Hoofdstuk 7: Een helpende hand

Freek had het die ochtend al moeilijk gevonden om zijn rol te spelen. Hij merkte al snel dat het nu zelfs nog moeilijker was. In de ochtend hoefde hij alleen maar te doen alsof hij Mareike maar niks vond. De emotie die ze nu hadden afgesproken, toen ze naar huis liepen, was veel ingewikkelder. Ze hadden besloten dat hij niet langer vijandig zou zijn. Maar goede vrienden, dat zou verdacht zijn. En dus speelde hij nu een ingewikkelde mengeling van emoties, waar hij sommige kanten van Mareike nog steeds niet leuk vond, andere wel, en wel wat interesse, maar niet al te veel, toonde in de rest.

Dit was extra lastig voor hem, omdat zijn echte gevoelens voor Mareike ook ingewikkeld en tegenstrijdig waren geworden, maar op een andere manier. Ze was een geweldig maatje, een vriend, als ze kletsten over games en voetbal. Maar op andere momenten was ze opeens net als de meisjes op school: giebelig, raar, en vervelend.

“Maar ik ben een meisje, Freek,” had ze uitgelegd, “misschien niet altijd het typische meisjes-meisje dat jij kent van school. Maar ook niet altijd het jongensachtige meisje dat jij wil dat ik ben. Ik ben een beetje van beide. Ik ben … tja, gewoon mezelf denk ik?”

Dit verwarde Freek nog steeds. Maar wat hem nog meer verwarde waren de gevoelens en gedachten die hij had, elke keer als hij haar zag. Hij dacht de hele tijd aan haar lichaam, aan hoe geweldig ze er uit had gezien toen ze naast hem lag in het gras.

Tijdens het avondeten moest Mareike hem zelfs een paar keer tegen zijn schenen schoppen.

“Stop met dat staren,” siste ze tijdens een gestolen momentje, toen alle aandacht gericht was op een kort interview met papa en mama, “en probeer niet steeds te blozen als je mijn kant op kijkt.”

Freek zuchtte.

“Ik doe mijn best, hoor!”

“Je moet nog meer je best doen. Want anders zijn we erbij.”

Al hadden ze het geen van beide uitgesproken, ze wisten instinctief dat Freeks ouders, en ook de opnameploeg, maar beter niet konden weten wat er echt was gebeurd bij het meer.

De avond trok zich voort. Annabel had besloten om de “twee kinderen samen in het bos dag” tot officieel onderdeel van het programma te verklaren, alsof de productie dat had bedacht als manier voor de kinderen om elkaar te leren kennen. Dus daarom moesten ze beiden na het eten een lang interview geven, om wat leuke fragmenten te verzamelen. Freek was blij dat Mareike eerder die dag er op gestaan had om samen af te spreken wat ze zogenaamd gedaan hadden.

Eindelijk, na wat een eeuwigheid leek, en nadat ze Annabel hadden beloofd later deze week nog eens naar het bos te gaan om de dingen die ze vandaag gedaan hadden nog eens na te spelen voor de camera, tikte het klokje half tien aan. Freek wilde geen wantrouwen wekken door er zelf op te wijzen, maar even uitgebreid uitrekken en een goed hoorbare gaap was genoeg om te zorgen dan mama het merkte.

“Oh kijk! Bedtijd. Hup, naar boven jullie!”

“Ahhh, mam?” zeurde Freek, “moeten dat echt? Het is toch een speciale dag vandaag, met Mareike hier?”

“Ja, dat is het. Maar morgen is ook speciaal. Annabel heeft plannen gemaakt. Leuke dingen! En best veel. Dus stop met zeuren, je zal je rust nodig hebben. Hup, naar bed jij. En jij ook, Mareike!”

Freek liep de slaapkamer in, gevolgd door Mareike die de deur dicht deed. Hij draaide zich om en zag dat ze zich begon uit te kleden.

“Niet hier!” siste hij, “gebruik de badkamer!”

Mareike keek verbaasd.

“Hè? Je hebt het vanmiddag al gezien, toch? Toen leek je het niet erg te vinden. Ik vind het ook niet erg.”

“Oh, ik vind het niet erg. Integendeel. Ik zou je dolgraag weer zien … je weet wel, alles. Maar daarbuiten zitten mijn ouders en een filmploeg. Wat denk je dat zij denken als je opeens niet meer in de badkamer omkleedt?”

Mareike kreeg een kleur.

“Oeps! Daar had ik niet aan gedacht. Sorry!”

“Is oké, Mareike. Je hebt me vandaag al zo vaak geholpen om geen fouten te maken. Ik ben blij dat ik nu ook een keertje jou kan helpen.”

Freek zat al in alleen zijn boxershort op zijn bed toen Mareike weer de kamer in kwam. Hij kon het niet laten opnieuw bewonderend naar haar benen te kijken. Haar fraai gebruinde huid kwam extra tot zijn recht door het contrast met het geel van haar shirt. En doordat hot bovendeel erg strak sloot was de vorm haar veerkrachtige tietjes goed zichtbaar.

“Dus,” begon ze aarzelend, “hoorde ik goed je heel graag 'alles' weer wil zien?”

“Oh, sorry. Nu je dat zo zegt, merk ik hoe creepy dat klinkt. Alsof ik je alleen maar leuk vind vanwege je tietjes en je … je weet wel.”

Mareike giechelde.

“Je doet raar. Freek. Het heet een vagina. Of een kut. Je mag het gewoon zo noemen hoor.”

“Oké, je … je kut. Maar dat bedoel ik niet. Of nou ja, ik vind het echt wel leuk om die te zien, maar … Maar ik kijk ook graag naar de rest van jou, en … nee, dat zeg ik fout. Laat me dat nog eens proberen.”

Hij schraapte zijn keel en begon toen opnieuw.

“Ik vind jou leuk. Vanwege wie je bent en hoe je bent. Zelfs het meisjesachtige. Dat vind ik niet het leukste deel, maar het is ook een deel van jou en ik begin er aan te wennen.”

Het was een tijd stil, tot Freek verder ging.

“Dus, sorry als het klonk alsof het om je lichaam gaat. Ik vind je lichaam mooi. Je ziet er echt prachtig uit. Maar ik denk dat ik het vooral zo mooi vind omdat het jouw lichaam is. Niet omdat het jouw lichaam is. Snap je haar nog iets van?”

Opnieuw verraste Mareike Freek met een kus op zijn wang.

“Ik denk het wel, Freek. Voel je niet schuldig. Ik ben blij dat je mijn lichaam mooi vind. En … Ik weet niet, is het raar als ik zeg dat ik vanmiddag steeds aan jouw pik moest denken?”

“Echt waar?”

“Ja. Ik kon hem niet uit mijn hoofd krijgen. Al die verschillende manieren dat 'ie er uit kan zien. Zacht en slap. Hard, en dat 'ie omhoog wijst. En dan, toen je sperma eruit schoot. Ik werd daar zo geil van! Het was echt lastig vandaag om op je vader en moeder te letten, en op alle dingen die we deden, terwijl ik eigenlijk alleen maar aan je wilde vragen of ik hem nog eens mag zien. Mag ik hem nog eens zien? Jij mag de mijne ook zien!”

Ze wachtte niet eens op zijn antwoord. Nog voordat ze haar zin af had, grepen haar handen al de zoom van haar shirt en trokken het over haar hoofd, zodat haar kleine tepeltjes weer aan Freeks gretige blik werden blootgesteld. Haar kleine kutje was nog verborgen door een wit onderbroekje, maar zodra het shirt uit was trok ze die ook uit, om haar gladgeschoren heuvel en dat opwindende spleetje te tonen.

Freek verspilde evenmin tijd. Hij trok direct zijn boxer short uit, waardoor zijn al stijve pik er uit floepte. Trots stond hij overeind, zijn pik wees recht naar Mareikes pronte tietjes, terwijl de pubers ongegeneerd genoten van elkaars schoonheid.

“Vind je het erg als ik me weer aftrek?” vroeg Freek aarzelend. “Jij mag dan weer kijken. Je vond het toch leuk om te kijken? En ik wil graag naar je kijken terwijl ik aftrek en klaarkom.”

“Mag ik …,” begon Mareike, maar toen zweeg ze.

“Wat?”

“Nee. Dat is raar. Ik moet dat zelfs niet vragen.”

“Je mag alles vragen, Mareike. Wat het ook is. Ook al is het raar.”

“Je gaat me niet uitlachen? En het niet verder vertellen?”

“Pinky belofte.”

“Mag ik … mag ik hem voelen? Hij ziet er zo …” Ze aarzelde en flapte er toen haastig uit: “Ik ben benieuwd hoe het voelt. Mag ik?”

Mag ze? Freeks hoofd tolde van geluk. Zelfs in zijn wildste fantasieën had hij zich dat niet voor durven stellen, en nu vroeg zij het aan hem!

Ja, je mag, wilde hij antwoorden. Mijn lijf is het jouwe, oh schoonheid, en je mag me voelen en aanraken en kussen waar je maar wil, als je dat wil.

Maar de brok in zijn keel verijdelde die mooie woorden. In plaats daarvan kon Freek alleen meer knikken, en met moeite een krakerig geluid uit zijn keel persen dat, met enige fantasie, als 'ja' klonk.

Mareike schoof dichter naar Freeks bed. Ze stak haar hand uit en stopte, nét voordat ze Freek aanraakte. Hij dacht dat hij de warmte van haar huid al voelde, in die korte seconde van haar aarzeling.

En toen sloot ze vastberaden haar vingers rond de basis van Freeks schacht.

“Hmm. Warm. En hard, maar tegelijk ook zacht. Echt anders dan ik had verwacht.”

Freek wilde iets zeggen. Vragen of ze het fijn vond. Maar hij kreunde en hijgde alleen maar.

“Wat is er, Freek? Doe ik je pijn?”

Ze haalde snel haar hand weg, maar Freek schudde heftig van nee. Hij vond eindelijk genoeg controle over zijn stem om het uit te leggen:

“Nee. Geen pijn. Voelt goed. Heerlijk!”

Freek huiverde vol verwachting toen hij zag dat Mareike haar hand opnieuw uitstak. Ze greep opnieuw de basis van zijn lul, en boog hem onderzoekend een beetje in alle richtingen.

“Oh, ja,” kreunde Freek, terwijl haar hand op en neer gleed langs de lengte van zijn staaf.

“Dus dit voelt fijn?” informeerde Mareike. Freek knikte alleen maar en beet op zijn lip.

“Hmmm, dit is wat je deed bij het meer. En gisternacht. Toch?”

Freek knikte opnieuw, terwijl hij haar hand weer op en neer voelde gaan. Ze bewoog langzaam. Haar vingers raakten hem amper, ze gleden zachtjes over zijn huid, maar het voelde zó fijn. Een meisje. Dat hem daar aanraakte. Het voelde geweldig.

“Voelt dit net zo fijn als wanneer je zelf aftrekt?”

“Veel beter, Mareike! Je hand is zo zacht!”

“Wil je … zal ik doorgaan?”

Mareike leek net zo te genieten van wat ze deed als Freek. Hij begreep niet waarom. Maar hij klaagde niet.

“Als je wilt, Mareike. Dan heel graag!” hijgde Freek.

Mareike was even gestopt, maar hervatte nu haar handbewegingen over Freeks lul.

“Je mag wel iets steviger vastpakken, als je wil. Niet té hard. En sneller bewegen. Ooohh. Oh, ja. Ja, oh ja, zo inderdaad. Ooohhhh, jaaa! Oh, oh, oh, Mareike, ja! Jaaahhh!!!”

En toen schokte Freeks kleine pik terwijl dikke stralen sperma uit zijn lul spoten en op zijn borst landden.

Mareike bleef Freeks lul aftrekken, tot hij zijn hand op de hare legde om haar te stoppen.

“Hij wordt gevoelig nadat ik kom. Wil je stoppen?”

Dad deed ze, terwijl ze in stilte keek naar de poeltjes op Freeks borstkas, en zijn langzaam verslappende pik. Maar toen, op het moment dat een druppel bijna Freeks zij bereikte, pakte ze snel haar slaapshirt van de grond en wreef Freeks borstkas en buik schoon. Ze zag dat er ook wat zaad op haar handen zat en wreef die ook schoon.

“Sorry,” fluisterde Freek, “het was niet mijn bedoeling op jouw handen te schieten.”

“Geen sorry,” fluisterde Mareike terug, en gaf hem toen een zoen op zijn wang, “het is schattig als je dat doet. En het voelt bijzonder. Omdat ik weet dat je het deed door mij. Door wat ik deed. Het voelt … goed, denk ik, dat ik het was die jou zo goed liet voelen dat je klaarkwam.”

“Ja. Het voelde echt super lekker.”

Freek had zelf niet eens in de gaten dat zijn hand gedachteloos Mareikes bovenbeen streelde.

Maar toen, opeens, herinnerde Freek zich iets.

“Eerder vandaag, bij het meer. Toen ik mezelf aftrok. Nadat ik klaarkwam, zag ik dat jij je hand tussen je benen had. Was jij … speelde je met jezelf? Was jij ook aan het masturberen?”

Mareike keek even verbaasd en knikte toen.

“Ik wist niet dat je het had gezien. Ja. Ik was enorm geil. Dan wil ik mezelf aanraken, mijn klitje wrijven, dat voelt fijn. Net zoals jij wil trekken als je geil bent, denk ik?”

“Ben je nu ook geil?”

“Nu? Joh, ik ben al de hele middag geil! En nog meer zonet, toen ik met je pik speelde, en zelfs nóg meer toen je spoot.”

Even was het stil, tot Mareike besefte wat Freek bedoelde.

“Oh, je bedoelt … je wil dat ik weer ga masturberen? En jij wil kijken?”

Freek knikte, maar had toen opeens een ander idee.

“Misschien. Of … weet je, toen jij mij aftrok, voelde het zelfs nog lekkerder dan als ik het zelf doe. Misschien is dat bij jou ook zo? Het was zo fijn wat je voor me deed, misschien kan ik dat ook voor jou doen? Wil je dat ik dat probeer?”

Freek had verwacht dat ze zou twijfelen. Maar dat had hij mis. Mareike toverde een brede glimlach op haar gezicht, terwijl ze gretig knikte.

“Ja, graag, Freek. Ik zag je gezicht toen ik jou aftrok. Je keek zó blij. Als het voor mij ook zo kan voelen … ik wil het proberen. Ik wil weten hoe het voelt als een iemand anders me aanraakt. Als jij me aanraakt. Wil je?”

Ze liet zich op haar rug op bed vallen, en spreidde haar benen een stukje. Freek schoof dichterbij. Hij zag hoe het spleetje tussen haar benen een beetje open ging, en ving een eerste zinnenprikkelende glimp op van de schatten die tussen die plooien verborgen waren.

Maar hoe opwindend het ook was om de blootgestelde meisjesdelen van zijn nieuwe vriendin te zien, hij had geen idee wat hij echt moest doen.

“Eh, Mareike. Waar moet ik … wat moet ik precies doen? Ik kon vanmiddag niet echt goed zien wat je deed. Waar en hoe moet ik je aanraken?”

“Ik laat het wel zien. Kijk maar, dan kan jij het straks doen.”

Mareike giebelde en spreidde haar benen nog verder. Freek keek vol ontzag hoe haar zachte hand zich een weg baande naar haar kruis. Hij merkte niet eens dat zijn mond een beetje open viel, terwijl hij keek hoe haar vinger tegen het spleetje drukte, en zich naar binnen duwde.

Mareike gleed een paar keer met haar vinger op en neer. Freek was gefascineerd door wat hij allemaal tussen haar plooien zag. Hij kende het uit de voorlichtingslessen, maar in het echt het zag er allemaal fascinerend uit. De plooien die Mareikes zachte vinger uit elkaar duwde terwijl ze hem over de volle lengte op en neer bewoog. Dt rare uitsteekseltje aan de bovenkant, dat haar clitoris moest zijn. Het glinsterende vocht, dat overal was. En de kleine, donkere opening aan de onderkant van haar spleetje. Dat moest haar daadwerkelijke ingang zijn. Haar vagina … haar kut!

Freek ademde scherp in toen hij zag dat Mareike haar vinger daar naar binnen duwde. Hij wist natuurlijk wel dat dat gaatje bedoeld was om er iets naar binnen te duwen, maar om ook echt te zien hoe de randjes zich uitrekten rondom Mareikes binnendringende vinger, dat was een verrassend opwindend schouwspel.

Ze voegde een tweede vinger toe. Haar wijs- en middelvinger gingen twee knokkels diep in haar jonge liefdesgrotje.

“Doet dat geen pijn?” vroeg Freek bezorgd, toen hij Mareike hoorde kreunen.

“Nee. Het voelt heerlijk vol. Het deed alleen de eerste keer een beetje pijn. En die keer dat ik me met mijn haarborstel ontmaagd heb, dat deed best pijn en toen bloedde ik een beetje. Maar sindsdien voelt het gewoon lekker.”

“Dus dat moet ik nu doen?”

“Nee, wacht nog even. Dit voelt fijn. Maar iets anders is nog beter. Kijk, zie je hoe glibberig mijn vingers zijn als ik ze eruit haal? Dat is belangrijk. Ze moeten nat en glibberig zijn voor het volgende deel.”

Freek keek aandachtig toe hoe Mareike haar vingers uit haar kutje haalde en de kleverige vloeistof erop liet zien. Toen bracht ze haar vingers naar het bovenste puntje van haar spleetje, en vond daar dat uitsteeksel.

“Zie je dit knopje hier? Dat is mijn klitje, dat voelt het lekkerst. Maar het is ook erg gevoelig, dus hier moet ik zachtjes doen.”

Ze wreef met haar vingers over dat plekje, draaide rondjes, bewoog op en neer, en maakte daarna weer andere bewegingen. En vervolgens stak ze weer een vinger in haar nauwe gaatje.

“Huh? Is het niet meer glibberig genoeg?”

“Nee, dat is het niet.” Mareike hijgde, maar legde het toch geduldig uit, “maar het voelt prettig om het een beetje af te wisselen. Om niet steeds hetzelfde te doen.”

Freek had een momentje nodig om dat te verwerken. Bij hem voelde het altijd heerlijk om zijn voorhuid over zijn eikel op en neer te schuiven. Hij had er zelfs nooit aan gedacht om die beweging te stoppen en iets anders te proberen. Miste hij iets? Of was dit gewoon anders voor meisjes?

“Mijn beurt,” flapte hij er gretig uit, terwijl hij dichterbij schoof.

Mareike haalde braaf haar hand weg, en ging plat op haar rug liggen, haar benen wijd gespreid. Freek keek haar aan, en kon het niet laten om voorover te buigen en haar wangen, haar voorhoofd, haar neus te kussen. En toen, na een korte aarzeling, haar mond.

“Ik vind je echt leuk, Mareike. Ik … is dit wat volwassenen liefde noemen?”

Mareike haalde haar schouders op.

“Geen idee. Maar ik vind jou ook leuk, Freek. Jouw lippen op de mijne … toen je dat deed verraste je me. Ik dacht dat het vies zou zijn, maar het voelde fijn. Wil je nog eens?”

Freek drukte nogmaals een kus op haar lippen, en hield die een paar heerlijke seconden vast. Maar toen pakte Mareike zijn hand en bracht die naar haar jonge kutje.

“Wil je nu met mijn kut spelen, Freek. Alsjeblieft?”

Het verbaasde Freek hoe ongelooflijk zacht en fluweelachtig de huid net boven Mareikes spleetje voelde. Als hij er heel zachtjes met zijn vinger overheen ging, voelde hij de subtiele maar zachte stoppeltjes. Toen bereikte hij haar spleetje, en hij was verrast door hoe warm ze daar voelde.

In navolging van het voorbeeld dat hij zojuist had gezien, drukte hij zachtjes met zijn vinger, totdat hij voelde hoe de zijkanten van haar spleetje weken en de indringer toegang gaven. Hij voelde de hitte, het vocht, de gladheid.

“Wauw,” fluisterde hij, “je voelt …”

“Wat?” vroeg Mareike toen hij zijn zin niet afmaakte: “Vreemd? Slecht?”

“Nee! Oh nee, echt niet! Ik kan de woorden niet vinden. Ik wou eerst 'goed' zeggen, maar dat woord is niet goed genoeg.”

“Wil je nu bewegen met je vinger? ik word steeds geiler, ik heb nu écht een flink orgasme nodig.”

Haastig dacht Freek terug aan de demonstratie die hij had gekregen. Hij bewoog zijn vinger een paar keer op en neer door haar spleetje. Hij voelde hoe haar glibberige vocht zijn vinger bedekte. Toen stopte hij, helemaal onderin. Hij wist dat haar ingang hier moest zijn, en probeerde op gevoel het gaatje te vinden.

“Je mag wel even kijken hoor,” stelde Mareike vriendelijk voor.

“Dat weet ik. Maar ik wil je gezicht zien. Keek ik ook zo blij toen jij mij aftrok?”

En juist op dat moment vond zijn vinger de ingang. Hij duwde wat harder. Het voelde alsof een gladde elastische band zich opende, en zich daarna weer sloot, om zijn knokkel. Hij was in haar. Hij had écht zijn vinger in een écht meisje.

De ogen van dat echte meisje gingen wijd open, en haar mond ging ook open in een geluidloos “ooohh”.

“Ik doe je toch geen pijn?”

“Nee. Nee, helemaal niet. Het voelt lekker. Het is gewoon … wauw, het is gewoon zo bijzonder om een vinger in me te hebben en te weten dat het niet de mijne is. Maar de jouwe. Ga door! Je mag hem wel dieper duwen. En het voelt fijn als je een beetje naar binnen en naar buiten beweegt, zoals ik eerder deed.”

Freek hield zijn ogen strak op Mareikes gezicht gericht, terwijl hij haar instructies opvolgde. Het verraste hem hoe zacht en strak en nat en heet ze van binnen voelde. En ook hoe hij, elke keer als hij naar binnen duwde, een weerstand voelde; maar ook merkte dat ze van binnen verkrampte en hem vast leek te willen houden als hij zijn vinger er weer uit trok.

In een opwelling vond zijn andere hand zijn weg naar haar borst. Hij verkende het zachte vlees van haar kleine tietjes.

“Aaahhhh,” kreunde Mareike op het moment dat hij haar tepeltje raakte, en Freek trok direct zijn hand terug.

“Oh sorry, sorry! Ik had niet moeten …”

“Nee, niet weghalen,” hijgde Mareike, “ga door. Ik had geen idee. Maar het voelt goe… Oooohhhh, ja, ga door!”

Dat deed Freek. Maar hij dacht ook terug aan wat Mareike eerder had laten zien, als voorbeeld. Hij trok zijn vinger langzaam helemaal weer uit haar tunneltje en bewoog omhoog, voorzichtig voelend, totdat hij het bultje voelde waarvan ze had gezegd dat het zo gevoelig was. Zachtjes, voorzichtig, bang om het meisje pijn te doen, raakte hij het teder aan. Zijn ogen waren gefixeerd op de hare, terwijl hij uitprobeerde van welke bewegingen ze blij werd, en welke bewegingen minder prettig leken. Al doende leerde hij, en hij genoot enorm, vooral als hij zag hoe dit heerlijke meisje haar ogen sloot, een diepe zucht slaakte, ze dan weer opendeed, en in de zijne keek met een blik van eeuwig geluk en dankbaarheid.

Plotseling begreep hij waarom Mareike hem zo graag had afgetrokken. Hij had nooit geweten dat plezier geven ook zo fijn kon zijn. Nu wist hij het.

In de minuten daarna klonk er geen ander geluid dan Mareikes hijgen en kreunen, terwijl Freeks onervaren hand met haar kleine borstjes speelde, en zijn andere hand afwisselend haar clitoris wreef en in en uit haar strakke liefdeskanaal pompte.

Toen, ineens, trok Mareike haar rug krom.

“Wrijf … mijn … klitje,” hijgde ze zwaar, “sneller … harder …”

Freek maakte zich een beetje zorgen over de bijna pijnlijke blik op haar gezicht. Maar ze vroeg hem duidelijk niet om te stoppen, ze vroeg hem juist om harder te gaan. En dus deed hij wat ze hem vroeg.

“Aaaaaaahhhhhhhhhhhhhhh, jjjhhaaaaahhh!!!”

Mareikes hele lichaam trilde en schokte toen een intens orgasme door haar heen golfde.

“Oké. Nu langzamer.” vroeg ze, terwijl haar lichaam begon te ontspannen, “langzaam en zachtjes, nog even doorgaan.”

En toen, een paar minuten later.

“Wauw. Dat was geweldig! Je mag nu stoppen, nu moet ik rusten.”

“Was dat …?”

“Ja. Mijn orgasme. Ik kwam klaar. Dat is altijd zo lekker!! En nu was het zelfs beter dan als ik het zelf doe. Dat was fantastisch, Freek! Ik had geen idee dat het zo fijn kon zijn.”

“Ja, ik ook,” grijnsde Freek, “zei ik toch!”

“Zou je me even willen vasthouden? Knuffelen? Het is fijn als je nu dicht bij me bent.”

Een paar minuten later lagen de twee kinderen te slapen. Naakt als de dag dat ze geboren waren, lijf tegen lijf, in een innige omarming.

Hoofdstuk 8: Ontbijt kan wachten

Freek opende zijn ogen na een diepe, verfrissende slaap. Hij zag Mareike naast hem, al wakker. Ze keek naar hem.

“Goedemorgen, Freek.”

“Goedemorgen, Mareike.”

Hij liet zijn ogen over haar lichaam glijden, om opnieuw te genieten van hoe mooi ze was. Hij voelde zich de gelukkigste jongen op aarde, omdat hij dit mocht zien. En door de herinnering aan gisteravond.

“Geniet je van het uitzicht?” vroeg Mareike, terwijl ze naar beneden wees, naar Freeks pik die langzaam groeide, door wat hij zag en door zijn herinnering.

“Ja,” antwoordde Freek blij, “heel erg. Zoals ik al zei, je bent echt mooi. Het is fijn om naar je te kijken. En het was ook fijn om … nou ja, wat we deden. Weet niet hoe ik het moet noemen.”

“Ik ben blij dat je het fijn vond. Ik heb er ook van genoten. Euh … heet dat niet gewoon seks?”

“Seks? Echt? Ik dacht dat het pas echt seks is als ik … je weet wel …,” Freek voelde opeens zijn hoofd weer rood worden, “als we echt neuken.”

Zijn pik groeide tot volle grootte en schokte, enkel door het idee. Hij was eerder zo blij en trots geweest door hoe Mareike naar hem keek, maar opeens voelde hij weer schaamte. Zijn hand schoot naar beneden.

“Het spijt me. Ik … het gebeurde gewoon, ik wilde niet …”

Mareike glimlachte en kuste zijn wang.

“Je bent lief. Het is leuk om te zien hoe die dat doet. Stijf worden, bedoel ik. Mag ik hem weer aanraken?”

Ze wachtte zijn antwoord niet af. Zonder aarzeling bracht Mareike haar hand omlaag, veegde Freeks hand weg, en greep de stevige basis van zijn schokkende pik. Zachtjes, kalmpjes, bewoog ze haar hand over de lengte van zijn staaf. Haar andere hand streelde teder zijn gespierde jonge borst. Haar ogen waren op zijn gezicht gericht, waar hij zichtbaar genoot van haar onervaren aanrakingen.

Zonder in te houden vroeg Mareike nadenkend: “Maar hoe kwam het dat hij opeens zo snel groeide? Eerst werd hij langzaam groter. En toen sprong hij zomaar ineens overeind en was hij helemaal hard.”

“Nou, …,” begon Freek, maar hield toen in.

“Niet zo verlegen, Freek. Je mag het zeggen. Ik heb een pinky belofte, weet je nog? Wees maar eerlijk. Ik zal je niet uitlachen en het niemand vertellen.”

“Maar wat als je boos wordt? Ik wil je niet van streek maken.”

“Ik wordt niet boos. Beloofd. Ik wil het gewoon graag weten. Ik probeer te begrijpen hoe dat deel van jongens … nee, van jou precies werkt.”

En toen, na een korte pauze: “Ik denk dat ik nog veel meer over je wil leren … over alles van jou. Maar nu, op dit moment, ben ik vooral benieuwd naar dit deel.”

“Auw! Dan is het eerste dat je moet leren om niet zo hard te knijpen! Dat deed pijn!”

Mareike giechelde.

“Nou, geef dan maar snel antwoord. Anders knijp ik misschien wel nog een keer.”

“Nee toch? Dat doe je toch niet echt? Of wel?”

Nu lachte Mareike hardop.

“Natuurlijk niet, gekkie. Sorry dat ik je pijn deed, dat was niet de bedoeling. Het was per ongeluk, ik zal dat niet weer doen. Maar ik wil wel nog steeds antwoord.”

Ze had haar hand van Freeks pik afgehaald toen ze merkte dat ze hem pijn had gedaan, maar nu ging ze weer verder zijn jonge lul langzaam te masseren, en zijn gladde voorvocht over zijn hele eikel uit te smeren.

“Hmmmm, ja. Dat voelt goed. Veel beter.”

Hij kreunde, en kuste Mareike op haar wang.

“Oké, dus hij groeide. Langzaam. Omdat ik jou zag. En je bent zo mooi. En ik dacht aan de dingen die we gisteren hebben gedaan, aan hoe fijn dat was. Hij zou sowieso wel helemaal hard zijn geworden.”

“Ja, maar …”

Freek drukte zijn vinger op haar lippen als teken om hem uit te laten spreken. En meteen was hij verrast, en onder de indruk, van hoe zacht en warm haar lippen voelden. Hij voelde dat zijn lul een sprongetje maakte, en hoorde het zalige geluid van Mareikes gegiechel.

“En toen hadden we het over seks, en over neuken,” flapte Freek er toen snel uit, wetend dat hij het niet langer uit kon stellen, “en een paar jongens in mijn klas zeggen dat dat wel duizend keer lekkerder is dan masturberen, en daar dacht ik aan, en toen groeide die opeens zo snel. Ik kan dat niet sturen. Hij doet dat vanzelf.”

Mareikes hand hield opeens stil. Hij zag hoe ze zijn gezicht bestudeerde. Hij wist het, ze was van streek. Dat kon niet anders. Natuurlijk vond ze hem nu een vreselijk persoon, dat hij dat soort ideeën had. Dus hij was verbaasd toen haar stem niet beledigd of geschokt, klonk, maar eigenlijk alleen maar verbaasd.

“Duizend keer lekkerder? Dat kan ik kan me niet voorstellen. Zonet, toen jij me liet klaarkomen, dat was het beste gevoel ooit. Ik denk niet dat er iets beters kan bestaan.”

Freek haalde zijn schouders op.

“Ja, dat denk ik ook. Dat voelt zó fijn. Maar … Nou ja, een paar zijn opscheppers, maar Leo zegt het ook. En die is niet zo. Ik denk dat hij … euuh … het al wel gedaan heeft. Ik snap het ook niet, maar hij zei het. Dus …”

Freek hoopte dat Mareike weer verder met zijn pik zou spelen. Het was heerlijk geweest toen ze hem gisteren zo fanatiek aftrok. Haar trage wrijven van vandaag was weer op een andere manier fijn, en hij wilde dat blijven voelen. Maar hij wou het niet vragen, dat leek te ondankbaar, te hebberig. En bovendien voelde hij, ergens diep van binnen, dat hij niet wilde dat ze dit soort dingen alleen maar deed omdat hij er om vroeg. Hij wilde dat ze het deed omdat ze het zélf wilde. Net zoals hij haar weer wilde aanraken, en haar weer wilde laten klaarkomen.

Maar ook daarvoor voelde het moment niet juist. Haar hand rustte nog steeds op zijn stijve piemel. Haar andere hand op zijn borst. Haar ogen waren open, gericht op het plafond, maar ze leek niet echt te focussen, alsof ze niet echt keek naar wat ze zag. Ze beet op haar lip en leek ergens diep over na te denken.

Freek snapte dat hij haar even tijd moest gunnen.

En juist toen hij tot die conclusie kwam, draaide Mareike haar hoofd naar hem toe en keek hem recht in zijn ogen.

“Wil je het proberen?”

“Proberen? Wat proberen?”

“Echte seks proberen. Neuken. Jouw pik in mijn kut. Om te kijken of dat echt zo veel beter voelt.”

Freek wilde overeind springen, “ja!” schreeuwen, en direct op Mareike klimmen. Zodra Mareike was uitgesproken wilden zijn hele lijf alleen nog maar dat ene, wilde alles in hem haar aanbod aannemen.

Maar toch deed hij dat niet.

“Mareike, ik … dat is echt lief dat je dat aanbiedt, maar het hoeft niet.”

“Wie zegt iets over hoeven?” antwoordde ze, na een korte pauze, “Ik ben zelf ook benieuwd. Als het echt waar is, dat dat nog beter voelt, dan wil ik het.”

Freek boog zich voorover en kuste haar wang. Toen herinnerde hij zich hoe zacht haar lippen hadden gevoeld toen hij zijn vinger er op had gelegd, en in een impuls drukte hij zijn lippen tegen de hare en kuste haar daar. En toen hield hij zijn lippen daar, veel langer dan hij van plan was geweest, omdat hij genoot van het gevoel. Maar ook omdat hij genoot van de speciale band die hij opeens voelde met dit heerlijke meisje, dat door het lot (en door dat stomme kut-programma van RTL) nu in zijn bed lag.

“Mareike, als jij wil neuken, dan wil ik dat heel graag. Maar alleen als jij het echt wil. Maar … ze zeggen altijd dat de eerste keer heel bijzonder is, vooral voor meisjes. En er is maar één eerste keer, weet je, voor altijd. Weet je zeker … dat je wil dat ik die eerste ben?”

Mareike liet hem niet uitpraten. Haar warme lippen ontmoetten de zijne, terwijl hij nog praatte, en hij voelde haar adem in zijn mond terwijl ze hem kuste. Ze sloot haar armen om zijn schouders en rug, en hij deed hetzelfde. Hij trok haar tegen zich aan terwijl ze kusten, een kus die doorging en doorging. Hij deed eerst zijn mond dicht, omdat hij dacht dat het vies zou zijn om met open mond te zoenen. Maar hij merkte meteen dat hij haar warme adem in zijn mond miste, en dus opende hij zijn lippen weer. Hij voelde hoe haar lippen zijn voorbeeld volgden. Zo bleven de twee jonge pubers lang liggen, hun lijven tegen elkaar gedrukt, hun lippen gesloten in een zalige zoen.

Uiteindelijk verbrak Mareike de kus om antwoord te geven.

“Freek, wat ik voor je voel … ik weet niet of dat is wat papa en mama liefde noemen. Ze zeggen altijd dat ik het weet als ik het voel, maar ik weet het niet. Ik ben vooral verbaasd over hoe leuk ik je vind. Maar één ding weet ik zeker. Ja, de eerste keer is bijzonder. En juist daarom wil ik heel graag mijn eerste keer met jou, omdat jij echt bijzonder bent. Althans, als jij het ook wil. Het is ook jouw eerste keer. Is dat voor jongens niet ook iets speciaals?”

Freek knikte enthousiast.

“O ja, Mareike. Ik wil zo graag dat jij mijn eerste bent. Ik wil dit proberen. Met jou. Niet met iemand anders, maar met jou. Wil jij het ook?”

Mareike zei niks. In plaats daarvan rolde ze op haar rug en spreidde haar benen wijd.

“Kan je eerst met je hand doen?”

“Oké”.

Freek keek nogmaals genietend naar het prachtige kutje dat nu zo geil aan hem werd tentoongesteld. Maar niet lang. Nu hij wist dat hij 'het' zou gaan doen, was hij gretig. Zeer gretig. Hij had hem er al in willen steken toen Mareike haar benen zo uitnodigend voor hem spreidde. Maar als zij eerst zijn hand wilde voelen, dan hou haar geven wat ze wilde. Want hoe graag hij ook wilde doen waar hij nu al meer dan vier jaar over fantaseerde, hij wilde vooral zorgen dat het voor Mareike net zo fijn was als voor hem.

En dus wreef hij met zijn vinger over haar kleine knopje, naar beneden langs haar spleetje, waar hij haar strakke ingang vond. Hij drukte ertegen. Hij voelde hoe zijn vinger de strakke wanden deed wijken, en toen naar binnen gleed in die warme, strakke tunnel. Waar, besefte hij zich, straks zijn lul zou zijn.

Hij trok zijn vinger weer naar buiten en smeerde de glibberige vloeistof over het knopje, waarvan hij intussen wist hoe gevoelig het was. Hij doopte nog een paar keer zijn vinger in haar honingpotje, tot haar hele kut lekker glad was, en toen ging hij steeds sneller en met steeds meer druk wrijven.

Al snel begon Mareike te kreunen en te hijgen. Ze greep zijn andere hand en drukte die hard tegen haar kleine tietjes. En toen vond haar mond de zijne weer, en haar handen dwaalden over zijn rug terwijl Freek met haar borstjes speelde, haar klitje masseerde, en genoot van haar snelle ademhaling in zijn mond.

Ook nadat haar lichaam samentrok en schokte, net als de vorige avond, ging hij door. Hij wist dat dit voor haar net zo fijn voelde als voor hem als hij zijn zaad spoot. En na gisteren wist hij ook dat het voor haar fijn was eerst nog even rustig door te gaan en dan pas te stoppen. Dus hij ging nog even door. En stopte toen.

Maar Mareike had andere plannen.

“Ga door,” kreunde ze, nog steeds zwaar hijgend, “steek je vinger er in. En hou hem daar. Beweeg hem in en uit. Je piemel is groter dan je vinger, ik wil eerst beginnen met je vinger.”

Freek voldeed haastig aan haar verzoek. Zijn wijsvinger vond haar gladde ingang, en opnieuw drukte hij om de weerstand van haar nauwe opening te overwinnen, tot de randjes genoeg meegaven om zijn vinger in Mareikes bijzonder plekje te laten binnenkomen.

“Dieper,” kreunde Mareike, toen Freek voorzichtig alleen het eerste kootje van zijn vinger in haar duwde, “duw hem dieper!”

“Doet het geen pijn?” vroeg Freek, terwijl hij langzaam meer en meer van zijn vinger bij haar naar binnen duwde.

Ze gaf geen antwoord, maar pakte gewoon Freeks hand en duwde er met kracht tegen, zodat zijn vinger helemaal naar binnen gleed, tot zijn tot vuist gebalde andere vingers tegen haar vochtige plooien duwden.

“Nee, geen pijn,” zei ze toen, “en nu moet je in en uit bewegen. Eerst langzaam. Daarna sneller.”

Freek was tegelijk verbaasd hoe diep Mareikes gaatje was, en opgewonden over hoe warm en glad het voelde, zo strak om zijn vinger. Hij trok rustig zijn vinger weer naar buiten, tot alleen nog het puntje in Mareike zat, en duwde hem toen voorzichtig weer naar binnen.

“Hmmmmm, ja. Fijn.”

Aangemoedigd door die woorden herhaalde Freek de beweging. Een beetje sneller deze keer. En toen nog eens, en opnieuw en opnieuw, terwijl hij zag hoe Mareikes gezicht verwrong van genot, voelde hoe sidderingen van plezier door haar lijf trokken, en haar snelle ademhaling proefde toen hij zijn lippen weer op de hare sloot.

Sneller en sneller ramde Freek zijn vinger helemaal naar binnen. Harder en harder hijgde Mareike. Dieper en dieper zoenden de twee jonge minnaars, tot Mareike haar mond opensperde in een stille schreeuw, haar lijf verstrakte, en toen weer ontspande.

Freek trok zijn vinder terug, en veegde toen liefdevol een zweterige haarlok van Mareikes voorhoofd weg.

“Was dat fijn?”

Ze knikte, nog hevig na hijgend. En toen schoot haar hand naar beneden, naar Freeks kruis, waar ze zijn nog altijd keiharde jonge pik vond.

“Stop … hem … er in,” hijgde ze, “nu! Ik ben … er … klaar voor!”

Freek ging snel boven Mareike liggen. Hij liet zijn armen zijn gewicht dragen, maar liet zijn lijf genoeg zakken zodat hij de kleine heuveltjes van haar kleine tietjes tegen zijn borstkas voelde drukken. Toen bewoog hij zijn bekken naar voren, tot zijn stijve lid tegen Mareikes kruis drukte.

“Iets lager,” merkte Mareike op.

Freek richtte opnieuw, maar opnieuw zonder succes.

“Het spijt me. Ik weet niet hoe …”

Oeroude instincten ontwaakten. Mareikes hand zocht de harde staaf die zonder succes haar ingang probeerde te vinden, en stuurde hem naar waar ze hem wilde, waar ze hem nodig had.

“Daar. En nu duwen. Rustig aan, niet te snel. Hij is dikker dan je vinger.”

Freek ademde scherp in, toen hij voor de eerste keer voelde hoe het puntje van zijn pik tegen de warme natheid van Mareikes jonge vlees drukte. Hij duwde harder. De strakke harde ring week langzaam … totdat opeens zijn eikel naar binnen schoot.

“Aaaahhhhhh!”

Twee kinderen ademden tegelijkertijd uit, elk op hun eigen manier genietend van dat heel speciale gevoel.

Freek vocht tegen het verlangen om dieper te gaan. Tegen de instinctieve aandrang om te bewegen, om in en uit te stoten voor nóg meer plezier. Hij wilde wel, maar Mareikes verzoek om het rustig aan te doen zat in zijn hoofd gebrand. Hij wilde haar geen pijn doen, écht niet, en dus beheerste hij zichzelf.

“Doet het geen pijn?”

“Niet veel. Net zoiets als mijn haarborstel. Maar het voelt wel lekkerder. Het is warm, en levend. Ik kan zelfs voelen dat hij een beetje beweegt, die sprongetjes weet je wel? Dat is … goed. Het is oké. Wil je dieper gaan? Langzaam!”

Freek gehoorzaamde. Met elke millimeter die hij dieper kwam, voelde het lekkerder en lekkerder. Nu eens sloot hij zijn lippen op die van Mareike, dan weer tilde hij zijn hoofd op en keek naar haar gezicht, om te zien of er geen tekenen van pijn waren.

Langzaam, tergend langzaam, ging hij dieper en dieper. Tot, eindelijk …

“Ik zit er helemaal in. Het is je gelukt.”

“Ja! Ja, ik voel je heupen tegen de mijne. Wauw. Dit voelt zo lekker. Zo veel beter dan de borstel.”

“Omdat het warm is? En levend?”

“Ja. Nee. Een beetje. Maar ook … ook omdat jij het bent. Ik vind je echt leuk. En nu zit jij in me. En we doen het. Het! We hebben echt seks! Voelt het ook fijn voor jou?”

“Fijn? Ben je gek? Het is fantastisch! Het is … Ik weet niet hoe ik het moet zeggen. Je knijpt me, maar op een goede manier. Het is strak. En warm. En zacht. En … Nou ja, wat jij al zei, jij bent het. Ik ben echt blij dat ik dit met jou doe!”

Ze bleven een tijdje stil liggen. Freek liet zijn lippen weer op die van Mareike zakken. Mareikes hand streelde over Freeks rug, en ging toen verder omlaag, naar zijn billen.

“Hmmmm. Dat voelt lekker.”

“Ja. Ik ook. Je mag nu wel bewegen. Er in en er uit, zoals je met je vinger deed.”

“Wel zeggen als het pijn doet, hè!”

“Ja, doe ik.”

In de minuten die volgden was er geen geluid, behalve het hijgen en kreunen van twee opgewonden pubers, en af en toe een slurpend 'plop'-geluid als Freek iets te ver naar achteren trok, waardoor zijn pik uit de strakke tunnel ontsnapte, om snel weer door Mareikes zachte hand naar binnen te worden gestuurd.

Ze begonnen langzaam en voorzichtig. Maar geleidelijk aan versnelde Freek zijn bewegingen. Hij bleef kijken naar zijn gretige partner, bleef zoeken naar tekenen van ongemak, maar hij zag alleen maar genot en een verlangen naar meer. Steeds harder en wilder, tot hij uiteindelijk zijn onervaren lul uit alle macht in en uit zijn jonge sekspartner ramde, met alle snelheid en alle kracht die zijn jongenslijf kon opbrengen.

“Oh … oh … oh, ja. O, Mareike, oh jaaahh!!!”

“Freek! Oh, Freek! Zo lekker! Zo … Ooooohhhhh, Frrreeeehhheeeekkkk!!!”

Freek merkte dat Mareikes gekreun en gemompel harder werd. Net als zijn eigen. Net op tijd herinnerde hij zich dat ze niet alleen in huis waren, en dat het waarschijnlijk niet de bedoeling was dat ze dit deden. Snelde drukte Freek zijn mond weer op die van Mareike, zodat het geluid van hun gekreun, gehijg, en gekerm gedempt werd in elkaars monden

En toen gebeurde het meest bijzondere. Dat gevoel, dat geweldige gevoel, beter dan alles wat hij zich ooit had kunnen voorstellen, van zijn pik die in een strakke, zachte, vochtige en warme tunnel werd geperst, dat werd nóg beter. Opeens leek haar tunnel samen te trekken. Hij voelde de druk toenemen en afnemen, voelde hoe zijn gevoelige eikel op een heerlijke manier gemasseerd werd. En tegelijk klauwden Mareikes handen in zijn rug, spande ze haar lichaam, en trilde ze helemaal.

Direct daarna voelde Freek zijn eigen lichaam verkrampen. Met een dierlijk gegrom stootte hij zijn bekken voorwaarts, ramde zijn kloppende lid nóg dieper in Mareikes niet meer maagdelijke tunnel. En toen voelde hij zijn ballen samentrekken, en er bestonden nog maar twee dingen in zijn wereld: het enorm bevredigende gevoel van straal na straal hete vloeistof die door zijn schacht schoot, om met volle kracht diep in Mareike te worden afgeleverd; en de verbaasde, blije, en tegelijk tevreden blik in Mareikes ogen, waarmee ze in de zijne keek terwijl hij haar jonge kutje vulde met zijn zaad.

En toen was het voorbij.

Freek bleef in Mareike, terwijl hij hun lippencontact hernieuwde, en genoot van de nabijheid van haar warme en enorm bezwete, maar nog steeds onweerstaanbare lijf, tegen het zijne. Hij wist niet wat beter was, dat explosieve gevoel van extreem plezier dat hij zonet voelde, of het warme gevoel van tevredenheid en trots dat hij nu voelde door de blije dromerige blik in Mareikes ogen. Te weten dat hij haar zo veel plezier had gegeven, terwijl hij tegelijk zelf ook had genoten.

Uiteindelijk kromp zijn pik en viel uit Mareikes warme grotje, gevolgd door een stroompje kleverig witte vloeistof. Hij rolde van Mareike af en ging naast haar liggen.

“Wauw,” was alles wat hij kon zeggen.

“Ja, wauw inderdaad,” vond Mareike ook, “je vriend had toch gelijk. Dit was inderdaad nóg veel fijner.”

Freek knikte en lachte toen.

“Véél fijner! Bedankt, Mareike,”

Zijn hand vond de hare. Ze lagen op zijn bed, op hun ruggen, naast elkaar. Handen vast, vingers in elkaar verstrengeld.

En toen hoorden ze voetstappen op het tuinpad.

“Oh, kut! Annabel en haar filmploeg. We moeten er uit!”

“Ja. En denk eraan, dit blijft geheim. Focus op je rol. Ik ben een irritant meisje, maar je probeert nu wel om me te accepteren. En ik zal weer huppelig en meisjesachtig zijn. Ik weet dat je dat vreselijk vindt, maar probeer alleen maar een beetje irritatie te laten zien.”

En toen hoorden ze de overdreven blije stemmen van Freeks ouders van beneden.

“Kinderen! Tijd om op te staan voor een heerlijke dag!”

“Annabel is hier, met de plannen voor vandaag. We gaan héél veel leuke dingen doen!”

“Super leuke dingen! Dit willen jullie niet missen. Kom snel beneden, mama is al ontbijt aan het maken.”

De kinderen keken elkaar aan, en moesten hun best doen om niet in lachen uit te barsten door het zien van de blik van walging in de ogen van de ander.

“We komen!” riep Freek.

“Maar eerst douchen,” voegde Mareike toe.

Toen, zachtjes, “Ze moesten eens weten hoe hard we dat nodig hebben!”

De twee kinderen schaterden het uit.

Epiloog: Eind goed, al goed

De dag duurde lang. Enorm lang.

De volwassenen hadden duidelijk hun heel eigen, unieke ideeën hadden over wat 'leuke dingen' zijn. Elk daarvan had op een of andere manier te maken met de vaste adverteerders van het programma, en steeds als de camera's even uit stonden herinnerde Annabel de familie er aan om altijd te blijven lachen, en de namen van de adverteerders zo vaak mogelijk te noemen.

De familie kwam pas laat thuis, erg laat, door een “spontane” beslissing om een “snelle en verfrissende maaltijd, gezond, betaalbaar, en toch lekker” te nemen bij “De Eterij, het lokale restaurant, er is er altijd eentje vlakbij!”. Helaas moesten ze voor de dichtstbijzijnde Eterij zo'n honderd kilometer omrijden. Dus de sfeer in de auto was behoorlijk gedempt op de momenten dat de camera's niet aan stonden.

Annabel snapte dat ze niet nog meer van de kinderen kon vragen.

“Ja, laat ze maar naar bed gaan,” stemde ze in toen mama dat voorstelde, “maar ik wil Noud en jou hier nog wel even hebben. Er is mooi avondlicht, ideaal voor een interview in de achtertuin.”

Mareike en Freek sloten de deur en lieten zich toen uitgeput op hun bedden vallen.

“Allejezus, dat was een lange dag.”

“Ja.”

Freek wist dat hij kortaf werd als hij zo moe was als nu. Hij wilde dat niet, niet tegen Mareike, maar hij kon gewoon niet de energie vinden om meer te zeggen.

Mareike vond het niet erg. Ze rolde op haar buik. Ze steunde haar hoofd op haar ellebogen en keek hoe Freek languit op zijn bed lag.

“Maar je hebt het goed gedaan, Freek. Je hebt je rol echt goed gespeeld.”

“Bedankt.”

“Ik weet dat ik erg meisjesachtig en kinderlijk deed. Ik weet dat je dat haat. Maar het is wel een deel van mij. Het deel dat ik voor dit programma moet laten zien. En ik doe voor de tv liever alsof dat alles is wat ik ben, dan ook al mijn andere kanten te laten zien. Maar ik moet je zeggen, je hebt je irritatie goed verborgen.”

Freek ging anders liggen. Hij zag dat de blouse van Mareike, door hoe ze lag, een beetje openviel, en hij hoopte een glimp op te kunnen vangen van haar parmantige borstjes. Mareike zag wat hij deed, giechelde, en deed een extra knoopje van haar blouse open, zodat hij het beter kon zien.

“Weet je, Mareike? Mijn irritatie verbergen, dat was niet eens het moeilijkste. Omdat er geen irritatie meer is. Of, nou ja, heel weinig. Kijk, natuurlijk vind ik de Mareike die Fortnite speelt en die mee kan praten over voetbal veel leuker dan meisjes-Mareike. Maar … ik vind je écht leuk, met ál je kanten. Wat moeilijk was voor mij, dat was om dat te verbergen. Want wat ik echt wilde, was je hand vastpakken. En je …”

Hij maakte zijn zin niet af. In plaats daarvan leunde hij naar voren, sloot zijn lippen op de hare, en toen drukte haar hand in zijn nek, om zijn hoofd tegen het hare te drukken terwijl hum lippen geen moment meer los gingen.

Uiteindelijk verbraken ze hun zoen.

“Bedankt,” hijgde Mareike, nog steeds een beetje buiten adem.

“Nee, jij bedankt,” antwoordde Freek.

“Maar denk je dat je het redt?” vroeg Mareike toen.

“Wat redt?”

“Het redt om te blijven doen alsof. Om mee te doen met al die zogenaamd 'leuke' dingen. Om te blijven doen alsof je me niet echt mag. Om al die tijd alleen mijn meisjes-kant te zien. En om niet gék te worden van Annabel met haar stomme klembord.”

“Het zal lastig worden. Maar voor jou ook. En als jij het kan, dan kan ik het ook. We zullen wel moeten.”

“Ja,” zuchtte Mareike, “we zullen wel moeten. Inderdaad.”

“Nog twaalf lange dagen,” mopperde Freek, “twaalf lange kut-dagen!”

“Maar, weet je? Er is ook goed nieuws!”

Mareike toonde een brede glimlach bij die woorden.

“Echt? Wat dan?”

“Het duurt nog twaalf dagen. Maar dus ook twaalf nachten.”

En met die woorden wurmde ze haar hand door de band van Franks broek naar binnen, legde hem op zijn boxershort, en begon daar de snel groeiende bobbel door de stof heen te masseren.

Even was Freek verbaasd. Toen stak hij zijn hand snel in de opening van Mareikes blouse om het zachte vlees van haar kleine borstje te masseren.

“Dat is waar,” fluisterde hij, terwijl hij zijn andere hand onder haar rok bracht en haar slipje aan de kant duwde. Ze was al nat, dus zonder aarzelen duwde hij zijn vinger bij haar naar binnen.

“Twaalf … heerlijke … kut-nachten!”

EINDE