Lindsey had haar middagdutje gedaan. Ik had haar dit aangeraden want de rest van de avond zou nogal vermoeiend worden. Het dorp was uitgelopen om het ritueel te aanschouwen. Ook onze huisdieren waren aanwezig en zelfs de melkmeisjes waren uitgenodigd om te komen kijken.

Lindsey ging voor de kleinste houten paal staan. Ze opende haar benen en Nick zetten de paal precies voor haar ingang. Terwijl ze er langzaam overheen zakte, hield Nick haar hand vast. Langzaam werd haar kut opgerekt. De eerste paal was echt nog niet de moeilijkste en was amper groter dan een flinke lul.

Na twee keer op en neer zakken gleed de paal volledig in haar kut. Ze ging nog twee keer op en neer waardoor haar poes nog verder opgerekt werd. Langzaam liet ze de paal uit haar kut glijden. Vervolgens ging ze naar de tweede paal met wat kronkels erin. Ook hier werd de paal keurig tussen haar benen gezet. Het zou haar scheur nog verder oprekken. Weer gleed ze langzaam naar beneden en weer hield Nick haar hand vast.

Deze paal was al een stuk moeilijker te verwerken. Toch ging de paal met 5 keer op en neer gaan al vrijwel helemaal in haar. Ze nam een korte pauze en ging weer omhoog en omlaag en nog een keer omhoog en omlaag en zo ging deze paal ook volledig in haar.

Een klein applaus volgde, maar Lindsey hoorde het niet. Ze wilde meteen naar de derde paal. Haar gleuf was nu al behoorlijk opgerekt. De derde paal zou ervoor zorgen dat haar poes bijna het maximum zou halen. Na 10 keer op en neer gaan zat de paal er nog steeds niet helemaal in. “Goed doorzetten Lindsey” zei ik. Ze pufte een paar keer en ging weer omhoog en omlaag en weer omhoog en omlaag zodat uiteindelijk ook deze paal volledig in haar scheur verdween.

Net als andere onervaren vrouwen had dit al veel energie gekost. Ze nam even rust al liet ze de paal wel diep in haar kut zitten. Het werd tijd voor de laatste paal. Ook deze werd weer keurig tussen haar benen gezet en ook nu zakte ze vol goede moed naar beneden. Dit stond ongeveer gelijk aan 5 lullen in je kut hebben.

Nick ging achter haar staan en hield Lindsey vast. Ze begon te zakken. De paal gleed al voor de helft in haar. Nu was moed gevraagd. Ze moest nu niet bang zijn dat ze uit zou scheuren. “Je kunt het” zei Nick, “Denk aan ons kind." Het geil kwam al uit haar kut. Omhoog, omlaag nog een keer omhoog en omlaag. Het duurde een kwartier voor de paal volledig in haar gedrongen was.

Langzaam begon ze met haar heupen te bewegen. De punt van de paal moest nu haar baarmoeder openen. Niemand had haar kunnen vertellen wanneer dat gebeurde, alleen dat je het wist als het gebeurde. Tien minuten lang blijf Lindsey met haar heupen bewegen. En toen stond ze op. Het was gebeurd. De weg naar haar eierstokken was open.

Nick pakte haar op en droeg haar naar zijn bed. De komende 24 uur zouden de twee bij elkaar zijn. Vele lagen sperma zouden in haar kut verdwijnen. Daarna was het tijdvenster gesloten en zou de bevruchting niet meer kunnen plaatsvinden. De toekijkers klapten en wensten de twee een geile nacht. Twee minuten later hoorden we de eerste kreunen uit het huis komen, Lindsey was aan het klaarkomen.

De Russische 4714 had ook gekeken. Ze was even bevrijd geweest van haar inseminatietafel. Twee mannen uit het dorp gingen naar haar toe. 4714 begreep wat er van haar verwacht werd. Zonder tegenstribbelen ging ze mee en liet zichzelf vastzetten. De inseminatie werd meteen voortgezet. De rij was lang. Alle mannen in het dorp moesten even lozen na het zien van het ritueel.

De medicijnman kwam op me af en vroeg of we binnen verder konden praten. Ook Vincent kwam mee naar binnen. We gingen aan de keukentafel zitten en vandaar konden we zien hoe Lindsey wijdbeens op de grond lag en Nick hard in haar aan het pompen was.

Nu was haar kut nog uitgerekt en had hij weinig weerstand bij het stoten. Over een half uurtje zou de gleuf van Lindsey weer haar normale formaat hebben, al zou de ingang naar de eierstokken nog wel een tijdje open blijven.

De medicijnman wilde het hebben over de melkmeisjes en zijn experimenten. Hij pakte drie bakjes met haren. “Dit zijn de haren van drie verschillende melkmeisjes die ik heb om mee te experimenteren” zei hij. Hij hield ervan om de spanning op te bouwen. “Wie van deze drie melkmeisjes kan nageslacht krijgen met extreem grote uiers?” vroeg hij.

“Ik denk dat jij dat ons gaat vertellen” zei ik. Ondertussen keek ik naar Lindsey. Nick lag op haar, hij had haar weer volgespoten. Het uitrusten zou niet lang duren, wist ik uit ervaring.

De medicijnman pakte een potje met een vloeibaar middeltje. Hij vulde de bakjes met haren. Met de haren in twee van de bakjes gebeurde niks, maar de zwarte haren krulde ineens op. “Dit melkmeisje heeft de aanleg om melkmeisjes te werpen met grote uiers” zei hij. Vervolgens begon hij uit te leggen hoe hij het onderzoek had gedaan om te bewijzen dat het geen toeval was.

Eerlijk gezegd geloofde ik hem wel en had ik meer interesse in Lindsey en Nick. Nick lag nu op de grond en Lindsey was flink op en neer aan het gaan. Ze zat nog vol energie. Het vocht stroomde uit haar gleuf. De kreunen hielden maar niet op en ze zou zo weer flink gaan klaarkomen.

De medicijnman ging verder en deed hetzelfde, maar nu met nagels van een man en een ander stofje. Weer was er duidelijk één die afweek van de rest en ook nu zou het om een man gaan die aanleg had om meiden met dikke uiers te produceren.

Met een luide kreun kwamen Nick en Lindsey klaar. Lindsey liet zich voorover vallen en bleef op de borst van Nick liggen. Nick haalde zijn lul uit de scheur van Lindsey, pakte haar op en droeg haar naar de slaapkamer. Daar zouden ze verder gaan.

Ondertussen had de medicijnman twee sapiens binnen laten komen. “De haren waren van haar, de nagels van hem” zei hij. De twee waren niks bijzonders. Het meisje zou nooit voor melkmeisje in aanmerking komen en de jongen wilden we echt niet als huisdier.

“En dit is hun product” zei de medicijnman. Hij liet een meisje binnenkomen met uiers die zeker drie keer zo groot waren als uiers die ik voorheen had gezien. Ze kwamen tot net boven de navel van het melkmeisje. En ze leken goed vol te zitten.

“Twee maanden geleden heeft ze voor het eerst geworpen” zei de medicijnman. Sindsdien zijn haar uiers gevuld met melk. Hij gaf een seintje aan het melkmeisje. Ze kwam naar me toe en gaf me een flinke beker. Ik pakte haar uier vast en begon te melken. De melk spoot in de beker. Met twee keer tappen was de beker al halfvol.

Ik dronk de melk op. “Aziatische melk” zei ik, “Japans waarschijnlijk”. Niet zo vreemd omdat de moeder en vader van het melkmeisje ook Aziatisch leken. Vincent molk de andere tiet en dronk ook van de melk. “Prima kwaliteit” zei hij. “Iedere vier uur geeft ze anderhalve liter” zei de medicijnman. Ik floot, dat was nog eens productie.

Het meisje bleek bijna zeventien jaar oud te zijn. Meteen na haar zestiende verjaardag was ze geïnsemineerd. Niet door ons ras maar door haar pa. Ze had zelf ook weer haren die erop wezen dat ze melkmeisjes met grote uiers kon krijgen. Daarom had de medicijnman haar ook laten werpen en de vrucht in leven gehouden.

Weer werd een melkmeisje binnengebracht. Iets jonger dan de eerste. “Deze heeft niet de juiste haren” zei de medicijnman. Ook haar uiers waren nu al gigantisch en dan was ze nog niet eens drachtig. “Ik stel voor dat jullie haar in productie nemen” zei de medicijnman, “dan weten we ook hoelang die uiers het vol blijven houden."

Natuurlijk wilde de medicijnman dat hij verder kon experimenteren, nu met andere culturen zodat we ook andere smaken melk konden krijgen. Die toestemming kreeg hij. Vervolgens bracht hij de laatste meid naar de stallen en nam hij de rest weer mee naar zijn experimenteerdorpje.

Als het zo doorging konden we zelf melkmeisjes gaan fokken. Dan was het ook geen probleem meer als de sapiens uit zouden sterven.

“Zullen we er nog wat huisdieren bijhalen voor de avond” zei ik tegen Vincent. We liepen naar het hok en namen Ying, Katie, Roberto en Shani mee. Twee ervaren huisdieren en de twee nieuwe. Eens kijken of ons Aura al over de nieuwe was neergedaald.