De andere dag werd hij weer wakker gemaakt door Natasha die hem dus eerst zijn bril geeft en zijn gehoorapparaat en daarna pas een zoen maar schrijft toch lachend op zijn borst “ voordat je jezelf weer vergis “. En Peter moest ook lachen en zei “ Dankjewel schat, Maar even nog over gisterenavond, ik had het gisteren verdiend dat je me in mijn kruis greep. Maar dat is niet goed voor de kwaliteit van het gereedschap. Want als je ooit nog kinderen met mij wilt hebben moet je dat zeker nooit meer doen. Trouwens ook niet als je een lange en liefdevolle relatie met mij wilt hebben en houden. Ik hoop dat je begrijp wat ik bedoel, en dat ik duidelijk ben ? “. Natasha keek hem aan en zag dat Peter dit keer geen geintje maakte. Zijn blik was ernstig en stond hard en ze begreep dat ze hier te maken had met een man die niet met zich liet sollen. Ze knikte en zei “ Sorry je hebt gelijk ook ik ben te ver gegaan”. Peter pakte haar toen met twee handen beet tilde haar van de grond of ze een veertje was en gaf haar toen een zoen, die overging in een tongzoen die gewoon knetterde. Na zeker drie minuten verbrak hij de zoen en zette Natasha weer met twee benen op de grond, Die met grote ogen en open mond naar Peter keek, die grinnikte. En zij dacht bij zichzelf ‘ Jezus wat een heerlijke echte vent is het toch, maar we zijn wel aan elkaar gewaagd ‘. Ze aten toen samen ontbijt of er niks gebeurd was. En bij het weggaan bukte Peter zich weer en kust haar teder en kneed even zachtjes haar billen, en fluistert dan in haar oor, “ik vond die bedrijfskleding van jullie vroeger wel een heel stuk leuker. “. En terwijl Natasha de deur uitloopt draait zij zich om en steekt ondeugend haar tong uit.

Voor Peter begint de routine van alledag weer. Trainen, douchen en scheren en toen hij weer in de spiegel keek besloot te vragen of de psycholoog weer langs kon komen, want dit en het sirene verhaal was ook nog niet uit zijn hoofd verdwenen. En iemand zou het hem toch moeten leren.

Na het douchen weer de verzorging van zijn gezicht door de verpleging, dit keer was het een 1ste jaars leerling verpleegkundige samen met Stefan. En Peter zag duidelijk dat het verlegen meisje schrok van zijn gezicht. En toen hij de bril af deed en het meisje heel voorzichtig met de zalf in de weer was riep hij opeens keihard “ BOE !”en ging hij met zijn gezicht naar haar toe. Het meisje gilde en Stefan gaf hem een harde stomp “ Wat een klote streek Peet ! “Zei hij boos. Maar Peter lag in een deuk en zei “ ja meid, sorry hoor maar je zal eraan moeten wennen dat er mensen zijn als ik die door brandwonden of ongelukken ernstig verminkt zijn geraakt. Nu laat ik je schrikken maar geloof me je zult nog wel meer ellende te zien krijgen, als ze net worden binnen gebracht. Ik heb vroeger ook dingen meegemaakt die niet leuk waren om te zien of te doen, maar daar moet je doorheen. Net zo goed als ik zal je moeten leren om te gaan met mijn uiterlijk. “

Het meisje zegt heel verlegen “ U heeft gelijk meneer, ik zal het moeten leren want mijn grootste wens is om de eerste hulp afdeling te gaan werken. En daar komen de mensen als eerste binnen na een ongeluk of zo “. “ Helemaal goed meisje, hoe heet je eigenlijk? “. Joyce “ zegt ze. “ Oké Joyce zegt Peter “sorry voor daarnet maar jij gaat het later heel goed doen, dat weet ik zeker” Dan is ze klaar en zet Peter zijn bril weer op en ziet een meisje van net 16 of 17 jaar verlegen en wat bleekjes weggetrokken zitten met haar blauwe rubber handschoenen aan. Peter geeft haar een hand en zegt “ Bedankt Joyce tot ziens maar weer en goed naar broeder Stefan luisteren hè, want hij is een super zalf smeerder. . Zelfs in het weekend smeert hij zalf op leverworsten “. En maakt dan dat hij wegkomt uit zijn kamer de gang op want Stefan wil hem pakken.

En Joyce lacht en zegt “ Jij bent echt een beetje gek Peter zoals Stefan al zei “ En Peter loopt lachend weg en hoort Stefan ook nu ook lachen en hem na roepen “ Jij komt nog wel een keertje vriend “

Dan is het bezoek uur en Peter besluit weer om een geintje uit te halen met ome Jan Als de twee lieve mensen binnenkomen en gaan zitten en ome Jan weer het tekenboek wil pakken, zien ze dat Peter zijn bril niet op heeft en Jan zegt tegen zijn vrouw. “ Nou dat is lekker dan Jans, heeft die blinde z’n bril weer eens niet op. Moet ik weer wat met die grove vingers gaan klooien. Dat spellen van letters met die puntjes. Dat kan ik niet.” “ Nou Jan!” Reageert tante Jans fel “ Dat kan je toch niet zeggen, is al erg genoeg dat hij er zo uit ziet. Die jongen moet er straks ook mee over straat hè. Of dat zo een pretje is. En dan ga jij hier dingen roepen als halfblinde en zo, dat kun je niet maken” Terwijl ze Peter zijn hand pakt en er op schrijft ‘ hallo lieve jongen daar zijn we weer”. En Jan die weer moppert, “ Ja Jans dat weet ik ook wel, hij zal wel geen schoonheidswedstrijd meer winnen, maar zonder die racefiets op z’n gok is het toch nog maar behelpen. Kan ik weer niet met die rare snuiter praten en ik had zo iets moois voor hem weten te ritselen bij Dennis.” Waarop tante Jans gelijk zegt “ Verdomme Jan jij zou niks meer bij die boef kopen. Je weet nooit hoe hij aan die spullen komt “ Terwijl Peter in zichzelf zit te gniffelen om het gekibbel van zijn pleegouders zegt hij “ O hé. Leuk dat jullie er zijn Tante Jans, is oom Jan er ook bij? Oh ja. Die grote vage vlek is Jan natuurlijk, hi ome Jan “ En hoort Jan tegen Jans zeggen “ Schat, zie je nou nú ben ik weer die vage vlek. Trouwens Dennis is nou eenmaal pandjes baas en ja die koopt nog wel eens iets op, waar ik dan een mooi dealtje aan heb”. Waarop hij zijn tante hoort zeggen “ Ja en dan kan ik je s’avonds weer van het politiebureau ophalen net als die keer dat je die mooie scooter voor ‘ weinig ‘ van hem kocht “. Waarop Jan zegt “ Dennis kon toch ook niet weten dat dat ding gestolen was, ík had er een best scootertje aan voor 5 tientjes, Jans”

Peter kan zich dan niet meer zo goed inhouden bij deze twee schatten en zegt; “Ben je nou weer naar die ouwe plaatboef van een Dennis geweest Ome Jan ! Dat mag je helemaal niet van tante Jans. Daar koop jij alleen maar ondeugende dingen “ Hij heeft natuurlijk zijn bril niet op dus hij kan de reactie niet zien, maar de knal op zijn schouder van Jan zegt genoeg. “ Zit je ons nou heel de tijd af te luisteren kolere jong!“ hoort hij Jan bijna roepen, terwijl Tante Jans hem om zijn nek vliegt. “ Ohhh jongen toch… “. En Peter voelt haar tranen op zijn gezicht komen. Peter slaat zijn armen om zijn lieve pleegmoeder heen, en zegt zachtjes “ Je hoeft niet te huilen hoor ma, en ja ik kan jullie weer verstaan”. En knuffelt dan zijn pleegmoeder en voelt even later de grote handen van Ome Jan die beiden dan omarmt. Het is een emotioneel moment voor Peter, deze lieve mensen die belangeloos en vol liefde hem destijds in hun gezin hebben opgenomen en als hun eigen kind hebben opgevoed met alle liefde en financiële consequenties die het met zich meebrengt. Als even later dit kleine moment wordt verbroken zegt Peter “ Even de bril pakken dan kan ik jullie ook weer zien” En hij grabbelt het zware stuk ijzer uit zijn lade, zet hem op en zegt lachend “. Zo Pa en Ma, ik heb weer beeld en geluid “ En kijkt naar de twee lieve mensen die hem vol verbazing en verwachting aankijken. Dan begint hij te vertellen hoe het zo allemaal gekomen is en dat hij met behulp van een gehoorapparaat weer kan horen. Daarna praten ze nog even over van alles en nog wat. En tante Jans vraagt of Peter het nu ook goed zou vinden als zijn beide nichtjes op bezoek zouden komen. Want dat wilde ze graag, maar dat ze niet goed wisten hoe ze met hem moesten praten. Peter heeft geen problemen mee en zegt “ lijkt me wel leuk om die twee weer eens te zien, want de laatste keer was met Kerst, maar toen was de hele familie bij elkaar” En Peter hoort Jan nu zachtjes brommen “En ook die vuile tering griet die je liet vallen“

Peter schiet in de lach en zegt “ Ja Pa ook die “. Jan kijkt op en lacht nu ook en zegt “ oh ja. Moet ik nog even aan wennen, je verstaat me weer. Maar sorry jongen, ik heb die brief gelezen, en hem daarom maar in je laatje verstopt. Ik wilde hem eerst niet meenemen en weggooien maar dat kon ik niet maken, je zou toch eens moeten weten waarom ze niet meer kwam. Maar wat hebben wij op ons tanden moeten bijten elke keer als je naar haar vroeg. “ En Peter ziet Jans driftig knikken. Peter zegt “ het is goed Pa, ik begrijp het, maar eens komt er een dag waarop iedereen zal weten hoe zij in elkaar steekt.” Waarop tante Jans ineens zegt “ Ja en op de TV een en al tranen en zielig doenerij “ Peter kijkt verbaasd “ Op TV ? “. “Ja “ zegt Jan “ Zij was bij Hart van Nederland. Want daar ben jij een paar keer op geweest, ten minste jouw verhaal. En daar is zij al een paar keer te gast geweest, en zelfs nu nog komt ze daar nog wel eens als een soort ervaringsdeskundige “ Peter begint nu te glimlachen “ Dit is nou echt goede informatie Jan, bedankt “ Hij ziet zijn beide pleegouders nú vreemd naar hem kijken, maar zeggen niets, want ze kennen Peter ondertussen, maar denken het zijne ervan.

Dan zegt Peter” maar even iets anders, is het nog gelukt ome Jan ?” Hij ziet dat tante Jans nú haar vingers in haar oren steekt en moppert “ daar wil ik niks mee te maken hebben “. Oom Jan begint te lachen, en steekt zijn duim omhoog. “Peet”. Fluistert hij terwijl hij naar hem toe boog “ ik ben bij mijn oude gabber geweest en ik heb een wereld deal voor je als je ermee akkoord gaat, Dennis weet natuurlijk van je ongeluk en zo, want ja na nieuwjaar was je wel wereldnieuws bijna. En die heeft een hele mooie deal voor jou gemaakt. Die ouwe met dat steentje heeft hij ingeruild voor een nieuw dingetje. Eentje van wit en rood goud en met drie steentjes. En geen bullshit Peter het goud is beide 18 karaat en twee steentjes van elk 1 karaat marquise geslepen en de middelste is 3 karaat en briljant geslepen. “ Peter fluit tussen zijn tanden en zegt “ en wat gaat mij dat feest dan kosten? “

En tante Jans “ duwt haar vingers nog harder in haar oren en zegt “ Na Na Na Na !” En Jan fluistert iets in Peter zijn oor, die roept “ Dat meen je niet ! “ “Dat meen ik wel! “. Zegt Jan, Peter kijkt gelijk zorgelijk en fluistert dan “ dat ding is toch niet gejat hè “. “ Nee Nee Nee.” Zegt Jan gelijk “ hij is goudeerlijk de papieren facturen en alles erbij, maar komt bij iemand vandaan die nog iets goed te maken had met Dennis, en die wil jou nou matsen omdat je nou zo’n lelijke kop hebt “ “ JAN ! “ zegt Jans fel terwijlzeJan een klap op zijn arm geeft; “ Dat kan je toch niet zeggen ! “. Jan kijkt verontwaardigd en zegt “ Het is toch zo Jans ! Die huilebalk liet op TV foto’s zien met Peet zijn hele kop nog in het verband ! Dus Dennis is echt niet achterlijk en weet best dat Peter er niet zonder kleerscheuren van af is afgekomen ! En daarbij Dennis is ook ex marinier en Peter heeft altijd al een streepje voor gehad” Peter zegt “ rustig rustig allebei. Ome Jan je hebt gelijk ik heb een lelijke kop gekregen, het was al niet veel, maar is nu niet meer om aan te gluren. Maar zeg dat nooit tegen mij als Natasha daarbij is want dan haalt ze het behang van je gezicht. En die prijs is geweldig goed en dat maak ik zo meteen over naar Dennis. “. “ Hij wil het cash Peet” zegt Jan. “Dan maak ik het naar U over en moet je het maar gaan pinnen. Maar wanneer kan je het dingetje ophalen en past het dan? “. Jan zegt “ hij heeft hem apart gelegd en ik moet hem voor vrijdag ophalen bij Dennis, en dan breng ik hem bij Leo op de Lijnbaan, met jou papiertje en die moet hem waarschijnlijk nog iets kleiner maken. “Peter grabbelt dan wat in zijn laatje van zijn nachtkastje en pakt zijn telefoon. Kijkt erin. En zegt dan “ fuck! Nou dat werkt ook niet meer “, drukt dan op wat knopjes en even later weer, en zegt dan “ staat op je rekening Jan, regel het maar”. Ome Jan vraagt “ Wat werkt er niet meer Peter, ik heb toch niks kapot gemaakt? “ Peter begint te lachen; “Nee hoor, maar normaal kan ik mijn telefoon openen met gezichtsherkenning maar dat werkt dus niet meer “. En alle drie moeten ze even lachen. Tante Jans vraagt dan “ je bent nogal zeker van je zaak Peter, dat Jan dit moet regelen voor je ”. En Peter zegt “ ik denk het wel”. Dan praten ze over koetjes en kalfjes en is bezoekuur weer voorbij. Tante Jans neemt de vuile was mee, en Peter bergt het schone weer op. Doet de zware bril af om zijn ogen rust te geven en gaat even rusten. Nadenkend over hetgeen hij gehoord heeft over Sabine, met foto’s van hem en zielig doen op TV en ondertussen een mes in zijn hart duwen. Hier kan hij waarschijnlijk wel wat mee, maar nú nog niet.

S’avonds komt eerst Stefan nog bij hem langs en dammen ze nog een paar potjes waarbij Peter nú eens een keer niet alles verliest. En even over negen gaat hij weer naar huis.

Ondertussen hemelsbreed enkele kilometers van elkaar verwijderd komt Natasha ook net thuis. Ze heeft net Kazan en Jane, haar twee honden kindjes, weer naar Tante gebracht. En nu afgesproken dat ze zouden blijven tot ze uit de nachtdienst kwam. Vandaag had ze nog thuis gehad want Kobus haar oude tuinman had die dag ook in de tuin gewerkt, en die man was gek op haar beestjes. En dat was wederzijds al was Kobus soms niet blij met hun goedbedoelde assistentie, Kobus pootte het plantje erin. Kazan of Jane of beide tegelijk groeven het er weer uit, maar voor nu zouden ze de rest van de week bij tante logeren. Het was aan het begin van de avond geweest en ze had Dora gebeld. Die niet gelijk opnam. Maar na een appje in de trant van “ ben niet boos, maar moeten wel praten “ had Dora binnen 5 minuten huilend terug gebeld. Het was een heel kort gesprek geweest en Natasha was naar Dora toe gereden en bij haar thuis, bij een kop thee de zaken uitgesproken. Dora had gehuild en wel duizend keer sorry gezegd, maar uiteindelijk na een toch stevig gesprek kwam de aap uit de mouw. Dora haar lijf hunkerde naar bevrediging, naar iets wat warm was en waar een vent aan vast zat. Maar zei ook eerlijk tegen Natasha, als jij niet voor Peter gekozen had, dan had ik het gedaan. Ongeacht de consequenties voor mijn huwelijk vertelde ze erbij. Maar ook was er nog iets anders wat ze tegen Natasha had gezegd, en waar zij zelf nog niet bij stil had gestaan. “ Natasha,” had Dora gezegd, “ je moet niet vergeten dat Peter een hele gezonde vent is, met een hoog testosteron gehalte, die dagelijks traint en super fit is, en waar het libido skyhigh van moet zijn. Hoe verklaar je anders dan dat bij een simpele zoen alleen al, dat geweldig apparaat van hem al paraat staat. Bij die vent van jou gieren de hormonen door het lijf en heeft meer potentie dan jij beseft. En dan bedoel ik dat niet alleen in het algemeen schat. “ Natasha had gelachen, en gezegd “ik denk dat ik begrijp wat je bedoelt, maar ik weet niet hoe ik hem in moet schatten Dora ? “ “ Natasha”. Had Dora gezegd. “ Peter is een vent waar jij je handen vol aan zult gaan hebben, geloof me meid. Niet alleen geestelijk maar vooral ook fysiek. Simpel weg gezegd , het is een hele grote geile beer die je uit elkaar trekt als hij de kans krijgt “ Waarna ze beiden in de lach schoten. Hierna hadden ze nog even verder gepraat en uiteindelijk Natasha had gezegd, “ ik ga over iets nadenken met betrekking tot jouw probleem”, en met een knipoog “maar eerst eens kijken of jij gelijk hebt”. Dan nemen ze afscheid en knuffelen ze elkaar weer. In de auto belt ze Irene, een collega, op en vraagt” jij hebt toch dienst deze maand? “ Waarop het antwoord ja was geweest. En Natasha gelijk inhaakt “ Kan jij dan vannacht dan een paar keer voor mij invallen”. Het was even stil en toen kwam de vraag “ Ik heb gehoord dat je een nieuwe vriend hebt die op je afdeling ligt, en dat dit nogal serieus is, en daar heeft deze vraag zeker mee te maken “. Natasha had gelachen, en gezegd “ jij mag niet meer raden Ireen “. En toen hadden ze beide gelachen. En Irene zegt “ komt goed meid, ben nog niet vergeten wat jij allemaal al voor mij gedaan hebt “ Toen werd het gesprek verbroken, en Natasha zit te glimlachen in haar auto.

Eenmaal thuis pakt ze even snel een douche, en duikt haar inloopkast in en zoekt ergens in een hoekkast. En heeft even later een wit oud verpleegsters uniform in haar handen. Duikt daarna in haar lingerie lade en pakt daar wat simpele witte lingerie. En uit haar lade met kousen een dikke witte panty, en een paar hagelwitte sneakers vanuit de schoenen kast, en neemt dan plaats achter haar kaptafel. Werkt aan haar make up en pakt een nieuw lichtblauw doosje, opent het en haalt daar een mooi vormgegeven blauw flesje uit en spuit een klein beetje aan twee kanten in haar hals en een vleugje tussen haar borsten, nog een puffje op de polsen, glimlacht naar zichzelf in de spiegel en spuit nog een vleugje op haar venusheuvel en klaar. Hierna kleed zich aan, eerst de dikke witte panty, daarover een degelijke slip, een eenvoudige strapless witte BH met voorsluiting. Wurmt zich dan in het verpleegsters jurkje, wat naar haar idee toch iets strakker zit dan vroeger. Duwt daarna nog even de borsten en BH goed. En pakt dan het witte kapje van de kaptafel, een paar haarspeldjes en het staat netjes en duidelijk zichtbaar omhoog op haar hoge paardenstaart. Eenmaal aangekleed kijkt zij voldaan in de spiegel en zegt dan hardop “ Nou Dora, we gaan het meemaken “