices of you in return every so often (ik kan een oogje op 'm houden, voor wat vriendendiensten van jou in ruil zo nu en dan)," zegt dezelfde bewaker weer, me speels op de bil tikkend terwijl ie naast me op 't bureau leunt.
Er zit niks anders op. Het is een kwestie van ogen dicht doen en nog even doorbijten. Dit kan er ook nog wel bij. Hoe vaak 't herhaald moet worden zie ik nog wel, maar alles beter dan de hele bajes continu aan me.

De bewakers komen kennelijk in deze afgelegen gevangenis, waar ze ook overnachten zover ik weet, nogal wat te kort. Want ze zijn behoorlijk hitsig als ze me één voor één nemen. Van voren... Ik word op m'n rug op 't bureau gelegd, m'n handen nog altijd op m'n rug gebonden.. Zo kan ik m'n stijve ook niet meer verbloemen.. Want die begint weer op te spelen..
De eerste bewaker die op me komt heet Loekman als ik me goed herinner. Ik ben 'm niet vergeten, hij was bij m'n eerste verhoor waarbij ie me bijna de dood in gejaagd had. Maar hij is niet eens zo lelijk, en als hij met z'n half ontblote lijf over me heen komt en al gauw flink los gaat in me, kan ik niet anders dan weer opgewonden raken.
M'n stijve valt ze al gauw op en ze lachen erom. "Héy girl, you like my dick mm.." grijnst Loekman op me.. "Or did you allready get horny of that ogre that just raped you..?" Ik begrijp dat ie 't over Boeda moest hebben, ogre is boeman of menseneter ofzoiets, zover ik weet. Ik schud m'n hoofd maar kan m'n lusten nauwelijks meer beheersen. Hij ook niet.. hij komt al snel met veel ge- 'oh' en 'ah ' klaar, en eindigt met een verzaligd "Oh, I like this spunky rambunctious sprog (ik hou van dit pittige onstuimige broekie/groentje).."

Bij de tweede, degeen die me onderzocht had, sla ik m'n ogen neer.. Hij is lelijker, maar ik ben al zo opgewonden dat ik m'n orgasme amper meer in kan houden.. M'n pik zwelt nog wat op.
"Well well.. he learns the trick (hij krijgt de slag te pakken)," grinnikt de man naar de anderen.."see his selfindulgence (zie z'n genotzucht)," en tot mij "mm..faggot (hè flikker)?". Me nog inhouden was zinloos.. Ik voel de golven weer in me opwaaien en m'n kutspieren samentrekken.
Het drijft m'n verkrachter op de spits. Hij knijpt me hard in de tepels en stort zich onbeheerst op me, met volle stoomkracht doorstotend. "Look how I sprawl him (kijk hoe ik 'm doe spartelen!)" roept ie intussen uit.
Waarom ze in 't Engels over me praten weet ik niet, zal niet uit beleefdheid naar mij zijn. Ik laat 't gespot langs me heengaan en geef me over aan m'n aanzwellend orgasme. Als een wildeman laat ik de inwendig opstuwende krachen gaan en alle opgehoopte geil barst uit m'n fluit..M'n lijf schokt en siddert en ik kom aan alle kanten klaar.
"I knew it..that he would get off as soon as I came in his nice sappy pussy (ik wist 't wel , dat hij zou klaarkomen zodra ik in z'n lekkere sappige poesje kwam)," klink 't opschepperig uit de mond van m'n aanrander.. "I'm fulfilling him (ik verzadig 'm). I'm the supreme being (ik ben de allerhoogste)."
Hij lijkt wel geil te zijn geworden van m'n spuiterij want hij slaat op tilt. Hij ragt nog wat harder door en schreeuwt al snel ook tamelijk onbedaard z'n orgasme uit.

"Your turn, old bird (jouw beurt, oude rot).. " zegt ie tegen de derde, als ie van me afkomt.
De derde is tamelijk oud. Als me goed herinner is z'n naam Poetiray. Even gaat er weer een weerzinwekkend gevoel van afkeer door me heen als ik 'm naderbij zie komen. Hij ziet 't kennelijk, want buigt naar me toe en zegt in m'n oor : "I will disport you.. I'm an old hand (ik zal je ontspannen/vermaken.. ik ben iemand met veel ervaring)."
"Just hurry up slack old man (schiet maar op slappe/slome ouwe)," brom ik, daar ik zie dat ie niet heel erg stijf is.
"Don't worry..You wlll joy my manhood if I insert it in you (je zal van m'n mannelijkheid genieten die ik in je steek)." Daarop dringt ie me binnen.
Ik draai m'n hoofd weg om z'n stinkende adem te ontwijken. Ik heb zin hem een trap te geven, maar beheers me uiteraard.
Het duurt een eeuwigheid voor mijn gevoel voor ie klaarkomt, 't lijkt we of ie expres talmt. Ik voel me klote en moet pissen onderhand. De 2 anderen staan links en rechts toe te kijken, en ik voel hun blik op me priemen. Een mengeling van weerzin en lust trekt door me heen.

Op gegeven moment raak ik toch weer overprikkeld en word opnieuw doorspoeld met trillingen en warme sensaties die borrelen in m'n onderbuik .
"It's splashing good in there...('t spettert goed daarbinnen) . Hear the squish (hoor 't soppend geluid)," zegt de ouwe glunderend naar z'n toeschouwers.
Hij speelt 't werkelijk klaar me opnieuw naar een vaginaal orgasme te leiden. Ik kan 't niet helpen dat ik erbij schreeuw. Maar ik slaak een zucht van opluchting als ie z'n zak eindelijk leegspuit in me.
"I made him squeal like a squaw (Ik liet 'm gillen als een (indiaanse) vrouw)," grijnst Poetiray zelfvoldaan.
Ik blijf nog even versuft liggen als ie al van me afgaat, ik voel me verdoofd. "We sapt him" (we hebben 'm uitgeput) hoor ik vaag op de achtergrond zeggen. Volgens mij ga ik een moment knock out.

Ik kom bij als ik "They won't offend or deface you anymore, no-one" in m'n oor hoor fluisteren. 't Is Loekman, de knappe. Ik begrijp dat ie bedoelt dat niemand me meer zal aanvallen of schenden . Ik kom wat dizzy overend.
"We remunerate you (we belonen je)," zegt ie weer, nu hardop, terwijl ie 't strakke touw rond m'n polsen losmaakt . "That scum won't bother you anymore (dat uitschot zal je niet meer lastig vallen). We will stifle that for ever (we zullen dat voor altijd de kop in drukken)."
De anderen beloven ook me te bewaken vanaf nu en zorgen dat die ruige kerels van me afblijven.
Ik zeg dat 't vooral Boeda is waar ik voor vrees.
"If that emperius fatass will incite those offenders again (als die heerszuchtige dikkont die delinquenten weer opruit) or ever offends you again(of jou ooit nog aanvalt) and spreads out his nosome body and rampant inordinating scurrillity on you (en z'n walgelijke lijf en buitensporige dolzinnige schunnigheid over je uitspreidt), he will be the flume (is ie de sigaar)," garandeert nummer 2, en Loekman vult aan:
"That cad won't go scot-free (die pleurislijer zal niet vrijuit gaan). He'll get all the odium (hij zal haat/afschuw /blaam krijgen)."
"We make squash of that scabrious disordered rufian (we maken pulp/moes van die ruwe gestoorde onverlaat). He must not think he can make himself an outlaw (hij moet niet denken zichzelf vogelvrij te kunnen verklaren)," gaat nummer 2 weer fel door.
"We will flog that rotter (we zullen die relschopper/schoft afranselen) if he or his squad lacerates you again (als hij of z'n ploeg je weer verwond/kwetst)," doet Loekman er nog een schepje bovenop.
"Yes, no furore anymore.. (ja geen opschudding meer)," bevestigt ook Poetiray, de ouwe. "Only in our Holy Office (alleen in onze heilige inquisitie)," grinnikt hij er achteraan. "But this keeps off the record okay (maar dit blijft vertrouwelijk oké)?"
Ik knik en zeg: "Self-evident (vanzelfsprekend)" .
"Everyone who spreads rumours we will run to ground (iedereen die geruchten verspreidt zullen we vervolgen tot in 't hol/te pakken krijgen) and incuse them to keep their mouth shut (en erin hameren dat ze hun mond houden)," vervolgt Poetiray .
"And you know what you're indebted for this privilege (en je weet wat je ons verschuldigd bent voor dit privilege)," zegt de tweede man nog even nadrukkelijk. Ik knik gedwee.
Ik vraag me af of ze me nog willen als ik platjes of schurft heb binnenkort, waar dikke kans van is na vandaag.
"Okay, we'll keep you safe..(we houden je veilig),"vervat Poetiray, "and gretify you (en bevredigen je)," voegt ie met een grijns toe. Die spleetogen hebben soms nog best humor.

Ik denk echter aan Howard. Boeda gaat zich geheid wreken op hem als ie merkt dat ik bescherming heb. Maar de bewakers moeten ook niet denken dat ik wat met 'm heb of om hem geef. Ik waag toch te vragen: "And Howard, my cellmate, can you take care a little for him too..?, cause they will take revenge on him."
"Does he have such a nice wet pussy like you too?" vraagt Loekman, me plagerig aankijkend.
"I suppose not," hakkel ik.
"He has to care for himself, like everyone here," zegt ie dan beslist. "And you go scram now (en jij nu opkrassen)." Hij leidt me al naar de deur.

Ik vraag of ik nog even mag douchen. Dat mag, met Loekman naast me staand ter bewaking. Daarna word ik, met 't laken om me heen, door hem terug naar m'n cel gebracht..