“Honey, ik ben dingen te weten gekomen tijdens de uitstap met Magnus. Ik denk dat het relevant is voor de missie.”

“Ha?” zei Honey net niet schamper.

“Ten eerste. Ze zijn niet op huwelijksreis. Dat is een dekmantel. Blijkbaar mag het niet geweten zijn dat Magnus de keuken van het hotel komt screenen voor het G7 banket.

Ten tweede, Laetizia is het nichtje van Deborah Borgia, die volgens Magnus compleet onschuldig in de gevangenis zit. Ik heb niet gezegd dat ik Deborah persoonlijk kende.”

“Dat wist ik ook al.”

“Ten derde. Laetizia werkt niet in zijn restaurant. Geen vrouwen in mijn keuken. Dat brengt ongeluk, zegt hij.”

“Ook niet in de zaal? Sommelier? Boekhouding.”

“Niks van, Laetizia heeft een eigen baan. Ze is neurowetenschapper, en ze leidde de R&D afdeling van DeboPharma. Ze was de rechterhand van haar tante. Magnus dacht dat ik nooit van DeboPharma gehoord had. Ik heb me voor de domme gehouden. Let nu op: sinds Deborah in de gevangenis zit, staat DeboPharma onder curatele. DeboPharma staat in het geheim onder curatele van een afdeling van het Ministerie van Economie. En precies Laetizia heeft de verantwoordelijkheid voor het hele bedrijf en rapporteert rechtstreeks aan de kabinetchef.”

“Een afdeling van ons Ministerie. Dat is dan niet het C.E.C. Ik heb daar in elk geval niets over gehoord. Raar. Heel raar. En ik kan op dit moment niets navragen.

Je hebt goed gewerkt Storm. Niet slecht. Nu ga ik zwemmen.” Honey had moeite om Storm een compliment te geven.

Honey vertrok naar het zwembad.

Storm begon zich om te kleden. Hij keek emails en tekstberichten na op zijn smartphone. Eén raar berichtje van Beatrice. Of hij zijn Aston Martin Vantage kon traceren. Natuurlijk kon hij dat, hij had toch een GEN3 tracker. Locatie doorgegeven aan Beatrice. Hij stond ergens aan een villa in zijn eigen buurt warempel. Die leegstaande villa in de Bosdreef, voor zover hij wist. Wat deed die daar?

Honey was hooguit één minuut de deur uit of er werd aangeklopt.

Storm trok snel een kamerjas over zijn ontbloot bovenlijf en deed de deur van de hotelkamer open.

Daar stond Laetizia.

In haar groene jurk. Ditmaal niet topless.

Ze keek met grote domme verlangende ogen naar Storm.

“Dag Storm…”

“Dag Laetizia, wat kan ik voor je doen?”

“Storm, ik weet niet hoe ik moet zeggen, ik…”

“Wat wil je zeggen?”

“…ik vind je zo … sexy?”

“O? Wel… ik vind jou ook leuk hoor,” glimlachte hij.

Ze vloog op hem toe, greep hem bij zijn hoofd en plantte haar lippen op de zijne. “Oooo Storm, ik wil dat je me proeft… Ik ben al heel de dag gewoon gek van verlangen naar jou…”

Storm wist zo dadelijk niet wat antwoorden, herinnerde zich haar – heerlijke – smaak, probeerde te bedenken wat Honey, zijn missieleider, zou adviseren in deze situatie, en deed niets.

“O… ik zou graag hebben dat je me… O, ik durf het niet te vragen…” , hijgde ze en ze ploegde haar lippen opnieuw tussen de zijne, en omhelsde met haar armen zijn blote bovenlichaam. Ze streelde zijn rug met één hand en greep met de andere Storms rechterhand, die ze naar haar eigen borst bracht.

“Heu… Mevrouw… Laetizia…?” bracht Storm uit, helemaal uit balans. Hij kon geen enkel weerwerk bieden aan deze passionele vrouw. Hooguit ergens in een klein nog werkend deel van zijn ratio kon hij zich afvragen wat er aan het gebeuren was.

“Hhhh… Wat wil u eigenlijk?”

“Streel mijn borsten, lieve man!”

Ze nam ook de andere hand van Storm vast en bracht ze naar haar andere borst. Ze liet Storm haar beide melkborsten masseren, de harde tepels genoten. Ze duwde één borst omhoog tegen Storm.

“Oooo ik wil dat je aan mijn tepels zuigt Storm!”

“Heu… wel… en je man?”

“Die is in een teleconferentie met Michelin, en dat is voor minstens twee uren.”

“Ik denk niet dat hij dit zou goedkeuren…”

“Lak aan wat hij goedkeurt! Jij vraagt het toch ook niet aan Honey.” Haar stem klonk bijna geïrriteerd.

Toeval of niet, net op dat moment kwam Honey onverwacht de kamer binnen. “Ben mijn oordopjes vergeten… hé? Bezoek?”

Laetizia schrok. Ze herstelde zich onmiddellijk en liet Storm staan waar en hoe hij stond. Ze liep joviaal op Honey toe en gaf haar een zoen. “Hé dat treft, we hadden het net over jou! Wat zei ik nu weer, Storm?”

“Dat je ook nooit toestemming vraagt aan Magnus?”

“Toestemming waarvoor?” vroeg Honey.

“Precies, Honey. Ik had zo’n zin in je man. Moet ik dan toestemming vragen aan jou? Of moet hij dat vragen?”

Honey speelde de onverschillige honingblonde echtgenote: “O, Storm vraagt mij nooit iets hoor. En ik ook niet.”

“Dankje Honey,” en ze liep terug naar Storm en begon hem stukje bij beetje te ontdoen van zijn broek, hijgend: “Storm ik heb zo’n zin. Ik heb een beslissing genomen. Er moet een piemel in. Storm, ik heb genoeg gewacht. Snel! Snel! Voor ik mij bedenk.”

Storm keek hulpeloos naar Honey, en stribbelde helemaal niet tegen. Honey keek toe met gekruiste armen, nieuwsgierig, vooral monkelend-verbaasd over wat er aan het gebeuren was.

Laetizia maneuvreerde Storm met zijn broek op de enkels naar het grotere bed, dat al openlag. Ze wierp Storm naar achteren op zijn rug. Ze trok brutaal zijn schoenen uit en vervolgens zijn broek en slipje. Hij was in het geheel niet seksueel opgewonden, toch stortte Laetizia zich op hem. Ze negeerde zijn passiviteit en nam hem.

Ze fluisterhijgde hardop: “Hier Storm, hier is je lactobacillus, puur, eet me, jaaa, jaaa.”

Storm kon niet weerstaan in deze positie. Hij deed, niet heel enthousiast, ook niet tegenwerkend - mee. Hij glimlachte verontschuldigend naar Honey die geïnteresseerd dichterbij kwam.

Laetizia keek op naar Honey. “Kom erbij Honey?”

Honey, met haar professioneel flegma zei: “tja, ik denk dat mijn man geen hulp nodig heeft? Schat, wat denk jij?”

Honey beperkte zich tot het strelen van Laetizia’s hoofd en schouder en het kriebelen van Storm’s buik.

Laetizia wilde al gauw van positie veranderen. “Storm, kom in mij?”

“Doe maar Storm, ik vind het goed,” zei Honey en ze vond in haar handtasje een condoom dat ze vakkundig om Storm’s min of meer gegroeid ego deed. Laetizia nam Storm daar waar hij lag. Hij moest laten gebeuren met de ogen toe.

§ § §

“Laetizia, ik dacht dat jij je maagdelijkheid moest bewaren? Nu is je unieke smaak verloren voor altijd?“ vroeg Honey.

Laetizia repliceerde schamper. “Ik geloofde dat ook echt, in het begin. Een leven zonder seks, met uitsluitend dat pseudo homo-universalisgewauwel van Magnus, dankje feestelijk. Ik grijp elke gelegenheid aan om een lekkere mannelijke paal in mij te voelen. Magnus mag het niet weten want dan krijgt hij een beroerte. Dat kan me hoe langer hoe minder schelen. Een gezonde vrouw als ik heeft nu eenmaal nood aan een échte vent, af en toe.”

“Waarom blijf je nog bij hem dan?” vroeg Honey.

“Ik houd van hem, Honey. Het is sterker dan mezelf…” zei Laetizia. “Niet seksueel, niet dierlijk. Nee. Ik ben de moeder van zijn kind, en ik bewonder hem mateloos. Hij is het grootste genie van deze tijd, en ik ben zo trots dat ik zijn muze mag zijn.”

Storm en Honey keken mekaar wenkbrauwophalend aan en probeerden het te begrijpen.

“Hij is a-seksueel verdomme!” kermde ze wanhopig, “Dat pseudoniem Kärcher is er voor de show. Dat slaat op zijn neurotische kuismanie. Zijn roestvrijstalen glanzende keuken.”

“Wel… begon Storm, nu ben ik wel verrast…”

“Jij bent een hengst Storm. Je weet dat niet van jezelf: jij vult me zo precies dat het lijkt of je penis een iets te groot afgietsel van de binnenkant van mijn kut is. En jij Honey, bent een verleidingsmachine. Ik weet niet hoe je het doet, je hebt een hypnotisch effect op me. Ik val nooit op vrouwen, maar wel op jou. Wat heb jij toch? Is het jouw honing? O mag ik ook eens proeven?”

En Honey antwoordde, één wenkbrauw omhooggetrokken, met een aarzelend ja-knikje. Om de missie niet in gevaar te brengen.

§ § §

“Dus dat van die smaak kwijt… Dat is niet waar?”

“Wat dacht je zelf?”

“Je gebruikt toch een condoom om de lactobacillus niet te contamineren?”

“Ik gebruik een condoom om geen SOA’s te krijgen. En geen tweede kind.”

“En de Lactobacillus dan?”

“Ik spoel mijn vagina elke morgen uit met Bulgaarse yoghurt. Moet je ook eens proberen, Honey. Verfrissend en verjongend. Je denkt toch ook niet dat Lactobacillus blabla Laetiziensis echt bestaat? Hij is een supergenie, en tegelijk een beetje, een heel groot beetje, naïef hoor. Ik heb mijn bacillus eens laten analyseren op mijn werk. Ik werkte in een farmaceutisch labo in die tijd.”

“Maar… Als je alleen seks hebt met andere mannen, waarom blijf je dan bij hem?”

“Honey, wel, dat zal ik eens zeggen. Hij is een prachtige man, zijn onvergelijkbaar genie windt me vreselijk op, en vooral: ik hou van hem. Als je dat begrijpt.”

Honey knikte en veegde een traan uit haar ooghoek.