Die zelfde avond is Natasha gelijk na haar dienst bij Peter op de kamer.

Haalt het kleine gehoorapparaat uit het doosje en steekt het in Peter zijn oor.

Beiden hebben tot dan toe niets gezegd tegen elkaar. Als het apparaatje goed zit fluistert Natasha in zijn oor “ Hi lieverd, hoe gaat het?” Peter glimlacht flauwtjes en antwoordt “ als ik me niet zo beroerd zou voelen prima. Maar ik moet zo min mogelijk bewegen anders word ik weer kotsmisselijk.”

Natasha drukt dan klein zoentje op zijn mond en zegt “ zal ik dan maar weggaan?”

“ Om de dooie dood niet, hier jij ! “ zegt Peter en pakt haar hand. Natasha schiet in de lach. “ oh toch maar niet? “

“ Nee lieve schat, alsjeblieft niet. Ik wil je stem horen, ik wil je lach horen. Ik wil je kleding horen ruizen. Niet weggaan, wil je nooit meer bij me weggaan “ Waarop Natasha hem vertedert aankijkt en dan bukt en hem zoent. Om even later twee sterke grote armen om haar lijf te voelen drukken. En zijn ze in een innige tongzoen verwikkeld.

Na enige tijd van zoenen raken ze in gesprek, en praten voornamelijk over wat de dokter vandaag allemaal gezegd heeft. Want het zou toch wat zijn als zijn gehoor weer terug zou komen. Maar Peter is al blij dat hij eindelijk weer geluid hoort, en daarnaast ook nog eens het mooiste geluid van allemaal. De stem van Natasha

Op een gegeven moment is hij stil en ligt op zijn rug naar Natasha te kijken en te luisteren. Die dan ook opmerkt “ is er iets Peter je bent zo stil, normaal zit ik me rot te schrijven en blijf je maar babbelen en nú zeg je niks, er is toch niks aan de hand? “ Peter moet glimlachen, en zegt dan “ ik lig te genieten lieverd. Ik lig te genieten van jou, van je mooie gezicht, die donkere ogen, je lichaam, je stem en je hele daar zijn.

Ik geloof dat ik droom, ik kan het nog steeds niet geloven allemaal. Jij bent zo bijzonder. Deze hele week is zo bijzonder, ik kan het nog steeds niet geloven allemaal. Maandag ochtend, werd ik wakker in stilte niks geen geluid maar ook geen zicht, ja licht en donker en vage schimmen.Waarvan een schim mij bijzonder aan het hart lag “. Terwijl hij nu zachtjes over de kleine hand wrijft en streelt en daarbij die in de ogen van Natasha kijkt.

“ Dan mag ik met jou mee in je kleine auto mezelf vasthoudend aan je arm. En dan spuiten ze troep in mijn oog en ‘s middags kijk je door een apparaat en zie de mooiste vrouw op aarde ineens voor je neus”. Natasha fluistert “ nou mooiste vind ik wat overdreven “. Terwijl ze rood kleurt. “ Dan neemt die zelfde engel mij mee en toont ze mij haar paleis en haar lichaam. Waarbij ik moet opmerken dat ik het lichaam toch nog steeds het mooiste was “ grinnikt hij. “En dan vandaag word ik weer door deze engel meegenomen en wroeten ze in mijn oren en kan ik haar zoet gevoicede stem ook nog eens horen. Als dat geen wonderbaarlijke week is, dan weet ik het ook niet meer “ Natasha zit te lachen” nou ik heb er helemaal niks mee te maken hoor” “ nee maar je was er wel bij “ zegt Peter weer. Natasha bloost en Peter grapt erover heen, “alleen ben ik vandaag kotsmisselijk terug gekomen, terwijl ik maandag een veel bevredigender gevoel had “ Natasha geeft hem een speelse tik op zijn arm, en schiet in de lach en dat klinkt Peter als muziek in zijn oren. “ Het is een wonderbaarlijke week tot nu toe Natasha en bij al die wonderen was jij erbij, en ben jij voor mij ook een van die wonderen. En ik hoop nog heel lang van dat wonder te mogen genieten” Natasha kijkt hem nú verliefd aan en fluistert dan zachtjes in zijn oor “ Dat hoop ik dan met jou “. En geeft hem een dikke zoen, alleen beantwoord Peter deze te snel en beweegt zijn hoofd te snel heen en weer, en wordt weer kotsmisselijk. En moet zijn best doen om niet over zijn nek te gaan. Natasha zegt “ Lekker ben jij verklaar ik mijn liefde ga jij over je nek “ Waardoor ze beiden in de lach schieten, waardoor Peter daadwerkelijk moet overgeven. Gelukkig wist Natasha nog net op tijd een bakje te grijpen en onder zijn neus te houden, dat scheelde in ieder geval een bed verschonen. “ Lekker romantische schat “ lacht ze, als verpleegkundige is ze wel een en ander gewend. Als Peter weer op zijn rug ligt en de ogen gesloten, ruimt Natasha de rommel op. Haalt nog een glaasje water zodat Peter voorzichtig zijn mond kan spoelen.

Dan haalt zij de bril van zijn neus en geeft hem een aai over zijn hoofd en zegt “Schat ga nu maar liggen en probeer te slapen, dan ga ik nú naar mijn kindjes, zie je morgen wel weer, hoop dat het dan stuk beter gaat “

En geeft hem knuffel op zijn voorhoofd en is weg, terwijl Peter fluistert “ Dag pindarotsje van me “

Dan is het stil, ten minste zo stil als het kan zijn in een stad. En Peter luistert naar de geluiden alsof het voor het eerst is. Dan hoort hij gillende sirenes van een ambulance en de rillingen lopen over zijn rug en het angst zweet breekt hem uit. Een nieuwe onverwachte sensatie, waar hij niet blij van wordt, en haalt het gehoorapparaat uit zijn oor, en het is weer stil.

De volgende ochtend wordt hij wakker gemaakt door Dora, maar omdat Peter geen bril op heeft en gehoor apparaat in. Zegt hij “ morgen pindarotsje van mij “. Pakt hij de dame beet en zoent haar vol op de mond, een tong betreedt onmiddellijk zijn mond en wordt beantwoord deze gretig.

Maar het gevoel is anders en het lichaam voelt anders en Peter doorziet zijn vergissing. En terwijl hij met een hand naar zijn bril grijpt beëindigt hij de zoen en zegt “ Oh sorry Dora sorry ik dacht dat je Natasha was “ , en als de bril op zijn neus zit ziet hij Dora die staat te lachen. Zijn volgende greep uit zijn lade is het gehoor apparaat, zet hem aan en brengt het in. En hoort haar nú ook, het is een vreemde lach, en dan zegt Dora,

“Nou Peet van mij mag je je vaker vergissen hoor, je zoent nog steeds heerlijk “ Ze heeft een wat aparte stem, wat hoog, iets wat niet thuis hoort bij haar lichaam. Meteen is hij ook weer duizelig maar niet zo erg als gisteren, maar laat zich toch terug zakken op zijn rug. Dora pakt het kastje wat aan het bed hangt, en even later een zoemend geluid en het hoofd einde komt langzaam omhoog. De duizeligheid zakt weer af maar is nog steeds niet weg. “Peter “ zegt Dora, “ je weet toch dat Natasha vandaag de nachtdienst in gaat “ “ Helemaal vergeten Dora, “zegt Peter “ik ben ondertussen alle begrip van tijd kwijt.” Dora lacht weer “ kan ik begrijpen hoor Peter is ook niet niks, wat je allemaal meegemaakt hebt in die korte tijd “

Peter kijkt haar weer aan, het kleine blonde vrouwtje met haar kort blond haar, en bedenkt wat hij in tussentijd gedaan heeft met haar. En onbedoeld begint er weer iets te groeien. Want zij was de eerste die hem stiekem had geholpen onder de douche. Hem na maanden had verlost van opgespaard zaad. Alhoewel Natasha was de eerste die hem onzedelijk had betast. Maar Dora ging als eerste all the way. En dat had ze twee keer gedaan, nog voordat hij en Natasha iets van hun liefde voor elkaar toonden. En ook het nachtelijk bezoek was hij niet vergeten. Iets wat Natasha had voorspeld en had toegestemd. Dora staat ondertussen naast hem, en ziet de beweging van zijn penis onder het laken bij zijn kruis. En ook zij haalt zich de nacht weer naar boven en voelt haar kruis weer kloppen. Ze heeft na die nacht geen sex meer gehad. Haar man is kapitein op een tramp schip en was nú onderweg van charleston usa naar san antonio chili. En de volgende reis stond ook al weer gepland. Het zou nog minstens vier maanden duren voor dat hij weer eens thuis was. En tot die tijd had zij twee kinderen om voor te zorgen, die gelukkig veel bij haar ouders waren als ze moest werken. Een fulltime job in de zorg met onregelmatige diensten. Ja hij verdiende veel geld maar daar had ze zo weinig aan. Want ze had jeuk en zocht iemand die regelmatig wilde krabbelen. Ze had een tijdje op Tinder gezeten maar vond het te gevaarlijk worden, ze was immers getrouwd. En de lade met plastic en rubber had ze nú wel gehad, en die grote pik van Peter was nou net wat ze nodig had. En voordat ze er erg in had, zat haar hand onder het laken en wreef ze zachtjes over de groeiende bult in die broek en voelde zij het vlees in haar hand kloppen. Peter was natuurlijk niet van graniet en was door de gedachten en de spontane zoen van Dora enigszins opgewonden geraakt. Maar zei toch tegen Dora zachtjes. “Dora niet doen alsjeblieft, ik hou van Natasha ik wil haar niet kwetsen en ik wil haar niet kwijt “ Dora keek hem in de ogen en zei “ Dat weet ik toch, het is ook mijn beste vriendin, die wil ik ook niet kwetsen “

Maar hoewel haar verstand zei “ niet doen is de man van je beste vriendin “. Zei haar lichaam andere dingen en klopte haar poesje hard in haar broek. Haar lichaam schreeuwde om een pik, een pik in haar lichaam, in haar mond, in haar kut of desnoods in haar kont. Haar hand ging omhoog en dook onder het elastiek van zijn korte slaapbroek en vond de groeiende staaf. En na een paar strelende en trekkende bewegingen voelde ze het voorvocht opwellen uit zijn eikel. Wat ze even later met haar duim over de kloppende grote eikel uitsmeert. Terwijl haar hand draaiende trekkende bewegingen maakt, en de penis in haar hand groeit en groeit. Peter wordt ook steeds geiler en ligt te genieten. Terwijl het duiveltje op zijn schouder staat te springen en zegt“ pakt der kerel. ze staat te kwijlen van het geil, neuk haar nou man. Spuit die geile bek van der vol “. Terwijl het engeltje zegt “ Peter niet doen, hou op straks verspeel je alles wat je hebt met Natasha. Dit is niet goed hou nou op ”. Maar Peter sluit zijn ogen en laat zich langzaam gaan, het duiveltje danst rondjes. Terwijl de kleine hand van Dora zijn leuter bewerkt, en haar andere hand in haar eigen kruis graait. Ze trekt dan het laken van zijn lijf, en haar hand met de volledig erecte penis steekt boven zijn broek uit. Ze ziet de dan de grote dikke rode ronde eikel, glimmend van het voorvocht en bukt en sluit haar lippen erom heen en duwt hem tot diep in haar keel.

Maar dan geeft de engel de duivel een duw en die duvelt van zijn schouder, en gilt daarna in zijn oor “ nokken! Denk aan Natasha “. En Peter grijpt met zijn hand de nek van Dora, “ Nee ! Nee! We moeten ons beheersen Dora, ik wil Natasha niet kwijt. ! Stoppen! “ En trekt ruw het hoofd van Dora van zijn nú keiharde penis.

Door deze brute onderbreking komt ook Dora terug uit haar geile trance en staat opeens weer met twee voeten op de grond. Ze schrikt ook en weet zich geen houding te geven, haar hunkering naar dat wat ze net in haar mond had, en de nú grote hand die redelijk fors in haar nek knijpt zijn twee uiterste. “ Sorry Sorry Peter ik…ik… “. Trekt zich los en rent letterlijk de kamer uit.

Ook Peter komt weer bij zinnen en zit in stilte te vloeken op zichzelf, hoe heeft hij het zover kunnen laten komen. Hij herinnert zich de woorden van Natasha “ niet stiekem “ en “ ik ben heel slecht in delen”. Die in zijn hoofd blijven malen, terwijl het Engeltje op zijn ene schouder zit uit te puffen en het duiveltje op zijn andere schouder zit te mokken. Zijn opwinding zakt snel af en besluit het om vanavond op te biechten aan Natasha, want hij wil niet dat dit tussen hen komt te staan. Als Stefan even later langskomt terwijl hij voorzichtig uit zijn bed was gekomen, vraagt “ Peter weet jij wat Dora heeft, want ze kwam vanochtend vrolijk binnen maar nu loopt ze met betraande ogen. En mij wilde ze niets zeggen terwijl we normaal geen geheimen voor elkaar hebben”

Peter kijkt Stefan aan en zegt met een uitgesproken gezicht “ ik zou het echt niet weten, heb net mijn bril op en gehoorapparaat in dus “.

Die avond komt Natasha voordat ze aan haar dienst moet beginnen bij hem langs. Ze begroeten elkaar met een zoen en ze vraagt “ hoe is het met je en met de duizeligheid ?” Peter antwoord naar eerlijkheid “. Niet zo goed Natasha, ja ik ben niet meer zo duizelig dat wel maar er is iets gebeurd waar ik niet blij mee ben en mijzelf verschrikkelijk voor schaam “ Natasha gaat gelijk rechtop zitten en kijkt hem recht in zijn gezicht aan en vraagt;

“ Dora ?” Peter kijkt haar verbaasd aan en zegt dan. “ ja” En vertelt dan wat er gebeurt is. Het vergissen bij binnenkomst tot het moment dat hij Dora van zich af trekt. Natasha luistert naar hem en zegt niets en is stil, en Peter ziet dit als een soort stilte voor de storm. Als hij het hele verhaal heeft verteld, ook dat hij opgewonden was geraakt en het daardoor te ver had laten komen, sluit hij af met “ ik heb het goed verknald bij je hè ? “ Natasha trekt een moeilijk gezicht en schud zachtjes haar hoofd, en zegt dan “ Peter ík wordt hier niet vrolijk van, maar ik begrijp het wel. En ik vind het heel dapper en eerlijk van je dat je het mij allemaal verteld hebt. Ik begrijp nu ook waarom Stefan aan mij vroeg over de app of ik wist wat Dora had. Of ik iets gehoord had, want ze schijnt gehuild te hebben “. Peter knikt en verteld ook dat Stefan het hem ook had gevraagd en dat hij niks had gezegd.

Natasha kijkt hem weer aan en zegt “ je hebt toch niet te hard geknepen hè met die grote handen van je ? “. “ Niet dat ik het me ervan bewust ben Natasha. Maar hoe moet het nu tussen ons ? Want ik wil je absoluut niet kwijt, ik heb er ook spijt van ik had eerder moeten stoppen ik heb mezelf laten gaan. Sorry het spijt me echt verschrikkelijk” Natasha kijkt hem aan en zegt dan “ omdat je het eerlijk gezegd hebt, zal ik het je voor deze keer vergeven. Maar we moeten wel samen met Dora gaan praten want ze weet hoe ik over bepaalde zaken denk. En die scheidslijn heeft ze vandaag overtreden, en ik ga geen ruzie maken want daarvoor hou ik teveel van haar. Maar dit moet stoppen op deze manier. “ Peter keek haar aan en zuchtte diep en fluisterde “ dankjewel lieverd “

Natasha buigt zich naar voren en geeft hem een zoen, daarna nog een. En laat dan haar tong naar binnen glijden en een heerlijk tongen spel begint. Dan laat Natasha ook haar hand onder het laken glijden. Peter voelt dit en zijn hart begint sneller te kloppen. Dan grijpt Natasha hem keihard in het kruis en knijpt keihard in zijn ballen terwijl ze ook de zoen verbreekt. En terwijl Peter van pijn in elkaar kruipt, sist Natasha in zijn oor “ Maar dit is de laatste keer mannetje ! Nog een keer en ik draai ze er af en schop je de deur uit “ Ze staat op en loopt de deur uit en gaat naar het kantoor voor de overdracht en het begin van haar shift. Peter ligt in bed en houdt zijn zak vast en gromt nog na van de pijn. En denkt “ Zo ze was dus toch wel behoorlijk pissig, en ik heb het verdiend. Maar zij gaat in ieder geval niet bij mij weg. Maar dit kunstje moet ze mij ook geen tweede keer flikken “ En na een paar minuten zakt de pijn en de teruggekeerde duizeligheid en valt hij na enige tijd in slaap.